Nderpritet ndeshja Serbi - Shqiperi: CAS i jep fitoren 3-0 Shqiperise

[Darius]

Në Beograd. Të mundësh një “armik” të lig dhe budalla




Pak përpara se të niste zallamahia, atje, në stadiumin « Partizani » të Beogradit, gjeta kohën mes tensionit të asaj ndeshjeje nervëshkatërruese të shkëmbeja batuta me një nga kolegët e mi. Shkak u bë një episod anekdodik, por shumë domethënsës. Në skajin tjetër të fushës, diku aty mbi tunelin nga hynin dhe dilnin lojtarët, një grup ultrasish të skuadrës Serbe, po digjnin një flamur: ishte flamuri i NATO-s. Shiko, shiko, i thashë gazetarit që kisha pranë, edhe sot, 15 vite më pas, këta idiotë duan të na identifikojnë me pahir me NATO-on, duke u vetshpallur njëkohësisht si armiq të saj. Kaq thashë në atë moment. Nuk përmenda Millosheviçin dhe tragjedinë që ai i la pas vendit të tij; as sindromën vetshkatërruese të serbëve që përsëritet në mënyrë ciklike në histori, që nga koha e betejës së Fushë Kosovës e deri tek bisedimet e Rambujesë; madje as patologjinë e një kombi që di të rendë pas vetëflijimit, duke ruajtur në kujtesën kolektive kryesisht vetëm disfatat.

As nuk kisha kohë dhe as nuk ishte vendi ti kujtoja të gjitha këto. Në fund të fundit, unë dhe kolegët e mi, ishim aty për të parë një ndeshje futbolli. Qeshë i bindur për këtë, madje nuk hezitoja të ironizoja (me kozmopolitizmin sipërfaqësor të një pjese të Tiranës kaviar do të thoshte ndonjë miku im kosovar) ata që kërkonin të shihnin tek kjo përballje sportive shumë më tepër sesa kaq. Duhet ta pranoj se isha gabuar. Dhe jo pak.

Sepse përballë u ndesha me një kor gjigand që thërriste pa pushim: "vdekje shqiptarëve". Me një ndeshje që filloi me këndimin e këngëve të çetnikëve dhe vazhdoi me vërshëllimën në kor të himnit tonë. Me policë të çoroditur që bënin çmos të nervozonin tifozët që në aeroport. Me futbollistë milionerë, që më shumë sesa të bënin detyrën e tyre si profesionistë, si lojtarë të mirfilltë të Premier Ligës, u pëlqente të shiteshin si patriotë dhe të përdhosnin flamurin e kuq të “armikut”.

Më pas, kur u gjenda nën goditjet me sende të forta që vërshonin drejt ndejtëseve ku qenë ulur tifozët e paktë kuq e zi; me brutalitetin e forcave të rendit që nuk të linin të shihje më atë që po ndodhte në fushë; me thirrjet që vazhdonin për vdekjen e shqiptarëve, e kuptova se nuk po asistoja thjesht në një ndeshje futbolli.

