S. Luarasi dhe Migjeni

[monikal]

Brari,
Tema e ketij forumi eshte Migjeni dhe Skender Luarasi. A ke ndonje koment per materialin e mesiperm te Petro Luarasit.
Per pyetjen tende referohu tek Skender P. Luarasi, forumi shqiptar, images.Atje jepet foto e tekstit, data dhe motivacioni. Historia e dekretimit eshte normale ndersa e dorezimit pas disa vjetesh eshte "fantastiko-shkencore".Dikur skandali eshte publikuar ne disa gazeta nen titullin e pergjithshem: "Nderi i Kombit" per Skender Luarasin jepet ne "ilegalitet". E pabesueshme por reale. Madje sekretari i Mejdanit, Daut Gumeni "nuk dinte gje" dhe ne 100-vjetorin e lindjes se Skender Luarasit e çoi Meidanin duarbosh tek Muzeu Kombetar, ku u be ceremonia perkujtimore mes mijra njerezve qe s'kishin ku te uleshin. Kur doli e verteta ne shesh, lajmi mori dhené dhe perfytyro disa ish-anetare komisioni, ne nje kafene i japin te birit Petro S Luarasit vetem dekretin e ish-presidentit Berisha pa dekoraten e parate perkatese sepse "kishin humbur" ne rremujen e fajdeve.

[petrol]

Me rastin e 100-vjetorit te lindjes se Migjenit po publikohet ky artikull qe deshmon se si falsifikohet e verteta dhe amplifikohen spekulimet e mashtrimet me jeten dhe vepren e tij.

Petro Luarasi
Migjeni “i panjohur”: padituri apo sfidë së vërtetës?!
Në pragun e 100- vjetorit të lindjes së Millosh Gj. Nikollës, Migjenit (13 tetor 1911-26 gusht 1938) shumëkush dëshëron të dijë fakte të reja, ngjarje, opinione e studime rreth jetës dhe veprës së tij.
Mjedisi migjenian i lakmueshëm, me një spektër të gjerë fenomenesh e nuancash rrezatimi letrar, politik, historik, botëkuptimor, ka ndjellë ndjesi “bletësh, grerash dhe mizash”, që ballafaqohen ashpër për interesat e tyre duke krijuar tematika voluminoze, mijra herë më të mëdha se shkrimet e Migjenit, por të painventarizuara e seleksionuara si duhet, me apo pa qëllim.
Ndër shkrime e opinione mjeshtrish, spekulantësh apo diletantësh, hasen teza realiste, të gabuara, e madje spekulime skandaloze që të përkrahura e amplifikuara edhe nga media të etura sensacionesh, shkaktojnë qëndrime të egra ndaj jetës, veprës e personalitetit të Migjenit (me pseudoincest, tjetërsim etnik, përdhosje varri, heqje nga programet shkollore) por edhe ndaj nderit të familjes dhe rrethit të miqve e dashamirëve të tij.
Në kolanën e gazetës “Shqip” për kujtimin e Migjenit, me shkrime të botuara mbi bazën e lirisë së shprehjes dhe ballafaqimit demokratik të pikëpamjeve, si migjenolog dhe djali i Prof.Skënder Petro Luarasit, detyrohem të ballafaqohem dhe të analizoj tre shkrime të një migjenologu, një spekulanti të xhindosur dhe një gazetareje të keqinformuar (apo të keqpërdorur?). Argumentet do ti shoqëroj edhe me dokumenta e pikëpamje të tim eti, të ndjerit Skënder Luarasi, mik, kunat dhe studjues i mirënjohur i Migjenit, meqë së bashku jemi bërë vend e pavend objekt dhe subjekt i atyre shkrimeve. Shpresoj që kështu japet edhe një kontribut modest në studimet migjeniane.
---------
(Moikom Zeqo, Migjeni i panjohur, Shqip, 5. 10.2011)
- Migjeni i Panjohur? Tingëllon paradoksale? Aspak. Është e vërtetë që ka një popullarizim të pazakontë për të, për emrin e tij. Por studimi i veprës së tij epokale është ende sipërfaqësor, sidomos në rrafshin estetik.
- Në 100-vjetorin e lindjes së Migjenit, akademizmi zyrtar është flu-indiferent, dekorativ, krejtësisht i kotë dhe i panevojshëm. Migjeni nuk ka asnjë lidhje me këtë akademizëm, as me instrumentet klienteliste të shkrimorëve mediokër, që as e kanë kuptuar ndonjëherë, dhe as do ta kuptojnë, padyshim.
- Migjeni është shkrimtari ynë më konceptual i modernitetit letrar. Ata që nuk e kuptojnë këtë të vërtetë sot, do ta kuptojnë nesër, ose s’do ta kuptojnë asnjëherë. Aq me keq për ta...
- Migjeni tingëllon jashtëzakonisht aktual sot...Për të gjykuar vetë lexuesi po botojmë tekstin e kësaj letre, e cila gjendet në librin “Krijimtaria e Migjenit”, e studiueses Gentruda Entrej, botuar shumë vite më parë. ...
Për fat të keq, ne nuk dimë se ç'u bë dhe ku ndodhet origjinali shqip.Në librin e letrave origjinale, si dhe të ditarëve të Migjenit, për fat të keq këto citime jepen të përkthyera në rusisht dhe jo sipas faksimileve në shqip...unë po shpalos tani fragmentet e pesë letrave të Migjenit, që citohen në librin e Entrejt. Letrat i dërgohen në harkun kohor 1936‑1937, mikut të ngushtë të Migjenit, dëshmorit të ardhshëm të Luftës Antifashiste, Jordan Misjes.

Migjeni i Panjohur në rrafshin estetik.
Prof Moikom Zeqo vlerësohet si një migjenolog i shquar për dhjetra artikujt me prurje të reja dhe për përmbledhjen e tij cilësore të veprës së Migjenit (Vepra/Migjeni.; Tiranë : Shtëpia Botuese Naim Frashëri, 1988)
Në shkrimin ai vlerëson popullaritetin dhe personalitetin e Migjenit, kritikon ata që e përshfaqin Migjenin sipërfaqësor, “të panjohur”, sidomos në rrafshin estetik dhe i referohet 5 letrave të përkthyera prej librit “Krijimtaria e Migjenit”, të botuar më 1973 prej studiueses sovjetike Gentruda Entrej. Këto letra shprehet se Migjeni ia ka dërguar mikut të tij Jordan Misjes në vitet 1936‑1937 dhe janë botuar në rusisht, pa asnjë indikacin apo faksimile në shqip. Sipas tij autenticiteti i këtyre letrave supozohet mbi bazën e miqësisë së Migjenit me Jordan Misjen, nga ngjashmëria e pikëpamjeve krahasuar me një letër të botuar në revistën “Bota e Re”. Ndërsa në lidhje me komentet e librit që i referohet një ditari të panjohur të Migjenit, ai e cilëson Ollga Nikolla - Luarasin, motrën e Migjenit , si “mikja intime” e studjueses Gertruda Entrej dhe pa dashje nxit hamendësime spekulantësh mbi “poseduesin e parë dhe trafikuesin ilegal‘’
Sigurisht, edhe trashëgimtarët e Migjenit kanë kërkuar e kërkojnë t’i gjejnë këto materiale origjinale, t’i posedojnë sipas ligjit dhe t’i përdorin si tua dojë dëshira, por përkundër spekulimeve, ato (pesë letrat dhe ditaret e Migjenit) dëshmohet se i ka patur familja e dëshmorit Jordan Misja në Shkodër. Nga ana tjetër, nga sa kam pyetur anëtarët e familjes së Migjenit dhe miq e farefis të tij, nuk rezulton që Ollga Luarasi, motra e Migjenit, të ketë qenë “mikja intime” e Gertruda Entrejt. As për materialet në fjalë nuk kam gjetur ndonjë indikacion nga studjuesi dhe kunati i Migjenit, Skënder Luarasi, i cili po ti kishte parë me sy, të paktën do ti kishte kopjuar apo cituar diku shqip e shqeto. Madje ai është interesuar në forma të ndryshme për origjinalitetin e referencave të botuara nga Gertruda Entreit dhe ajo vetë i është shmangur sqarimeve. Po t’i kishte patur në posedim apo të kishte ndonjë të dhënë Ollga Nikolla-Luarasi, përse do t’ia fshihte bashkëshortit të saj Skënder Luarasi, i cili ka shkruar i pari, më 1948, përmbledhjen për veprën e Migjenit me një hyrje të rëndësishme ku shpallen shumë të vërteta të anatemuara?
Do të ishte me interes që Moikom Zeqo të sqaronte se çfarë ka biseduar për këto çështje edhe me trashëgimtarët e familjes të Jordan Misjes, të Migjenit me studjuesin Skënder Luarasi apo, edhe më mirë, me Gjovalin Lukën e djalin e tij, diturakun Agron Luka, pasi ata vetëshpallen si “personat më të mirinformuar” për Migjenin dhe veçanërisht kompetentë në lidhjet me ish-Bashkimin Sovjetik. (Sipas Agronit , Gjovalin Luka, ka qenë sekretar i shoqatës Shqipëri-BRSS, korieri sekret që ndërlidhte ambasadën sovjetike me Koçi Xoxen e Enver Hoxhën dhe me mjaft shërbime të tjera për t’i patur “fijet informative” në dorë. Prandaj nuk do e kishte të vështirë kontaktin e “mirëkuptimin” edhe me Gertruda Entrein )
Sidoqoftë, Prof.Moikom Zeqo ka meritë se është interesuar të sqarojë enigmën, për gjetjen e origjinaleve shqip dhe përkthimin e letrave nga rusishtja, ku shpallen disa nga pikëpamjet progresive te Migjenit, të cilat i ka shpallur me kohë edhe Skënder Luarasi në shkrimet e tij, paçka se nuk ia përmend njeri. Hipotezat flatrojnë, faktet mbeten.
------------
(Agron Luka. Me rastin 100-vjetorit të ditëlindjes së Migjenit, Shqip, 2011-10-07)
“Kush i dërgoi pesë “Letrat e panjohura e befasuese të Migjenit”, në BRSS, Ollga (Nikolla) Luarasi, para vitit të vdekjes më 1959? I dërgoi Skënder Luarasi vetë apo ndonjë ish-shtetase sovjetike?! Mos i mori vetë G. Entrej, mikja intime e ngushtë e Ollgës?!”
“Si dhe pse, Skënder Luarasi, që i deklarohej sh. Enver se i kishte bërë shërbime të mëdha partisë dhe atij, ia fshehu partisë dhe sh. Enver se, nga “sënduku misterioz”, i manoskriteve origjinale migjeniane kishte edhe pesë letra manoskrite dhe ndonjë copë ditar dhe se ato mungonin nga inventari?!” (Ku e bazon shpifjen e tij Agron Luka se “Skënder Luarasi, i deklarohej sh. Enver se i kishte bërë shërbime të mëdha partisë dhe atij?”)
“Këto të vërteta të katërcipta nuk mund të fshihen dot kurrë, sado që pretendenti trashëgimor, z. P.L., të shkojë te ndonjë redaksi metistësh dhe në vend që t’i çojë origjinalin e vitit 1957, nga ishin nxjerrë citimet e mia, i çon ribotimin e 1961-shit dhe meqenëse nuk i korrespondojnë faqet, unë qenkam falsifikues citimesh apo si “mashë e skuqur”, që Petri Juniori do të më paditë në Prokurori apo se do të më riinternojë edhe më zi se në Roskovec…!”
(Flitet për denoncimin që gazeta “Albania” i bën shpifjeve të tij në lidhje me Migjenin dhe Skënder Luarasit, të cilin kinse e ka cituar . Denoncimi është shpallur edhe në internet.)
----------------

Në gazetën Albania, 22 .4.2010, f.21 nën titullin “Saktësim”, shkruhet:
SAKTËSIM : Në datat 15 e 16 prill 2010 janë botuar artikujt e zotit Agron Luka, me tituj redaktorialë ‚’Anonimi misterioz që censuroi Migjenin dhe loja e Enver Hoxhës’’ ku thuhet: "Sipas përkufizimeve e pikëpamjeve të Skënder Luarasit, më 1957, shkruhej se: “Migjeni...i shfrytëzoi modelet e ideologjisë dhe të stilit të Gorkit e Majakovskit” (f 11; f 33 etj); ishte “revolucionar internacionalist i vërtetë komunist” (f 33); “letërsia e tij ishte me përmbajtje të KONARE-s dhe tërësisht socialiste” (f 47); “Migjeni ishte një “kontribuues i pajtimit të grupeve komuniste (f 48) ”; “ishte përkrahës i vendosjes së një regjimi model stalinist edhe në Spanjë”; “Migjeni ishte një dëshmor i luftës nacional-çlirimtare dhe prandaj edhe Partia ia vendosi eshtrat pas kthimit nga Italia në Varrezat e Dëshmorëve”, duke e nderuar me “Urdhrin e Lirisë”, Klasit I, (f 32; f 44) etj. (Shih, S. Luarasi, “Migjeni, Vepra”, bot. 1957 e ribotim 1961, përgjithësisht , Hyrja, Jeta, Vepra, f 5-58.) "Ndërsa në artikullin redaktorial “Incesti i Migjenit me Bojkën dhe manipulimi me këtë histori”(Dosja e Migjenit në Muzeun Historik në Shkodër dhe roli i S.Luarasit) i botuar më datën 16 prill, zoti Agron Luka shkruan: ’’(Edhe Dh. Fullanit, pa asnjë lloj pendese, siç edhe mjaft të tjerëve, Skënder Luarasido ia rregullonte qejfin me një letër spiunimi, që pati si pasojë një internim me urdhër të protektorit, M. Shehu... Dhe ky personalitet, S. Luarasi na quhet e na mbahet si “Disident i Vjetër”, si “Nderi i Kombit”, akorduar me Dekretin, Nr. 1467 nga Sali Berisha... i cili për vete ishte i katapultuar direkt nga Ramiz Alia...)’’Sipas verifikimit të redaksisë, u konstatua se citimet e mësipërme , të marra nga autori i shkrimit, nuk ekzistojnë në librin ‘’Migjeni’’, Veprat, botim i vitit 1957 dhe botim i vitit 1961, të përgatitura nga Skënder Luarasi. Pra konstatojmë se kemi të bëjmë me një falsifikim nga e cila redaksia e gazetës Albania distancohet. Gjithashtu, edhe citimi në lidhje me zotin Dh.Fullani është i pavërtetë. Ndjejmë keqardhje që nuk kemi bërë verifikimet përkatëse tek personat e prekur në këtë shkrim, duke i kërkuar ndjesë familjes Luarasi.’’

