Shahadeti (Dëshmia)

[master2006]

Shahadeti

Profeti Ibrahim (Abrahami) i cili, ndonëse nuk ishte Çifut apo i Krishterë, është aq shembull i mirë se Zoti urdhëroi të Profetin Muhamed që t’i nënshtrohet Atij. Dhe Profeti iu përgjigj duke thënë:
"Unë thjeshtë ia kam nënshtruar veten Perëndisë…” 3:20

Pse atëherë miliona njerëz ngatërrohen në ndjekjen e mësimeve të Ebu Hurejrës, një përson misterioz nga hija e literaturës se Hadithit? A mund të jetë që ata kanë hedhë poshtë mësimet e Kuranit përderisa besojnë se nuk po veprojnë ashtu?
Zoti thotë:
[3:23-24] A i ke vërejtur ata që u është dhënë një pjesë e shkrimit dhe si ata ftohen që t‟i përmbahen këtij shkrimi të Perëndisë, dhe ta aplikojnë në jetët e tyre, pastaj disa prej tyre refuzojnë me neveri? Kjo është për shkak se ata thanë, "Nuk do të na kapë zjarri, përveç disa ditësh." Ata pra janë mashtruar në fenë e tyre nga trillimet e veta.



Për të shprehur besimin e tyre në Islam, Sunitët e bëjnë këtë deklarim: “Unë dëshmojë se nuk ka zot tjëtër përveç Allahut dhe dëshmoj se Muhamedi është i Dërguari i Allahut”. Ky pohim quhet Shahadet dhe sipas besimit sunitë, kjo duhet të recitohet nga çdo Musliman si vërtetim të besnikërisë në Islam. Si pasojë, ndonjë person i cili nuk thotë “…dëshmojë se…” nuk pranohet si Musliman nga ata.
Megjithatë, kjo dëshmi, nuk është sanksionuar nga mësimet e vërteta të Profetit Muhamed, të cilat gjinden në Kuran, fjalës së vërtetë të Zotit.
Shumë njerëz mund të mbesin të shtangur nga ky formulim, veçanërisht se si Shahadeti është konsideruar të jetë themel i besimit Sunni. Kjo është pse është kaq e rëndësishme të mirret me kujdes dhe me shikim kritik, para se të arrihen konkluzione të nxitura.

Për Sunitët, qëllimi i Shahadetit është me shumë arsye. Për shembull, pa e recituar Shahadetin, Sunitët konsiderojnë se lutjet e tyre shfyqizohën. Gjithashtu para se një i sapo konvertuar të pranohet në sektin Sunni, duhet të bëhet deklarata publike duke e recituar Shahadetin në prani të dëshmitarëve. Në disa vende, të sapo konvertuarve iu jipen “çertifikata” pas recitimit të Shahadetit, për të konfirmuar se ata janë pranuar në Islam. Megjithatë, nuk dihet nëse këto “çertifikata” vlejnë për të kaluar në Parajsë.

Të shoqërosh diçka apo dikë me Zotin, njihet si “shirk”, shkalla më e lartë e blasfemisë, të cilën Zoti nuk e falë. Kjo është bërë e kjartë:

[4:48] Perëndia nuk falë idhujtarinë, por Ai ia falë krimet më të vogla kujtdo që Ai do. Kushdo që ngrit idhuj përkrah Perëndisë, ka sajuar një krim të madh.

Kurani gjithashtu përcakton se Muslimanët duhet deklarojnë besimin e tyre në Zotin e vetëm dhe jo të thërrasin dikë tjetër. Prandaj, Shahadeti nuk mund të jetë në formën korrekte për të deklaruar besimin, nëse përmendet emri i Muhamedit përkrah emrit të Zotit gjatë dëshmisë, apo gjatë kryerjes së lutjeve.
Njerëzit që verbërisht ndjekin fenë e tyre janë rrënja e besimit të gabuar. Ky pranim i Shahadetit nuk është i ndryshëm. Nëse njerëzit e lexojnë dhe kuptojnë Kuranin, ata do ta kuptojnë se Zoti zbriti ajetin e mëposhtëm, tek Profeti, të cilin vetëm duhet ta aplikojmë sot ashtu siç i zbriti atij.

[17:36] Të mos pranosh asnjë informatë, në mos e verifikofsh vetë. Ju kam dhënë dëgjimin, shikimin, dhe trutë, dhe ju jeni përgjegjës për tii përdorur.


Ebu Hurejra

Pohimi i Shahadetit që recitohet nga Sunitët, nisë nga Ebu Hurejra dhe transmetohet në “Hadith” – tradita gojore që i atribohen Profetit Muhamed. Hadithi i dhënë më poshtë është nga “Mishkat-ul-Masabih, përkthim i Fazlul Kerim, Volumi 1, Kapitulli 1, numër 27.

