Tadiç: Pranoj bashkimin Kosovë-Shqipëri, "me kompensim" për Serbinë

[Kandy*]

Oj Sofi, ti si duket s'i njeh politikat e nderkombetareve. Ata eshte e vertete qe kane nderhy per shkak te gjenocidit, por ty s'te lejojne ta quash te tille, ata po punojne per t'ia vene emrin konflikt.

Ne Kosove nuk lejohet berja e politikes lirshem, ka shume shefa te tjere mbi kryeministrin. Dhe nese ti ke dyshim reth figures se tij, ta dish qe ke rene ne gracke te opozites me dashakeqe qe ka patur ndonjehere Kosova. Eshte tamam opozite alla-shqiptarce, qe ben politike te rezikshme.
Ne kemi nje bord per politike te jashte qe udhehiqet nga SOROS dhe qe nga aty Kosoves i fillon e liga. Ata kane ne dore tere shoqerine civile dhe tere raportet nderkombetare per Kosoven kane burim keta njerez. Mos haro qe ata nuk jane te papolitizuar, e provuan nje here ne zgjedhje por deshtuan, dhe tash nga aty kane lidhur bashkepunim me opoziten dhe kane futur njerez brenda tyre deri ne kryesi partish.

Ndersa per gatishmerine e Shqiparise per t'i dale krah Kosoves, mos shpreso shume. Sepse as atje politika s'eshte aspak me mire se tek ne, ne mos me keq.
Ata kane filluar te na bejne bankrotim ekonomik, e ti thua te filloj strategji per bashkim. Shqiperia me ngjason me Egjiptin, kur ne momentet me te veshtira per Palestinen, ia mbylli rruget.

[Llapi]

Si ka mundesi qe kryeministri Thaci asnjehere nuk ka fol haptazi per krimet ndaj shqiptareve ne Kosove? Ku e ka hallin?

Qeveria e Kosovës Miraton Krijimin e Institutit për Krimet e Luftës

Themelohet Instituti për Studimin e Krimeve të Luftës
E premte 29 Prill 2011, 5:11
Qeveria e Kosovës ka vendosur për themelimin e Institutit për studimin e krimeve të luftës, i cili do të evidentojë krimet e kryera gjatë viteve 1990-1999 dhe do të përgatisë Kosovën për të ngritur padi kundër Serbisë. “Në Kosovë kanë ndodhur krime lufte në periudhën 1990-1999, dhe ato duhet të evidentohen. Ky është qëllimi ynë që në mënyrë profesionale e në kuptimin juridik, politik, historik, ekonomik, ushtarak dhe sociologjik, të pasqyrojmë ato që kanë ndodhur në Kosovë në vitin 1990-1999”, tha zv/kryeministri Hajredin Kuçi. Ai tha se në institut do të përfshihen ekspertë vendorë dhe ndërkombëtarë. Ministri i Drejtësisë, Kuçi ka premtuar se qeveria do ta ndihmojë me të gjitha format punën e Institutit.

[Llapi]

Përgjigjet Tirana

Ministri i Jashtëm i Shqipërisë, Edmond Haxhinasto, u është përgjigjur deklaratave të zyrtarëve në Beograd rreth ndarjes së Kosovës. Kryediplomati shqiptar thotë për Express se krijimi i shteteve etnike është i pamundur. Ai ka rikujtuar se ndryshimi i kufijve në Ballkan gjithmonë ka shkaktuar gjakderdhje.
Nga Faton Ismajli më 05 qershor 2011 në ora 08:01

Tirana ka hedhur poshtë idenë e Beogradit për ndarjen e Kosovës.

Zyrtarë të lartë në Qeverinë e Serbisë duke folur për mundësinë e ndarjes së Kosovës, kanë përfshirë në debat edhe shtetin shqiptar.

