Kjo është Feja jonë (Mësime të rendesishme!)

[Abdur-Rahman70]

هَذَا دِينُنَا

Kjo është Feja Jonë

تألف
فضيلة الشيخ عبد الحكم القحطاني
حفظه الله

E shkruar nga Sheikhu i nderuar Abdu-l-Hakem El-Kahtani (Allahu e ruajt)

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ
الحَمْدُ لِلَّهِ ، وَالصَّلَاةُ وَالسَّلَامُ عَلىٰ رَسُولِ اللَّهِ ، وَعَلىٰ آلهِ وَصَحْبهِ وَمَنْ وَالَاهُ، وبَعَدُ

:

Me Emrin e Allahut, Mëshiruesit, Mëshirëbëresit.
Falenderimi i takon vetëm Allahut të Madhëruar, paqja dhe bekimi qofshin mbi të dërguarin e Allahut, mbi familjen e tij, dhe pasuesit (shokët) e tij, dhe ata që ishin besnik dhe lojal ndaj tij.

Dhe pastaj:

فَهٰذِهِ كَلِمَاتٌ يَسِيرَةٌ فِيهَا بَيَانُ مَا نَدِينُ اللَّهَ بِهِ فِي مَسَائِلِ أَصْلِ دِينِ الإِسْلَامِ مِمَّا لَا يَصِحُّ إِيمَانُ المَرْءِ إِلَّا بِهِ ، كَتَبْتُهَا عَلىٰ وَجْهِ الاخْتِصَارِ وَالإِجْمَالِ ،لِتَكُونَ عَوْنَاً لِلْمُوَحِّدِينَ ، وَحِلْيَةً لِلْأوْلِيَاءِ وَالمؤْمِنِينَ ، وَعُدَّةً لَهُمْ فِي الدَّعْوَةِ إِلىٰ هٰذَا الدِّينِ .
وَهٰذَا أَوَانُ الشُّرُوعِ بِالمَقْصُودِ:

Këto janë fjalë të thjeshta dhe të lehta për t´i kuptuar me të cilat shpjegohet se si ne e adhurojmë Allahun e Madhëruar, prej çështjeve të lidhura me Aslu-dinin (Themelin e dinit Islam), pa të cilin nuk është i plotë dhe i saktë besimi i njeriut. E kam shkruar këtë përmbledhje në menyrë të shkurtër dhe të përgjithshme, si mbështetje dhe ndihmë për muvehidët, stoli të çmuara për eulijat (miqët e ngushtë) dhe mu’minët (besmitarët), dhe pajisje për ta në fushen e davetit dhe thirrjen në këtë din.

Dhe tani fillimi i kësaj domethënie:

نَقُولُ : نُؤْمِنُ بِاللَّهِ وَمَلَائِكَتِهِ وَكُتُبهِ وَرُسُلِهِ وَاليَوْمِ الآخِرِ وَبِالْقَدَرِ خَيْرهِ وَشَرِّهِ .

Themi: Besojmë në Allahun, Melekët e Tij, Librat e Tij, të Dërguarit e Tij dhe Ditën e Fundit (Gjykimit) dhe përcaktimin e Allahut të Madhëraur, i mire dhe i keq qoftë.

﴿ وَمَنْ يَكْفُرْ بِاللَّهِ وَمَلائِكَتِهِ وَكُتُبِهِ وَرُسُلِهِ وَالْيَوْمِ الآخِرِ فَقَدْ ضَلَّ ضَلالا بَعِيدًا ﴾

”Dhe kushdo që mohon Allahun, Melekët e Tij, Librat e Tij, të Dërguarit e Tij dhe Ditën e Fundit, atëherë ai vërtet e ka humbur rrugën tepër larg.” (An Nisa’ – Gratë, 4:136)

* نُؤْمِنُ بِاللَّهِ رَبّاً وَإِلٰهَاً وَحَكَمَاً وَوَلِيَّاً لَاشَرِيكَ لَهُ فِي شَيْءٍ مِنْ ذٰلِكَ .

* Besojmë se Allahu i Lartësuar është Rabb (Zot), Ilah (I vetmi që meriton të adhurohet) Gjykatës, Sundues dhe Mbrojtës dhe nuk ka shok e as partner në asnjërën prej këtyre.

﴿ قُلْ أَغَيْرَ اللَّهِ أَبْغِي رَبًّا وَهُوَ رَبُّ كُلِّ شَيْءٍ ﴾

”Thuaj: “A mos duhet të kërkoj zot tjetër përveç Allahut, ndërkohë që Ai është Zoti i gjithçkaje?” (En Aam – Bagëtitë, 6:164)



﴿ قَالَ أَغَيْرَ اللَّهِ أَبْغِيكُمْ إِلَهًا وَهُوَ فَضَّلَكُمْ عَلَى الْعَالَمِين ﴾

“A të kërkoj për ju Ilah (të adhuruar) tjetër përveç Allahut, ndërkohë që Ai ju ka zgjedhur ju përmbi gjithë Alemin (njerëzit dhe xhindet e kohës)?” (El A’raf – Lartësitë 7:140)

﴿ أَفَغَيْرَ اللَّهِ أَبْتَغِي حَكَمًا وَهُوَ الَّذِي أَنْزَلَ إِلَيْكُمُ الْكِتَابَ مُفَصَّلا ﴾

“A të kërkoj gjykues tjetër përveç Allahut, ndërkohë që është Ai i Cili ju ka zbritur Librin (Kur’anin), të shtjelluar në imtësi?” (En Aam – Bagëtitë, 6:114)

﴿ قُلْ أَغَيْرَ اللَّهِ أَتَّخِذُ وَلِيًّا فَاطِرِ السَّمَاوَاتِ وَالأرْضِ وَهُوَ يُطْعِمُ وَلا يُطْعَمُ
قُلْ إِنِّي أُمِرْتُ أَنْ أَكُونَ أَوَّلَ مَنْ أَسْلَمَ وَلا تَكُونَنَّ مِنَ الْمُشْرِكِينَ ﴾

”Thuaj: “A mos vallë do të zgjedh për Vali (mbrojtës e të adhuruar) tjetërkënd pos Allahut, Krijuesin e qiejve dhe të tokës? Dhe Ai është i Cili ushqen e që Vetë nuk ushqehet.” Thuaj: “Vërtet unë jam urdhëruar të jam i pari i atyre që ia nënshtrojnë veten e tyre Allahut si muslimanë.” Dhe mos u bëj ti (O Muhammed) prej Mushrikinëve (mohuesve të Njësisë së Allahut, që i vënë shok Allahut).” (En Aam – Bagëtitë, 6:14)

