Dhjet vjetori i 9/11

[thirsty]

http://www.cnn.com/2011/US/09/11/911.commemoration/index.html?hpt=hp_t1

New York (CNN) -- Ten years ago today, America's sense of security was shattered in a series of attacks that tested the will and resolve of the American public.

A surreal day of death and destruction emerged as planes plummeted from crystal blue skies and pierced through the World Trade Center and the Pentagon. A fourth plane crashed in a field in Pennsylvania, averting what many believe would have been another catastrophic attack in Washington.

The nation will pause Sunday to mark the anniversary of the attacks that killed 2,977 people.

Shpresoj qe keto mos te ndodhin me kurre

[thirsty]

http://news.yahoo.com/photos/9-11-the-25-most-powerful-photos-1315611364-slideshow/?nc

[mario_kingu]

Alkaida, attacked America with ugly violent vengeance on 9/11/01. I will never forget the sight and the sounds of horror that day. God I pray for healing and peace to return to everybody that witness and especially to the victims of that horrible sadden day. God carry us through and protect our Nation under God, and home of the BRAVE ~ America

[PLAKU]

http://por-img.cimcontent.net/api/as...38a395d446.jpg


http://por-img.cimcontent.net/api/as...df0a42af9f.jpg



LIFE.com: In Praise of 9/11 First Responders

September 11, 2001: Into the Breach
It's been said over and over, and still it bears repeating: On 9/11, when terrorists flew planes into the World Trade Center towers and the Pentagon, murdering thousands, an untold numbers of cops, firefighters, and other first responders did what they so often do — they headed straight into the smoke and flames, and set about trying to help victims, find survivors, and make everything all right. Never forget. (Pictured: Ground Zero on September 13, 2001) (Chris Hondros/Getty Images/LIFE.com)

http://www.life.com/gallery/59971/im...owerful-photos


9/11: America Remembers

http://www.life.com/gallery/64931/im...rica-remembers

Remembering the Worst Day
Around the country, Americans remember September 11, 2001 -- the day that nearly 3,000 people were killed in the 9/11 terror attacks on New York, the Pentagon, and a plane that crashed in a field near Shanksville, Pennsylvania. Pictured: The Tribute in Light, a memorial to those who died on 9/11, illuminates New York's night sky in the hours ahead of the 10th anniversary of the attacks.

[PLAKU]

SPECIALE/11 shtatori, dita që ndryshoi botën
11-09-2011 / Gazeta 55




http://www.gazeta55.al/fotolajm/7439...latBinjake.jpg






Flet ish-sekretari amerikan i Shtetit: Colin Pawell: 11 shtatori ndryshoi vërtetë disa gjëra, por SHBA mbetet po ajo


Z.Pawell, unë dua të pyes për mënyrën sesi vendit ka ndryshuar gjatë dekadës së kaluar. Si do ta përshkruanit qasjen tonë ndaj terrorizmit tani?

Unë mendoj që nuk ka asnjë dyshim se terrorizmi është një problem i vazhdueshëm, por ne ishim shumë më të sigurt tani, se sa ishim para 11 shtatorit 2001. Ne bëmë një punë shumë të shkëlqyer në lidhje me mbrojtjen në aeroportet tona, apo me punën e shërbimit të fshehtë, veprimtarinë e zbatimit të ligjit tonë dhe sidomos me atë që bëmë në Afganistan për ta vënë Al-Kaidën në arrati. Por në të njëjtën kohë, për ta patur veten më të sigurt, u kemi dhënë kredi edhe presidentëve Bush dhe Obama për ta bërë këtë. Ne e kemi bërë të vështirë marrjen e vizave, e kemi bërë të vështirë ardhjen këtu në Shtetet e Bashkuara, për të shkuar në shkollat tona, për të shkuar në spitalet tona për kujdesin, për të shkuar në objektet tona argëtuese, për të vizituar Disneyland dhe Disney Uorld. Kjo është pika ime, që sot ende terroristët kanë marrë një goditje të rëndë. Ata janë ende atje dhe ata mund të vrasin disa prej qytetarëve tanë, mund të hedhin poshtë një ndërtesë, por nëse ata e bëjnë këtë, ne do të shkojmë pas tyre përsëri. Ne do të rindërtojmë, duke vajtuar ata që kemi humbur. Por një gjë që terroristët nuk mund ta bëjnë – jo 1 prej tyre, jo 10 prej tyre, as 10.000 prej tyre: ata nuk mund të na ndryshojnë kush jemi ne si një shoqëri e hapur, liridashëse për popullin. Ne kemi hapur krahët tanë për pjesën tjetër të botës. Ne jemi të prekur nga çdo komb dhe çdo popull na prek. Pra, ne nuk mund të marrim këshilla që ne të ndryshojmë kush jemi, edhe pse terroristët nuk janë në gjendje për të na ndryshuar kush jemi.

A jemi ende duke e bërë këtë sipas mendimit tuaj?

Unë mendoj se janë ende disa shqetësime në lidhje me disa aspekte të politikës sonë të emigracionit, si vështirësitë që lidhen ende me marrjen e një vize. Por mendoj se ne jemi shumë më mirë kështu, më rehatshëm. Ne jemi pak më të qetë sot se sa ishim në vitin 2007 sepse ne kemi bërë një punë të tillë të mirë kundër Al-Kaedës. Por ne duhet të bëjmë roje në lidhje me terrorizmin dhe ta ruajmë veten që të mos fillojmë të humbasë thelbin se kush jemi ne si një shoqëri e hapur, liridashëse për popullin, duke u përshëndetur me pjesën tjetër të botës.

Në një intervistë që keni dhënë në vitin 2007, ju keni pohuar se jeni për mbylljen e burgut të Guantanamos...

E pra, unë e kam ndjerë këtë për vite me radhë.

Dhe një president që ka ardhur, e ka miratuar këtë, presidenti Obama, por kjo nuk është mbyllur...

Po, ajo nuk është mbyllur. Kongresi nuk do të lejojë që ajo të mbyllet. Por unë ende mendoj se ajo bazë duhet të jetë e mbyllur. Kjo ishte edhe pozita ime kur unë isha nëm administratën amerikane si Sekretar Shteti. Por ajo nuk është më një çështje nevralgjike siç ishte disa vite më parë. Njerëzit duhet të pranojnë se ka një Guantanamo dhe se ajo do të jetë atje për një kohë të caktuar.

Edhe pse ka pasur disa raste të profilit të lartë që kanë shkuar pothuajse gabim, çështjet politike janë bërë mjaft problematike…

Por kjo nuk ka të bëjë me procesin gjyqësor. Ndoshta kjo ishte një zgjedhje e keqe për ta bërë atë në Nju Jork. Ndoshta ju duhet ta keni bërë atë në Gaithersburg, Maryland, ose në Buffalo, Nju Jork, ose jashtë Fort Drum, New York.

Unë dua t’ju pyes për një trashëgimi të shtatorit 2001, siç është lufta në Afganistan. Presidenti Obama e ka ndryshuar strategjinë e ka shtuar trupat, ndërsa tani është duke u përpjekur për tërheqje. Si ju duket mënyra e tij që po ndjek në këtë luftë?

Doktrina Poëell, pra mënyra me të cilën i kam parë operacionet ushtarake, thotë sigurohuni që keni një objektiv të qartë politik dhe sigurohuni që ju keni të gjitha mjetet e pushtetit kombëtar për të mbajtur – ato ekonomike, financiare, politike dhe ushtarake, nëse është e nevojshme. Dhe nëse ju e gjeni të nevojshëm përdorimin e forcës ushtarake, të dërgohet një forcë që ju të merrni rezultatet vendimtare. Unë kurrë nuk kam përdorur fjalën ‘e madhe’, por ‘vendimtare’. Ne nuk e analizojmë atë në këtë mënyrë gjatë suksesit fillestar, pasi mori në qafë talebanët. Ne nuk e kuptonim sa i gjatë do të ishte konflikti. Dhe kështu vite më vonë, të dy presidentët, si Bush dhe ai Obama, e gjetën të nevojshme për të dërguar më shumë trupa atje. Talibanët ende nuk janë mposhtur. Dhe kështu, që ne do të duhet të qëndrojmë atje pak më gjatë. Por pyetja që duhet t’i japim përgjigje është: Në atë moment flisnit ndryshe i thuhet afganëve, por tani momenti është i juaji. Ju keni një qeveri. Ju keni një president. Ju keni një legjislaturë. Ju keni zyrtarë të qeverisë dhe qeveritarë, dhe ne ju kemi ndihmuar të krijoni një ushtri të madhe dhe një forcë të madhe policore. Ne do të qëndrojmë dhe të ofrojmë asistencë të trajnimit dhe gjëra të kësaj natyre, por beteja është e juaja. Dhe të gjithë janë duke menduar se kjo ka për të ndodhur diku në vitin 2014 dhe më pas.

