Topi: Berisha, komunist nga 1968!

[Kermilli]

dy postime te bej dikush ketu..e jo shum por 5 llafe te thote un e di se cfar malli eshte.. e cfar familje e cfar soji..

dhe sjam gabuar kurre..

psh.. i thash cufit qe ne postim te par qe beri ketu.. je dujruc e ashtu duall..
po keshtu me tjeret..

si ka mundesi PD nuk e kish njohur Topin?

e kan njohur dhe mir bile..
e kan ditur mir se eshte nje bajge..
dhe pikerisht se ishte goxha bajge e ben president..
dhe per Inen e kan ditur se eshte qelbanike enveriste..

pra turpi e faqe zeze i takon PD-se dhe shtabit te saje..

po tallen me idealin e qendrestareve..

..

Ore Brari po nuk u lodhe se shari te gjithe ata qe thone te verteten per SALEN o,po mjaft o brari,apo mos je BERISHA VETE dhe gjoja quhesh brari??
Sa leka te jepen SALA mo qe te shash kedo qe shan ate, kam vene re se keni te njejten metode ti edhe SALA ,shani kedo qe ju kunderve perpara te vertetes

[PLAKU]

http://www.lajmishqip.com/wp-content...topi-breca.jpg





Bamir, Bamir…Ti je gjalle?!
Shkruan : Agim POPOCI

Foli Presidenti i Republikës së Shqipërisë, Bamir Topi. Ky ishte lajmi i javës, jo për përmbajtjen e deklaratës, por për hapjen e gojës së njeriut që nuk foli në çastet më të rëndësishme nëpër të cilat kaloi shteti shqiptar gjatë mandatit të tij, sepse ky njeri kishte krijuar idenë se po qëndronte mbi palët. Mbi cilat palë, ata që bllokojnë dhe ata që nuk bllokojnë bulevardin, ata që godasin dhe ata që nuk godasin policë për vdekje, ata që duan për tri herë radhazi të bëhen kryebashkiak se s’bën dhe ata që duan me votën e popullit prokurorë komunistë dhe ata postkomunistë, të përndjekur politik dhe ata ordinerë apo pronar Topi dhe të gjithë ata pronarë që nuk quhen Bamir Topi.
Sebepi: Ligji i lustracionit
Ditën kur u përqafua me Kryeministrin e Shqipërisë Sali Berisha dhe Kryetaren e Kuvendit Jozefina Topalli, të gjithë të përndjekurit dhe pronarët e vërtetë të tokës shqiptare filluan të frymojnë më lirshëm me idenë se ligji i lustracionit dhe kthimi i pronave do të jenë arritjet e para të Presidentit që po vinte nga radhët e PD-së, tashmë të konsoliduar. Për fat të keq, nuk ndodhi kështu dhe në vend të ligjit të lustracionit të përndjekurit morën xhevapin se kryeministrin e vendit, që na paska qenë anëtar i PKSH-së që nga viti 1968 e deri në vitin 1990, mund ta shohim në ca foto me nomenklaturën komuniste dhe vetë si njeri që mendon se është mbi palët, ai mbështetë hapjen e dosjeve, ndërsa qytetarët duhet të jenë të sigurt se me hapjen e dosjeve do të shohin çudira edhe tek ata që merren me politikë. Nuk dihet se cila do të ishte Shqipëria sot sikur Bamir Topi do të kishte vazhduar të heshtte, por figura politike e Bamirit sigurisht do të ishte shumë më normale. Meqë foli, meqë ligji i lustracionit nuk u dekretua nga Presidenti Bamir Topi e meqë dosjet nuk janë hapur, ai duhet ta dijë se qytetarët e Shqipërisë nuk është se erdhën dje në këtë tokë, nuk është se presin çudira nga ky njeri, por vetëm drejtësi, drejtësi të cilën ai vetë e menaxhon në krye të KLD-së. Ndërsa loja “mbi palët” morri fund. Ndoshta Bami, që banon te Libri Universitar, do të vazhdonte të mendoj se pse hesht Presidenti dhe cilat janë palët e Bamir Topit mbi të cilat qëndron, por heshtjen e tij ai e urrente kur i duhej të shkonte në shtëpi nga “Kina” vetëm pse Partia Socialiste kishte bllokuar bulevardin. Kërkesën për votë Bami dhe të gjithë ata që jetonin në Tiranën e Re disi edhe e kuptonin, por një shtëpi pa Zot nuk e gëlltitnin dot. Veten e kuptonin si palë që nuk duhet të bllokojë rrugën e tjetrit dhe detyrimisht para syve u ngelnin ata që sikur bënin grevë urie, ama pa sikur u cenonin lëvizjen e tyre të lirë. Mllefi i Bamirit arriti kulmin kur greva e urisë po vazhdonte dhe nga hotel “Tirana”. Më shpejt arrita unë në Prizren se ai te Libri Universitar, ndërsa Topi po priste