* وَنُؤْمِنُ بِأَنَّ أَوَّلَ وَاجِبٍ أَوْجَبَهُ اللَّهُ عَلىٰ العِبَادِ هُوَ التَّوْحِيدُ ، وَهُوَ الَّذِي خَلَقَ اللَّهُ الخَلْقَ لِأَجْلِهِ ، وَقَامَتِ لِأَجْلِهِ السَّمَاوَاتُ وَالأَرْضُ ؛ وَهُوَ إِفْرَادُ اللَّهِ بِمَا لَا يَكُونُ إِلَّا لِلَّهِ ، وَهُوَ أَصْلُ الدِّينِ ، وَهُوَ دَعْوَةُ الأَنْبِيَاءِ جَمِيعَاً وَدِينُهُمْ ، وَهُوَ الإِسْلَامُ العَامُّ الَّذِي لَا يَقْبَلُ اللَّهُ غَيْرَهُ.

* Dhe besojmë se obligimi i parë me të cilën Allahu i Madhëruar i ka urdhëruar robërit e Tij është Teuhidi (Njëshmëria e Allahut të Madhëruar), dhe kjo është arsyeja e krijimit, dhe i ka vendosur qiejt dhe tokën për këtë shkak; Ai (teuhidi) është Njësimi i Allahut në atë që i përket vetëm Atij, dhe ky është Aslu-dini (Themeli i fesë), thirrja e gjithë të dërguarve pa përjashtim dhe dini (feja) e tyre, dhe Islami i përgjithshëm, që Allahu nuk pranon tjetër, pos tij.

﴿ أَلَا لَهُ الْخَلْقُ وَالْأَمْرُ تَبَارَكَ اللَّهُ رَبُّ الْعَالَمِينَ ﴾

“Padyshim që i Tij është Krijimi dhe Komandimi. I Shenjtëruar dhe i Lartësuar qoftë Allahu, Zoti i Aleminit (i gjithë botëve, i gjithçkaje që ekziston, i njerëzve dhe i xhindeve). (Al A’raf - Lartësitë , 7:54)

﴿ إِنَّنِي أَنَا اللَّهُ لَا إِلَهَ إِلَّا أَنَا فَاعْبُدْنِي وَأَقِمِ الصَّلَاةَ لِذِكْرِي ﴾

“Sigurisht që Unë, vërtet Unë jam Allahu! La ilahe il-la Ene (nuk ka asnjë të adhuruar tjetër më të drejtë përveç Meje), kështu që më adhuro Mua dhe plotëso rregullisht faljen e namazit për Përkujtimin Tim.” (Ta – Ha , 20:14)

﴿ وَمَا خَلَقْتُ الْجِنَّ وَالْإِنْسَ إِلَّا لِيَعْبُدُونِ ﴾

”Dhe Unë (Allahu) nuk i krijova njerëzit dhe xhindet, veçse që ata duhet të më adhurojnë vetëm Mua.” (Edh Dharijat - Erërat shpërndarëse, 51:56)

﴿ وَمَا أَرْسَلْنَا مِنْ قَبْلِكَ مِنْ رَسُولٍ إِلَّا نُوحِي إِلَيْهِ أَنَّهُ لَا إِلَهَ إِلَّا أَنَا فَاعْبُدُونِ ﴾

”Dhe Ne nuk kemi sjellë ndonjë të Dërguar para teje (O Muhammed) e që të mos e kemi frymëzuar Ne (duke i thënë): “La ilahe il-la Ene (nuk ka të adhuruar tjetër të merituar veç Meje - Allahu), pra më adhuroni Mua të Vetëm.” (El Enbija – Pejgamberët, 21-25)

﴿ وَلَقَدْ بَعَثْنَا فِي كُلِّ أُمَّةٍ رَسُولًا أَنِ اُعْبُدُوا اللَّهَ وَاجْتَنِبُوا الطَّاغُوتَ فَمِنْهُمْ مَنْ هَدَى اللَّهُ وَمِنْهُمْ مَنْ حَقَّتْ عَلَيْهِ الضَّلَالَةُ فَسِيرُوا فِي الْأَرْضِ فَانْظُرُوا كَيْفَ كَانَ عَاقِبَةُ الْمُكَذِّبِينَ ﴾

”Dhe me të vërtetë që Ne kemi dërguar te çdo Ummet (bashkësi njerëzish, popull, komb) të Dërguar (duke shpallur): “Adhuroni vetëm Allahun dhe shmanguni dhe i rrini larg Tagutit (shejtanëve ose çdo gjëje tjetër që adhurohet pos Allahut).” Pastaj, pati prej atyre popujve të cilët Allahu i drejtoi, pati edhe të tjerë të cilët e merituan dhe iu bë e pashmangshme rruga e gabuar. Udhëtoni pra nëpër tokë dhe shikoni se si ishte fundi i atyre të cilët përgënjeshtruan (të vërtetën).” (En Nahl – Bleta, 16:36)

﴿ وَمَنْ يَبْتَغِ غَيْرَ الْإِسْلَامِ دِينًا فَلَنْ يُقْبَلَ مِنْهُ وَهُوَ فِي الْآَخِرَةِ مِنَ الْخَاسِرِينَ ﴾


”Dhe kushdo që kërkon ndonjë fe tjetër përveç Islamit, ajo kurrë nuk do t’i pranohet atij dhe në Botën e Pastajme do të jetë prej të humburve.” (Al Imran - Familja e Imranit, 3:85)

﴿ إِنَّ الدِّينَ عِنْدَ اللَّهِ الْإِسْلَامُ ﴾

”Padyshim se feja (e vërtetë dhe e pranuar) tek Allahu është Islami.” (Al Imran - Familja e Imranit, 3:19)

* وَنُؤْمِنُ بِإِفْرَادِ اللَّهِ فِي الخَلْقِ وَالملْكِ وَالتَّدْبِيرِ وَإِفْرَادِهِ فِي أَفْعَالِهِ ؛ وَهُوَ الَّذِي يُسَمِّيهِ العُلَمَاءُ ﺑِ» تَوْحِيدِ الرُّبُوبِيَّةِ «

* Dhe besojmë në Njëshmerinë e Allahut të Madhëruar në krijim, sundim dhe rregullim, dhe Njëshmërimin e Tij në veprat e Tij. Dhe këtë e quajnë dijetaret si: Teuhidu-l-Rrububuijeh (Njëshmeria e Allahut në Zotërim dhe Sundim).