A ka tani kuptim kjo qasje?

Unë mendoj se është qasja e vetme që ju mund të merrni. Të ketë kuptim në lidhje me çfarë? Herët ose vonë, populli afgan duhet të jetë përgjegjës për fatin e tij, ashtu si në Irak, ku populli irakian po bëhet gjithnjë e më përgjegjës për fatin e tij. Meqë përmendët Irakun, siç e dini shumë mirë, ju jeni kritikuar për avokimin kundër Sadam Huseinit para Kombeve të Bashkuara. Ju keni pranuar zbulimi kishte të meta që ishte paraqitur atje.

Por unë dua të bëj një pyetje disi të ndryshme. Si ju duket mbrapa disa viteve të fundit, që Iraku ka provuar të jetë një zbavitje nga çështje të tjera që janë më të rëndësishme me të cilat përballet vendi?

-Çdo gjë me të cilën ju merreni, larg nga problemet e brendshme të vendit, mund të thuhet se është një çmenduri, por ishte një humbje e nevojshme sepse kemi shkuar në Irak për të ndryshuar qeverinë, një qeveri që ndryshoi. Ne hoqëm qafe një diktator të tmerrshëm. Ne kemi vënë në vend një kushtetutë dhe një proces me të cilin populli irakian mund të vendosë që të ketë qeverinë e tij. Kjo ishte diçka që ne duhet ta bënim. Dhe unë mendoj se tani, ne jemi në një fazë të re të përfshirjes sonë në Irak. Ne jemi tërhequr poshtë. Ka një pyetje se nëse irakianët duan që ne të mbetemi atje dhe administrata na pyet: tregoni se çfarë ju mendoni se është e përshtatshme. Por ne ende do të jemi të angazhuar nëpërmjet përpjekjeve tona diplomatike dhe pranisë së diplomatëve dhe njerëzve të tjerë të sigurisë në këtë zonë. Ne të gjithë i besonim inteligjencës. Mbretëria e Bashkuar dhe vendet e tjera besonin te zbulimi. Dhe unë isha i zhgënjyer si njeri, pasi unë isha prezantues kryesor kur doli se aq ai kishte shumë të meta.

A kishte vlerë kosto e luftës?

Kjo është gjykimi që historia do të duhet të bëjë. Kostoja është e jetës së shumë amerikanëve ka humbur, shumë të rinj amerikanë janë të plagosur rëndë, shumë, shumë irakianë u vranë. Ne hoqëm qafe një diktaturë. Ne nuk duhet të shqetësohemi për këtë vend se është një kërcënim për fqinjët e tij, pasi ky vend gjithnjë ka pasur parasysh armët e shkatërrimit në masë. Dhe mbani mend, ata kishin një kohë në të kaluarën, nën Sadam Huseinin. Dhe tani, ne kemi krijuar një vend që është duke u qeverisur në një proces demokratik. Është një proces i zhurmshëm. Demokracia është e zhurmshme. Por unë mendoj se ne mund të themi se ka qenë një masë e suksesit tonë. Unë mendoj se, në këtë pikë, ajo ishte një luftë e kushtueshme, por e vlefshme në kuptimin që ne nuk duhet të shqetësohemi për armë të shkatërrimit në masë në atë vend apo terrorizmi që vjen nga ai vend. Ne i kemi dhënë këtij vendi prej gati 30 milionë njerëz, një mundësi për të jetuar në paqe, të përdorë naftën që ka për qëllime të dobishme, e jo të kërcënojë fqinjët si edhe të krijojë një model demokratik në këtë pjesë të botës.

Gjeneral, ju keni qenë në lajme kohët e fundit, siç e dini shumë mirë, sepse nënpresidenti Çeni, në librin e tij të ri, ju kritikon në mënyrë specifike. A është e drejtë për të sugjeruar se ju dhe nënpresidenti Çeni thjesht kanë pikëpamje shumë të ndryshme mbi botën? Dhe në qoftë se është e drejtë kjo, cili është ndryshimi?

Ne kemi pikëpamje shumë të ngjashme mbi botën. Kam punuar me z. Çeni për një periudhë prej tetë vjetësh – katër vite si kryetar i tij i shefave të përbashkët të Shtabit dhe më pas katër vjet si sekretar i Shtetit në administratë. Dhe në mandatin e parë të administratës Bush, Çeni dhe unë kemi rënë dakord për shumë gjëra dhe ne nuk u pajtuam në gjëra të tjera. Kjo është natyra e biznesit. Por unë kam asgjë më shumë për të thënë për librin e tij.

Më lejoni t’ju pyes për presidentin aktual. Ju miratuat Barak Obamën për president, në vitin 2008. Jeni ndjerë se kjo ishte e gabuar në vitin 2008?

Unë nuk e shoh atë në zhvillim. Presidenti duhej të prodhonte një certifikatë lindje, sepse ka ende një grup të njerëzve në vend që nuk do ta besojnë. Në fakt, siç ju mund ta keni vënë re, disa njerëz janë duke u përpjekur për të më bindur mua për të dëgjuar argumentet e tyre se pse ai nuk është një qytetar. Ne kemi shpenzuar mjaft kohë për këtë çështje. Presidenti Obama ka lindur në Shtetet e Bashkuara. Ai ka lindur në Havai. Ai i ka treguar certifikatat e tij, e kjo është e pakuptimtë vetëm konspirative. Unë kam votuar për republikanët në të kaluarën. Unë kam votuar për republikanët që ishin të fortë në fushën e mbrojtjes, të cilët besonin në një ekonomi të lirë dhe të hapur, por të cilët gjithashtu e kuptuan se qeveria ka një përgjegjësi për qytetarët tanë të cilët janë në nevojë.

Gjeneral, një pyetje tjetër. Çfarë ju vjen në mendjen tuaj, kur vjen përvjetori i 11 Shtatorit?

Në mëngjesin e 11 shtatorit 2001, unë nuk isha këtu. Unë isha në Lima, Peru, duke ngrënë mëngjes me presidentin peruan, Alejandro Toledo. Dhe ne ishim duke folur për kuotat e tekstilit. Ai donte akses më të madh për pambuku peruan, me cilësi të lartë, për të ardhur në vendin tonë. Dhe papritmas morëm vesh, çka kishte ndodhur. Kthimi në shtëpi ishte një udhëtim i gjatë, një tetë-orësh fluturimi, me shumë pak komunikim dhe duke u përpjekur për të kuptuar se me çfarë do të përballesha kur të mbërrija në shtëpi. Por një nga momentet më të paharrueshme të asaj dite ishte se para se të nisesha për në shtëpi, kam pasur një takim të OAS, ku pika e rendit të ditës ishte një kartë e demokracisë për Amerikat. Dhe kështu që unë shkova në takim ku bëra një deklaratë për atë që kishte ndodhur dhe se ne do t’u shkonim pas atyre që na kishin sulmuar. Dhe pastaj, gjithashtu, pati një moment shumë emocional, ku kryesuesi i mbledhjes kërkoi për një votë në statutin për demokraci dhe ata të gjithë thanë po. U larguam.

A ndryshoi me të vërtetë çdo gjë 11 shtatori 2001?

- Ai ka ndryshuar shumë gjëra. Por shpresoj se nuk ka ndryshuar gjithçka. Unë shpresoj se ne ende jemi të gatshëm të jemi të hapur për pjesën tjetër të botës. Amerika nuk mund të jetë e mbyllur. Ekonomikisht ne nuk mund të mbyllemi. Njerëzit të mbështeten tek ne. Njerëzit mbështeten në ne. Amerika ka një vend të rëndësishëm në këtë botë. Dhe kështu, edhe pse 11 shtatori detyroi që ne të bëhemi shumë më mbrojtës dhe mbrojtës të kombit tonë, për të mbrojtur njerëzit tanë, përgjegjësi e parë e një qeverie, ne duhet të dalim dhe të shkojmë pas atyre që kryen këtë krim kundër nesh, që ndryshoi vendin. Vendi ende beson tek vetja. Ne jemi ende amerikanë. Ne ende besojmë në ata të cilët jemi dhe çfarë jemi, si dhe roli që kemi për të luajtur në botë.