Fenomeni Agron Gjovalin Luka
Një spektër të zi mbi Migjenin na ofron Agron Luka që vazhdon me manipulimet e rradhës këto vitet e fundit që kur ka nisur të “marrë hak” ndaj Skënder Luarasin dhe trashëgimtarëve letrarë të Migjenit, në mbrojtje të “përvetësimit të ndershëm“ të të atit Gjovalin. Ai rëndom sajon citime, deformon perifrazime dhe lëmshin logjik e tematik ia servir ta zgjidhë lexuesit shqiptar. Kur dikush si unë e merr mundimin të zbardhë të vërtetën dhe i ballafaqon të thënën me të bërën ( si tek gazeta “Albania”) ai ka talentin dhe kurajon ta etiketojë denoncuesin si “mashtrues” e “dizinformim” , ndaj ftoj lexuesin të krahasojë e gjykojë.
Replikën “miqësore” me Mojkom Zeqon, kinse e nis mbi Migjenin dhe përgojon të motrën dhe kunatin e tij, përkatësisht Ollga Nikolla-Luarasin dhe Skënder Luarasin me aludime të tipit: korierë në trafikun e dokumentave të Migjenit, apo se S. Luarasi deklaronte se i ka bërë shërbime të mëdha Enver Hoxhës, por pa na sjellë ndonjë provë!
Agron Luka , për variacion tematik , “fut në thes” edhe Prof.Aurel Plasarin, “i dhuron edhe 5 copë kopje Bibliotekës Kombëtare, kinse nga ribotimi i fotoskanuar i librit, “Migjeni, Vepra, mbledhë dhe shpjegue nga Gjovalin Luka”, NSHB, Tiranë 1954.” Në fakt libri titullohet ndryshe dhe në dijeni të lexuesit për këtë ribotim të veprës së Migjenit, Agron Luka nuk ka marrë ndonjë leje nga trashëgimtarët e veprës së Migjenit. Si rrjedhim ribotimi përbën shkelje të të drejtës së autorit. Megjithëse deklaron që nuk e ka për shitje, në kapak i ka vënë çmimin e shitjes 600 lekë! Madje atje boton edhe 6 copa letrare të tjera të Migjenit, “ se ia kishin censuruar të atit”!
Ta ketë pranuar këtë libër në fondin e Bibliotekës Kombëtare drejtori i saj, Aurel Plasari, edhe pse shkelet ligji i të drejtës së autorit?!
Në rast se po, atëhere ky akt do të përligjte përsëri historinë e përvetësimin të përmbledhjes së Skënder Luarasit mbi Veprën e Migjenit nga Gjovalin Luka, madje tani edhe nga i biri kundrejt Migjenit.
Në vijim të shkrimit theksohet se Aurel Plasari e pyeti nëse kishte dijeni “për disa letra të pabotuara të Migjenit, të cilat dikush i paskej dërguar në BRSS?!” Agroni: ” Unë iu përgjigja qartë se, nuk kisha asnjë lloj dijenie për këtë rast specifik konkret.”
(Po trillimet për Olga Nikollën e Skënder Luarasin, harroi t’ia thoshte edhe Plasarit?)
Më tej vazhdon “ zbulimet” me parimin “turbullo e peshko”: Një gabim të rëndomtë shtypi tek fjala “Gutenberg” ( “Gutemberg”) e cilëson “ faksimile të falsifikuar” nga Skënder Luarasi!?
Si përfundim ai thekson “Do vijë edhe koha kur do ta shuajmë edhe kuriozitetin, se çfarë kishte bërë Gjovalin Luka, që krimineli skizofreni E. Hoxha provoi t’ia shuante komplet trutë e kokës. “Hiqni maskat”, ose ndryshe “Hiqni Bragashat apo Pantallonat e Majakovskit”...zotërinj hipokritë, Përfitues e privatizues të Migjenit” dhe migjenologë ndryshues-shtrembërues-përdhunues, kameleonë post enveristë!”
Ai “harron” që babait të tij Gjovalinit “ ia kanë hequr me kohë maskën që kur e deformoi thënien e Migjenit “ Hiqni Bragashat”, “harron” se ka shkruar që babai i tij ishte adhurues i Majakovskit dhe “korier i ” i Kominternit’’ i cili ‘’aty nga vitet 1936,1937,1938 e më pas...nga Parisi, nga Torino e nga Livorno, siguroi një literaturë të madhe komuniste. ..që përfshinte pjesën më të madhe të materialeve të Kongresit VII të Kominternit ‘’(Agron Luka. Tullën e bazamentit Evropës ia vuri kristianizmi)
Edhe “sinqeriteti” i tij kur demaskon “kameleonët postenveristë” meriton tia kujtojme me një nga deshmite e tij se “çfarë kishte bërë Gjovalin Luka, që E. Hoxha provoi t’ia shuante komplet trutë e kokës”.
Në një nga replikat me mua shkruante se babai i tij , Gjovalin Luka, me origjinë nga Lukiçi i Shestanit, qe korier sekret i ambasadës sovjetike në Tiranë që ndërlidhte titullarin e saj, Ch.. me Koçi Xoxen, Sekretar organizativ i Partisë dhe në dopjo rol materialet për Koçin ia jepte Enverit (bëhet fjalë, për dokumentat tepër të rëndësishme te InformByrosë dhe letrën e PKBS për prishjen e marrëdhënieve sovjeto-jugosllave dhe udhëzimet e ambasadorit për të preferuarin e tij K.Xoxe. Desh e pësoi keq edhe ambasadori Ch. kur i justifikohej Stalinit e Byrosë së tij Politike se ‘’proletari Xoxe’’ ishte “komunist i vendosur dhe besnik i Bashkimit Sovjetik!) Vetë Agroni na sqaron se në fund kur Koçi Xoxe e kuptoi “puçin” , një ditë të bukur feste ia zhdëpi publikisht të atin në Pallatin e Brigadave por mirë që u gjend Enveri që ia shpëtoi duarsh “hafijen”.
Mjafton fakti i mësipërm që provon se Gjovalini dinte dhe kishte bërë shumë shërbime speciale për Enverin që duheshin fshehur nga kujtesa.
Kur Agroni (apo Gjovalini) ankohej se diktatori nuk ua shpërbleu shërbimet madhore me mirënjohje i kam kujtuar fjalët e Stalinit drejtuar sekretarit të vet:’’Mirënjohje?! - Nuk e njoh këtë zakon qensh!’’ Por gjithsesi ai u shpërblye edhe për disa vjet sepse gëzoi goxha pushtet e ofiqe ( deputet, anëtar i Presidiumit të Kuvendit Popullor të R. P. Sh., përfaqësues i Komitetit Shqiptar për Mbrojtjen e Paqes etj.)
Në lidhje me dënimin : Një ditë Gjovalini grindet keq me Fatmir Gjatën për unin dhe procedurat burokratike në Drejtorinë e Arsimit të Komitetit Qëndror, seç i shkau goja dhe megjithëse kërkoi ndjesë me kritikë të thellë, “shokët e Partisë” nuk e falën. Edhe Enver Hoxha nuk e mbrojti më (ndoshta kujtoi mos ia shpallte sekretet dhe një ditë mund t’ia punonte dopjorolin e Xoxes, tek krerët e rinj sovjetikë) . Sa për “përleshjen e ashpër” të Gjovalinit me diktatorin dhe “disidencën e hershme” të tij, vetë Agroni nuk po i beson më trillimit të tij, deri sa ka botuar faksimilen ku i ati lyp ndjesë nga Enver Hoxha në prezencë të Rita Markos më 18 qershor 1955. (Agron Luka, Rreth të vërtetës për botimin e Migjeni”,faksimile proces-verbali, f.15
I analizuam ngjarjet pasi ka mundësi që Agroni i ngatërron ndërsjelltazi konceptet “disidencë“ e “puthador” duke akuzuar Skënder Luarasin në këtë libër, (f.17). Madje ka botuar një letër ku Luarasi, i përjashtuar nga Lidhja e Shkrimtarëve në Konferencën e III, akuzohet si “njeri i fjalës së lirë...avukat i Sejfulla Malëshovës... intelektual borgjez “ dhe i kërkon llogari Enver Hoxhës pse e ka cilësuar kështu në veprën VI të tij. Kjo letër me shpjegimet përkatëse për akuzat, mbaron me pyetjen : Kush është arrivist?! Gjithashtu boton edhe protestën që Skënder Luarasi (më 11.7.1953) i bën Drejtorisë së Arsimit në Komitetin Qëndror, të drejtuar nga Fatmir Gjata, kundër mbrojtjes që i bëjnë ata përvetësimit të Gjovalin Lukës, të përmbledhjes së Migjenit të përgatitur prej tij.
Sa për “trajtimet” që gëzoi Skënder Luarasi nga Enver Hoxha “për shërbimet” e tij ka me qindra dëshmi personalitetesh si z.Nafiz Bezhani në librin “Mëkatarët I” , i cili ia vlerëson personalitetin e palëkundur përpara persekutimit e hafijeve që i vinte pas diktatori.
Për “hipokrizinë“, i kujtoj Agron Lukës Deklaratën e Myftinisë së Shkodrës: ‘’masha të tilla si Agron Luka dhe shokët e tij të futur nga të tjerë, gjithashtu nuk po reshtin së vepruari që të provokojnë dhe nxisin urrejtje dhe konflikte ndërfetare’’(Deklarate e Myftinise Shkoder , e shtunë, 19 gusht 2006 ‘’ ). Rolin e mashës katolike ai e kryente kur kandidonte për deputet të Partisë Demokristiane, paçka se më parë e më pas deklarohej “komunist idealist” si Gjovalini, të cilit barinjtë e perëndisë ia provuan “idealizmin” në lëkurën e tyre.
Të më ndjejë lexuesi për terminologjinë e përdorur dhe hollësitë, por vetëm kështu kuptohet e vërteta e hidhur e manipuluar rëndshëm.
Mendoj se Agron Luka (apo Lukiçi nga Shestani) përfaqëson një specie të rrallë për qytetin e traditave tregtare e kulturore. Meqë rënkon Shkodra se në diktaturë tregtarët e mendimtarët ia vranë e sakatosën, në burgje, internime e çmendina, ndaj edhe media ia përzgjidh leshkon si ikonë të gjallë të persekutimit dhe shenjtërimit të fjalës së lire! Të reklamosh banalitetet ( “visaret migjenane”) të Agron Lukës si kryevepra të pjekurisë është mëkat i madh ndaj paraardhësve dhe pasardhësve të inteligjencës shkodrane!!!
---------------
Ndersa nje gazetare shkruan:
- “Megjithëse i konsideruar si poet i privilegjuar prej shkencës letrare bolshevike, “Vargjet e lira” të Migjenit nuk njohën botim tjetër deri në vitin 1954. Ishte Gjovalin Luka...që u kujdes për këtë botim, i cili konsiderohet më i ploti deri më sot, shprehës i vullnetit të autorit vetë.
- Pas një bisede me E. Hoxhën vetëm një vit më pas Gjovalin Luka u dënua politikisht si karrierist dhe i pasinqertë. Vëllimi i poezive dhe prozave të Migjenit u hoq sërish nga qarkullimi, një fakt i mohuar përgjatë më shumë se katër dekadave. Nuk u mor vesh kurrë një arsye e vërtetë e dënimit të tij.
- Migjeni do të njihej prej shumë brezash përmes botimit të vitit 1958, përgatitur dhe realizuar nga një prej jetëshkruesve më të besueshëm të Migjenit, Skënder Luarasi, kjo edhe për shkak të lidhjeve familjare...
- Por me siguri mund të thuhet se ende shqiptarët nuk e kanë lexuar mirë Migjenin.

Padituri apo sfidë së vërtetës?
Gazetarja me shkrimin e saj më ka befasuar me përmbajtjen dhe klasifikimin e “inventarit të magazinës” migjeniane duke servirur produkte të skaduara me etiketë “moderne sensacionale”. Në fund ajo i jep përgjigje vetes se “me siguri mund të thuhet se ende shqiptarët nuk e kanë lexuar mirë Migjenin” jetën dhe veprën e tij.
Krahas shumë pyetjeve “enigmatike për të “ por që ua ka dhënë përgjigjen me kohë, mbi bazën e fakteve, bashkëkohësi, miku, familjari dhe studjuesi më i shquar i Migjenit, Skënder Luarasi, gazetarja deklaron pa asnjë argument se “Vargjet e lira” të Migjenit “nuk njohën botim tjetër deri në vitin 1954. Ishte Gjovalin Luka, , që u kujdes për këtë botim, i cili konsiderohet më i ploti deri më sot, shprehës i vullnetit të autorit vetë. (?!)
Ajo shton se “pas një bisede me E. Hoxhën vetëm një vit më pas Gjovalin Luka u dënua politikisht si karrierist dhe i pasinqertë. Vëllimi i poezive dhe prozave të Migjenit u hoq sërish nga qarkullimi, një fakt i mohuar përgjatë më shumë se katër dekadave. Nuk u mor vesh kurrë një arsye e vërtetë e dënimit të tij.”
Këto dy citime duket sikur t’i ketë shkruar vetë dora Agron Luka!
Ky mendim i paargumentuar, që shpreh shkallën e njohurive të saj në raport me të vërtetën, i kundërvihet fakteve që botimi i Gjovalin Lukës , në pjesën më të madhe, ishte një përvetësim dhe sakatim i punës së Skënder Luarasit, të paraqitur për botim në vitin 1948!
Sikurse është publikuar, materiali, ku përfshiheshin edhe 7 novela të panjohura, Luarasi ia dorëzoi Dhimitër Shuteriqit. Ai u botua i copëzuar një pjesë edhe nga vetë Shuteriqi. Por ai të paktën në botimin e dy novelave të panjohura të Migjenit (Të çelen arkapijat dhe Studenti në shtëpi) ka vënë shënimin:
“Me rastin e 15 vjetorit të vdekjes së Migjenit, botojmë dy tregime të pabotuara të nxjerrura nga origjinalet që ndodhen pranë familjes së Migjenit ( përkatësisht në “sundukun misterioz” të Ollga Nikolla Luarasit e Skënder Luarasit.)
Shuteriqi, ndoshta me peng në zemër, si dëshmitar dhe i vetëdijshëm për ‘’huazimin’’ dhe ‘’sakatimin’ e veprës së Migjenit që ia dorëzoi Skënder Luarasi më 1948 pohon: ‘’Migjeni ka një botim të keq të veprave të tij më 1954 (nga Gj.Luka); ka edhe një të mirë, nga Skënder Luarasi, më 1961. (Dh.Shuteriqi, Marin Beçikemi dhe shkrime, f.305, v.1986).
Edhe në grupin e vlerësimeve të botimeve të veprës së Migjenit nga të tjerë, në asnjë rast nuk gjen mbështetje konkluzioni fillikat i gazetares...
Ndërkohë ajo me të drejtë pohon se “Migjeni do të njihej prej shumë brezash përmes botimit të vitit 1958, përgatitur dhe realizuar nga një prej jetëshkruesve më të besueshëm të Migjenit, Skënder Luarasi, kjo edhe për shkak të lidhjeve familjare”, por harron të përmendë edhe botimet e mëvonshme të Skënder Luarasit të përmirësuara (1961 dhe 2009). Është fakt i pamohueshëm që Skënder Luarasi përveç botimit të përvetësuar dhe të sakatuar të Gjovalin Lukës, në çdo rast ka ndihmuar dhe mirëpritur përmbledhjet e të tjerëve mbi Migjenin me gjetje të reja.
Gazetares të interesuar veçanërisht për botimin e Gjovalin Lukës i rekomandoj që pasi ta lexojë, ta krahasojë me botimet e Luarasit dhe të tjerëve deri në ditët tona, se do ta kuptojë lehtas që edhe në kohën e diktaturës, përgjithësisht dënohej plagjiatura, shkelja e të drejtës së autorit dhe sakatimi pa kriter.
Nuk duhet të ngatërrohen, pasi janë çështje të ndryshme, gabimet e Gjovalin Lukës ndaj Skënder Luarasit dhe veprës së Migjenit, dënimi nga shokët e tij komunistë dhe qëndrimi ndaj Migjenit dhe veprës së tij.
Kureshtjen e saj për dënimin e Gjovalin Lukës mund ta shuajë tek trajtimi i mësipërm i shkrimit të Agron Lukës. Mua më intereson fakti që ajo e cilëson Luarasin si më të besueshmin, por nga ana tjetër nuk e ka lexuar botimin e tij për Migjenin, ku në përballje me pikëpamje të disa studjuesve të tjerë, ka triunfuar me argumentat e tij mbi prejardhjen shqiptare të Migjenit, botëkuptimin e tij atdhetar, laik, progresiv, antifashist, e pse jo edhe me nuanca revolucionare e socialdemokrate ( sipas këndvështrimit të sotëm). Edhe pse mund të shkaktojnë debate disa pikëpamje, duhet të pranohet se i shpreh Skënder Luarasi, një bashkëkohës që e ka njohur mirë dhe ka argumentuar me fakte të cilat ndeshen edhe me shtrembërimet që i janë bërë historisë e që vazhdojnë të diktojnë deri më sot.
Ndaj Migjenit, sikurse edhe mjaft të tjerëve, gjykohet me disa standarte, sipas interesit dhe jo të vërtetës historike. Në këtë logjikë ka patur edhe shumë spekulime, që ndonëse janë zbardhur qartë nga Luarasi e të tjerë , amplifikohen vend e pa vend . Në shkrimet e tij Skënder Luarasi ka treguar për njohjen e tij me Migjenin, botëkuptimin dhe interesat e tij, për rrethin e tij familjar e shoqëror. Ai ka shpjeguar realitetin e kohës ku në mjaft raste ai dhe nxënësit, kolegët dhe shokët e tij u etiketuan “revolicionarë” se ishin kundër regjimit antidemokratik, kundër dasisë fetare, kundër agjenturave të huaja, etj. Në atë këndvështrim të realitetit ata ishin “revolicionarë” paçka se shumë nga këta në periudhën e diktaturës komuniste, për shkak të pikëpamjeve të tyre u etiketuan “reaksionarë borgjezë” dhe “antikomunistë”. Pra ka rëndësi pikëpamja, veprimtaria dhe jo etiketimi që u bëhet në kohë të ndryshme. Këtë fakt e dëshmon jeta dhe vepra e Migjenit, me oshilimet përkatëse, i pëlqente apo jo dikujt në kohën e monarkisë, diktaturës apo në të ashtuquajturën demokraci kur si asnjëherë ia shkatërruan muzeun e ia përdhosën varrin. Ndaj duhet të sqarohet nëse ka padituri apo sfidohet e vërteta?

