ajo eshte tek secili prej nesh...Postuar më parë nga Yes*
ajo eshte tek secili prej nesh...
imagine there's no countries...
nje fjale, nje kuptim...
:))))
dikur do e kuptosh edhe ti
dikur do e ndjesh...
une i dhashe rendesine qe meritonte Dashurise(jo asaj se rendomte romantike) si forca kundervepruese e ndarjes, diskriminimit. Te dyja se bashku lejojne egzistencen, por zanafilla eshte ndarja, fundi do jete dashuria, por jo duke menjanuar ndarjen, por duke e plotesuar ne nje forme te re.
Dashuria absolute eshte vetem ne kushte te anihilimit total, ku gjithçkaja anihilohet ne asgje, prej nga ka ardhur.
Nejse se devijuam ne diskutime jashte teme.
O Yesi, mos harro, Love under Will, kjo eshte kollona kryesore. Por trajtimi i kesaj çeshtje shkon pertej temes.
Ate ide po transmetoja edhe une, vetem se po shprehem mbase ndryshe; po thoja qe perderisa ne' nuk do ta kuptojme qe eshte brenda nesh (jo me kot fola per amnezi) atehere nuk kemi per ta gjetur as si zone gjeografike (perderisa personalisht besoj se ka ekzistuar edhe gjeografikisht). Ne momentin kur do ta zbulojme edhe brenda nesh (pra te dalim nga amnezia) atehere edhe aspekti "gjeografik" nuk do jete i veshtire per t'u gjetur, e si rezultat do mberrjme tek ajo harmonia, dhe fundi i konfliktit...ajo eshte tek secili prej nesh...
E nejse, se me duket po filozofojme me shume sec duhet
Format e reja të luftës janë të vështira për ti luftuar, kanë kosto të lartë, të rrezikshme, dhe krejt ndryshe nga kultura strategjike e shteteve, me fuqinë dhe limitet që ato kanë. Kryengritjet e sotme në zona rurale, mpleksur me anarkizimin dhe terorizmin urban e financiar, qëndrojnë në krye. Komuniteti ndërkombëtar bën vetëm gjysmën e ndreqjeve me nderhyrjet e tij, por e pa mundur ti rikrijojë e ngjallë ato shoqëri që vuajnë nga këto pasiguri humanitare. Pa patur vullnet të plotë dhe mirëkuptim ndërkombëtar për të ndrequr thellë ato fenomene sigurie që nuk shkojnë, gjëndja e pasigurisë do të thellohet në këtë shekull. Kostoja strategjike e mosndërhyrjes është më e vogël se angazhimi, por në terma afatgjata, kur kryengritjet mpleksen me antiglobalizmin dhe terrorizmin krijohet terren për ideologjizimin e ri të botës, dhe revolucionet janë të pashmangeshme, çka do sillte shthurjen e sistemit të sigurisë ndërkombëtare. Ndaj do preferoja ta shtroja luftën në një tjetër dimension, përsa i takon terrenit parapërgatitës si dhe ndikimit të saj tek siguria si koncept në tërësi.
Forca e shtetit ushtrohet e balancuar, në mënyrë të ligjshme, duke mos cënuar lirinë e individit në emër të sigurisë. Forca ushtrohet në mënyrë proporcionale, duke mos tejkaluar nivelin e forcës së kundërshtarit, dhe jo për reprezalje e hakmarrje. Publiku duhet të mirëpresë përdorimin e forcës së justifikuar, pa degjeneruar në dhunë të verbër nga ana e shtetit, ndryshe ai kthehet kundër shtetit të vet, dhe në këtë rast hyn në veprim trinitetit i Klauzevicit. Nga ana tjetër, konfliktet asimetrike dhe implementimi i emergjencave civile - gjëndjet e jashtëzakonshme, kufizimet dhe lejimet e shtetit në përdorimin e forcës (rregullat e angazhimit), ligjet e luftës - dënimet për tejkalim të forcës, e shndërrojnë në këto rrethana luftën çështje ''Nobel''.