Disa orë më vonë, tek qëndronim në avion, për të lënë njëherë e mirë tokën beogradase, të njëjtën gjë do të më pranonin edhe shumë nga futbollistët që kishin qenë në fushë. Lenjani kishte akoma pjesë të trupit që i dhimbnin. Debatik Curri e Taulant Xhaka po ashtu. Lorik Cana, kapiteni që ish ulur në fund të avionit, më shumë ishte krenar për grushtat që kish dhënë sesa për goditjet që kishte marë. Por, të gjithë tregonin se kishin kaluar nëpër një ferr. Jo atë që u pa "live" nëpër ekrane: me karrike që thyheshin në kurriz e me grushta tifozësh që mësynë në fushë. Jo, jo, një tjetër edhe më të rëndë. Kur kishin lënë fushën e lojës, pas agresionit barbar të ultrasve serbë, aty në tunelin që të çonte në dhomat e zhveshjes, i kish pritur një barbari edhe më e madhe. Policë dhe civilë, puntorë të stadiumit dhe badigardë pa uniformë, kishin lëshuar shkelma dhe grushta mbi ta. Shenjat e gjithë kësaj batërdie ishin të dukshme edhe në avionin e kthimit, megjithëse lojtarët shqiptarë, të flisnin me bezdi për to. Ata kërkonin të tregonin pjesën e tyre inteligjente dhe fine. “Donin të na e punonin,- më tha një moment Ansi Agolli-, por ne u treguam më të zgjuar. Kur lojtarët tanë ishin në dhomat e zhveshjes, serbët ishin të çmendur me mjetin fluturues që u ngrit mbi stadium, dhe ata do të kenë menduar ndonjë hile. Kanë menduar që për të provokuar të gjithë atë që ndodhi, këtë mjet e kishin ngritur në stadium anëtarët e delegacionit shqiptar. Prandaj, gjë e pa dëgjuar ndonjë herë, ata futën katër pjestarë civilë të shërbimit sekret, për të kontrolluar dhomën tonë. Ndoshta kishin dhe qëllim tjetër- vazhdon Ansi Agolli. Ndoshta donin të na fusnin ndonjë paisje të ngjashme në mjediset tona, për të ngritur pastaj alibinë se i gjithë provokimi ishte projektuar nga ne. Por, -më thotë ai- ne i bllokuam. Si me komandë ndezëm të gjithë smartfonët tanë dhe filluam ti filmonim. Ata u gjendën të përgjuar dhe nëse kanë patur ndonjë qëllim të keq me prapamendim, nuk arritën ta bënin”. Po, po u treguam më të zgjuar, thotë me të qeshur Bulku, që i ulur fare pranë sediljes së Agollit e ka dëgjuar krejt rrëfimin e tij.

Pse vërtet - mendoj,- kaq me budallallëk dhe symbylltësi kanë hyrë në këtë betejë “armiqtë” tanë? Ç’u duhej ta fillonin këtë histori me këngë cetnikësh? Ç’u duhej i gjithë ai presion policor? Ç’kishin me himnin? Ç’u duhej përdhosja e simboleve shqiptare, kur mund të na mundin kollaj në fushën e lojës? Pse i duhej një futbollisti si Mitroviq, të rendte për të kapur në ajër pëlhurën me portretin e Ismail Qemalit, ndërkohë që mund t’i mposhtte profesionalisht, pasardhësit e tij?

Këta serbë, ekipi i të cilëve kushton mbi 120 milionë euro, pra së paku dhjetë fish më tepër sesa i yni, që luanin në fushën e tyre, që vinin nga një shkollë futbolli me emër, i kishin të gjitha kartat në dorë për të na mundur. Por, ata nuk zgjodhën këtë. Ata zgjodhën të sillen si bij të denjë të Arkanit. Ata donin medalien e nacionalistit dhe jo nderimin e profesionistit. U sollën si budallej dhe nuk na mundën dot. Dolën nga fusha me turp dhe të përqeshur nga mbarë bota.

“Kishe të drejtë me historinë e flamurit të Natos- më thotë kolegu im. Edhe atëherë në vitin e largët 1999 ata u sollën po njësoj. Kishin në dorë ta gjenin fjalën me shqiptarët. Të uleshim me ta. Madje dhe ti dominonin. Nëse kjo do të kish ndodhur, Kosova edhe sot nuk do të që kurrë e pavarur. Por, ata edhe atëherë zgjodhën rrugën e disfatës heroike. I shkuan pas çmendurisë së Milloshevi çit dhe u ndëshkuan me bombat e NATO-s. Ata më mirë preferojnë të humbasin si heroj, sesa të fitojnë si njerëz normalë”.

Në përmasa të tjera e njëjta fabul u përsërit të martën e 14 tetorit në stadiumin “Partizani” të Beogradit. Ne kishim përballë një ekip që ndofta edhe mund të na mundte. Madje kish shumë gjasa ti’a arrinte kësaj. Por si lojtarët dhe aq më shumë tifozët e tyre zgjodhën të sillen si budallej. Budallej dhe të ligj. Sindroma e humbësit të përhershëm u rishfaq tek ata.