Televizioni "Top Channal" e "gostiti" teleshikuesin shqiptar me një dokumentar mbi 100-vjetorin e ndarjes nga jeta te Migjenin te pergatitur nga spikerja e "topçes" Monika Shoshori-Stafa. Për saktësim kjo është pikerisht ajo gazetarja mediokre që komentonte artikulli i mësipërm "Migjeni “i panjohur”: padituri apo sfidë së vërtetës?!" e cila ka shkarrashkruar tere ato pasaktesi. Nga dokumentari provohet se hamendesimet i ka paraqitur me porosi nga "padroni" pasi nuk e ka problem ti kundervihet logjikes apo t'i çerrodisë edhe provat, edhe mendimin shkencor te studjuesve te shfaqura ne dokumentar duke na lene pa mend me kontradiksionin logjik e faktik. Komentin po e leme me kaq ne respekt te familjes atdhetare te Stafave (intelektualeve antifashistete Qemal Stafes, Veli Stafes e Alajdin Stafes) , ne te cilen tashme ben pjese spikerja Monika, qe nuk i nderon te pakten ne korrektesine, logjiken e talentin letrar. Falur qofte, se ndoshta nuk e di as vete se çfarë bën ndaj Migjenit, te adhuruarit te vellezerve Stafa!

[petrol]

Petro Luarasi

Shkarrashkrimi i rradhes i Agron Gjovalin Lukës për Skënder Luarasin

Shkarrashkrimi i rradhes i Agron Gjovalin Lukës “Hijet e Skënder Luarasit” tek sajti
http://www.proletari.com/hijet-e-skender-luarasit/html vijon linjën e shkrimit të mëparshëm të turpshëm mbi “mëkatet” e Migjenit e të Skënder Luarasit.
Agron Luka si edhe më parë përpiqet të maskojë autorësinë (me lloj-lloj inicialesh e pseudonimesh si Plepi shqiptar, Ermir, etj. por që zbulohet lehtë nga incialet e sqarimeve A.G. dhe damka e kopertines se botimit te tij plagjiature) stilit dhe inatin patoligjik (hyrjen lavderuese për vlerat e S.Luarasit e ndjek me shpifjet e sharjet e rradhës). Dhe kete sulm “ te fshehte” e bën menjehere pas konferencës shkencore të Universitetit të Shkodrës mbi Migjenin ku vajza e Skënder Luarasit, Angjelina Luarasi-Ceka, e demaskoi publikisht Agronin dhe babain e tij për përvetësimin e veprës së Migjenit te shkruar nga S.Luarasi më 1948.
Ne shkrime te ndryshme dhe artikullin e Petro Luarasit “Migjeni i Panjohur: Padituri apo sfide se vertetes” te botuar ne gazeten “Shqip” qe gjendet edhe ne internet, i eshte dhene pergjigja e merituar trillimeve te tij.
Në nderim të lexuesit po sqarojme shkurt disa nga tezat e ketij shkrimi te Agron Lukës, qe ka edhe plot kontradikta logjike:
- Agroni edhe lavderon Skender Luarasin per jeten dhe vepren e tij, per perballjen me Enver Hoxhen mbi Haxhi Qamilin, por “harrohet” perjashtimi i tij nga Lidhja e Shkrimtareve me 1949 dhe anatema e Enver Hoxhes ne vepren VI ndaj tij, etj, librat biografike mbi Gjerasim Qiriazin, Ismail Qemalin, Isa Buletinit ku himnizon ngjarjet madhore kombetare etj, dhe nga ana tjeter e quan Skender Luarasin “ bashkepunetor” me Enver Hoxhën?
- Mjafton trillimi i tij që Skender Luarasi ka gisht ne denimin e Gjovalin Lukes nga Enver Hoxha, per te kuptuar se me çmendje te rroitur kemi te bejme pasi Skender Luarasi u ankua me 1953 ne qarqet botuese per pervetesimin e materialit te tij nga Gjovalin Luka, ndersa Gjovalini u denua disa vite me vone, me 1955, pas botimin te librit te pervetesuar prej tij dhe pas perplasjes se ashper me Fatmir Gjaten.
- Në Lidhje me marredheniet e antifashistit Skender Luarasi me profashistin Ernest Koliqi mund te themi me fakte se ata politikisht jane ballafaquar qe ne Vlore,me 1932 ne shkollen Tregetare, kur qene pedagoge te letersise. Ndersa ne lidhje me Migjenin dihet fare mire se si e ka cilesuar Koliqi Migjenin tek “Shejzat” si shkrimtar sllav, poet pa shume vlera etj, dhe si e ka mbrojtur e ridimensionuar Skender Luarasi mbi bazen e fakteve. Pra ata jane ballafaquar vetem per qendrimin ndaj fashizmit italian dhe Migjenit dhe kurre per ndonje problem tjeter.
- Ne kujtimet e Skender Luarasit te shpallura edhe ne internet del qarte qe Skender Luarasi qe kunder disa klerikeve te te gjitha ngjyrave qe shkaktonin perçarje ne popull dhe deformim te botekuptimit te shendoshe te rinise. Por nuk qe aspak armik i besimeve fetare te ndryshme.
- Në internet jane botuar materiale se si Skender Luarasi e ka nderuar Gjergj Fishten edhe me fjalime e organizime publike ( si ne shkollen teknike te Tiranes me 1931 dhe ne studime)
- Per me teper sqarime mbi kete teme dhe njohuri mbi jeten dhe vepren e Skender Luarasit ju rekomandoj te shihni tek Forumi shqiptar, temat Skender Luarasi e Migjeni, Skender P.Luarasi dhe “çkam pare e ç’kam degjuar”. Atje ka edhe materiale te bollshme mbi trillimet e Agron Lukes i cili eshte i vetmi person qe shfaq kete urrejtje patologjike ndaj Migjenit dhe Skender Luarasit

[petrol]

Petro Luarasi

Agron Gjovalin Luka dhe shtypi i lirë
Prej kohësh vërehet se shtypi i lirë në demokraci keqpërdoret nga individë, klane dhe disa media që rendin pas sensacioneve. Mediat serioze ruajnë kritere publikimi ku si kryesore permendet: verifikimi paraprak i autorit (nese eshte i pergjegjshem) dhe lendes ( mos ka shkelje etike, morale e ligjore) etj
Për të sqaruar thelbin e këtij parashtrimi i referohemi shkrimit të ri të Agron Gjovalin Lukës “Liria dhe korrektesa e shtypit, përballë ndërhyrjeve redaksionale, çenzurës dhe frikës ndaj zyrtarëve të lartë!”te botuar në sajtin www.shqiperia-etnike.com nr 147
Redaksia e Shqiperia etnike pretendon se ky material permban “Përgjigje të dokumentuara të Agron Lukës ndaj “denoncimeve” të gazetës Albania në shtyp e në internet! “ dhe ndaj gazetes "Shqip"
Ne artikull Agron Luka shpreh pretendimet e tij:
“Në gaz. Shqip, dt. 15 tetor 2011, në shkrimin P. Luarasi, “Migjeni i “panjohur”: Padituri apo sfidë së vërtetës?!”, lidhur me një të ashtuquajtur “Denoncim” publik dhe me internet të gazetës Albania, ndaj personit tim Agron Luka ju sqaroj:
Red. e Gaz. Shqip, nuk më lejoi t’i përgjigjesha z. P. Luarasi, me preteksin se e kishin mbyllur çështjen Migjeni dhe se kishte marrë Kritika nga eprorët!
Shih fotoskanimin e bot. në gaz. Shqip.Shih fotoskanimin e citimeve të mia nga faqet e cituara. www.shqiperia-etnike.com

Redaksia e gazetës Albania:
Redaksia e gaz. Albania i kërkoi “Falje Publike”, z. P. S. Luarasi, pa verifikuar asgjë duke më fajësuar apriori, ndërsa “denoncimi” ishte një lojë e manipuluar e Petros!
Simbas rregullave elementare gazetareske, redaksia e gaz. Albania duhet t’i botonte në gazetë “Protestën, Deklaratat dhe Përgënjeshtrimet” e mija, të cilat ia dërgova edhe personalisht pronarit dhe drejtorit z. Ylli Rakipi.
Në gaz. Shqip, dt 15 tetor 2001, z. Petro pretendon ndaj meje, përsëri, keto akuza, që i sjell të fotoskanuara:
Në gazetën “Albania”, 22.4.2010, fq.21 nën titullin “Saktësim”, shkruhet:
SAKTËSIM: Në datat 15 e 16 prill 2010 janë botuar artikujt e zotit Agron Luka, me tituj redaktorialë‚ “Anonimi misterioz që censuroi Migjenin dhe loja e Enver Hoxhës”, ku thuhet: Sipas përkufizimeve e pikëpamjeve të Skënder Luarasit, më 1957-n, shkruhej se: “Migjeni...i shfrytëzoi modelet e ideologjisë dhe të stilit të Gorkit e Majakovskit” (fq. 11; fq. 33 etj.); ishte “revolucionar internacionalist i vërtetë komunist” (fq. 33); “letërsia e tij ishte me përmbajtje të KONARE-s dhe tërësisht socialiste” (fq. 47); “Migjeni ishte një kontribuues i pajtimit të grupeve komuniste (fq. 48)”; “ishte përkrahës i vendosjes së një regjimi model stalinist edhe në Spanjë”; “Migjeni ishte një dëshmor i luftës nacional-çlirimtare dhe prandaj edhe Partia ia vendosi eshtrat pas kthimit nga Italia në Varrezat e Dëshmorëve”, duke e nderuar me “Urdhrin e Lirisë”, Klasit I, (fq. 32; fq. 44) etj. (Shih, S. Luarasi, “Migjeni, Vepra”, bot. 1957 e ribotim 1961, përgjithësisht, Hyrja, Jeta, Vepra, fq. 5-58.) Ndërsa në artikullin redaktorial “Incesti i Migjenit me Bojkën dhe manipulimi me këtë histori” (Dosja e Migjenit në Muzeun Historik në Shkodër dhe roli i S.Luarasit) i botuar më datën 16 prill, zoti Agron Luka shkruan: “Edhe Dh. Fullanit, pa asnjë lloj pendese, siç edhe mjaft të tjerëve, Skënder Luarasi do ia rregullonte qejfin me një letër spiunimi, që pati si pasojë një internim me urdhër të protektorit, M. Shehu... Dhe ky personalitet, S. Luarasi na quhet e na mbahet si ‘Disident i Vjetër’, si ‘Nderi i Kombit’, akorduar me Dekretin, Nr. 1467 nga Sali Berisha... i cili për vete ishte i katapultuar direkt nga Ramiz Alia...).” Sipas verifikimit të redaksisë, u konstatua se citimet e mësipërme, të marra nga autori i shkrimit, nuk ekzistojnë në librin “Migjeni”, Veprat, botim i vitit 1957 dhe botim i vitit 1961, të përgatitura nga Skënder Luarasi. Pra konstatojmë se kemi të bëjmë me një falsifikim, nga e cila redaksia e gazetës “Albania” distancohet. Gjithashtu, edhe citimi në lidhje me zotin Dh. Fullani është i pavërtetë. Ndiejmë keqardhje që nuk kemi bërë verifikimet përkatëse te personat e prekur në këtë shkrim, duke i kërkuar ndjesë familjes Luarasi.
‘’’’’’’’’’’’’’’
Red. gaz Shqip, për dijeni z. Aleksandër Çipa dhe Drejtorit z. Besnik Myftari:
Me përgjegjësi të plotë civile e penale Agron Luka, deklaroj se, nuk kam kryer asnjë lloj mashtrimi në citimet korrekte. Me keqardhje konstatoj se gazeta juaj, me anën e z. Dori Daka më ka komunikuar se, nuk mundet ta përgënjeshtrojë Z. Petro Luarasi etj, edhe sepse e kanë mbyllur serialin e Migjenit! Por kjo është një çeshtje serioze që nuk lidhet me Migjenin.
Ju dërgova të fotoskanuara vetëm dy shembuj se, si falsifikon familia Luarasi dhe veçanërisht z. Petro. Në internet, www.shqiperia-etnike.com Nr. 147, janë paraqitur edhe fotoskanimet e plota saktësisht simbas citimeve të faqeve. Në se ju me lejoni dhe më premtoni një Përgënjeshtrim ose nje botim, mund t’ua nis edhe juve kompletin e citimeve të fotoskanuara.
Me konsideratë Agron Luka agronluka @yahoo.com/

Bllofet e Angjelina Ceka (Luarasit) dhe Petro S. Luarasit në kompromis me Redaksitë!
Simbas pretendimeve të z. Petro Luarasi, me ndihmen e red, gazetës Albania, ribotuar shabllon edhe nga red. e gazetës Shqip, dt. 15 tetor 2011, se Agron Luka, ka cituar në mënyrë të falsifikuar.
Të nderuar lexues të pa anshëm, ju paraqes fotoskanimet e citimeve të mija dhe lidhjet me temën dhe argumentet në diskutime:
"Prova e Agron Lukes": Krahas Fotoskanimi i f 11, nga bot. original i vitit 1957 jepet citimi original nga f 11:
“Me anën e këtyre gjuhëve botërore (rusishten konkretisht AL) gjatë studimevet, i përvehtësoi Milloshi idetë revolucionare. Gjatë kohës që ndënji në Monastir mundi të lexojë veprat e klasikëve ruse Pushkin, Tolstoi, por veçanërisht ato të krijuesve të realizmit socialist, veprat e Gorkit e të Majakovskit. Gjurmat e këtij edukimi i gjejmë ndër librat e tij, ndër ato të pakta që i shpëtuan prej zjarrit ditën e 22 qershorit 1942…” (f 11, e bot. 1957).

