Festivali i Kanës 2006 !

[autori]

Festivali i 59 i filmit ne Kanë fillon me 17 Maj 2006.


Filmat qe konkurojne ne Kategorinë Kryesore (La Sélection Officielle) për Palmën e Arte jane:

per USA-n:
1. "Marie-Antoinette" nga Sofia Coppola (regjizorja e "Virgin suicide" dhe "Lost in translation")
2. "Fast Food Nation" nga Richard Linklater (regjizor i "Before sunrise" dhe "Before sunset").
3. "Southland tales" nga Richard Kelly (regjizor i "Donnie Darko")


per Spanjën:
4. "Volver" nga Pedro Almodovar (regjizori më i famshem aktual spanjoll : http://www.forumishqiptar.com/showpo...7&postcount=62


per Argjentinën:
5. "Cronica de una fuga" (Kronikë e nje ikjeje) nga Adrian Caetano


per Italinë:
6. "Il Caimano" ("Kumbari") nga Nanni Moretti (regjizori më i talentuar aktual italian : http://www.forumishqiptar.com/showpo...&postcount=147
7. "L'Amico di famiglia" ("Miku i familjes") nga Paolo Sorrentino


per Meksikën:
8."Babel" nga Alejandro González Inárritu (regjizori i "Amores perros" dhe "21 grams").
9. "Pan's labyrinth" nga Guillermo Del Toro (regjizor i "Cronos", "Hellboy"...)


per Anglinë:
10. "The Wind that shakes the barley" ("Era qe shkund elbin") nga Ken Loach (nje nga regjizorët me te medhenj aktuale anglezë : http://www.forumishqiptar.com/showpo...&postcount=144
11. "Red Road" nga Andrea Arnold - filmi i pare i regjizores ne fjalë)


per Algjerinë:
12. "Indigènes" (Indigjenët)nga Rachid Bouchareb


per Portugalinë:
13. "Juventude em marcha" ("Rinia perpara") nga Pedro Costa (regjizor i "Ossos")


per Turqinë:
14. "Iklimler" ("Klimat") nga Nuri Bilge Ceylan (regjizor i "UZAK" - çmimi i Madh i Jurise ne Kanë 2003)


per Belgjikën:
15. "La Raison du plus faible" ("Arsyeja e më te fortit") nga Lucas Belvaux


per Finlandën:
16. "Laitakaupungin valot" ("Dritat e periferisë" aka "Les Lumières du faubourg") nga Aki Kaurismäki (më i madhi regjizor finlandez aktual, fitues i Cmimit te madh te Jurise ne Kane 2001 me "Njeriu pa te kaluar" (L'homme sans passé)


per Kinën:
17. "Summer palace" nga Lou Ye


per Francën:
18. "Quand j'étais chanteur" ("Kur isha kengetar") nga Xavier Giannoli
19. "Selon Charlie" ("Sipas Sharlit) nga Nicole Garcia
20. "Flandres" ("Flandra") nga Bruno Dumont (regjizor i "L'Humanité" ("Njerezimi"), fitues i Cmimit te Madh te Jurise ne Kanë 1999 dhe regjizori im më i preferuar aktual francez).


Gjithesej, 20 filma ne konkurim per PALMËN E ARTË !

[autori]

President i Jurisë:
WONG KarWai - regjizor nga Hong-Kong-u (Kinë)


Anëtarë te Jurisë:

Monica BELLUCCI - aktore italiane

Helena BONHAM CARTER - aktore angleze

Lucrecia MARTEL - regjizore argjentinase

ZHANG Ziyi - aktore kineze

Samuel L. JACKSON - aktor amerikan

Patrice LECONTE - regjizor francez

Tim ROTH - regjizor dhe aktor anglez

Elia SULEIMAN - regjizor palestinez


Ne foto: 3 anetare te Jurise: Monica BELLUCCI, ZHANG Ziyi, Elia SULEIMAN

[autori]

Edhe nje javë dhe fillon Kampionati Boteror i Filmit, siç quhet shpesh Festivali i Kanës.

