Close
Duke shfaqur rezultatin -19 deri 0 prej 2
  1. #1
    i/e regjistruar
    Anėtarėsuar
    27-07-2017
    Postime
    1

    Pse vdiq Fatima (as)?

    Pytija:

    A eshte Fatima vajza e Muhamedit (as) dėshmore ne rrugen e Allahut dhe ēfarė ishte arsyeja pėr vdekjen e saj?

    Pėrgjigje:

    Ali ibn Xhafer raprtoi se Imam Ali Ridha (as) ka thėnė: „Vėrtet, Fatima (as) ėshtė njė dėshmore e vėrtetė. Sa i pėrket vajzat ė Profetit (sa), ato nuk janė kanė asnjėherė tė prekur nga papastėrtia.” [Al-Kafi nga Al-Kulaini, Libri 1 Faqe 458 Hadith 2]

    محمد بن يحيى، عن العمركي بن علي، عن علي بن جعفر أخيه، أبي الحسن عليه السلام قال: إن فاطمة عليها السلام صديقة شهيدة وإن بنات الأنبياء لا يطمثن

    Muhammad Ibn Harun Ibn Musa At-Talla’ukbari raportoi nga Harun Ibn Musa At-Talla’ukbari, cili raprtoi nga Muhammad Ibn Hamam Ibn Suhail (r.) cili raportoi nga Ahmad Ibn Muhammad Ibn Al-Barqi cili raprtoi nga Ahmad Ibn Muhammad Al-Ash’ari Al-Qummi cili raportoi nga Abd-ur-Rahman Ibn Abi Najran cili raportoi nga Abdullah Ibn Sinan, cili raportoi nga Abdullah Ibn Muskan, cili raportoi nga Abu Basir, qe Imam Xhafer Sadik (as) ka thėnė: „Fatima (as) vdiq nė ditėn e tretė tė muajit tė gjashtė hėnor, nė njė tė martė nė vitin e 11-tė pas emigrimit dhe arsyeja pėr vdekjen e saj ishte Qunfudh, skllavi i Umar Ibn Al-Khattab, qe e sulmoj nga komanda e Umerit me dorezė tė njė shpatės, deri sa ajo kishte me djallin e vet Muhsin (as) (qe kishte ne bark) njė lindje tė dėshtuar. Fatimja (as) u sėmurė rėndėsisht dhe nuk thirri asnjė nga ata, qe kanė lenduar, pėr tė ardhur tė ajo. Mė vonė Ebu Bekri dhe Omeri e pyten Komandantin i besimtarėve, Imam Aliun (as) nė qoftė se ai mund tė pyt Fatimen (as) me guxoft me ja kėrku njė vizitė. Kur ajo jau lejoi atyre me ardhur, ata erdhėn tek ajo dhe i than: »Si je ti, o vajze e Dėrguarit tė Allahut?« Fatimah (as) iu pėrgjigj: »Unė jam mirė, Faleminderit i qoftė Allahut, por ju nuk keni dėgjuar se i Dėrguari i Allahut (sa) njė herė tha: »Fatimja ėshtė njė pjesė nga une aj qe e lėndon Fatimen, me lėndon mua e kush me lėndon mua, e ka lėnduar Zotin?« Te dy Ebu Bekri dhe Umeri u pergjigjen: »Po e kemi ndegjuar.« Fatima (as) tha: »Pasha Allahun, ju tė dy me keni lėnudar!« dhe aternaj u zhduken nga Fatimja (as), Fatimja (as) e ka lėnė boten me nervoze mbi Ebu Bekrin dhe Umerin!. [Dala’il-ul-Imamah nga At-Tabari, Faqe 134 Hadith 43]