﴿ قُلْ مَنْ يَرْزُقُكُمْ مِنَ السَّمَاءِ وَالْأَرْضِ أَمَّنْ يَمْلِكُ السَّمْعَ وَالْأَبْصَارَ وَمَنْ يُخْرِجُ الْحَيَّ مِنَ الْمَيِّتِ وَيُخْرِجُ الْمَيِّتَ مِنَ الْحَيِّ وَمَنْ يُدَبِّرُ الْأَمْرَ فَسَيَقُولُونَ اللَّهُ فَقُلْ أَفَلَا تَتَّقُونَ ﴾

“Thuaju: “Kush ju sjell furnizim nga qielli dhe nga toka dhe kush është Zotëruesi i të dëgjuarit dhe të shikuarit? Dhe kush e nxjerr të gjallën nga e vdekura dhe të vdekurën nga e gjalla? Dhe kush është rregulluesi dhe sunduesi i të gjitha çështjeve?” Do të thonë të gjithë: “Allahu.” Thuaju: “A nuk do të keni atëherë frikë nga Ndëshkimi i Allahut?” (Junus, 10:31)

﴿ اللَّهُ الَّذِي رَفَعَ السَّمَاوَاتِ بِغَيْرِ عَمَدٍ تَرَوْنَهَا ثُمَّ اسْتَوَى عَلَى الْعَرْشِ وَسَخَّرَ الشَّمْسَ وَالْقَمَرَ كُلٌّ يَجْرِي لِأَجَلٍ مُسَمًّى يُدَبِّرُ الْأَمْرَ يُفَصِّلُ الْآَيَاتِ لَعَلَّكُمْ بِلِقَاءِ رَبِّكُمْ تُوقِنُونَ ﴾

“Allahu është Ai i Cili ngriti qiejt pa shtylla që t’i shihni. Pastaj Ai Isteva (u ngrit lartë dhe qëndroi mbi) Arsh (Fronin e Tij Madhështor, vërtet siç i shkon Madhështisë së Tij). Ai solli diellin dhe hënën të vazhdojnë të rrotullohen, secili duke ndjekur kursin e vet për një kohë të përcaktuar. Ai rregullon të gjitha çështjet dhe punët duke shpjeguar Ajetet (argumentet, provat, shenjat e Tij) në imtësi që ju të besoni me vendosmëri e bindje të plotë për takimin (pas ringjalljes) me Zotin tuaj”(Er Rad – Shkrepëtima, 13:2)

﴿ أَلَا لَهُ الْخَلْقُ وَالْأَمْرُ تَبَارَكَ اللَّهُ رَبُّ الْعَالَمِينَ ﴾

“Padyshim që i Tij është Krijimi dhe Komandimi. I Shenjtëruar dhe i Lartësuar qoftë Allahu, Zoti i Aleminit (i gjithë botëve, i gjithçkaje që ekziston, i njerëzve dhe i xhindeve).” (Al A’raf – Lartësitë, 7:54)

﴿ وَلَئِنْ سَأَلْتَهُمْ مَنْ خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ وَسَخَّرَ
الشَّمْسَ وَالْقَمَرَ لَيَقُولُنَّ اللَّهُ فَأَنَّى يُؤْفَكُونَ ﴾

“Dhe sikur t’i pyesje ata: “Kush i ka krijuar qiejt dhe tokën dhe ka sjellë diellin dhe hënën të rrotullohen?” Padyshim që do të përgjigjen: “Allahu.” Si atëherë gënjehen e shmangen (nga e vërteta)?” (El Ankebut – Merimanga, 29:61)


﴿ وَلَئِنْ سَأَلْتَهُمْ مَنْ خَلَقَهُمْ لَيَقُولُنَّ اللَّهُ فَأَنَّى يُؤْفَكُونَ ﴾


”Dhe nëse i pyet ata se kush i ka krijuar, patjetër që do të përgjigjen: “Allahu.” Si atëherë janë larguar (nga të adhuruarit Allahun i Cili i ka krijuar ata)?” (Ez Zukhruf – Stolitë e arit, 43:87)

Vazhdon, bi-idhnillah.

[Abdur-Rahman70]

* وَنُؤْمِنُ بِإِفْرَادِ اللَّهِ بِأَفْعَالِ العِبَادِ ، أَوْ إِفْرَادِ اللَّهِ بِالْعِبَادَةِ ، وَهُوَ مَا يُسَمِّيهِ العُلَمَاءُ ﺑِ»تَوْحَيدِ الأُلُوهِيَّةِ«، الَّذِي هُوَ تَحْقِيقُ مَعْنَىٰ لَا إِلٰهَ إِلَّا اللَّهُ ، وَالَّتِي تَتَرَكَّبُ مِنْ نَفْيٍ وَإِثْبَاتٍ ، وَمَعْنَىٰ النَّفْيِ :هُوَ خَلْعُ الأَنْدَادِ وَنَفْيُ الإِلَٰهِيَّةِ عَنْ جَمِيعِ المعْبُودَاتِ مِنْ دُونِ اللَّهِ وَهُوَ مَا يُعبَّرُ عَنْهُ ﺑِ»الْكُفْرِ بِالطَّاغُوتِ«، وَالإِثْبَاتُ : إِثْبَاتُ الأُلُوهِيَّةِ لِلَّهِ وَإِفْرَادُهُ بِأَنْوَاعِ العِبَادَةِ جَمِيعِهَا .
هٰذَا هُوَ التَّوْحِيدُ الَّذِي دَارَتْ وَتَدُورُ عَلَيْهِ رُحَىٰ المَعْرَكَةِ بَيْنَ أَهْلِ الإِسْلَامِ وَأَهْلِ الشِّرْكِ .

* Dhe besojmë në Njëshmërinë e Allahut të Madhëruar në veprat e robërve apo në Njëshmërine e Allahut në adhurim (ibadet). Dhe këtë e quajnë dijetaret si: Teuhidu-l-Ibadeh (Njëshmëria e Allahut të Madhëruar në adhurim), dhe ky lloj (i teuhidit) është realizimi dhe përmbushja e La Ilahe il-laAllah (Askush nuk meriton, nuk ka të drejtë e nuk duhet të adhurohet përveç All-llahut!), që përbëhet nga mohimi (refuzimi) dhe pohimi (vërtetimi), dhe me mohim nënkuptohet: shkëputja dhe mohimi i ibadetit (adhurmit) rivalëve (zotërave të rrejshëm) dhe mohimi i të gjitha perëndive (zotrave të rrejshëm) që adhurohen krahas Allahut, dhe me këtë nënkuptohet shprehja: El-Kufru Bit-Taghut (mohimi dhe refuzimi i Taghutit – zotit të rrejshëm dhe gjithëçka që adhurohet, pasohet dhe nënshtrohet pos Allahut). Dhe me pohim (vërtetim) nënkuptohet: Pohimi dhe pranimi i Njëshmërisë së Allahut të Madhëruar, dhe veçimi dhe Njëshmërimin e Allahut në të gjitha llojet e ibadeteve (adhurimeve).