dekrete që të flas.Heshtja vazhdoi. Vjen edhe 21 janari i kobshëm. Çuni i xhajës tim, Lami, kishte shkatërruar dorën me gurë fresibël. Arrita në Gjakovë kur operacioni kishte përfunduar dhe ai me shqetësimet e veta po shikonte televizorin. Dridhej jo nga dhimbjet e dorës sa nga pamjet që po e tmerronin me ngjarjet pranë Kryeministrisë në Tiranë. “Çfarë është kjo, – gërthiste Lami, – si goditet polici kështu?! A ka Zot shtëpie ky vend?!” Heshtja vazhdoi, ashtu sikurse edhe goditjet ndaj policëve në krye të detyrës, përdhosja e flamurit dhe institucionit të Kryeministrisë; pasuan vrasjet, reagimet vendore e ndërkombëtare dhe heshtja e Presidentit, e cila vazhdoi për orë, ditë, muaj e vite. Vijnë zgjedhjet lokale dhe rrëmuja për votat që kishin “humbur rrugën”. Rruga ime drejt Suedisë më 9 maj nuk më shpëtoi nga ethet elektorale, sepse miku im Iliri priste me pult në dorë fitoren e Lul Bashës. Në Tiranë të gjithë ishin mobilizuar, edhe ambasadori amerikan Arvizu. Po ku ishte Presidenti i Shqipërisë, i cili duhej të bënte thirrje për vetëpërmbajtje, si Zot shtëpi që ishte. “Ku është Presidenti?” – pyeste Iliri. Militantët e dy partive tashmë ishin tubuar, por heshtjen e tij nuk e sqaroja dot. Fleta e votimit të Bamir Topit në “kutinë e duhur” më shpëtoi, sqaroi heshtjen e tij, por jo dhe mikun tim Ilirin, që njihte të gjitha palët dhe i kupton ato. Pamjet e votës së Bamirit në “kutinë e duhur” vazhduan të transmetohen, por askush nuk e kishte të qartë ku ishte vetë ai, a ishte gjallë? Vjen edhe dita historike. Falë Zotit dhe PS-së, gjallë është, madje edhe me nerv, kur është i rrethuar edhe me lumjanët e urtë, por sebepi është i madh: ligji i lustracionit, që nuk po e dekreton dot. Dhe ndodhi çudia: pa u hapur dosjet, Bamiri flet, Bamiri është gjallë…
Cilat janë palët?
Edhe pse u krijua ideja se përmbajtja e kësaj deklarate vetëm sa njollosi ceremoninë me rastin e 100-vjetorit të themelimit të shkollës “Lidhja e Prizrenit” të fshatit Kolesjan në krahinën Lumë të Kukësit, veprimtarinë atdhetare të luftëtarit dhe patriotit të shquar Islam Spahia dhe hapjes së shkollës nga i biri, Riza Spahia, ajo dha edhe përgjigjet se mbi cilat palë na qenka Presidenti i Republikës së Shqipërisë, Bamir Topi.
Anëtarët e PD-së u pataksën duke dëgjuar dorën e djathtë të Sali Berishës se si e akuzon liderin e tyre, se si e akuzon njeriun që i ka qëndruar në krah, e ka dëgjuar dhe respektuar, i ka shërbyer dhe bërë temena derisa ka kthyer pronat e veta dhe është futur në guaskën e Presidencës.
Bami, Lami dhe Liri sot kanë përgjigje, ndërsa ish-të përndjekurit përveçse pa ligjin e lustracionit edhe u fyen rëndë. Ca prej tyre në majin e vitit 2008 e trajtuan edhe si gabim dekorimin që Bamir Topi i bëri ish-prokurorit Skënder Breca me Medaljen e Mirënjohjes, njeriut që i dha dënimin kapital Xhelal Koprenckës, i cili tashmë kishte edhe titullin “Martir i Demokracisë”. Ndërsa të tjerët mendonin se dekorimi i njeriut që ndodhej në listën e 319 personave që kanë ushtruar dhunë dhe terror gjatë diktaturës komuniste, është i pafalshëm.Sot rezulton se këta të fundit kishin të drejtë, sepse ky demokrat i thekur me vetëdije paska milituar në PD-në e udhëhequr nga një komunist, ama pronat e tij i ka kthyer. Dhe kur i njeh bëmat e Berishës nëpër varkat e Pogradecit, duhet t’i njoh edhe bëmat e Brecës nëpër burgjet dhe gjykatat e komunizmit, që gjithmonë ishin publike, për çka ky njeri mendon se duhet dekoruar “për përkushtim të lartë, korrektësi dhe ndershmëri në ushtrimin e funksioneve të prokurorit…” Sot Koprencka me shokë, për fat të keq, nuk është gjallë, madje nuk dihet as varri ku i prehen eshtrat, pasi u pushkatua me vendim gjykate në vitin 1979, ndërsa Breca dhe anëtarët e tjerë të partisë së Presidentit, që pritet të lindë, jo pa arsye kanë edhe parullën e tyre të parë: “Bamir, Bamir…Ti JE GJALLË!”