Sa i përket Shahadetit, hadithi thotë: Një ditë Ebu Hurejra shkoi tek njerëzit dhe u tregoi atyre se i Dërguari ka autorizuar atë tu tregoj atyre që të recitojnë Shahadetin "ash hadu anlaa ilaha illallhu ëa ash hadu anna muhamadar-rasulullah". Një tjetër version thotë " muhamadan abduhu ëa rasuluhu". Personit të parë që Ebu Hurejra i tha për Shahadetin, ishte Omeri. Kur Omeri ndëgjoi për këtë, e goditi Ebu Hurejren në krahërorë dhe e përplasi në tokë. Pastaj Omeri vendosi këmbën e tij në qafën e Ebu Hurejrës dhe e pyeti atë se si guxoi të shqiptoj një blasfemi të tillë?

Ebu Hurejra (i cili regjistroi në hadith se si pranoi rrahje disa herë nga Omeri gjatë jetës së tij) pastaj qau dhe emëroi të Dërguarin si autoritet të vetin. Kur prap u sfidua nga Omeri, Ebu Hurejra tërhoqi një palë pantofle lëkure dhe i tregoi ato Omerit. Pantoflet, tha ai, i ishin dërguar atij nga Profeti, si provë për atë që ai po thoshte. Duke njohur pantoflet e Profetit, Omeri u qetësua. Të gjithë pastaj të lumtur filluan ta recitojnë Shahadetin. (përfundon hadithi).


Storja më e quditshme është prapavija e Shahadetit të Ebu Hurejrës, i cili u adoptua nga miliona Sunitë.
Në Kuran Zoti thotë:

[5:54] O ju që besoni, nëse ia ktheni shpinën fesë suaj, atëherë Perëndia do t‟ju zëvendësoj me njerëz që Ai i do dhe që e duan. Ata do të jenë të dashur me besimtarët, të ashpër me mosbesimtarët…”

Prandaj librat e haditheve janë plot me tregime se sa të mrekullueshëm ishin shokët e Profetit dhe te sa të dashur dhe dashamirë u treguan me njëri tjetrin.

Këtermbëdhjetë shekuj nga atëherë, sot, misionarët sunni çdoherë përshëndesin njëri-tjetrin me përqafim dhe puthje, gjoja për të ngjarë me sahabët vëllazëror. Por në këtë hadith, ne kemi një goditje të sahabëve ndaj njëri tjetrit dhe një tjetër të përplasur në tokë, për të sjellur diçka të rëndësishme si Shahadeti.

Në një tjetër llogari të kësaj ngjarje, Omeri është raportuar si sfidues i të Dërguarit, nëse me të vërtetë Ebu Hurejra i kishte dërguar pantoflet e tij për të lexuar Shahadetin. Kur i Dërguari tha po, Omeri nuk u pajtua me të dhe i tha se Shahadeti do ti bëjë njerëzit “dembel”! Çfarëdo logjike të këtij hadithi duhet ti lihet njohësve të hadithit për ta shpjeguar. Por, përsëri transmetues i këtij fabrikimi është Ebu Hurejra.

Për besimtarët dhe Sahabët (shokët) e Profetit, Omeri ishte njëri nga ta, Kurani thotë:
[24:51] Shprehja e vetme e besimtarëve, sa herë që thirren te Perëndia dhe lajmëtari i Tij që të gjykojnë në çështjet e tyre, është të thonë, “Dëgjojmë dhe bindemi.” Këta janë fituesit.

Fabula qesharake e Ebu Hurejrës, jo vetëm që është në kudnërshtim me ajetin e mësipërm, por edhe në kundërshtim me surën 6:51, ku Perëndia i thotë të Dërguarit: Përdor Kuranin për të paralajmëruar ata që kanë frikë që të mblidhen para Zotit të tyre, ata nuk do të kenë askënd përpos Tij që t’i shpëtoj dhe askënd që t’i ndërmjetësoj, kështu që ata të ruhen.
Në vend të kësaj, Ebu Hurejra tha se Profeti dorëzoi palët e pantofleve të tij dhe i tha atij për të predikuar me pantofla në dorë si dëshmi e vërtetësisë. Nga ky rrëfim Ebu Hurejra u rrah nga Omeri, i cili argumentoi me Profetin dhe tha se Shahadeti ishte i Pamatur. Sigurisht kjo nuk mund të jetë pjesë e Islamit, i cili është i bazuar në arsye dhe logjikë.

Si duket, askush nuk e din identitetin e saktë të këtij Ebu Hurejra, bile as studiuesit sot nuk pajtohen me emrin real të tij. Edhe pse ekziston një hadith (gjithashtu i atribuohet Ebu Hurejrës) që nuk duhet t’i thërrasim njerëzit me pseudonime (nickname), Ebu Hurejra në vetvehte është një pseudonim që do të thotë “Babai i Maceve”. Pra, autori i Shahadetit Sunni ishte një njeri i panjohur i cili u sulmua nga një shok i Profetit. Tani është e kjartë se ka dëshmi të rëndësishme për të treguar se Shahadeti i Sunnive ka një sfond shumë të dyshimtë në bazë të hadithit qesharak, që gabimisht i atribuohet Profetit Muhamed, të cilin ata pretendojnë se e duan.