Një nga kundershtimet në ligjshmërinë ndërkombëtare lidhur me proporcionalitetin në përdorimin e forcës, është se balancimi promovon vijueshmeri, zgjatje të konfliktit, e rrjedhimisht i japin justifikim luftës, me slloganin ''qëllimet justifikojnë mjetin'', një teoremë në të cilin interesat individuale sakrifikohen për përfitimet e komunitetit. Logjika e përqasjeve të tilla praktike ka bërë që disa shkollarë amerikanë dhe australianë të propozojnë që nëse rregullohet me mbikqyrje ligjore, tortutura të lejohet, me qëllim për të shpëtuar viktimat e sulmeve të pritshme (shembuj ka plot). Të tilla masa preventive justifikohen ose me vetmbrojtjen, një doktrinë e cila zgjerohet me mbrojtjen e të tjerëve dhe të pasurisë, ose të nevojës së domodoshme. Në realitet, veprimet vetmbrojtëse nuk ka të ngjarë të ndërmerren kundër përgatitësve të akteve terroriste, por më tepër kundër të ashtëquajturve ''soft target'', siç mund të jenë anetarët e familjes së terroristeve të dyshuar. Pikë tjetër që e dallon këtë veprim nga skenari vetmbrojtës është se aksionet vetmbrojtëse nuk ndërmerren nga qytetarë individualë, por nga agjensitë e zbatimit të ligjit ose forcat e mbrojtjes, në këtë mënyrë sjell në vëmëndje faktin e justifikimit legal, bazuar në nevojën e domosdoshme. Principi i proporcionalitetit, përbën një parim të përgjithshëm të ligjit ndërkombëtar dhe përfshin elementet e rrezikshmërisë, kohëzgjatjes dhe hapsirës. Nga pikëpamja legale, si ECHR ashtu edhe ICCPR (Gjykata Europiane dhe ajo Ndërkombëtare e të drejtave njerëzore dhe e krimeve të luftës) nuk kanë ndonjë përkufizim mbi ''emergjencën publike kërcënuese për jetën e kombit''. Sidoqoftë, organet e monitorimit ndërkombëtar të traktateve përkatës, sidomos ato të ECHR (dhe më parë Komisioni Europian i Të Drejtave Njerëzore) kanë interpretuar gjërësisht termin e vetmbrojtjes dhe kanë dhënë kontribut të veçantë në përcaktimet e kuptimit të tyre dhe të hapsirës.
Ndryshuar për herë të fundit nga Uriel : 25-07-2011 më 19:40
relata refero
Bere mire qe e ktheve diskutimin ne planin konkret, por nuk e perceptova dot ate "qellimi justifikon mjetin" - me idene e sakrifikimit te interesave personale per hir te popullit, kur ne fakt me duket shume ironike kjo lloj strategjie. Lufterat historikisht kane pasur gjeneze interesa personale te pastra te udheheqesve, dhe jane maskuar shume bukur ne ate te interesit te komunitetit. P.sh. nuk besoj se nje njeri me llogjike te shendoshe, e beson ate demagogjine e Hitlerit qe beri per vete popullin gjerman, me strategjine e rraces ariane, gjoja qe po e ben per popullin sepse ua kishin marre frymen hebrejte - nje rrace te paster si gjermanet. Qe Hitlerit, dhe atyre pas tij, nuk iu behej vone per rrace ariane dhe interesat e popullit ne kete menyre - kete nuk e luan topi, por ja qe populli idiot e besoi aq bukur sa filloi te ndihej vertete superioritet rracor, dhe se kjo lufte do ishte per te ngritur me lart superioritetin e tyre si rrace. Aq sa akoma fans te zjarrte te kesaj ideologjie qe solli miliona viktima. Qe do thote, se populli genjehet bukur kur i'u gjindet pika e dobet, dhe e perkrah luften, gjoja se po behet per interesa te tyre. Jo me kot, edhe Hegel shprehet, se ambicia e nje pushtuesi qe i perket nje populli te caktuar, kur pushton duke kerkuar lavdi dhe interesa te tija meskine, behet mjet indirekt per te nxjerre ne pah gjoja lavdine e nje populli; pra ligji i te fortit - ironikisht nje popull pushtues eshte edhe i lavdishem, jo me kot gjen perkrahjen e shoqerise njerezore (pjeses me te madhe te saj)
Tani sa per ate perdorimin e tortures, qe gjoja legjitimon luften, me ler te them se krahas se drejtes se luftes, eshte edhe e drejta nderkombetare humanitare, dhe se jane ca kufinj qe duhen rrespektuar (por qe nuk rrespektohen hic- vetem genjehet). Ne gjendje lufte, vertete jane disa te drejta qe derogohen, por ironikisht eshte vete Pakti Nderkombetar i te Drejtave te Njeriut te OKB, qe parashikon ne menyre taksative, se jane nje sere te drejtash universale, qe edhe ne raste lufte nuk derogohen, qe po i permendi shkurtimisht: 1. e drejta per te mos u privuar ne menyre arbitrare prej jetes, 2.e drejta per te mos iu nenshtruar tortures dhe trajtimeve c'njerezore, 3. e dr. per te mos u mbajtur ne skllaveri dhe roberi, 4. e dr per te mos u burgosur etj etj..