Citimi kinse i Skënder Luarasit sipas Lukës e pergenjeshtruar nga gazeta “ Albania”
Sipas përkufizimeve e pikëpamjeve të Skënder Luarasit, më 1957-n, shkruhej se: “Migjeni...i shfrytëzoi modelet e ideologjisë dhe të stilit të Gorkit e Majakovskit” (fq. 11; fq. 33 etj.); ishte “revolucionar internacionalist i vërtetë komunist” (fq. 33)
…….
Citimi kinse I Skënder Luarasit sipas Lukës e pergenjeshtruar nga gazeta “ Albania”
: “letërsia e Migjenit ishte me përmbajtje të KONARE-s dhe tërësisht socialiste” (f 47)
Fotoskanimi i f 47, simbas origjinalit të bot. 1957.
“Prova” sipas Agron Lukes: “S. Luarasi, ka cituar, A. Stefin dhe sigurisht se, është dakort me të dhe shkon në unison se, Migjeni te “Kangët e Rilindjes” dhe te “Parathanja e Parathanjeve”donte t’i këndonte zgjimit kombëtar, përpjekjeve të popullit për çlirim dhe se ishte orvatë që këto të paraqesnin programin poetik të lëvizjes së çlirimit për përmbajtjen socialiste të të gjithë veprës së tij që ai e ndiqte edhe në jetë. (f 47 etj) Nëqoftëse z. Petro gjen ndonjë lëvizje tjetër (ku e fuste vehten edhe shoku S.L. aso kohe) e cila nuk ishte KONARE (Komiteti Nacional Revolucionar), por si socialiste apo edhe më minimum si social-demokrate, në emëruesin e përbashkët, le ta interpretojë ndryshe…”
.............
Citimi kinse i Skënder Luarasit sipas Lukës e pergenjeshtruar nga gazeta “ Albania”
“Migjeni ishte një kontribues i pajtimit të grupeve komuniste (f 48)”
Fotoskanimi i f 48.

“Prova” sipas Agron Lukes: “S. L. citonte A. Stefin, të cilit Migjeni i kishte pas deklaruar: “Unë për veten teme e quej veprën teme si një kontribut për bashkimin e këtyre rretheve…” (shih në f 47, “rrethet komuniste shqiptare; f 48 grupeve. AL) “
,,,,,,,,,
Citimi kinse i Skënder Luarasit sipas Lukës e pergenjeshtruar nga gazeta “ Albania”
“ishte përkrahës i vendosjes së një regjimi model stalinist edhe në Spanjë”; “Migjeni ishte një dëshmor i luftës nacional-çlirimtare dhe prandaj edhe Partia ia vendosi eshtrat pas kthimit nga Italia në Varrezat e Dëshmorëve”, duke e nderuar me “Urdhrin e Lirisë”, Klasit I, (fq. 32; fq. 44) etj. (Shih, S. Luarasi, “Migjeni, Vepra”, bot. 1957 e ribotim 1961, përgjithësisht, Hyrja, Jeta, Vepra, fq. 5-58.)
“Prova” sipas Agron Lukes: “f32 në korrelacion me f 44
Fotoskanimi i f 32, nga bot. original i vitit 1957. Hapini sytë e lexojeni edhe “Urdhërin e Lirisë së Kl. I”.
F 44, Migjeni është një nga luftëtarët më të parë për lirinë e Shqipërisë… Partia dhe Pushteti ia vendosi reliket e fundit - krah për krah me dëshmorët e LNÇL… Migjeni ishte “ishte përkrahës i vendosjes së një regjimi model popullor sovjetik -stalinist edhe në Spanjë." ( Krahasoni: Edhe ketu Agron Luka ndryshon citimin e gazetes Albania per te dredhuar. Shenim i Petro Luarasit)”
me “provat”
Agron Luka sjep “provat” duke iu referuar shkrimeve te Andrea Stefit: Citoj: “Simbas fantazisë së Migjenit, përveç shtetit proletar në lindje, po jepte shpresa se po lindte edhe një shtet tjetër i tillë afërsisht n’anën e kundërt (në perëndim AL) të të njajtit kntinent, në Spanjë. ( A. Stefi, “Rreth Gogolit të Migjenit”, Bul.USHT, Seria shk. Shoq. 1955, f 171-172) Këtë interpretim e këtë mikun CORVUS, e citonte dhe e përkrahte S. Luarasi! (Bot. 1957, Hyrje f 5, “Kuptimi i dyfishtë i Gogolit”. Këtë lidhje e sqarim të bashkëngjitur, Red. e Albanias, red. E. Metaj, personalisht e kishte hequr/çensuruar.
.............
Pretendimet sipas Lukës e pergenjeshtruar nga gazeta “ Albania”
“Edhe Dh. Fullanit, pa asnjë lloj pendese, siç edhe mjaft të tjerëve, Skënder Luarasi do ia rregullonte qejfin me një letër spiunimi, që pati si pasojë një internim me urdhër të protektorit, M. Shehu... Dhe ky personalitet, S. Luarasi na quhet e na mbahet si ‘Disident i Vjetër’, si ‘Nderi i Kombit’, akorduar me Dekretin, Nr. 1467 nga Sali Berisha... i cili për vete ishte i katapultuar direkt nga Ramiz Alia...).” Sipas verifikimit të redaksisë, u konstatua se citimet e mësipërme, të marra nga autori i shkrimit, nuk ekzistojnë në librin “Migjeni”, Veprat, botim i vitit 1957 dhe botim i vitit 1961, të përgatitura nga Skënder Luarasi. Pra konstatojmë se kemi të bëjmë me një falsifikim, nga e cila redaksia e gazetës “Albania” distancohet. Gjithashtu, edhe citimi në lidhje me zotin Dh. Fullani është i pavërtetë. Ndiejmë keqardhje që nuk kemi bërë verifikimet përkatëse te personat e prekur në këtë shkrim, duke i kërkuar ndjesë familjes Luarasi.
Ja skanimi i dokumentuar:

GSH, Dossier V, 19 prill 2003, f 12-13, “por, u dënua shefi i poezisë, Dhimitër Fullani”…
Gazeta Shqip, 4 dhjetor 2006, f 18-19. Lexojeni letrën që z. S. Luarasi i shkruan shokut Mehmet Shehu, posaçërisht për z. Dhimitër Fullanin, për z. Thanas Leci etj… dhe lexojeni se si z. Petro e kamuflon dhe e përzien me një tjetër letër për familien e Petro Markos, për ikjen në Spanjë etj!
Në Dosjen Migjeni, në MHSh, figuron edhe Diskutimi i Dh. Fullanit… Do vijmë edhe atje o Z. Petro me durim dhe me dokumente, e kam një dokument edhe për atë eveniment. Nqs z. Dh. Fullani nuk paska pësuar asnjë lloj peripecie nga kjo lloj letre, atëhere i kërkoj falje familes Fullani, edhe pse unë nuk kam asnjë pikë faji në këtë mes.
“Disidenti” dhe “Nderi i Kombit”, Skënder Luarasi ka përgojuar me letra e me epitete te Enver Hoxha e te Mehmet Shehu, një seri njerëzish e intelektualësh si F. Paçrami, M. Ndoja, Dh. S. Shuteriqi, S. Prifti, V. Bala, F. Gjata, D. Siliqi, Sh. Musaraj etj… ndër ta disa herë edhe babanë tim.
http://www.shqiperia-etnike.com/she147/she147shqip.htm

Petro Luarasi
Sqarim per mashtrimin e Agron Lukes me “internimin” e Dhimiter Fullanit,
- Dhimiter Fullani dihet qe nuk eshte internuar ndonjehere
- Letrat e Skender Luarasit te botuara nga une ne shtyp nuk kane te bejne fare me “internimin” e Z.Dhimitër Fullani, as qe permendet emer, por me pafajësinë e Petro Markos.
- Familja Fullani apo te tjere shkrimtare e dine mire qe Dhimiter Fullani thjesht u hoq si pergjegjes botimi per aresye te tjera, por nuk eshte denuar kurre politikisht, aq me pak nga ndonje ankese e Skender Luarasit ndaj tij. Ky eshte trillimi i rradhes i Agron Lukes duke komentuar sipas hamendjes se tij shkrimet e mia nder vite.
- Skënder Luarasi vërtet ka kritikuar mjaft shkrimtarë e zyrtarë për cështje me karakter historiko-letrar, por kurre nuk ka ka bere padi, apo te jene marre ne reference nga hetuesia si denoncues ne proces gjyqesor ( si spekulon Agron Luka perkatesisht ndaj intelektualeve F. Paçrami, M. Ndoja, Dh. S. Shuteriqi, S. Prifti, V. Bala, F. Gjata, D. Siliqi, Sh. Musaraj, Dh.Fullani apo babait te tij Gjovalin Luka)

Nga sa u deshmua me fakte e prova, duke u bazuar edhe tek pretendimet e Agron Lukës, del qarte që të ashtuquajtura "citime" të Skënder Luarasit “ si të marra nga botimet e” Migjenit” të viteve 1957 e 1961 janë manipulimet e rradhës dhe sajesa të Agron Lukës. Dihet nga cdo njeri normal si dhe shpjegohet nga fjalori i gjuhes shqipe qe citim (fjale mes thonjezave) d.m.th. “me dhene fjale per fjale nje pjese te shkurter nga ndonje veper ose shkrim i ndonje autori” .
A ka ndonje njeri qe mund te deshmoje qe ne kete rast Agron Lukia ka cituar vertet Skender Luarasin dhe se gazetat Albania dhe Shqip nuk kane pasur te drejte qe e kane denoncuar manipulimin e tij?!
Por me skandaloze eshte deklarata e tij "Me përgjegjësi të plotë civile e penale une Agron Luka, deklaroj se, nuk kam kryer asnjë lloj mashtrimi në citimet korrekte. Kjo deklarate tregon qarte se deri ku shkon papergjegjshmeria e Agron Lukes!
Shprehim keqardhje qe redaksia e medias Shqiperia etnike nuk ia kontrolloi paraprakisht materialin qe i botoi Agron Lukes, meqe eshte anetar i redaksise dhe pergjegjes per sferen “hulumtime” . Populli thote qe nuk ben qe per nje plesht te digjet “jorgani e shtepia” (ketu kihet parasysh reputacioni i medias).

Petro Luarasi

[petrol]

Petro Luarasi
O Agron Luka. Ndali shpifjet ndaj veprës së Migjenit dhe Skënder Luarasit!

Të nderuar lexues,
Gjej rastin të shpreh mirënjohjen e thellë ndaj “Forumit shqiptar”, si një ndër mediat më të fuqishme demokratike, për mundësinë që na jep të shprehemi dhe të publikojmë Fjalën e Lirë Shqipe kudo në botë.

Hulumtimet mbi Migjenin dhe studjuesin më të njohur të tij, Skënder Luarasin, që njëkohësisht e kishte mik dhe kunat, na detyron që të përballemi me mjaft çështje delikate. Studjuesi Skënder Luarasi i ka kushtuar rëndësi të veçantë paraqitjes me vërtetësi të jetës dhe veprës së Migjenit dhe ka shkruar për peripecitë e botimit dhe të shpalljes së të vërtetës migjeniane, proces i cili është ballafaquar me mjaft pasaktësi dhe spekulime për motive të ndryshme personale e klanore, deri skandale. Ndër to po komentojmë përmbledhurazi skandalin e fundit të manipuluesit Agron Gjovalin Luka.
Ai duke abuzuar me të drejtat demokratike të shprehjes së lirë përçudnon dhe shpif për qëllime poshtërimi me besimin se vetëm kështu “ merr hakun dhe nderon kujtimin e te atit Gjovalin Luka”. Në materialet e publikuara më parë kemi analizuar dhe demaskuar trillimet dhe shpifjet e tij ne shkrime të ndryshme disa vjeçare, të cilat tani së fundmi morën përmasa e një Skandali ku me verbëri dhe egërsi shkelmohen elementet e arësyes dhe nderit.
Prej vitesh e kemi provuar por përkundër neglizhenc]s së organeve të tjera, vetëm gazeta Albania (“Albania”, 22.4.2010, fq.21 nën titullin “Saktësim”) u distancua me dinjitet nga Agron Luka duke shpallur se
“Në datat 15 e 16 prill 2010 janë botuar artikujt e zotit Agron Luka, me tituj redaktorialë‚ “Anonimi misterioz që censuroi Migjenin dhe loja e Enver Hoxhës”, ku thuhet: Sipas përkufizimeve e pikëpamjeve të Skënder Luarasit, më 1957-n, shkruhej se: “Migjeni...i shfrytëzoi modelet e ideologjisë dhe të stilit të Gorkit e Majakovskit” (fq. 11; fq. 33 etj.); ishte “revolucionar internacionalist i vërtetë komunist” (fq. 33); “letërsia e tij ishte me përmbajtje të KONARE-s dhe tërësisht socialiste” (fq. 47); “Migjeni ishte një kontribuues i pajtimit të grupeve komuniste (fq. 48)”; “ishte përkrahës i vendosjes së një regjimi model stalinist edhe në Spanjë”; “Migjeni ishte një dëshmor i luftës nacional-çlirimtare dhe prandaj edhe Partia ia vendosi eshtrat pas kthimit nga Italia në Varrezat e Dëshmorëve”, duke e nderuar me “Urdhrin e Lirisë”, Klasit I, (fq. 32; fq. 44) etj. (Shih, S. Luarasi, “Migjeni, Vepra”, bot. 1957 e ribotim 1961, përgjithësisht, Hyrja, Jeta, Vepra, fq. 5-58.) Ndërsa në artikullin redaktorial “Incesti i Migjenit me Bojkën dhe manipulimi me këtë histori” (Dosja e Migjenit në Muzeun Historik në Shkodër dhe roli i S.Luarasit) i botuar më datën 16 prill, zoti Agron Luka shkruan: “Edhe Dh. Fullanit, pa asnjë lloj pendese, siç edhe mjaft të tjerëve, Skënder Luarasi do ia rregullonte qejfin me një letër spiunimi, që pati si pasojë një internim me urdhër të protektorit, M. Shehu... Dhe ky personalitet, S. Luarasi na quhet e na mbahet si ‘Disident i Vjetër’, si ‘Nderi i Kombit’, akorduar me Dekretin, Nr. 1467 nga Sali Berisha... i cili për vete ishte i katapultuar direkt nga Ramiz Alia...).” Sipas verifikimit të redaksisë, u konstatua se citimet e mësipërme, të marra nga autori i shkrimit, nuk ekzistojnë në librin “Migjeni”, Veprat, botim i vitit 1957 dhe botim i vitit 1961, të përgatitura nga Skënder Luarasi. Pra konstatojmë se kemi të bëjmë me një falsifikim, nga e cila redaksia e gazetës “Albania” distancohet. Gjithashtu, edhe citimi në lidhje me zotin Dh. Fullani është i pavërtetë. Ndiejmë keqardhje që nuk kemi bërë verifikimet përkatëse te personat e prekur në këtë shkrim, duke i kërkuar ndjesë familjes Luarasi.”