Ishte e lehtë ti bëje këto komente teksa pas orës 1 të mëngjesit, ne qëndronim ende pa arsye, të ngujuar në autobus, përpara godinës së aeroportit. Askush nuk na thoshte asgjë. Autobuzi as nuk lëvizte, as nuk i hapte dyert. Kjo qe “hakmarrja” e fundit e pilocisë sebe ndaj nesh. Një prej derejtuesve të tyre na tha një moment se do na kërkohej të mbushnim një formular. Përse? Për çfarë? Që të dëshmonim se po largoheshim shëndosh e mirë? Që të dëshmonin se ata nuk ishin treguar harbutë? A mos vallë serbët po e kuptonin se kishin rënë në kurthin e ngritur prej vetë atyre? Se edhe njëherë ishin treguar të këqijtë e vetvetes? Këtë, në një farë mënyre, e pohonin edhe drejtuesit e kombëtares shqiptare. Homologët serbë i ishin lututur tanëve disa herë të riktheheshinn në fushë. Ta vazhdonin lojën. Me sa duket edhe ata e kishin kuptuar figurën që kishin bërë dhe kërkonin të rikuperonin më të mirën e mundshme. Por tashmë ishte vonë. Tejet vonë.

Avioni çarter me kombëtaren e Shqipërisë dhe ata pak tifozë e gazetarë, u ngrit nga aeroporti i Beogradit aty rreth orës 2 30 të mëngjesit. Pas një ore udhëtim ata u gjendën në festën madhështore të organizuar në Rinas. Mijra vetë këndonin “O sa mir me qenë shqiptar o eeeee…” Në sytë e tyre nuk kishte ligësi. Kishte gëzim. Gëzimin e përligjur jo se qemë treguar më të fortë, por thjeshtë se ishim treguar më të zgjuar. (lapsi.al/Beograd-Rinas)

[angmokio]

Sapo pashe lajmet tek CNN. Lajmi pare qe u dha ishte pikerisht incidenti i ndeshjes Serbi-Shqiperi. Video qe transmetonin gjate lajmit ishte teresisht ne favor te serbeve dhe nuk pasqyronte aspak realitetin. Jepte vetem momentin kur ne stadium fluturonte Drone dhe me pas momentin kur lojtaret shqiptare godisnin tifozin serb. Nderkohe ne lidhje direkte u lidhen me nje gazetar serb i cili deklaroi se shkaktar i Drones ishte vellai i kryeministrit Edi Rama duke theksuar se policia Serbe e kishte arrestuar ate dhe liruar me pas.

[angmokio]

“Nuk na mbrojtën, por na qëlluan. UEFA na kërkoi të ktheheshim në fushë, por ishim të dëmtuar fizikisht”

Policia serbe ka goditur lojtarët shqiptarë gjatë futjes së tyre në tunel. Nuk kanë mjaftuar kërcënimet nga tifozët serbë, por partizan të goditjeve janë bërë dhe nga policët serbë dhe rojet private (stjuartët). Një gjë e tillë u bë mbrëmë publike nga shefi i sektorit të Jashtëm në Federatën Shqiptare të Futbollit, Denis Bastari. Në një prononcim për kanalin Super Sport 2, Bastari u shpreh se “Është e vërtetë që policia ka goditur lojtarët në tunel. Isha ulur pikërisht me Lorik Canën në ato momente dhe të vetmet goditje që ai ka marrë, ishin nga stjuartët e stadiumit. Kur janë futur në tunel ka qenë një rrëmujë e madhe, janë goditur lojtarët me shkelma nga ana e punonjësve të policisë apo dhe të stujartëve që ndodheshin aty”. Bastari më tej bën të ditur se policia serbe ka kontrolluar të gjithë çantat e delegacionit, pasi dyshohej se ndodhej aty pulti i telekomandës që bëri të fluturonte flamuri.

Rrëfimi i lojtarëve

Kapiteni i kombëtares shqiptare, Lorik Cana, u hodh sipër një tifozi serb për të ndaluar për shkak se u godit sulmuesi shkodran, Bekim Bala. “Besoj e keni parë pak a shumë se çfarë ndodhi. Ndodhi episodi i flamurit, ata tërhoqën flamurin. Lojtarët tanë shkuan për ta marrë, u futën edhe lojtarët e tyre dhe denigroi situata. Gjithçka do të ishte brenda kontrollit, nëse tifozët do të qëndronin jashtë. Hynë tifozët në fushë dhe gjithçka doli jashtë kontrollit, pasi u goditën me karrige. U bë problem pasi tifozët u futën brenda, ishte e rrezikshme. Në një moment u ktheva dhe pashë që goditi Balën në kokë, në atë moment, nuk kam arritur të shoh se çfarë po ndodhte, pasi po dhunonin shokun tim. Taulant Xhaka ka hundën e ënjtur dhe nuk shikon mirë. Disa janë dëmtuar në sy, në vend që të na mbrojnë, na kanë goditur”, rrëfen kapiten Cana. Bekim Bala, shkodrani që mori në mbrojtje flamurin shqiptar, duke i marrë nga duart futbollistit serb, shprehet se “nuk kemi frikë për asgjë, gjithsecili mund ta bënte atë sakrificë. Ishim të vetëm, pa tifozë, dhe nuk kishim asnjë siguri”. Portieri Etrit Berisha tha se gjithçka që ndodhi nuk ishte aspak e hijshme. “Atmosfera e tensionuar, si luftë? Ishte edhe para ndeshjes, atmosfera e luftës, ne kishim ardhur me një tjetër qëllim dhe jemi munduar të japim më të mirën tonë. Edhe para lojës e kam ditur se janë të gjithë tifozët duke na shikuar, është jashtëzakonisht emocionuese, kemi tifozët më të mirë në botë dhe do të mundohemi të japim gjithçka për ta”, theksoi gardiani i portës kuqezi.