Ndryshuar për herë të fundit nga Fleur Blanche : 26-07-2011 më 11:55
Në fakt kisha vendosur të bëja një postim tjetër pikërisht për atë rresht që komentove.pa kete llogjike specia njerezore nuk do kishte humbur aq shume kohe sa ka humbur e do te humbe akoma...
p.s. zanafilla e gjithesise eshte dashuria, jo konflikti
E para, zanafilla (meqë ti i vure këtë emër nuk po ta prish) nuk është Dashuria por Seksi.
Dhe Seksi është shumë më afër "luftës" nga ç'mund të imagjinohet. Seksi natyror është shumë afër përdhunimit. Dhe ka ARSYE pse është i tillë.
Gjithsesi, unë nuk desha të justifikoja luftën. Meqë e nisa me Heraklitin. Në kohën e Heraklitit Greqia si gjithmonë ishte në luftë me Persinë. Si në çdo luftë kishte njerëz që këmbëngulnin për paqen. Herakliti përkundrazi, paqen e shihte si fundin e Botës.
Ajo ku Herakliti gabonte është që lufta është vetëm NJË nga format e PAFUNDME të Konfliktit.
Konflikt është lufta e armatosur, është racizmi...por është edhe ky debat. Konflikt është edhe seksi.
Lufta e armëve, ndonjëherë është e nevojshme, qoftë kjo edhe shumë e dhunshme. Por në përgjithësi përdorimi i armëve është për qëllime thjesht fitimi dhe aspak për "motive filozofike", ashtu sikurse edhe racizmi ( Xfiles këtu rrudh fytyrën dhe thotë "Këtu ja fute kot Kavir)
Është tjetër punë se pastaj teoritë filozofike keqpërdoren nga diktatorë, demagogë dhe psikopatë.
A e fajësojmë dot Krishtin për kryqëzatat?
A e fajësojmë dot Darvinin pse Britania justifikonte kolonializmin me Teorinë e Evolucionit?
Unë them që jo. Çdo mendim, po doli nga konteksti është i dëmshëm.
-
po te le me mire t'a ndiesh vete dallimin midis seksit dhe dashurise...
imagine there's no countries...
nje fjale, nje kuptim...
:))))
Albo foli bash si komunist. Ti po flet bash si Jezu Krishti.
po te le me mire t'a ndiesh vete dallimin midis seksit dhe dashurise...
Për "dashuri" botës i mjafton Hashashi. Shumë herë më me efektivitet se dogmat fetare.
-
Uriel thote qe:
"Komuniteti ndërkombëtar bën vetëm gjysmën e ndreqjeve me nderhyrjet e tij"
A thua se komuniteti ndekombetar realisht ka per qellim paqen kur ne fakt luftrat jane pjelle e po ketij komuniteti. Luftrat jane te planifikuara dhe nisin e mbarojne me bekimin e nderkombetareve. E gjitha kjo sipas filozofise "zihen dy vete, fiton nje i trete" dhe gjithmone fitojne nderkombetaret.
Mëse e drejtë. Niveli i zhvillimit i shoqërisë njerëzore përsa i përket të njerëzishmes, nuk i përgjigjet nivelit të zhvillimit të teknologjisë.
Keqpërdorimi i teknologjisë e vërteton këtë. Shoqëria njerëzore e ka humbur rrugën e saj drejt një shoqërie pa luftëra.