Në vend që të kërkonte falje publike, Agron Gjovalin Luka akuzon me shkrimin
“Liria dhe korrektesa e shtypit, përballë ndërhyrjeve redaksionale, çenzurës dhe frikës ndaj zyrtarëve të lartë!” te botuar në sajtin www.shqiperia-etnike.com nr 147
se “denoncimi” ishte një lojë e manipuluar e Petros!
Ai deklaron:
“Me përgjegjësi të plotë civile e penale, unë Agron Luka, deklaroj se, nuk kam kryer asnjë lloj mashtrimi në citimet korrekte.”

Edhe unë po paraqeses me pergjegjesi morale e penale perpara lexuesit të nderuar citimet e denoncuara si mashtrim nga gazeta “Albania” dhe “provat e cituara” që servir Agron Luka.
Citimi kinse i Skënder Luarasit sipas Lukës e pergenjeshtruar nga gazeta “ Albania”
Sipas përkufizimeve e pikëpamjeve të Skënder Luarasit, më 1957-n, shkruhej se: “Migjeni...i shfrytëzoi modelet e ideologjisë dhe të stilit të Gorkit e Majakovskit” (fq. 11; fq. 33 etj.); ishte “revolucionar internacionalist i vërtetë komunist” (fq. 33)

"Prova " e cituar dhe e skanuar sipas Agron Lukes
“Me anën e këtyre gjuhëve botërore (rusishten konkretisht AL) gjatë studimevet, i përvehtësoi Milloshi idetë revolucionare. Gjatë kohës që ndënji në Monastir mundi të lexojë veprat e klasikëve ruse Pushkin, Tolstoi, por veçanërisht ato të krijuesve të realizmit socialist, veprat e Gorkit e të Majakovskit. Gjurmat e këtij edukimi i gjejmë ndër librat e tij, ndër ato të pakta që i shpëtuan prej zjarrit ditën e 22 qershorit 1942…” (f 11, e bot. 1957).
…….
Citimi kinse i Skënder Luarasit sipas Lukës e pergenjeshtruar nga gazeta “ Albania”
“letërsia e Migjenit ishte me përmbajtje të KONARE-s dhe tërësisht socialiste” (f 47 simbas origjinalit të bot. 1957.)
"Prova " e cituar dhe e skanuar sipas Agron Lukes:
“S. Luarasi, ka cituar, A. Stefin dhe sigurisht se, është dakort me të dhe shkon në unison se, Migjeni te “Kangët e Rilindjes” dhe te “Parathanja e Parathanjeve”donte t’i këndonte zgjimit kombëtar, përpjekjeve të popullit për çlirim dhe se ishte orvatë që këto të paraqesnin programin poetik të lëvizjes së çlirimit për përmbajtjen socialiste të të gjithë veprës së tij që ai e ndiqte edhe në jetë. (f 47 etj) Nëqoftëse z. Petro gjen ndonjë lëvizje tjetër (ku e fuste vehten edhe shoku S.L. aso kohe) e cila nuk ishte KONARE (Komiteti Nacional Revolucionar), por si socialiste apo edhe më minimum si social-demokrate, në emëruesin e përbashkët, le ta interpretojë ndryshe…”
.............
Citimi kinse i Skënder Luarasit sipas Lukës e pergenjeshtruar nga gazeta “ Albania”
“Migjeni ishte një kontribues i pajtimit të grupeve komuniste (f 48)

"Prova " e cituar dhe e skanuar sipas Agron Lukes
“S. L. citonte A. Stefin, të cilit Migjeni i kishte pas deklaruar: “Unë për veten teme e quej veprën teme si një kontribut për bashkimin e këtyre rretheve…” (shih në f 47, “rrethet komuniste shqiptare; f 48 grupeve. AL) “
,,,,,,,,,
Citimi kinse i Skënder Luarasit sipas Lukës e pergenjeshtruar nga gazeta “ Albania”
“ishte përkrahës i vendosjes së një regjimi model stalinist edhe në Spanjë”; “Migjeni ishte një dëshmor i luftës nacional-çlirimtare dhe prandaj edhe Partia ia vendosi eshtrat pas kthimit nga Italia në Varrezat e Dëshmorëve”, duke e nderuar me “Urdhrin e Lirisë”, Klasit I, (fq. 32; fq. 44) etj. (Shih, S. Luarasi, “Migjeni, Vepra”, bot. 1957 e ribotim 1961, përgjithësisht, Hyrja, Jeta, Vepra, fq. 5-58.)
"Prova " e cituar dhe e skanuar sipas Agron Lukes:
“f32 në korrelacion me f 44
Fotoskanimi i f 32, nga bot. original i vitit 1957. Hapini sytë e lexojeni edhe “Urdhërin e Lirisë së Kl. I”.
f. 44, Migjeni është një nga luftëtarët më të parë për lirinë e Shqipërisë… Partia dhe Pushteti ia vendosi reliket e fundit - krah për krah me dëshmorët e LNÇL…
Migjeni ishte “ishte përkrahës i vendosjes së një regjimi model popullor sovjetik -stalinist edhe në Spanjë." ( Në këtë paragraf Agron Luka perseri shtrembëron citimin e origjinalit qe nuk e ka fjalinë “ishte përkrahës i vendosjes së një regjimi model popullor sovjetik -stalinist edhe në Spanjë dhe gjithashtu ne vend të citimit jep shpjegime.Shenim i Petro Luarasit)”

"Prova " koment sipas Agron Lukes: duke iu referuar shkrimeve te Andrea Stefit: Citoj: “Simbas fantazisë së Migjenit, përveç shtetit proletar në lindje, po jepte shpresa se po lindte edhe një shtet tjetër i tillë afërsisht n’anën e kundërt (në perëndim AL) të të njajtit kntinent, në Spanjë. ( A. Stefi, “Rreth Gogolit të Migjenit”, Bul.USHT, Seria shk. Shoq. 1955, f 171-172) Këtë interpretim e këtë mikun CORVUS, e citonte dhe e përkrahte S. Luarasi! (Bot. 1957, Hyrje f 5, “Kuptimi i dyfishtë i Gogolit”. Këtë lidhje e sqarim të bashkëngjitur, Red. e Albanias, red. E. Metaj, personalisht e kishte hequr/çensuruar.
.............
Pretendimet sipas Lukës e pergenjeshtruar nga gazeta “ Albania”
“Edhe Dh. Fullanit, pa asnjë lloj pendese, siç edhe mjaft të tjerëve, Skënder Luarasi do ia rregullonte qejfin me një letër spiunimi, që pati si pasojë një internim me urdhër të protektorit, M. Shehu....”

"Prova " koment sipas Agron Lukes e shoqëruar me fotokopje artikujsh të Petro Luarasit

"GSH, Dossier V, 19 prill 2003, f 12-13, “por, u dënua shefi i poezisë, Dhimitër Fullani”…
Gazeta Shqip, 4 dhjetor 2006, f 18-19. Lexojeni letrën që z. S. Luarasi i shkruan shokut Mehmet Shehu, posaçërisht për z. Dhimitër Fullanin, për z. Thanas Leci etj… dhe lexojeni se si z. Petro e kamuflon dhe e përzien me një tjetër letër për familien e Petro Markos, për ikjen në Spanjë etj!
Në Dosjen Migjeni, në MHSh, figuron edhe Diskutimi i Dh. Fullanit… Do vijmë edhe atje o Z. Petro me durim dhe me dokumente, e kam një dokument edhe për atë eveniment. Nqs z. Dh. Fullani nuk paska pësuar asnjë lloj peripecie nga kjo lloj letre, atëhere i kërkoj falje familes Fullani, edhe pse unë nuk kam asnjë pikë faji në këtë mes. (Këtu kopjon fjalët e Shvejkut” Ç’faj kam unë për veprimet e mia”. Shënim i Petro Luarasit)
“Disidenti” dhe “Nderi i Kombit”, Skënder Luarasi ka përgojuar me letra e me epitete te Enver Hoxha e te Mehmet Shehu, një seri njerëzish e intelektualësh si F. Paçrami, M. Ndoja, Dh. S. Shuteriqi, S. Prifti, V. Bala, F. Gjata, D. Siliqi, Sh. Musaraj etj… ndër ta disa herë edhe babanë tim.
http://www.shqiperia-etnike.com/she147/she147shqip.htm

Petro Luarasi
Sqarim per mashtrimin e Agron Lukes me “internimin” e Dhimiter Fullanit,
- Dhimiter Fullani dihet qe nuk eshte internuar ndonjehere
- Letrat e Skender Luarasit te botuara nga une ne shtyp nuk kane te bejne fare me “internimin” e Z.Dhimitër Fullani, as qe permendet emer, por me pafajësinë e Petro Markos.
- Familja Fullani apo te tjere shkrimtare e dine mire qe Dhimiter Fullani thjesht u hoq si pergjegjes botimi per aresye te tjera, por nuk eshte denuar kurre politikisht, aq me pak nga ndonje ankese e Skender Luarasit ndaj tij. Ky eshte trillimi i rradhes i Agron Lukes duke komentuar sipas hamendjes se tij shkrimet e mia nder vite.
- Skënder Luarasi vërtet ka kritikuar mjaft shkrimtarë e zyrtarë për cështje me karakter historiko-letrar, por kurre nuk ka ka bere padi, apo te jene marre ne reference nga hetuesia si denoncues ne proces gjyqesor ( si spekulon Agron Luka perkatesisht ndaj intelektualeve F. Paçrami, M. Ndoja, Dh. S. Shuteriqi, S. Prifti, V. Bala, F. Gjata, D. Siliqi, Sh. Musaraj, Dh.Fullani apo babait te tij Gjovalin Luka)
Nga sa u deshmua me fakte e prova, duke u bazuar edhe tek pretendimet “prova” te Agron Lukës, kuptohet qarte që të ashtuquajtura "citime" të Skënder Luarasit “ si të marra nga botimet e” Migjenit” të viteve 1957 e 1961 nuk gjenden në origjinal.
Dihet nga cdo njeri normal si dhe shpjegohet nga fjalori i gjuhes shqipe qe citim (fjale mes thonjezave) d.m.th. “me dhene fjale per fjale nje pjese te shkurter nga ndonje veper ose shkrim i ndonje autori” . A nuk e di Agron Luka këtë gjë elementare!?
A ka ndonje njeri qe mund te deshmoje qe ne kete rast Agron Lukia ka cituar vertet Skender Luarasin dhe se gazetat “Albania” dhe “Shqip” nuk kane pasur te drejte qe e kane denoncuar manipulimin me “citimet’ e manipuluara të tij?!
Në këto rrethana deklarata e tij "Me përgjegjësi të plotë civile e penale une Agron Luka, deklaroj se, nuk kam kryer asnjë lloj mashtrimi në citimet korrekte” përbën një skandal mediatik që tregon se deri ku shkon papergjegjshmeria e Agron Lukes! të cilit i janë botuar shumë shkrime.
Shprehim keqardhje qe redaksia e medias Shqiperia etnike nuk ia kontrolloi paraprakisht materialin qe i botoi Agron Lukes, meqe eshte anetar i redaksise dhe pergjegjes per sferen “hulumtime” .

Përfundimisht ritheksoj se Agron Gjovalin Luka përfaqëson një specie të rrallë për qytetin e traditave tregtare e kulturore. Rënkon Shkodra se në diktaturë tregtarët e mendimtarët ia vranë e sakatosën, në burgje, internime e çmendina, ndaj edhe media ia përzgjidh leshkon si ikonë të gjallë të persekutimit dhe shenjtërimit të fjalës së lire! Të reklamosh banalitetet e Agron Lukës si kryevepra të pjekurisë është mëkat i madh ndaj paraardhësve dhe pasardhësve të inteligjencës shkodrane!!!

[petrol]

O Zot më ruaj nga shpifësit, se nga kundërshtarët mbrohem vetë.