Ministri i Brendshëm serb, Ivicia Dacic ka prezantuar idenë e tij nëpër mediat serbe duke thënë se Kosova duhet të ndahet mes Serbisë dhe Shqipërisë.

Presidenti i Serbisë, Boris Tadic po ashtu ka lënë të hapur mundësinë e një zgjidhjeje të tillë me anë të një marrëveshjeje mes serbëve dhe shqiptarëve
Por ky opsion është hedhur poshtë nga Tirana menjëherë pasi Presidenti i Serbisë, Boris Tadic ka folur për këtë opsion në një intervistë për mediat gjermane.

Ministri i Jashtëm i Shqipërisë, Edmond Haxhinasto ka ripërsëritur se qëndrimi i shqiptarëve është i qartë dhe se e mbështesin plotësisht integritetin territorial të Kosovës.

“Republika e Shqipërisë qëndron fort për integritetin territorial të Kosovës dhe atë e mbështet fuqishëm për njohje të reja të pavarësisë së saj”, ka thënë Haxhinasto, në një prononcim për Express, të shtunën.

Sipas vlerësimeve të Ministrit shqiptar, ideja e krijimit të shteteve etnikisht të pastra nuk funksion në territorin e Bashkimit Europian, ku synojnë të integrohen edhe vendet e Ballkanit.

“Ndarja e territoreve dhe shkëmbimeve të territoreve është një filozofi krejtësisht arkaike dhe e dështuar”, ka vlerësuar kryediplomati shqiptar.
Ai ka komentuar deklaratat e zyrtarëve serbë, duke thënë se ndryshimi i kufijve në Ballkan ka nxitur gjithmonë gjakderdhje.

“Ajo që është shqetësuese në këto deklarata që vijnë përsëri nga Beogradi, ndërkohë që historia e Ballkanit ka treguar që krijimi i shteteve etnikisht të pastra është i pamundur, ka treguar se kufijtë ndryshohen vetëm me gjakderdhje të mëdha”, ka parashikuar Ministri Haxhinasto.

“Çdokush duhet të kuptojë që kjo logjikë, kjo filozofi e shkëmbimit të territoreve, të ndarjes së territoreve, të bashkimet me shtete të tjera të Kosovës, nuk është aspak në frymën evropiane”, ka shtuar Haxhinasto.

Ndryshe, Kryediplomati shqiptar ka folur edhe për njohjet e munguara për Kosovën, duke thënë se pret rezultate të shpejta nga procesi i lobimit.
Ai nuk ka dashur të komentojë pse nuk ka njohje për Kosovën nga muaji shkurt i këtij viti, duke thënë se për këtë duhet të pyetet Prishtina.

“Nuk dëshiroj të komentoj procesin e njohjeve të Kosovës. Mund të them se jemi duke punuar së bashku edhe me vëllezërit kosovarë, me qëllim që ta ndryshojmë këtë dinamikë. Të vendosim një dinamikë tjetër më të shpejtë për njohjet e reja për Kosovën”, ka thënë ai.

Haxhinasto i ka përmendur hapat që Shqipëria po i ndërmerr me diplomacinë e Kosovës.
“E para ka të bëjë me njohjen e pavarësisë së Kosovës, e dyta ka të bëjë me integrimin e Kosovës në nismat rajonale dhe e treta ka të bëje me integrimin e Kosovës në strukturat euroatlantike. Këto janë prioritete të diplomacisë shqiptare, të cilat ne i koordinojmë ngushtë me Kosovën, me diplomacinë e saj. Sigurisht që ka një dinamikë pozitive dhe besoj se frytet e këtij bashkëpunimi do të shikohen në të ardhmen e afërt”, ka thënë Haxhinasto.