[violativo]

Cfare jane keta "gazetare" gjysem shqiptare "Agim" dhe gjysem sllave "Popovci" ! E paska nis fushaten UDB-a dhe paska angazhu gjithe ushtaret e vet , me ne krye sllavet shqipfoles ?

Hajt per hajer i qofte Serbit , megjithese asnji hajer nuk i ka pa deri me sot , pervec lenies se kombit shqiptar ne lengate !

[Mulleti]

Topi Ti Ktheje Tokat Kushurinjve Qe I Ka Mor Me Pa Te Drejt Para Se Me Fol
President Zaptus Tokash Vetem Ne Shqipni Ka

[Duaje Siveten]

Agjensia e Lajmeve SOT

Nard Ndoka: Në vitin ‘97 Berisha më kërkoi mercenarë për të shtypur protestat e Jugut

Në vitin 1997, strukturat e Partisë Demokratike të Berishës, më kanë kërkuar mercenarë për të shtypur protestat e Jugut”. Kështu u shpreh dje, kreu i demokristanëve të Shqipërisë, Nard Ndoka, i cili duket se ka mbetur i vendosur për të mos u rikthyer më tek Berisha. “Partia Demokratike është shndërruar në kazermë dhe individët e saj trajtohen si mercenarë”, ka nënvizuar ai. Ndërsa duke folur për protestat e vitit 1997, Ndoka thotë se, këto protesta erdhën si rezultat i humbjes së kursimeve të qytetarëve në firmat piramidale, për shkak të politikës së gabuar Berishës.

Zoti Ndoka, a kanë qenë trazirat e vitit 1997, një rebelim komunist, apo erdhën si rezultat i reagimeve popullore për humbjen e parave nëpër firmat piramidale?