Shpifjet e Agron Gjovalin Lukës dhe klani kriminal

Moderatore e lexues të nderuar të forumit
Ju falenderoj për bashkëpunimin në këtë forum të nderuar

Kam bërë me dije se prej gati një dekade qytetari Agron Gjovalin Luka shkruan trillime e shpifje ndaj Migjenit, Skënder Luarasit e familjeve të tyre kinse i motivuar për të zbardhur të vërtetën. (Per te interesuarit te shohin ne forum materialet tek temat “Skender Luarasi dhe Migjeni” si edhe “Skender Luarasi”)
Pasi i kam provuar katërcipërisht të vërtetën e kam këshilluar që t’i ndërpresë shpifjet si publikim dhe të kërkojë ndjesë por ai e ka shtuar dozën e shpifjeve që “çuditërisht” janë bërë material i preferuar reference i disa personave anonimë në media të caktuara Një nga mënyrat më të poshtra të “dokumentimit” të trillimit të Agron Lukës është përdorimi i fotoskanimit të materialeve të të tjerëve apo tekste me thonjza e nr. faqesh me mendime të tij apo te të tjerëve duke thënë se është tekst i Migjenit, Skënder Luarasit apo Petro Luarasit. Ligjërisht dhe moralisht kjo është një nga metodat e falsifikimit më të sofistikuara e më të dënueshme, si dhe më e vështira për tia sqaruar lexuesit jo të thelluar. Kjo situatë më ka detyruar që gjithnjë e më tepër të përdor fotoskanim dokumentash dhe hollësi sqarimi që mund të paraqiten eventualisht të lodhshme. Për hir të së vërtetës dhe sqarimit të saj do të më duhet të botoj shkrime e dokumenta që mund të prekin persona e familje, gjë që më detyron eventualisht të përdor iniciale apo heqje fragmentesh nga dokumenti, por në asnjë rast nuk kam si synim që të nëpërkëmb me paragjykim.
Pak kohë më parë Agron Gjovalin Luka botoi një libër ku krahas të tjerave ka shkruar shpifjen e rëndë se unë Petro Luarasi kam hapur “ letra e tema disidentore, deri edhe me pohime të S.Luarasit , drejtuar Enver Hoxhës: “Unë S.Luarasi i kam bërë Partisë dhe ju shoku Enver, shërbime të mëdha”. ( Agron Luka, Rreth te vertetes per botimin Migjeni, vepra, f.13 ) Për ta bërë këtë shpifje të besueshme i referohet një letre që e ka fotokopjuar në libër në mënyrë të palexueshme por që është shpallur në median e shkruar dhe elektronike. Madje Agron Luka tall edhe z.Nafiz Bezhani, përgjegjës së ka deklaruar pastertine e figurës së Skënder Luarasit.
Më pas tek media online Shqipëria etnike.com, nr.147 dhe 148 (shih në internet) ka botuar faksimilen e palexueshme të letrës te botuar ne nje nga artikujt e Dashnor Kaloçit mbi Migjenin dhe veprën e tij dhe shkruan: “Ja edhe një nga rastet, se si i ”përgënjeshtron” gënjeshtari Petro S. Luarasi që vetë e ka botuar: “Shoku Enver… në Fakultetin e Filologjisë unë S. Luarasi i kam bërë një shërbim të madh Partisë, duke zbuluar punën antiparti të Stefan Priftit, i cili në gjuhën klasike greke ka dhënë leksione fetare, duke mos më… O drëë…” Më tej shton:” Më duket se këtij i thonë spiunim apo jo?! “ dhe i referohet për variacion një opinioni personal të Naum Priftit që do ta komentojmë më vonë .
Por më pas, çuditërisht shkruan: “sa po fabrikon akoma! Nqs z. Skënder Luarasi ia kishte dërguar këtë “letër”, me manoskritin e tij E. Hoxhës, zyrtarisht, atëhere botoje letrën e plotë komplet dhe jo me përzgjedhje e pika-pika…Histori me copa shkarravinash nuk ka! Ndryshe, ose kemi ndonjë letër të padërguar, të mbetur në tentativë, ose ndonjë ish provë autokritike, ose-ose alternativë migjeniane, kemi të bëjmë edhe me atë “disidencën”, “dramaturgjnë ose eposin epik”, tip “Pashallërët e Kuq”, …”
Nga ana ime unë pretendoj se kam dorëshkrimin bruto të një letre që Agron Luka ia ka falsifikuar citimin me paragjykim dhe shtoj se një letër që sipas tij nuk eshte dërguar nuk mund të quhet informacion spiunimi! Sa për historinë tjetër mua më mjafton edhe vetëm përmbajtja qoftë edhe për ndjenjën e komentet emocionale të Skënder Luarasit në raport me akuzat e publikuara të Enver Hoxhës që për shembull janë ku e ku më burrërore se “disidenca me autokritikë e mëshirë” e Gjovalin Lukës, që i biri na e përball për sfidë Për të zbardhur të vërtetën e citimeve të sajuara dhe shpifjes kriminale në lidhje me “shërbimin ndaj EnverHoxhës” po publikojmë letrën e plotë të zbardhur, fotoskanimin, si qëndron ngjarja dhe komentet përkatëse.
Lënda ka të bëjë me përgjigjen që i jep Skënder Luarasi një citati të Enver Hoxhës në lidhje me qëndrimin e Luarasit në Konferencën e Tretë të Lidhjes së Shkrimtarëve që e përjashtoi nga rradhët e shkrimtarëve.
Sqaroj se personi për të cilin flitet në paragrafin e diskutuar nga A.Luka tek letra do ta shënoj me inicialet S.P. që unë vetë të mos rëndoj familjen e tij të respektuar, djalin e ndjerë të të cilit e kam patur koleg dhe Jemi mirëkuptuar. Por për sqarimi theksoj se S.P. qe kolonjar, me biografi politike të rënduar, shef i deges se greqishtes dhe latinishtes ne UT, i martuar me motrën e Dh.Shuteriqit i cili ishte i martuar me një farefis të Enver Hoxhës dhe gëzonte miqësinë e hershme dhe përkrahjen e tij ( të paktën në perplasjet e tij të vazhdueshme parimore me Skënder Luarasin). Për hollësi mund të lexoni shkrimin ”Dritëhijet e Shuteriqit dhe qitapi i babës”, në internet apo tek gazeta Albania (29-30-31.5.2003) ku sqarohet disa pretendime reciproke përfshi edhe në lidhje me S.P. Meqë Dh.Shuteriqi apo ndonjë tjetër nuk u përgjigj mendoj se u mirëkuptuam. Për të sqaruar shpifjen e A.Lukës detyrohem ta rihap kètè temë duke ndjekur etapat: 1. Botimi i plotè i letrès me fotoskanim dhe tekst te zbardhur pèr tè kontrolluar nèse gjendet citimi i A.Lukès “pèr shèrbimin ndaj Enver Hoxhès”, do tè tregohet ngjarja dhe arèsyeja pèrse Skènder Luarasi ia pèrmend Enver Hoxhès.

Shë nim: Bëj me dije se zbardhja e kësaj letre vende-vende ë shtë bërë me gabime e tekst te pakuptueshëm nga D.Kaloçi ( citoj 3 “ ...në gjuhën klasike greke ka dhënë leksione fetare duke mos më….duke mbaruar me O Dreë, shpresojmë të qëndisësh edhe kështu …në krye t'ushtrisë dhe këtë në universitetin më të ri t'Europës që …t'ishte edhe më modern”) në artikullin e tij që merr si referencë Agron Luka. Këtë dhe disa pasaktë si të tjera të rënda në zbardhjen dhe interpretimin e materialeve nga D.Kaloçi i kam sqaruar në artikullin “Dritë hijet e Shuteriqit...”, tek gazeta Albania, që tregon se nuk janë “gatimi im”. Këtë e di mirë Agron Luka e Co se e kanë përmendur vetë . E megjithatë pikërisht këtij materiali të gabuar i referohen me këmbëngulje. Por gjithësesi kjo nuk e justifikon aspak falsifikimin e A.Lukë s, veçse thelbin e paragrafit i cili tregon se materiali i përdorur nga S.P. ishte me përmbajtje “skandaloze” për kohën, fetare e profashiste .

1. Ku gjendet tek letra shpifja - citimi i Agron Lukes kinse “Unë S.Luarasi i kam bërë Partisë dhe ju shoku Enver, shërbime të mëdha”?.

[petrol]

1. Ku gjendet tek letra shpifja - citimi i Agron Lukes kinse “Unë S.Luarasi i kam bërë Partisë dhe ju shoku Enver, shërbime të mëdha”?.

[petrol]

1. Ku gjendet tek letra shpifja - citimi i Agron Lukes kinse “Unë S.Luarasi i kam bërë Partisë dhe ju shoku Enver, shërbime të mëdha”?.

[petrol]

Si u dhanë në vitin 1965 në UT leksione me permbajtje fashiste e fetare?!

Më 12.5.2003, nga Brari, në këtë forum të nderuar u publikua një artikull-polemikë e Dhimitë r Shuteriqit tek ‘’Gazeta Shqiptare’’ ku ai kundërshtonte kujtimet e
Skënder Luarasit. Meqë redaksia e asaj gazete , e cila siç më tha Dashnor Kaloçi., ‘’me urdhër nga lart’’, (ndoshta nga Fatos Nano) nuk pranonte replikë , . këtë përgjigje e botova tek gazeta ‘’Albania’’ (‘’Dritëhijet e Shuteriqit dhe qitapi i babës’’, Albania, 29-30-31.5.2003) ku sqaroja akademikun e nderuar “ për një hipotezë të tij në marrë dhë niet reciproke të Skënder Luarasit me S.P. dhe arë syet pë rse ia pë rmendi emrin tek Enver Hoxha mjaft vite pas ngjarjes në fjalë . Kë të e publikova edhe në internet tek forumi ynë
(http://www.forumishqiptar.com/showth...t=15914&page=3
Petrol, 08-04-2010, 17:13)
Shkruajta se si u njoh S.P. me Skënder Luarasin, biografinë politike “të zezë për kohën”, krushqinë “me fat” me të motrë n e Shuteriqit dhe se si nga mesi i viteve 60-të S. P. ‘’mbiu me porosi nga lart’’ shef i plotfuqishë m në katedrën e re të latinishtes dhe greqishtes klasike...Ngjarja fillon një ditë në ntori të vitit 1965 kur një student, e pyeti pedagogun erudit S.Luarasi për disa fjalë të panjohura në greqishten klasike nga disa fletë leksionesh… Si qenkësh e mundur ?… S.P. u jepte studentëve (të vitit III të kursit të greqishtes së vjetër) leksione të jezuitit fashist Pusimçi?!. (Pusinch, Gramatika Racionale e gjuhës greke,
P jesa II, botuar në Firence, 1937 ). Teksti qe përdorur në Shqipëri gjatë okupacionit italian.
Leksionet nisnin me : “Ο ν e ω s eστe” (‘’O zot , na beko!’’) e mbaronin me ‘’O Duçe, shpresojmë të qëndrosh edhe kështu tutje në krye të ushtrisë ngadhnjimtare’’.(Pë rgjithë risht çdo njeri do të mendohej të tregohej indiferent apo të denonconte edhe sepse të nesërmen ''ndonjë'' mund t'a pyeste rastësisht se a ishte në dijeni se filani ''gabimisht'' jepte këto fare leksionesh?) Dhe veprimi edhe mosveprimi dë nohej një lloj.
Ndë rsa antifashisti i orë ve të para ,Skënder Luarasi, menjë herë shkon i zemë ruar “ e ta kapë pë r zverrku” S.P. Disponoj një material me zhvillimin e ngjarjeve, ndë rhyrjen e dekanit dhe sekretarit të partisë , diskutim me rektorin dhe....si pë rfundim në një mbledhje S.P. kë rkoi ndjesë pë r pakujdesinë në pë rzgjedhjen e materialit të gabuar i cili u dogj me urgjencë , ndë rsa Skë nder Luarasi u kritikua ashpër pë r gjaknxehtë si dhe u porosit të kishte kujdes herë tjetë r mos bë hej shembull i keq tek studentë (në fakt se kë shtu ishte urdhë ri nga lart).
Në mbledhje Skë nder Luarasi pyeti: “Përse paguhej Prof. S. P. për të dhënë mësime në greqishten e vjetër apo në teologji e dokrinën fashiste?” Por sekretari i partisë kë mbë nguli se S.P. “ë shtë njeriu ynë ” por qe një pakujdesi. Luarasi iu pë rgjegj se “Eshte më mirë të pyetet a e di mirë greqishten e vjetër dhe latinishten se pë rndryshe “Ujku ka hyrë në vathë, por barinjtë thonë se është balashi i tyre.”
U duk qartë se për këtë akt kriminal pë r kohë n ,organizata bazë e Partisë dhe Dekanati i Gjuhëve të Huaja heshti dhe e mbrojti me mish e me shpirt S. P. Pë r ata që nuk e kuptonin arë syen u bë e qartë nga një mbledhje jubilare që ma ka pë rshkruar një dë shmitar okular serioz, i nderuari Pr.Dritan Spahiu. Në mbledhjen me pjesë marrje të gjerë hipë n në qendë r të podiumit Nexhmije Hoxha e krahas saj rektori e S.P. i cili pastaj do të mbante edhe fjalë n e çeljes. Në kë të kohë u ngrit në kë mbë Skë nder Luarasi dhe u shpreh se nuk i takonin S.P. kë to ndere. Kur nuk ia dë gjuan fjalë n, u largua nga salla në shenjë proteste. U pa qartë që mbrojtja e S.P. garantohej nga E.Hoxha.
U zgjatë m me sqarime pë r të ndriçuar se pë rse Skë nder Luarasi, ia kujton më 1971, pas gjashtë vjetë sh, kë të ngjarje pikerisht E.Hoxhës si kundë rpë rgjigje për akuzat që ai i bënte në veprën 6, (f.361, viti i botimit 1971), ku e cilësonte Skënder Luarasin, shpërdorues të fjalës së lirë, avokat të “oportunistit” Sejfulla Malëshova dhe ‘’intelektual të sëmurë e arrivist pa princip’’.
Kjo letë r dë shmon qartë “Who is who”. Le të falsifikojnë e të përrallisin sa të duan Agron Luka e Co, kjo letë r me shë nimet pë rkatë se që do të botojmë në vijim, pë rbë n një nga materialet më të fuqishme demaskuese pë r mekanizmat e diktaturë s kinse parimore. Antifashisti S.Luarasi sfidonte hapur duke dë shmuar se ''kush ishte pë rdhunuesi i fjalë s së lirë , deformues spekulant i parimeve e idealeve, intelektuali i sëmurë oportunist e arrivisti pa princip’’ Shumë kush çuditet (apo tmerrohet) me botimin ‘’vet kompromentues’’e transparent të letrave të plota të S.Luarasit? Por Luarasi gjithnjë ishte i tillë, i hapur,edhe kur i rrezikohej koka nga monarkistët, fashistët , diktatori e ‘’ shulet ’’e tij . S.Luarasi nuk ishte nga ata që ndryshonin deri edhe mbaresat e mbiemrit e identitetin, për të përfituar! Por edhe si çdo qytetar i ndershëm e antifashist nuk mund të lejonte që ‘’Duçja’’ të himnizohej në universitet e një vendi ku ligjë risht e praktikisht duhej të shpaloseshin idealet antifashiste e demokratike! Si trashë gimtar i Skë nder Luarasit jam krenar pë r burrë rinë e pastë rtinë morale të tim eti edhe në kë të histori dhe diskutoj pa asnjë më dyshje kundrejt shpifjeve mjerane të Agron Lukë s e kompanisë së lakuriqve të natës. Atyre që pretendojnë se Skënder Luarasi nuk do të guxonte t’ia dërgonte Enver Hoxhës këtë letër, u kujtoj se ka bërë veprime edhe më kurajoze, publikisht.

