bisede midis politikanit grek dhe atij shqiptar.

[juelda]

Pjese nga libri "Heronjte e Kotesise

Me një pamje indiferente që maskonte euforinë e tij të brendshme, diplomati grek nxori nga çanta një dosje të hollë dhe e hapi para tij.

— Kërkesa e parë e qeverisë sonë ka të bëjë me atë që qarqet nacionaliste shqiptare e quajnë “Çështja çame”. Siç ia kemi theksuar në vazhdimësi qeverisë shqiptare gjatë takimeve dypalëshe të të gjitha niveleve, për qeverinë greke nuk ekziston një çështje e tillë. Ajo është një pretendim tendencioz i ekstremistëve shqiptarë, të cilët nuk dëshirojnë marrëdhënie të sinqerta me vendin e me popullin tonë. Nëse ju si shef i opozitës së sotme shqiptare doni t’i ndizni sërish dritën jeshile miqësisë dhe bashkëpunimit me leverdi reciproke me qeverinë tonë, duhet të hiqni dorë një herë e përgjithmonë nga përmendja e përrallës provokuese «Çështja çame». Po qe se popullsia çame pretendon se ka probleme të pazgjidhura lidhur me të kaluarën e të parëve të tyre në Greqi, le t’iu drejtohet gjykatave greke. Ato janë kompetente për çështje të tilla.

«Me qëllim që ju të bëheni vërtet i besueshëm për qeverinë tonë pas lajthitjes suaj të vitit 1997, nuk mjafton vetëm nënshkrimi i miratimit të kësaj kërkese në kuadër të marrëveshjes së sotme, por edhe angazhimi juaj me shkrim se do të deklaroni publikisht në medie, sa herë që të bjerë rasti, se nuk ekziston asnjë problem i pazgjidhur midis dy vendeve dhe dy qeverive tona.

Kur diplomati grek pushoi së lexuari dhe drejtoi sytë mbi Demonin, ky u përgjigj:

— E kuptoj drejt kërkesën e qeverisë suaj dhe e gjej të bazuar shqetësimin e saj. Në kuadër të miqësisë dhe bashkëpunimit tonë të sinqertë me leverdi reciproke, ne nuk duhet të mbetemi peng e problemeve të mbartura nga historia. Shpreh të njëjtën konsideratë me tuajën lidhur me «Çështjen çame». Veçse, duke pasur parasysh koniunkturat e brendshme politike të vendit tonë, i lutem qeverisë suaj që ta kërkojë prononcimin tim publik për këtë çështje sa më vonë që të jetë e mundur.

— Shprehjet e paqarta nuk kanë vend në një marrëveshje politike. Ç’kuptoni ju me fjalët «...sa më vonë që të jetë e mundur»? Cila duhet të jetë konkretisht shtrirja në kohë e këtij afati, sipas jush?

— Nëse falë ndihmës së qeverisë suaj, Partia Demone do të fitojë zgjedhjet e përgjithshme që po afrohen, unë do të dëshiroja të prononcohesha në medie lidhur me mosnjohjen e «Çështjes çame» vetëm vitin e fundit të legjislaturës së ardhshme. Ndërkohë, duke ecur me të njëjtin hap me qeverinë greke, për mua kjo çështje mbetet përfundimisht e ngrirë.

— Po e shënoj sugjerimin tuaj. Përgjigjen nga qeveria jonë do ta merrni më vonë. Kërkesa e dytë e qeverisë sonë ka të bëjë me marrëveshjen midis dy shteteve tona «Për delimitimin e zonave përkatëse të shelfit kontinental dhe zonave të tjera detare, që përkasin në bazë të së drejtës ndërkombëtare». Kjo është një çështje shumë e zvarritur për faj të autoriteteve shqiptare qysh prej kohës së diktaturës e deri sot. Një neglizhencë e tillë, e pajustifikueshme, i ka shkaktuar dëme të konsiderueshme ekonomisë sonë. Ne kërkojmë që me ardhjen tuaj në pushtet pas zgjedhjeve të pritshme ta zgjidhni përfundimisht këtë problem. Për të kompensuar pjesërisht humbjet e mëdha të ekonomisë sonë për faj të autoriteteve shqiptare, kërkojmë që ju personalisht të tregoheni i arsyeshëm duke orientuar specialistët tuaj për të kaluar një sipërfaqe ujore prej rreth 350 km² të ujërave territoriale shqiptare në ato greke. Një veprim i tillë do të ishte jo vetëm një akt drejtësie nga ana juaj, por edhe një provë e vullnetit të mirë për të krijuar një miqësi të fortë e të qëndrueshme midis dy vendeve tona.

— Përfitoj nga rasti të falënderoj juve dhe qeverinë tuaj që më ofroni mundësinë të kontribuoj konkretisht për rivendosjen e mirëbesimit të ndërsjellë midis nesh këtej e tutje. Do të ishte miopi politike nga ana ime të vlerësoja 300 km² ujë të kripur më shumë se sa nektarin e miqësisë së përhershme midis dy popujve tanë fqinjë. Quajeni qysh tani një fakt të kryer propozimin e qeverisë suaj. Mirëpo për të njëjtën arsye që ju shpjegova lidhur me prononcimin tim për «Çështjen çame», do të dëshiroja që edhe marrëveshja midis dy ministrive tona të jashtme dhe ekzekutimi i saj konform kërkesës suaj të bëhen publike vetëm vitin e fundit të legjislaturës së ardhshme. Një gjë të tillë dëshiroj ta respektojë edhe media juaj. Në këtë mënyrë qeveria greke arrin objektivin e saj të dëshiruar qetë-qetë dhe qeverisë sonë nuk do t’i krijohen telashe të brendshme lidhur me atë copë det që do t’ju falim për kompensim të humbjeve që përmendët.

