Çmimi i kompromisit PD-PS
Republika u ngrys me konsensus dhe u gdhi sërish në “ngërç”, pas një jave të ndezur prej retorikës së ashpër e paralajmërimeve për bojkot. Kryeministri Rama bëri një tërheqje të beftë nga qëndrimi i mëparshëm, duke i dhënë PD-së komisionin parlamentar për Policinë e Shtetit. E megjithatë, karriget e opozitës mbetën bosh në mbledhjen e parë të komisionit për reformën administrativo-territoriale. Palët qëndrojnë ende larg një konsensusi të plotë, por në prapaskenë, një dritare është lënë hapur për negociata e shkëmbime, që mund t’i ofronin Shqipërisë një klimë më të paqtë politike. Askush nuk mund të parashikojë se si do të shkojë më tej ndeshja mes mazhorancës dhe opozitës, apo nëse politika e llojit “më jep, të të jap” do të ketë rezultat. Gjithë sa duket në këtë horizont është armëpushimi 1-javor i linjës së ashpër, edhe për shkak të vizitës së komisionerit Stefan Fyle, që mbërrin në Tiranë më 13 shkurt.
Pse u tërhoq Rama?
Kryeministri është lëkundur mes qëndrimit të fortë për të mos lëshuar policinë e Saimir Tahirit, ministrit më të kuotuar të kabinetit të tij, dhe përballjes me bojkotin e pritshëm të opozitës. Pasojat e një krize të re politike, pa mbushur as 6 muaj në detyrë, do ta vinin Ramën në vështirësi për të kryer reformat e premtuara dhe do të minonin përfundimisht shpresat e Shqipërisë për të marrë statusin e vendit kandidat në qershor. Ndaj edhe në mes të seancës së nxehtë në Kuvend, me repertor fyerje e sharje të të gjitha llojeve, kryeministri bëri një kthesë të 180 gradëshe duke i ofruar kompromis opozitës. Akujt u shkrinë si me magji dhe brenda pak minutash, projekt-vendimi i PD-së për ngritjen e komisionit parlamentar për hetimin e Policisë u ndryshua në përputhje me pikat e dakordësuara. Politika tregoi edhe një tjetër herë se kompromisi nuk kushton, nëse ekziston vullneti, ndërsa kryeministri duket se kalkuloi koston oportune mes bllokimit dhe lëshimit. Sado që eksponentë të mazhorancës recituan rastet që Berisha u kishte rrëzuar kur ishin në opozitë, një vendim i ngjashëm do ta rreshtonte Ramën në të njëjtin nivel me paraardhësin në respektimin e të drejtave që opozitës ia njeh Kushtetuta. Por imazhi është vetëm njëra anë e medaljes në këtë kthesë të beftë të Ramës. Vendimi i kryeministrit duket se ka lidhje me përgatitjet në kampin kundërshtar për të bojkotuar Kuvendin, nëse rrëzohej edhe kërkesa e dytë për komision parlamentar. Vetëm pak kohë më parë, mazhoranca kishte rrëzuar kërkesën e PD-së për të hetuar ç’kishte ndodhur me serverin e Tatimeve. Në mbledhjen e së mërkurës, kryetari i PD-së, Lulzim Basha deklaroi para kamerave se opozita nuk do të bëhej më fasadë në Kuvend, nëse i rrëzohej e drejta për të hetuar lëvizjet në Policinë e Shtetit. Në diskutimet me dyer të mbyllura, ish-kryeministri Berisha e kishte përforcuar këtë ide. “Ne kemi grupin më cilësor të opozitës në historinë e Kuvendit, të aftë për t’i bërë ballë mazhorancës. Për këtë arsye jam kundër bojkotit. Por nëse refuzohet hetimi për Policinë, gjykoj se duhet të dalim që të hënën nga Parlamenti”,-mësohet të ketë thënë Berisha para deputetëve të PD-së. Një bojkot eventual i opozitës do të vështirësonte qeverisjen e Ramës. Ndaj edhe kryeministri u bë nismëtar i negociatave në Kuvend dhe në selinë e PD-së, që sollën konsensusin e parë dhe i hapën rrugën një marrëveshjeje më të gjerë mes palëve.
