kane kaluar shume vite nga jeta ime dhe une ende spo arrij te kuptoj aftesine e njerezeve te fshihen pas fjaleve, ti keqperdorin ato, te genjejne kaq hapur.dhe e keqa ne histori jam une, une qe di vetemn ti plas ndjenjat e mia perballe, une qe nuk di ti rezervoj fjalet kur me preket dinjitteti.cudieterisht tani kam filluar te mendoj duhet te ndryshoj une apo te tjeret?nuk me pelqen ky ambient, eshte bere si nje sken politike gjigande ku te gjithe e dime qe te tjeret genjejne por cuditerisht lidhemi pas genjeshtrave te tyre.me habit aftesia e disa njerezeve per te genjyer, aq ftohte pa ndjenja sa jam e sigurt qe ehste shume e veshtire per kedo per ti kuptuar.
sdo harroj kurre fjalet e tim vellai. ti duhet te ndryshosh me tha. e di se ka te drejte por nuk mundem.me pelqen qe te jetoj ne nje jete reale dhe jo te genjeshtert.
Krijoni Kontakt