— Ju mendoni se populli shqiptar është vërtet i interesuar për ruajtjen e tërësisë territoriale të vendit edhe në atë gjendje varfërie që e ka pllakosur?

— Besoj se po, duke u nisur nga një ndodhi jo e largët, për të cilën edhe ju duhet të jeni në dijeni. Para ca kohësh, kryetari i bashkisë së Himarës, shtetas i minoritetit grek, ngriti flamurin e Greqisë mbi godinën e bashkisë. Jo vetëm reaksioni i popullsisë himarjote, por edhe ai i qytetarëve të Vlorës qe i menjëhershëm. Ndërkohë që funksionimi i linjës së autobusëve Vlorë-Himarë u ndërpre qëllimisht, qindra të rinj u nisën në këmbë drejt Himarës. Vetëm bllokimi i tyre prej ushtrisë evitoi gjakderdhjen e mundshme.

— Sa të gatshëm janë ta derdhin gjakun shtetasit tuaj, çudi! Ama jo për të rregulluar jetën e tyre, shtoi pas pak diplomati grek duke i a ngulur sytë bashkëbiseduesit...........................

[Kermilli]

juelda
NQS KE MUNDESI HIDHE GJITHE LIBRIN KETU QE TA LEXOJME EDHE NE,
TE GJITHE LIBRAT E KETIJ AUTORI JANE SHUME TERHEQES

[illyrian rex]

juelda
NQS KE MUNDESI HIDHE GJITHE LIBRIN KETU QE TA LEXOJME EDHE NE,
TE GJITHE LIBRAT E KETIJ AUTORI JANE SHUME TERHEQES

Per cilin autor dhe diplomat grek behet fjale?

[Maqellarjot]

Per cilin autor dhe diplomat grek behet fjale?

Besoj se Autori i librit eshte Agim Hamiti.

[juelda]

Stili paksa humoristik i librit eshte gjetur si ide artistike per realizimin e botimit te tij ne Shqiperi gje qe eshte arritur me shume veshtiresi dhe me nje kosto te larte.Kjo nuk zbeh aspak vertetesine e ngjarjeve dhe fakteve qe jane nga burime te besueshme .Autori eshte i gatshem te perballet me cdo lloj akuze publike kundrejt tij per mosvertetesi te informacioneve gje qe nuk ka ndodhur deri me sot pasi askush prej politikaneve shqiptare apo edhe te huaj nuk ka guxuar.Autori eshte azilant politik ne kryeqytetin e BE si person i impikuar ne histori me rrezikshmeri per jeten e tij dhe te familjes se tij.Qellimi duhet te jete vetem ndergjegjesimi i popullit tone te keq perdorur ne vazhdimesi

[juelda]

duke qene se libri me eshte postuar ne mail me pdf dhe nuk e kam shpetuar ne pc x shkak te ngarkeses, me eshte e veshtire per momentin, por do mundohem sa me pare te gjej menyren.

[juelda]