Dhe ky lloj i Teuhidit është dhe ka qenë arsyeja e luftimeve mes pasuesve të islamit dhe pasusve të shirkut.

﴿ وَلَا تَجْعَلْ مَعَ اللَّهِ إِلَهًا آَخَرَ فَتُلْقَى فِي جَهَنَّمَ مَلُومًا مَدْحُورًا ﴾

“Mos sill ilah (të adhuruar e zot) tjetër me Allahun, ose përndryshe do të hidhesh në Xhehenem i merituar për t’u ngarkuar me faj dhe i përzënë (nga Mëshira e Allahut). (El Isra – Udhëtimi naten, 17:39)


﴿ الَّذِي جَعَلَ مَعَ اللَّهِ إِلَهًا آَخَرَ فَأَلْقِيَاهُ فِي الْعَذَابِ الشَّدِيدِ ﴾


”I cili ngriti një ilah (zot të adhuruar tjetër) me Allahun. Hidheni atë në ndëshkimin e ashpër.” (Kaf, 50:26)


﴿ قَالَ أَغَيْرَ اللَّهِ أَبْغِيكُمْ إِلَهًا وَهُوَ فَضَّلَكُمْ عَلَى الْعَالَمِينَ ﴾

“Ai (Musai) tha: “A të kërkoj për ju Ilah (të adhuruar) tjetër përveç Allahut, ndërkohë që Ai ju ka zgjedhur ju përmbi gjithë Alemin (njerëzit dhe xhindet e kohës)?” (Al A’raf – Lartësistë, 7:140)


﴿ وَلَقَدْ بَعَثْنَا فِي كُلِّ أُمَّةٍ رَسُولًا أَنِ اُعْبُدُوا اللَّهَ وَاجْتَنِبُوا الطَّاغُوتَ ﴾

“Dhe me të vërtetë që Ne kemi dërguar te çdo Ummet (bashkësi njerëzish, popull, komb) të Dërguar (duke shpallur): “Adhuroni vetëm Allahun dhe shmanguni dhe i rrini larg Taghutit (shejtanëve ose çdo gjëje tjetër që adhurohet pos Allahut).” (En Nahl – Bleta, 16:36)

فَاللَّهُ لَا مَعْبُودَ بِحَقٍّ إِلَّا هُوَ ، وَذٰلِكَ فِي جَمِيعِ أَنْوَاعِ العِبَادَةِ ؛ وَيَجْمَعُ هٰذَا الإِفْرَادُ ثَلَاثَةَ أُمُورٍ : إِفْرَادَ اللَّهِ بِالشَّعَائِرِ وَالنُّسُكِ ، وَإِفْرَادَهُ بِالْوِلَايَةِ ، وَإِفْرَادَهُ بِالْحُكْمِ وَالتَّشْرِيعِ .

Pra, nuk meriton të adhurohet më të drejtë askush tjetër pos Allahut të Madhëruar, dhe kjo në të gjitha llojet e ibadetëve (adhurimeve). Njëshmëria e Allahut të Madhëruar në adhurim përbehet nga tri gjëra: Njëshmëria e Allahut në të gjitha ritet (rituale) fetare dhe sakrifica, Njëshmëria e Allahut në aleancë dhe lojalitet , dhe Njëshmëria e Allahut në gjykim dhe legjislacion (ligjdhënie dhe ligjbërje).


* فَنُؤْمِنُ بِإِفْرَادِ اللَّهِ فِي النُّسُكِ وَالشَّعَائِرِ مِثْلِ :الدُّعَاءِ ، وَالاسْتِغَاثَةِ ، وَالذَّبْحِ، وَالصَّلَاةِ ، وَنَحْوِهِا ؛ فَمَا لَا يَكُونُ إِلَّا لِلَّهِ لَا يُصْرَفُ شَيْءٌ مِنْهُ لِغَيْرِهِ ، وَمَنْ صَرَفَهُ لِغَيْرِ اللَّهِ فَقَدْ عَبَدَ غَيْرَ اللَّهِ ، وَمَنْ عَبَدَ غَيْرَ اللَّهِ فَهُوَ مُشْرِكٌ كَافِرٌ .

* Dhe besojmë në Njëshmërinë e Allahut të Madhëruar në ritualet fetare dhe sakrifica siç janë: Duaja (lutja), kërkimi i ndihmës, sakrifica (të therrurit e kafshës - kurban), namazi (falja) dhe të ngjashme prej ibadeteve. Dhe këto janë vetëm për Allahun e Madhëruar, nuk drejtohen (këto ibadete) askujt pos Tij, dhe kush i drejton dikujt tjetër pos Allahut, ka adhuruar dikënd tjetër pos Allahut, dhe kush adhuron tjetër pos Allahut, i tilli është mushrik dhe kafir.

﴿ قُلْ إِنَّ صَلاتِي وَنُسُكِي وَمَحْيَايَ وَمَمَاتِي لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِينَ
لَا شَرِيكَ لَهُ وَبِذَلِكَ أُمِرْتُ وَأَنَا أَوَّلُ الْمُسْلِمِينَ ﴾

”Thuaj: “Sigurisht falja ime, kurbani im, jeta ime dhe vdekja ime janë për Allahun, Zotin e Aleminit (njerëzve, xhindeve dhe gjithçkaje që ekziston). Ai nuk ka asnjë shok e të barabartë me Të dhe për këtë unë jam urdhëruar dhe unë jam i pari që i nënshtrohem Vullnetit të Tij si Musliman.” (En Aam - Bagëtitë: 6:162-163)

﴿ وَمَنْ يَدْعُ مَعَ اللَّهِ إِلَهًا آَخَرَ لَا بُرْهَانَ لَهُ بِهِ فَإِنَّمَا حِسَابُهُ عِنْدَ رَبِّهِ إِنَّهُ لَا يُفْلِحُ الْكَافِرُونَ ﴾