Unë nuk mendoj se trazirat e vitit 1997 kanë lidhje me atë që ju e quajtët rebelim komunist. Për mua ngjarjet e rënda të atij viti erdhën si rezultat i gabimeve periodike të partisë në pushtet dhe tolerimit që iu bë firmave piramidale. Kjo ishte një tragjedi e paralajmëruar për shkak të politikës së gabuar dhe difekteve në lidershipin e mazhorancës. Protestat nuk ishin të organizuara por nisën spontanisht, ndërsa opozita luajti një rol për amplifikimin e tyre, në mënyrë që t’i shfrytëzonte politikisht.

A kishte lidhje vjedhja e parave të qytetarëve, me vjedhjen e votave të 26 majit?
Po. Kishte një lloj lidhje për shkak se më 26 maj, pjesë të strukturave të kësaj partie guxuan të manipulonin votën e qytetarëve dhe për këtë arsye opozita shpërtheu në protesta. Ndërkaq, gjatë krizës së vitit 1997 qytetarëve i morën kursimet duke i futur dorën në xhep.

Ju vetë, zoti Ndoka ku ndodheshit gjatë krizës së vitit 1997?

Unë në atë kohë isha kryebashkiak i Vaut të Dejës. Kam konkurruar në zgjedhjet lokale, si kandidat i pavarur në këtë zonë dhe kam fituar me një diferencë të ndjeshme votash, ndaj kandidatit të Partisë Demokratike. Për këtë arsye gjatë gjithë kohës unë kam qëndruar pranë qytetarëve të kësaj zone duke kërkuar mirëkuptimin dhe qetësimin e situatës. Nuk pranova krijimin e komiteteve të shpëtimit duke dhënë shembullin e qëndrimit tim në krye të detyrës. Kam qenë pranë qytetarëve të Vaut të Dejës, çdo ditë dhe çdo orë, pa asnjë ndërprerje, apo largim.

A ju ka shkuar mendja në ato ditë të ikni, siç bënë shumë nga zyrtarët e PD?

E them me kompetencë të plotë se gjatë asaj periudhe nuk jam larguar për asnjë çast nga problematikat e shfaqura në Vaun e Dejës dhe asnjëherë nuk më ka shkuar mendja të largohem jashtë shtetit, ose në ndonjë qytet tjetër. E kisha vendosur të qëndroja aty për të justifikuar nderin dhe respektin që më kishin bërë qytetarët e tij, duke më dhënë votën. Këtë vendim e kisha marrë para vetes sime dhe para të tjerëve, kundrejt çdo çmimi.

Po familjen tuaj, e keni dërguar në ndonjë vend tjetër për t’i larguar nga trazirat?

Jo! Kjo nuk ka ndodhur në asnjë rast dhe nuk kishte se si të ndodhte. Unë edhe në koncept, por edhe në jetën reale e konsideroja si një tradhëti ndaj atyre që më kishin besuar drejtimin nëpërmjet votës së lirë. Dhe për këtë arsye qëndrova në mes të tyre në çdo moment. Natyrisht, nuk mendoj se kam bërë ndonjë trimëri të madhe, por thjesht kam kryer detyrimin kundrejt zgjedhësve të mi. Në këtë zonë ndodhej edhe një repart ushtarak dhe për këtë arsye situata ishte e ndërlikuar.

A ju kërkuan nga PD, që të mobilizoni civilë për t’i dërguar në shtypjen e trazirave në Jug të vendit?

Po më kanë kërkuar. Nuk e di tamam, se përse do t’i përdornin, por është e vërtetë se më kanë kërkuar qytetarë që t’i inkuadronin në strukturat e ushtrisë apo policisë. Donin mercenarë për të shtypur protestat e Jugut. Por unë edhe sot e kësaj dite ndjehem krenar që nuk kam pranuar të bëhem pjesë e fasadës famëkeqe për të hedhur banorët e qytetit tim në shërbim të një kauze të dështuar, për të shtypur protestat e jugut. Megjithë rrisqet që kam marrë atëhere mbi vete për kundërshtimin tim të prerë, përsëri jam i qetë që refuzova çdo urdhër të tillë.