Si atëherë Shahadeti i Ebu Hurejras kundërshton mësimet e vet Profetit? Kurani ishte shpallur nga vet Zoti Profetit Muhamed i cili pastaj përcolli këtë mesazh, së pari për shokët e më pas për pjesën tjetër të njerëzve. Përveç të qenit shpallje e Zotit, Kurani reprezenton qka aktualisht u tha nga Profeti Muhamed. Ndokush i cili nuk pranon këtë fakt të thjeshtë, nuk mund as të pretendoj se është Musliman.

Pra, çfarë e urdhëroi Zoti Profetin të na thotë? 72:18 Vendet e adhurimit i takojnë Perëndisë; mos thirrni në askënd tjetër përkrah Perëndisë”.

Megjithatë, në Shahadetin e Ebu Hurejrës, Sunitët thërrasin në të Dërguarin sikurse në Zotin. Shkollarët Sunni do të argumentojnë se përmendja e emrit të të Dërguarit është vetëm për shkak të respektit. Por pastaj në të njëjtën frymë, ata do të insistojnë që lutjet janë të pavlefshme nese emri i Profetit nuk është përmendur në Shahadet gjatë Namazit. Kjo është e barabartë me idhujtarinë, pra shoqërimi i një personi tjetër krahas emrit të Zotit është “shirk”.


Vazhdon...

[IslamInfo]

Transmeton Imam Muslimi nga Abdullah Ibn Omeri se Pejgamberi a.s. ka thene: "Islami ndertohet mbi pese shtylla: Deshmia se ska te adhuruar me merite pos Allahut dhe se Muhamedi eshte i derguar i Allahut, falja e namazit, dhenja e zeqatit, agjerimi i Ramazanit dhe vizita e haxhit nese ke mundesi."

Kete shehadet e transmetojn shumica e sahabeve e jo vetem Ebu Hurejra, qe e ke pruar ne nje hadith ketu qe se din as vet nga e ke transmetuar dhe a eshte Sahih apo jo.

Shehadeti nuk eshte shirk ndaj Zotit, po eshte pranim i Profetit Muhamed si profet.

Turp te kesh o pis, saqe te pengon se muslimanet deklarojn se e pranojn Muhamedin si profet dhe thua se kjo eshte barazim me Zotin, turp te kesh, vet ne shehadet thuhet se ai eshte rob dhe i derguar i Zotit.

Cfare barazimi po sheh ketu o pis??

[IslamInfo]

72:18 Vendet e adhurimit i takojnë Perëndisë; mos thirrni në askënd tjetër përkrah Perëndisë.

O hajvan, Allahu thote mos i lutni te tjeret pos perendis o AHMAK.

Ti edhe ne namaz e thua se Muhamedi eshte profet, edhe ne ajetet kuranore qe i lexon.

Ce 1400 vite muslimanet ne EZAN thojne se Muhamedi eshte i derguar i Zotit.

Kete e kane transmetuar TE GJITHE SAHABET.

Sepse te gjithe E KANE DEGJUAR BILALIN DUKE E THENE KETE.

Tash ju besojni se ka tjeter pas Muhamdit, andaj e luftoni fen tone qe e kemi qe 1400 vite, ju pjelle e poshter e jehovajve.

Pisa bre. Tash pas 1400 viteve po mundoheni me na tregu se si eshte feja jone a?

QAFIRA TE POSHTER.

[IslamInfo]

Megjithatë, në Shahadetin e Ebu Hurejrës, Sunitët thërrasin në të Dërguarin sikurse në Zotin.

O hajvan, shehadeti thuhet vetem per te hy ne islam, duhet ta pranosh edhe Muhamedin si profet, pastaj mund ta thuash shehadetin edhe pa e permend Profetin Muhamed aty.

Prej lutjeve qe thuhen ne namaz eshte vetem FATIHA kusht i domosdoshem, lutjet tjera nese nuk i permend nuk e ke namazin e prishur.

Te lutem o pis mbylle gojen, O PJELLE E JAHUDIJVE.

[IslamInfo]

Askush nuk i kushton ibadetit profetit, o rob i Rashad Khalifes. Boll ma me shpifje.

Ju te tjeret injorojeni kete pis sepse eshte pasues i nje tjetrit qe thoshte se ai eshte pas Muhamedit, i cili vdiq ne Amerik pasi ja ngopen gjepat me pare.

Turp te kesh o JOMUSLIMAN!