    حدثني أبو الحسين محمد بن هارون بن موسى التلعكبري، قال: حدثني أبي، قال: حدثني أبو علي محمد بن همام بن سهيل رضي الله عنه، قال: روى أحمد ابن محمد بن البرقي، عن أحمد بن محمد الأشعري القمي، عن عبد الرحمن بن أبي نجران، عن عبد الله بن سنان، عن ابن مسكان، عن أبي بصير، عن أبي عبد الله جعفر بن محمد عليه السلام، قال: وقبضت في جمادي الآخرة يوم الثلاثاء لثلاث خلون منه، سنة إحدى عشرة من الهجرة. وكان سبب وفاتها أن قنفذا مولى عمر لكزها بنعل السيف بأمره، فأسقطت محسنا ومرضت من ذلك مرضا شديدا، ولم تدع أحدا ممن آذاها يدخل عليها. وكان الرجلان من أصحاب النبي صلى الله عليه وآله سألا أمير المؤمنين صلوات الله عليه أن يشفع لهما إليها، فسألها أمير المؤمنين عليه السلام، فلما دخلا عليها قالا لها: كيف أنت يا بنت رسول الله؟ قالت: بخير بحمد الله، ثم قالت لهما: ما سمعتما النبي يقول: فاطمة بضعة مني فمن آذاها فقد آذاني، ومن آذاني فقد آذى الله؟ قالا: بلى، قالت: فوالله لقد آذيتماني، قال: فخرجا من عندها عليها السلام وهي ساخطة عليهما