Pavarësisht adresave të shumta që janë krijuar në politikën e jashtme të Kosovës, Ministri shqiptar thotë se të gjitha po punojnë për të pasur rezultatet.
“Për ne kjo tregon për një rëndësi të madhe që ka aktiviteti diplomatik i Kosovës. Shikoj se ka një ndarje të punëve edhe në këtë mënyrë të organizimit të diplomacisë kosovare dhe ajo që do të japë përgjigjen më të saktë – rezultati konkret i punës që unë jam i bindur, do të vijë së shpejti”, ka shtuar ai.

Haxhinasto, i cili mban edhe postin e Zëvendëskryeministrit të Shqipërisë, ka premtuar se shpejt do të ketë njohje për Kosovën, por nuk ka përmendur ndonjë datë se kur pritet të ndodhë një gjë e tillë.

“Në këto momente nuk flasim për data, por për një proces, një dinamikë pozitive që realizohet. Jam i bindur se e gjithë kjo punë që po realizohet do të këtë produkte konkrete në të ardhmen e afërt”, ka premtuar Haxhinasto.

[DYDRINAS]

Kur Tadiç kërkon prerjen e “nyjes gordiane” gjeopolitike- Kosovë, ata që kërkojnë të zgjidhet, shndërrohen në faktor destabiliteti

05 Qershor 2011

Nga Kastriot MYFTARAJ

Presidenti i Serbisë, Tadiç, pasiqë u shpreh disa herë, në mënyrë evazive për ndarjen e Kosovës, ashtu që nuk përcaktoi qartë se kush duhet të ishte partneri i Serbisë në këtë ndarje, më në fund e kapërceu “Rubikonin” retorik, duke artikuluar në terma të sakta idenë e tij, së cilës po i vinte rrotull, për ndarjen e Kosovës mes Serbisë dhe Shqipërisë. E tepërt ta thuash, Tadiç ishte i vetëdijshëm për sfidën që po ndërmerrte me këto deklarata. Tadiç, pas të gjitha gjasave, e priste që idea e tij do të kundërshtohej nga Prishtina dhe Tirana, ose më saktë nga Ëashingtoni, drejtpërdrejt dhe by proxy, me anë të Prishtinës dhe Tiranës.Tadiç me deklaratat e tij të kohëve të fundit, ka pohuar se ai e konsideron Kosovën si një “nyje gordiane” gjeopolitike, me ç’ rast si të vetmen zgjidhje për të sheh prerjen e saj. Siç dihet, “nyja gordiane mitologjike” nuk mund të zgjidhej, ajo veçse mund të pritej me shpatë. Me këtë Tadiç paraqitet si faktor stabiliteti në Ballkan. Ata që e kundërshtojnë ofertën e Tadiç dhe kërkojnë që të vazhdohet me përpjekjet për zgjidhjen e “nyjes gordiane” gjeopolitike, do të thotë me përpjekjet për konstituimin e brendshëm dhe të jashtëm të shtetit të Kosovës, në fakt nuk janë gjë tjetër veçse faktor destabiliteti. Vetë Kosova bëhet kështu faktor destabiliteti në Ballkan. Sa për udhëheqësinë e Kosovës, është shumë që t’ i quash faktor destabiliteti Atifete Jahjagën, Hashim Thaçin. Ata janë thjesht faktor debiliteti, se nuk kanë një qëndrim të vetin për ofertën e Tadiç, por thjesht reflektojnë qëndrimin amerikan. Aty afër janë edhe liderët e Shqipërisë, Topi dhe Berisha.