[master2006]

IslamInfo, te lutem nese ke te shtosh diqka, se paku shkruaj me argumente dhe qendro ne teme, dhe mos e shfryej mllefin tend ne mua. Perndryshe lus moderatorin t'i fshij postimet jashte temes.

[IslamInfo]

Pozita e Sunetit në Islam

Falënderimet i takojnë vetëm Allahut, Zotit të botëve, ardhmëria u takon të devotshmëve, kurse armiqësia mizorëve. Salavatet, përshëndetjet qofshin mbi atë të cilin Allahu e dërgoi mëshirë për tërë botën, mbi të Dërguarin tonë, Muhamedin alejhi selam, familjen dhe mbarë shokët e tij.
Prej dhuntive të Allahut xh.sh. mbi robin e Tij është që t’i mundësojë atij mësimin dhe praktikimin e fjalëve të Tij dhe të të Dërguarit të Tij alejhi selam. Jemi krenarë dhe shumë të lumtur që Allahu na mundësoi që t’i shkoqisim disa nga shkëndijat profetike të Muhamedit alejhi selam. Të jetosh nën hijen e Sunetit të Muhamedit alejhi selam është nder i veçantë, prandaj si të tillë e lusim Allahun xh.sh. që të na bëjë të sinqertë në fjalë dhe vepra si dhe të na japë sukses në rrugën e thirrjes nën hijen e Sunetit dhe të na ringjallë nën flamurin e Profetëve të Allahut, paqja dhe shpëtimi i Allahut qoftë mbi të gjithë ata!


Pozita e Sunetit në Islam, vlera dhe rëndësia e praktikimit të tij si dhe nxitja e mësimit të tij në saje të Kuranit dhe Sunetit

Një: Argumente nga Kurani

Thotë Allahu në Kuran duke ilustruar vlerën dhe rëndësinë e dërgimit të Muhamedit alejhi selam:

و انزلنا إليك الذكر لتبين للناس ما نزل إليهم و لعلهم يتفكرون . النحل 44

“Ty ta zbritëm Kuranin që t’u shpjegosh njerëzve atë që u është shpallur atyre, me shpresë se do ta studiojnë (Kuranin).” (En-Nahl, 44)
Gjithashtu na njofton Allahu xh.sh. se dërgimi i tij alejhi selam është dhunti për ne nga vetë Allahu xh.sh.:

لقد من الله علي المؤمنين إذ بعث فيهم رسولا من أنفسهم يتلوا عليهم ءاياته و يزكيهم و يعلمهم الكتاب و الحكمة وإن كانوا من قبل لفي ضلال مبين . آل عمران 164

“Është e vërtetë se Allahu u dha dhuratë të madhe besimtarëve, kur ndër ta dërgoi të Dërguar që atyre t’u lexojë shpalljen e Tij, t’i pastrojë ata, t’ua mësojë Kuranin dhe Sunetin, edhe pse më parë ata ishin krejtësisht të humbur.” (Ali Imran, 164)
Thotë Allahu xh.sh. në Kuran duke i urdhëruar robërit e Tij që t’i nënshtrohen urdhrit profetik si dhe ta pasojnë rrugën e tij:

ياأيها الذين آمنوا إستجبوا لله و للرسول إذا دعاكم لما يحييكم واعلموا أن الله يحول بين المرء و قلبه وأنه إليه تحشرون. الأنفال 24

“O ju që besuat, përgjigjuni (thirrjes së) Allahut dhe të të Dërguarit kur ai (i Dërguari) ju fton për atë që ju jep jetë (për fenë e drejtë) dhe ta dini se Allahu ndërhyn ndërmjet njeriut dhe zemrës së tij dhe se ju do të tuboheni te Ai.” (Enfal, 24)
Për shkak të vlerës dhe pozitës profetike të Muhamedit alejhi selam tek Allahu i Lartësuar, e ka krahasuar Allahu xh.sh. nënshtrimin ndaj Tij me nënshtrimin ndaj Muhamedit alejhi selam. Thotë Allahu në Kuranin Fisnik:

و من يطع الرسول فقد أطاع الله .النساء 80

“Kush i nënshtrohet Pejgamberit, ai i është nënshtruar Allahut.” (En-Nisaë, 80). E ka bërë Allahu dashurinë ndaj Tij kusht të pasimit të rrugës profetike të Muhamedit alejhi selam. Lidhur me këtë na njofton Allahu në Kuran:

قل إنكنتم تحبون الله فاتبعوني يحببكم الله و يغفر لكم ذنوبكم والله غفور رحيم . آل عمران 31

“Thuaj: “Nëse e doni Allahun, atëherë ejani pas meje që Allahu t’ju dojë, t’ju falë mëkatet tuaja, se Allahu është që fal shumë, mëshiron shumë.” (Ali Imran, 31)
Ka obliguar Allahu xh.sh. që të gjykohemi pranë ligjit profetik dhe ka sinjalizuar se kundërshtimi i tij është mosbesim, siç është thënë në Kuran:

