A trashegohet vesi , huqet ?

[Izadora]

Mia po diskutohet per veset dhe huqet , jo per talentin apo dhuntit .

Psh. Nqs babai eshte hajdut sa eshte probabiliteti qe femija te behet hajdut ?

[mia@]

Mia po diskutohet per veset dhe huqet , jo per talentin apo dhuntit .

Psh. Nqs babai eshte hajdut sa eshte probabiliteti qe femija te behet hajdut ?

Kete thashe dhe une ne fillim te postimit Iza, pastaj u hodha te ato qe trashegohen si talenti.

[Izadora]

Kete thashe dhe une ne fillim te postimit Iza, pastaj u hodha te ato qe trashegohen si talenti.

Po lexoja postimin tend per punen e piktures
Mu kujtua nje humor durrsak , pasi i provuan te gjitha muzika, balet, sport ne momentin qe po hiqnin dore per te gjetur dhuntit e femijes se vet e pane tek pikturonte ( me sakte zhgarraviste ) muret e palllatit . Te dy prindrit filluan me furce boje duke pastru murin dhe me kenge duke i kenduar femijes se tyre piktor


Ps. E vertet talenti deri diku trashigohet , huqet varet sesi rritesh , ambjenti .
Ndoshta antari qe ka hapur temen ka dashur te pyes per dicka me gjere se huqet dhe veset . Muhabet jemi duke be :-)))))

[Nete]

Them se trashegohen veset !

[Prudence]

Psh njeri nga cunat e mi do patjeter te mbaje nje jastek mes kembeve kur fle,nje soj si I jati.

Po ashtu I pelqen ti ferkojne kurizin njesoj si une si e vogel dhe e madhe.

[Dito]

Ok eshte si thoni ju, pffff

Ma sqaroni pakez: si ka mundesi qe nje femije del krimineli numer nje ne mbare shtetin, kur babai dhe Nena e tij Jane shembulli I lagjes. Apo thua te kete qene e levizshme e jema pffff.

Pirdh se lirohesh del perfundimi.

[Prudence]

Ok eshte si thoni ju, pffff

Ma sqaroni pakez: si ka mundesi qe nje femije del krimineli numer nje ne mbare shtetin, kur babai dhe Nena e tij Jane shembulli I lagjes. Apo thua te kete qene e levizshme e jema pffff.

Pirdh se lirohesh del perfundimi.

shume shkurt i ke rene.Gjerat nuk jane te prera me thike.Tema eshte ne forem pyetje dhe pergjigjen e ka PO ,perderisa kemi plot shembuj nga eksperienca jone.
Te behesh kriminel nuk themi dot se eshte ves sepse ka te beje sh me karakterin qe formon dhe deformon individi gjate jetes se tij.Nje shembull te asaj qe the ti kam pas une shok klase ne fillore qe tani eshte bere per ramet pas '97.Aq i vogel vinte nje femije i bute dhe me sh si vajze ne sjellje.Prinder intelektual edhe ne gjendje (dmth per kohen e partise se punes kishin poste sh te mira).Kur ndroi rregjimi dhe ky ishte adoleshent, shoqerohej me nje komshi te vetin me te madh ne moshe,bicim çakmaku ne tip por jo horr.Filloi te behej sh me i hedhur edhe i rafinuar ne sjellje me femrat.Edhe nga mesimet ra.Por vetem kaq.Ne 97 u klasifikua ne nje nga bandat e Vlores dhe kur e kishin nisur per te bere ndermjetesin midis tyre....e ekzekutoi pala kundershtare.(nderkohe komshiu -shofer ai qe kishte ndikuar dashur pa dashur qe ky djale te rritej para kohe dhe ti pelqente vetja nuk pati te beje kurre me bandat).
Tani i kujt eshte faji?A ta quajme ves?Mendoj se ka lidhje direkt me edukimin dhe kontrollin qe ushtron familja tek femija.Se pari ai ishte sh i perkedhelur,se dyti duhej ta pengonte familja sa ishte ne kohe per tu shoqeruar me nje djale qe si lidhte as mosha,as eksperienca,as kerkesat.

Tani vesi eshte dicka karakteristike per cdo individ.Mund te kesh te trasheguar por nderkohe ne jete krijon edhe vese teresisht te tuat.

...tani une mund te pranoj edhe shpjegimin qe femija imiton prindin ne sh gjera dhe duket sikur i ka te trasheguar...por nga nje shembull i imi dal serisht tek trashegimia.Kur ulesha per te ngrene gjithmone ne karrike nje kembe e zija nen vete...dhe ndihesha rehat...sa me komenton nje dite ime me dhe me thote se...beja fix te njejten gje si njera nga hallat e mia(te cilen une s'kisha si ta imitoja se e takoja sh rralle).

i rashe ca gjate he

[Dito]

Rastesi, koicidence, normalitet, humanoid, logjike, etc pra kjo eshte pergjigja qe te pershtatet per veprimet e tua imituese ndaj hallave.

