Close
Duke shfaqur rezultatin -19 deri 0 prej 13
  1. #1

    Shqiptaret orthodhoks ne Itali ..., 8/1000

    Qe sot mund ti destinojme 8/1000 te fameshmen otto per mille ( pjese e taksave ) , kishes orthodhokse. Mjafton te firmosim ne kazelen ( kutizen ) qe i perket “ SACRA ARCIDIOCESI ORTODOSSA D’ITALIA ED ESARCATO PER L’EUROPA MERIDIONALE”
    Ne Cud-in ( qe marrim nga puna ) ose ne Dichiarazione dei Redditi ( kush ben 730 ose Modelo Unico ) . Kjo eshte nje e drejte qe i njihet kishes orthodhokse, e miraturar kohet e fundit…, kush eshte orthodhoks ka te drejten e tij si te gjithe ti dhuroje kishes dhe komunitetit qe i perket nje pjese te parave qe mirren me ane te taksave…, pasi u mirren njelloj edhe pse nuk firmoset dhe mbajme qendrim indiferent ndaj ketyre shumave, perse atehere ti dhuroje shteti? Pse jo vet kontribuenti, neve qe paguajme!?
    Urdheroni, deri dje nuk e kishim kete te drejte, shkoni e destinoni 8/1000 pas deshires tuaj…
    L'otto per mille ( 8/1000 ) eshte nje kuote taksash qe shteti ndan me perfaqesi fetare…, kjo sipas zgjedhjes qe bejne kontribuentet, statistika qe merren nga IRPEF ( taksa per person sipas fitimit ). Asnje nuk eshte i detyruar te zgjedhe opsionin per ke duhet ta destinoje kuoten e 8/1000 ( otto per mille ) te tij, gjithesesi shteti edhe pse nuk ke zgjedhur asnje opsion, ndan ne sasi te barabarte kete pjese te taksave ne favor te te gjitha perfaqesive qe gezojne kete te drejte, ketu perfshire shtetin, kishen katolike dhe te gjitha konfesionet kryesore fetare.
    Pra perderi sa eshte nje e drejte e jona, e kush do i jep nje drejtim pjeses se tij te taksave, mund te firmose l’otto per mille ( 8/1000 ) ne favor te kishes orthodhokse, kujt i ndjehet pjesetar, pasi u tha me larte, destinimi u jepet edhe pa pelqimin o pa firmen e kontribuentit, kjo e drejte i rezervohet shtetit… art. 47 Ligji 20 maj 1985 n° 222 .
    Shteti i perdor ne dihma dhe urgjenca te ēdo llojit, pas nevojave me te nguteshme…, por edhe ne ndihma te vendeve te varfera dhe katastrofave qe shkaktohen nga natyra…
    Por keto ndihma shkojne edhe per nevojat e misioneve ushtarake, ndertimit te infrastrukturave, e shume te tjera si keto.
    Por ne te njejten mase ne kete “torte te majme” jane pjesetare edhe kishat ( konfesionet ) si ajo dominuese katolike, pastaj me rradhe ajo metodiste, anglikane, aventiste, evangjelike, valedeze, luterane, deshmitaret e jehovait…, mormonet, etj deri tek ajo hebraike. Nuk perjashtohen ketu edhe komunitetet myslimane me nendarjet e tyre…, por qe vetqeverisen ndryshe nga sa jemi duke diskutuar ketu.
    Gati 43% e kontribuenteve ne itali ( jo vetem nenshtetas por te gjithe sa jane force pune ) kane firmosur destinimin e pjeses se tyre te taksesave per 8/1000,
    ku pas statistikave behet fjale per nje shifer ( ekzaktesisht me 2010 ) 1.149.289.469 €uro.
    Pra nuk eshte thjesht humbje kohe, por nje zgjedhje me liri te plote kujt duhet ti shkoje nje pjese e taksave qe paguajme me te drjete ne vendin ku jetojme e punojme…
    Pershendetje.
    Ndryshuar pėr herė tė fundit nga arbereshi_niko : 11-05-2014 mė 06:45
    Mėsoi tė tjerėt me jetėn tėnde dhe jo me fjalėt e tua

  2. #2

    Pėr: Shqiptaret orthodhoks ne Itali ..., 8/1000

    Edhe kete vit si ēdo vit ne kohen e pagesave te taksave behen “Dichiarazione dei Rediti” ( Modello 730 ose Modello Unico o CUD ) .
    Ndihmoni me “Tete per Nje Mije” nga IRPEF-i Kishen Orthodhokse qe te mund te vazhdoje vepren e saj misionare.
    Kjo perzgjedhje nuk do t'ju kushtoje as’pak, por do te sherbeje te ndihmoje vellezer te tu qe te kene nje pike referimi shpirteror, si psh. objekte kulti, katekizmi, biblioteka, vende takimi dhe bashkimi per komunitete Orthodhokse te ēdo kombesie, por kjo eshte edhe nje mbeshtetje materiale per familje nevojtare.
    Per ta njohur me mire Arqidioqezen
    ( Arcidiocesi Ortodossa d’Italia ) shko ne www.ortodossia.it ku mund te regjistroheni ne newsletter.
    Per destinimin e 8/1000 ( l’otto per mille ) Arqidioqezes Orthodhokse ( Arcidiocesi Ortodossa ) :
    -kush prezanton modello UNICO, duhet te vendose firmen ne kuadratin e modelit te deklarates,
    -kush prezanton modelin 730, vendos firmen ne skeden e duhur te cilen , pasi ta kete mbyllur ne nje zarf, ta dorezoje zyres qe e ka marr ne patronazh asistencen fiskale ( CAF, Studio Komerēalistesh, etj ),
    -kush eshte jasht detyrimit te prezantoje deklaraten (Dich. Reditti) por qe rezulton punonjes ( dipendente ose pensionist ) ku kesaj rradhe ēertifikohen me CUD, do te vihet firma ne skeden e bashkangjitur me CUD-in, duke vene skeden ne nje zarf te mbyllur me diēituren ( shkrimin ) “ CONTIENE MODELLO SCELTA OTTO PER MILLE”, pa harruar emer/mbiemer dhe adresen bashke me Codin Fiscal te kontribuesit. Kjo do te duhet te dorezohet brenda dates 30 Shtator, ne nje zyre Poste pa asnje pagese dhe pa leshuar asnje riēevute. Mundet gjithashtu tu drejtohen edhe nje profesionisti te abilituar ( komerēalist ) ose zyrave te CAF , ACLI, Sindikatave, etj. te cilat do te impenjohen te nisin ne menyre telematike ( internet ) skeden e firmosur me pare, ku do ti leshojne nje bilete ( scontrino / ricevuta ) qe provon plotesimin e kerkeses tuaj, por pa asnje shpenzim .
    Ju rikujtoj te nderuar, ne qofte se juve nuk do te vendosni per kete destinim te (8/1000) , sikur dihet nga te gjithe qe, 8/1000 prap se prap do te shkeputet nga parate e taksave ku te marre nje destinim qe juve nuk do ta dini njelloj.
    Por qe kjo gje mbetet ne vullnetin e lire te zyrave fiskale perkatese te shtetit ku jetojme, pra mund te marre drejtime nga me te ndryshmet, te sherbejne per qellime pak a shume te dobishme por edhe qe juve nuk jeni dakort, si psh. kerkime shkencore o mjeksore, financime te ndryshme misionare te kishes katolike neper bote, financimin e struktuarve mjekesore, Onlus, Socjale dhe Kulturore Artistike , por edhe misioneve te shumta ushtarake qe merr pjese shteti italian, ndihma nga me te ndryshmet drejt organizmash joshteterore ( perfshi ketu politike ) por edhe fetare ( te gjitha besimeve ne Itali )!
    Ndaj hapi me llogjik do te ishte qe gjithkush, te destinoje parate e tij me vetedije dhe deshire, atje ku beson me shume…
    Te nderuar, ju pershendes.

    Niko
    Mėsoi tė tjerėt me jetėn tėnde dhe jo me fjalėt e tua

  3. #3

    Pėr: Shqiptaret orthodhoks ne Itali ..., 8/1000

    Te nderuar bashkeatdhetare, ju rikujtoj qe po afrohen pagesat e taksave..., pra ajo qe ndryshe njohim me 8/1000
    ose otto per mille. Ndryshe kuota qe i destinohet kryesisht kishes ose shtetit sipas deshires, ose organizmave te ndryshme te tjera...
    Per me shume informacjon, mund te lexoni me lart.
    Kjo gje perfshin te gjithe ata qe jane ne force pune, qe kane te ardhura nepermjet marredheniesh pune, tragetie,..., pra subjekt te IRPEF-it
    Por qe kush do e ben destinimin me deshire, ndryshe edhe pse te injorohet kjo deshire pra me liri te plote dhe pa harxhime te metejeshme,
    shteti nepermjet zyrave te financave, e perveteson kete shume, pa falenderuar as'kend, pasi Ligji dihet nuk njeh injorance...
    Pra kush do dhe per me teper ka mundesine ta destinoje kuoten e tij, atje ku beson qe ka vlere,por qe nuk ka shume kohe qe kjo e drejte u njihet edhe
    Kishes Orthodhokse, "SACRA ARCIDIOCESI ORTODOSSA D’ITALIA ED ESARCATO PER L’EUROPA MERIDIONALE” , institucjonit me te larte
    qe perfshin te gjithe te krishteret orthodhoks, pa dallim kombesie...
    Pasi kete mundesi e kishin me pare te gjitha konfesionet e krishtera, si edhe ata te fese islame, sot u jepet mundesia edhe komunitetit tone.
    Falenderime paraprake per interesimin, ndonse kush shkruan, personalisht nuk ka as me te voglin interes..., eshte thjesht vullnet i lire, e nje te drejte te garantuar.
    Pershendetje
    Mėsoi tė tjerėt me jetėn tėnde dhe jo me fjalėt e tua

  4. #4

    Pėr: Shqiptaret orthodhoks ne Itali ..., 8/1000

    Mėsoi tė tjerėt me jetėn tėnde dhe jo me fjalėt e tua

  5. #5

    Pėr: Shqiptaret orthodhoks ne Itali ..., 8/1000

    Per te gjithe besimtaret orthodhoks ne Itali,
    po afrohet koha e pagesave te 8/1000 e IRPEF-it. Ju rikujtoj qe kush deshiron te ndihmoje me kontributin e tij te lire
    ( ku gjithnje ne menyre automatike mer nje destinacjon te pa autorizuar..., shkon ne drejtime te panjohura ),
    pra ē'do kontribuent me vullnet te tij mund te dedikoje kete kontribut qe gjithsesi do ti kalonte shtetit o institucjoneve te tjera te ndryshme...
    Njera nga Kishat orthodhokse ARQIDIOQEZA E ITALISE, me keto ndihma qe perfiton me ane te 8/1000
    Mund te vazhdoje vepren e saj te rendesishme ne mbeshtetjen shpirterore dhe materiale te emigranteve dhe misionin e saj te gjere.

    Pershendetje.

    Aiuta con l’otto per mille dell’IRPEF
    l'Arcidiocesi Ortodossa d'Italia ed Esarcato per l'Europa Meridionale,
    perché possa continuare la sua umile ma importante opera in Italia.
    Mėsoi tė tjerėt me jetėn tėnde dhe jo me fjalėt e tua

  6. #6
    i/e regjistruar
    Anėtarėsuar
    17-04-2002
    Postime
    180

    Pėr: Shqiptaret orthodhoks ne Itali ..., 8/1000

    Faleminderit per informazionin.
    Vura re se shume nga kishat e komunitetit Ordhodoks ne Itali, jane kisha te quajtura "Kisha Greko-Orthodokse ...". Ndersa nje pjese theter e tyre quhen thjesht Kisha Orthodokse ...

    Mund te me shpjegosh ndryshimin ?

    Pershendetje.