‘Negociatat’ me serbët

Pas incidentit të ndodhur, për më shumë se gjysmë ore kanë nisur bisedimet për të bindur palën shqiptare për të rinisur ndeshjen e ndërprerë pak se përfundonte pjesa e parë. Kapiten Cana rrëfen se ka pasur propozime për të rinisur ndeshja. “Delegatët thanë nëse ju boshatisin stadiumin, a jeni gati të vazhdoni lojën. Lojtarët tanë ishin të dëmtuar, nuk ndihemi mirë nga shëndeti, për shkak të goditjeve, po ashtu nga aspekti mendor nuk jemi më të fokusuar. Kapiteni i Serbisë e pranoi dhe u bashkua me mendimin tonë”, shtoi Cana. Ndërsa jep vlerësime për rolin që ka luajtur kapiteni i Serbisë, Ivanoviç. Për çështjen e negociatave, ka folur dhe sekretari i Përgjithshëm, Ilir Shulku, i cili tha se “Ndonëse ndeshja u ndërpre në mes, në minutën e 42 të pjesës së parë, ajo çka është më e rëndësishme mbetet padyshim dhe gjendja shëndetësore e futbollistëve të Kombëtares shqiptare.

Pas një situate jo të mirë për shkak të incidentit të ndodhur në fushën e gjelbër, gjatë ndeshjes, ne u thamë delegatëve se ndeshja nuk mund të vazhdonte sërish”.

Gazeta Shqip

[angmokio]

Kjo video eshte mese e mjaftueshme per te denuar ekipin serb dhe ti japin 3 pikshin kombetares shqiptare. Mjafton te shikosh minuten 1:30 kur lojtaret dhe trajneri serb vene duart ne koke duke e kuptuar denimin qe i pret.

[angmokio]

ka lojtare te lenduar fizikisht ne skuadren tone ???

Pashe disa foto ne internet ku tregoheshin lendime fizike te disa lojtareve tane por ishin thjeshte gervishtje.

[Darius]

Jo jo angmokio. Ka patur demtime ne rradhet e lojtareve. Jo te rrezikshme per jeten e tyre por demtime ka patur.

[Darius]

Po ve re dicka: Serbet po perpiqen te fitojne betejen mediatike. Edhe une pashe ate ne CNN dhe nga menyra sesi po komentohet dhe filmimet e pakta qe po jepen (ato qe vuri ne dispozicion tv serbe) faji po i vihet shqiptareve. Ndonese nje shpifje gjigande, emri i Olsi Rames po lakohet pa fund dhe asgje spo behet per te pergenjeshtruar. Mediat shqiptare, perfshi ketu dhe politiken shqiptare duhet ta ngrene zerin dhe t'i behet e ditur botes mbare e verteta se cfare ndodhi ne stadiumin e Beogradit mbreme.

[Darius]

[Darius]

[Darius]

Ja dhe barbaret serb

[angmokio]

Jo jo angmokio. Ka patur demtime ne rradhet e lojtareve. Jo te rrezikshme per jeten e tyre por demtime ka patur.

Po shikoja lajmin me poshte. Nuk e di nese eshte raportuar ndonje lajm tjeter me demtime me te medha se keto.

Shenjat e dhunes mbi lojtaret shqiptare

http://top-channel.tv/new/lajme/galeri.php?id=7039#rel

[linda l]

perfundimisht pjesa me e madhe e serbeve jane kafshe nuk e marr dot me mend se si kane mundur te bashkejetojne kosovaret me ta...