Nga nje shikim i shpejte i 20 filmave kandidues (te perzgjedhur midis rreth 800 filmave të shikuar nga Komisioni i perzgjedhes i Festivalit), mund te konstatohet :

Festivali hapet me filmin komercial (jashtë konkurimit) "The Da Vinci code" i Ron Howard (regjizori i "Apollo 13").

Bie ne sy pjesemarrja e 4 regjizorëve tejet te njohur dhe tashmë të mësuar me Kanën: Moretti, Almodovar, Loach, Kaurismaki.

-Italiani Nanni Moretti (fitues i "Palmes se Arte" ne 2001 me "La Stanza del figlio" (Dhoma e djalit), me filmin e tij te fundit "Il Caimano" - "Kumbari", satirë ndaj Berluskoni-t dhe "bëmave" te tij.



-Spanjolli Pedro Almodovar, pjesemarres ne disa festivale te Kanes dhe fitues i disa cmimeve, por asnjehere i Palmës se Artë, me filmin e tij te fundit : "Volver"


-Anglezi Ken Loach me filmin e tij te ri : "The Wind that shakes the barley" ("Era qe shkund elbin").


-Finlandezi Aki Kaurismäki, fitues i Cmimit te madh te Jurise ne Kane 2001 me "Njeriu pa te kaluar" (L'homme sans passé), kete vit prezanton filmin e tij : "Laitakaupungin valot" ("Dritat e periferisë" aka "Les Lumières du faubourg").


Perveç ketyre 4 gjigandeve, bie ne sy prezenca e nje grupi regjizorësh te rinj ne moshe :

Vajza e Francis Coppola-s, 35 vjeçarja Sofia Coppola me filmin e saj te trete "Marie-Antoinette", nje portret i mbretereshes, gruas se mbretit te Frances Luis XVI.



Po ashtu, marrin pjese nje grup regjizoresh te tjere te rinj si Xavier Giannoli (France), Paolo Sorrentino (Itali) etj.

Bie ne sy edhe rikthimi i disa regjizorëve tashmë te konfirmuar e gjithe talent si :

-Portugezi Pedro Costa me filmin e tij "Juventude em marcha" ("Rinia perpara")

-Meksikani Alejandro Inárritu (regjizori i "Amores perros") me filmin e tij te ri "Babel" (ne rolet kryesore: Brad Pitt, Cate Blanchett) ;

-Turku Nuri Bilge Ceylan (regjizor i "UZAK" - çmimi i Madh i Jurise ne Kanë 2003) me filmin e tij te fundit "Iklimler" ("Klimates")

-Francezi Bruno Dumont (regjizor i "L'Humanité" ("Njerezimi"), fitues i Cmimit te Madh te Jurise ne Kanë 1999) i cili prezanton filmin e tij te ri "Flandres" ("Flandra").



Ne foto: 3 filmat e rinj te Inarratu ("Babel"), Ceylan ("Iklimler"[Climates]), Dumont ("Flandres").

[autori]

Sot, e enjte 18 maj, ishte dita e pare e filmave ne konkurim (per fat te keq, nuk mund te shoh asnjerin prej tyre, dalin shume më vonë neper kinema...)

1. "SUMMER PALACE" ("Pallati i Verës) i kinezit Lou Ye. Kritika sot thoshte se ishte pa dyshim bomba e pare e Festivalit (ne kuptimin e nje filmi te forte). Filmi rrefen nje histori dashurie ne peridhen e revoltave ne Kine ne vitin 1989 (sheshi Tien An Men).