فلا و ربك لا يؤمنون حتي يحكموك فيما شجر بينهم ثم لا يجدوا في أنفسهم حرجا مما قضيت و يسلموا تسليما . النساء 65

“Për Zotin tënd jo, ata nuk janë besimtarë (të asaj që të zbriti ty as të asaj para teje) derisa të mos të të zgjedhin ty për të gjykuar në atë konflikt mes tyre, pastaj (pas gjykimit tënd) të mos ndiejnë pakënaqësi nga gjykimi yt dhe (derisa) të mos binden sinqerisht.” (En-Nisaë, 65). Gjithashtu në kaptinën Ali Imran, citati 32, thotë:

قل اطيعوا الله و الرسول فإن تولو فإن الله لا يحب الكافرين .آل عمران 32

“Thuaj: “Binduni Allahut dhe të Dërguarit, e nëse ata refuzojnë, atëherë All-llahu nuk i do jobesimtarët.” Ndërsa besimtarëve në veçanti ua ndalon kundërshtimin e gjykimit pranë tij, siç thotë në Kuran:

و ما كان لمؤمن و لا مؤمنة إذا قضي الله و رسوله أمرا أن يكون لهم الخيرة من أمرهم و من يعص الله و رسوله فقد ضل ضلالا مبينا. الأحزاب 36

“Kur Allahu ka vendosur për një çështje ose i Dërguari i Tij, nuk i takon (nuk i lejohet) asnjë besimtari dhe asnjë besimtareje që në atë çështje të tyre personale të bëjnë ndonjë zgjidhje tjetër. E kush kundërshton Allahun dhe të Dërguarin e Tij, ai është larguar shumë larg së vërtetës.” (El-Ahzab, 36)
Ndërsa atyre që kundërshtojnë urdhrin e tij ua tërheq vërejtjen duke u thënë:

فليحذر الذين يخالفون عن أمره ان تصيبهم فتنة أو يصيبهم عذاب أليم. النور 63

“Le të ruhen, të jenë të kujdesshëm, ata që kundërshtojnë rrugën e tij (të të Dërguarit), se ata do t’i zërë ndonjë telash, ose do t’i godasë dënimi i hidhët.” (En-Nur, 63)


Dy: Argumentet nga Suneti i Pejgamberit alejhi selam që flasin mbi vlerën e Sunetit dhe rëndësinë e të vepruarit me të

عن عمرو بن عوف عن أبيه عن جده أن رسول الله صلي الله عليه و سلم قال : تركت فيكم أمرين لن تضلوا ما تمسكتم بهما كتاب الله وسنتي . رواه الحاكم و البيهقي

“Transmeton Amr b Shuajbi, nga babai i tij, nga gjyshi i tij, se ka thënë Pejgamberi alejhi selam: “Ju kam lënë juve dy porosi, nëse u përmbaheni asnjëherë nuk do të devijoni: librin e Allahut dhe Sunetin (fjalët, veprat) tim.” (Hakimi dhe Bejhakiu)
Ky hadith është thënë në haxhin e lamtumirës së Pejgamberit alejhi selam, ku i drejtohet me këto fjalë umetit të tij, duke e inkurajuar për vepra të mira si dhe i porosit që të jenë të përkushtuar ndaj këtyre dy porosive, përmbajtjes ndaj Kuranit dhe Sunetit të Muhamedit alejhi selam.

عن أبي هريرة رضي الله عنه عن النبي صلي الله عليه و سلم فال: كل أمتي يدخلون الجنة إلا من أبي , قالوا يا رسول الله و من يابي ؟ قال : من أطاعني دخل الجنة و من عصاني فقد أبي". أخرجه البخاري و الحاكم .

“Transmeton Ebu Hurejra, Allahu qoftë i kënaqur me të, nga Pejgamberi alejhi selam, i cili ka thënë: “I tërë umeti im do të hyjë në xhenet, përveç atij që nuk do.” I thanë: “O i Dërguar i Allahut, kush janë ata që nuk duan të hyjnë?” Tha: “Kush më respekton mua, ai do të hyjë në xhenet, ndërsa kush më kundërshton mua, ai nuk do.” (Buhariu dhe Hakimi)
Allahu xh.sh. ka kushtëzuar hyrjen në xhenet me përmbajtjen ndaj rrugës së Pejgamberit alejhi selam dhe aplikimit të saj, prandaj duhet ditur që s’mund të fitohet kënaqësia e Allahut e as xheneti i Tij duke mos iu përmbajtur urdhrave, këshillave dhe veprave të Muhamedit alejhi selam.