A mendoni se ekzistonte një platformë e qartë për të hedhur Veriun kundër Jugut, apo kjo gjë ishte më shumë një spekullim?

Mendoj se një gjë e tillë është përmendur, por nuk është realizuar. Më shumë ajo ekzistonte në kokat e nxehta të politikës se sa në zhvillimet reale të ngjarjeve. Por sipas mendimit tim, pavarësisht nga platformat apo planet e fshehta që mund të kenë ekzistuar tek individë të veçantë të politikës, përsëri kjo gjë nuk mund të ndodhte. Sepse Shqipëria është një familje e madhe nga Veriu në Jug dhe këtu, vëllai nuk mund të ngrihet kurrsesi kundër vëllait të vet. Por për fat të keq, mua më kanë kërkuar që të vë në dispozicion banorë të Vaut të Dejës, për strukturat e Berishës. Këtë propozim nuk e pranova dhe këtë urdhër nuk do ta kisha zbatuar kurrë, në çfarëdo rrethane që të më bëhej.

A mendoni ju se dy aviatorët shqiptarë që u dorëzuan në Itali, mund të ishin dërguar nga Berisha për të bombarduar Jugun?

Jo, kjo është pjesë e një spekullimi të madh dhe ky spekullim buron nga vetë aviatorët. Në thelb, gjatë asaj kohe nuk ka ndodhur që dikush të japë ndonjë urdhër ndaj strukturave ushtarake për të qëlluar mbi popullin e pambrojtur. Këtë gjë e dinë të gjithë, por më mirë e dinë vetë politikanët të cilët nuk mund të guxojnë të japin ndonjëherë urdhra të tillë. Përveç të tjerash, kjo ndodh edhe për faktin se këto lloj urdhrash nuk do t’i zbatojë asnjë formacion ushtarak, apo civil.

Topalli ka thënë se: “Ndoka më ka inat se unë e kam bërë deputet”. Cili është komenti juaj?

Unë jam një nga themeluesit e Partisë Demokratike të Shkodrës, por edhe njëri prej përfaqësuesve të parë të organizimeve demokratike në vendin tonë. Kam qenë në strukturat e kësaj partie, përpara zonjës Topalli dhe kam kontribuar në mënyrë periodike nëpërmjet çdo lloj sakrifice që më kërkohej për të montuar në Shqipëri sistemin demokratik dhe pluralist, duke besuar tek ëndrra e madhe e evropianizimit të shqiptarëve. Ndërsa në zgjedhjet e vitit 1997 unë kam fituar si deputet me diferencë votash, ndaj kundërshtarëve, ndërkohë që Topalli por edhe ndonjë tjetër as që mund t’i krahasonin rezultatet e votave të tyre me mua. Por meqenëse sot më kërkuat një intervistë për ngjarjet e vitit 1997, nuk dua të përqendrohem në polemika personale me të.

Ju vetë, gjatë ngjarjeve të vitit 1997 keni qenë për përdorimin e forcës ndaj protestuesve, apo me grupin e atyre që kërkonin dialog për zgjidhjen e krizës?