[petrol]

Letra e zbardhur e Skënder Luarasit


"Fort i nderuari shoku Enver.
Në veprat referatin tuaja Vol.VI, faqe. 351, lexova :
"Në Konferencën e Shkrimtarëve pati edhe ndonjë element si S.L. [Skënder Luarasi]që bërtiste të lejohej të fliste Sejfulla Malëshova se " te ne ka liri fjale". Tipa si ky kanë një kuptim borgjez për lirinë e fjalës dhe janë gati në emër të saj të mbrojnë e të kënaqin interesat e tyre të ngushta prej intelektuali të sëmurë e arrivist pa princip".
Jam i sigurtë, shoku Enver, që këto fjalë nuk janë authentikisht tuaja, po të hequra nga raporti që do t'i kenë dërguar Komitetit Qëndror, Kryesia e Konferencës së Tretë e cila përbëhej nga Mark Ndoja, Dhimitër Shuteriqi, Shefqet Musaraj e tjerë, të cilët më përpara, na e kishin paraqitur kryetarin e Lidhjes së shkrimtarë ve , si birin më të çquar të Shqipërisë.
1. Unë s'kam patur të bëj me Sejfulla Malëshovën dhe do të kisha bërë një akt të padenjë çështjes socialiste sikur të kisha bërtitur: "Të mos lejohet Sejfulla Malëshova të flasë se TE NE NUK KA LIRI FJALE ". Ç'kuptim kam patur unë për lirinë e fjalës, e kam provuar me punën time në shkollë si arsimtar që prej 1920 e gjer më 1967.
2. Që unë nuk kam çarë kokën për të mbrojtur e kë naqur interesat e mija të ngushta, është një e vertetë që as kam nevojë ta mbronj se e di gjithë bota: që prej moshës së njomë kam qenë edukuar të mbroj e të kënaqem vetëm me mbarëvajtjen e interesit të popullit shqiptar.
3. Në këtë paragraf cilë sohem si intelektual i sëmurë. Si i tillë nuk mund të kem qenë para motit 1960, se atëhere as do të më kishin emëruar docent në degën e Filologjisë. Në fakultetetin e Filologjisë, i kam bërë një shërbim të madh Partisë, duke zbuluar punën antiparti të Stefan Priftit, i cili në gjuhën klasike greke ka dhënë leksione fetare ( apo fashiste...nuk lexohet mirë . shë n i P.L.) duke nisur me “Ο ν e ω s eστe” (germa greke, shë n i P.L) dhe duke mbaruar me “O Duçe shpresojmë të qëndisësh edhe kështu-tutje në krye t'ushtrisë ngadhnimtare” - dhe këtë në universitetin më të ri t'Europës që duhej t'ishte edhe më moderni.
4. Fjalët “arrivist pa princip” nuk janë për mua. Ata gjenden në puthadorët, të cilët janë të shumë ndër ato shtresa të borgjezisë shqiptare që ka bërë tregti me interesat e Shqipërisë. Unë fshatar shqiptar që kam rrëmbyer pushkën për të mbrojtur atdheun tim: së pari më 1914 kundër vorioepirotëve; së dyti më 1924 kur lashë mësimet në Austri dhe tok me vëllanë tim dhe 50 bashkëfshatarë shkuam në Gramos të mbronim kufinë; dhe të tretën herë më 1936 kur i pari nga Shqipëria lashë çdo gjë dhe shkova vullnetar në Brigadat Ndërkombëtare të Republikës Spanjolle.
Kush është arrivist?


Ku gjendet tek letra shpifja - citimi i Agron Lukes kinse “Unë S.Luarasi i kam bërë Partisë dhe ju shoku Enver, shërbime të mëdha”?.

[petrol]

[QUOTE=petrol;3357771]Tek letra e zbardhur e Skënder Luarasit duhet te hiqet fjala e gabuar "referatin" e cila eshte shtuar gabimisht dikur nga D.K


"Fort i nderuari shoku Enver.
Në veprat (referatin) tuaja Vol.VI, faqe. 351, lexova :
"Në Konferencën e Shkrimtarëve pati edhe ndonjë element si S.L. [Skënder Luarasi]që bërtiste të lejohej të fliste Sejfulla Malëshova se " te ne ka liri fjale". Tipa si ky kanë një kuptim borgjez për lirinë e fjalës dhe janë gati në emër të saj të mbrojnë e të kënaqin interesat e tyre të ngushta prej intelektuali të sëmurë e arrivist pa princip".
Jam i sigurtë, shoku Enver, që këto fjalë nuk janë authentikisht tuaja, po të hequra nga raporti që do t'i kenë dërguar Komitetit Qëndror, Kryesia e Konferencës së Tretë e cila përbëhej nga Mark Ndoja, Dhimitër Shuteriqi, Shefqet Musaraj e tjerë, të cilët më përpara, na e kishin paraqitur kryetarin e Lidhjes së shkrimtarë ve , si birin më të çquar të Shqipërisë.
1. Unë s'kam patur të bëj me Sejfulla Malëshovën dhe do të kisha bërë një akt të padenjë çështjes socialiste sikur të kisha bërtitur: "Të mos lejohet Sejfulla Malëshova të flasë se TE NE NUK KA LIRI FJALE ". Ç'kuptim kam patur unë për lirinë e fjalës, e kam provuar me punën time në shkollë si arsimtar që prej 1920 e gjer më 1967.
2. Që unë nuk kam çarë kokën për të mbrojtur e kë naqur interesat e mija të ngushta, është një e vertetë që as kam nevojë ta mbronj se e di gjithë bota: që prej moshës së njomë kam qenë edukuar të mbroj e të kënaqem vetëm me mbarëvajtjen e interesit të popullit shqiptar.
3. Në këtë paragraf cilë sohem si intelektual i sëmurë. Si i tillë nuk mund të kem qenë para motit 1960, se atëhere as do të më kishin emëruar docent në degën e Filologjisë. Në fakultetetin e Filologjisë, i kam bërë një shërbim të madh Partisë, duke zbuluar punën antiparti të Stefan Priftit, i cili në gjuhën klasike greke ka dhënë leksione fetare ( apo fashiste...nuk lexohet mirë . shë n i P.L.) duke nisur me “Ο ν e ω s eστe” (germa greke, shë n i P.L) dhe duke mbaruar me “O Duçe shpresojmë të qëndisësh edhe kështu-tutje në krye t'ushtrisë ngadhnimtare” - dhe këtë në universitetin më të ri t'Europës që duhej t'ishte edhe më moderni.
4. Fjalët “arrivist pa princip” nuk janë për mua. Ata gjenden në puthadorët, të cilët janë të shumë ndër ato shtresa të borgjezisë shqiptare që ka bërë tregti me interesat e Shqipërisë. Unë fshatar shqiptar që kam rrëmbyer pushkën për të mbrojtur atdheun tim: së pari më 1914 kundër vorioepirotëve; së dyti më 1924 kur lashë mësimet në Austri dhe tok me vëllanë tim dhe 50 bashkëfshatarë shkuam në Gramos të mbronim kufinë; dhe të tretën herë më 1936 kur i pari nga Shqipëria lashë çdo gjë dhe shkova vullnetar në Brigadat Ndërkombëtare të Republikës Spanjolle.
Kush është arrivist?


Kemi edhe disa shenime te Skender Luarasit per kete leter si: cili eshte arrivist, pse e shkroi letrèn, cilèt dhe pèrse po shpifnin kundèr tij etj.

[petrol]

Cili është arrivist?

Në shënimet e tij Skënder Luarasi shkruan:
Arrivisti (frengjisht parvenu) është njeriu që vjen nga origjinë e errët, dhe, duke fituar pasuri ose pozitë, pa pritur e pa kujtuar mban një qëndrim arrogant në shoqëri dhe, edhe pse vetë është nga shtëpi e ulët, përbuz njerëzit me pozitë t’ulët shoqërore, ose fukarenj, sillet me servilizëm ndaj superiorëve. Arrivisti përmbledh gjithë cilësitë e snobit e të mendjemadhit, i gjykon meritat së jashtmi, i falet rrobave dhe rreh të ngrihet lart pa të drejtë, pa meritë, me dredhi, me hatër e me dallavere. Mund të mësojmë shumë duke lexuar karierat e këtyre njerëzve “të mëdhenj”...

I poshtri! Tha se jam njeri pa principe dhe pa nder. Tè mos ia flak nè fytyrè kètè sharje d.m.th.n. ta pranoj njè ves qè e ka vetè ai qè ma thotè mua.

Arrivistë janë edhe ata që i mblidhen rrotull mbretit ose çdo të madhi e i thurin hymne që të fitojnë para e pozitë dhe që i sundon ideali i titull-kolltuk-para-lavdimanisë!

[petrol]

Petro Luarasi

Edhe miku mund të bëjë “mëkat”.
Diskutim rreth një opinioni personal të shkrimtarit Naum Prifti.

Agron Luka e ka shtrire urrejtjen e tij hakmarrëse ndaj shumè personave që kanè shprehur kujtime e opinione dashamirëse për Skënder Luarasin. Sulmin e rradhës ia rezervoi shkrimtarit Naum Prifti për copëza nga kujtimet e tij interesante të publikuara para disa vitesh me vlerësime për Skënder Luarasin. Duke manipuluar me standartet e shumëfishta Agron Luka tallet me artikullin “Pendim për një veprim jashtë normave etike”, ( citoj A.L. “Mirëpo ja se S. P-ne e spiunoi direkt e te Enver Hoxha ky vigjilent i Partisë, pa Dosje dhe zoti Naum nuk e dinte këtë!…” ) Sipas Lukës edhe S.Luarasi, edhe N.Prifti, qenkëshin mëkatarë
Duke e respektuar mendimin e shkrimtarit si dashamirës i Skënder Luarasit, edhe mua më ka çuditur për titullin, shtjellimin e ngjarjes dhe konkluzionet kontradiktore tek shkrimi “Pendim për një veprim jashtë normave etike”. Mbi ngjarjen qe diskutojme, bazuar në kujtesën e tij ai i referohet Skënder Luarasit: “Njëherë m’u rrëfye se kishte kryer një mëkatë kundër S. P.” (emri i zëvendësuar me iniciale nga unë). .. Fakti qe fakt. Stefan Prifti u kritikua nga dekanati dhe u detyrua ta hiqte tekstin nga përdorimi, po natyrisht e kritikoi ashpër studenten që ia kishte huajtur tekstin prof. Luarasit pa lejën e tij. Studentja shkoi te Skënder Luarasi duke qarë e duke i thënë se qe vënë në pozitë të keqe prej tij. Profesor Luarasi më tha se i kishte ardhur keq për të, madje i kishte kërkuar të falur, ndërsa për Stefan Priftin mendonte se e meritonte kritikën nga dekanati.”
Mendja e kthjellet dallon një kontradiktè logjike midis “mèkatit” kundèr S.P. dhe “ai e meritonte kritiken” pasi kur thuhet se dikush e meriton kritikèn, ndaj tij nuk èshtè bèrè mèkat në kuptimin një “veprim i turpshëm e i dënueshëm” . Skènder Luarasi nuk mund turpërohej qè zbuloi dhe u pèrball ashpèr me S.P. pèr çèshtje parimore, jo vetëm të termit “fetar” por edhe “fashist”. Dilemën ma zgjidhi fjalori i gjuhës shqipe ku fjala ‘mëkatar” përcaktohet së pari si “shkelje e rregullave dhe e porosive fetare, veprim kundër fesë e rregullave të kishës ”. Po, në aspektin e parë mund ta ketë shprehur fjalën Skënder Luarasi, vese në shtyp duhej që N.Prifti ta shkruhej me thonjëza “mëkat”, pasi në këtë kuptim Skënder Luarasi nuk qe i penduar, por ironizonte ndoshta edhe mbiemrat e Naumit dhe të S.P. Mendova se doshta N. Priftit i ka ndodhur “gabim kujtese apo shtypi ” dhe Skènder Luarasi u shpreh si “mèkatar” ndaj nxènèses. Por edhe ky mendim nuk qëndron pasi, minimuni ai qe pedagog i shkollës laike shqiptare që mbronte ligjin e rregulloren, pa përmendur të tjerat. Le të mendojmë se Skënder Luarasi mund të kishte peng që për hir të provës përmendi studenten por aspak që ndihej fajtor ndaj S.P. Ai ia hodhi paq me një autokritikë, kur të shumtët do të ishin dënuar mjaft rëndë (së paku largim nga universiteti)
Edhe kujtimet e Priftit nuk më pèrputhen me ngjarjen reale tè pèrshkruar nè shènimet e Skènder Luarasit, (gjithsesi këto pasaktësi falen në zhanrin e përshkrimit romantik) i cili u zemerua jo vetèm pèr pèrmbajtjen fetare por mbi të gjitha me hymnizimin e fashizmit dhe Duçes, shkoi direkt e pa ndërmjetës “ta kapte për zverrku” S.P. Ngjarja u morr vesh se studentët lajmëruan dekanin e sekretarin e partisë, të cilët anashkaluan thelbin, nuk u morrën me ‘krimin politik e arsimor” por me “gjaknxehtin”Luarasi. Me ‘gjakftohtësi”, sekretari i Partisè e Dekani e mbyllèn çèshtjen urtë e butë me njè mbledhje. Ndoshta Naum Prifti, tashmë qytetar liberal i Botës së Lirë, nuk e percepton ngarkesèn reale psikologjike të pedagogut antifashist Skènder Luarasit , as na thote se si do tè vepronte vetè “si disident” nè ato rrethana. Pavarësisht nga ky diskutim pèr z.Naum Prifti e vèllain e tij të ndjerin Peter Prifti ruaj respektin më të thellè.
E theksova kètè fakt si njè nga rastet kur edhe dashamirès tè Skènder Luarasit pèr arèsye tè ndryshme shkruajnè kujtime qè nuk pèrputhen plotèsisht me realitetin e bindjet e Skënder Luarasit, madje “e citojnë“ dhe perifrazojnë keq duke krijuar keqkuptime.