I dërguari i posaçëm i Ministrisë së Jashtme greke u prit prej Demonit në zyrën e tij në selinë qendrore të partisë. Biseda u zhvillua kokë më kokë, pa përkthyes. Përballë ftohtësisë dhe seriozitetit të zyrtarit grek, i zoti i shtëpisë nuk e kufizoi për asnjë çast buzëqeshjen e tepruar. Prej rezultateve të atij takimi, varej e ardhmja e karrierës së tij politike.
Indiferent ndaj etikës, diplomati grek e nisi bisedën me ton akuzues:
— Në marrëdhëniet midis fqinjësh të sinqertë e paqësorë nuk ka vend për abuzime prej asnjërës palë. Aq më tepër prej fqinjit më të dobët, të cilit i është shtrirë dora e miqësisë së sinqertë dhe i është dhënë një ndihmë bujare prej palës tjetër. Pas rrëzimit të diktaturës në Shqipëri, Greqia i hapi portat dhe zemrën popullit shqiptar, duke i ofruar bukë, punë e dinjitet njerëzor. Sipas statistikave tona zyrtare, përveç 40 mijë refugjatëve të minoritetit grek që jetojnë në tokat e tyre në Shqipëri, në Greqi kanë gjetur strehim mbi 100 mijë familje shqiptare nga të gjitha rrethet e vendit tuaj. Të mirëpritur e të mirëtrajtuar prej qeverisë greke dhe prej popullit të saj bujar, këta njerëz të vuajtur patën fatin të mësojnë se cila është jeta në liri e demokraci.
— Ne e kemi shprehur mirënjohjen tonë në mënyrë të përsëritur për këtë, jo vetëm në kontaktet me autoritetet tuaja, por edhe në kuadër të raportimeve tona pranë Këshillit të
199
Evropës. Me rastin e takimit tonë, ju falënderoj edhe një herë tjetër juve, si përfaqësues i diplomacisë së vendit me traditat më të lashta demokratike në Ballkan.
— Më lejoni t‘ju bëj të ditur se këto falënderime nuk i vlerësoj të sinqerta, mbas akuzave të rënda që ju personalisht keni pasur kurajën t‘i bëni vendit me traditat demokratike më të lashta në Ballkan.
I befasuar prej ashpërsisë së të shprehurit të diplomatit grek, Demoni e humbi qetësinë. Ky ishte një ogur i keq, ndërkohë që propozimi për zhvillimin e këtij takimi i kishte ngjallur optimizëm për mundësinë e sigurimit të mbështetjes së qeverisë greke në zgjedhjet e afërta.
I skuqur krejt në fytyrë, Demoni provoi të fliste, por duke mos ditur si të justifikohej, ndryshoi mendim. Megjithëse nuk kishte etje, ai zgjati dorën drejt shishes me ujë mineral, për të bërë diçka në përpjekje të kapërcimit të atij çasti të vështirë.
Diplomati grek, duke konstatuar gjendjen e çoroditur të bashkëbiseduesit, intensifikoi ofensivën psikologjike për të mos i lënë kohë atij të përqendrohej:
— Gjatë një takimi me ambasadorin shqiptar në Athinë kam mësuar I dërguari i posaçëm i Ministrisë së Jashtme greke u prit prej Demonit në zyrën e tij në selinë qendrore të partisë. Biseda u zhvillua kokë më kokë, pa përkthyes. Përballë ftohtësisë dhe seriozitetit të zyrtarit grek, i zoti i shtëpisë nuk e kufizoi për asnjë çast buzëqeshjen e tepruar. Prej rezultateve të atij takimi, varej e ardhmja e karrierës së tij politike.
Indiferent ndaj etikës, diplomati grek e nisi bisedën me ton akuzues:
— Në marrëdhëniet midis fqinjësh të sinqertë e paqësorë nuk ka vend për abuzime prej asnjërës palë. Aq më tepër prej fqinjit më të dobët, të cilit i është shtrirë dora e miqësisë së sinqertë dhe i është dhënë një ndihmë bujare prej palës tjetër. Pas rrëzimit të diktaturës në Shqipëri, Greqia i hapi portat dhe zemrën popullit shqiptar, duke i ofruar bukë, punë e dinjitet njerëzor. Sipas statistikave tona zyrtare, përveç 40 mijë refugjatëve të minoritetit grek që jetojnë në tokat e tyre në Shqipëri, në Greqi kanë gjetur strehim mbi 100 mijë familje shqiptare nga të gjitha rrethet e vendit tuaj. Të mirëpritur e të mirëtrajtuar prej qeverisë greke dhe prej popullit të saj bujar, këta njerëz të vuajtur patën fatin të mësojnë se cila është jeta në liri e demokraci.
— Ne e kemi shprehur mirënjohjen tonë në mënyrë të përsëritur për këtë, jo vetëm në kontaktet me autoritetet tuaja, por edhe në kuadër të raportimeve tona pranë Këshillit të
199
Evropës. Me rastin e takimit tonë, ju falënderoj edhe një herë tjetër juve, si përfaqësues i diplomacisë së vendit me traditat më të lashta demokratike në Ballkan.
— Më lejoni t‘ju bëj të ditur se këto falënderime nuk i vlerësoj të sinqerta, mbas akuzave të rënda që ju personalisht keni pasur kurajën t‘i bëni vendit me traditat demokratike më të lashta në Ballkan.
I befasuar prej ashpërsisë së të shprehurit të diplomatit grek, Demoni e humbi qetësinë. Ky ishte një ogur i keq, ndërkohë që propozimi për zhvillimin e këtij takimi i kishte ngjallur optimizëm për mundësinë e sigurimit të mbështetjes së qeverisë greke në zgjedhjet e afërta.