Ish-presidenti Bush: 11 shtatori, ndryshoi jetët e amerikanëve dhe të botës

Ish-Presidenti Xhorxh W. Bush thotë se ai nuk ka përjetuar kënaqësi, kur dëgjoi për vdekjen e Osama bin Laden, liderin e Al Kaedës përgjegjës për orkestrimin e sulmeve vdekjeprurëse terroriste të 11 shtatorit, 2001. “Isha ulur në një restorant në Dallas, kur Shërbimi Sekret më tha se Presidenti Barak Obama donte të fliste me mua, për të më informuar për vrasjen e Bin Ladenit”. Ish-presidenti Bush thotë se nuk ka ndjerë kuant ngazëllimi as lumtur, thjesht një ndjesi se diçkaje po i vjen fundi- mbase kjo “diçkaje” i referohet al-Kaedës. Duke kujtuar 11 shtatorin, Bush thotë se ishte në një shkollë në Florida dhe se kishte menduar se Qendrën Kombëtare Tregtare mund ta kishte goditur aksidentalisht ndonjë avion i vogël privat, i cili mund të kishte shkelur rregullin në bazë të së cilës ndalohen fluturimet mbi Manhatan. “Fillimisht mendova se ishte një avion i vogël privat dhe thashë: Dreqi ta hajë, aksidentin me kullat mund ta ketë shkaktuar koha e keqe ose mbase diçka mund t’i ketë ndodhur pilotit. Por, më pas kur shefi i atëhershme i stafit të Shtëpisë së Bardhë më pëshpëriti të vërtetën në vesh, thashë: Zot, SHBA është nën sulm”! Për arsye sigurie, në orët në vazhdim Shtëpia e Bardhë u “shpërngul” në bordin e avionin presidencial “Air Force One”. Prej andej, ish-presidenti Bush kishte urdhëruar që të gjithë avionët që po fluturonin nëpër qiejt e Amerikës, të qëlloheshin nëse nuk i bindeshin kërkesës së Administratë Federale të Aviacionit për ulje të menjëhershme. Për një moment, kur u njoftua se një avion ishte rrëzuar në Pensilvani, Bush mendoi i traumatizuar se kjo mund të ishte rezultat i urdhrit të tij, por më vonë u konstatuan se edhe avioni “93” ishte rrëzuar nga terroristët. Për ish-presidentin Bush, 11 shtatori ishte dita më e gjatë e qenies së tij si president. Për të shtuar, ishte dita ku vendimet merreshin në një atmosferë të zymtë, misteri dhe habie, pasi të gjithë e dinin se dikush po sulmonte SHBA-në, por për identitetin e këtij “dikush”, asnjë nuk kishte dijeni. Bush thotë se ato ditë “po udhëtoja në mjegullën e luftës”. I pyetur nëse ka ndonjë pendesë rreth pushtimeve të Irakut dhe Afganistanit, ish-presidenti Bush u përgjigj: “E urrej këtë pyetje. Megjithatë, do të kisha preferuar që të kisha bërë diçka ndryshe, por thelbi i veprimeve të mia nuk do të ndryshonte. Këto vendime ndryshuan jetën tonë dhe të botës”, theksoi Bush.

Një ditë që e ndryshoi botën

Çfarë ka ndryshuar në dhjetë vjet qysh pas 11 shtatorit 2011? Ndonëse në vështrim të parë nuk duket të ketë shumë ndryshim, në realitet shumë gjëra kanë ndryshuar

Dhjetë vjet më pas, duket se nuk paska ndryshuar asgjë: Shtetet e Bashkuara të Amerikës bëhen përgjegjëse për gjithë mjerimin në botë. Gjermania merret me vetveten. Hiq ndonjë rast, kur aksioni i njësisë speciale të SHBA-së si pasojë e të cilit u vra themeluesi i Al Kaeda-s Osama bin Laden ngjall indinjatë morale. E dhjetë vjet pas sulmeve më të rënda terroriste në histori, dalin libra që duan të dëshmojnë shkencërisht se 11 shtatori 2001 nuk ishte ndonjë ditë që ndryshoi botën. Këto përpjekje qyqare për ta shpallur një katastrofë të tillë që nuk mund të matet me kritere njerëzore në një ngjarje historike dosido, mund të jenë ndoshta të kuptueshme nga ana psikologjike, por në aspektin politik ato janë të gabuara, në atë moral madje të dënueshme: Sepse 11 shtatori 2001 e ka ndryshuar botën si asnjë ditë tjetër e dekadave të mëparshme. Ka një periudhë para dhe një periudhë pas. Data është një cezurë, në çarjen e së cilës janë fundosur botëkuptime, modele të menduarish dhe teori politike. Shumë nga këto të çara të krijuara prej saj gjer më sot nuk kanë arritur ende të mbyllen. Në radhë të parë kjo vlen për Perëndimin: Në dhjetë vjetët e kaluar ai shumë shpesh ka preferuar të nxitojë për të sinjalizuar mirëkuptim, në vend që t’i kundërvihet sfidës së terrorit islamik dhe mbështetësve të tij me koncepte dhe oferta të qarta. Një nga shembujt më absurdë ishte reaksioni i trembur ndaj disa karikaturave të punuara keq për profetin Muhamed. Kësaj ia kaloi debati, që u hap sidomos në Gjermani, nëse ishte në përputhje me të drejtën ndërkombëtare vrasja e një vrasësi masiv, si Osama Bin Laden, në emër të të cilit u keqpërdorën kultura dhe feja islame. Debate të tilla tregojnë se sa fort e tronditën sistemin e vlerave perëndimore atentatet e 11 shtatorit 2001: George W. Bush i riu, i cili sigurisht që nuk ishte një nga presidentët më të shquar të SHBA-së, dy ditë mbas sulmeve terroriste tha: “Ne do ta mbrojmë lirinë dhe gjithçka që është e mirë dhe e drejtë”. Kjo fjali e thjeshtë, por vendimtare ndërkohë është fundosur në indinjatën e drejtë për Guantanamon, Abu Ghraibin dhe mijëra të vrarë, që ka lënë pas lufta kundër terrorizmit. Karakteri i saj i qartë dhe pa ambiguitet sot është bërë me cen. Kjo jo vetëm që qesëndis viktimat e 11 shtatorit, njerëzit në World Trade Center, të cilët duhet të zgjidhnin mes vdekjes në ferrin e flakëve apo atë duke u hedhur nga 400 metra lartësi. Kjo në fund të fundit këmben rolet mes kriminelëve dhe viktimave. Edhe pasojat konkrete, dhe shpresojmë të pakthyeshme, të fjalisë së Bushit kanë dalë jashtë vëmendjes: Që Afganistani nuk është më në dorë të një bande fanatike teokratike anti-njerëzore. Që Iraku ka shpëtuar nga një diktator dhe që është duke ndërtuar një demokraci. Edhe revolucionet në Lindjen e Mesme janë së fundi rezultat i një pohimi të qartë dhe të përsëritur të demokracisë dhe lirisë. Ndërsa terrori nuk duhet pranuar kurrë. As si «gjuhë që zëvendëson dhunën» siç interpretohet ai nganjëherë nga gjoja njerëz plot mirëkuptim. Specialja multimediale e Deutsche Welle-s i dëshmon të gjitha aspektet: nëpërmjet historive të njerëzve, qyteteve dhe rajoneve dhe nëpërmjet perspektivave tona – dhjetë vjet pas 11 shtatorit, një dite, që ndryshoi botën.

“Për shërbimet e inteligjencës, puna më e vështirë është të gjesh një person”

John McLaughlin, ish-drejtori ekzekutiv i CIA-s flet mbi detajet e hetimeve për kapjen e Osama bin Ladenit. Ai flet gjithashtu për polemikat e vazhdueshme për ngjarjet në Tora Bora John McLaughlin ka qenë drejtor ekzekutiv i CIA-s prej korrikut deri në shtator 2004 dhe nëndrejtor në periudhën 2000-2004. Gjatë karrierës së tij mbi 30 vjeçare në shërbimin e fshehtë amerikan, ai ka qenë në 11 poste të ndryshme drejtuese të nivelit të lartë. Në vitin 2010, McLaughlin u caktua nga administrata e Obamës në krye të një grupi ekspertësh të sigurisë kombëtare për të shqyrtuar sfidat e shërbimit të fshehtë. Ky ishte reagim ndaj dy komploteve terroriste në 2009 që kishin si cak Shtetet e Bashkuara. McLaughlin aktualisht është mysafir nderi i Qendrës Philip Merrill për Studime Strategjike në Universitetin Johns Hopkins në Baltimore.

Ju keni punuar për CIA-n për më shumë se 30 vjet. Kur dëgjuat për herë të parë për Osama bin Ladenin?

- Personalisht unë u ndesha me Bin Ladenin nga mesi i viteve 1990. Aty nga 1996-a ne kuptuam se Bin Ladeni ishte një financues i rëndësishëm i aktiviteteve terroriste dhe atyre të Al Kaeda-s. Ai ishte duke u zhvendosur në atë moment nga Sudani në Afganistan dhe në atë kohë unë isha duke përgatitur vlerësimet për qeverinë amerikane dhe në vlerësimin tonë të madh në vitin 1997 e kemi përmendur bin Laden-in si kërcënim të mundshëm për Shtetet e Bashkuara. Pastaj Al Kaeda kreu atentatet e ambasadave në vitin 1998 dhe bombardimin e USS Cole në vitin 2000 dhe më pas 11 shtatorin.