Përsa kohë do të ekzistojë pabarazia, nuk ka asnjë mundësi që të mos ekzistojë konflikti dhe lufta.
Mund të themi që ideologjia shërben për të manipuluar masat, por në të njëjtën kohë smund të themi që luftrat nisin për qëllimet personale të një udhëheqësi. Gjermanët në këtë aspekt përdorin termin Lebensraum, i lëvruar nga Ratzel - kuptohet duke përjashtuar lidhjet e gabuara të këtij koncepti me nazizmin. Ezaurimi i një hapësire jetike, e çon një gjallesë drejt invadimit të një hapësire tjetër, dhe kjo lëvizje çon detyrimisht në konflikt me një gjallesë tjetër. Kjo është një sjellje instiktive e lindur, si në botën e kafshëve po ashtu dhe të njerëzve, ku nuk përbën përjashtim për shkak të vetë natyrës së njeriut në thelb. Është prirja drejt mbijetesës, e brumosur tek çdo formë jete që popullon planetin.
Tortura nuk legjitimohet nga lufta, por nga siguria ndërkombëtare. Në kuadër të kësaj të mire kolektive, ekzistojnë edhe qasje drejt disa klauzolave që e shikojnë torturën si një të keqe më të vogël përballë rrezikut të mbarë komunitetit. Dhe në këtë kontekst, ajo legjitimohet.
Personalisht do e shihja në një tjetër prizëm, atë humanitar. Shoqëria ndërkombëtare është e ndërtuar mbi bazën e principit të sovranitetit ndërkombëtar, i cili nga ana e tij limiton ndërhyrjen me parimin e mosndërhyrjes në punët e brëndshme - pra intervenimi, në këtë kuadër humanitar, është një test i fortë. Ky princip është reminishencë e fillimeve të sistemit Westfalian, ku bota qeverisej nga mbretër, te cilët e konsideronin veten sovranë. Por pas konsolidimit të konceptit të Abraham Linkolnit mbi qeverisjen, popullin dhe triumfit të sistemit të përfaqësimit demokratik në qeverisje, periudha e sovranitetit ka ''përfunduar''. Ndaj, pas holokaustit, politika ndërkombëtare vendosi rregulla dhe norma mbi ushtrimin e sovranitetit kombëtar, duke ndaluar genocidin, keqtrajtimin e civilëve dhe njohjen e të drejtave bazë të njeriut. Por pikërisht këtu fillojnë problemet në marrëdhëniet ndërkombetare, pasi shtetet më të fuqishme kanë tendenca që të shfrytëzojnë situatat e konflikteve të brëndshme, ose ti krijojnë e manipuilojnë ato, me qëllim arritjen e qëllimeve dhe objektivave të tyre strategjike.
Do lindte pyetja: pse ndërhyrjet kanë qënë selektive? Bota po vjen drejt vizionit të Kantit për paqen - botë e ndërlidhur, e ndërvarur, por krizat tregojnë se ende ky vizion kozmopolit nuk është përkthyer në konsensus global për ndërhyrje humanitare me forcë. Ndërhyrjet kanë qënë selektive, sepse ekzistojnë ende motive mikse në ndjekje të interesave kombëtare. Kriza në Darfur tregoi se shtetet lëvizin midis statizmit dhe humanitarizmit, nëse të dyja përputhen, gjëndet mënyra e justifikimit të ndërhyrjes me forcë.
Ndryshuar për herë të fundit nga Uriel : 27-07-2011 më 06:28
relata refero
Ne kete rast do permendja, sulmin e NATO ne mars te 1999, ku pasi deshtuan te gjitha rruget diplomatike (bisedimet e Rambujese, tentativat e Holbrooke, dhe mosperfillja sistematike e e ultimatumeve te NATO) solli nderhyrjen me bombardime te objekteve ushtarake ne ish- Republiken e Jugosllavise. Pikerisht pas dy ditesh bombardime te NATO, Rusia nuk vonoi te propozonte nje projekt-rezulote ku denonte veprimet e NATO si shkelje te disa neneve te kartes se OKB, duke qene se sipas tyre cenohej sovraniteti, dhe se kjo nderhyrje ishte e paligjshme. Sigurisht qe u hodh poshte, por problemi kryesor ketu qendronte, ne ate se vete ne nenin 2 te Kartes thuhej se "Asgje ne karten aktuale nuk do te autorizoje Kombet e Bashkuara te nderhyje ne ceshtje qe jane parimisht brenda juridiksionit vendor te nje shteti".