  7. #7
    i/e regjistruar Maska e SERAFIM DILO
    Anėtarėsuar
    06-01-2008
    Postime
    7,489

    Pėr: Shqiptaret orthodhoks ne Itali ..., 8/1000

    ...................
    Ndryshuar pėr herė tė fundit nga SERAFIM DILO : 01-04-2016 mė 10:14

  8. #8
    Shpirt Shqiptari Maska e Albo
    Anėtarėsuar
    16-04-2002
    Vendndodhja
    Philadelphia
    Postime
    30,122
    Postimet nė Bllog
    17

    Pėr: Shqiptaret orthodhoks ne Itali ..., 8/1000

    Citim Postuar mė parė nga Shaboni Lexo Postimin
    Faleminderit per informazionin.
    Vura re se shume nga kishat e komunitetit Ordhodoks ne Itali, jane kisha te quajtura "Kisha Greko-Orthodokse ...". Ndersa nje pjese theter e tyre quhen thjesht Kisha Orthodokse ...

    Mund te me shpjegosh ndryshimin ?

    Pershendetje.
    Per nje pergjigje me praktike dhe te sakte, prit pergjigjen e arbereshit qe jeton ne Itali dhe i njeh me mire keto gjera. Por une po te jap kontekstin historik te atyre emerimeve.

    Te gjithe arbereshet qe jetojne ne Itali, qe kur emigruan atje ne shekullin e XV, qe nga koha e Gjergj Kastriotit, popullsia vendase italiane u referohej si "greket". E benin kete gje pasi ishin gati te gjithe te besimit orthodhoks dhe ndiqnin ritin bizantin ne adhurim. Pra ishte menyra se si italianet romano-katolike qe ishin popullsia vendase, i tregonin me gisht e thoshin: "nuk jane si ne", nenkupto romano-katolike e latine. Arsyeja tjeter kish te bente me vete identitetin e ketyre emigranteve. Identiteti i tyre etnik, ishte identiteti epirot, dhe kur i pyesnin se nga kishin ardhur, u thoshin nga Epiri. Shume prej zakoneve dhe traditave te tyre ishin epirote. Shume vende ne vendbanimet e arberesheve ne jug mbajne tituj "greke" apo "epirote". Epirot dhe Arber jane fjale sinonime.

    Ne aspektin administrativ e shpirteror kishtar, keta emigrante e gjeten veten jetime: humben jo vetem atdheun e tyre qe ra ne duart e osmanllinjve, por humben edhe Kishen Meme, Kishen e Konstandinopojes nga e cila ishin varur prej shekujsh. Ne realitetin e ri qe e gjenin veten, ata fizikisht jetonin ne Itali dhe detyrimisht, ishin te varur nga Vatikani qe kish juridiksion te plote ne keto treva. Eshte interesant qe edhe Vatikani i ka dalluar keta emigrante nga romano-katoliket e tjere duke perdorur termin "katolik grek" ose "greko-katolik", qe nenkupton, romano-katolik qe ndjek ritin bizantin te adhurimit. Kete titull Vatikani e ka perdorur per te gjithe ata qe njihen si "uniate", ish besimtare orthodhokse ne kungim te plote me Kishen Orthodhokse, qe fale rethanave politike apo historike, kane kaluar ne kungim me Kishen Romano-Katolike.

    Dallimi mes dy kishave "greko-orthodhokse" dhe "orthodhokse" qe veprojne ne Itali, eshte nje dallim i rendesishem kishtar e shpirteror. Arbereshet, edhe pse ne vetedijen e tyre besojne se jane ende orthodhokse dhe ne shekuj e deri me sot vazhdojne te kerkojne kungimin me Kishen Meme te Konstandinopojes, nuk jane me ne kungim me Kishen Orthodhokse. Ata pushuan se qenuri ne kungim me Kishen Orthodhokse qe kur hyne ne kungim me Kishen Romano-Katolike te Romes. Por ne Itali kemi edhe disa kisha e dioqeza qe jane orthodhokse, edhe pse jane fizikisht brenda territorit te Italise e ne zemren e Vatikanit, jane orthodhokse pasi nuk jane ne kungim me Kishen e Romes por me ate te Konstandinopojes. Keta te dytet nuk besoj se jane arbereshe.

    Arbereshi mund ta konfirmoje apo korrigjoje kete qe une shkruajta pasi ai jeton prej vitesh ne Itali.

    Albo

    P.S Serafimo, i mbajte shenim ne bllok keto gjera?
    Ndryshuar pėr herė tė fundit nga Albo : 01-04-2016 mė 11:44

  9. #9
    i/e regjistruar Maska e SERAFIM DILO
    Anėtarėsuar
    06-01-2008
    Postime
    7,489

    Pėr: Shqiptaret orthodhoks ne Itali ..., 8/1000

    Albo,shenime mbajme gjithmone,per kete kemi dhe qitapin.

    Istituzioni ecclesiastiche dell'Albania Tarantina,qe eshte nje liber (Universiteti Lecce) i bazuar kryesisht ne dokumentet e kohes. Pastaj ke dhe: La Puglia Arbereshe,Grecanica,Franco-Provenzale.-Micol Bruni,Pierfranco Bruni Agostino Giordano. Kemi dhe "Aspeti giuridici e sociali nell'eta'Aragonese : I Castriota in terra D'otranto.-Giancarlo Vallone (Otranto 1480) Sot si shenime kemi vetem Pulien.
    Por si ēthote Antonio Bellusci : T'kam ndé zili/si krip ndé si. (F 139.203-San Costantino Albanese). Dizionario Fraseologico Degli Albanesi D'italia e di Grecia

  10. #10

    Pėr: Shqiptaret orthodhoks ne Itali ..., 8/1000

    Citim Postuar mė parė nga Shaboni Lexo Postimin
    Vura re se shume nga kishat e komunitetit Ordhodoks ne Itali, jane kisha te quajtura "Kisha Greko-Orthodokse ...". Ndersa nje pjese theter e tyre quhen thjesht Kisha Orthodokse ...

    Mund te me shpjegosh ndryshimin ?

    Pershendetje.
    Pershendetje Shabon,
    pyetja jote eshte shume me vend.
    Edhe une dikur, e kam bere kete pyetje, perse vall te quen "orthodhokse greke" dhe pse jo "thjesht" orthodhokse...
    Ketu flitet per momentin e kontributeve qe nje punonjes ne Itali, ku ne taksat vjetore qe paguan, u mbahet me deshire ose pa autorizim por ne menyre legale
    nga shteti nje shifer qe vlen 8/1000 pra nje vlere relativisht e vogel pergjithsisht por e shumezuar per miljona njerez kontribuent, jane shume...
    Behet fjale per mbi 1 miliard e gjysem €uro ku kjo sasi e stermadhe parashe, merr drejtime nga me te ndryshmet ( konsulto postimet e para ).

    Ndersa per pyetjen tende:
    Fjala Orthodhokse qendron si perkatesi bashkesie ne nje kungim, ku njohja reciproke dhe zbatimi i te njejta rregullave ben antaresimin qe i dallon nga te krishteret e tjere.
    Ndersa fjala "greke", eshte thjesht percaktuese, ku shpesh perdoret ne komunitet qe jane me shumice perdorues te gjuhes liturgjike ne greqisht.
    Por qe ne greqisht liturgjia kryhet edhe nga kishat qe me juridiksion i perkasin Patriarkanes se Kostantinopojes, por qe shpesh nuk kane as edhe nje anetar grek ne famulli.
    Gjithashtu sikur se dihet, ne greqisht liturgjine e tyre e kryejne edhe arbereshet e Italise, ku pse kendojne ne greqisht nuk do te thote te jene "automatikisht" orthodhoks.
    Ndaj greqishten e perdorin ne gjuhen liturgjike si arabe, shqiptare, bullgar, italian, turq, rumun,etj, keshtu jo vetem orthodhokset por edhe katoliket...
    Degjohet shpesh neper televizjon te meshohet ne italisht ku tek-tuk ndonje fjale, lutje ose kendim ne gjuhen greke, kjo ndodh pasi i jep larmi liturgjise, ndoshta.
    Pra kur ti sheh emertimet "greko orthodhokse" dhe "thjesht" kisha orthodhokse, nuk sheh tjeter veēse nje percaktim te atij komuniteti por qe jane nje lloj orthodhokse.
    Pasi keshtu mund te vantojne edhe kombesi te tjera ne Itali,si ruset, serbet, bullgaret, arabet, rumunet, etiopianet, ukrahinasit, etj, qe te quhen "kisha orthodhokse te aksh kombesie"
    por qe ne esence nuk kane dallim. Kur flitet per kishen kostantinopoletane, nuk behet fjale per nje "kishe greke" ose "ruse", apo "shqiptare", por nje Patriarkat qe me kohen
    dhe me marreveshje reciproke, gezon te drejten te mbaje kisha dhe dioqeza ne gjithe kontinentet me mandat shekullor..., por qe kjo eshte teme tjeter.
    Ne fund, orthodhokset ne token italiane jane nga 2 miljone ne 2,5 miljon ku pjesa derrmuese vijne nga Evropa Lindore, ku aspak nuk do te pranonin te quheshin "greke" pasi nuk jane.(ketu hyjne edhe shqiptaret)
    Por qe arbereshet ( si e shpjegoi mire Albo me lart ) perdorin ne kishe greqishten vetem per folklor, ose si kujtim preardhje, por qe nuk jane te gjithe orthodhoks, ku ndonse italianet ( letiret )
    enkas i kane quajtur "greke" si per te dalluar ritin e tyre, por qe sot asimilimi ka bere punen e vet dhe folklori mbetet vetem neper festivale ...
    Por te siguroj qe nder arbereshet me gjakun e tyre te ē'prishur ( te pa perzier , keshtu pretendojne ), me kohe eshte zgjuar deshira per tu rikthyer sikur stergjysherit e tyre, si ne gjuhen dhe zakonet
    por edhe ne ate te Beses, ku kjo e fundit u kushtoi plot pese shekuj emigrim. Ngado vajten ( gjithe kontinentet ) kurre nuk u quajten grek por arbresh dhe ndonse kendojne liturgjine ne greqisht.
    Pershendetje
    Mėsoi tė tjerėt me jetėn tėnde dhe jo me fjalėt e tua

  11. #11

    Pėr: Shqiptaret orthodhoks ne Itali ..., 8/1000

    Botohet nė italisht libri i Kryepiskopit Anastas “Tė jetojmė sė bashku”


    Kryepiskopi Anastas dallohet pėr studimet dhe librat e shumtė tė botuar nė mjaft gjuhė tė botės. Mė i fundit, ėshtė njė botim i Manastirit tė Bozesė nė Itali,
    qendėr takimesh ndėrfetare, ku dialogu me orthodhoksinė zė vend qendror.
    Titulli i librit, qė zė njė vend tė konsiderueshėm nė faqen e internetit tė Manastirit, ėshtė “Vivere insieme” (“Tė jetojmė sė bashku” - Kontributi i religjioneve dhe njė etikė e bashkėjetesės).

    Cili ėshtė kontributi i religjioneve nė drejtim tė humanizmit? Kryepiskopi Anastas ofron disa reflektime mbi kėtė temė e cila, nė koherencė me traditėn e Kishės,
    kėrkon tė nxjerrė nė pah veprimet e fshehta tė Krishtit dhe tė Shpirtit tė Shenjtė nė elementet pozitive tė gjitha kėrkimeve njerėzore.
    Libri “jep instrumente pėr tė akorduar sė bashku dialogun dhe dėshminė dhe na kujton se jemi tė thirrur nė ushtrimin e dėgjimit tė kujdesshėm tė hapave tė Perėndisė...,
    qė tė quajmė gėzim dhe arritje pėrballjen vėllazėrore dhe sė fundi, ta bėjmė tė gjithė kėtė sipas mėnyrės sė Krishtit tė varfėr dhe plot mėshirė” (Nga parathėnia e Athanasios N. Papathanasiu).

    Nė libėr theksohet nevoja e njeriut pėr tė komunikuar, nevoja e tij jetėsore pėr tė pasur kontakte me tė tjerėt.
    Por ama qeniet njerėzore duhet tė kėrkojnė njė bashkėjetesė harmonike, e cila nuk zhduk veēantinė kulturore tė popujve, duke sheshuar ēdo dallim mes tyre,
    por qė di si t’i japė vlerė nė mėnyrė krijuese anėve mė tė mira tė individėve e popujve. Padrejtėsitė,
    korrupsioni dhe varfėria nuk kanė reshtur sė shkatėrruari bashkėjetesėn njerėzore dhe mbi kėto problem besimet e mėdha fetare, qė kanė ndikuar kulturat e popujve,
    kanė kontribuuar pėr t’u dhėne parimet dhe sugjeruar rrugėt qė duhet tė ndjekin.