SHBA-ja ishte përpjekur ta kapte bin Laden-in edhe para 11 shtatorit 2001. Si ndryshoi strategjia e kapjes së tij pas 11 shtatorit?

11 shtatori ishte një shok për Shtetet e Bashkuara, kështu që ndjekja e tij u intensifikuar pas 11 shtatorit. Para 11 shtatorit ai kishte bërë disa atentate, por ato ishin atentate ndaj interesave amerikane jashtë territorit të SHBA-së. Administrata e Clinton-it sidoqoftë i merrte ato seriozisht, por në atë periudhë kishte edhe shumë probleme të tjera. Pas atentateve të 11 shtatorit grupet e zbulimit u pajisën me mjete financiare dhe njerëz dhe kështu u rrit ndjeshëm numri i personave që merreshin me këtë çështje. Pas 11 shtatorit, kur SHBA-ja hyri në Afganistan, kreu i Al Kaedës u fsheh në malet Tora Bora.

Si arriti bin Ladeni t’u shpëtonte trupave amerikane atje dhe si reaguat ju kur e dëgjuat këtë?

- Ka ende shumë polemikë rreth asaj që ndodhi në Tora Bora. Edhe miq shumë të ngushtë të mi besojnë se duhet ta kishim kapur atë atje. Mendimi im personal, me gjithë respektin që kam për të gjithë ata që kanë luftuar për këtë, është se terreni në atë anë të Afganistanit ishte aq i ashpër dhe kushtet ishin kaq të vështira, saqë neve do të na duhej të angazhonim aty një numër shumë më të madh trupash amerikane për të rritur ndjeshëm shansin e kapjes së tij. Nuk ishte detyra ime të vendosja për shtimin apo jo të trupave, kështu që unë nuk e di me saktësi se çfarë mendonin komandantët e ushtrisë, por, ndryshe nga shumë njerëz të tjerë, nuk jam fort i bindur, se ai mund të ishte kapur që atje.

A është e saktë përshtypja e përgjithshme se pas Tora Boras, Shtetet e Bashkuara nuk u afruan kurrë më aq pranë bin Ladenit, deri në vitin e kaluar kur u zbulua strehimi i tij, çka solli dhe në vrasjen e tij më 2 maj 2011?

Unë mendoj se përshtypja e përgjithshme është përgjithësisht e saktë. Ka pasur raporte për vendndodhjen e bin Laden-it dhe dobësimin e tij gjatë viteve 2001-2011 dhe shpesh herë ne mendonim se kishim shenja që tregonin për vendndodhjen e tij të përafërt, jo atë të saktë. Kërkonim e kërkonim, por nuk e gjenim. Kështu që gradualisht filluam t’i hiqnim disa zona nga vëzhgimi ynë. Mendoj se në atë periudhë kohe, edhe pse intensifikimi i kapjes së Bin Ladenit vazhdonte, fokusi kryesor ishte vënë në shpërbërjen dhe shkatërrimin e rrjetit që e mbështeste bin Laden-in. Me fjalë të tjera, ideja ishte që ne të vazhdonim ta kërkonim atë, por në se do të arrinim të shkatërronim rrjetet e komunikimit, logjistikës, strehimet e fshehta, mbledhësit e parave, donatorët financiarë të tij, atëherë, jo vetëm që do t’i dobësonim ato dhe do të zvogëlonim shanset për sulme terroriste, por edhe do ta izolonim dhe do ta kishim më të lehtë ta gjenim bin Ladenin. Unë mendoj, se pak a shumë kjo ka ndodhur. Besoj tani se kjo ishte strategjia e duhur. Po të ishim përqendruar vetëm në kapjen e Bin Ladenit dhe asgjë tjetër, ndoshta në fund mund ta kishim gjetur atë, por ende do të kishim të bënim me një lëvizje shumë të fortë terroriste. Kështu që unë mendoj, se kjo strategji, jo vetëm që çoi në kapjen e bin Laden-it, por edhe në dobësimin e Al Kaeda-s.

A mund të na ndihmoni të kuptojmë se përse Shtetet e Bashkuara, që kanë një shërbim të fshehtë mjaft të gjerë dhe të sofistikuar e kapacitete ushtarake, e kishin aq të vështirë të gjenin terroristin më famëkeq të botës?

- Përvoja ime me shërbimet e fshehta më ka mësuar se gjëja më e vështirë është të gjesh një individ. Le t’i kthehemi Luftës së Ftohtë. Gjatë Luftës së Ftohtë puna jonë në shërbimin e fshehtë ishte të gjenim gjëra shumë të mëdha. Këto ishin për shembull forcat bërthamore sovjetike, nëndetëse e bombardues apo armë të motorizuara në kufirin gjerman. Në luftën kundër terrorizmit, me të cilën u morëm që nga 11 shtatori, detyra jonë ishte të gjenim gjëra shumë të vogla: një bombë në një valixhe ose një person në një qytet me disa milionë banorë. Kjo është shumë e vështirë, veçanërisht kur ai person vepron në fshehtësi maksimale. Po ju jap një shembull: Në vendin tonë, disa vite më parë, pati një shpërthim gjatë një aktiviteti olimpik në Atlanta dhe autoriteteve amerikane iu deshën përafërsisht tre apo katër vjet ta gjenin atë person në një vend si yni, ku shteti ligjor ka pushtet të madh. Gjithashtu, ka qenë një rast tjetër kur një person pat vrarë zyrtarë të CIA-s jashtë selisë sonë në vitin 1993. Ne na u deshën katër vjet për ta gjetur atë në Pakistan e për ta sjellë në bankën e të akuzuarve në Shtetet e Bashkuara. Ajo që dua të them nuk është se sa kohë e gjatë duhet për të kapur dikë, por se ne nuk heqim dorë derisa ta gjejmë.

Ju shpenzuat një pjesë të mirë të kohës suaj në CIA për kapjen e bin Laden-it. Por pa sukses. Si u ndjetë kur u larguat nga Agjencia në fund të 2004-ës?

- U ndjeva shumë e mirë, sepse unë mendoj se ne e kishim dobësuar shumë Al Kaeda-n. Qëllimi ynë ishte të siguronim se nuk do të kishte sulme të tjera të suksesshme ndaj Shteteve të Bashkuara të Amerikës. Kështu që ne e arritëm synimin tonë në atë drejtim. Por natyrisht që dikush mund të jetë zhgënjyer që nuk e kapëm terroristin kryesor, kështu që padyshim që të gjithë kanë qenë të lumtur kur ky operacion përfundoi me sukses. Unë mendoj se ajo që na qetëson të gjithëve, siç është thënë vazhdimisht nga shumë njerëz, përfshirë edhe kreun e CIA-s, është se përpjekja për ta kapur ose vrarë atë ishte e suksesshme falë edhe përvojës së mbledhur gjatë këtyre 15 vjetëve. Kështu që unë mendoj se ne të gjithë e ndjemë veten disi pjesë të këtij operacioni. Vitin e kaluar shërbimi i fshehtë amerikan më në fund arriti pikën vendimtare në kapjen e bin Laden-it.

Ju sigurisht që nuk jeni më në CIA, por i njihni shërbimet e fshehta dhe sigurinë dhe ndoshta mund të na jepni një ide se çfarë e çoi SHBA-në te bin Laden-i?

- Nuk ka të dhëna të mjaftueshme dhe unë personalisht nuk di aq sa të mund t’ju jap një mendim të sigurt për këtë. Mund të kenë qenë shumë faktorë dhe shumë gjëra mbeten të sqarohen. Unë mendoj se ka pasur shumë informacione në lidhje me operacionin para se ky të fillonte. Ndoshta më shumë se ç’duhej. Dikush ka thënë njëherë se zbulimi është si zgjidhja e një rebusi me pjesëza kartoni, por ku mungon fotografia që duhet të ndërtosh. Me fjalë të tjera, ti i ke të gjitha pjesët e figurave, por mungon fotografia e së tërës. Kur filluam ne këtë kërkim patëm shumë copëza të dhënash, por nuk dinim se si t’i lidhnim ato me njëra-tjetrën. Me kalimin e kohës, sa më shumë informacione që merr, aq më shumë i afrohesh pamjes së përgjithshme. Pra, drejt përfundimit të procesit, mjaftojnë pak të dhëna dhe ju e dini se ku ta vendosni atë në mënyrë që ajo të ketë kuptim. Dhe unë mendoj se i tillë ka qenë procesi edhe në rastin e kapjes së Bin Laden-it. Të paramendohet që, siç kanë thënë bashkëpunëtorët e administratës amerikane, ata nuk ishin njëqind për qind të sigurt që do ta gjenin aty bin Laden-in. Unë personalisht mendoj se ata mund të kenë pasur 75 ose 80 për qind besim se ai ishte atje. Por siguri absolute nuk kishin. Kur merreni me dikë si bin Laden-i, duke u përpjekur ta gjeni atë lexoni dhe mësoni për lidhjet e tij, zakonet e çdo gjë që ai bën ose thotë.