Unë personalisht, por edhe shumë përfaqësues të tjerë të Partisë Demokratike nuk jemi njehsuar asnjëherë me dhunën ndaj të tjerëve dhe asnjëherë nuk kemi pranuar të ulim kurrizin para imponimit të diktatit. Unë kam qenë kurdoherë kundër çdo lloj barbarie të dukshme në sjelljet ndaj protestuesve, ose dhe kundër çdo teprimi sado të vogël ndaj tyre. Por të kuptohemi, gjatë asaj kohe unë kam qenë krejtësisht i përqendruar në mbarëvajtjen e situatave në Vaun e Dejës, duke pasur si synim kryesor që të dilej nga kjo gjendje me sa më pak pasoja që të ishte e mundur. Unë kam qenë krejtësisht i bindur se e keqja do të kalonte një ditë, por pasojat e saj duhet të ishin sa më të pakta. Prandaj, prioriteti i prioriteteve të mia ka qenë ruajtja me çdo kusht e jetës së njerëzve. Në Bibël thuhet se, “kush shpëton një jetë njeriu ka shpëtuar një botë të tërë”. Dhe këtë detyrë ne e kemi bërë më së miri me anë të organizimit të mbrojtjes së qytetit nga rebelimet dhe vrasjet. Këtë më mirë se kushdo e dinë qytetarët e Vaut të Dejës. Për vete do të them se ndihem krenar për menaxhimin që i kemi bërë tragjedisë së vitit 97, për të kaluar sistuatën me sa më pak pasoja. Pavarësisht se shteti u shpërbë brenda një ore.

Në zgjedhjet e pushtetit lokal ju keni konkuruar si kandidat i pavarur dhe keni fituar ndjeshëm ndaj rivalit të PD-së. Si ndodhi që në vitin 1997 ju kandiduat për deputet në krahun e Berishës?

Partia Demokratike nuk ishte e Berishës, por në krijimin e saj ajo i përkiste ëndrrës së madhe të gjithë idealistëve të Shqipërisë. Dhe këtë ëndërr përë demokraci nuk ka pasur dhe nuk ka të drejtë ta privatizojë askush. Ashtu siç ju thashë, unë isha një nga themeluesit e Partisë Demokratike në Shkodër dhe investimin tim brenda kësaj partie nuk mund ta hidhja poshtë. Dhe as nuk mund ta lija të shpërdorohej nga karrieristët që po dyndeshin drejt interesave personale për të vjelur resurset që burojnë nga politika, apo pushteti. Unë nuk kisha hyrë në politikë për interesa të ngushta personale të miat, apo të familjes sime. Nëse do ta bëja këtë, atëherë do të kisha qëndruar në PD, kundrejt çdo bindjeje apo servilizmi për të pritur vjeljen e “fryteve” të stinës. Unë kisha hyrë në polotikë me idealizmin e njeriut që kërkon garantimin e lirisë së munguar dhe për të garantuar respektimin e dinjitetit të çdo individi, duke filluar që nga njeriu më i thjeshtë e deri tek ata më të rëndësishmit. Unë kisha hyrë në politikë për të përfaqësuar zërin e njerëzve të njohur, e të panjohur, të cilët meritonin një fat më të mirë. Unë kisha hyrë në rrjedhat e kësaj politike të re, për të luftuar në emër të ëndrrës për evropianizimin e jetës sociale, në mënyrë që brezat e ardhshëm të mos skuqeshin nga gabimet tona. Për këtë arsye unë kandidova për Partinë Demokratike, si përfaqësuesi i kësaj partie dhe si njëri nga themeluesit e parë. Le të mos harrojmë se në vitin 1990 ne të gjithë besonim tek ëndrra e studentëve dhe kësisoj në vitin ‘97, pavarësisht nga tronditja, ne besonim akoma se gabimet do të ndreqeshin. Por për hir të së vërtetës ajo që ndodhi në vitin 1997 pati pasoja të rënda për perspektivën e vendit tonë dhe i krijoi një vonesë të konsiderueshme kohore stadeve tona të zhvillimit. Prandaj, në vitin 1997 unë nuk kandidova për Berishën, por për Partinë Demokratike dhe për mbarëvajtjen e vendit.

Kur nisën krisjet tuaja të para me Berishën?

Krisjet kanë ndodhur me kohë por kurdoherë unë kam dhënë përgjigjen e duhur ndaj tentativave për diktat. Asnjëherë nuk kam pranuar dhunë dhe këtë e tregon edhe fakti se brenda PD-së, unë isha pjesë e debatit dhe polemikës me Berishën. Dhe për këtë arsye kur kjo klimë u bë e padurueshme, së bashku me shumë të tjerë, u larguam nga PD-ja, në PDR.