2. "The Wind that shakes the barley" ("Era qe shkund elbin") nga Ken Loach qe i merr ngjarjet nga fillimi i revoltes irlandeze per pavarësi ne vitin 1920. Gjithome me sa kam lexuar nga kritika, bje film i mire, por ndofta jo më i miri i nje regjizori aq te talentuar siç eshte Ken Loach http://www.forumishqiptar.com/showpo...&postcount=144

[autori]

Marre nga shekulli.com :


Irlanda e viteve ’20 në kërkim të pavarësisë, vjen në Kanë përmes filmit të regjisorit Ken Loach “Era ngrihet”

Ken Loach: “Historia e Irlandës është e tmerrshme”


Le Monde

Synon në garën e Kanës, një nga regjisorët më të mirë të kinemasë aktuale britanike. Kineasti i angazhuar, Ken Loach, nuk ka sivëlla për të denoncuar presionin politik dhe padrejtësinë sociale nëpërmjet personazheve afër realitetit. Me idetë politike radikale dhe një sens të mprehtë kundërshtie, ai ka aftësinë që të bëjë filma të mençuar dhe me ngjyrime, me një zemërgjerësi të thellë njerëzore. Vepra e tij “Era ngrihet” flet për Irlandën e viteve 1920, në momentin kur përpjekjet për pavarësi në dukje një fitore irlandeze, shënon fillimin e një lufte civile, duke ndarë familjet dhe shpërbërë vendin prej së brendshmi. Ken Loach tregon historinë e dy vëllezërve, Teddy-t i angazhuar në rezistencën e armatosur dhe Damian-it, student për mjekësi, që braktis karrierën e tij për të ndjekur vëllain e tij. Ken Loach është një regjisor jo pak i njohur edhe për publikun shqiptar. Disa muaj më parë ai erdhi në Tiranë për të marrë pjesë në Festivalin e Filmit me metrazh të shkurtër TIFF. Me këtë rast u shfaq edhe filmi “Biletat”, me ngjyrime të forta sociale, ku fliste edhe për një familje shqiptare.

Përse u kthyet në Irlandë, që ka qenë një herë tabloja e filmit tuaj “Hidden Agenda”?

“Hidden Agenda” flet për IRA-n dhe për terrorizmin në Irlandën e veriut. Jam përpjekur të rindërtoj vitet ’20 sepse nuk mund të kuptoj situatën e tanishme pa shkuar në origjinën e problemit. Irlanda e ka fituar pavarësinë e saj, por për shkak të copëzimit të vendit, të gjitha problemet mbetën dhe u rritën. Lufta koloniale kundër britanikëve u transformua në një luftë civile. Në qoftë se e gjithë Irlanda do të ishte e bashkuar, 80 vite lufte do të ishin evituar.

Një histori tragjike e daljes nga kolonizimi?

Po. Fillimisht Irlanda ishte koloni angleze në shek. XII dhe klasa drejtuese britanike ka bërë veprime të tmerrshme në këtë vend. Ajo nuk donte veçse të shfrytëzonte pasuritë e tokës. Me Kromuellin, i shtoi presionit ekonomik edhe kolonizimin fetar duke dërguar kolonizatorë të rinj protestantë. Ka patur lëvizje pavarësie edhe para luftës së vitit 1916 dhe kur më së fundi ajo u arrit, ata që e ratifikuan, në të njëjtën kohë nënshkruan zyrtarisht edhe luftën. Historia e Irlandës është tërheqëse dhe e tmerrshme.

Filmi juaj frymëzohet nga ngjarje reale?

Është një skenar i shkruar nga Paul Laverty, me të cilin bashkëpunoj rregullisht pas filmit “Kënga e Karlës” në vitin 1996. Ne proceduam si gjithmonë, duke ndjekur një linjë historike, duke i shtuar ca nga ca histori nga të gjitha llojet që i përkasin e pokës.

Mbështetur mbi libra?