I skuqur krejt në fytyrë, Demoni provoi të fliste, por duke mos ditur si të justifikohej, ndryshoi mendim. Megjithëse nuk kishte etje, ai zgjati dorën drejt shishes me ujë mineral, për të bërë diçka në përpjekje të kapërcimit të atij çasti të vështirë.
Diplomati grek, duke konstatuar gjendjen e çoroditur të bashkëbiseduesit, intensifikoi ofensivën psikologjike për të mos i lënë kohë atij të përqendrohej:
— Gjatë një takimi me ambasadorin shqiptar në Athinë kam mësuarI dërguari i posaçëm i Ministrisë së Jashtme greke u prit prej Demonit në zyrën e tij në selinë qendrore të partisë. Biseda u zhvillua kokë më kokë, pa përkthyes. Përballë ftohtësisë dhe seriozitetit të zyrtarit grek, i zoti i shtëpisë nuk e kufizoi për asnjë çast buzëqeshjen e tepruar. Prej rezultateve të atij takimi, varej e ardhmja e karrierës së tij politike.
Indiferent ndaj etikës, diplomati grek e nisi bisedën me ton akuzues:
— Në marrëdhëniet midis fqinjësh të sinqertë e paqësorë nuk ka vend për abuzime prej asnjërës palë. Aq më tepër prej fqinjit më të dobët, të cilit i është shtrirë dora e miqësisë së sinqertë dhe i është dhënë një ndihmë bujare prej palës tjetër. Pas rrëzimit të diktaturës në Shqipëri, Greqia i hapi portat dhe zemrën popullit shqiptar, duke i ofruar bukë, punë e dinjitet njerëzor. Sipas statistikave tona zyrtare, përveç 40 mijë refugjatëve të minoritetit grek që jetojnë në tokat e tyre në Shqipëri, në Greqi kanë gjetur strehim mbi 100 mijë familje shqiptare nga të gjitha rrethet e vendit tuaj. Të mirëpritur e të mirëtrajtuar prej qeverisë greke dhe prej popullit të saj bujar, këta njerëz të vuajtur patën fatin të mësojnë se cila është jeta në liri e demokraci.
— Ne e kemi shprehur mirënjohjen tonë në mënyrë të përsëritur për këtë, jo vetëm në kontaktet me autoritetet tuaja, por edhe në kuadër të raportimeve tona pranë Këshillit të
199
Evropës. Me rastin e takimit tonë, ju falënderoj edhe një herë tjetër juve, si përfaqësues i diplomacisë së vendit me traditat më të lashta demokratike në Ballkan.
— Më lejoni t‘ju bëj të ditur se këto falënderime nuk i vlerësoj të sinqerta, mbas akuzave të rënda që ju personalisht keni pasur kurajën t‘i bëni vendit me traditat demokratike më të lashta në Ballkan.
I befasuar prej ashpërsisë së të shprehurit të diplomatit grek, Demoni e humbi qetësinë. Ky ishte një ogur i keq, ndërkohë që propozimi për zhvillimin e këtij takimi i kishte ngjallur optimizëm për mundësinë e sigurimit të mbështetjes së qeverisë greke në zgjedhjet e afërta.
I skuqur krejt në fytyrë, Demoni provoi të fliste, por duke mos ditur si të justifikohej, ndryshoi mendim. Megjithëse nuk kishte etje, ai zgjati dorën drejt shishes me ujë mineral, për të bërë diçka në përpjekje të kapërcimit të atij çasti të vështirë.
Diplomati grek, duke konstatuar gjendjen e çoroditur të bashkëbiseduesit, intensifikoi ofensivën psikologjike për të mos i lënë kohë atij të përqendrohej:
— Gjatë një takimi me ambasadorin shqiptar në Athinë kam mësuar një aforizëm të bukur të popullit tuaj: «Ha bukën e përmbys kupën.» Ju personalisht nuk bëtë asgjë më pak, kur deklaruat më 1997 se shërbimet tona sekrete paskëshin ndikuar negativisht në trazirat që ndodhën në vendin tuaj për shkak të falimentimit të firmave piramidale, të cilat nuk ishin greke. Ju e bënit këtë deklaratë të papërgjegjshme pa disponuar asnjë provë fajësie kundrejt palës së akuzuar, ndërkohë që shërbimet tona sekrete kanë qenë gjithmonë të
200
interesuara për të mirën e vendit tuaj fqinj. Një politikan i përgjegjshëm, aq më tepër presidenti i vendit, nuk nxitohet të bëjë deklarata të tilla, për të krijuar alibi fajësish të rreme në përpjekje që të justifikojë dështimin e tij politik. Përkundrazi, edhe kur ai disponon prova për implikimin e shërbimeve sekrete të një vendi fqinj në problemet e brendshme të popullit të tij, nuk i bën ato publike, por përpiqet t‘i zgjidhë nëpërmjet kanalesh diplomatike apo kontaktesh dypalëshe të nivelit të lartë me fqinjin e tij. Mënyra se si vepruat ju, ndërkohë që mbi 400 mijë shqiptarë punonin e jetonin në Greqi, tregonte qartë se nuk dëshironi miqësi e bashkëpunim të sinqertë reciprok me qeverinë e popullin grek, të cilët u janë ndodhur pranë në momente të vështira. Është e drejta juaj t‘i zgjidhni aleancat sipas shijeve apo interesave që keni, ashtu sikundër është detyra jonë të nxjerrim mësime nga bukëshkelja juaj. Nëse tetë vjetët në opozitë nuk ju kanë mjaftuar për të reflektuar ndaj fajeve politike që keni bërë, do të ishte në të mirën tuaj të mos ta synonit pushtetin.