Si shpjegohet fakti se shumë nga ata që u larguan nga Berisha atëherë, tani janë rikthyer pranë tij, si ministra apo si deputetë?

Mendoj se kjo nuk është pjesë e mbrapështisë së politikës, por tregues për parametrat individual të secilit. Të gjithë e dinë se të rikthyerit, Berisha i trajton si ushtarë të bindur. Natyrisht, duke i dhënë edhe një copë të tortës së pushtetit. Por pas këtij rikthimi tek Berisha, nuk ka më liri intelektuale për të menduar, sepse disiplina ushtarake e PD-së, i ka vënë ata në rresht.

Ju në këtë mënyrë, po godisni ish kolegët tuaj?

Nuk është çështja tek goditja sepse unë nuk synoj të teprohem me të drejtën që kam për të shprehur mendimin tim. Por ata që janë rikthyer tek Berisha për tortën e pushtetit, tani kanë ulur kurrizin dhe madje kanë ulur edhe pantallonat, për të mos thënë më shumë. Sepse nga Berisha kanë ikur si komandantë, por janë kthyer tek ai si ushtarë, apo si merecnarë. Por në politikë kjo quhet humbje e individualitetit dhe pavarësisë dhe robërim i shpirtit. Në politikë mund të ndodhë çdo gjë dhe kjo në vendin tonë mund të quhet normale, por unë mendoj se pikërisht për shkak të kësaj paburrërie tinzare, pasojnë të këqijat e tjera, ku këta njerëz bëhen ministra, zëvendësministra, ambasadorë, etj. Si mund të përfaqësojnë ata vendin e tyre, kombin e tyre, etj, kur nuk kanë dinjitet të përfaqësojnë veten e tyre, apo kur zhgrryhen për një post. Këta njerëz, Berisha i mbledh me një fishkëllimë, sepse ata kanë nxjerrë në tender prapanicat e tyre për karriget shtetërore. Ndërsa unë kam ndjekur një linjë korrekte në rrugën e zhvillimeve politike duke mos pranuar diktatin e Berishës dhe duke vazhduar luftën politike për ëndrrën e dhjetorit të vitit 90-të.

Këto ditë deputeti Taulant Balla ka ka nxjerrë një dokument, duke hedhur dyshime për pjesëmarrjen e Berishës në agjenturën serbe. Mendoni se kjo mund të jetë e vërtetë, apo është pjesë e një spekullimi?

Të gjitha këto zhvillime enigmatike dhe misterioze kanë ndodhur dhe po ndodhin për një arsye të vetme.

Cila është kjo arsye?

Këto ndodhin sepse në Shqipëri nuk është lejuar hapja e dosjeve për ish bashkpunëtorët e Sigurimit të Shtetit dhe për agjentët e agjenturave të huaja. Kjo mungesë ligjore për të hapur dosjet është bërë një pengesë për të zbuluar të vërtetat e fshehura gjatë 45 viteve të diktaturës. Dhe ndërkaq, brenda Partisë Demokratike janë dyndur dhe vazhdojnë të dynden spiunët. Por përsa i përket deklaratës së Ballës, unë mendoj se askush nuk mund të thotë më shumë se sa dokumentet që do të paraqiten në lidhje me këtë argument. Në fakt, disa nga veprimet e mëparshme të Berishës kanë qenë të dyshimta, duke ndikuar edhe me pasoja të dëmshme për Kosovën. Këtu mund të përmend thyerjen e embargos, takimin me Millosheviçin, dyndjen e bisnesmenëve serbë, misterin e zhdukjes së Remzi Hoxhës, etj. Por të gjitha këto mbeten hamendësime, nëse nuk hapen dosjet dhe nëse nuk dokumentohen akuzat. Unë peronalisht, nuk mund të shtoj asnjë fjali tjetër mbi këtë gjë.

A do të riktheheni në PD nëse ikën Berisha?