Aksioni i opozitës
Opozita në anën tjetër gjendet mes sprovës së rritjes së kredibilitetit të goditur rëndshëm në zgjedhjet e 23 qershorit dhe rezistencës ndaj një mazhorance të bollshme në numra. Mes këtyre dy dilemave zhvillohet aksioni i saj opozitar, që edhe pse jo pa të meta, ka mundur ta vërë nën presion mazhorancën Rama-Meta. Në këtë sprint të parë, PD ka mundur të arrijë ca fitore. Njëra prej tyre ishte në Gjykatën Kushtetuese, ku u rrëzua Akti Normativ i qeverisë për “Nëpunësin civil”. Zbatimi i këtij vendimi është edhe kushti i parë i PD-së për t’u ulur në komisionin e reformës territoriale. Gjatë ditës së djeshme, ministrat Harito e Celibashi ftuan krerët e grupeve parlamentare për të diskutuar hapat e mëtejshëm në zbatim të këtij vendimi, por PD refuzoi të merrte pjesë. Në një deklaratë për mediat, ku munguan megjithatë tonet e forta, Edi Paloka tha se vendimi i Kushtetueses duhet të zbatohet pikë për pikë. “Vendimi i Gjykatës Kushtetuese ka qenë mjaft i qartë, i detajuar, ka lënë të gjitha udhëzimet e këtij vendimi, kështu nuk mendoj se është në tagrin e kujtdo tjetër e sa më tepër të grupeve parlamentare apo ministrave të qeverisë të diskutojnë këtë vendim”,- tha ai. Mazhoranca po përgatit një tjetër manovër për t’i shtyrë efektet e ligjit në prill, por më shumë se një nismë serioze, kjo duket si një taktikë për t’u hedhur mbi tavolinën e negociatave. Çështja e dytë, që kushtëzon pjesëmarrjen e PD-së në reformat e rëndësishme janë institucionet e pavarura. Mazhoranca ka nisur tashmë procedurat për shkarkimin e kryetares së ILDKP-së dhe asaj të AMA-s, por po tregohet gjithashtu e kujdesshme për të mos i hedhur më shumë benzinë zjarrit. Aktualisht, të dy raportet janë lënë në vendnumëro, në pritje të negociatave të mëtejshme mes mazhorancës dhe opozitës. Madje, në rastin e AMA-s, Kuvendi ka njoftuar se të hënën do të hidhet për diskutim një raport i përgatitur nga Pollo në Komisionin e Medias. Për të marrë pjesë në reformën territoriale, e më pas edhe në atë të drejtësisë, opozita kërkon rikthimin e konsensusit. Në këtë betejë më shumë politike sesa teknike, mazhoranca ka rikuperuar me komisionin parlamentar për Policinë dhe ngrirjen e përkohshme të shkarkimeve në AMA e ILDKP. Tashmë radhën e ka opozita!
Me sytë nga Fyle…
Edhe pse është shprehur pro reformës territoriale, Partia Demokratike nuk nxitohet të japë konsensus. Mosbesimi i thellë mes palëve kërkon edhe një tjetër herë një arbitër ndërkombëtar, vizita e të cilit vjen si me porosi, në kohën e duhur. Komisioneri për Zgjerimin, Stefan Fyle ka paralajmëruar tashmë vizitën e tij më 13 shkurt në Tiranë, duke lënë në pritje mazhorancën dhe opozitën. Burime nga PD i thanë MAPO-s se ende nuk ka një vendim për komisionin e reformës territoriale, edhe pse gjasat për të arritur një marrëveshje nuk duken të largëta. Opozita po pret mbërritjen e Fyles në Tiranë, njësoj si dikur Rama priste miqtë nga Brukseli, për të thënë fjalën e fundit. Fati i reformave, por aq sa krijimi i një paqeje të përkohshme në arenën politike mes mazhorancës dhe opozitës pritet të vendoset në ditët kur zyrtari i KE-së do të vizitojë Tiranën. Në këtë pikë, duket qartë se asnjëra prej palëve nuk humbet politikisht nga kompromisi. Kryeministri Rama në radhë të parë, nëse ka për synim të vërë në jetë premtimet e fushatës, veçanërisht në reformat që kërkojnë mbështetje të gjerë. Opozita nga ana tjetër, nuk mund të refuzojë pa shkak pjesëmarrjet në reforma, pa vënë në peshore nevojën e saj për t’u zgjeruar në elektorat. Konsensus apo ngërç politik?! Një bast i tillë duket sërish i pamundur, në Shqipërinë e mësuar me kriza të stërzgjatura, po aq sa me pakte që arrihen sa hap e mbyll sytë.
Aleksandra Bogdani
MAPO
Krijoni Kontakt