Mbështetur më së shumti mbi njerëzit, mbi shënime dhe kujtime personale, histori që kujtohen prej prindërve të tyre, ose gjyshërve. Ne bëmë shumë vizita nëpër fshatra. Na treguan vendet ku fshihnin armët, apo partizanët. Fshati irlandez ishte vatra e rezistencës në atë kohë. Është e gjitha një kujtesë e gjallë, që rilind.

Cilët janë dy heronjtë tuaj?

Ata vijnë nga një familje fshatare. Më i madhi Teddy, i luajtur nga Padraic Delaney frekuentonte seminaret kur ishte më i ri. Është një partizan radikal, i angazhaur në luftën e armatosur për pavarësi. Kadeti Damian (Cillian Murphy) nuk është një njeri i aksionit. Ai ka një temeperament të butë dhe reflektues. Megjithatë ai braktis studimet e tij të mjekësisë për të luftuar në krah të të vëllait. Por është më shumë një intelektual i skandalizuar nga padrejtësitë sociale sesa një ushtar.
A është një faktor i rëndësishëm në film ideja e luftës së klasave?
Ka qenë në histori. Krahu i majtë i indipendentistëve kishte një program social revolucionar dhe ngriheshin mbi kompromise që parandalonin interesant ekonomike të Anglisë. Fatkeqësisht e majta humbi drejtuesin e saj më të mirë, Conolly, i cili vdiq në vitin 1916 dhe asnjeri nuk kishte eksperiencën dhe cilësitë për të ndjekur rrugën e tij.

Një drejtues “karizmatik”?

Çështja e lidershipit është gjithnjë thelbësore, kritike. Cila qeveri do drejtojë si duhet, është problemi i vërtetë politik.
Përveç dy vëllezërve mund të veçoni ndonjë personazh tjetër interesant?
Do veçoja atë të gjyshes, e cila për shumë kohë ka qenë një figurë e rëndësishme e imagjinatës sonë, pasi ajo përfaqëson vendin me të kaluarën e tij. Ajo mishëron gjithë historinë, jo vetëm sepse ka jetuar në shek. XIX, por edhe prej historive që i kanë treguar. Ajo interpretohet nga një aktore jo profesioniste. Në një farë mënyre është një rast për të treguar rolin e grave në luftën për pavarësi

[autori]

Filmi i rradhes ne ¨konkurimin zyrtar ne Kanë : "VOLVER" ("Rikthim") i Pedro Almodovar, film qe shfaqet njekohesisht ne kinemate franceze.
Komenti im per filmin eshte ketu : http://www.forumishqiptar.com/showpo...&postcount=112




Ja nje kritikë nga gazetatema.net


Regjisori spanjoll rikthehet në botën e grave me protagoniste Penelope Cruz dhe Carmen Maura