    Burimi: orthodoxalbania.org
    Mėsoi tė tjerėt me jetėn tėnde dhe jo me fjalėt e tua

  12. #12

    Pėr: Shqiptaret orthodhoks ne Itali ..., 8/1000

    Liturgjia e Shen Johan Krizostomit ne latinisht.


    https://youtu.be/XJ0g07DjG7I


    Nga faqja e internetit te kishes orthodhokse te Torinos, mesohet qe ne Bolonja ne kishen russe te Shen Vasilit,
    eshte kryer Liturgjia e Shenjte ne latinisht… nga Lavrentij (Sobko), i cili eshte mesues i gjuhes latinishte ne seminarin e Nizhnij Novgorod-it.

    Nje iniziative kjo qe na kujton se Orthodhoksia nuk i ka nderprere rrenjet me boten latine, e kunderta, ajo po rigjallerohet gjithmone e me shume.

    -.-.-.-.-.-



    Teksti i plote ne latinisht:


    Emri:  190px-Holbein-erasmus.jpg

Shikime: 1159

Madhėsia:  16.8 KB

    Erazmi i Roterdamit ( Teolog-humanist hollandez i shek. XVI )



    Ordo Divini Sacrificii Sancti Patris nostris Joannis Chrysostomi

    Teksti i plote i Liturgjise se Shenjte i Shen Johan Krizostomit ne perkthimin nga greqishtja ne latinisht nga
    Erazmi i Roterdamit . ( nga vell. 63 Patrologjia Greke )