عن عرباض بن سارية رضي اله عنه قال: صلى بنا رسول الله صلى الله عليه و سلم صلاة الصبح فوعظنا موعظة بليغة وجلت منها القلوب و ذرفت منها العيون,فقلنا: يا رسول الله كأنها موعظة
مودع فأوصنا. قال:أوصيكم بتقوى الله و السمع و الطاعة و إن تأمر عليكم عبد( حبشي) , و إنه
من يعش منكم فسيرى إختلافا كثيرا .فعليكم بسنتي و سنة الخلفاء الراشدين المهديين , عضوا عليها بالنواجذ , و إياكم و محدثات الأمور فإن كل بدعة ضلالة.أخرجه ابو داود و الترمذي , و قال :حديث حسن صحيح.

“Transmeton Irbad b Sarijete, Allahu qoftë i kënaqur me të, duke thënë: “Na fali neve namazin e sabahut Pejgamberi alejhi selam e më pas na mbajti një këshillë të qartë. Na u rrëqethën zemrat dhe rrodhën lotët: I thamë: “O i Dërguar i Allahut, sikur kjo është këshilla jote e fundit, prandaj na porosit.” Tha: “Ju porosis me frikërespekt ndaj Allahut, të jeni të dëgjueshëm dhe të nënshtruar edhe po që se ju udhëheq ndonjë skllav (etiopas). Kush do jetojë nga ju, do të shohë ndarje të shumta, prandaj ju porosis që t’i përmbaheni Sunetit tim, Sunetit të sundimtarëve të drejtë e të udhëzuar, kapeni atë (Sunetin) fort me dhëmballë. Kujdes nga besëtytnitë, se çdo risi është lajthitje.” (Ebu Davudi, Termidhiu dhe thotë se hadithi është i mirë, i vërtetë)
Nga shkëndijat e këtij hadithi, që mund t’i shkëpusim, është edhe kjo, se jemi paralajmëruar se do të ketë ndarje të shumta e të ndryshme në umetin e Muhamedit alejhi selam. Që të gjithë mundohen të argumentojnë se e vërteta është me ta, mirëpo ekziston vetëm një e vërtetë. Ata të cilët i përmbahen rrugës profetike me përpikëri janë afër së vërtetës.
Në anën tjetër, nuk ka shpëtim nga sfidat dhe sprovat e kësaj bote pa e ndjekur me përpikëri rrugën e Muhamedit alejhi selam. Këtë e vërteton edhe pjesa vijuese e këtij hadithi, ku Pejgamberi alejhi selam na porosit që fjalët dhe veprat e tij t’i kapim fuqishëm. Dijetarët islamë lidhur me këtë pohojnë se një terminologji e tillë aludon se përkushtimi ynë ndaj Sunetit duhet të jetë më i madh se për çdo gjë tjetër.
Gjithashtu kapja jonë pas Sunetit na ruan nga pasimi i risive. Ata që ruhen nga risitë veç janë të ruajtur nga lajthitjet dhe ai që është i ruajtur nga lajthitjet i është ruajtur zjarrit të xhehenemit (Allahu na mbrojttë ne dhe ju nga ai!). Pikërisht për këtë dhe shokët e Pejgamberit alejhi selam ishin shumë inkurajues që ta përcillnin dhe ruanin Sunetin e Pejgamberit alejhi selam me besnikëri, ngase këtë e kishin amanet nga ai, siç është transmetuar në hadithin të cilin e ka nxjerrë Ibën Hibani, Ebu Davudi,Termidhiu, Nesaiu, Bejhakiu, ku Pejgamberi alejhi selam ka thënë:

رحم الله إمرأ سمع مقالتي فأداها كما سمعها.

“Allahu e mëshiron një njeri i cili e dëgjon thënien time dhe e përcjell ashtu siç e dëgjon.”
Në përfundim të kësaj hyrjeje desha t’ju përkujtoj edhe një hadith të
Pejgamberit alejhi selam:

عن جابر رضى الله يقول, جائت ملئكة إلي النبى صلى الله عليه و سلم و هو نائم , فقال بعضهم إنه نائم , و قال بعضهم إن العين نائمة و القلب يقظان و قالوا : إن لصاحبكم هذا مثلا فضربوا له مثلا و قالوا : مثله كمثل رجل بنى دارا و جعل فيها مأدبة و بعث داعيا فمن أجاب الداعى دخل الدار و أكل من المأدبة و من لم يجب الداعى لم يدخل الدار و لم يأكل من المأدبة . فقالوا اولوها له يفقهها قالوا : أما الدار الجنة و الداعي محمد صلى الله عليه و سلم فمن اطاعى محمدا فقد أطاع الله و من عصى محمدا فقد عصى الله . أخرجه البخاري