Kanë, sukses i jashtëzakonshëm i Almodovar


Më shumë se 10 minuta duartrokitje kanë përshëndetur në Kanë publikimin e filmit me titull “Volver” të Pedro Almodovar. Në këtë mënyrë, publiku ka shprehur aprovimin e tij për punën e Almodovar, i cili i ka falenderuar, ndërsa përkrah tij qëndronte aktorja bukuroshe Penelope Cruz, që shfaqej tepër e prekur. Reagimi i të pranishmëve ka konfirmuar mirëpritjen e filmit të Almodovar, që ka pasur vlerësime të mira dhe nga ana e kritikës. Regjisori spanjoll është rikthyer në botën e grave (ka përballuar me sukses në vitin ’88 “Gra në prag të një krize nervore”) me protagoniste Penelope Cruz dhe Carmen Maura. Filmi flet për shfaqjen si shpirt të një të vdekure, e cila shikohet nga vajzat e saj Sole dhe Raimunda. Vepra është frymëzuar nga kujtimet e fëmijërisë së Almodova, dhe përshkon një kopsht...të mbushur plot me gra. Pedro Almodovar nuk ka dëshirë që të flitet për Palmën e Artë, pasi herën e fundit ku të gjithë e pëlqyen me “Gjithçka mbi nënën time”, është kthyer në shtëpi vetëm me një çmim për regjinë. “Në vitin ’99 nuk u mërzita shumë: u zhgënjeva shumë dy vjet më vonë, pasi lexova që presidenti i jurisë, David Cronenberg ishte shprehur se nuk do të më vlerësonte as mua dhe as Lynch me “Një histori e vërtetë”, duke paragjykuar kështu, jashtë rregullave. Megjithatë nuk ka problem, pasi filmi im rezultoi se me më tepër fat nga ata që u vlerësuan”. Për Almodovar “Volver” është një homazh për Spanjën, e zezë, e majtë, e pazhvilluar, që ishte duke u përpjekur për të shpalosur anën e saj më të mirë. “Një personazh tepër i rëndësishëm është ai i Augustinas, fqinjës së shtëpisë, e cila fut hundët në gjithçka por edhe të ndihmon, dhe është një pjesë e familjes. Tashmë kjo gjë ndodh vetëm në qytete të vogla, pasi në Madrid pleqtë vdesin pa e vënë re askush, dhe i zbulojnë pas tre ditësh”. Në qytetet, tashmë, solidariteti gjendet vetëm në periferitë multietnike, ku gjithçka ndahet nga të gjithë”. Në këtë mënyrë, regjisori braktisë të gjitha tonet e “La mala educacion”, për t’iu dedikuar vdekjes, edhe pse vazhdon të mbetet tepër origjinal. Kështu, s’ka më histori travestitësh, burrash me një të kaluar të trishtuar, por gra të forta dhe të sigurta në vete që përpiqen të përballen me jetën në mënyrën më të mirë të mundshme. Raimunda (Penelope Cruz), e martuar me një punëtor, i cili tashmë është pa punë dhe ka një vajzë adoleshente (Yohanna Cobo) është motra e parukieres Sole (Lola Duenas). Irene Abuela (Carmen Maura) është mamaja e të dyja vajzave dhe ka vdekur në një aksident sëbashku me bashkëshortin e saj. Irene i shfaqet fillimisht motrës Paula (Chus Lampreave) dhe më pas Soles. Penelope Cruz është cilësuar se ka bërë një interpretim të shkëlqyer, sipas Almodova, duke mos përjashtuar këtu dhe influencën italiane: “Për të gjetur një fizik, një truk dhe kostume, më është dashur të shoh aktoret italiane të viteve ’50 dhe ’60, si Loren që shiste peshq në Napoli, apo Claudia Cardinale në “Vajzat me valixhe”. Në Spanjë, tradicionalist shtëpiaket nuk janë kaq të bukura sa në Itali dhe unë jam përpjekur ta zbus disi këtë”. Në këtë mënyrë, aktorja spanjolle shfaqet në ekran me një pamje të shkëlqyer dhe me sy të trukuar si vitet ’50. Pikërisht ky është edhe çelësi që Penelope shfaqet kaq apasionuese në film”,tregon Almodovar, i cili i ka vendosur aktores edhe një fundshpinë fallso. Penelope ka deklaruar se ndihet në borxh me regjisorin, pasi i ka dhënë mundësinë e luajtjes së një personazhi shumë më me botë nga ata që i ofrojnë në Shtetet e Bashkuara. “Ka shumë pak personazhe të tillë. Është një dhuratë e rënë nga qielli. Nuk gjej fjalë për të përshkruar xhestin e Almodovar”-shprehet Penelope, e cila ka punuar me kineastin në “Fol me të” dhe “Gjithçka mbi nënën time”, por në role të vogla.