Keshtu qe kjo mund te shihej si lufte civile dhe se duhej zgjidhur brenda vete shtetit. Bazen ligjore se ku zgjodhi te bazohej NATO, ishte pikerisht se maskarat qe nuk kishin te sosur ne Kosove, u pane ne karakterin e nderhyrjes humanitare, sepse nje gjendje e tille e krijuar u konsiderua si kercenin i paqes. Dhe pikerisht Keshilli i Sigurimit konfirmoi me rezolute se "perkeqesimi i situates ne Kosove perbente kecenim te paqes ne rajon".
Pra nderhyrja e tille nga NATO, ishte ne kuader te nderhyrjes humanitare duke qene se masakrat ndaj popullsise kosovare, kercenonin paqen ne rajon, dhe rrjedhimisht sovraniteti i nje shteti nuk do e bente kete nderhyrje jo legjitime.
Ndryshuar për herë të fundit nga Fleur Blanche : 27-07-2011 më 07:11
Jane me dhjetera konfliktet ne bote dhe pretekstet qe nxirren per te shpertyer lufterat shpesh fshehin te tjere ,akoma me" banale"
Ne vitet 600 vriteshe ne Azi per te fituar kontrollin e piperit apo specieve, ose ne viet 700 ne Afrike per te patur monopolin e trajtimit te sklleverve .
Sot pjesa me e madhe e lufterva shkaktohet nga etja ne rritje per nafte , nga e cila vuajne ekonomite e te gjithe vendeve te evoluara.
Miliona persona jane te pleksur ne luften per "arin e zi" dhe shpesh nuk e dine qe vdesin per ate motiv.
Jo rastesisht , zonat me rezerva te medhaja nafte jane te pershkrara nga atentate terroristike dhe luftera pa nderprerje.
Po ashtu edhe per ujin qe eshte i rendesishem po aq sa dhe nafta . Mjafton te mendojme ,qe cdo vit , me shume se 2 miljone persona vdesin nga semundjet e shkaktuara nga cilesia skadente e ujit qe konsumojne . Problemi eshte me te vertete serioz sidomos ne Afrike dhe Azi.
Gara frenetike per te vaditur fushat ka shtyre shume vende te marrin uje nga liqenet e medhenj Te Azise dhe Afrikes , bile me shume se kapaciteti i tyre. Kur te thahen komplet ,nje mase e mase e madhe emigracioni fshataresh dhe blegtoresh do te jete e pashmangshme! Pa e ditur se ku dhe cdo te behet me ta.
Etja e ujit eshte origjina e krizes midis Indise dhe Pakistanit, Sirise dhe Turqise apo Izraelit dhe Libanit ku pjesa me e madhe e luftrave nglet e panjohur , por motivi eshte i qarte.
Luftera do te thote refugjate ; njerez qe per te shpetuar lekuren braktisin ose i ndjekin nga shtepite e tyre ; familje qe nuk kane me vend ku te jetojne oes burra dhe gra qe shikojne te shkaterruar vendet e tyre te punes. Numri i tyre eshte aq i madh sa qe do ta conte ne kolaps cfaredo lloj oraganizate humanitare.
Midis ketyre te deshperuarve perhapen kollaj semundjet infektive apo me keq akoma poshterimi dhe mizerja dhe bashke me to urrejtja dhe hakmarrja. Keta te deshperuar perbejne lenden e pare me te cilen ushqehet terrorizmi.
Informacioni tenton te harroje dhe ti atriboje motiveve te lufterave here here maska etnike ,religjoze apo kulturore dhe kjo sherben per te , banalizuar ngjarjet tragjike dhe bere lojen e fuqive ne konflikt .Ne te vertete eshte pabarazia shoqerore dhe disekuilibri ne pasuri ; jane keto shkendijat qe ushqejne lufterat
La vida es un carnaval
Regullat e Postimit
Përgjigju Duke Cituar
Krijoni Kontakt