”Dhe kushdo që lut (ose adhuron) në vend të Allahut çdo ilah (zot) tjetër për të cilin nuk ka asnjë provë, atëherë llogaria e tij është vetëm te Zoti i tij. Vërtet që Kafirët (mohuesit e Njësisë së Allahut) nuk do të kenë kurrë sukses.” (El Mu’minun - Besimtarët, 23:117)

﴿ وَلَا تَجْعَلُوا مَعَ اللَّهِ إِلَهًا آَخَرَ إِنِّي لَكُمْ مِنْهُ نَذِيرٌ مُبِينٌ ﴾

“Dhe mos vini (e mos adhuroni) me Allahun ilah (zot e të adhuruar tjetër). Vërtet që unë (Muhammedi – alejhi selam) jam për ju këshillues i qartë nga Ai.” (Edh Dharijat - Erërat shpërndarëse, 51:51)

[Abdur-Rahman70]

* وَنُؤْمِنُ بِإِفْرَادِ اللَّهِ بِالْوِلَايَةِ ، وَأَنَّهُ لَا يَتَحَقَّقُ إِلَّا بِأَمْرَيْنِ:
الأَوَّلُ: اتِّخَاذُ اللَّهِ وَحْدَهُ وَلِيَّاً ؛ فَمَنِ اتَّخَذَ غَيْرَ اللَّهِ وَلِيَّاً أَوْ دَخَلَ فِي وِلَايَةِ غَيْرِ اللَّهِ فَهُوَ مُشْرِكٌ كَافِرٌ.

* Dhe besojmë në Njëshmërinë e Allahut të Madhëruar në aleancë dhe lojalitet (dashuria dhe urrejtja për hir të Tij), dhe kjo nuk përmbushet përpos me dy gjëra:

E para: Të mirret Allahu si i vetmi Mbrojtës, Përkrahës dhe Aleat, dhe kush merr dikënd tjetër si të vetmin Mbrojtës, Përkrahës dhe Aleat, apo hynë në aleance me dikënd tjetër pos Allahut , i tilli është mushrik dhe kafir.

﴿ قُلْ أَغَيْرَ اللَّهِ أَتَّخِذُ وَلِيًّا فَاطِرِ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَهُوَ يُطْعِمُ وَلَا يُطْعَمُ قُلْ إِنِّي أُمِرْتُ أَنْ أَكُونَ أَوَّلَ مَنْ أَسْلَمَ وَلَا تَكُونَنَّ مِنَ الْمُشْرِكِينَ ﴾

”Thuaj: “A mos vallë do të zgjedh për Vali (mbrojtës e të adhuruar) tjetërkënd pos Allahut, Krijuesin e qiejve dhe të tokës? Dhe Ai është i Cili ushqen e që Vetë nuk ushqehet.” Thuaj: “Vërtet unë jam urdhëruar të jam i pari i atyre që ia nënshtrojnë veten e tyre Allahut si muslimanë.” Dhe mos u bëj ti (O Muhammed) prej Mushrikinëve (mohuesve të Njësisë së Allahut, që i vënë shok Allahut)” (En Aam – Bagëtitë, 6:14)

﴿ اللَّهُ وَلِيُّ الَّذِينَ آمَنُوا يُخْرِجُهُمْ مِنَ الظُّلُمَاتِ إِلَى النُّورِ وَالَّذِينَ كَفَرُوا أَوْلِيَاؤُهُمُ الطَّاغُوتُ يُخْرِجُونَهُمْ مِنَ النُّورِ إِلَى الظُّلُمَاتِ أُولَٰئِكَ أَصْحَابُ النَّارِ هُمْ فِيهَا خَالِدُونَ ﴾

”Allahu është Valiu (Mbrojtësi, Ruajtësi) i atyre që e besojnë Atë. Ai i nxjerr ata nga
errësira në dritë, por sa për ata që nuk besojnë, Eulija (mbështetës, ndihmues) të tyre janë
Taghutët: këta i nxjerrin nga drita dhe i zhysin në errësirë. Këta janë banorët e Zjarrit dhe
atje do të banojnë përgjithmonë.” (El Bekare – Lopa, 2:257)

﴿ قَالُوا سُبْحَانَكَ أَنْتَ وَلِيُّنَا مِنْ دُونِهِمْ بَلْ كَانُوا يَعْبُدُونَ الْجِنَّ أَكْثَرُهُمْ بِهِمْ مُؤْمِنُونَ ﴾

”Ata (melekët) do të thonë: “I Lartësuar je Ti! Ti je Vali (Zoti) ynë në vend të atyre. Përkundrazi, ata adhuronin xhindet; shumica e tyre besonin në ta.” (Sebe’ë – Qyteti Sebe’ë, 34:41)

﴿ اتَّبِعُوا مَا أُنْزِلَ إِلَيْكُمْ مِنْ رَبِّكُمْ وَلَا تَتَّبِعُوا مِنْ دُونِهِ أَوْلِيَاءَ قَلِيلًا مَا تَذَكَّرُونَ ﴾

”Ndiqni çfarë ju është zbritur juve nga Zoti juaj (Kur’anin, Pejgamberin – alejhi selam - dhe rrugën e tij) dhe mos shkoni pas asnjë Eulijai (ndihmues a mbrojtës që ju urdhëron të adhuroni të tjerë përveç a përkrah Allahut) tjetër pos Atij (Allahut). Sa pak që përkujtoni!” (Al A’raf – Lartësistë, 7:3)

﴿ الَّذِينَ آمَنُوا يُقَاتِلُونَ فِي سَبِيلِ اللَّهِ وَالَّذِينَ كَفَرُوا يُقَاتِلُونَ فِي سَبِيلِ الطَّاغُوتِ فَقَاتِلُوا أَوْلِيَاءَ الشَّيْطَانِ إِنَّ كَيْدَ الشَّيْطَانِ كَانَ ضَعِيفا ﴾

”Ata që besojnë, (ata) luftojnë për Çështjen e Allahut, ndërsa ata që nuk besojnë, (këta)
luftojnë për Çështjen e Taghutit (të Shejtanit) . Kështu pra luftoni kundër shokëve të
shejtanit. Vërtet që komploti i shejtanit është gjithnjë shumë i dobët.” (En Nisa’ – Gratë, 4:76)

﴿ فَرِيقاً هَدَى وَفَرِيقاً حَقَّ عَلَيْهِمُ الضَّلاَلَةُ إِنَّهُمُ اتَّخَذُوا الشَّيَاطِينَ أَوْلِيَاءَ مِنْ دُونِ اللَّهِ وَيَحْسَبُونَ أَنَّهُمْ مُهْتَدُونَ ﴾