"Transmeton Xhabiri, Allahu qoftë i kënaqur me të, duke thënë: “Kanë ardhur tek i Dërguari alejhi selam disa melekë derisa ai po flinte. Disa prej tyre thanë se ai është në gjumë, disa të tjerë thanë: “Sytë e tij pushojnë, por zemra e tij është e zgjuar.” Dhe thanë: “Për këtë shokun tuaj kemi një rrëfim. Silleni atë rrëfim: “Shembulli i tij është sikurse shembulli i një njeriu i cili ka ndërtuar një shtëpi dhe në të ka përgatitur ushqim, pastaj ka dërguar një thirrës që t’i grumbullojë njerëzit. Kush i përgjigjet thirrësit, hyn në shtëpi dhe ha nga ai ushqim e kush nuk i përgjigjet atij, nuk mund të hyjë në shtëpi e as të hajë nga ai ushqim.” Pastaj melekët thanë: “Komentojeni rrëfimin që ta kuptojë.” Thanë: “Shtëpia ka për qëllim xhenetin, kurse thirrësi është Muhamedi alejhi selam, kush e respekton Muhamedin, ka respektuar Allahun dhe kush kundërshton Muhamedin, ka kundërshtuar Allahun.” (Buhariu)

Lusim Allahun që të na mundësojë mësimin dhe praktikimin e Sunetit të Muhamedit alejhi selam, të vdesim duke iu përmbajtur atij si dhe të na ringjallë nën flamurin e tij alejhi selam! Amin!

[master2006]

Moderatori t'i fshije postimet jashte temes, IslamInfo ka per qellim vetem te shkaktoj tollovi ne menyre qe t'i hutoje te tjeret...

[IslamInfo]

Kujdes nga kjo webfaqe qe per qellim e ka devijimin e Muslimaneve ??


Xhamiashqiptare.net

Pyetja:

Selam alejkum, desha t’ju pyes në lidhje me këtë web faqe: xhamiashqiptare.net Para disa ditësh më ka ardhur një letër nga kjo ëeb faqe dhe fillova ta lexoj, por kam disa dyshime. Titulli është: XHAMIA SHQIPTARE, kurse brenda kuptimi i saj është: PËRKTHIMI I AUTORIZUAR I KURANIT NË GJUHËN SHQIPE Ju lutem me tregoni a duhet t’i besojmë kësaj ëeb faqe apo jo? Allahu ju shpërbleftë!



Përgjigjja:

Falënderimet i takojnë Allahut, paqja dhe bekimet e Tij qofshin mbi të Dërguarin e Tij Muhamed, mbi familjen e tij, mbi shokët e tij dhe mbi të gjithë ata që ndjekin rrugën e tij deri në Ditën e Gjykimit!



Webfaqja xhamiashqiptare.net është një faqe e cila duke pretenduar se promovon Islam, synon devijimin e muslimanëve nga besimi i saktë. Nuk është e qartë se kush qëndron pas kësaj, por nëse shikojmë mundin që është bërë në përkthimin e Kuranit me devijime dhe heqje të ajeteve, pastaj edhe në përkthimin e videove, atëherë kuptojmë se ekziston një mobilizim për këtë dhe qëllimi i tyre është që ta paraqesin Islamin në një formë tjetër me anë të së cilës do të arrihet futja e dyshimeve në mesin e muslimanëve të cilët nuk kanë njohuri të mjaftueshme rreth fesë së tyre, ashtu si është realiteti i shumë muslimanëve shqipfolës.



Ideologjia dhe personi i cili promovohet në atë faqe është Rashad Halifa, i cili edhe njëkohësisht konsiderohet shpikësi i këtyre ideve devijante. Ai lindi në vitin 1935 në Egjipt, emigroi në SHBA dhe në vitin 1959 morri doktoraturën në fushën e kimisë dhe fitoi nënshtetësinë e Shteteve të Bashkuara. Një kohë punoi në UNESCO, mirëpo më pastaj filloi të merret me çështje të fesë. Ai filloi të banojë në qytetin Tucson të shtetit të Arizonës dhe në xhaminë e këtij qyteti e promovoi veten si imam xhamie. Fillimisht ai fliste rreth mrekullive numerike të Kuranit dhe kështu e bëri një libër që e quajti “Mrekullia e Kuranit Fisnik”. Në këtë libër Rashad Halifa pretendoi se numri 19 është numër i shenjtë dhe mrekulli e Kuranit, duke i bërë disa përpjesëtime brenda Kuranit, sikurse numrin e shkronjave të besmeles, numrin e sureve, numrin e ajeteve brenda sureve, etj.



Më vonë filloi të deklarohet më qartë për disa vërejtje brenda Kuranit dhe pretendimit se ky libër ka pësuar ndryshime dhe kështu kur u bënë të qarta idetë e tij, muslimanët e xhamisë e përzunë atë nga xhamia.

Pas kësaj ai hapi një qendër në të cilin thërriste në idetë e tij. Ai filloi devijimin e tij duke refuzuar tërësisht Sunetin, bazën e dytë të jurisprudencës islame dhe përfundoi në pretendimin e tij se është i dërguar nga Zoti (profet).