Ky dush me ujë të ftohtë prej diplomatit grek bëri t‘i shkonin mornica në trup Demonit. Horizonti i zymtë i marrëdhënieve me fqinjin që ndikonte fuqishëm në zhvillimet e brendshme në Shqipëri i zbehnin shpresat e fitores së mundshme në zgjedhjet e radhës. Madjé edhe fitorja e këtyre zgjedhjeve do të ishte pa vlerë me një kundërshtar aq potencial pas ngjarjeve të vitit 1997. Nëse Demoni do të ndahej me diplomatin grek i prishur, ky do të ishte një ―SOS‖ për karrierën e tij. Për të evituar dështimin e pashmangshëm, ai duhej t‘i dorëzohej pa kushte të dërguarit të Athinës, para
201
se ky t‘i zgjaste dorën për t‘i thënë ―lamtumirë!‖. Aty nuk kishte të bënte me vartësit e tij servilë, që i bindeshin me një lëvizje të gishtit. Zaten ata që janë arrogantë me vartësit bëhen pula të lagura me më të fortët se ata vet.
Demoni psherëtiu, u rimbush me frymë e mori fjalën:
— Vërejtjet tuaja janë të arsyeshme e të bazuara. Ju kërkoj ndjesë juve e, nëpërmjet jush, qeverisë suaj për papërgjegjshmërinë time politike e morale në fajësimin e padrejtë që u kam bërë shërbimeve sekrete greke nga pozitat e Presidentit të Republikës së Shqipërisë lidhur me ngjarjet e vitit 1997. Jam i ndërgjegjshëm për rëndësinë e këtij akti të pajustifikueshëm, që nuk ka asgjë të përbashkët me bindjet e mia të thella për domosdoshmërinë e forcimit progresiv të marrëdhënieve midis dy popujve tanë miq. I vetmi shpjegim, por jo justifikim, i atij veprimi të padenjë është gjendja ime e turbullt psikologjike gjatë atyre ngjarjeve të rënda për vendin e popullin tim. Megjithatë jam i mendimit se mënyra më e mirë që politikani i nivelit të lartë të shlyej një borxh moral është t‘i krijohet mundësia që me veprimtarinë e tij në të ardhmen të dëshmojë se mentaliteti i tij real nuk ka asgjë të përbashkët me shprehjen e pakontrolluar që ka lëshuar në një çast dobësie. Po qe se Partia Demone do të fitonte zgjedhjet e afërta, veprimtaria ime në krye të shtetit shqiptar do ta kënaqte qeverinë tuaj deri në një masë të tillë, sa që asaj do t‘i vinte vërtet keq sikur ne të kishim mbetur sërish në opozitë.
Zotimi solemn i Demonit ishte trofeu që priste diplomati grek prej atij takimi. Një hije buzëqeshje i kaloi për një çast në fytyrë nga ideja se me sa lehtësi e arriti atë, por shpejt ai u
202
pozicionua në qëndrimin e tij të mëparshëm. Falë epërsisë së tij ndaj një politikani të dorëzuar pa kushte në shtëpinë e vet, diplomati grek ishte i vendosur ta kurorëzonte me zotime konkrete fitoren, jo me premtime të përgjithshme. Demonit do t‘i duhej të firmoste kërkesat e qeverisë greke që ndodheshin në çantën e të dërguarit të Athinës, para se të fitonte mbështetjen e saj nëpërmjet një pohimi verbal.
— Pendimi i vonët është në përgjithësi i padobishëm edhe për një njeri të thjeshtë, jo më për një politikan të nivelit të lartë, u shpreh mysafiri grek duke e vështruar drejt në sy Demonin. Akuzën e rëndë kundër shërbimeve tona sekrete ju e keni bërë publikisht në Parlamentin shqiptar, ndërsa sot kërkoni një ndjesë formale gjatë kësaj bisede kokë më kokë. Aq sa shpejt bëhet e keqja, sidomos në politikë, po aq e vështirë është të riparohen pasojat e saj. Edhe sikur ju të deklaroni tani për çdo ditë të kundërtën e asaj që keni thënë para tetë vjetësh për shërbimet tona sekrete, pasojat e akuzës suaj të vitit 1997 mbeten të pashlyeshme për ne. Pas asaj akuze, qeveria gjermane na kërcënoi me kthimin e një numri të madh refugjatësh grekë që jetojnë atje prej një kohe të gjatë. U desh një angazhim serioz i qeverisë satane në mbështetje të diplomacisë sonë për të bindur autoritetet gjermane të ndryshonin qëndrim. Në këto rrethana, qeveria jonë nuk mund të përsërisë gabimin e saj të bashkëpunimit me ju pa një marrëveshje paraprake me shkrim, lidhur me disa pika të veçanta të marrëdhënieve tona në të ardhmen.
203
— E gjej me vend arsyetimin tuaj dhe e pranoj pa një aforizëm të bukur të popullit tuaj: «Ha bukën e përmbys kupën.» Ju personalisht nuk bëtë asgjë më pak, kur deklaruat më 1997 se shërbimet tona sekrete paskëshin ndikuar negativisht në trazirat që ndodhën në vendin tuaj për shkak të falimentimit të firmave piramidale, të cilat nuk ishin greke. Ju e bënit këtë deklaratë të papërgjegjshme pa disponuar asnjë provë fajësie kundrejt palës së akuzuar, ndërkohë që shërbimet tona sekrete kanë qenë gjithmonë të
200