“Një grup Ai e drejtoi dhe një grup meritoi të jetë me të gabuarën, (sepse) në të vërtetë ata zgjodhën shejtanët për mbrojtës e ndihmës në vend të Allahut, duke menduar në këtë mënyrë se janë të udhëzuar drejt.” (El A’raf – Lartësitë: 7:30)

﴿ أَفَحَسِبَ الَّذِينَ كَفَرُوا أَنْ يَتَّخِذُوا عِبَادِي مِنْ دُونِي أَوْلِيَاءَ
إِنَّا أَعْتَدْنَا جَهَنَّمَ لِلْكَافِرِينَ نُزُلًا ﴾

“A mos mendojnë ata që nuk besojnë se ata mund të marrin robët e Mi (të Dërguarit e Mi: Isain, birin e Merjemes, Uzejrin, melekë, shenjtorë, etj) si Eulija (zota, mbrojtës, ndihmues) përveç Meje? Vërtet që Ne kemi përgatitur Xhehenemin për kënaqësinë e mosbesimtarëve” (El Kehf – Shpella, 18:102)

﴿ وَلَوْ كَانُوا يُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَالنَّبِيِّ وَمَا أُنْزِلَ إِلَيْهِ مَا اتَّخَذُوهُمْ أَوْلِيَاءَ
وَلَٰكِنَّ كَثِيرًا مِنْهُمْ فَاسِقُونَ ﴾

”Dhe po të kishin besuar Allahun dhe Pejgamberin (Muhammed alejhi selam) dhe çfarë i është shpallur atij, ata kurrë nuk do t’i kishin ata (mosbesimtarët) për miq e shokë, por shumë prej tyre janë Fasikunë (të panënshtruar e të pabindur ndaj Allahut).” (El Madideh – Sofra e shtruar, 5:81)

الثَّانِي: مُوَالَاةُ أَوْلِيَائهِ، وَمُعَادَاةُ أَعْدَائهِ ، وَهُوَ لَازِمٌ مِنْ لَوَازِمِ الأَوَّلِ لَا يَنْفَكُّ عَنْهُ أَوْ هُوَ مُتَضَمَّنٌ فِيهِ ؛ فَمَنْ تَوَلَّىٰ المشْرِكِينَ أَوِ الكُفَّارَ وَإِنْ لَمْ يُعَادِ المسْلِمِينَ فَهُوَ كَافِرُ.

E dyta: Dashuria, lojaliteti dhe aleancë për aleatët e Allahut të Madhëruar, dhe armiqësi dhe urrejtje për armiqët e Tij, dhe ky është kusht i domosdoshëm, prej kushtëve dhe kërkesave të para qe lidhen me këtë, nuk mundet të ndahen, dhe janë pjesë e kësaj. Dhe kush i merr mushrikët dhe kafirat si aleatë (shok të ngushtë), edhe nëse nuk i armiqëson muslimanet, i tilli është kafir.

﴿ إِنَّا جَعَلْنَا الشَّيَاطِينَ أَوْلِيَاءَ لِلَّذِينَ لاَ يُؤْمِنُونَ ﴾

”Vërtet Ne i bëmë shejtanët Eulija (miq, ndihmës e shokë) për ata që nuk besojnë.” (El A’raf – Lartësitë, 7:27)

﴿ إِنَّهُمْ لَنْ يُغْنُوا عَنْكَ مِنَ اللَّهِ شَيْئًا وَإِنَّ الظَّالِمِينَ بَعْضُهُمْ أَوْلِيَاءُ بَعْضٍ
وَاللَّهُ وَلِيُّ الْمُتَّقِينَ ﴾

”Vërtet që ata nuk të vlejnë ty aspak ndaj Allahut (nëse Ai do të të ndëshkojë ty). Vërtet që Dhalimunët (mohuesit, mosbesimtarët, keqbërësit) janë Eulija (mbrojtës e ndihmues) të njëri-tjetrit, por Allahu është Vali (Mbrojtës e Ndihmues) i Muttekinëve ( i të përkushtuarve ndaj Tij në Besimin e Pastër Islam).” (El Xhathijah – Gjunjëzimi, 45:19)

﴿ لَا يَتَّخِذِ الْمُؤْمِنُونَ الْكَافِرِينَ أَوْلِيَاءَ مِنْ دُونِ الْمُؤْمِنِينَ وَمَنْ يَفْعَلْ ذَٰلِكَ فَلَيْسَ مِنَ اللَّهِ فِي شَيْءٍ إِلَّا أَنْ تَتَّقُوا مِنْهُمْ تُقَاةً وَيُحَذِّرُكُمُ اللَّهُ نَفْسَهُ وَإِلَى اللَّهِ الْمَصِيرُ ﴾

”Besimtarët mos t’i marrin kafirat (mohuesit) si Eulija (ndihmues, mbështetës) në vend se t’i marrin besimtarët. Dhe kushdo që e bën këtë, ai kurrë nuk do të ndihmohet nga Allahu në asnjë lloj mënyre; mund t’u mbështeteni vetëm në qoftë se vërtet ndjeni rrezik prej tyre. Dhe Allahu ju këshillon ju përkundër Vetes së Tij (ndaj Ndëshkimit të Tij). Dhe kthimi i fundit është tek Allahu.” (Al Imran – Familja e Imranit, 3:28)

﴿ يَاأَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لاَ تَتَوَلَّوْا قَوْماً غَضِبَ اللَّهُ عَلَيْهِمْ قَدْ يَئِسُوا مِنَ الآخِرَةِ كَمَا يَئِسَ الْكُفَّارُ مِنْ أَصْحَابِ الْقُبُور ﴾

”O ju që keni besuar! Mos i merrni për miq e shokë njerëzit nga populli të cilët tërhoqën mbi veten e tyre Zemërimin e Allahut. Sigurisht që ata kanë humbur çdo shpresë për të fituar ndonjë mirësi në Jetën e Përtejme, tamam si edhe kafirat (mohuesit) që kanë humbur çdo shpresë për ata ndër varre (se nuk do të ringjallen Ditën e Ringjalljes).” (El Mumtahineh – Gruaja në provë, 60:13)