Nga fundi i viteve të shtatëdhjeta dhe viteve të tetëdhjeta ishte shumë aktiv dhe përdorte të gjitha metodat e mundshme për t’i përhapur dyshimet dhe mashtrimet e tij; u shkruante revistave dhe të përditshmeve që botoheshin nëpër vendet islame duke i thirrur në pasimin e tij, prodhonte video në të cilat promovonte ideologjitë e tij, disa nga të cilat tani i gjejmë të përkthyera edhe në gjuhën shqipe, etj. Menjëherë pas fillimit të thirrjes devijante të tij, ai u bë milioner dhe kishte informacione se mbante kontakte me qarqe të cilat mundoheshin ta zmbrapsin Islamin. Gjithashtu ai u ballafaqua edhe me akuza dhe u gjykua dy herë, një here për përdhunim e një vajze shtatëmbëdhjetëvjeçare.



Paraqitja e tij u ballafaqua me një kundërshtim dhe refuzim nga ana e dijetarëve islamë të kohës së tij, të cilët me argumente sqaruan rrezikun e ideve devijante të këtij njeriu.



Jeta e këtij njeriu i cili pretendonte se ishte i dërguar dhe se atij shpalljen po ia sillte Xhibrili, përfundoi me 31 janar 1990. Ai u gjet i vrarë në qendrën e tij dhe nuk u arrit të kuptohet se kush e kishte kryer këtë vrasje. Sido që të jetë, me vrasjen e tij u kuptua edhe realiteti i tij, ndërsa veprimet dhe pretendimet e tij të trilluara mbetën të shënohen në histori ashtu si janë shënuar historitë e të gjitha atyre që në të kaluarën mashtruan njerëzit duke pretenduar se janë të dërguar, për të cilët edhe paralajmëroi Muhamedi, lavdërimi dhe paqja qofshin mbi të. Ai në një hadith thotë:

“Nuk do të ndodhë dita e kiametit derisa fise nga umeti im do t’u bashkëngjiten idhujtarëve dhe derisa ata të adhurojnë idhujt. Gjithashtu do të ketë nga umeti im tridhjetë mashtrues që do të pretendojnë se janë Nebij (të dërguar), ndërsa unë jam vula e Profetëve dhe nuk ka të Dërguar pas meje.” (Shënon Termidhiu, ndërsa Albani e cilëson të saktë)



Devijimi i këtij personi dhe i tërë këtij sekti mund të përmblidhet në këto pika, ku secila tregon se sa janë larg Islamit:



1. Pretendimi se Kurani është i devijuar dhe i shtuar, kështu që ai Kuran i përkthyer në gjuhën shqipe, i cili gjendet në ëebfaqe, është i njëjti Kuran të cilin e ka përkthyer Rashad Halifa në gjuhën angleze, duke ia shtuar disa komente devijante të trilluara dhe duke mënjanuar disa ajete, me pretendimin se janë të shtuara. Sikurse ajetet 128-129 të surës së nëntë (Teube).



2. Refuzimi i tërësishëm i Sunetit të Dërguarit dhe haditheve të tij dhe thënia se duhet të kufizohemi vetëm me Kuranin. Kjo i ka bërë ata që të njihen edhe si sekti i emërtuar me “Kuranijun”. Dihet qartë se baza e dytë e legjislaturës islame është Suneti, rruga e Muhamedit, lavdërimi dhe paqja qofshin mbi të, dhe refuzimi i kësaj është refuzim i tërësishëm i Islamit.



3. Refuzimi dëshmisë në formën si qëndron në Islam “La Ilahe il-la Allah, Muhamdu resulullah”-“Nuk ka Zot që meriton të adhurohet me të drejtë, përveç Allahut dhe Muhamedi është i dërguar i Zotit”, duke u kufizuar vetëm me frazën e parë, pa përmendur dëshminë se Muhamedi është i Dërguar i Zotit.



4. Ndryshimi i mënyrës së këndimit të ezanit duke hequr disa fjalë që thuhen.



5. Falja e namazit në një formë tjetër nga ajo si duhet falur, duke mos lexuar suret etj.



6. Pretendimi se Rashad Halife është i dërguar i Zotit dhe kështu i bënë shpifje Zotit të Madhërishëm.



Pas këtij sqarimi i këshillojmë muslimanët e sinqertë, të cilët dëshirojnë që besimi i tyre të jetë larg çdo ideologjie të trilluar, që të largohen nga kontakti me faqen e lartpërmendur pasi ata janë njerëz qëllimkëqij, të cilët duke veshur petkun e Islamit tentojnë t’i humbin muslimanët nga Islami burimor. Lusim Allahun e Lartësuar të na mbrojë ne dhe të gjithë muslimanët nga intrigat e armiqve!



Alaudin Abazi

[IslamInfo]

Nuk jane jashte temes o kokbosh!