[Darius]

Sipas mediave serbe, ngjarja e mbremshme ishte pergatitur prej kohesh nga shqiptaromedhenjte dhe akuzuan perendimin per komplot ndaj tyre. Keta njerez me te vertete jane patetike.

[smokkie]

Po normal qe do mbajne qendrim njeanes srbt. Nuk pret nga mediat srbe te denojne cunat e tyre.
Problemi nuk eshte media srbe por jane mediat perendimore qe pak a shume po mbajne qendrim perkrahes ndaj vendalinjve.

Bravo cunave tane njehere

Sipas mediave serbe, ngjarja e mbremshme ishte pergatitur prej kohesh nga shqiptaromedhenjte dhe akuzuan perendimin per komplot ndaj tyre. Keta njerez me te vertete jane patetike.

[angmokio]

Tifozët turq kërcënojnë: Do ta ngritim flamurin shqiptar në Beograd

Mediat serbe kanë njoftuar se “turqtë po e kërcënojnë Serbinë” duke paralajmëruar se flamuri i Shqipërisë së Madhe do të valëvitet më 23 tetor në Beograd.
“Tifozët e klubit të futbollit Besiktas kanë bërë të ditur se më 23 tetor gjatë ndeshjes Besiktas-Partizan do ta shpalosin flamurin Shqipërisë në stadium” shkruajnë mediat serbe

Sipas mediave serbe në forumet e tifozëve të klubit të futbollit të Besiktas thuhet se përsëri do të valvitet flamuri shqiptar.

Gazeta Express
http://www.gazetaexpress.com/sport/t...beograd-50875/

[BOKE]

Problemi nuk eshte media srbe por jane mediat perendimore qe pak a shume po mbajne qendrim perkrahes ndaj vendalinjve.

Po mbajne mediat nderkombetare ate qendrim, se ata serbet po flasin, po ankohen, po qahen, po sqarojne e po justifikojne cdo gje.
Po keta tanet cfare bejne? Pse nuk flasin e te japin intervista. Edi Rama eshte dhe ne Amerike e ka mundesi te beje nje konference shtypi e te mos mjaftohet me nje postim te shkurter "bravo cuna' ne twitter. Po ministri jashtem etj etj? Me teper po na mbrojne mediat italiane, sesa tonat.

[Darius]

Tifozët turq kërcënojnë: Do ta ngritim flamurin shqiptar në Beograd

Mediat serbe kanë njoftuar se “turqtë po e kërcënojnë Serbinë” duke paralajmëruar se flamuri i Shqipërisë së Madhe do të valëvitet më 23 tetor në Beograd.
“Tifozët e klubit të futbollit Besiktas kanë bërë të ditur se më 23 tetor gjatë ndeshjes Besiktas-Partizan do ta shpalosin flamurin Shqipërisë në stadium” shkruajnë mediat serbe

Sipas mediave serbe në forumet e tifozëve të klubit të futbollit të Besiktas thuhet se përsëri do të valvitet flamuri shqiptar.

Gazeta Express
http://www.gazetaexpress.com/sport/t...beograd-50875/

Kjo eshte komplet e panevojshme. Cpune kane turqit te ngrene flamurin shqiptar ne Beograd?

[angmokio]

Pa koment......

[angmokio]

Kjo eshte komplet e panevojshme. Cpune kane turqit te ngrene flamurin shqiptar ne Beograd?

Tifozet Turk kane te drejte te bejne cte duan. Pune e tyre.


P.s Me thote kush se c'don gjithe ai kazan ne mesin e tifozeve serb?

[Darius]

Tifozat turq le te bejne cfare te duan. Une si shqiptar revoltohem dhe ngre zerin kur emri i vendit tim dhe flamuri i vendit tim perdoret nga te tjeret per qellime te tyre. Askush nuk duhet te ndihet krenar qe ca palo turq na kercenokan serbet me ngritje te flamurit shqiptar. Ky eshte nje provokim i panevojshem e sidomos nje nderhyrje komplet pa vend nga turqit. Flamuri shqiptar eshte lare dhe me gjakun e atyre qe luftuan dhunen e sundimin turk per 500 vjet. Te ngrihet po ky flamur nga turqit eshte ofenduese.