interesuara për të mirën e vendit tuaj fqinj. Një politikan i përgjegjshëm, aq më tepër presidenti i vendit, nuk nxitohet të bëjë deklarata të tilla, për të krijuar alibi fajësish të rreme në përpjekje që të justifikojë dështimin e tij politik. Përkundrazi, edhe kur ai disponon prova për implikimin e shërbimeve sekrete të një vendi fqinj në problemet e brendshme të popullit të tij, nuk i bën ato publike, por përpiqet t‘i zgjidhë nëpërmjet kanalesh diplomatike apo kontaktesh dypalëshe të nivelit të lartë me fqinjin e tij. Mënyra se si vepruat ju, ndërkohë që mbi 400 mijë shqiptarë punonin e jetonin në Greqi, tregonte qartë se nuk dëshironi miqësi e bashkëpunim të sinqertë reciprok me qeverinë e popullin grek, të cilët u janë ndodhur pranë në momente të vështira. Është e drejta juaj t‘i zgjidhni aleancat sipas shijeve apo interesave që keni, ashtu sikundër është detyra jonë të nxjerrim mësime nga bukëshkelja juaj. Nëse tetë vjetët në opozitë nuk ju kanë mjaftuar për të reflektuar ndaj fajeve politike që keni bërë, do të ishte në të mirën tuaj të mos ta synonit pushtetin.
Ky dush me ujë të ftohtë prej diplomatit grek bëri t‘i shkonin mornica në trup Demonit. Horizonti i zymtë i marrëdhënieve me fqinjin që ndikonte fuqishëm në zhvillimet e brendshme në Shqipëri i zbehnin shpresat e fitores së mundshme në zgjedhjet e radhës. Madjé edhe fitorja e këtyre zgjedhjeve do të ishte pa vlerë me një kundërshtar aq potencial pas ngjarjeve të vitit 1997. Nëse Demoni do të ndahej me diplomatin grek i prishur, ky do të ishte një ―SOS‖ për karrierën e tij. Për të evituar dështimin e pashmangshëm, ai duhej t‘i dorëzohej pa kushte të dërguarit të Athinës, para
201
se ky t‘i zgjaste dorën për t‘i thënë ―lamtumirë!‖. Aty nuk kishte të bënte me vartësit e tij servilë, që i bindeshin me një lëvizje të gishtit. Zaten ata që janë arrogantë me vartësit bëhen pula të lagura me më të fortët se ata vet.
Demoni psherëtiu, u rimbush me frymë e mori fjalën:
— Vërejtjet tuaja janë të arsyeshme e të bazuara. Ju kërkoj ndjesë juve e, nëpërmjet jush, qeverisë suaj për papërgjegjshmërinë time politike e morale në fajësimin e padrejtë që u kam bërë shërbimeve sekrete greke nga pozitat e Presidentit të Republikës së Shqipërisë lidhur me ngjarjet e vitit 1997. Jam i ndërgjegjshëm për rëndësinë e këtij akti të pajustifikueshëm, që nuk ka asgjë të përbashkët me bindjet e mia të thella për domosdoshmërinë e forcimit progresiv të marrëdhënieve midis dy popujve tanë miq. I vetmi shpjegim, por jo justifikim, i atij veprimi të padenjë është gjendja ime e turbullt psikologjike gjatë atyre ngjarjeve të rënda për vendin e popullin tim. Megjithatë jam i mendimit se mënyra më e mirë që politikani i nivelit të lartë të shlyej një borxh moral është t‘i krijohet mundësia që me veprimtarinë e tij në të ardhmen të dëshmojë se mentaliteti i tij real nuk ka asgjë të përbashkët me shprehjen e pakontrolluar që ka lëshuar në një çast dobësie. Po qe se Partia Demone do të fitonte zgjedhjet e afërta, veprimtaria ime në krye të shtetit shqiptar do ta kënaqte qeverinë tuaj deri në një masë të tillë, sa që asaj do t‘i vinte vërtet keq sikur ne të kishim mbetur sërish në opozitë.
Zotimi solemn i Demonit ishte trofeu që priste diplomati grek prej atij takimi. Një hije buzëqeshje i kaloi për një çast në fytyrë nga ideja se me sa lehtësi e arriti atë, por shpejt ai u
202
pozicionua në qëndrimin e tij të mëparshëm. Falë epërsisë së tij ndaj një politikani të dorëzuar pa kushte në shtëpinë e vet, diplomati grek ishte i vendosur ta kurorëzonte me zotime konkrete fitoren, jo me premtime të përgjithshme. Demonit do t‘i duhej të firmoste kërkesat e qeverisë greke që ndodheshin në çantën e të dërguarit të Athinës, para se të fitonte mbështetjen e saj nëpërmjet një pohimi verbal.
— Pendimi i vonët është në përgjithësi i padobishëm edhe për një njeri të thjeshtë, jo më për një politikan të nivelit të lartë, u shpreh mysafiri grek duke e vështruar drejt në sy Demonin. Akuzën e rëndë kundër shërbimeve tona sekrete ju e keni bërë publikisht në Parlamentin shqiptar, ndërsa sot kërkoni një ndjesë formale gjatë kësaj bisede kokë më kokë. Aq sa shpejt bëhet e keqja, sidomos në politikë, po aq e vështirë është të riparohen pasojat e saj. Edhe sikur ju të deklaroni tani për çdo ditë të kundërtën e asaj që keni thënë para tetë vjetësh për shërbimet tona sekrete, pasojat e akuzës suaj të vitit 1997 mbeten të pashlyeshme për ne. Pas asaj akuze, qeveria gjermane na kërcënoi me kthimin e një numri të madh refugjatësh grekë që jetojnë atje prej një kohe të gjatë. U desh një angazhim serioz i qeverisë satane në mbështetje të diplomacisë sonë për të bindur autoritetet gjermane të ndryshonin qëndrim. Në këto rrethana, qeveria jonë nuk mund të përsërisë gabimin e saj të bashkëpunimit me ju pa një marrëveshje paraprake me shkrim, lidhur me disa pika të veçanta të marrëdhënieve tona në të ardhmen.
203
— E gjej me vend arsyetimin tuaj dhe e pranoj pa mëdyshje propozimin e qeverisë greke. Mund të kalojmë në shqyrtimin e atyre pikave.