    Sulaim Ibn Qais Al-Hilali raportoi se Salman Al-Farisi ka thėnė: „Kur Imam Aliu (as) e pashė sjelljen e njerėzve, si ata u larguan nga Imam Aliu (as), ata nuk pėrkrahėsen Imam Aliun (as) dhe si u bashkuan me Ebu Bekrin, pėr me u binden atij dhe me dhėnė atij adhurimin, ai kėshtu u vendosė qėndrojė nė shtėpinė e vet. Kėshtu Umar Ibn Al-Khattab i tha Ebu Bekrit: »Kush ju ndalon, tė dėrgoni dikė pėr tė Aliun, nė mėnyrė qė ai tė tė bėjnė betimin ty pėr komanden mbi Muslimanve? Askush nuk ka mbetur pėrveē tij dhe katėr burrave tė tjerė.« Dhe Ebu Bekri ishte nga tė dy ma i butė, mė i urrt, mė inteligjent dhe mė shumė nė mendime. Sa i pėrket Umerit, ai ishte ma i nervozuar, i pashpirt, i pafytyrė sesa Abu Bakr. Abu Bakr foli: »Kanė po ė dėrgojmė pėr tė Aliun?« Umar u pėrgjigjur: »Ne dėrgojmė Qunfudh tek ai.« Dhe Qunfudh ishte i nervozuar, i pashpirt, i pafytyrė nga Tulaqa‘, njė nga fisi Adi Ibn Ka’b. Kėshtu Abu Bakr e dėrgoi atė nė shoqėrinė e disa burrave dhe aj u nis ne udhė pėr tė kėrkuar Imam Aliun (as) betimin pėr Ebu Bekrin, por ai nuk pranoi. Shokėt tė Qunfudh u kthyer tė Ebu Bekri dhe Umeri, tė cilėt ishin ulur nė Shtėpinė e Lutjes (Xhamia) ndermjet shumė njerėzve mbledhur dhe ata folen: »Ai nuk pranoi.« kėshtu tha Umeri: »Shkoni apet tek ai dhe qoftė se ai prapė nuk pranon betimin ndaj Ebu Bekrin, kėshtu qė hyjnė nė shtėpi te tij pa leje!« Ata e kthyen prapė dhe kėrkuan leje, por Fatimah As-Siddiqah (as) tha: »Unė ndaloj tė hyjnė pa leje nė shtėpinė time!« Dhe ata pastaj u kthyen, por Qunfudh, i mallkuar qoft mbeti vėshtirė. Ata thanė: »Fatimja ka thėnė kėshtu e kėshtu dhe nuk na lejonte, me hyj pa leje nė shtėpinė e saj.« Prandaj, Umeri u nervozua dhe tha: »Gratė nuk kanė asgjė pėr me na thėnė neve!« Dhe Umeri urdhėroi njė grup qė ishte rreth tij, pėr tė mbledhur dru dhe kėshtu ata mbledhėn dru dhe ai mbledhur me ta dhe ata vendosen drurin rreth shtėpisė tė Imam Aliut (as), Fatimes (as) dhe dy djemtė e saj (as). Atėherė Umeri thirri nė mėnyrė me zė tė lartė, deri sa ai ishte dėgjuar prej tyre: »Pasha Allahun, ose ti dil jashtė, o Ali dhe jepni betimin tek Ebu Bekrit pasuesi i Profetit ose ne do ta djegur shtėpinė tuaj me zjarr!« Fatima (as) foli: »O Umar, ēfarė lidhje kemi me juve?« Umar foli: »Hapni derėn ose ne kemi tė djegur shtėpinė e juve me zjarr!« Fatima (as) foli: »O Umar, ti a nuk ki frikė nga Allahu, qė ju doni tė futesh pa leje nė shtėpinė tonė?« Por Umeri nuk e la ket veprim, kėrkoi zjarr dhe djegur derėn me zjarr. Pastaj ai e shtypur derėn dhe hyri nė shtėpi. Fatimja (as) erdhi pėrpara dhe bėrtiti me zė tė lartė: »O Babai, oi Dėrguari i Allahut!« Umeri ngriti shpatėn e tij me mburoja dhe e lėndojė Fatimen (as), pastaj ajo bėrtiti: »O Babai!« Dhe Umeri ngriti kamxhikun e tij dhe kėshtu lėnduar krahun e saj. Fatima (as) bėri thirrje: »O i Dėrguari i Allahut, kjo ėshtė njė tragjedi e madhe se ēfarė Ebu Bekri dhe Umeri kanė bere pasi qė e u bėnė ti dėshmorė!« Imam Aliu (as) shpejt vrapoi tek Umeri, dhe kapi atė ne qafė dhe e shtypi atė pėr tokė, dhe ai e theu hundėn e tij dhe e plagos mbrapa qafė. Ai ishte gati Umerin pėr me mbytur, por pastaj ai kujtua fjalėt e profetit (sa), tė cilėn ai e ka urdhėruar atė si njė testament dhe aternaj tha: »O Umar, pėr atė qė nderoi Muhammed (sa) me profetėsin, mos do tė ishte libri Allahut dhe testamenti, tė cilen Dėrguari i Allahut (s) ma bėri detyr mua pėr me u mbajt ne atė testament, atėherė do tė kishte ditur, nė te cilen shtėpi jeni hyr!« Umar kėrkoi ndihm, nė mėnyrė qė njerėzit hyrėn nė shtėpi. Imam Ali (as) u largua pėrpara dhe ngriti shpatėn e tij dhe Qunfudh u kthyer tek Ebu Bekri, sepse kishte frikė, Imam Ali (as) mund tė dalė atij me shpatė, mbas aj duke parė trimėrinė dhe vetėvendosjen e tij. Abu Bakr i tha Qunfudh: »Kthehu apet tek Aliu dhe kur tė dalė, atėherė kjo ėshtė nė rregull dhe nė qoftė se jo, pastaj hyn nė shtėpinė e tij! Nėse ai refuzon atė, atėherė djegia shtėpinė e tij!« Prandaj Qunfudh, i mallkuar, u kthye apet, me shokėt e tij dhe hynen nė shtėpi pa leje. Imam Aliu (as) doli perpara, pėr tė marrė shpatėn, por ata erdhėn pėrpara atij, dhe disa prej tyre ngritėn shpatat e tyre dhe e shtypen atė, ata ishin nė shumicė, dhe ja lidhen njė litar nė qafėn e tij. Fatimja (as) dilte pėrpara derės dhe njerėzit qė ja kanė lidhura litarin rreth qafės Imam Aliut (as) burrit te saj. Pas kėsaj Qunfudah e lendoj Fatimen (as) me nje kamxhik. Kur ajo vdiqkishte lane kamzhiku hala shenjė plagė mbi krahun e saj. Allahu e malkoft Qunfudh dhe Umerin! Qunfudh i mallkuar, e lendoje Fatimen vajzen e Muhammedit (as) me kamxhik kurr ajo kishte ardhur midis tij dhe burrit vet, sepse Umeri i tha atij para se ai e dėrgoi atė: »Qoftė se Fatimja tė bėhet pengesė ndėrmjet Aliut dhe ty, atėherė lėndoje shumė!« Kėshtu qe Qunfudh, Allahu e mallkoft, e detyruar Fatimen (as), pėr tė fshehur mbrapa derės dhe e shtypi derėn kėshtu nė anėn e saj, dhe asaj u thyen brinjė dhe kshtu ajo ka pasur nje lindje tė dėshtuar. Ajo mbeti nė shtrat derisa ajo vdiq si dėshmore.” [Kitab Sulaim Ibn Qais, Faqe 148 – 151]