    Sacerdos divinum mysterium peracturus, ante omnia confessus et cum omnibus reconciliatus, cor etiam pro viribus purum conservare debet a pravis cogitationibus, et a vespere continuisse, atque usque ad sacrificii tempus vigilasse. Tempore autem sacrificii instante; postquam solitam pręsidi pœnitentiam fecerit, templum ingreditur, et diacono junctus, ter simul adorant ad orientem coram Salvatoris et sanctissime Deiparę imagine, et ad duos choros singulatim inclinant. Quando autem adorant, hanc orationem secreto dicunt:
    Domine Deus noster, emitte manum tuam ex sancto habitaculo tuo, et confirma me ad propositum ministerium tuum, ut inculpate tremendo tuo tribunali adstans, incruentum sacrificium peragam; quia tua est potentia et gloria in sęcula sęculorum. Amen.
    Ingressi autem in sacrarium accipiunt uterque manibus suis tunicam sibi propriam, et tres reverentias versus orientem facunt, apud se dicentes: Deus propitius esto mihi peccatori. (Luc.18:13).
    Deinde diaconus inclinato capite accedit ad sacerdotem, et manu dextera tenens dalmaticam cum stola dicit: Benedice, domine, dalmaticam cum stola.
    Sacerdos vero manu benedicens, ait. Benedictus Deus noster perpetuo, nunc et semper, et in sęcula sęculorum. Amen.
    Deinde secedit diaconus seorsum in unam sacrarii partem, et induitur tunica sic orans: Exsultabit anima mea in Domino: induit enim me vestimento salutis, et tunica lętitię circumdedit me: et tamquam sponso mihi mitram imposuit, et sicut sponsam me ornamento circumvestivit (Isai. 61:10)
    Et stolam osculatus, sinistro humero illam imponit. Sacerdos quoque accepta tunica, illam benedicit, et osculatus induit, dicens apud se pręfatum psalmum sicut diaconus. Et sacerdos accipit in dextera manu supermanicalia, et dicit: Dextera tua, Domine, glorificata est in fortitudine; dextera tua, Domine, confregit inimicos, et multitudine glorię tuę confregisti adversarios; dextera Domini fecit virtutem (Exod. 15:6). In sinistra vero manu, sic dicit: Manus tuę fecerunt me et plasmaverunt me (Psal. 118:73).
    Deinde accipiens stolam, et benedicens, osculatur; et collo suo imponens, dicit: Benedictus Deus, qui effundet gratiam suam super sacerdotes suos, ut unguentum super caput, quod descendit in barbam, barbam Aaron, quod descendit in oram vestimenti ejus, ut ros Ęrmon, qui descendit in montes Sion: quoniam illic mandavit Dominus benedictionem, vitam usque in sęculum (Psal. 132:2).
    Et accipiens zonam, et benedicens, osculatur, et dicit: Benedictus Deus, qui pręcingit me virtute, et effundit gratiam suam perpetuo, nunc et semper, et in sęcula sęculorum. Amen.
    Deinde accepto subgenuali, si est protosyncellus magnaę ecclesię, vel quivis alius habens dignitatem aliquam, et postquam benedixit, et osculatus est, dicit: Accingere gladio tuo super femur tuum, potentissime: speciem tuam et pulchritudine tua intende, prospere procede et regna, propter veritatem et mansuetudinem et justitiam, et deducet te mirabiliter dextera tua (Psal. 44:5) perpetuo, nunc et semper, et in sęcula sęculorum. Amen.
    Deinde accipiens casulam, et benedicens, exosculatur et ait: Sacerdotes tui, Domine, induent justitiam, et sancti tui exsultatione exsultabunt perpetuo (Psal. 131:7), nunc et semper, et in sęcula sęculorum. Amen.
    Dehinc procedentes ad propositionis mensam, lavant manus dicentes: Lavabo inter innocentes manus meas, et circumdabo altare tuum, Domine, ut audiam vocem laudis tuę, et enarrem universa mirabilia tua. Domine, dilexi decorem domus tuę et locum habitations glorię tuę: ne perdas cum impiis animam meam, et cum viris sanguinum vitam meam, in quorum manibus iniquitates sunt: dextera eorum repleta est muneribus; ego autem in innocentia mea ingressus sum: redime me, Domine, et miserere mei: pes meus stetit in directo: in ecclesiis benedicam te, Domine (Psal. 25:12).
    Diaconus vero sacra pręparat, sanctum quidem discus ad partem sinistram, calicem vero ad dexteram, et alia cum ipsis. Dehinc tres reverentias ante proprositionis mensam facientes dicunt: Deus propitius esto mihi peccatori, et miserere me. (Luc. 18:13); et illud: Redemisti nos de maledicto legis pretioso sanguine tuo, cruci affixus et lancea perforatus, immortalitatem tamquam ex fonte prębuisti hominibus, Salvator noster, gloria tibi.
    Deinde dicit diaconus: Benedic, domine. Et benedicit sacerdos: Benedictus Deus noster perpetuo, nunc et semper, et in sęcula sęculorum. Amen.
    Deinde accipit sacerdos in sinistra manu oblationem, in dextera vero sanctam lanceam; et cum ea signum faciens supra sigillum oblatae, ter dicit: In memoriam Domini et Dei et Salvatoris nostri Jesu Christi.
    Et statim infigit sanctam lanceam in dexteram partem sigilli, et scindens dicit: Tamquam ovis ad occisionem ductus est. In sinistra similiter infigens sanctam lanceam dicit: Et sicut agnus sine malitia coram tondente se sine voce, sic non aperit os suum (Isai. 53:7)
    In superiore autem parte sigilli infigens sanctam lanceam dicit: In humilitate ejus judicium ejus sublatum est. In inferiori etiam sigilli parte rursus infigens sanctam lanceam dicit: Generationem ejus quis enarrabit? (Ibid. v. 8)
    Diaconus vero in qualibet incisione dicit: Dominum precemur. Tenens autem dextera manu stolam, postea dicit diaconus: Tolle, domine.
    Et sacerdos immittens sanctam lanceam, ex obliquo dexterę partis oblataę, extollit sanctum panem sic dicens: Quia tollitur de terra vita ejus, perpetuo, nunc et semper, et in sęcula sęculorum. Amen. Et ponens ipsum sublimem in sancto disco, postquam dixit diaconus,Immola, domine, sacerdos sacrificat illum in modum crucis, dicens: Immolatur Agnus Dei, qui tollit peccatum mundi, pro mundi vita et salute. Et convertit aliam partem, quę habet superne crucem; et dicit diaconus: Punge, domine.
    Sacerdos autem ipsum in dextera pungens cum sancta lancea dicit: Et unus militum lancea latus ejus aperuit; et statim exivit sanguis et aqua (Joan. 19:34). Diaconus autem infundit in sanctum calicem vinum et aquam simul, postquam sacerdoti dixit: Benedic, domine, mixtionem hanc. Et sacerdos benedicit.
    Deinde accipiens sacerdos secundam oblatam, dicit: In honorem et memoriam super omnes benedictę gloriosę Dominę nostrę Deiparę et semper virginis Marię: cujus precibus suscipe, Domine, sacrificium hoc in supercęleste altare tuum.
    Et elevans particulam cum sancta lancea, ponit ad sinistram sancti panis. Postea tertiam oblatam accipiens, dicit: Honorandi gloriosi prophetę Pręcursoris et Baptistę Joannis, sanctorum gloriosorum patrum nostrorum pontificum, Basilii Magni, Gregorii Theologi, Joannis Chrysostomi, Athanasii, Cyrilli, Nicolai Myrensis, et omnium sanctorum pontificum; sancti apostoli, primi martyris et archidiaconi Stephani; sanctorum magnorum martyrum, Georgii, Demetrii, Theodori et omnium sanctorum martyrum; sanctorum deiferorum patrum nostrorum, Antonii, Euthymii et Sabę sanctificati, Onuphrii, Arsenii, Athanasii in monte Atho, et omnium sanctorum; sanctorum medicorum absque mercede, Cosmę et Damiani, Cyri et Joannis Eleemosynarii et Hermolai, Sampsonis et Diomedis, Thallalei et Tryphonis, et reliquorum; sanctorum Deiparentum Joachim et Annę; sancti illius, cujus est dies festus; et omnium sanctorum, quorum precibus protege nos, Deus.
    Et sic attollens particulam, ponit eam infra dexteram partem. Deinde accepta alia oblata dicit: Pro archiepiscopo nostro N.: venerandu presbyteratu, in Christo diaconatu, et omni sacerdotali ordine: pro memoria et remissione peccatorum semper memorabilium conditorum huius sanctę ędis. Hic vivorum et mortuorum, quorum vult sacerdos, nominatim mentionem facit. Et omnium qui in spe resurrectionis et vitę ęternę in communione tua obierunt, orthodoxorum patrum et fratrum nostrorum, benigne Domine, veniam indulge. Et sic particulam attollens, ponit illam infra sinistram partem.
    Accepto deinde thuribulo et incenso diaconus dicit sacerdoti: Benedic, domine, incensum; etDominum precemur. Et sacerdos dicit orationem: Incensum tibi offerimus, Christe Deus, in odorem suavitatis spiritualis, quem suscipe, Domine, in sanctum et supercęleste et spirituale altare tuum: et repende nobis abundantes tuas miserationes, et illas largire nobis servis tuis, qui invocamus nomen tuum, Patris et Filii et Spiritus Sancti, perpetuo, nunc et semper, et in sęcula sęculorum. Amen.
    Diaconus: Dominum precemur. Et sacerdos cum asteriscum suffumigaverit, ponit eum super panem, et dicit: Et veniens stella stetit supra ubi erat puer jacens (Matth. 2.9), perpetuo, nunc et semper, et in sęcula sęculorum. Amen.
    Diaconus: Dominum precemur. Sacerdos postquam primum velum incenso honoravit, tegit sanctum panem et dicit: Dominus regnavit, decorem indutus est: indututs est Dominus fortitudinem et pręcinxit se: etenim firmavit orbem terrę, qui non commovebitur (Psal. 92.1). Domum tuam decet sanctitudo, Domine, in longitudine dierum, perpetuo, nunc et semper, et in sęcula sęculorum. Amen.
    Diaconus: Dominum precemur. Tege, domine. Sacerdos suffumigans secundum velum, et tegens sanctum calicem dicit: Operuit cęlos virtus tua Christe, et laudis tuę plena est terra perpetuo, nunc et semper, et in sęcula sęculorum. Amen.
    Diaconus: Dominum precemur. Tege, domine. Et sacerdos suffumigans aerem, et utraque velans, ait: Protege nos sub umbra alarum tuarum (Psal. 16.8), Deus noster, perpetuo, nunc et semper, et in sęcula sęculorum. Amen.
    Deinde ligatis ambo manibus, postquam pie adoraverunt, dicunt: Benedictus Dominus Deus noster, cui sic complacuit, perpetuo, nunc et semper, et in sęcula sęculorum. Amen.
    Diaconus in propositione donorum pretiosorum: Dominum precemur. Sacerdos propositionis orationem emittit: Dominus Deus noster, qui cęlestem panem, et escam totius mundi Dominum nostrum et Deum Jesum Christum misisti Salvatorem et redemptorem et beneficum, nos benedicentem et sanctificantem; ipse benedic hanc propositionem, et suscipe eam in supercęleste tuum altare: memento ut bonus et benignus eorum qui obtulerunt, et nos inculpatos custodi, in celebratione divinorum tuorum mysteriorum. Elata voce: Quoniam sanctificatum et glorificatum est, honorabilissimum et magnificum nomen tuum, Patris et Filii et Spiritus Sancti, nunc et semper, et in sęcula sęculorum. Amen.
    Et completa oratione propositionem suffumigat, et dimissionem facit, dicens: Gloria tibi, Christe Deus, spes nostra. Diaconus: Gloria Patri et Filio et sancto Spiritui, nunc et semper, et in sęcula sęculorum. Amen.
    Sacerdos: Christus verus Deus noster, intercessionibus sanctissimę, intemeratę, super omnes benedictę, gloriosę Dominę nostrę Deiparę et semper virginis Marię, virtute venerandę et vivificę crucis et omnium sanctorum, misereatur nostri, utpote bonus Deus et benignus. Chorus: Amen.
    Et sic diaconus accepto thuribulo, abit, et sanctam mensam cruciformiter in circuitu incensat, dicens apud se: In sepulcro cum corpore, in inferis autem cum anima ut Deus; in paradiso cum latrone, et in throno eras, Christe, cum Patre et Spiritu, omnia implens, qui incircumscriptus es. Et psalmum quinquagesimum recitat: Miserere mei. Deus.
    Et postquam incensavit sacrarium et totum templum, ad sanctum tribunal rursus ingreditur. Et postquam incensavit sanctam mensam et sacerdotem, thuribulum deponit in proprio loco: ipse vero accedit ad sacerdotem: et simul stantes ante sanctam mensam, et apud ea quisque adorantes et orantes dicunt: Rex cęlestis, Paraclete, Spiritus veritatis, qui ubique pręsens es et omnia imples, thesaurus bonorum et vitę largitor, veni et habita in nobis, et purga nos ab omni macula, et serva, o bone, animas nostras. Illud, Gloria in excelsis Deo, et in terra (Luc. 2.14), bis; et illud, Domine, labia mea aperies (Psal. 50.17); et reliqua, semel.
    Deinde osculatur sacerdos Evangelium; diaconus autem sanctam mensam. Deinde diaconus caput inclinans sacerdoti, et stolam suam tribus dexterę suę digitis tenens ait: Tempus faciendi Domino. Benedic, domine. Et sacerdos ipsum signans dicit: Benedictus Deus noster perpetuo, nunc et semper, et in sęcula sęculorum. Amen.
    Diaconus: Ora pro me, domine. Sacerdos vero: Dirigat Dominus gressus tuos. Et rursus diaconus: Recordare mei, domine. Sacerdos vero: Recordetur tui Dominus Deus in regno suo, perpetuo, nunc et semper, et in sęcula sęculorum. Diaconus: Amen, amen, amen. Et postquam ter adoraverunt, dicunt apud se: Domine, labia mea aperies, etc.
    Et postea egreditur diaconus ex tribunali, et postquam ter adoravit, dicit alta voce: Benedic, domine. Sacerdos autem alta voce dicit: Benedictum regnum Patris et Filii et Spiritus sancti, nunc et semper, et in sęcula sęculorum. Chorus: Amen.
    Diaconus alta voce: In pace Dominum precemur. Chorus: Domine, miserere. Diaconus: Pro superna pace et salute animarum nostrarum Dominum precemur. Chorus: Domine, miserere. Diaconus: Pro pace totius mundi, stabilitate sanctarum Dei Ecclesiarum, et pro omnium concordia Dominum precemur. Chorus: Domine, miserere. Diaconus: Pro hac sancta domo, et pro iis qui cum fide, pietate et timore Dei ingrediuntur in eam, Dominum precemur. Chorus: Domine, miserere. Diaconus: Pro Archiepiscopo nostro N., venerandis presbyteris, in Christo diaconis, universo clero et populo Dominum precemur. Chorus: Domine, miserere. Diaconus: Pro pissimis et a Deo custoditis Imperatoribus nostris, pro toto palatio et exercitu ipsorum, Dominum precemur. Chorus: Domine, miserere. Diaconus: Ut una cum illis bellum gerat, et subiiciat sub pedibus eorum omnem inimicum et hostem, Dominum precemur. Chorus: Domine, miserere. Diaconus: Pro Sancta hac mansione, tota urbe et regione, et iis qui cum fide in illis habitant, Dominum precemur. Chorus: Domine, miserere. Diaconus: Pro bona aeris temperie, et pro fructum terrę fertilitate, et pacificis temporibus Dominum precemur. Chorus: Domine, miserere. Diaconus: Pro navigantibus, iter agentibus, ęgrotis, laborantibus, captivis, et pro salute ipsorum, Dominum precemur. Chorus: Domine, miserere. Diaconus: Ut liberemur ab omni afflictione, ira, periculo et necessitate, Dominum precemur. Chorus: Domine, miserere.
    Oratio antiphoni primi secreto.
    Domine Deus noster, cujus nec potentia ęstimari, nec gloria comprehendi potest, cujus misericordia immensa, et benignitas ineffabilis est, ipse, Domine, pro tua miseratione in nos respice, et in hanc sanctam domum: et fac nobiscum et cum iis qui nobiscum precantur abundantes misericordias et miserationes tuas.
