Postuar më parë nga
G.S.Vangjeli
xfiles, po shkruaj dhe unë pyetjes që i drejtove angomokio-s
Konflikti Shqiptaro-serb, është një ndërthurje etnike dhe fetare. Por kryesisht është një konflikt fetar.
E them këtë nisur nga një fakt shumë i thjeshtë dhe historik. Deri në vitet 1500-1600 nuk kishim asnjë divergjencë me serbët, ishim bashkëluftëtarë kundër turqve në shumë beteja, ishim të njëjtit besim fetar, të krishterë, ku shumica e shqiptarëve ishin ortodoksë. Pra nuk kishim asnjë konflikt të regjistruar nga historia deri në ato vite, por edhe deri vonë, shumë vonë në fund të shekullit të kaluar 1800 e në shekullin e 1900-ës.
Për më tepër ne shqiptarët bëmë dhe krushqi me serbët duke martuar princeshë tonën ne Serbi që në kohën e të Madhit Gjergj.
Ky fakt, i krushqisë, dëshmon më së miri që marëdhëniet tona kanë qënë të shkëlqyera e nuk kanë ndonjë thellësi shekullore këto konflikte.
Në të vërtetë nuk kishim ndonjë problem deri në fund të shekullit të 18, kur filloi e zgjohej ndjenja e fjetur kombëtare e jona për çlirim e pavarësi nga pushuesit e urryer turq.
Ndërkohë.., me kalimin e shekujve, shumë shqiptarë ndërruan besim, u bënë myslimanë e filluan e shërbenin turqit jo vetëm në administratë por edhe si ushtarë në reprezaljet e turqve kundër popullsive të tjera, sidomos kundër popullsive të krishtera.
Nuk duhet ta harrojmë e të bëjmë sukur nuk dimë gjë këtë fakt historik, që shqiptarët ishin të parët në reprezaljet e turqve.
S'duhet ta harrojmë nëse duhet të përballemi me historinë, e ta pranojmë atë siç është e ndodhur e jo e servirur.
Me kthimin e besimit pra, dalëngadalë u armiqësuam me fqinjët tanë si në jug edhe në veri me serbët. Ky fenomen ndodhi edhe brenda themeleve të shoqërisë fshatareske tonë, u armiqësuan pak a shumë komunitetet e besimeve të ndryshme me njëri - tjetrin. Nuk martoheshin me të besimit tjetër, kalonin vetëm nga një anë e rrugës po të ishe i besimit të kundërt.., e të tjera të tilla.
Një gjë e tillë është e pritshme, kur ndërron fe e besim. E kupton këtë edhe nga vetë vetja jote, mendo të takosh një njeri që ndërron mendje e besim, vetvetiu largohesh e ke gjithmonë kujdes nga ai person. Me më të voglin veprim të mëtejshëm të tij keqkuptohesh, dhe e shikon me mosbesim.
Kur përpiqeshim për pavarësi kombëtare, menjëherë qendrat fqinje të krishtera filluan të përpiqen të shtrijnë influencën e tyre fetare, të ktheheshim në fenë tonë të vërtetë, të lashtë , të krishterë. Kjo solli reagimin e hoxhallarëve, që duke kuptuar rrezikun e krishterë, mbolli në zemrat e shqiptarëve myslimanë urrejtjen kundër "kaurëve" të ligj e imoralë. Natyrisht kjo urrejtje e ekstremizëm kishte filluar të mbillet që kur filluan të ndërrojnë fe shqiptarët edhe nuk ishte vetëm nga njëra anë, por si nga myslimanët edhe nga të krishterët.
Me përcaktimin e kufinjve, kjo urrejtje fetare edhe përpjekje për supermaci u kthye në konflikt etnik, me spastrimin e presione nga ana e serbëve kundër shqiptarëve të ngelur jashtë kufijve.
E njëjta gjë ndodhi edhe në jug nga grekët.
Zanafilla është feja pra, kurse urrejtja e tanishme është spastrimi etnik kundër shqiptarëve autoktone.
Krijoni Kontakt