Duket se Almodovar për filmin e tij ka mbledhur një staf krejtësisht femëror. Përveç Penelope Cruz dhe Carmen Maura (muzës së saj pas 17 vjetësh) janë edhe Lola Duenas, Blanca Portillo, Yohana Cobo dhe Chus Lampreave. Pesë protagoniste gjithmonë të veshura me të zeza, siç është edhe tradita e Manchave, grave të vetmuara, të trishtuara por me ide të qarta. Fija që lidh secilën prej tyre është solidariteti. Kur transferohen në një qytezë më të vogël, në periferi të Madridit, të gjitha problemet ndahen bashkërisht. “ Kanë qënë edhe disa kujtime të miat pesonale që më kanë frymëzuar në këtë film- tregon Almodovar- tetë vitet e para të jetës sime kam jetuar në La Mancha, ku kopshti ishte bota ime, i gjithi i mbushur me femra, ku jeta shikohej drejtpërsëdrejti. Shikoja jetën e nënës sime, të motrave të mia. Ishte një spektakël i jashtëzakonshëm. Dhe fqinja e shtëpisë ishte nje element thelbësor i kësaj organizate të vogël”. “Kisha nevojë që të xhiroja këtë film për të mbijetuar- përfundon Almodovar-Nëse do të ishte nevoja, do të kisha dhënë jetën time për “Volver”.

[autori]

Keto dy ditet e fundit, filmat e prezantuar ne konkurimin zyrtar per Palmën e Arte kane qene :

- "Iklimler" ("Klimates") - "Klimat", filmi turk i Nuri Bilge Ceylan. Pritur shume mire nga shtypi dhe kritika profesionale, regjizori turk konsiderohet si pasardhësi më i denjë i Antonionit (mjeshtrit te madh te incomunikabilitetit dhe subversionit).
www.nbcfilm.com




- "Il caimano" ("Kumbari") -filmi i italianit Nani Moretti (ata qe jetojne ne Itali, mund ta shikojne filmin ne kinemate e ketij vendi, ku deri më tani ai eshte pare nga 1.5 miljon spektatore !!). Filmi, nje parodi me nje humor te holle e qe midis te tjerash trajton edhe personazhin e Berluskonit, u prit ne menyre tejet entuziaste nga kritika dhe publiku i Kanës.




- "Babel" filmi i meksikanit Alejandro Gonzáles Iñárritu. Kritika duket e ndare me dysh persa i perket cilesive te filmit...

[autori]

Gjithmone ne konkurim per Palmen e Arte, dje u prezantuan ne Kanë :

- "Dritat e periferisë" ("LAITAKAUPUNGIN VALOT" aka "Les Lumières du Faubourg") i finlandezit Aki KAURISMÄKI, i cili merr pjese per here te trete ne kete Festival. I pritur shume mire nga kritika dhe shtypi i specializuar, filmi trajton temen e vetmise se nje roje nate.



Më ne fund, pas nje jave nga hapja e Festivalit, ndodhi dhe i famshmi eveniment i forte i Kanës: filmi i fundit i francezit Bruno DUMONT i titulluar "Flandres". Regjizori ne fjale, i shquar per filmat e tij rradikalë, origjinalë dhe pa konçesione, tronditi sallën me forcen e tij kinematografike. I interpretuar totalisht nga aktore jo-profesionistë, gjithmone sipas kritikes, "Flandres" ("Flandra"), filmi i tij me efektet e nje bombe eshte nje meditim fizik dhe mental mbi te miren dhe te keqen, i çveshur teresisht nga shpjegimet psiko-sociologjike.
A do te guxoje Juria e Kanës te vleresoje me çmim nje veper kaq rradikale ? Pergjigja... te djelën, me 28 maj, ne Ceremonine e Mbylljes se Festivalit.

[Ligesia]

Kam qef ta shikoj ate filmin e morettit, kam pare Caro Diario dhe me ka pelqyer shume

[autori]

Kam qef ta shikoj ate filmin e Morettit, kam pare "Caro Diario" dhe me ka pelqyer shume

Moretti eshte kineasti me i mire qe kane sot per sot italianët. Mos hezito te shikosh "Il Caimano".