    Sacerdote dicente orationem secreto in tribunali, eodem tempore diaconus extra tribunal pacifica recitat. Si autem non sit diaconus, sacerdos post orationem dicit, elata voce, et postea pacifica.
    Diaconus: Suscipe, serva, miserere et custodi nos, Deus, gratia tua. Chorus: Domine, miserere. Diaconus: Sanctissimę, intemeratę, super omnes benedictę, Dominę nostrę Deiparę et semper virginis Marię cum omnibus sanctis memoriam agentes, nosmetispsos et mutuo, et totam vitam nostram Christo Deo consecremus. Chorus: Tibi, Domine.
    Alta voce sacerdos: Quoniam tibi convenit omnis gloria, honor et adoratio, Patri, et Filio, et Spiritui sancto, nunc et semper, et in sęcula sęculorum. Chorus. Amen.
    Post pacifica chorus psallit primam antiphonam vel typica, si est Dominica; sin vero, quod diei proprium est.
    Oratio antiphoni secundi secreto.
    Domine Deus noster, salvum fac populum tuum, et benedic hereditatem tuam, plenitudinem Ecclesię tuę custodi, sanctifica diligentes decorem domus tuę: tu ipsos vicissim glorifica divina tua potentia, et ne derelinquas nos sperantes in te. Nota etiam hic ut et prima oratione, si adsit diaconus, aut si absit.
    Diaconus: Etiam atque etiam in pace Dominum precemur. Chorus: Domine, miserere. Diaconus: Suscipe, serva, miserere et custodi nos, Deus, gratia tua. Chorus: Domine, miserere. Diaconus: Sanctissimę, intemeratę, super omnes benedictę, Dominę nostrę Deiparę et semper virginis Marię cum omnibus sanctis memoriam agentes, nosmetispsos et mutuo, et totam vitam nostram Christo Deo consecremus. Chorus: Tibi, Domine.
    Alta voce sacerdos: Quoniam tua est potentia, et tuum est imperium, et virtus, et gloria, Patris, Filii, et Spiritus sancti, nunc et semper, et in sęcula sęculorum. Chorus. Amen.
    Post pacifica secunda cantat chorus secundum antiphonum, vel typica, si est Dominica; sin vero, quod diei est.
    Oratio tertii antiphoni secreto.
    Qui communes has et concordes orationes largitus es, qui et duobus et tribus in tuo nomine convenientibus te petitiones daturum pollicitus es: ipse etiam nunc servorum tuorum petitiones imple ad utilitatem, suppeditans nobis in pręsenti sęculo agnitionem veritatis, et in futuro vitam ęternam largiens. Nota et hic ut in prima et secunda oratione, si diaconus adsit, necne.
    Diaconus: Etiam atque etiam in pace Dominum precemur. Chorus: Domine, miserere. Diaconus: Suscipe, serva, miserere et custodi nos, Deus, gratia tua. Chorus: Domine, miserere. Diaconus: Sanctissimę, intemeratę, super omnes benedictę, Dominę nostrę Deiparę et semper virginis Marię cum omnibus sanctis memoriam agentes, nosmetispsos et mutuo, et totam vitam nostram Christo Deo consecremus. Chorus: Tibi, Domine.
    Alta voce sacerdos: Quia bonus et benignus Deus es, et tibi gloriam referimus, Patri, et Filio, et sancto Spiritui, nunc et semper, et in sęcula sęculorum. Chorus: Amen.
    Hic chorus cantat tertium antiphonum, vel tertium et sextum canticum matutinorum. Si vero sit Dominica, cantat beatitudines, et quod proprium est sancti illius diei. Cum autem pervenit chorus ad Gloria Patri, sacerdos et diaconus ante mensam ter adorant. Deinde accipiens sacerdos sanctum Evangelium, dat diacono: atque ita egressi per portam aquilonaris partis veniunt ad consuetum locum, et et ingressum minorem peregunt, et inclinant ambo capita, et diacono dicente submisse: Dominum precemur; simul et stolam tribus digitis apprehendente, dicit sacerdos orationem ingressus.
    Oratio ingressus sancti Evangelii secreto.
    Dominator Domine Deus noster, qui constituisti in cęlis ordines et exercitus angelorum et archangelorum in ministerium glorię tuę, fac ut cum introitu nostro sit introitus sanctorum angelorum simul nobiscum ministrantium, et bonitatem tuam conglorificantium. Alta voce Quoniam te decet gloria, honor et adoratio, Patrem et Filium et sanctum Spiritum, nunc et semper, et in sęcula sęculorum. Chorus. Amen.
    Oranione finita, dicit sacerdoti diaconus: Benedic, domine, sanctum introitum: ostendens simul cum stola partem orientalem. Et sacerdos cruce versus orientem facta dicit: Benedictus ingressus sanctorum tuorum perpetuo, nunc et semper, et in sęcula sęculorum. Amen.
    Deinde diaconus accedit ad episcopum, qui osculatur Evangelium, si adest; si non adest, sacerdos osculatur et ultimo modulo completo, ingreditur diaconus in medium:et stans ante sacerdotem, tollit modice manus, et ostendens sanctum Evangelium, dicit alta voce: Sapientia recta. Tum reverentia exhibita, ipse et sacerdos pone ipsum, in sanctum tribunal ingrediuntur. Et diaconus quidem sanctum Evangelium in sacra mensa deponit: cantores vero dicunt consuetos modulos, et eos qui sunt sancti illius diei: et cum pervenerint ad ultimum, diaconus versus sacerdotem caput inclinans, et stolam manu tenens dicit: Benedic, domine, tempus hymni ter sancti. Et sacerdos sigillo muniens ipsum dicit: Quoniam sanctus es, Deus noster, perpetuo, nunc et semper. Modulo autem completo ad sanctas fores diaconus accedit, et foris stantibus stolam ostendit, alta voce dicens: Et in sęcula sęculorum. Chorus: Amen.
    Choro autem ter sanctum hymnum canente, sacerdos precetur secreto.
    Oratio hymni ter sancti secreto dicenda: Deus sancte, qui in sanctis requiescis, qui ter sancta voce a Seraphim laudibus celebraris, et a Cherubim glorificaris, et ab omni cęlesti potestate adoraris, qui ex nihilo ad esse cuncta adduxisti, qui creasti hominem ad imaginem et similitudem tuam, et omni dono exornasti, qui das petenti sapientiam et intelligentiam, et non despicis peccantem, sed ad salutem posuisti pœnitentiam, qui nos humiles et indignos servos tuos dignatus es in hac hora stare ante gloriam sancti tui altaris, debitamque tibi adorationem et glorificationem exhibere: ipse, Domine, suscipe ex ore nostro peccatorum ter sanctum hymnum, et respice nos in bonitate tua: condona nobis omne peccatum voluntarium et involuntarium, et sanctifica animas corporasque nostra, et da nobis te in sanctitatem colere omnibus diebus vitę nostrę, intercessionibus sanctę Deiparę, et omnium sanctorum qui a sęculo tibi placuerunt. Alta voce: Quia sanctus es, Deus noster, et tibi gloriam referimus, Patri et Filio et Sancto Spiritui, nunc et semper, et in sęcula sęculorum. Chorus: Amen. His completis et choro psallente, Gloria et nunc, cantant et ipsi, sacerdos nempe et diaconus ter sanctum hymnum, facientes simul et tres reverentias ante sanctam mensam. Deinde dicit diaconus sacerdoti: Benedic, domine: et procedunt ad sedem. Et sacerdos abeundo dicit: Benedictus qui venit in nomine Domini. Diaconus autem: Benedic, domine, supernam cathedram. Et sacerdos: Benedictus es super throno glorię regni tui, qui sedes super Cherubim, perpetuo, nunc et semper, et in sęcula sęculorum. Chorus: Amen.
    Et completo hymno ter sancto, diaconus veniens ante ostium dicit: Attendamus. Et sacerdos:Pax omnibus. Diaconus: Sapientia. Et lector incipit, Alleluia, Psalmus David. Et diaconus rursum:Attendamus. Lector propositum apostoli et diei. Et diaconus rursum: Attendamus. Et lectione apostoli completa sacerdos exclamat: Pax tibi. Diaconus: Sapientia. Et Chorus: Alleluia, Psalmus David. Et diaconus rursum: Attendamus. Lector propositum apostoli et diei. Et diaconus rursum: Attendamus. Et lectione apostoli completa, exclamat sacerdos: Pax tibi. Diaconus: Sapientia. Et Chorus: Alleluia, Psalmus David. Et accipiens diaconus thuribulum et incensum, accedit ad sacerdotem dicens: Benedic, domine, incensum.
    Benedicente autem sacerdote, et hanc orationem recitante: Incensum tibi offerimus, Christe Deus noster, in odorem suavitatis spiritualis, nobis vicissim repende divinam gratiam sanctissimi tui Spiritus perpetuo, nunc et semper, et in sęcula sęculorum. Amen; incensat diaconus sanctam mensam in circuitu, sacrarium totum et aerem. Et postea deposito thuribulo, venit ad sacerdotem, et inclinato ipsi capite, tenens stolam cum sancto Evangelio extremis digitis, videlicet in illo loco sanctę mensę dicit: Benedic, domine, evangelistam sancti apostoli et evangellistę N. Sacerdos autem signans illum dicit: Deus per intercessionem sancti gloriosi apostoli et evangelistę N. det tibi verbum ad evangelizandum multa virtute. Et diaconus dicit: Amen. Et adorato cum pietate sancto Evallgelio, egressus per sanctas portas, pręcedentibus lampadibus et suffimentis, venit et stat superne in ambone, aut in constituto loco. Sacerdos vero stans ante sanctam mensam, respiciens ad occidentem alta voce dicit: Sapientia recta: audiamus sanctum Evangelium. Et diaconus: Ex Evangelio sancti N. lectio. Et sacerdos:Attendamus. Completo autem Evangelio, dicit diacono sacerdos: Pax tibi. Et diaconus veniens usque ad sanctas portas reddit sanctum Evangelium sacerdoti.
    Deinde in consueto loco stans sic incipit: Dicamus omnes ex tota anima, et ex tota mente dicamus. Chorus: Domine, miserere. Diaconus: Domine omnipotens, Deus Patrum nostrorum, precamur te exaudi et miserere. Chorus: Domine, miserere. Diaconus: Miserere nostri, Deus, secundum magnam misericordiam tuam, precamur te, Domine, exaudi. Chorus: Domine, miserere. Diaconus: Etiam precamur pro piissimis et a Deo custoditis Imperatoribus nostris, ut concedas ipsis potentiam, victoriam, perseverantiam, pacem, sanitatem, salutem, et ut Dominus Deus noster magis ac magis ipsos adjuvet et in omnibus dirigat, et sub pedibus eorum subjiciat omnem inimicum et adversarium. Chorus: Domine, miserere.
    Sacerdos autem hanc orationem secreto dicit: Domine Deus noster, intensam hanc supplicationem a servis tuis suscipe et miserere nostri, secundum multitudinem misericordię tuę, et miserationes tuas in nos demitte, et in omnem populum tuum, qui copiosam misericordiam a te exspectat. Alta voce: Quoniam misericors et benignus Deus es, et tibi gloriam referimus, Patri et Filio et Spiritui sancto, nunc et semper, et in sęcula sęculorum. Chorus: Amen.
    Diaconus: Rogate, catechumeni, Dominum. Chorus: Domine, miserere. Diaconus: Fideles pro catechumenis precemur, ut Dominus eorum misereatur. Chorus: Domine, miserere. Diaconus; Ut erudiat eos verbo veritatis. Chorus: Domine. miserere. Diaconus: Ut revelet ipsis evangelium justitię. Chorus: Domine, miserere. Diaconus: Ut uniat eos sanctę, catholicę et apostolicę Ecclesię. Chorus: Domine, miserere. Diaconus: Serva, miserere, protege et custodi illos, Deus, gratia tua. Chorus: Domine, miserere. Diaconus: Catechumeni, capita vestra Domino inclinate. Chorus: Tibi, Domine.
    Oratio catechumenorum ante sanctam oblationem quam dicit sacerdos secreto: Domine Deus noster, qui in altis habitas, et humilia respicis, qui salutem humano generi misisti per unigenitum Filium et Deum ac Dominum nostrum Jesum Christum, respice servos tuos catechumenos, qui suam tibi cervicem inclinarunt, et dignare illos in tempore opportuno lavacro regenerationis, remissione peccatorum, et indumento incorruptonis: uni eos sanctę tuę catholicę et apostolicę Ecclesię, et annumera eos cum electo tuo grege. Alta voce: Ut et ipsi simul nobiscum glorificent venerandum tuum et magnificum Nomen, Patris et Filii et sancti Spiritus, nunc et semper, et in sęcula sęculorum. Chorus: Amen.
    Post exclamationem accipit sacerdos corporale, et, ut moris est, expandit. Diaconus: Quotquot catechumeni accedite, quotquot catechumeni accedite, quotquot catechumeni accedite: ne quis ex catechumenis maneat. Quotquot fideles etiam atque etiam in pace Dominum precemur. Chorus: Domine, miserere.
    Oratio fidelium prima, postquam expansum est corporale, quam sacerdos secreto dicit: Gratias agimus tibi, Domine Deus Virtutum. qui dignatus es ut nos nunc altari tuo adstaremus, et procideremus ante miserationes tuas pro peccatis nostris et ignorantiis populi: suscipe Deus supplicationem nostram: fac nos esse dignos qui offeramus tibi preces, supplicationes et incruenta sacrificia pro toto populo tuo; et fac nos idoneos, quos in hoc ministerio posuisti, ut in virtute Spiritus tui sancti inculpate et innoxie in puro conscientię nostrę testimonio, invocemus te in omni tempore et loco, ut exaudiens nos, propitius nobis sis in multitudine bonitatis tuę.
    Orante sacerdote, diaconus, si adest, pacifica recitat extra sanctum tribunal, in consueto loco Etiam atque etiam in pace Dominum precemur. Chorus Domine, miserere.
    Diaconus: Pro Sancta hac mansione, tota urbe et regione, et iis qui cum fide habitant in illis, Dominum precemur. Chorus: Domine, miserere. Diaconus: Pro aeris temperie, fructum terrę fertilitate, et pro temporibus pacificis Dominum precemur. Chorus: Domine, miserere. Diaconus: Pro navigantibus, iter agentibus, ęgrotantibus, laborantibus, captivis, et pro salute ipsorum Dominum precemur. Chorus: Domine, miserere. Diaconus: Ut liberemur ab omni afflictione, ira, periculo et necessitate, Dominum precemur. Chorus: Domine, miserere. Diaconus: Suscipe, serva, miserere et custodi nos per gratiam tuam, Deus. Chorus: Domine, miserere. Diaconus:Sapientia. Sacerdos alta voce: Quia te decet omnis gloria, honor et adoratio, Patrem et Filium et sanctum Spiritum, perpetuo, nunc et semper, et in sęcula sęculorum. Chorus: Amen.
    Oratio fidelium secunda, quam sacerdos secreto dicit. Iterum et sępius coram te procidimus, et te rogamus, bone et clemens, respiciens supplicationem nostram, purges animas et corpora nostra ab omni inquinamento carnis et spiritus, et des nobis innoxiam et inculpatam ad sanctum altare tuum frequentiam. Largire autem, Deus, etiam iis qui nobiscum precantur profectum vitę et fidei et spiritualis prudentię: da iis qui te semper cum timore et amore colunt, ut innoxie et inculpate sanctis mysteriis tuis participent, et cęlesti regno dignentur.
    Orante sacerdote,diaconus pacifica recitat ante sanctum tribunal.
    Sacerdos alta voce: Ut a potentia tua jugiter custoditi, tibi gloriam referamus, Patri et Filio et sancto Spiritui, nunc et semper, et in sęcula sęculorum. Chorus: Amen.
    Post exclamationem dicit orationem apud se: et cantores hymnum canunt Cherubicum. Diaconus autem accedens ad sacerdotem, cum incenso suffumigat in modum crucis et in circuitu sanctam mensam, sacrarium et sacerdotem. Et postea stat reverenter ad sinistram sacerdotis, exspectans orationis complementum. Oratio quam secreto dicit sacerdos, dum Cherubicus hymnus cantatur.