“ Bëmë baba të të ngjaj”

Arèsyet e subjektivitetit mund të justifikohen nga distanca kohore e ngjarjes, mosha, pèrqèndrimi, opinioni personal etj. por ja që përpunohen e keqpërdoren nga ndonjë si Agron Luka, që “harron” kohët e ta krahasojë paksa me veprat e babait të vet Gjovalin Luka, me “gjakftohtësinë” ndaj “grigjës së zotit” për të mbrojtur “pastërtinë e idealeve të Partisë“.
Për shembull i referohemi at Konrrad Gjolaj tek "Çinarët",(1996), në lidhje me
pyetjen "Kush e dhunoi varrin" e Fishtën: “ Faqe
pas faqeje, duke paraqitur gjendjen e klerit katolik qysh prej vitit
1945, At Gjolaj nuk heziton të japë një mori emrash të atyre që ishin
protagonistët e sulmit mbi besimin, sulm që nuk u ndal me vdekjen.
Viti 1967 nuk është dhe aq i largët, ndaj paraqitja e emrave të
mëposhtëm mund t'ia kthejë kujtesën atyre që dinë diçka për këtë
ngjarje të errët.
Në listë figuron emri Gjovalin Luka i cilësuar ndër ‘ njerëzit më aktivë të kohës në krye të luftës kundër fesë dhe njerëzve të fesë.”
Nje varr per te verteten e eshtrave te Fishtes http://groups.yahoo.com/group/memedheu/message/23062
Nje forumist (blini, Shkoder) i drejtohet me 18.2 2010 Z. Agron Tufa, (tashmë i ngarkuar zyrtarisht nga shteti si kreu i nje institucioni per evidentimin e te perndjekurve politike e xhelateve te tyre). " “ me qellimin e mire qe te mesoje diçka reale per njerez qe i sherbyen diktatures permes "deshmive" ne rrene. Disa prej femijeve te tyre sot kapardisen neper kafene e zyra shteti. I njhni?!” Edhe ai permend Gjovalin Lukën nder “njerëzit më aktivë të kohës në krye të luftës kundër fesë dhe njerëzve të fesë.”
Ndërsa për termat “spiunim”dhe “shërbesë e madhe ndaj Enver Hoxhës” Agron Luka e ka sqaruar vetë [B]veprimtarinë aktive e “madhore” të të atit kur qe ‘’korier sekret”.
Nga ana e tij Agron Luka deklaron:[B]''babai im ka qenë dhe ka mbetur komunist socialdemokrat evropian në plot kuptimin e fjalës, ashtu sië jemi edhe ne djemtë e nipat e tij Sa ju përket juve dhe babait tuaj, evolucioneve dhe pozicioneve politike e ideologjike tuajat, unë në asnjë rast nuk kam marrë përsipër të përzihem në ato dhe në çështjet tuaja personale të brendëshme[B]. Agron Luka. Reth të vërtetës për botimin..., f.12.)
Këtij mjeshtri standartesh të shumëfishta, që nuk ka lënë aludim pa përdorur për të tjetërsuar bindjet e Skënder Luarasit e të miat, po i referoj thënien popullore “ Bëmë baba të të ngjaj”. Unë po mbaj pjesën e “mëkatit” të tim eti , Agron Luka atë të babait të tij.
Në këtë rast “mëkati” i Skënder Luarasit qe pengu ndaj studentes (por aspak ndaj S.P meqë ai u ledhatua për aktin kriminal, kur të shumtët do të ishin dënuar mjaft rëndë.) Sa për ‘kujtesën pas qëmotit” të fajit të S.P, kunatit të krushkut mik të Enver Hoxhës, (që ai ndoshta si Fishtës “tia zhduknin kockat nga varri ” për mëkatin e qëmotshëm), ajo u krye kur diktatori e akuzoi Luarasin “për avukat të oportunistit Sejfulla Malëshova, intelektual i sëmurë e arrivist pa princip”.
Gjendja emocionale dhe aresyeja perse e shkroi dhe guxoi ta dergonte letren shprehen me se miri tek shenimi i Skënder Luarasit:
“I poshtri! Tha se jam njeri pa principe dhe pa nder. Tè mos ia flak nè fytyrè kètè sharje - d.m.th.n. ta pranoj njè ves qè e ka vetè ai qè ma thotè mua.”
Ky shenim nuk eshte as me vule, as me nr. protokolli, por mua me mjafton qe tia jap kujtdo ekspertize per te provuar autorin e shkrimit dhe te deklaroj me plote gojen se çfare mendonte realisht Skënder Luarasi për udhëheqësin e partise ku Luarasi nuk bente pjese.
Kuptohet që me këtë ai testoi dhe dëftoi se kush ishte dhe si mendonte e vepronte realisht Kryetari i Partisë “në mbrojtje të ligjit dhe idealeve antifashiste”. Në ditët e sotme ky material ( letrat e shënimet perkatese ), qoftë edhe bruto, paraqesin vlera të çmuara dokumentare.

[petrol]

Petro Luarasi

Deklaratë Publike ndaj falsifikatorit Agron Gjovalin Luka


Të nderuar drejtues të medias “Forumi Shqiptar.com"
Të nderuar drejtues të medias “Shqipëria Etnike.com
Të dashur lexues
Ju shpreh mirënjohje për publikimin në media ( “Shqipëria Etnike.com Nr. 148“ e Forumi Shqiptar.com") dhe për vëmendjen në leximin e shkrimit tim “Ndal shpifjeve ndaj Migjenit dhe Skënder Luarasit!” që akuzonin Agron Gjovalin Lukën dhe të tjerë që manipulonin me sajesa.
Në vend që të jepeshin prova apo të kërkohej ndjesë për shpifjet, në këtë numër lexova një material të bollshëm të z.Agron Luka duke përfshirë “Edhe një Përgjigje të parafundit për z. Petro S. Luarasi!” me trillime e falsifikime të tjera të cilat do të meritonin sqarime tepër të gjata, ndaj po ndalem tek më kryesorja.
Tek Shqiperia etnike.com, në nr. 147/ 16 tetor 2011 e 148 /21 janar 2012 paraqiten si shkrime të miat fotoskanime artikujsh të Dashnor Kaloçit të cilat keqinterpretohen dhe argumentohen si prova mbi kinse “internimin e Dh.Fullanit” ku shkruhet si diçiturë: Fotoskanimet për “çështjen Dh. Fullani” , flasin vetë, O Zoti Petro Luarasi! Po më vjen jashtzakonisht mirë, që ai “dënimi” i trilluar nga ti vetë, nuk paska qenë më shumë se aq: dhe akuzohet poshtërsisht Skënder Luarasi kinse “për shërbimet që i ka bërë shokut Enver e Partise , të shkruara kinse nga Petro Luarasi, etj. (citoj: “Lexoje, ja ku është shërbimi i madh ndaj Partisë dhe shokut Enver i Skënder Luarasit, botuar nga Petro.” (Shqiperia etnike.com, nr.147, në fund , diçitura poshtë artikullit të Dashnor Kaloçit ku janë paragrafet ‘Letra për Enverin” dhe “Enveri kundër Luarasit” )
Nga talljet e tij “ mbi zemërimin e debatet e mia me Dashnor Kaloçin mbi botimin jo të saktë të materialeve mbi Migjenin e Skënder Luarasin, A.Luka, indirekt pranon që ato nuk janë shkrimet e mia, pra kundërshton veten. Edhe ndjesa që i kërkoi familjes Fullani ( por jo asaj Luarasi për trillimin që deklaroi mbi “internimin” prej Skënder Luarasit ).
Me heshtjen e tij ndaj ballafaqimit të fakteve ( krahasimi nga unë i citimeve të sajuara prej tij si kinse të Skënder Luarasit me perifrazimet e mëvonshme për t’i “argumentuar” ato) ai pranoi heshturazi më në fund se redaksitë e gazetave Albania e Shqip dhe unë kemi patur të drejtë kur denoncuam trillimet e tij “me thonjëza”, por prap z.Agron Luka nuk kërkoi ndjesë. Më poshtë do të ndalemi edhe tek shpifja më e kobshme politike që ka bërë Agron Luka ndaj Skënder Luarasit si personalitet i spikatur kundër diktaturës së Enver Hoxhës dhe klanit të tij.
Në librin e Agron Lukës “Rreth të vërtetës për botimin “Migjeni-Vepra” , 1954, botues Camaj-Pipa, 2011, të cilën e bleva këto ditë tek një shitës ambulant ( por gjendet edhe në Bibliotekën Kombëtare) që në fakt përmbledh vetëm 19 faqe me trillime, shpifje e falsifikime të tij ( pasi pjesa tjetër është kryesisht lëndë që i takon veprës së Migjenit të botuar nga Gjovalin Luka më 1954) krahas ndyrësive të tjera lexova: ‘Fillimisht, meqenëse Petrua nuk kishte patur eksperienca letrash, ia shiti patentën prokurorit të gazetarisë letrare z. Dashnor Kaloçi. Ishte ky zotëri Kaloçi, autori i serialit te “Gazeta Shqiptare(15-21 prill 2003) , madje pretendonte se ‘ashtu e kishin urdhëruar”. Petroja junior, mbasi e akuzoi edhe vetë Kaloçin për ‘’bërje sallatë të materialit” na doli vetë në skenën e Migjenologjisë, ‘ me shpatë zhveshur”,madje për të dëftyer genin e trashëguar... (RD, 30.4.2003) “ Agron Luka, rreth të vërtetës...”, 11.
Më tej (në faqen 13 ) citojmë të ketë shkruar se ‘’vetë z. Petro i ka hapur këto letra e tema disidentore” deri edhe me pohime të Skënder Luarasit, drejtuar Enver Hoxhës: ‘’Unë S. Luarasi i kam bërë Partisë dhe ju shoku Enver, shërbime të mëdha”, dhe kur nga ana tjetër citon atë plakoçin shefin e Dosjeve , se ‘’Skënder nuk na kish patur dosje, sepse fliste hapur” atëhere unë kam të drejtë të dyshoj se, diçka ju djeg!”
Duke ia bashkëngjitur këtë citim të Agron Lukës “provës” të tij të sipërcituar tek Shqipëria etnike, nr. 147, me fotoskanimit të materialit të D. Kaloçit ( kinse si i imi me diciturë “Lexoje, ja ku është shërbimi i madh ndaj Partisë dhe shokut Enver i Skënder Luarasit, botuar nga Petro.”) – në rast se provohet që nuk i përgjigjet realitetit- kjo jep provën e padiskutueshme të shpifjes dhe falsifilimit me paramendim për të kompromentuar e poshtëruar politikisht Skënder Luarasin e ‘’autorin e publikimit” Petro Luarasi si dhe seriozitetin e përfaqësuesit të institucionit shtetëror, të ndjerin zotëri Nafiz Bezhani. (Skanimi i dokumentit gjendet tek Forumi shqiptar, tema Skender Luarasi dhe Migjeni dhe Skender Luarasi)
Krahasimi i përmbajtjes së fotoskanimit të letrës apo edhe zbardhja e gabuar e tij nga Dashnor Kaloçi shihet qartë që nuk e përmbajnë citimin ‘’Unë S. Luarasi i kam bërë Partisë dhe ju shoku Enver, shërbime të mëdha” dhe Agron Luka nuk na ka paraqitur provë tjetër nga e ka gjetur. Prandaj së pari unë e akuzoj publikisht Agron Lukën si shpifarak dhe falsifikator të poshtër, së bashku me ata që e përkrahin. Pranohet botërisht “Kush falsifikon një herë, nuk është më i besueshëm” , por pse Agron Luka që falsifikon vazhdimisht konsiderohet “ i besueshëm”.(?!!!)
Këto trillime e shpifje të Agron Lukës “çuditërisht” kanë gjetur “vakëf” në ndonjë media të shkruar e elektronike ku madje persona anonimë i kanë përdorur si referenca e “prova bindëse” për të stërholluar akuza edhe më të turpshme , të cilat Agron Luka deklaron që nuk i përkrah por vetëm sa “ i ka marrë me mend” si p.sh mbi shkakun dhe pasojat e dënimit të babait të tij Gjovalin Luka.
Në këto kushte kur dikush trillon, shpif e falsifikon prova me shkrim dhe ato keqpërdoren me paramendim nga klane e media të tjera, i mbetet barra së pari redaksisë së organit apo medias përgjegjëse që, në rast të mungesës së ndjesës nga autori përgjegjës
të largojë pjesën e vet të përgjegjësisë etiko- ligjore të paktën duke hequr tekstin apo imazhin e materialit, që të mos përdoren për dizinformim nga media apo eventualisht edhe nga instancat përkatëse të drejtësisë.
Libri i Agron Lukës “Rreth të vërtetës...” është propaganduar në disa media të shtypura e elektronike, është depozituar në Bibliotekën Kombëtare e eventualisht në biblioteka të tjera dhe është gjendur duke u shitur në treg të lirë.
Në librin e tij Agron Luka ka shkruar “ Ribotimi i skanuar i librit origjinal të botimit 1954, bashkë me gjashtë pjesët e hequra e komentet, bëhet me tirazh minimal 100 kopje, vetëm për ruajtje e njohje shkencore, meqenëse botimi origjinal i vitit 1954 , nuk ndodhet në bibliotekat tona. Ky ribotim i skanuar është i pashmangshëm...” ( A.Luka “Rreth të vërtetës...” f.9)
Edhe kjo gënjeshtër e Agronit të Lukajve i ka këmbët e shkurtra e bishtin e gjatë:
- Materiali prej 200 faqesh i përket veprës së Migjenit e cila ligjërisht ende i takon familjes së tij me përfaqësuese znj. Angjelina Luarasi-Ceka dhe së cilës nuk i është marrë leje
- “Studimi rreth së vërtetës” prej 19 faqesh i Agron Lukës përmban trillime, shpifje dhe falsifikime ( si ai i sipërcituar) të dënueshme moralisht e ligjërisht.
- Nuk është e vërtetë që botimi i vitit 1954 nga Gjovalin Luka gjendej me shumë kopje e në shumë biblioteka si Biblioteka Kombëtare, Biblioteka e Institutittë Historisë, tek e Fakultetit të Filologjise etj, pra nuk ishte e domosdoshme “ribotimi për studim shkencor”
- Libri në kurrizin e tij ka të shtypur çmimin 600 lekë dhe shitet në treg.
Duke patur parasysh këto shkelje të rënda të dënueshme moralisht e ligjërisht, i bëjmë thirrje Agron Lukës, të kërkojë ndjesë, ta tërheqë urgjentisht librin nga tregu e ku e ka çuar se do të ketë pasoja të paparashikueshme.
U bëjmë thirrje mediave të shkruara e elektronike që të heqin shkrimet e fotoskanimet që përmajnë këto shpifje e falsifikime dhe të ndalin reklamimin e tyre si një informacion i dënueshëm.
Krahas njoftimit të opinionit publik, do të shtrohet edhe çështja se kujt i ngarkohet dëmi moral e material që i është shkaktuar Migjenit, Skënder Luarasit e familjeve të tyre.

Petro Skënder Luarasi

[Brari]

kte dashnor kalocin mos e merrni per baze o Petro..
eshte spekulant..

[petrol]

kte dashnor kalocin mos e merrni per baze o Petro..
eshte spekulant..

O Brari, pikerisht po veprohet si keshillon ti, d.m.th. po demaskohen falsifikimet e Agron Gjovalin Lukes, i cili pretendon se shkrimet e D.Kaloçit qenkan te Petro Luarasit.Shiko tekstet dhe fotoskanimet e mesiperme qe te bindesh. Madje Agron Luka edhe Brarin dhe fjalet e tij ne kete forum i ka quajtur si "sajesa" te miat tek Shqiperia etnike.com, nr 147, citoj: "Përpara se të shash simbas stilit të trashiguar, përpara se të harbohesh me “krijimtari dokumentuese”, te ato forumet me personazhet e shpikura si Brari, Mihali etj, ktheje pak edhe kokën mbrapa se çfarë prodhimesh ke fabrikuar, te gazeta GSH e te gazeta RD, ndë prillë të 2003, e në vazhdim, kur more atë turrin kritik e disidentor…dhe sa po fabrikon akoma! " E kupton o Brari, se me çfare specie kemi te bejme: ai trillon, shpif, falsifikon, shan dhe kerkon llogari!