﴿ يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آَمَنُوا لَا تَتَّخِذُوا الْيَهُودَ وَالنَّصَارَى أَوْلِيَاءَ بَعْضُهُمْ أَوْلِيَاءُ بَعْضٍ وَمَنْ يَتَوَلَّهُمْ مِنْكُمْ فَإِنَّهُ مِنْهُمْ إِنَّ اللَّهَ لَا يَهْدِي الْقَوْمَ الظَّالِمِينَ ﴾

”O ju që keni besuar! Mos i zini jehuditë dhe të krishterët për Eulija (shokë, miq e mbrojtës). Ata janë shokë, miq e mbrojtës vetëm për njëri-tjetrin dhe nëse ndonjë prej jush i zë ata Eulija, atëherë nuk ka dyshim se ai është një prej tyre. Sigurisht që Allahu nuk e udhëzon atë popull që është Dhalimun (keqbërës, mohues).”
(El Maideh – Sofra e shtruar, 5:51)

﴿ يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آَمَنُوا لَا تَتَّخِذُوا الَّذِينَ اتَّخَذُوا دِينَكُمْ هُزُوًا وَلَعِبًا مِنَ الَّذِينَ أُوتُوا الْكِتَابَ مِنْ قَبْلِكُمْ وَالْكُفَّارَ أَوْلِيَاءَ وَاتَّقُوا اللَّهَ إِنْ كُنْتُمْ مُؤْمِنِينَ ﴾

”O ju që keni besuar! Mos i zini Eulija (shokë, miq e mbrojtës) ata të cilët e marrin fenë tuaj për tallje dhe dëfrim, prej atyre të cilëve iu dhanë Librat e Parë (jehudi e të krishterë) para jush, as nga mosbesimtarët dhe kini frikë Allahun nëse me të vërtetë jeni besimtarë të vendosur.” (El Maideh – Sofra e shtruar, 5:57)

﴿ يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آَمَنُوا لَا تَتَّخِذُوا آَبَاءَكُمْ وَإِخْوَانَكُمْ أَوْلِيَاءَ إِنِ اسْتَحَبُّوا الْكُفْرَ عَلَى الْإِيمَانِ وَمَنْ يَتَوَلَّهُمْ مِنْكُمْ فَأُولَئِكَ هُمُ الظَّالِمُونَ ﴾

”O ju që keni besuar! Mos i merrni për Eulija (mbrojtës e ndihmues) baballarët tuaj dhe vëllezërit tuaj, nëse ata parapëlqejnë mosbesimin mbi Besimin. Dhe kushdo prej jush që vepron kështu, atëherë ai është prej Dhalimunëve (keqbërësve, të gabuarve).” (Teube – Pendimi, 9:23)

[Abdur-Rahman70]

* وَنُؤْمِنُ بِإِفْرَادِ اللَّهِ بِالْحُكْمِ وَالتَّشْرِيعِ وَأَنَّهُ لَا يَتَحَقَّقُ إِلَّا بِأُمُورٍ ثَلَاثَةٍ:
الأَوَّلُ: الإِيمَانُ بِأَنَّ التَّشْرِيعَ حَقٌّ خَالِصٌ لِلَّهِ وَحْدَهُ .

* Dhe besojmë në Njëshmerinë e Allahut të Madhëruar në gjykim, urdhër (vendim) dhe legjislacion (bërja dhe nxjerrja e ligjeve dhe normave), dhe kjo nuk përmbushet përpos me tri gjëra:

E para: Besimi se e drejta e legjislacionit (bërja dhe nxerrja e ligjeve dhe normave) i përketë vetëm Allahut.

﴿ إِنِ الْحُكْمُ إِلَّا لِلَّهِ أَمَرَ أَلَّا تَعْبُدُوا إِلَّا إِيَّاهُ ذَلِكَ الدِّينُ الْقَيِّمُ
وَلَكِنَّ أَكْثَرَ النَّاسِ لَا يَعْلَمُونَ ﴾

“Urdhëri e gjykimi nuk është për kënd tjetër, përveç Allahut. Ai ka urdhëruar që ju të mos adhuroni tjetër veçse Atë, kjo është feja e drejtë dhe e vërtetë, por shumica e njerëzve nuk e dinë.” (Jusuf, 12:40)

﴿ أَفَغَيْرَ اللَّهِ أَبْتَغِي حَكَمًا وَهُوَ الَّذِي أَنْزَلَ إِلَيْكُمُ الْكِتَابَ مُفَصَّلًا ﴾

“A të kërkoj gjykues tjetër përveç Allahut, ndërkohë që është Ai i Cili ju ka zbritur Librin (Kur’anin), të shtjelluar në imtësi?” (En Aam – Bagëtitë, 6:114)

﴿ أَمْ لَهُمْ شُرَكَاءُ شَرَعُوا لَهُمْ مِنَ الدِّينِ مَا لَمْ يَأْذَنْ بِهِ اللَّهُ وَلَوْلَا كَلِمَةُ الْفَصْلِ لَقُضِيَ بَيْنَهُمْ وَإِنَّ الظَّالِمِينَ لَهُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ ﴾

”Apo kanë ata shokë e të barabartë me Allahun (zota të rremë të tyre) të cilët kanë themeluar e përcaktuar për ta ndonjë fe të cilën nuk e ka urdhëruar e përcaktuar Allahu? Dhe po të mos kishte qenë për një Fjalë Vendimtare (tashmë të kaluar), çështja do të gjykohej mes tyre. Dhe padyshim që për Dhalimunët (mohuesit, keqbërësit), për ta është dënimi i dhimbshëm.” (Esh Shura – Këshillimi, 42:21)

﴿ أَلَا لَهُ الْخَلْقُ وَالْأَمْرُ تَبَارَكَ اللَّهُ رَبُّ الْعَالَمِينَ ﴾

“Padyshim që i Tij është Krijimi dhe Komandimi. I Shenjtëruar dhe i Lartësuar qoftë Allahu, Zoti i Aleminit (i gjithë botëve, i gjithçkaje që ekziston, i njerëzve dhe i xhindeve).” (Al A’raf – Lartësistë, 7:54)

﴿ وَلَا يُشْرِكُ فِي حُكْمِهِ أَحَدًا ﴾

“Ai nuk e ndan Vendimin dhe Ligjin e Gjykimit të Tij me askënd” (El Kehf - Shpella, 18:26)

﴿ اللَّهُ الَّذِي خَلَقَكُمْ ثُمَّ رَزَقَكُمْ ثُمَّ يُمِيتُكُمْ ثُمَّ يُحْيِيكُمْ هَلْ مِنْ شُرَكَائِكُمْ مَنْ يَفْعَلُ مِنْ ذَلِكُمْ مِنْ شَيْءٍ سُبْحَانَهُ وَتَعَالَى عَمَّا يُشْرِكُونَ ﴾