    عن أبان بن أبي عياش عن سليم بن قيس الهلالي عن سلمان الفارسي رضي الله عنه قال: فلما رآى علي عليه السلام خذلان الناس إياه وتركهم نصرته واجتماع كلمتهم مع أبي بكر وطاعتهم له وتعظيمهم إياه لزم بيته فقال عمر لأبي بكر: ما يمنعك أن تبعث إليه فيبايع، فإنه لم يبق أحد إلا وقد بايع غيره وغير هؤلاء الأربعة. وكان أبو بكر أرق الرجلين وأرفقهما وأدهاهما وأبعدهما غورا، والآخر أفظهما وأغلظهما وأجفاهما فقال أبو بكر: من نرسل إليه؟ فقال عمر: نرسل إليه قنفذا، وهو رجل فظ غليظ جاف من الطلقاء أحد بني عدي بن كعب فأرسله إليه وأرسل معه أعوانا وانطلق فاستأذن على علي عليه السلام، فأبى أن يأذن لهم فرجع أصحاب قنفذ إلى أبي بكر وعمر – وهما جالسان في المسجد والناس حولهما – فقالوا: لم يؤذن لنا. فقال عمر: اذهبوا، فإن أذن لكم وإلا فادخلوا عليه بغير إذن فانطلقوا فاستأذنوا، فقالت فاطمة عليها السلام: أحرج عليكم أن تدخلوا على بيتي بغير إذن. فرجعوا وثبت قنفذ الملعون. فقالوا: إن فاطمة قالت كذا وكذا فتحرجنا أن ندخل بيتها بغير إذن. فغضب عمر وقال: ما لنا وللنساء ثم أمر أناسا حوله أن يحملوا الحطب فحملوا الحطب وحمل معهم عمر، فجعلوه حول منزل علي وفاطمة وابناهما عليهم السلام. ثم نادى عمر حتى أسمع عليا وفاطمة عليهما السلام: والله لتخرجن يا علي ولتبايعن خليفة رسول الله وإلا أضرمت عليك بيتك النار فقالت فاطمة عليها السلام: يا عمر، ما لنا ولك؟ فقال: افتحي الباب وإلا أحرقنا عليكم بيتكم فقالت: يا عمر، أما تتقي الله تدخل على بيتي؟ فأبى أن ينصرف ودعا عمر بالنار فأضرمها في الباب ثم دفعه فدخل فاستقبلته فاطمة عليها السلام وصاحت: يا أبتاه يا رسول الله فرفع عمر السيف وهو في غمده فوجأ به جنبها فصرخت: يا أبتاه فرفع السوط فضرب به ذراعها فنادت: (يا رسول الله، لبئس ما خلفك أبو بكر وعمر فوثب علي عليه السلام فأخذ بتلابيبه ثم نتره فصرعه ووجأ أنفه ورقبته وهم بقتله، فذكر قول رسول الله صلى الله عليه وآله وما أوصاه به، فقال: والذي كرم محمدا بالنبوة – يا بن صهاك – لولا كتاب من الله سبق وعهد عهده إلي رسول الله صلى الله عليه وآله لعلمت إنك لا تدخل بيتي فأرسل عمر يستغيث، فأقبل الناس حتى دخلوا الدار وثار علي عليه السلام إلى سيفه فرجع قنفذ إلى أبي بكر وهو يتخوف أن يخرج علي عليه السلام إليه بسيفه، لما قد عرف من بأسه وشدته فقال أبو بكر لقنفذ: إرجع، فإن خرج وإلا فاقتحم عليه بيته، فإن امتنع فاضرم عليهم بيتهم النار. فانطلق قنفذ الملعون فاقتحم هو وأصحابه بغير إذن، وثار علي عليه السلام إلى سيفه فسبقوه إليه وكاثروه وهم كثيرون، فتناول بعضهم سيوفهم فكاثروه وضبطوه فألقوا في عنقه حبلا وحالت بينهم وبينه فاطمة عليها السلام عند باب البيت، فضربها قنفذ الملعون بالسوط فماتت حين ماتت وإن في عضدها كمثل الدملج من ضربته، لعنه الله ولعن من بعث به .. وقد كان قنفذ لعنه الله ضرب فاطمة عليها السلام بالسوط – حين حالت بينه وبين زوجها وأرسل إليه عمر: إن حالت بينك وبينه فاطمة فاضربها – فألجأها قنفذ لعنه الله إلى عضادة باب بيتها ودفعها فكسر ضلعها من جنبها فألقت جنينا من بطنها. فلم تزل صاحبة فراش حتى ماتت صلى الله عليها من ذلك شهيدة