A keni krijuar ndonjë lidhje personale me të, si mund ta përshkruani këtë lidhje?

- Unë jo edhe aq, por supozoj që këtë lidhje e kanë krijuar ata që unë do t’i quaja analistë të vijës së parë. Unë punoja në një nivel mjaft të lartë dhe kërkoja në të gjithë botën, në Lindjen e Mesme, Azi, Afrikë dhe Amerikën Latine. Terrorizmi ishte megjithatë shumë lartë në listën time personale. Por në se më lejohet të flas për ata që punonin direkt për kapjen e tij, ata që gjithë ditën e ditës merreshin vetëm me të, atëherë do të thosha se sigurisht që zhvillonin një - jo dashuri, por një intimitet me subjektin. Ju mblidhni për të aq shumë të dhëna, mundoheni të kuptoni atë, mundoheni të gjeni se çdo të bëjë ai së shpejti. Kështu që njerëzit që për njerëzit që janë marrë me të ai është bërë si obsesion. Kjo është e kuptueshme dhe e justifikueshme. Në CIA pas 11 shtatorit sundonte një gjendje që unë do ta përmblidhja me dy fjalë: zemërim dhe vendosmëri. Zemërim, për faktin që nuk arritëm ta zbulonim objektivin e sulmeve të planifikuara. Sepse ne kishim shumë shenja që flisnin se Al Kaeda ishte duke planifikuar një sulm në atë verë, por nuk e dinim se ku. Dhe kështu një pjesë e reagimit tonë ishte zemërimi, pjesa tjetër ishte vendosmëria. Ishte një vendosmëri absolute për të mos lejuar më kurrë që ngjarje të tilla të përsëriteshin, një vendosmëri për ta shkatërruar atë lëvizje. Kështu që njerëzit që punonin për këtë iu përkushtuan me pasion këtij misioni.

[PLAKU]

http://koha.net/repository/image.php....jpg&x_=0&y_=1





SHBA kujton viktimat e 11 Shtatorit
Publikuar: 11.09.2011 - 17:55
koha net


New York, 11 shtator - Në Shtetet e Bashkuara të Amerikës po mbahen komemoracionet për të shënuar përvjetorin e dhjetë të sulmeve terroriste të 11 shtatorit.

Presidenti amerikan, Barack Obama, dhe ish-presidenti, George Bush, mbajtën një minutë heshtje në “Ground Zero”, ndërsa kambanat e kishës kumbuan dy herë pikërisht në momentin kur 10 vjet më parë Qendra Botërore e Tregtisë qe goditur nga aeroplani i parë.

Obama lexoi një pasazh të Psalmit të 46-të të Biblës, para se familjarët nisën të lexojnë emrat e viktimave.

“Zoti është shpëtimi dhe fuqia jonë. Një ndihmë prezente gjatë telasheve. Andaj, ne nuk do të frikohemi, edhe nëse zhduket toka, edhe nëse kodrat barten në mesin e detit”, lexoi Obama, transmeton REL

Anëtarët e familjeve të viktimave patën mundësinë të shohin sheshin e kompletuar memorial, i cili përbëhet nga dy pishina masive katrore, që kanë për qëllim që të formojnë gjurmët e dy kullave të rrënuara në aktin terrorist.

Gjatë një fjalimi të mbajtur në Pentagon, zëvendëspresidenti amerikan, Joe Biden lavdëroi forcat e armatosura amerikane për shërbimet dhe sakrificën e tyre që prej kohës së sulmeve.


http://koha.net/repository/images//1...09111750_1.jpg



http://koha.net/repository/images//1...09111750_1.jpg

[PLAKU]

http://www.zeri.info/fotot/36689/mai...bamir-topi.jpg



Shqipëria solidarizohet me dhimbjen e SHBA-së
11-09-2011 17:23 CET zeri

Me rastin e dhjetëvjetorit të sulmeve terroriste në SHBA, kryeministri i Shqipërisë Sali Berisha ka shprehur nderimin e thellë ndaj viktimave dhe familjeve të tyre, duke thënë se flamuri amerikan që terroristët donin ta përulnin, valëvitet më i lirë se kurrë sot pas 10 vjetësh.

“Sot familjet e viktimave, kombi i madh amerikan, miqtë e tyre të lirisë në mbarë botën, përulen me nderim të thellë në kujtim të mijëra burrave dhe grave, djemve dhe vajzave, fëmijëve e të moshuarve që humbën jetën 10 vjet më parë nga sulmi barbar terrorist në Nju Jork, Uashington dhe në Pensilvani. Me këtë akt terrorist, me mizorin në historinë e kohërave, ideatorët dhe ekzekutorët e tij besonin se do të mund të përkulnin flamurin amerikan, flamurin e vendit më të lirë e më të fuqishëm të planetit. Sot pas 10 vitesh ky flamur valëvitet më lart se kurrë”, ka thënë Berisha.

Ndërkaq, edhe presidenti i Republikës së Shqipërisë, Bamir Topi, i dërgoi të dielën një mesazh solidariteti homologut të tij amerikan, Barack Obama me rastin e dhjetëvjetorit të sulmeve kriminale të terroristëve të Al Kaidës, ku humbën jetën rreth tre mijë njerëz të pafajshëm.

“Është detyrë e gjithë popujve dhe qeverive të mbarë botës të bashkohen në luftën kundër terrorizmit ndërkombëtar si armik i paqes dhe i sigurisë globale. Populli shqiptar ka qenë dhe do të mbetet edhe në të ardhmen përkrahë Shteteve të Bashkuara të Amerikës, kështjellës më të madhe të demokracisë dhe të paqes sot në botë”, thuhet mes tjerash në mesazhin e presidentit Topi.

“Në çdo moment historik për kombin shqiptar ne kemi patur përkrahë mbështetjen e fuqishme të popullit dhe të qeverisë amerikane. Në këto momente të përkujtimit të mijëra viktimave të pafajshme, ne i shprehim edhe një herë solidaritetin më të madh të gjithë familjarëve të viktimave dhe gjithë popullit amerikan”, tha presidenti i Shqipërisë, Bamir Topi.

[PLAKU]

http://www.zeri.info/fotot/36663/main_11_shtatori.jpg



9/11 - trishtim, fitore dhe luftë pa fund
11-09-2011 11:07 CET zeri

Forcat amerikane kanë vrarë Osama bin Ladenin. Sadam Huseini dhe regjimi i tij janë histori. Apeli për luftë të shenjtë kundër Perëndimit është venitur.

Ndonëse një dekadë e plotë nga dita fatale e 11 Shtatorit 2001, fitorja në të ashtuquajturën “luftë kundër terrorizmit” mbetet disi e turbullt. Zinxhiri i ngjarjeve që pasuan tragjedinë, është larg fundit të kënaqshëm.

Në nëntor të 2001-shit, Shtetet e Bashkuara, me sulme të furishme, larguan lëvizjen talibane nga pushteti në Afganistan, por ajo duket të jetë rigjallëruar përsëri. Qeveria e presidentit Hamid Karzai – e formuar me ndihmën amerikane në fillim të vitit 2002 – po ndjek bisedimet për ndarjen e pushtetit me guerilët e Mullah Omarit.

Në Irak, ndërhyrja e Shteteve të Bashkuara rrëzoi Sadam Huseinin më 2003, ndërsa lufta civile që kërcënonte përçarjen e vendit, ka nisur të zbehet. Por, qeveria e qëndrueshme dhe siguria për të gjithë qytetarët e vendit mbeten objektiva të largëta.

Në vetë Shtetet e Bashkuara, ngushëllimi për asnjë sulm masiv të terrorizmit përgjatë 10 vjetëve përzihet me hidhërimin për koston e luftës globale kundër armikut në hije.

Majkëll Mandelbaum, profesor i marrëdhënieve ndërkombëtare në Universitetin Xhons Hopkins, thotë se pasojat më serioze të 11 Shtatorit kanë të bëjnë me shpërqendrimin e vëmendjes së liderëve amerikanë nga prioritetet e brendshme urgjente.