[maratonomak]

njeriu lind si mrekulli por nuk mbahet mend si itille kur ritet.

1-nje femije kur lind trashegon fizikisht , shpirterisht dhe menderisht mekatin [ joperfeksionin ] ose keqen .

2-teksa ritet ,pavaresisht nga edukata dhe perkujdesja prinderore ,femija perfiton nje karakter te ndikuar nga mekati duke u theksuar ose manifestuar karakterin e prinderve te tyre te fituar gjate viteve por edhe te trasheguar gjenetikisht .

ne baze te llogjikes mund te themi qe nje baba ose nje nene e shthurur te dhene pas mekatit te imoralitetit , patjeter qe do percjellin te femija e tyre te njejtin gen , edhe nese e risin , ose nuk e risin vete , perseri femija kur te ritet do mekatoje ose me mire karakteri i tij do jete i theksuar si imoral .


kjo eshte e padrejte , pasi njoh njerez qe urejne prinderit e tyre per ate qe jane ;

urejne babane ose nenen pikerisht sepse shohin ne jeten e tyre te njejtin ves ose huq mekatar qe kishte njeri prej prinderve te tyre dhe ,pavaresisht se perpiqen te ndreqin ato vese dhe huqe ne jeten e tyre gjithmone deshtojne dhe perfundojne duke urreyer veten e tyre dhe prinderit e tyre .

perpara Zotit cdo kush eshte pergjejes per jeten e tij qe manifestohet prej karakterit , por a nuk duhet te shohim qe karakteri trashegohet , ndertohet , krijohet krejtesisht nga ndikim i jashtem negativ dhe teorikisht ne vete si individ nuk jemi fajtor .

vertet qe vijme ne kete bote si nje mrekulli por harrojme heret kete gje

[Hopee]

Keshtu besoja dhe une, por kam filluar te besoje qe ata prinderit nuk kane qene aq te mire si prinder gjersa ka dale gjembi. Nuk kane ditur ta edukojne, ose kane qen neglizhent ne edukimin e femijes. Te jesh njeri i mire, nuk te ben medoemos prind te mire.
Besoj se sjelljet fitohen, dhe jo trashegohen. Femija manifeston, perveteson sjelljet qe shikon te te rriturit, sidomos prinderit..

mia@ une nuk besoj se eshte ashtu,kam nje raste ne familje,prinderit jan shum te mire dhe kane 3 femije,dy nga ata kan deshtuar duke zgjedh rrugen e kece,kurse njeri femije doli ndryshe dhe shum jete te mire ka si ne filma,ce te 3-te jan rritur dhe edukuar nga njejtit prinder dhe ne nje frym familjare,por femijte bejne zgjidhjen e tyre dhe shoqeria ndikon shume ne rrugen e gabuar.

[mia@]

mia@ une nuk besoj se eshte ashtu,kam nje raste ne familje,prinderit jan shum te mire dhe kane 3 femije,dy nga ata kan deshtuar duke zgjedh rrugen e kece,kurse njeri femije doli ndryshe dhe shum jete te mire ka si ne filma,ce te 3-te jan rritur dhe edukuar nga njejtit prinder dhe ne nje frym familjare,por femijte bejne zgjidhjen e tyre dhe shoqeria ndikon shume ne rrugen e gabuar.

Kurse une mendoj qe shoqeria ndikon kur familja "injoron" sjelljen e femijes, ose heq dore me mendimin qe nuk mund te bejne me asgje per ta kthyer ne rruge te drejte. Baballaret jane ata qe heqin dore te paret. E kam pare kete te ndodhi. Mund te jene njerez te mire, as nuk e ve ne dyshim, por nuk kane patur durimin e duhur me femijet per t'i edukuar.

P.s E kisha ne pergjithesi jo per rastin tend.

[Ana_E_Malit]

kot s'ka mbet ajo fjala "e ka me te lerme"...une i besoje atije apo asaj vetije

[Hopee]

Kurse une mendoj qe shoqeria ndikon kur familja "injoron" sjelljen e femijes, ose heq dore me mendimin qe nuk mund te bejne me asgje per ta kthyer ne rruge te drejte. Baballaret jane ata qe heqin dore te paret. E kam pare kete te ndodhi. Mund te jene njerez te mire, as nuk e ve ne dyshim, por nuk kane patur durimin e duhur me femijet per t'i edukugar.femijt,dhe femijte e din ligj

P.s E kisha ne pergjithesi jo per rastin tend.

Mia@ kur ben femiu mbi 20-tat e pa mundur eshte per prinder te kontrollon ku shkon apo me kend shoqerohet,ketu ligji mbi 18-tat prinderi nuk ka pergjegjesi per femijun dhe femiu e din ligjin dhe nuk lejon asnje nderhyrje/vendime te prinderve te perzihen ne jet tij apo saj,dhe keshtu marrin nje rrug te gabuar d.m.th vete bejne zgjedhjen per jeten e tyre,prinderit nuk kane faj as gisht aty.

