Një ditë do ndjek diellin

[mondishall]

JU ERDHËT NJË LEGJENDE

Po ta dinit ju, ah, ju po ta dinit
Çiklopin që ju priste më keq se Odisenë
As ëndrrës atë vend, s’do deshit që ta shihnit
Atë parajsë të Zotit, që ferr e kanë bërë.

Ata që na shëmtuan e turpëruan faqen
Ata barbarë të lindur nga geni i barbarisë
Më vjen të ulërij, të ik e të marr malet
Më keq se ç’i kam marrë, i endur gjithësisë.

Ju erdhët një legjende me Mujo e Halilë
Një vendi ku bekimi është kthyer në mallkim
Ku lindin veç Baloza, pa Gjergj Elez Alitë
Ku lindin Ballabanë, por Skënderbe më s’lind.

@Edmond Shallvari
Selanik, 4 korrik 2015

[mondishall]

VETEM TI

Vetëm ti ma ndryshon motin, qoftë dhe brenda çastit
Konkurente s’ke as Zotin, profetët pëlcasin
Në livando e kthen shiun, më tërbon aroma
Perëndi e kthen njeriun, sa çuditet bota.

Ky njeri për ty jam unë, ti më tepër je
Sjell pranverën në furtunë, errësirës diell
Shikoj Zotin të menduar, i habitur tepër
E ndjen veten dorëzuar, para seksit femër.

Dhe pse bëri dikur Evën, nga brinjë e Adamit
Nuk e priti atë tjetrën, që iu dha Shallvarit
Dhe kjo tjetra je veç ti, për mua krijuar
Perëndi mbi Perëndi, e padiskutuar.

Le të shkruajnë Homerët, Shekspirët më tepër
Para teje s’ve Helenën, nuk ve as Zhulietën
Se ti je femra e femrës, që më jep gjithshka
Më kënaq me virgjëreshën, me kurvën më pas.

E ve firmën edhe vulën, pas të fundit varg.

@Edmond Shallvari

[mondishall]

DUA MOSHEN E VERTETE TE NJEREZIMIT

Kush tha që jemi në vitin 2015-ë?
Gënjejmë veten me matjen e kohës
Kemi ndarë moshën tonë në dy pjesë
Gënjejmë veten me matjen e moshës.

Unë quaj vit të parë tjetër vit
Atë vit kur u shfaq njeriu i parë
Ç’lidhje ka t’i nis vitet me një Krisht
Duke zbritur para Krishtit mijra shkallë?

Ç’domethënë para Krishtit e pas Krishtit?
Kush e shpiku kalendarin kaq absurd?
Dua moshën e vërtetë të njerëzimit
Kur u shfaq për herë të parë me shpirt e trup.

S’ka ç’më duhen argumentat qesharake
Me shumë zoter, me një zot apo asnjë
Mosha jone kurrë me zotrat s’mund te matet
As me Krishtin që nuk lindi vitit Nje.

@Edmond Shallvari

[mondishall]

DËBIMI

Ka kohë që ndjej veten të dëbuar
Bile them e kam ndjerë qysh në lindje
Dhe pse mollën e Edenit s’kam kafshuar
Kur të tjerë e përtypin gjithë shije.

Jam dëbuar nga kjo jetë mëkatare
Që më tall e çvirgjëron deri në palcë
Tokës ndjehem si në rrjetë merimange
Më thith gjakun dhe më vdes qysh në të gjallë.

Ndaj ndjej veten të dëbuar nga kjo jetë
Kam lënë trupin si kurban për Perënditë
Kam marrë shpirtin si thesarin më të shtrenjtë
Të rilind veten time ardhmërisë.

@Edmond Shallvari

[mondishall]

TYMOS

Tymos të fshehtat e pathëna
Sinjale të humbura në eter
Mbetur ngacmuese shpirtit brenda
Dhe pse me cigaren i djeg.

E di që arrijnë diku
Diku pa arritur mbeten udhës
Të fshehtat e fshehura në tym
Si e ndershmja dëshirën e kurvës.

Tymos të fshehtat e pathëna
Rrëfyes mëkatesh të pabëra.

@Edmond Shallvari

[mondishall]

IU DHASHE…

Njerit sy diellin i dhashë, hënën tjetrit sy
Shikoj botën ditë e natë, përmbi botën ty
Dhe i zgjuar dhe i fjetur, s’i shpëton shikimit
Të shikoj veshur dhe xhveshur, deri brenda shpirtit.

Prapë ndjehem i paparë, paske kaq të fshehta
Kjo më bën dashnor të marrë, s’më mjafton gjithë jeta
Iu dhashë qiellin të dy syve, yjet e pafund
Vetëm ty të shoh mes tyre, brenda teje humb.

@Edmond Shallvari

[mondishall]

POST-MORTEM

Qava qarjen e së qarës, qesha qeshjen e së qeshurës
Gjumin ia gjumova natës, zgjimin ia zgjova jetës
Tmerrit ia tmerrova tmerrin, frikës ia frikësova frikën
Ferrit ia shtova ferrin, në çmendi çmenda çmendinën.

Pas kësaj e pashë botën, bota mua nuk më pa
Syte e qiellit lotë rrodhën, syte e tokës rrodhën gjak
Në mes lotësh isha unë, isha unë në mes gjakut
Bashkë me mua ishin shumë, vrarë nga dora e qoftëlargut.

Mos na qani, mos na qeshni, jemi lodhur, oh sa lodhur
Të zhgënjyer, oh sa jemi, ndaj po ikim për t’u çlodhur
Ju vazhdoni, porsi dje, si pardje, nesër, pasnesër
Dhe pse s’bëni dot pa ne, ne me ju s’e duam jetën.

@Edmond Shallvari

[mondishall]

SHFAQJE

Ja që më shfaqet dhe një tjetër
Një tjetër e paprekur realisht
Mjafton që është e gjitha femër
Por jo si ty, sigurisht.

Ja që i shfaqem një tjetre
Një tjetre realisht i paprekur
Dhe pse ka gjithshka prej femre
Tek ty plotësinë kam gjetur.

Ja që i shfaqesh një tjetri
Një tjetri që të prek në imazh
Sepse je femër prej vërteti
Prej vërteti veç unë ty të kam.

Ja që një tjetër të shfaqet
Një tjetër që s’e preke kurrë
Unë vetëm xheloz jam në vargjet
Jashtë vargjesh s’ka tjetër, veç unë.

@Edmond Shallvari

[mondishall]

Kam kenaqesine te njoftoj dashamiresit e prozes sime, se jam vleresuar me Cmimin Letrar "Frang Bardhi" 2015, per prozen e shkurter. Ne linkun me poshte eshte njoftimi ne fjale.

http://atunispoetry.com/cmimi-letrar-frang-bardhi-2014/

[mondishall]

PERMES…

Përmes teje shikoj qiellin, vetëm përmes teje
Sytë e tua pranë ma sjellin, pa një pikë reje
Përmes teje shikoj Hënën, vetëm përmes teje
Veç me ty e shijoj ëndrrën dhe pas ëndrrës mbetesh.

Përmes teje ndjeva ndjenjën, vetëm përmes teje
Buzët e tua kur më prekën, më dhanë frymë jete
Përmes teje s’e njoh fundin, vetëm përmes teje
Përmes teje rinoj trupin, si ti përmes meje.

@Edmond Shallvari