“Një nga sfidat më të mëdha janë deficitet, me të cilat po përballet qeveria federale. Ato janë përkeqësuar nga luftërat në Afganistan dhe Irak, për të cilat vendi nuk ka paguar. Ne kemi huazuar për t’i financuar këto luftëra. Kjo është vërtet hera e parë në historinë amerikane që vendi nuk i ka rritur taksat për të paguar luftërat. Kjo është shumë keq”, thotë Mandelbaum.

Siguria kombëtare në vend të parë

Disa ekspertë thonë se vitet pas 11 Shtatorit kanë parë rënie të ndikimit global të Shteteve të Bashkuara. Të tjerët vënë në dukje se SHBA-ja vazhdon të mburret si ekonomia më e madhe në botë, edhe pas krizës financiare të 2008-ës. Epërsia e saj ushtarake mbetet e pasfidueshme.

Kjo e fundit sigurisht nuk është e çuditshme, marrë parasysh zgjerimin masiv të mekanizmit të sigurisë kombëtare që nga viti 2001. Sipas disa të dhënave, vetëm gjatë dekadës së fundit, Qeveria e Shteteve të Bashkuara ka shpenzuar rreth 7 trilionë dollarë për mbrojtjen kombëtare, sigurinë e vendit dhe shërbimet e inteligjencës.

Krijimi i Departamentit të Sigurisë Kombëtare dhe i Zyrës së Drejtorit të Inteligjencës Kombëtare pas sulmeve të 11 Shtatorit, dëshmuan për riorganizimin më të madh të burokracisë federale që nga Lufta e Dytë Botërore.

Sot, Shtetet e Bashkuara përbëjnë rreth 46 për qind të shpenzimeve ushtarake të të gjithë botës. Veç buxheti i inteligjencës është dyfishuar gjatë 10 vjetëve të kaluar.

Obsesioni për të parandaluar sulme të tjera terroriste ka bërë administratën e Xhorxh Bushit të ndërmarrë një sërë masash të rënda, përfshirë “metodën e ashpër të hetimit të të burgosurve” – taktikë që nga disa është përshkruar si torturë – dhe programet për vëzhgimin e brendshëm të qytetarëve amerikanë.

Debati për efikasitetin e këtyre masave vazhdon ende. Mbrojtësit e tyre - si ish-zyrtari i Departamentit të Drejtësisë, Xhon Jo - argumentojnë se ato kanë luajtur një rol vendimtar në shmangien e sulmeve të reja.

“Liritë civile do të vuanin shumë më keq, po qe se Al Kaida do të kishte sukses në goditjen e dytë. Administrata e Bushit i ka dorëzuar me sukses sigurinë kombëtare pasardhësit të saj”, ka shkruar Jo në një editorial të botuar së fundmi në “Wall Street Journal”.

Profesori i së drejtës në Universitetin Xhorxhtaun, Dejvid Koll, nuk pajtohet.

“Mendoj se ajo çfarë kemi mësuar është fakti se ligji ka provuar të jetë më fleksibil sesa ka parashikuar administrata e Bushit. Ata u detyruan të tërhiqen dhe në fakt u tërhoqën nga të gjitha ato nisma”, shprehet Koll.

Ironikisht, ai thotë se fakti që administrata e Bushit ka dhënë dritën e gjelbër për metoda të jashtëligjshme të hetimit, ka bërë që projektuesi i 11 Shtatorit, Khalid Sheik Muhamed, të mos dalë ende para gjyqit.

Sipas raporteve të mediave, hetuesit e CIA-s kanë përdorur “metoda të abuzimit me ujë” për Muhamedin.

“Kur ju përdorni taktikë të dhunshme për të nxjerrë informacionet nga një individ, çdo deklaratë që merret nga ai është e njollosur nga kjo taktikë dhe, në bazë të rregullave amerikane me të cilat qeverisin gjyqet penale, nuk mund të përdoret në asnjë mënyrë nga gjykata kriminale”, thotë Koll.

Akuza Obamës

Presidenti Obama ka dështuar në përpjekjen e tij për të mbyllur burgun famëkeq të Guantanamos, ndonëse ka ndaluar dërgimin e të burgosurve të tjerë atje.

Demokratët dhe republikanët kanë kundërshtuar bashkërisht propozimin që disa nga të burgosurit – përfshirë Khalid Sheik Muhamedin – të sillen për gjykim në Shtetet e Bashkuara.

Në anën tjetër, Obama ka intensifikuar përdorimin e operacioneve të fshehta anti-terroriste nga ana e CIA-s dhe njësiteve elitë të Pentagonit kundër terrorizmit. Ai ka zgjeruar fushatën e sulmeve me telokomandë të CIA-s, që kanë në shënjestër caqet xhihadiste në zonat fisnore të Pakistanit.

Kritikët thonë se sulmet e tilla kanë vrarë operuesit terroristë, por edhe kanë destabilizuar Pakistanin dhe fuqizuar ekstremistët islamikë. Shifrat e zyrtarëve lokalë flasin për mbi 33 mijë pakistanezë të vrarë në luftën kundër terrorizmit që nga 11 Shtatori, 2001.

Shumë amerikanë, të lodhur nga një dekadë e titujve të zymtë, i kanë ikur mbulimit të ngjarjeve në Afganistan dhe Irak. Por, apatia në rritje nuk ka penguar viktimat. Mbi 6 mijë pjesëtarë të ushtrisë amerikane kanë vdekur në të dyja luftërat.

Askush nuk mund të thotë se kur do të përfundojë lufta. Majkëll Mandelbaum, nga Universiteti Xhons Hopkins, thotë se rritja e Kinës dhe e ekonomive të tjera aziatike gjatë dekadës së fundit, paraqet sfida shumë më të mëdha për vendin e Amerikës në botë, sesa çfarëdo që të ndodhë në Lindjen e Mesme.

“Lindja e Mesme është e rëndësishme për një sërë arsyesh, por jo se është qendër e rritjes ekonomike dhe fuqi e mundshme ushtarake. Sidoqoftë, kjo është e vërteta e Azisë Lindore”, thotë Mandelbaum.

Shumë gjëra kanë ndodhur në dhjetë vjetët e fundit, por historia e epokës së pas 11 Shtatorit thuhet të jetë ende larg fundit. /rel/

[PLAKU]

http://www.zeri.info/fotot/36632/mai...r-attacks1.jpg





Kosova nderon viktimat e 11 shtatorit
Besiana Xharra | 11-09-2011 09:26 CET zeri

Pamjet e dy avionëve që u përplasen në dy kullat binjake, ku ishte e vendosur Qendra Tregtare Botërore në Nju-Jork, nuk janë harruar tash e një dekadë as në Kosovë, për të cilën Amerika vazhdon të jetë mikja e saj më e madhe. Shumë qytetarë të Kosovës, edhe sot pas 10 vjetësh kujtojnë këtë ditë, kur nga sulmet terroriste të Al Kaidas humbën jetën mijëra qytetarë.

Kosovarët solidarizohen me dhembjen amerikane, në nderim të viktimave të 11 shtatorit 2001, ndonëse institucionet e Kosovës nuk kanë organizuar ndonjë aktivitet të theksuar.

Për dallim nga Komuna e Gjakovës dhe shoqata “Miqtë e Amerikës”, institucionet tjera nuk kanë organizuar kurrfarë aktiviteti në nderim të viktimave të 11 shtatorit. E vetmja nga institucionet qendrore, është MPJ-ja e cila u ka bërë thirrje qytetarëve që të dielen, të ndezin qirinj para Teatrit Kombëtar në Prishtinë.

Për këtë vit, Komuna e Gjakovës, do të jetë vendi i cili me iniciativën e kryetarit të saj dhe të shoqatës “Miqtë e Amerikës”, do të shënojë evenimentet më kryesore në shenjë nderimi për viktimat e 11 shtatorit 2011 kur SHBA u trondit nga sulmi më i rëndë terrorist në historinë e saj, me ç’rast humbën jetën rreth 3 mijë persona.

Gjakova si vendi që po ashtu vazhdon ta ketë dhimbjen e saj nga humbjet e gjatë luftës në Kosovë, siç është rasti i Mejës, është edhe pikënisja, ku qytetarët e Kosovës do të solidarizohen me amerikanët për viktimat e 11 shtatorit, ka bërë të ditur për medie Agim Rexhepi, kryetar i shoqatës “Miqtë e Amerikës”.

Në nderim të kësaj dite, kryetari i Komunës Gjakovës Pal Lekaj, ka marrë iniciativën që një lagje të këtij vendi ta emërojë “11 shtatori”. Kryetari Lekaj ka ndarë edhe një fond prej 2 mijë dollarësh, që do të shkojnë për ndërtimin e memorialit të viktimave në Manhatan të Nju-Jorkut.