[Denata]

Fëmijët e vegjël janë egoistë, edhe pse e dinë

Është një mister shkencor dhe një dilemë prindërore fakti sesi ndodh që fëmijët mësojnë të ndajnë gjërat e tyre me të tjerët.

Që në moshën trevjeçare, fëmijët e kuptojnë konceptin e drejtësisë. Drejtësia për ta është që si njëri edhe tjetri të marrë numrin e njëjtë të gjërave.

Por nëse e lini drejtësinë në duart e një fëmije, do ta shihni se ajo do të zhduket, sepse fëmijët e vegjël kanë prirje t’i ruajnë sa më shumë gjërat për vete kur u është ngarkuar detyra t’ia japin ato edhe një tjetri.

Për shembull nëse i kërkoni një fëmije të ndajë lodrat apo karamelet e tij me një tjetër fëmijë, ai me shumë gjasa do të japë sa më pak.

Një studim i ri po fillon të zgjidhë ngatërresën e deritanishme të krijuar mes njohjes dhe sjelljes te fëmijët. Përfundimet janë tepër të befasishme: fëmijët e vegjël kur duhet të ndajnë diçka me të tjerët e kthejnë situatën gjithnjë në favor të tyre. Kur vjen puna për të ndarë, fëmijët nga 3 deri në 6 vjeç janë shkencërisht një tufë e vërtetë hipokritësh.

Në çaste të caktuara ata janë të sinqertë dhe tregojnë vetëdije. Ata e kuptojnë se po mbajnë më shumë se ç’duhet për vete, shprehet Peter Blake, asistent profesor psikologjie në Universitetin e Bostonit dhe bashkautor i studimit.

Në karakterin evolutiv, të dhënat e marra nga studimi mund të na ndihmojnë shumë. Fëmijët në lidhje me dhënien janë më të tërhequr dhe më shumë egoistë në mënyrë që të mbijetojnë dhe të riprodhohen.

Studimi u publikua në revistën shkencore “Plos One” nga Blake dhe kolegët e tij të Universitetit të Harvardit dhe Miçiganit.

Fillimisht shkencëtarët i dhanë çdo fëmije të moshës nga tre deri në tetë vjeç nga katër letra ngjitëse të përzgjedhura me shumë kujdes.

Letrat ishin në ngjyrën e preferuar, kishin të stampuar personazhin e dëshiruar në mënyrë që fëmijës t’i pëlqente sa më shumë. Kërkuesit e nxitën ndjenjën e pronësisë mbi letrat ngjitëse duke u thënë fëmijëve se ato u përkisnin atyre.

Më pas, atyre iu kërkua t’i shpërndanin letrat me një vajzë apo djalë tjetër. Pastaj shkencëtarët i pyetën fëmijët në lidhje me sasinë që duhet të shpërndante gjithsecili.

Të gjithë fëmijët e çfarëdo lloj moshe pranuan se ndarja duhej të bëhej në mënyrë të barabartë. Por kur erdhi çasti që ata personalisht të ndanin letrat e tyre ngjitëse, fëmijët më të vegjël kishin më shumë gjasa që të mbanin për vete më tepër.

Për të provuar nëse ky ishte apo jo një problem i kontrollit të impulseve, shkencëtarët u bënë fëmijëve një test tjetër të projektuar se sa mirë ata mund t’i frenonin impulset.

Kështu kërkuesit u treguan fëmijëve një pikturë të diellit dhe u kërkuan të thonin të kundërtën e asaj që shihnin, duke vërtetuar aftësinë e frenimit të impulseve.

Nga përfundimet u zbulua se impulset nuk kishin aspak lidhje me vendimin e fëmijëve për të ndarë sendet e tyre. Ndryshimi më i madh qëndronte midis mënyrës sesi fëmijët folën në fillim të kërkimit, kur thanë se duhet të ndaheshin sendet në mënyrë të barabartë dhe me mënyrën sesi vepruan.

Fëmijët më të vegjël folën më shumë për dëshirat e tyre, sesa për drejtësinë që duhej vendosur në ndarjen në mënyrë të barabartë.

Në një eksperiment të dytë, kërkuesit e ndryshuan pyetjen. Ata pyetën një grup tjetër sesa imagjinonin ata se do të ndante fëmija tjetër nga letrat e tij ngjitëse.

Pavarësisht faktit se fëmijët e të gjitha moshave e bënë të qartë se e kuptonin konceptin e barazisë në ndarje, fëmijët më të vegjël parashikuan se ata do t’i mbanin sendet për vete, në mënyrën e njëjtë siç veproi grupmosha e tyre më parë.

Fëmijët e vegjël nuk u përpoqën aspak të bënin gjënë e duhur, përkundrazi ata bënë çfarë dëshironin, pra i mbajtën letrat e tyre për vete.

Kërkuesit dëshirojnë që këtë tendencë të fëmijëve për të njohur të drejtën, por të vepruar sipas interesave të tyre, ta provojnë edhe me fëmijë të tjerë të kulturave dhe shteteve të ndryshme.