    Nullus eorum, qui carnalibus concupiscentiis et voluptatibus sunt irretiti, dignus est, qui accedat vel appropinquet et ministret tibi, Rex glorię: ministrare namque tibi, magnum et tremendum est etiam cęlestibus Potestatibus. Attamen ob ineffabilem et immensam tuam benignitatem sine mutatione, factus es homo et Pontifex noster appellatus, et hujus solemnis et incruenti sacrificii sacrum ministerium nobis tradidisti, utpote Dominus universorum. Tu enim solus, Domine Deus noster, dominaris cęlestibus et terrenis: qui super thronum Cherubicum veheris, Seraphinorum Dominus et Rex Israel, solus sanctus et in sanctis requiescens. Te igitur deprecor, qui solus bonus es, et libenter exaudis, respice in me peccatorem et inutilem servum tuum; et purga animam meam et cor meum a conscientia mala, et idoneum me fac per virtutem Spiritus Sancti tui, indutum per gratiam tuam sacerdotali ministerio, ut huic sanctę tuę mensę assistam, et tuum sanctum et immaculatum corpus et pretiosum sanguinem consecrem. Tibi enim inclinata cervice supplico, et precor te ne avertas faciem tuam a me, nec me ex servorum tuorum numero rejicias, sed dignare ut a me peccatore et indigno famulo tuo hęc dona offerantur. Tu enim es qui offers, et cui offeretur, et accipis et distribuis, Christe Deus noster, et gloriam referimus cum principio carente Patre, et sanctissimo, bono vivificoque tuo Spiritu, nunc et semper, et in sęcula sęculorum. Amen.
    Completa autem oratione, Cherubicum simul hymnum precantes recitant, et ter recitando adorant, deinde quinquagesimum psalmum secreto,et ter adorantes procedunt ad propositionis mensam, pręeunte diacono cum incenso, et postquam sancta incensavit, apud se sic precatur: Deus propitius esto mihi peccatori. Sacerdos dicit: Tolle. Domine.
    Sacerdos autem velum aerem dictum imponit sinistro humero diaconi dicens: In pace extollite manus vestras in sancta, et benedicite Dominum. Benedicat te Dominus ex Sion, qui fecit cęlum et terram, perpetuo, nunc et semper, et in sęcula sęculorum. Diaconus: Amen.
    Deinde sanctum discum sumit diaconus super caput suum cumn attentione. Sacerdos autem, tollens sanctum calicem solum, et diaconus, dextera tenens thuribulum uno digito, et pertranseuntes templum orant ambo pro omnibus dicentes: Memor sit Dominus omnium nostrum in regno suo, perpetuo, nunc et semper, et in sęcula sęculorum. Chorus: Amen. Et sępius hoc dicunt donec compleatur magnus ingressus. Intrantes vero in sanctum tribunal, dicunt apud se: Benedictus qui venit in nomine Domini.
    Rursus diaconus sacerdoti caput inclinans dicit: Memento mei peccatoris, domine sancte. Sacerdos vero: Memor sit tui Dominus Deus in regno suo jugiter, nunc et semper, et in sęcula sęculorum. Amen.
    Deinde deponit ipse quoque sanctum calicem in sacra mensa, hunc versiculum dicensecorus Joseph, cum de ligno illibatum tuum corpum deposuisset, in sindone munda et aromatibus, in monumento novo parentans locavit.
    Deinceps deponit sacerdos velamenta a sancto disco, et a sancto calice, et velum aerem dictum accipiens ex humeris diaconi, postquam incensavit per ipsum, sancta coperit. Deinde diaconus sancta ter incensat, dicens: Benefac, Domine, in bona voluntate tua Sion. Mox orantes dicunteus propitius esto mihi peccatori. Ante sanctam mensam ter adorant. Et sacerdos quidem stat; diaconus autem inclinato capite sacerdoti dicit: Precare pro me, domine. Sacerdos dicit: Spiritus sanctus superveniet in te, et virtus Altissiimi obumbrabit tibi. Diaconus dicit: Idem Spiritus sanctus voviscum et nobiscum ministrabit perpetuo, nunc et semper, et in sęcula sęculorum. Amen. Memor esto mei, domine sancte. Sacerdot autem dicit: Memor sit tui Deus in regno suo, perpetuo, nunc et semper, et in sęcula sęculorum. Diaconus: Amen, amen, amen.
    Et postquam adoravit, venit ad consuetum locum. dicens: Compleamus precationem nostram Domino. Chorus: Domine, miserere. Diaconus: Pro pretiosis donis propositis Dominum precemur. Chorus: Domine, miserere. Diaconus: Pro sancta hac ęde, et pro iis qui cum fide, pietate et timore Dei in illam ingrediuntur, Dominum precemur. Chorus: Domine, miserere. Diaconus: Ut nos liberemur ab omni afflictione, ira, periculo et necessitate, Dominum precemur. Chorus: Domine, miserere.
    Oratio oblationis post divinorum donorum in sancta mensa depositionem, quam sacerdos secreto dicit.
    Domine Deus omnipotens, solus sanctus, qui suscipis sacrificium laudis ab iis qui invocant te in toto corde, suscipe etiam nostram peccatorum deprecationem, et offer in sancto tuo altari, et fac nos idoneos ad offerendum tibi dona et sacrificia spiritualia pro peccatis nostris et populi ignorantiis, et pręsta ut invenimus gratiam coram te, ut acceptum tibi sit sacrificium nostrum, et Spiritus gratię tuę bonus habitet in nobis, et in propositis his donis et in toto populo tuo.
    Diaconus: Suscipe, serva, miserere et custodi nos, Deus, gratia tua. Chorus: Domine, miserere. Diaconus: Omnem diem perfectum, pacificum et sine peccato a Domino petamus. Chorus: Concede, Domine. Diaconus: Angelum pacis, fidelem ducem, custodem animarum et corporum nostrorum a Domino petamus. Chorus: Concede, Domine. Diaconus: Veniam et remissionem peccatorum et delictorum nostrorum a Domino petamus. Chorus: Concede, Domine. Diaconusona et animabus nostris competentia, et pacem mundo a Domino petamus. Chorus: Concede, Domine. Diaconus: Residuum vitę nostrę tempus in pace et pœnitentia transigere a Domino petamus. Chorus: Concede, Domine. Diaconus: Christianum vitę nostrę finem, sine dolore et dedecore, pacificam, et bonam ante terribile tribunal defensionem a Domino petamus. Chorus: Concede, Domine. Diaconus: Sanctissimę, intemeratę, super omnes benedictę, Dominę nostrę Deiparę et semper virginis Marię cum omnibus sanctis memoriam agentes, nosmetispsos et mutuo, et totam vitam nostram Christo Deo consecremus. Chorus: Tibi, Domine.
    Sacerdos alta voce: Per miserationes unigeniti Filii tui, cum quo benedictus es, cum sanctissimo, bono eti vivifico Spiritu tuo, nunc et semper, et in sęcula sęculorum. Chorus: Amen. Sacerdos:Pax omnibus. Diaconus: Diligamus nos invicem, ut in concordia confiteamur. Chorus: Patrem, Filium et Sanctum Spiritum, Trinitatem consubstantialem et inseparabilem.
    Sacerdos ter adorat, dicens ter secreto: Diligam te, Domine, fortitudo mea, Dominus firmamentum meum, et refugium meum. Et diaconus circumplectitur stolam suam, et adorat ter, et alta voce subjungit: Portas, portas, in sapientia attendamus. Et chorus, Credo. Et post completum sanctum symbolum, dicit diaconus alta voce: Stemus probe, stemus cum timore: attendamus sanctam oblationem in pace offerre. Chorus: Oleum pacis, sacrificium laudis.
    Sacerdos alta voce: Gratia Domini nostri Jesu Christi, et dilectio Dei et Patris et communicatio Sancti Spiritus sit cum omnibus nobis. Chorus: Et cuum Spiritu tuo. Sacerdos: Sursum corda habeamus. Chorus: Habemus ad Dominum. Sacerdos: Gratias agamus Domino. Chorusignum et justum est adorare Patrem. Filium et Sanclum Spiritum, Trinitatem consubstantialem et individuam.
    Sacerdos inclinatus secreto precatur: Dignum et justum est te celebrare, te benedicere, te laudare, tibi gratias agere, te adorare in omni loco dominationis tuę. Tu enim es Deus ineffabilis, incomprehensibilis, illvisibilis, inexcogitabilis, semper exsistens, eodem modo exsistens, tu et unigenitus Filius tuus et Spiritus tuus sanctus. Tu ex nihilo nos condidisti, et lapsos rursus erexisti; nec desiisti omnia facere, donec nos in cęlum deduceres, et futurum regnum tuum largireris. Pro his omnibus gratias agimus tibi, et Filio tuo unigenito, et Spiritui sancto, pro omnibus, quę videmus et quę non videmus, manifestis et occultis tuis in nos beneficiis. Gratias etiam agimus pro hoc ministerio, quod ex manibus nostris accipere dignatus es; etiamsi tibi adsint millia angelorum et dena millia archangelorum, Cherubim et Seraphim sex alis instructi, multos oculos habentes, sublimes et alati. Alta voce: Qui victorę hymnum canunt, clamant, vociferantur et dicunt. Chorus: Sanctus, sanctus, sanctus, Dominus Sabaoth: plenum est cęlum et terra gloria tua: hosanna in excelsis: Benedictus qui venit in nomine Domini: hosanna in excelsis.
    Diaconus autem accipit stolam, illamque in crucis formam super discum ducit; et postquam super corporale abstersit, et cum velo aere dicto deponit. Deinde transit in tertiam partem, et supra sancta ventilat reverenter flabello; quod si desit flabellum, hoc cum velamento facit.
    Orat sacerdos secreto: Cum his quoque beatis Virtutibus, benigne Domine, et nos clamamus et dicimus: Sanctus et omnino sanctus, tu et unigenitus Filius tuus, et Spiritus tuus sanctus: sanctus es et omnino sanctus, et magnifica gloria tua: qui mundum tuum ita dilexisti, ut Filium tuum unigenitum dares, ut omnis qui credit in ipsum non pereat, sed habeat vitam ęternam. Qui cum venisset, et quam pro nobis susceperat œconomiam implesset nocte illa qua traditus est, imo seipsum tradidit pro mundi vita, accepto pane in sanctis suis et illibatis manibus: cum gratias agisset, benedixisset, sanctificasset, fregisset, dedit sanctis discipulis et apostolis suis dicens: sacerdos inclinat caput, et extollens dexteram cum pietate, benedicit sanctum panem, alta voce dicens: Accipite, comedite: hoc est corpus meum, quod pro vobis frangitur in remissionem peccatorum. Chorus: Amen.
    Diaconus vero apprehensa stola sua, ostendit et ipse cum sacerdote sanctum discum: similiterque in sancto calice. Eodem modo cum pronuntiat sacerdos: Tua ex tuis.
    Sacerdote secreto: Similiter et calicem postquam cœnavit dicens: Alta voce sacerdos manum superne tollens cum pietate benedicens ait: Bibite ex hoc omnes: hic est sanguis meus novi Testamenti, qui pro multis et vobis effunditur in remissionern peccatorum. Chorus: Amen.
    Sacerdos inclinans caput, orat secreto: Memores igitur salutaris hujus mandati, et omnium quę pro nobis facta sunt, crucis, sepulcri, triduanę resurrectionis, in cęlos ascensionis, a dextris sessionis, secundi et gloriosi adventus. Alta voce: Tua ex tuis tibi offerimus in omnibus et per omnia.Chorus: Te laudamus, te benedicimuls, tibi gratias agimus, Domine, et obsecramus te, Deus noster.
    Sacerdos rursus, inclinans caput, orat secreto: Etiam offerimus tibi rationabilem hunc et incruentum cultum, et rogamus, precamur et obsecramus, mitte Spiritum sanctum in nos, et in hęc proposita dona.
    Diaconus deponit flabellum aut velum quod tenebat, et accedit prope sacerdotem et ter ambo adorant ante sanctam mensam, et hoc apud se precantur: Deus, propitius esto mihi peccatori. Dicunt ter secreto: Domine, qui sanctissimum Spiritum in tertia hora apostolis nostris misisti; hunc, o bone, ne auferas a nobis; et hoc, Cor mundum crea in me, Deus, et Spiritum rectum innova in visceribus meis (Psalm. 50. 12). Deinde caput inclinans diaconus, ostendit cum stola sanctum panem, et dicit secreto: benedic, domine, Sanctum panem.
    Et sacerdos erectus, signat ter sancta dona, secreto dicens: Fac panem hunc pretiosum corpus Christi tui. Diaconus: Amen. Et rursus diaconus: Benedic, domine, sanctum calicem. Sacerdos benedicens dicit: Quod autem in hoc calice est, pretiosus sanguis Christi tui. Diaconus: Amen.
    Et rursum diaconus utraque sancta stola demonstrans ait: benedic, domine. Sacerdos vero manu utraque sancta benedicens ait: Immutans Spiritu tuo Sancto. Diaconus: Amen, amen, amen. Et diaconus postquam caput inclinavit sacerdoti, et dixit ei: Memento mei peccatoris, sancte domine, revertitu in locum in quo prius steterat, accepto ut antea flabello.
    Sacerdos autem orat secreto: Ut fiat accipientibus in vigilantiam animę, in remissionem peccatorum, in communicationem Spiritus sancti, in regni cęlorum plenitludinem, in fiduciam erga te, non in delictum et condemnationem. Item offerimus tibi rationabile hoc obsequium pro iis, qui in fide mortui sunt, majoribus, patribus, patriarchis, prophetis, apostolis, prędicatoribus, evangelistis, martyribus, confessoribus, abstinentibus, et quovis spiritu in fide consummato.
    Alta voce: Pręsertim pro sanctissima, intemerata, super omnes benedicta, gloriosa Domina nostra Deipara et semper virgine Maria. Chorus canit: Dignum est certe te beatam prędicare Deiparam. Vel quod proprium est diei canitur.
    Diaconus in circuitu incenso cohonestat sanctam mensam et diptycha. Defunctorum autem et viventium, quorum vult, memoriam agit. Sacerdos autem inclinatus orat secreto: Sancti Johannis prophetę, pręcursoris et Baptistę, Sanctorum et celebrium apostolorum, Sancti N. cujus memoriam colimus, et omnium sanctorum tuorum, quorum precibus protege nos, Deus, et memento omnium qui dormierunt in spe resurrectionis vitę eternę. Hic sacerdos memoriam agit quorum vult vivorum et mortuorum; pro vivis dicit: Pro salute, protectione, et remissione peccatorum servi Dei N.: Pro mortuis dicit: Pro requie et remissione animę servi tui N. in loco lucido, unde aufugit dolor, gemitus, da illi requiem, Deus noster, et fac eam quiescere, ubi circumspectat lumen vultus tui. Etiam rogamus te, memento, Domine, omnis episcopatus orthodoxi, eorum qui recte tractant verbum veritatis tuę, omnis presbyteratus et in Christo diaconatus, et omnis sacerdotalis ordinis. Adhuc offerimus tibi hunc rationabilem cultum pro orbe terrę, pro sancta, catholica et apostolica Ecclesia, pro iis qui castitate et recto instituto vitam agunt: pro fidelissimi et Christi amantibus Imperatoribus nostris, pro toto palatio et exercitu illorum: da illis, Domine, pacificum imperium, ut et nos in ipsorum tranquillitate, quietam vitam agamus, cum omni pietate et honestate.
    Diaconus quidem convertitur ad portam sancti tribunalis, tenens stola tribus extremis digitis, et dicit: Et cunctorum et cunctarum. Chorus autem canit: Et cunctorum et cunctarum. Sacerdos autem alta voce dicit: In primis memento, Domine, archiepiscopi nostri N. quem concedas in ecclesiis tuis esse salvum, honoratum, sanum, longevum, recte tractantem verbum veritatis tuę. Et diaconus ad ianuam stans dicit: Sacratissimi metropolitę N. aut episcopi N.: et pro offerente sacra dona ista piissimo sacerdote N.: pro salute piissimorum et a Deo custoditorum Imperatorum nostrorum, et cunctorum et cunctarum. Chorus: Et cunctorum et cunctarum.
    Sacerdos orat secreto: Memento, Domine, civitatis, in qua habitamus, et omnis urbis ac regionis, et eorum qui cum fide in ipsis habitant. Memento, Domine, navigantium, iter agentium, ęgrotorum, laborantium, captivorum, et salutis ipsorum. Memento, Domine, eorum qui fructum afferunt, et bene operantur in sanctis tuis Ecclesiis, et qui pauperum recordantur, et in nos omnes misericordias tuas emitte. Alta voce: Et da nobis uno ore et uno corde glorificare et celebrare venerandum et magnificum nomen tuum, Patris et Filii et Spiritus sancti, nunc et semper, et in sęcula sęculorum. Chorus: Amen.