“Njëjtë sikurse Gjakova, është dashur të veprojnë edhe komunat tjera të vendit, sepse këtë ia kemi borxh Amerikës. Përveç kësaj ne duhet edhe ta ruajmë miqësinë me këtë vend, i cili vazhdon të jetë miku ynë më i madh”, ka thënë Rexhepi.

I dëshpëruar me komunat tjera, ai tha se edhe pse iu ka shkruar të gjithave 2 javë më parë për të bërë planin e ndonjë organizimi, shumica prej tyre nuk i ka kthyer as përgjigje.

Pal Lekaj, kryetar i Gjakovës, tha për “Zëri”, se këtë iniciativë e ka marrë pasi që Gjakova ka përjetuar gjatë luftës shumë, sidomos në faktorin njeri dhe duke i pasur amerikanët si miqtë më të mëdhenj, të cilët i kanë ndihmuar Kosovës, qytetarët e këtij qyteti do të solidarizuar me viktimat e Nju-Jorkut.

“Për këtë kemi menduar që t’ia vendosim emrin një rruge “11 shtatori”, dhe të japim një shumë simbolike 2 mijë dollarë për parkun memorial të Nju- Jorkut”, tha Lekaj.

Pavarësisht organizimeve në Gjakovë apo në qytetet tjera, Lekaj është i sigurt që qytetarët e Kosovës i janë mirënjohëse Amerikës për të gjitha që i ka bërë ajo për vendin tonë.

Qemajl Mustafa, kryetar i Gjilanit, i kontaktuar nga “Zëri”, tha se pavarësisht që komuna e tij nuk ka organizuar diçka të madhe për nder të Amerikës, respekti që ka ky vend për SHBA-në është i përditshëm.

“Respekti, dashuria për Amerikën është ndërtuar te ne tradicionalisht. E këtë respekt e dashuri ne vazhdojmë ta japim me bashkëpunime të përditshme e falënderime”, tha Mustafa.

Në Prishtinë si çdo vit, edhe kësaj here do të mbahet koncerti organizuar nga Filarmonia e Kosovës, në sallën e Kuqe në Pallatin e Rinisë, në shenjë të kësaj dite.

Ndryshe 11 shtatori i vitit 2001, ishte dita kur terroristët rrëmbyen 4 aeroplanë, dy prej tyre u përplasën në dy kullat e Qendrës Botërore të Tregtisë në Nju-Jork, i treti në Pentagon, ndërsa i katërti është rrëzuar në periferi të Uashingtonit, synimi i të cilit ishte që të përplasej në Shtëpinë e Bardhë.

Në mesin e rreth 3 mijë viktimave janë edhe 3 shqiptarë, Rrok Camaj, Mon Gjonbalaj dhe Simon Dedvukaj.

Për SHBA-të ky ishte sulmi më i madh terrorist ndaj tyre, ku prej atëherë e deri sot, lufta ndaj terroristëve vazhdon, ndërsa kërcënimet i kanë të vazhdueshme.





http://www.zeri.info/fotot/36671/mai...jaga--r.s..jpg


Jahjaga: 11 shtatori, kujtesë për njerëzimin
11-09-2011 12:40 CET

Terrorizmi është rreziku më i madh dhe më serioz për shoqërinë njerëzore sot dhe askush nuk mund të injorojë ose të qëndrojë indiferent ndaj këtij kërcënimi, thuhet në deklaratën e presidentes së Kosovës, Atifete Jahjaga, me rastin e dhjetëvjetorit të sulmeve terroriste në SHBA, më 11 shtator 2001.

“Shtetet e Bashkuara të Amerikës, udhëheqja dhe qytetarët e saj, si gjithnjë në histori, e mundën edhe këtë tragjedi të madhe duke treguar forcën dhe madhështinë e tyre. Duke luftuar terrorizmin, si një të keqe shumë të madhe dhe një rrezik permanent për botën, ato treguan se e ardhmja e njerëzimit është demokracia dhe përparimi”, thuhet në kumtesë.

Jahjaga shpreh solidaritetin me familjarët e viktimave, duke shtuar se 11 shtatori duhet të shërbejë si kujtesë për gjithë njerëzimin se një gjë e tillë kurrë nuk duhet lejuar të ndodhë.

“Institucionet dhe qytetarët e Republikës së Kosovës, duke e ndjerë në çdo hap përkrahjen dhe ndihmën e vazhdueshme të SHBA-ve, janë të përkushtuara për një shoqëri njerëzore ku nuk do të ketë asnjëherë vend për terrorizmin dhe marrjen e jetëve të pafajshme”.





http://www.zeri.info/fotot/36676/mai...ves-_-l.h..jpg

Thaçi: 11 shatori goditi tërë botën demokratike
11-09-2011 13:04 CET

Kryeministri i Kosovës, Hashim Thaçi, me rastin e 10 vjetorit të sulmeve terroriste ndaj SHBA-ve, ka dërguar një mesazh, ku thuhet se sulmet terroriste të 11 shtatorit 2001 mbi Shtetet e Bashkuara të Amerikës ishin ndër ngjarjet më tragjike që goditën popullin amerikan, disa nga institucionet e saj dhe mbarë botën demokratike.

Sipas tij, këto sulme terroriste u drejtuan ndaj vendit më të fuqishëm të demokracisë botërore, simbolit të lirisë dhe shtetit kampion në investimet për paqe, siguri dhe stabilitet në përmasa globale.

“Sulmet e 11 shtatorit e rikonfirmuan shpirtin e madh të kombit amerikan, që di t’i përballojë tragjeditë, duke krijuar unitetin dhe solidaritetin e paparë për t’i tejkaluar sfidat. Me sulmet e 11 shtatorit nuk u godit vetëm SHBA-ja, por edhe tërë bota demokratike, me simbolin e kullave binjake, duke bërë që dhembja të merr përmasa botërore, ashtu si dhe solidarizimi me fatin e viktimave tragjike”, thuhet në mesazhin e kryeministrit Thaçi.

Ai më tej shton se sulmet e 11 shtatorit zbuluan fuqinë dhe potencialet e pafundme të Shteteve të Bashkuara të Amerikës, vizionin dhe vendosmërinë për t’iu kundërvënë së keqes, errësirës dhe atyre forcave që duan ta kthejnë mbrapshtë historinë e kulturës dhe civilizimit.

“Sot, pas dhjetë vjetësh, Shtetet e Bashkuara të Amerikës po dalin gjithnjë e më të fuqishme përballë forcave të organizuara terroriste, duke dëshmuar epërsinë e pakrahasuar të vlerave të demokracisë e të lirisë, duke përmbysur regjime diktatoriale, duke rritur hapësirën gjeografike dhe politike të shoqërive demokratike”, citohet të ketë thënë Thaçi.

Dhjetë vjet më parë qytetarët dhe institucionet e Kosovës u solidarizuan me Shtetet e Bashkuara të Amerikës, duke përjetuar rëndë sulmet terroriste mbi një vend mik, që kishte dhënë kontribut thelbësor në çlirimin e vendit tonë.

“Qytetarët e Kosovës gjithmonë u janë mirënjohës Shteteve të Bashkuara të Amerikës për ndihmesën e dhënë në rrugën e lirisë dhe të ndërtimit të demokracisë së shtetit tonë të ri, të lirë dhe të pavarur”, ka thënë Thaçi.

Qytetarët dhe institucionet e Kosovës shprehin besimin e plotë se Shtetet e Bashkuara të Amerikës do të vazhdojnë të jenë përherë në ballë të betejave për mbrojtjen e lirisë, përhapjen e demokracisë, ruajtjen e paqes dhe sigurisë në shkallë botërore.

Hoxhaj: 9/11, i gjithë globi është më i fuqishëm
11-09-2011 15:39 CET

Ministri i jashtëm i Kosovës, Enver Hoxhaj, në 10 vjetorin e sulmeve terroriste të 11 shtatorit 2001 në Shtetet e Bashkuara të Amerikës, ka lëshuar një deklaratë për medie. Në deklaratë, ministri Hoxhaj shpreh dhimbjen dhe solidaritetin e popullit të Kosovës për viktimat, të mbijetuarit dhe familjet e të gjithë njerëzve që pësuan në këtë ngjarje tragjike.

“Ngjarjet e 11 shtatorit 2001 përbëjnë aktet më të rënda terroriste kundër shtetit simbol të lirisë dhe demokracisë, kundër vlerave demokratike të botës së civilizuar, të cilat kërcënuan në mënyrën më të ashpër paqen dhe sigurinë botërore”, ka thënë Hoxhaj.

Ministri Hoxhaj, theksoi se këto ngjarje të cilat goditën popullin amerikan dhe mbarë botën demokratike, shënojnë një etapë të re të angazhimit kundër kërcënimit terrorist.