Berisha e ka shndrruar Partinë Demokratike në kazermë dhe individët trajtohen si merecenarë. Dhe kjo është klima e shëmtuar me të cilën nuk mund të bashkëjetoj.

A do të jenë demokristianët në listën e koalicionit me partinë e re të Topit?

Platforma jonë për evropianizimin e vendit dhe përparimin e reformave në të gjitha fushat ka si prioritete rritjen e mirëqenies, stabilitetin e vendit, infrastrukturën, zgjidhjen e pronave për ponarët, dëmshpërblimin e plotë të ish të përndjekurit politikë dhe plot të tjera. Ne kemi deklaruar se nuk do të bëjmë kurrë aleanca me Berishën. Ndërsa, partia e Topit nuk është krijuar ende. Për këtë gjë mund të flasim pasi të ndodhë krijimi i saj.

Çfarë po ndodh prapa perdes së demokristianëve, a do bashkohen ndonjë ditë të gjithë demokristianët?

Berisha ka synuar gjithmonë që të gjejë pikat e duhura për të përçarë demokristianët. Dhe deri tani formacionet politike të demokristianëve të Shqiprëisë kanë vuajtur nga pasojat e ndërhyrjeve hileqare të Berishës. Por ashtu siç mund të merret me mend, këto tentativa të Berishës nuk mund të zgjasnin pa fund, sepse një ditë do t’u dilte boja. Dhe ashtu ka ndodhur. Aktualisht, ne po përgatitemi për zgjedhjet e ardhshme duke dalë si një forcë unike për të arritur rezultatin tonë të merituar. Ilir Bushi

[Brari]

rrnoft shoki ndoku..

duj ruc e duj ndok e duj ball..

21 janari ju bashkoj..

4 bedel i futet ne kurth..

mir u a bet..

ndoku kish eksperienc ne kurthe..

e hodhi ne er ate bedelin e vet me tritol.. atje ne rrug te koplikit..
mir ja beri..

[2043]

Shume qesharake intervista e Ndokes. E peshtire do te thosha.
Te gjithe shqiptaret e dine se sa brum intelektuak ka Nard Ndoka dhe sa bure "i mire" e "i ndershem" eshte.
Berisha per aresye konjukturash e beri minister te shendetesise dhe ky pis e shkateroi sistemin shendetesor dhe e vodhi deri ne qindarken e fundit dhe kur Berisha per kete aresye e hoqi si minister, ky Nard parimori filloi ti numeroi tere te ligat e botes. Nuk pranon te behet ushtar i Berishes dhe mire ben, por te jesh ushtar i Rames eshte edhe me keq. Ky njeri pa principe i cili ne strukturat e tij te larta te Partise se tij kishte antare pikerisht personat qe fusnin minat me telekomande me celular nepermjet Serbise per atentatet teroriste nuk mund te flase e te na jape mend per asgje.
Qesharak eshte fakti se gazetari mer ne interviste kryetarin e bashkise se fundit te botes i cili ka shpetuar vatanin ne 1997 .
Gazetare leshko
Gazetare leshi
ppppffffff
Akoma me leshko prej leshi ata qe sjellin te tille artikuj te neveritshem .

[juanito02]

Opo duj duj duj ky brari netit
Opo si tja bejme mor ne te shkretit
Opo ham ham ham mor ky plaku dreqit
Copy copy paste letrat e qenefit
Opo pordh e pordhe o prej doktorit
Me i madh leprisi i sal ooborrit.

[Endless]

bukur!!! me pelqen kur nderthuret rima me politiken lol

[drague]

Opo duj duj duj ky brari netit
Opo si tja bejme mor ne te shkretit
Opo ham ham ham mor ky plaku dreqit
Copy copy paste letrat e qenefit
Opo pordh e pordhe o prej doktorit
Me i madh leprisi i sal ooborrit.

lepirsi kujt je ti?qe ta marrin vesh ne injoranet e forumit