“Allahu është Ai i Cili ju krijoi ju, pastaj ju siguroi ushqimin, pastaj do t’ju bëjë të vdisni, pastaj (përsëri) do t’ju japë juve jetë (Ditën e Ringjalljes). A ka ndonjë nga (të ashtuquajturit prej jush) shokë e të barabartë (me Allahun) që bën ndonjë vepër të këtillë? Lavdi i qoftë Atij! Dhe i Lartë qoftë Ai mbi gjithçka që ata ia mveshin!” (Er Rum - Romakët, 30:40)

﴿ قُلْ أَرُونِيَ الَّذِينَ أَلْحَقْتُمْ بِهِ شُرَكَاءَ كَلَّا بَلْ هُوَ اللَّهُ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ ﴾

“Thuaju: “M’i tregoni mua ata të cilët ju ia keni bashkuar Atij si të barabartë me Të. Jo, kurrë! Përkundrazi, Ai është Allahu (Një, i Vetëm), i Gjithëfuqishmi, më i Urti Gjithëgjykues.” (Sebe’ë – Qyteti Sebe’ë, 34:27)

﴿ إِنِ الْحُكْمُ إِلاَّ لِلَّهِ يَقُصُّ الْحَقَّ وَهُوَ خَيْرُ الْفَاصِلِينَ ﴾

”Vendimi është vetëm për Allahun, Ai shpall të vërtetën dhe Ai është Gjykuesi më i Mirë.” (En Aam – Begëtitë, 6:57)

﴿ أَلَا لَهُ الْحُكْمُ وَهُوَ أَسْرَعُ الْحَاسِبِينَ ﴾

“Sigurisht që i Tij është Gjykimi dhe Ai është më i Shpejti në llogari.” (En Aam – Begëtitë, 6:62)

﴿ وَهُوَ اللَّهُ لَا إِلَهَ إِلَّا هُوَ لَهُ الْحَمْدُ فِي الْأُولَى وَالْآَخِرَةِ وَلَهُ الْحُكْمُ وَإِلَيْهِ تُرْجَعُونَ ﴾

“Dhe Ai është Allahu; La ilahe il-la Huve (askush nuk ka të drejtë të adhurohet përveç Atij). Për të është gjithë lavdërimi dhe falënderimi në të parën (në këtë botë) dhe në të fundit (në Jetën e Pasosur). Dhe Atij i takon Vendimi dhe tek Ai do të ktheheni (ju të gjithë).” (Kasas - Rrëfimi i vërtetë, 28:70)

﴿ ذَلِكُمْ بِأَنَّهُ إِذَا دُعِيَ اللَّهُ وَحْدَهُ كَفَرْتُمْ وَإِنْ يُشْرَكْ بِهِ تُؤْمِنُوا فَالْحُكْمُ لِلَّهِ الْعَلِيِّ الْكَبِيرِ ﴾

“(Du t’u thuhet): “Ky (dënim) është, pse kur bëhej thirrja për të besuar Allahun Një të Vetëm, ju nuk besuat, por kur Atij i viheshin shokë e i mvisheshin të barabartë, ju i besuat këta. Kështu pra, Gjykimi është vetëm i Allahut, më të Lartit, më të Madhit!” (Gafir / El Mu’min – Falësi / Besimtari, 40:12)

فَالتَّشْرِيعُ حَقٌّ خَالِصٌ لِلَّهِ ، وَهُوَ مِنْ خَصَائِصِ رُبُوبِيَّتهِ وَأُلُوهِيَّتهِ ، فَهُوَ وَحْدَهُ سُبْحَانَهُ صَاحِبُ الأَمْرِ وَالنَّهْيِ وَالتَّحْرِيمِ وَالتَّحْلِيلِ ؛ فَمَنْ شَرَّعَ فَقَدْ نَازَعَ اللَّهَ فِي رُبُوبِيَّتهِ وَأُلُوهِيَّتهِ فَيَكُونُ كَافِرَاً بِذٰلِكَ ؛ وَيَدْخُلُ فِي هٰذَا دُخُولَاً أَوَّلِيَّاً : الحُكَّامُ وَأَعْضَاءُ البَرْلَمَانَاتِ وَالمجالِسِ التَّشْرِيعِيَّةِ وَنَحْوُهُمْ مِمَّنْ نَصَّبُوا أَنْفُسَهُمْ مُشَرِّعِينَ مَعَ اللَّهِ ؛ وَعَلَيْهِ فَمَنْ يَقُومُ بِانْتِخَابِهِمْ وَ اخْتِيَارِهِمْ ، أَوْ يَرْضَىٰ بِذٰلِكَ وَلَوْ لَمْ يَنْتَخِبْهُمْ، فَقَدِ اخْتَارَ آلِهَةً مَعَ اللَّهِ ، وَمَنْ فَعَلَ ذٰلِكَ فَهُوَ مُشْرِكٌ كَافِرٌ .

Pra, legjislacioni (bërja dhe nxerrja e ligjeve dhe normave) i përketë vetëm Allahut, dhe është prej karakteristikave unike të Rrububijetit (Njëshmerisë në Zotërim dhe Sundim) dhe Uluhijetit (Njëshmërisë në adhurim) të Tij. Ai i Lavdëruari është i vetmi që përcakton urdhër dhe ndalim, dhe hallall (e lejuar) dhe haram (e ndaluar). Kështu që, kush nxjerr dhe bënë ligje dhe norma i ka shpall luft Allahut të Madhëruar dhe konkuron me Atë në Teuhidu-l-Rrububijeh (Njëshmerisë së Tij në Zotërim dhe Sundim) dhe Uluhijeh (Njëshmërisë së Tij në adhurim), dhe me këtë bëhet kafir. Në rradh të parë këtu hynë: Gjyqtarët, liderët dhe antarët e parlamenteve dhe tubimeve të legjislacionit (vendet ku bëhet legjislacion/ligjberje) dhe të ngjajshme, prej atyre që vetën e konsiderojnë si ligjëvënës dhe ligjëbërës me Allahun. Me këtë lidhet votimi për këta dhe të zgjedhurit e këtyre, apo të qenurit të kënaqur me këtë edhe nëse nuk votohet për ta, dhe kush e bënë këtë e ka zgjedhur një të adhuruar tjetër pos Allahut të Madhëruar (zot të rrejshëm që adhurohet krahas Allahut), dhe është mushrik dhe kafir.