“Dhjetë vjet pas këtyre sulmeve, Shtetet e Bashkuara të Amerikës dhe shtetet e civilizuar të të gjithë globit, janë më të fuqishme, më të përgatitura dhe më të bashkuara përballë terrorizmit, i cili përbën kërcënimin më të madh ndaj shoqërisë moderne demokratike”, ka thënë ai.

Hoxhaj po ashtu ka shprehur solidaritetin dhe mbështetjen e palëkundur të popullit të Kosovës për popullin dhe administratën amerikane, në përkujtimin e viktimave të terrorizmit, por edhe në vazhdimin e përpjekjeve mbarëbotërore për eliminimin e kërcënimeve të tilla kudo në botë.

“Populli i Republikës së Kosovës tashmë e ka shndërruar këtë përvjetor në ditë të kujtesës dhe respektit për Shtetet e Bashkuara të Amerikës, aleates themeltare të shtetësisë së Kosovës”, thuhet në deklaratën e Ministrit të Jashtëm.

Hoxhaj, me këtë rast, ka rikonfirmuar vullnetin e palëkundur të Republikës së Kosovës për përmbushjen e angazhimeve të saj përkrah shteteve demokratike aleate, dhe për të kontribuuar në përmbylljen me sukses të luftës kundër terrorizmit duke garantuar në këtë mënyrë lirinë, demokracinë dhe paqen në botë. /zëri/

AAK: Populli ynë ia beson Amerikës
11-09-2011 15:16 CET

Me rastin 10-vjetorit të sulmeve të shëmtuara terroriste kundër Shteteve të Bashkuara të Amerikës, 11 Shtatorit 2001, Aleanca për Ardhmërinë e Kosovës, përmes një komunikate për medie, ka thënë se i kujton me respekt të gjithë ata që humbën jetën në këtë tragjedi dhe solidarizohet me familjet e tyre, qeverinë dhe popullin amerikan.

“Sa herë që kujtojmë tragjedinë e dhjetë viteve më parë, të gjithë ne marrim më shumë forcë e motiv në luftën e përbashkët kundër terrorizmit, kësaj të keqeje që është kërcënimi më i madh i botës në shekullin XXI”, thuhet në komunikatën e kësaj partie.

AAK përcjellë bindjen e saj të fuqishme se populli i Kosovës do të qëndrojë përherë i rreshtuar përkrah SHBA-ve dhe demokracisë perëndimore, në frontin e përbashkët kundër terrorizmit dhe për mbrojtjen e lirisë e të paqes në mbarë botën.

“Secila betejë e fituar kundër këtij kërcënimi botëror, e gëzon Kosovën dhe popullin e tonë. Populli i Kosovës, duke qenë për kohë të gjatë i shkelur e i kërcënuar nga regjime kriminale, shtypëse e terroriste, e kupton drejt dhe qartë vlerën e shenjtë të lirisë dhe të paqes”, thuhet mes tjerash në komunikatë.

AAK shpreh mirënjohjen e saj të përhershme për SHBA-të dhe demokracive perëndimore, “të cilët në kohët më të rënda ishin përkrah nesh, në përpjekjet për liri e dinjitet kombëtar e qytetar”.

“Ne do të jemi përherë të rreshtuar në anën e SHBA-ve dhe të demokracisë perëndimore, në frontin e përbashkët kundër shtypjes së lirisë dhe kërcënimit të paqes, kudo në botë”, thuhet në fund të mesazhit të kësaj partie.

[USA NR1]

Amerikanet jane miqet tane,realiteti ne kurre s'kemi per ti dalur hakut
pra 11 Shtatori eshte dite zie edhe per ne,si edhe per SHBA...

[hajla]

http://ca.news.yahoo.com/photos/9-11...15610966.html#

I perkushtohem me nderime me te thella dhe dinjitoze Tragjedise se 11 Shtatori -2001-20011-tes-USA-"Uroi qe mos ti ndodhe nje gje e tille Shtetit me te madh ne Bote!"ku dhe admiroi larte kontributin e pashlyeshem te saj ne Historin e Kombit Shqiptar-per Kosoven ton te dashur madje dhe te dhimshme!"Ne kohen kur ajo po fundosej drejt "shuarjes" se dymilion banorve..dhe padyshim Shteti me i fuqishem ne bote AMERIKA nga qielli leshoi bresheri bombardimesh mbi "boten e eger" me barbare te Ballkanit Serbosllave/Malazeze te ish Jugosllavise!
per ta shpetuar nga kthetrat e shuarjes-Kosoven dhe popullin e saj. E cila Sot po i gezon Jo te gjitha endrrat e nje ardhmerie ne- Integrim e shteteve Perendimore/Ballkanike/Evropiane si dhe te asaj Botrore.E pse jo?!

Jufalemnderit
Hajla.

[Adna]

Deklarata e Emirateve islame të Afganistanit në lidhje me përvjetorin e 11 shtatorit



El-Ehad 13 Sheual 1432 / 11 09 2011alt

11 shtatori çdo vite përkujton afganët në ngjarjen në të cilin ata aspak nuk kanë pasur pjesë, por duke përdorur këtë si arsye, kolonialistët amerikan kanë derdhur gjakun e dhjetëra mijëra afganëve të pafajshëm dhe ende po e bëjnë këtë. Dhe ky (sulmi në Afganistan) ka ndodhur në kohën kur Afganistani ka dalë nga vorbulla e dy dekadave të luftës së gjatë, kur kanë qenë të inkurajuar me shenjat e zhvillimeve të reja të qeveris islame.

Emiratet islame të Afganistanit qysh nga fillimi kanë bërë thirrje në hetim të paanshëm të rastit, por, përkundër kësaj, Amerikanët dhe koalicioni i tyre, kanë qenë larg reagimit pozitiv në kërkesën racionale të Emirateve Islame të Afganistanit, në vend të kësaj kanë dërguar raketa dhe armë me uranium radioaktiv.



Përgjithmonë do të mbetet njolla në fytyrën e demokracisë perëndimore dhe fakti se Amerikanët dhe aleatët e saj kanë mbytur me dhjetëra mijëra musliman nën pretekstin e kësaj ngjarje të errët dhe të paqartë. Fëmijët, pleqtë, grat e edhe foshnjat prej disa ditëve janë viktimë. Ata kanë shkatërruar fshatrat tona, vreshtat, plantazhet e edhe vendbanimet, nën pretekstin e “luftës kundër terrorizmit”. E edhe sot, Amerikanët dhe aleatët e saj mbysin afganët e pafajshëm me bombardimet e rastësishme dhe bastisjet natën. Me mijëra Afgan mbahen nëpër qeli dhe nëpër burgje në Guatanamo, Bagram, Kandahar dhe në bazat në Shidandu, Nangarhar, Mazar-i-Sherif, Host, ku torturohen brutalisht. Me dhjetëra prej djemve më të mirë të këtij vendi kanë lëshuar frymën e fundit prej abuzimve torturuese.



Të gjitha këto krime kundër njerëzimit i kanë bërë ata që pohojnë se janë pionier dhe udhëheqës të demokracisë dhe avokat të drejtave njerëzore në botë. Por, pavarësisht nga mendjemadhësia dhe brutaliteti i tyre, duhet ta kenë në mendje se Afganët ky popull krenar dhe i ndershëm i cili i respekton principet, i ka dhënë një goditje në nofullat e tiranëve amerikan, që ka qenë plotësisht jashtë llogaritjes dhe diçka që nuk e kanë pritur.



Afganët janë armatosur me armët e fesë dhe dashurin për mbrojtjen e nderit dhe dinjitetit të tyre. Armë të tilla nuk posedon as arsenali amerikan i armëve, e as aleatët e saj. Ata tani i kafshojnë gishtërinjtë nga vuajtja dhe brenga.



Ne besojmë se armët e fes më në fund do ti triumfojnë ato materiale, inshAllah.



Më tutje, thërrasim të gjithë qarqet e interesuara në botë të ushtrojnë presion mbi nxitësit e luftës të sunduesve të SHBA-s kolonialiste që të ndalen nga rrëmbimi (vjedhja) e vendit tonë dhe burimeve natyrale nën pretekstin e të ashtuquajturës “luftë kundër terrorizmit”, dhe të ndalen që ta derdhin gjakun e afganëve të pafajshëm në mënyrë që ti arrijnë qëllimet e tyre kolonialiste.



Në të kundërtën, Afganët janë shumë të durueshëm për luftëra të gjata, dhe nëse donë Allahu, përmes kryengritjes së urtë në vend do ti dërgoj Amerikanët në shportën e historisë ashtu siç i kemi dërguar perandoritë tjera në të kaluarën. /Shahamat.info & Putvjernika.com/