    Sacerdos convertit se ad portam et benedicens alta voce dicit: Et erunt misericordię magni Dei et Salvatoris nostri Iesu Christi cum omnibus vobis. Chorus: Et cum spiritu tuo. Et diaconus egreditur, si adest; sin minus, sacerdos, et stans in consueto loco dicit: Omnium sanctorum memoriam agentes, etiam atque etiam Dominum precemur. Chorus: Domine miserere. Diaconus: Pro oblatis et sanctificatis pretiosis donis Dominum precemur. Chorus: Domine, miserere. Diaconus: Ut benignus Deus noster, qui suscepit ea in sanctum, supercęleste et intellectuale altare suum, in odorem suavitatis spiritualis, mittat vicissim nobis divinam gratiam et donum sanctissimi Spiritus, Dominum precemur. Chorus: Domine, miserere. Diaconus: Ut eruamur nos ab omni afflictione, ira, periculo et necessitate, Dominum precemur. Chorus Domine, miserere.
    Sacerdos orat secreto: Tibi vitam totam et spem nostram commendamus, clemens Domine, et rogamus te, precemur et obsecramus, ut cęlestium tuorum ac tremendorum mysteriorum hujus sanctę et spiritualis mensę cum pura conscientia participes esse dignemur, ad remissionem peccatorum et veniam delictorum, in Spiritus sancti communionem, in regni cęlorum hereditatem, in fiduciam erga te, non in judicium aut condemnationem. Diaconus: Suscipe, serva, miserere et custodi nos, Deus, gratia tua. Chorus: Domine, miserere. Diaconus: Diem totum perfectum, pacificum et sine peccato a Domino petamus. Chorus: Concede, Domine. Diaconus: Angelum pacis, fidelem ducem, custodem animarum et corporum nostrorum a Domino petamus. Chorus: Concede, Domine. Diaconus: Veniam et remissionem peccatorum et delictorum nostrorum a Domino petamus. Chorus: Concede, Domine. Diaconus: Bona et utilia animę nostrę, et pacem mundo a Domino petamus. Chorus: Concede, Domine. Diaconus:Residuum tempus vitę nostrę in pace et pœnitentia transigere a Domino petamus. Chorus: Concede, Domine. Diaconus: Christianum vitę nostrę finem, sine dolore et dedecore, pacificam, et bonam ante terribile tribunal defensionem a Domino petamus. Chorus: Concede, Domine. Diaconus: Unitatem fidei et communicationem sancti Spiritus petentes, nosmetipsos invicem, et totam vitam nostram Domino consecremus. Chorus: Tibi, Domine.
    Alta voce sacerdos: Et dignos nos facias, Domine, ut cum fiducia et sine crimine invocemus te cęlestem Deum Patrem et dicamus. Chorus: Pater noster. Sacerdos alta voce: Quia tuum est regnum et potestas et gloria, Patris et Filii et Spiritus sancti, nunc et semper, et in sęcula sęculorum. Chorus: Amen. Sacerdos: Pax omnibus. Chorus: Et cum spiritu tuo. Diaconus Capita vestra Domino inclinate. Chorus: Tibi, Domine.
    Diaconus igitur inclinans paululum caput, et videns sacerdotem adorantem, adorat et ipse. Sacerdos inclinatus secreto precatur: Gratias agimus tibi, rex invisibilis, qui per immensam virtutem tuam omnia creasti, et ex multitudine misericordiaę tuę ex nihilo omnia condidisti: ipse, Domine, de cęlo respice eos qui tibi capita inclinant; non enim inclinant carni et sanguini, sed tibi tremendo Deo. Tu ergo, Domine, proposita nobis in bonum ex ęquo distribue secundum cujusque necessitatem: cum navigantibus naviga, cum iter agentibus iter age, ęgrotos sana, medicus animarum et corporum. Alta voce sacerdos: Gratia et miserationibus et benignitate Unigeniti Filii tui, quicum tu benedictus es, cum sanctissimo, bono et vivifico tuo Spiritu, nunc et semper, et in sęcula sęculorum. Chorus: Amen.
    Sacerdot orat secreto: Attende, Domine Jesu Christe Deus noster, ex sancto habitaculo tuo, et ex throno glorię regni tui, et veni ad sanctificandum nos, qui sursum cum Patre sedes, et hic nobiscum invisibiliter versaris: et dignare potenti manu tua nobis impertiri immaculatum corpus et pretiosum sanguinem tuum, et per nos toti populo. Deinde adorant sacerdos et diaconus, in eo in quo stant loco, ter secreto dicentes: Deus, propitius esto mihi peccatori. Et populus similiter, omnes cum pietate adorant. Cum autem viderit diaconus sacerdotem manus extendentem, et tangentem sanctum, ut faciat sanctam elevationem, alta voce dicit: Attendamus. Et sacerdos:Sancta sanctis. Chorus: Unus sanctus, unus Dominus Jesus Christus, in gloriam Dei Patris. Amen.
    Tum cantat chorus communionem diei, aut sancti, cujus est festum. Et diaconus pręcingit se stola in crucis modum, et stans a dextris sacerdotis qui panem tenet, dicit: Divide, Domine, panem sanctum. Sacerdos autem attente et pie dividens illum in quatuor partes dicit: Frangitur et dividitur Agnus Dei, Filius Patris, qui frangitur et non dividitur, qui semper comeditur, et numquam consumitur, sed eos qui sunt participes sanctificat.
    Tunc accipit unam sancti panis partem, et manu tenet. Et diaconus ostendens cum stola sanctum calicem dicit: Imple, domine, sanctum calicem. Sacerdos autem dicit: Plenitudo fidei Spiritus Sancti. Et facto signo crucis immittit in sanctum calicem. Diaconus: Amen. Et accepta ferventi aqua, dicit sacerdoti: Benedic, domine, sanctam hanc fervidam. Sacerdos benedicit dicens: Benedictus fervor sanctorum tuorum jugiter, nunc et semper, et in sęcula sęculorum. Amen. Diaconus autem infundit in modum crucis intra sanctum calicem dicens: Fervor fidei plenus Spiritu Sancto. Amen. Et hoc facit ter, et deposito ferventi vase, stat paululum retro. Sacerdos autem dicit: Accede, diacone. Et accedens diaconus pœnitentiam pie exhibet et petit veniam. Sacerdos autem tenens sanctum panem, dat diacono. Et exosculans diaconus manum sibi porrigentem, accipit sanctum panem, dicens: Impertire mihi, domine, pretiosum et sanctum corpus Domini Dei et Salvatoris nostri Jesu Christi. Sacerdos autem dicit: Do tibi pretiosum, sanctum et illibatum corpus Domini Dei et Salvatoris nostri Jesu Christi in remissionem peccatorum, in vitam ęternam.
    Et secedit pone sanctam mensam, inclinans caput, et orat eodem modo quo sacerdos. Simili modo sacerdos accipit sanctum panem, inclinans caput ante sacram mensam, et sic precatur:
    Credo, Domine, et confiteor quod tu es Deus et Filius Dei vivi, qui venisti in mundum ut peccatores salvos faceres, quorum primus ego sum. Et cœnę tuę mysticę hodie, Fili Dei, consortem me accipe. Non enim inimicis tuis mysterium dicam, non osculum tibi dabo sicut Judas, sed sicut latro confiteor tibi: Memento mei, Domine, in regno tuo; et, Domine, non sum dignus, ut sub sordidum tectum animę meę ingrediaris, sed sicut dignatus es in spelunca et pręsepio brutorum reclinari, et in domo Simonis leprosi, etiamque mihi similem meretricem peccatricem ad te accedentem recepisti, digneris etiam in pręsepium animaę meę rationis expertis, et in speluncam corporis mei mortui et leprosi intrare. Et sicut non abhorruisti os sordidum meretricis osculantis intemeratos pedes tuos: sic, Domine Deus meus, ne abhorreas me peccatorem, sed ut bonus et clemens, dignare me participem fieri sanctissimi corporis et sanguinis tui.
    Deus noster, condona, ignosce, remitte mihi peccatori, quęcumque in te admisi, voluntaria et involuntaria; sive sciens, sive ignorans; seu verbo, seu opere, seu concupiscentia commiserim: omnia mihi indulge, ut bonus et clemens, intercessionibus intemeratę et semper virginis matris tuę. lndemnatum me custodi, ut sumam pretiosum et immaculatum corpus, ad medelam animę et corporis: quia tuum est regnum et potestas et gloria, Patris et Filii et Spiritus sancti, nunc et semper, et in sęcula sęculorum. Amen.
    Et sic sumunt sanctum panem simliliterque sanctum calicem. Et sumit prius quidem sacerdos tres haustus in una inclinatione, et in primo haustu dicit: In nomine Patris, in secundo, in nomine Filii, in tertio, in nomine Spiritus sancti. Et post sumptionem abstergit velamine sanctum calicem, et labia sua dxtere simul et pie dicens: Hoc tetigit labia mea, et auferet iniquitates meas, et peccata mea purgabit jugiter, nunc et semper, et in sęcula sęculorum. Amen.
    Tenens autem sanctum calicem, vocat diaconum dicens: Diacone. accede. Et diaconus venit, et adorat semel dicens: Ecce accedo ad immortalem Regem: et illud, Credo et confiteor, totum. Et dicit sacerdos: Communicas, serve Dei diacone N., pretioso et sancto corpori et sanguini Domini et Salvatoris nostri Jesu Christi in remissionem peccatorum tuorum, et in vitam ęternam. Postquam communicavit diaconus, dicit sacerdos: Hoc tetigit labia tua, et auferet iniquitates tuas, et purgabit peccata tua: ut pro seipso dixerat.
    Tunc accipiens diaconus sanctum discum super sanctum calicem, sancta spongia diligenter abstergit, cum attentione et pietate, et velo sanctum calicem tegit, et alia similiter vela et stellam sancto disco imponit. Et sancti tribunalis portam aperiunt: et diaconus semel adorans, sumit sanctum calicem cum veneratione, et venit ad ostium, et attollens sanctum calicem ostendit ipsum populo dicens: Cum timore Dei, et dilectione accedite. Chorus: Amen, amen, amen. Benedictus qui venit in nomine Domini. Et sacerdos benedicit populum, dicens alta voce: Serba, Deus, populum tuum, et benedic hereditatem tuam. Et Chorus: In multos annos, Domine.
    Et revertuntur diaconus et sacerdos ad sanctam mensam: et incensum offert sacerdos ter dicens apud semetipsum: Exaltare super cęlos, Deus, et super omnem terram gloria tua. Deinde accipiens sanctum discum ponit super caput diaconi. Et diaconus suscipiens ipsum cum veneratione respiciens extra versus januam, nihil loquens pergit, ad mensam propositionis, et deponit ipsum. Sacerdos autem adorans et accipiens sanctum calicem, conversus ad januam videt populum dicens: Perpetuo, nunc et semper, et in sęcula sęculorum. Chorus: Amen.
    Dum psallitur, repleatur, deferuntur illa ad sanctam propositionibus mensam, precedente diacono, sacerdote dicente hanc orationem secreto: Gratias agimus tibi, Domine benigne, benefactor animarum nostrarum, quia in pręsenti die dignatus es nos cęlestibus et immortalibus mysteriis tuis. Viam nostram dirige, confirma nos omnes in timore tuo, custodi vitam nostram, tutus fac gressus nostros, precibus et supplicationibus gloriosę Deiparę et semper virginis Marię, et omnium Sanctorum tuorum.
    Et diaconus postquam incensum emisit in sancta, et thuribulum deposuit, in consueto loco stans dicit: Recti participes effecti divinorum, sanctorum, illibatorum, immortalium, cęlestium et vivificorum mysteriorum, digne gratias agamus Domino. Chorus: Domine, miserere. Diaconus: Suscipe, serva, miserere et custodi nos, Deus, gratia tua. Chorus: Domine, miserere. Diaconus: Diem omnem, perfectum, sanctum, pacificum, et a peccato immunem postulantes, nos ipsos et invicem, et totam vitam nostram Christo Deo consecremus. Chorus: Tibi, Domine. Alta voce sacerdos: Quia tu sanctificatio nostra, et tibi gloriam referimus, Patri et Filio et Sancto Spiritui, nunc et semper, et in sęcula sęculorum. Chorus: Amen. Diaconus: In pace procedamus; et rursus: Dominum precemur.
    Oratio pone ambonem alta voce a sacerdote extra tribunal pronuntiata.
    Qui benedicis benedicentes te, Domine, qui sanctificas eos qui in te confidunt, serva populum tuum et benedic hereditatem tuam: plenitudinem Ecclesię tuę custodi, sanctifica eos qui diligunt decorem domus tuę: tu illos vicissim glorifica divina tua virtute, et ne derelinquas nos, qui speramus in te. Da pacem mundo, Ecclesiis tuis, sacerdotibus, regibus nostris, exercitui, et omni populo tuo: quia omne datum bonum, et omne donum perfectum, desursum est, descendens ex te Patre luminum, et tibi gloriam, gratiarum actionem et adorationem referimus, Patri et Filio et sancto Spiritu, nunc et semper, et in sęcula sęculorum. Chorus: Amen.
    Dum hęc oratio dicitur, stat diaconus ante sanctas januas, et tenens stolam suam, ut sępe dictum est, caput inclinat usque dum completa est oratio. Et chorus ter psallit illud: Sit nomen Domini benedictum ex hoc nunc usque in sęculum; et psalmum. Benedicam Dominum, vel sancti illius diei.
    Oratio dum contrahuntur sancta,secreto.
    Qui plenitudo legis et prophetarum es, Christus Deus noster, qui omnem paternam œconomiam implevisti, imple gaudio et lętitia corda nostra perpetuo, nunc et semper, et in sęcula sęculorum. Amen.
    Post orationem egreditur sacerdos, et stans in consueto loco, distribuit panem benedictum. Deinde facit dimissionem dicens: Gloria tibi, Christe Deus noster, spes nostra, gloria tibi. Et chorus: Gloria Patri et Filio et Spiritui sancto, nunc et semper, et in sęcula sęculorum. Amen. Et si sit Dominica, dicit sacerdos: Qui resurrexit ex mortuis Christus, verus Deus noster. Si vero non sit dies resurrectionis, dicit: Christus verus Deus noster, precibus intemeratę suę matris, divina virtute pretiosę et vivificę crucis, sanctorum gloriosorum et celebrium apostolorum, sancti N. cujus festum illo die colitur; sancti Patris nostri Joannis Chrysostomi, archiepiscopi Constantinopolitani, sanctorum et justorum Dei parentum Joachim et Annę, et omnium sanctorum, misereatur nostri et servet nos, ut bonus et clemens.
    Et benedicens populum, ingreditur. Post dimissionem autem, si non est diaconus, intrat sacerdos ad mensam propositionis, et quod residuum est in sancto calice, attente et reverenter consumat,sanctum calicem ter vino et aqua abluit, et attendit ne mancat particula, quę vocatur margarita. Tunc dicit: Nunc dimittis servum tuum, Domine; totum hymnum.
    Et colligit sancta, calicem, discum cum velis, pro more. Si vero adsit diaconus, id ipse facit. Sacerdos autem abit in vestiarium, et se exuit, ter dicens illud. Sanctus Deus; et illud. Sanctissima Trinitas; et illud, Pater Noster.
    Tunc dicit dimissorium Chrysostomi: Oris tui velut fax resplendens gratia, orbem illuminavit, liberalitatis thesauros in mundo deposuit, altitudinem humilitatis nobis ostendit. Sed qui tuis verbis nos doces, Pater Joannes Chrysostome, intercede apud Christum Deum pro salute animę nostrę.
    Post hanc breviculum: De cęlis accepisti divinam gratiam, et labiis tuis omnes doces in Trinitate unum Deum adorare, Joannes Chrysostome beatissime, sancte. Condigne celebramus te; es enim pręceptor, ut divina manifestans. Vel dicit diei breviculum, vel resurrectionis, si sit Dominica, et dimissionem, ut moris est, secreto. Tunc exit ad januas sancti tribunalis, indutus vestimento suo sacerdotali, et adorat, dicens: Deus propitius esto mihi. Et conversus ad populum benedicit, alta voce dicens: Custodiat Dominus Deus vos omnes in gratia sua et benignitate, perpetuo, nunc et semper, et in sęcula sęculorum. Amen. Populus autem inclinato capite dicit:Per orationes sanctorum Patrum. Et in pace cum sancto Deo discedunt.
    Mėsoi tė tjerėt me jetėn tėnde dhe jo me fjalėt e tua