[juelda]

pikat jane shtuar me lart ne fillim te temes, kjo pjese eshte vazhdim i hapjes....

Meqenëse Demoni uli kokën në heshtje, mysafiri rimori fjalën:
— Edhe këtë sugjerim tuajin do t‘ua përcjell eprorëve të mi në Athinë. Përgjigjet do t‘i merrni në një kohë për të dy sugjerimet që bëtë. Kërkesa e tretë e qeverisë sonë ka të bëjë me miratimin në parim nga ana juaj të organizimit të varrosjes së eshtrave të ushtarëve grekë të rënë në tokën tuaj gjatë luftës italo-greke. Për këtë qëllim, duhet të përgatiten varreza të posaçme në katër qytete shqiptare: Korçë, Këlcyrë, Përmet e Kolonjë.
— Me sa jam në dijeni të këtij problemi, është nënshkruar një marrëveshje për sistemimin e dy varrezave të tilla në Këlcyrë e Përmet.
— Jo vetëm që ato nuk janë të mjaftueshme për numrin e madh të ushtarëve tanë të rënë në tokën tuaj, por njëkohësisht nuk i përgjigjen plotësisht gjeografisë së luftimeve të zhvilluara dhe vendit ku ata kanë rënë. Për këtë shkak është i domosdoshëm nënshkrimi i një marrëveshjeje të re për hapjen e këtyre varrezave në katër qytetet e lartpërmendura shqiptare. I gjithë ky operacion do të organizohet nën patronazhin e Kishës Ortodokse të drejtuar prej Hirësisë së Tij të Lumnueme, Kryepeshkopit Janullatos. Nëse ju jeni kundër arritjes së një marrëveshjeje të tillë, unë jam i
209
autorizuar të pezulloj menjëherë bisedimet me ju dhe të kthehem në Athinë.
— Më vjen keq që ju shkon në mendje se unë mund të bëhem shkaktar i pezullimit të këtyre bisedimeve të frytshme për çfarëdo lloj motivi qoftë. Unë vetëm se përmenda faktin që jam në dijeni të arritjes së një marrëveshje të tillë për hapjen e këtyre varrezave në Këlcyrë e Përmet. Meqenëse ato rezultojnë të pamjaftueshme, patjetër që do të dyfishohen. Në fund të fundit është krenari për tokën tonë të strehojë në gjirin e saj heronjtë grekë.
— Ju falënderoj për konsideratën tuaj. Me këtë rast dua t‘ju bëj të ditur se qeveria jonë parashikon të ngrejë një memorial të lartë në kujtim të këtyre heronjve pikërisht në Përmet, përballë monumenteve modestë të vëllezërve Frashëri. Megjithëse për këtë çështje do të diskutohet midis dy qeverive tona në kohën e duhur, do të dëshiroja të dija paraprakisht cili është opinioni juaj për projektin e qeverisë sonë.
— Ndjehem i emocionuar nga projekti largpamës i autoriteteve të vendit tuaj. Sa më i lartë të jetë ai memorial, aq më lartë do ta ngrejë prestigjin e vëllezërve Frashëri, të cilëve diktatura iu ka kushtuar nga një monument modest sa për të shpëlarë gojën, siç e keni konstatuar edhe ju vetë. Lidhur me marrëveshjen për hapjen e varrezave të ushtarëve tuaj në katër qytetet tona, kam një sugjerim.
— Po ju dëgjoj.
— Meqenëse një pjesë e opinionit të brendshëm shqiptar ka prirjen e gabuar ta shikojë me një sy të dyshimtë
210
veprimtarinë e lavdërueshme të Hirësisë së Tij shumë të Lumnueme, Kryepeshkopit Anastas, i sugjeroj qeverisë suaj që në marrëveshjen që do të nënshkruajmë së bashku të mos shënohet shprehja «...ky operacion do të organizohet nën patronazhin e Kishës Ortodokse të drejtuar....».
— Si, ju mendoni se ne mund t‘ju nënshtrohemi kapriçiove të sëmura të nacionalistëve shqiptarë? ia ndërpreu fjalën diplomati grek i acaruar. Kurrsesi. Ajo shprehje do të shkruhet me shkronja kapitale në marrëveshje.
— Nacionalizmin shqiptar unë e urrej po aq sa ju, zotëri. Por do të ishte më mirë që t‘ia arrinim qëllimit të përbashkët në heshtje të plotë. Unë e bëj këtë sugjerim, ngaqë e di se opinioni i brendshëm shqiptar është sa pasionant në një çast të dhënë, aq edhe i pavëmendshëm e i pavendosur për t‘iu shkuar deri në fund problemeve që e preokupojnë. Aktivizimi i tij ndikohet prej lëndimit të ndjenjave, jo prej bindjes në domosdoshmërinë e zgjidhjes së problemeve shoqërore që kanë kosto të lartë për të. Megjithatë, po të jetë e mendimit qeveria juaj që ajo shprehje të mos hiqet nga teksti i marrëveshjes, zgjedhja e saj do të jetë njëkohësisht edhe e imja. Në një rast të tillë, unë nuk do ta quaja të mirëqenë sugjerimin tim.
— Vetëm sipas këtij kushti që përmendët do t‘ia përcjell sugjerimin tuaj të tretë qeverisë sime.
— Faleminderit. Mund të kalojmë në pikën tjetër?
— Sigurisht. Kërkesa e radhës e qeverisë sonë ndaj jush është rregjistrimi i popullsisë shqiptare në bazë të besimit fetar dhe përkatësisë etnike. Gjatë viteve të diktaturës,
211
minoriteti grek në Shqipëri ka qenë shpesh i detyruar të mohojë përkatësinë e tij etnike nga frika e persekucionit si ―grekër‖. Veç kësaj, shumë prej tyre u kanë çuar fëmijëve emra myslimanësh, për të amortizuar sadopak luftën që iu bëhej. Ne nuk mund t‘i vlerësojmë normale marrëdhëniet e sotme me shtetin shqiptar pa eliminimin e këtyre pasojave diskriminuese për bashkëkombasit tanë që jetojnë në trojet e tyre në Shqipëri. Aq më tepër që ju synoni integrimin e vendit tuaj në Bashkimin Europian dhe ne do të jemi garantët e një akti të tillë.
— E kuptoj shqetësimin tuaj të drejtë dhe zotohem se do t‘i përkushtohem me vendosmëri zgjidhjes së këtij problemi në kohën e duhur, në bashkëpunim e mirëkuptim të plotë me autoritetet e vendit tuaj.
— Kërkesa e fundit e qeverisë greke në kuadër të këtij takimi cek tërthorazi akuzën tuaj ndaj shërbimeve tona sekrete. Veç të tjerash, ju keni akuzuar në mënyrë të përsëritur disa prej anëtarëve të kryesisë së partisë «Aleanca» si agjentë të Asfalisë. Madjé shtypi i kontrolluar prej jush ka publikuar disa herë një fotografi që i akuzon ata se kanë ngritur flamurin grek mbi një anije në portin e Sarandës. Po ju a tregoj fotografinë, shtoi ai duke e nxjerrë nga çanta.
Demoni u skuq përsëri në fytyrë nga frika se mos biseda merrte kthesë të padëshiruar, rrëshqiti shikimin mbi fotografinë e mirënjohur dhe u përgjigj me një buzëqeshje të sforcuar:
212
— Kur unë i lejova vetes të akuzoja për ato ngjarje shtetin mik të Greqisë, s‘ka rëndësi fare për mua se çfarë kam thënë për disa shtetas shqiptarë.
— Ndërsa për ne ka shumë rëndësi kjo. Shteti grek i merr në mbrojtje të gjithë ata që i shërbejnë interesave të tij në çfarëdo mase e forme qoftë. Çdo praktikë tjetër do të rezultonte e gabuar, mbasi edhe ju vetë do të kishit të drejtë të mendonit: «Ashtu siç braktis sot shteti grek këta që i shërbyen dje, ashtu do më braktisë edhe mua nesër.» Për këtë arsye qeveria jonë e quan kusht të domosdoshëm aleancën tuaj parazgjedhore me të akuzuarit e partisë «Aleanca», nëse dëshironi mbështetjen e saj për fitoren tuaj në zgjedhje si dhe gjatë qeverisjes. Meqenëse lidhur me fotografinë që ju tregova ju e keni akuzuar me emër njërin prej krerëve të partisë së lartpërmendur, duke e quajtur «gjeneral Beni i Asfalisë», qeveria jonë kërkon prej jush ta emëroni atë person Ministër të Drejtësisë pas marrjes së pushtetit me ndihmën tonë në zgjedhjet e afërta. Vetëm kështu ai do të jetë rehabilituar moralisht para opinionit publik shqiptar. Më vonë, kur të njoftoheni prej ambasadorit tonë në Tiranë, ju do ta emëroni atë shef të Kabinetit të Kryeministrit, me qëllim që «gjeneral Beni i Asfalisë» të kontrollojë drejtpërsëdrejti veprimtarinë tuaj. Kjo do të shërbejë si një autokritikë publike për ju lidhur me akuzat e papërgjegjshme që jeni mësuar të bëni. Nga ky zakon mos hiqni dorë për ata që keni poshtë jush, por tregohuni i matur me ata që janë më të fortë se ju vetë. Keni gjë për të thënë apo ndonjë sugjerim për të bërë lidhur me këtë pikë të fundit të bisedimeve tona?
213
— Jo, nuk kam as vërejtje, as sugjerim. Gjithë ajo që dua të theksoj është falënderimi dhe mirënjohja ime lidhur me gatishmërinë e qeverisë suaj për zhvillimin e këtij takimi. Shpreh bindjen time të plotë se prej nënshkrimit të kësaj marrëveshjeje nuk do të ketë humbës, por vetëm fitimtarë. Ju faleminderit.
— Edhe unë ju falënderoj për vullnetin e mirë që treguat, ia ktheu buzagaz diplomati grek duke futur dosjen e marrëveshjes në çantë.
214