    Sulaim Ibn Qais Al-Hilali raportoi se ai takoi Imam Aliun (as) dhe e pyeti se ēfarė bėri Umar Ibn Al-Khattab. Imam Ali (as) tha: „A e dini pse nuk e ka shpronėsuar Qunfudh?” Sulaim u pėrgjigj: „Jo.” Imam Ali (as) foli: „Sepse ai ėshtė njeriu qė i ka rrahur Fatimes (as) me kamxhik, pasi ajo e vendos vetveten ndėrmjet meje dhe shokėve tė tij. Pak mė vonė ajo vdiq dhe kamzhiku kishte lane shenjė plagė mbi krah.” [Bihar-ul-Anwar nga Al-Majlisi, Libri 30 Faqe 302; Mir’at-ul-Uqul Fi Sharh Akhbar Al-ir-Rasul, Libri 1 Faqe 210 Muhammad Baqir Al-Majlisi shkruan: „Ėshtė vėrtetė (Sahih) ky raportim]

    علي بن إبراهيم بن هاشم عن أبيه عن حماد بن عيسى عن إبراهيم بن عمر اليماني عن أبان بن أبي عياش عن سليم بن قيس الهلالي رضي الله عنه قال: فلقيت عليا عليه السلام فسألته عما صنع عمر، فقال: هل تدري لم كف عن قنفذ ولم يغرمه شيئا؟ قلت: لا. قال: لأنه هو الذي ضرب فاطمة عليها السلام بالسوط حين جاءت لتحول بيني وبينهم، فماتت صلوات الله عليها وإن أثر السوط لفي عضدها مثل الدملج. وقال المجلسي رضي الله عنه: الظن القوي بصحته

  2. #2
    i/e regjistruar
    Anėtarėsuar
    14-09-2014
    Postime
    992

    Pėr: Pse vdiq Fatima (as)?

    Fatima vdiq me urdherin e zotit nga engjelli i tij. i njejti engjell qe me intriga dhe djaj mbante ne pushtet umerin qe ishte me gjak te papaster! megjithate Fatima u fal nga zoti dhe nuk u denua me mekat apo adulteri sic u denua Aishja prej Tij. Ata kane qene njerez te medhenj dhe nuk ben te tallemi me ta sepse edhe ne do na denoj zoti apo djalli i madh dhe do na vrase!

Regullat e Postimit

  • Ju nuk mund tė hapni tema tė reja.
  • Ju nuk mund tė postoni nė tema.
  • Ju nuk mund tė bashkėngjitni skedarė.
  • Ju nuk mund tė ndryshoni postimet tuaja.
  •