  13. #13

    Pėr: Shqiptaret orthodhoks ne Itali ..., 8/1000

    EDUKIMI FETAR I FĖMIJĖVE



    Qėllimi qė duhet tė mbajnė nė mendje prindėrit dhe mėsuesit e krishterė ėshtė: tė frymėzojnė tek fėmijėt dashurinė personale pėr Krishtin dhe Nėnėn e Perėndisė.

    Nėse fėmija rritet duke nderuar Krishtin dhe Nėnėn e Perėndisė si persona tė dashur, kjo dashuri do tė ndėrtojė zemrėn e tij nė Perėndinė dhe nėse mė vonė
    ai ka dyshime apo braktis dhe Kishėn, tė paktėn nuk do tė dalė kundėr Krishtit nė zemrėn e tij dhe kjo gjė mund tė ndihmojė pėr shpėtimin e tij.

    Edukimi fetar i fėmijėve bėhet i mundur kryesisht nga shembulli dhe atmosfera e dashurisė dhe lutjes nė shtėpi.
    Zemra e fėmijės preket edhe pa shpjegim dhe ai e merr lutjen si njė veprimtari tė natyrshme dhe njeh praninė e Perėndisė pa pasur nevojė pėr prova logjike.

    Nė jetėn e shenjtorėve shpesh dikush kupton se si jeta e shenjtorit ndikohet nga njė person i shenjtė tė cilin ai e sheh.
    Shėn Nektari gjithmonė e kujtonte dashurinė e gjyshes dhe mėnyrėn se si ajo qėndronte nė kėmbė duke u lutur para ikonave.

    Dashuria, lutja dhe shembulli janė mė shumė efektive se fjalėt – nė tė vėrtetė kėto gjėra iu japin vlerė fjalėve kur bėhet fjalė pėr ta drejtuar fėmijėn te Perėndia.
    Puna jonė si prindėr apo si mėsues shpirtėrorė ėshtė shpesh njė punė jo e dukshme, dhe na jep pėrvojėn e aspektit “tė tmerrshėm” tė lirisė njerėzore:
    qė askush nuk mund tė imponojė dashurinė pėr Perėndinė tek njė person tjetėr. Ne dėshirojmė qė Perėndia tė pranohet me vullnet tė lirė tek ēdo njeri.
    Por nė tė njėjtėn kohė lutja jonė pėr fėmijėt tanė tė dashur na shkakton dhimbje tė brendshme tė vazhdueshme. Ėshtė mė e lehtė tė flasėsh sesa tė lutesh.

    Kur pėrpiqemi t’i mėsojmė fėmijėt pėr Perėndinė me fjalė dhe nuk mund tė gjejmė shprehjen e duhur apo tema ndryshon, nuk duhet qė me patjetėr tė imponojmė shpjegimin tonė
    – duhet t’i shkojmė pas frymėzimit tė Perėndisė dhe mendjes sė vetė fėmijės. Ndihma qė u japim fėmijėve tanė nuk varet aq shumė nga fjalėt tona pėr Perėndinė,
    por nga qėndrimi ynė nė praninė e Perėndisė. Tė krishterėt nė moshė tė rritur priren tė mendojnė qė Perėndia nuk ndodhet nė njė bisedė nėse Ai nuk ėshtė tema e bisedės.

    Metodat mė tė mira edukative synojnė t’u mėsojnė fėmijėve si tė mėsojnė. Ka njė proverb i cili thotė: “Jepi njė peshk fėmijės tėnd dhe ai do tė hajė mirė sot.
    Mėsoje si tė pėrdorė njė rrjetė peshkimi dhe ai do tė hajė mirė gjithė jetėn e tij”.

    Ne e kuptojmė nė tė njėjtėn mėnyrė detyrėn tonė si prindėr dhe mėsues tė krishterė. Ne i frymėzojmė fėmijėt tanė tė duan Perėndinė dhe i mėsojmė se si tė zbulojnė vullnetin e Perėndisė pėr veten e tyre.
    Nėse fėmijėve tanė u mėsohet tė duan Perėndinė dhe shenjtorėt, “tė gjitha tė tjerat do t’u shtohen” (Math. 6:33).

    Fėmijėt nė familjet e krishtera, ndonjėherė vuajnė nga njė lloj “dhimbje e mosasimilimit” shkaktuar nga mbidoza e dėgjimit pėr Perėndinė ose pėr ēėshtjet e Kishės.
    Ata nga mirėsjellja mund tė vazhdojnė tė dėgjojnė, por dikush mund ta dallojė qė nė tė vėrtetė ata nuk janė tė interesuar tė dėgjojnė mė pėr Perėndinė dhe madje janė tė lodhur e duan tė pushojnė.

    Nė njė orė katekizmi dikush vėren ndryshime tė mėdha midis fėmijėve pėr sa i pėrket aftėsisė dhe dėshirės sė tyre pėr tė dėgjuar pėr Perėndinė.
    Ne si tė rritur mund tė shkaktojmė dėm serioz shpirtėror duke mos folur me fėmijėn me masė. Ne duhet tė pėrpiqemi tė frymėzojmė, por nuk duhet tė imponojmė.
    Ka fėmijė qė nuk nxėnė gjithmonė njėlloj, herė mė shumė e herė mė pak.



    Motra Magdalen

    Kisha Orthodhokse Autoqefale e Shqipėrisė

    EDUKIMI FETAR I FĖMIJĖVE


    Burimi: Orthodhoksia e bashkuar. Al
    Mėsoi tė tjerėt me jetėn tėnde dhe jo me fjalėt e tua

Regullat e Postimit

  • Ju nuk mund tė hapni tema tė reja.
  • Ju nuk mund tė postoni nė tema.
  • Ju nuk mund tė bashkėngjitni skedarė.
  • Ju nuk mund tė ndryshoni postimet tuaja.
  •