[Djal Dimali]

ky liber esht heronjt e kotesis nga Agim Hamiti un kete liber e kam ne form letrare, ndodhet ne bibliotek te tiranes jo ne te gjitha pikat e shitjes por mund te gjendet.

nese me shpjegoni si ta konvertoj ne pdf?

[Maqellarjot]

Stili paksa humoristik i librit eshte gjetur si ide artistike per realizimin e botimit te tij ne Shqiperi gje qe eshte arritur me shume veshtiresi dhe me nje kosto te larte.Kjo nuk zbeh aspak vertetesine e ngjarjeve dhe fakteve qe jane nga burime te besueshme .Autori eshte i gatshem te perballet me cdo lloj akuze publike kundrejt tij per mosvertetesi te informacioneve gje qe nuk ka ndodhur deri me sot pasi askush prej politikaneve shqiptare apo edhe te huaj nuk ka guxuar.Autori eshte azilant politik ne kryeqytetin e BE si person i impikuar ne histori me rrezikshmeri per jeten e tij dhe te familjes se tij.Qellimi duhet te jete vetem ndergjegjesimi i popullit tone te keq perdorur ne vazhdimesi

Juelda pershendetje,

Te pergezoj per shkrimin qe prure "analizen" e me siperme dhe ne pergjithesi perkrahjen e shkrimeve dhe te personalitetit te Autorit. Eshte nje pakic shume e vogel ne kete forum qe perkrahin nje gje te tille. Ose kane frike ose nuk e besojn. Si do qe te jeta rezultati qendron i njejte. Besoj se ky, qendrimi i forumistave, eshte nje pasqyrim i drejt per drejt i shoqerise shqiptare mbar. Ne boten "virtuale" dhe ate "rreale"!

"Kur nje krijese e Bekuar si ajo e njeriut qe me fuqine mendore cvendos malet dhe ndan atomin, nuk perdore kete fuqi "hyjnore" per te miren e te gjitheve, ne rastin me te mire mbetet nje vegel ne duart e te tjereve. Ne rastin me te keq, Nje krijese absurde qe jeton i indiferencuar dhe vetem per inerci"

Nje qendrim i tille nga shqipetaret, ne rrethanat e dites, eshte ideal per anti-shqiptaret heterogjen apo te huaj qe kohet e fundit po i katapult-ojn sulmet kundrejt identitetit kombetar dhe si rrjedhoj imponimin e indiferencizmit. Sote shqiptaret jane tjetersuar ne nje popull qe i mungoni vullneti dhe fuqia morale ne pergjithese. Jemi te zhytur ne nji bote indiferente qe po udheton drejt "vetshkaterrimit" dhe "Vetvrasjes" Fatkeqesisht!!!