Stina e dimrit

[Hotlani]

Të nderuar anëtarë të forumit, këtu mund të postoni tema,ese dhe poezi në liddhje me stinën e dimrit.
Stina e dimrit është stinë shum karakteristike,sepse kjo stinë na sjell shumë risi ,si nga ndryshimi i pamjes së natyrës por edhe nga ndryshimi dhe variaconet e temperaturave.Është e begatshme edhe me shumë festa,ku mund të ndajmë një kënaqësi të paparashikuar me anëtarët e familjes,farefisi dhe miqt në përgjithsi.Pres që këtë temë bashkarisht ta vazhdojmë me anëtarët dhe vizitorët e këtij forumi më sakt të kësaj familje të madhe siç është forumi shqiptar.

[Ilirana]

Dielli dhe Dëbora

Rrall tokohen vetum një herë ne vit...
Dimëri ështe ai që i vën në takim…
Dëbora si zonje e rend
Zgjat dorën e saj,ter Boten sikur don ta arrije...
Mbulon fush e male...
Shpesh bile nuk ka mëshirë fare...
Malet i rrezon për toke a krihet ju thanë..
Se çane koken ajo...t`sajen e ben...
Me t`gdhire Agimi... nën Gëzofin e sajë gjindemi ne...
Ky gëzof i Dëborës është i rëndë…
Shpesh bile edhe frymen na zen...
Ky gëzof e akullt i gjërë e i`gjate e sa i pa skaj
Herë të mbanë ngrohët e herë te thanë....
Po kur ja beh Dielli këtë Zonjë se përfille...
Të gjithë Diamantat ai ia shkrinë…
Këtë ditë të pikllimit Dëbora se do…
E lutë Diellin, t`ket nje qike mëshirë
T`ia zgjat jetën edhe një qik…
Mëshira e lutja at se shpëto…
Fillon e vajton me ditë të tëra ajo mbi Dëbore…
E Dielli nga lart vetum i buzqeshë…

28.dhjetor.o9
diku ne mergim...

[Hotlani]

BORA E PARË

Në mëngjesin e hershëm ditë dhjetori
U zbukurua natyra si me lule dekori.
Umbulua natyra më çarçaf të bardhë,
rrëshqasin fëmijët kush me dalë i parë.

Mali ka marrë ngjyrë të bardhë,
drunjtë shëndrrisnin si kristal ,
zogjtë në dritare, cicërojnë pa ndalë,
kërkojnë thërmi buke,gjumi pa na dalë.

Zgjohet në këmbë ,fshati e qyteti
fëmijët nuk flenë i bëjnë qef veti,
Rrëshqasin me sajë e kush me ski
hije i ka borës në prag të vitit të ri.

Mbledhin fëmijët borën rrath,rrath
në oborr ndërtojnë, një dordolec të madh,
në kokë i vendosin tenxheren mavi,
sytë ia shkruajnë me thengjill të zi.

Dordoleci i bukur,një skulpturë prej bore
Dafina e Learta vështrojnë,kapur dorë per dore,
hundën ia ndreqin me spec të kuq,
që puna e fëmijëve të mos shkoi huq.

Në gojë i vejnë një karrot të kuqe
e stolisin dordolecin si me buzëkuqe.
Pa pritmas dielli doli,gjith çka e shkriu,
dordolecin e madh për tokë e shtriu.
Zeqirja Latifi

Hotël,7.01.2013