Nga ky debat gjeopolitik, dolën të fituar Serbia dhe Tadiç, dhe të humbur dolën Kosova dhe Shqipëria. Së pari, argumentet me të cilat u kundërshtua propozimi i Tadiç nuk janë asfare bindëse. Argumenti se ndarja e Kosovës mes Serbisë dhe Shqipërisë, do të shkaktonte një efekt domino në çështjet e ngjashme në Europë, është nonsens, pasiqë ajo çka propozoi Tadiç ishte ndarja e Kosovës me mirëkuptimin e Serbisë dhe Shqipërisë. Kjo e bën ndarjen e Kosovës një rast unik në Europë, ose së pakut një standard të lartë dhe të vështirë për t’ u arritur. Që të shërbejë ndarja e Kosovës si precedent, kjo do të thotë që Rumania t’ i ofrojë Hungarisë ndarjen e Transilvanisë, e cila është pjesë e Rumanisë, por ku ka një popullsi të madhe hungareze, që Franca t’ i ofrojë Italisë ndarjen e Korsikës, e cila është pjesë e Francës, por që ka një popullsi të madhe italiane, apo që Britania e Madhe t’ i ofronte Irlandës ndarjen e Irlandës së Veriut, etj. Çdokush e kupton se gjëra të tilla nuk ka gjasa që të ndodhin. Ndarja e Kosovës, për nga mënyra se si e ofron Beogradi, nuk është një precedent i keq, por një precedent i mirë. Tekefundit ç’ të keqe do të kishte nëse vendet europiane do të pajtoheshin për ndryshim kufijsh, për të zgjidhur konfliktet historike mes tyre? Në dëm të kujt është kjo? Natyrisht se kjo është vetëm në dëm të atyre që i shikojnë konfliktet historike si aset gjeostrategjik.

Por, thuhet me të madhe, ndarja e Kosovës do të sjellë edhe ndarjen e Bosnjë-Herzegovinës. E mirë, pra, kujt i bëhet dëm nëse Serbia dhe Kroacia pajtohen për ndarjen e Bosnjë-Herzegovinës, ashtu si Serbia dhe Shqipëria për ndarjen e Kosovës? Por, thuhet, çka do të bëhej në këtë rast me muslimanët e Bosnjë-Herzegovinës, të cilët do të mbeten në një shtet të vogël, me një territor pak më të madh se ai i Kosovës, pa dalje në det, dhe të kapur si në morsë mes Serbisë dhe Kroacisë? Atëherë kjo do të thotë se Ballkani Perëndimor duhet që të jetë i ideksuar gjeopolitiksht me komoditetin shtetëror të muslimanëve të Bosnjë-Herzegovinës. Kjo është e papranueshme. Më e arsyeshme, nga çdo pikëpamje, do të ishte që Bosnjë-Herzegovina të ndahet dhe bashkësia ndërkombëtare të kujdeset për ruajtjen vetën të shteti musliman të Bosnjës, në vend që të kujdeset për Bosnjë-Herzegovinën, Kosovën etj. Por, thuhet, ndarja e Kosovës, do të çojë edhe tek ndarja e Maqedonisë. E mirë, pra, kujt i bëhet dëm nëse Shqipëria dhe Bullgaria merren vesh për ndarjen e Maqedonisë? Me këtë rast do të zhduket edhe kriza ndërkombëtare e shkaktuar nga çështja e emrit të Maqedonisë.

Refuzimi i ofertës të Beogradit për ndarjen e Kosovës, e identifikon vazhdimin e ekzistencës së Kosovës si një qendër destabiliteti në Ballkan, madje e implikon edhe Shqipërinë në këtë kahje. Në të vërtetë, nga pikëpamja praktike, përpjekja për krijimin e shtetit të pavarur të Kosovës, do të kishte kuptim nëse Serbia nuk pranonte ndarjen e Kosovës. Por kur Serbia pranon ndarjen e Kosovës, atëherë bëhet absurde sfida sizifiane e ndërtimit dhe konstituimit ndërkombëtar të shtetit të pavarur të Kosovës. Çdokush e kupton se nëse Serbia dhe Shqipëria pajtohen për ndarjen e Kosovës, atëherë kjo është mënyra më e mirë që të marrë fund “nyja gordiane” e përftuar pas çlirimit të Kosovës në 1999. Të gjithë e kanë të qartë se “nyjen gordiane” gjeopolitike e quajtur Kosovë, ashtu si nyjen gordiane mitologjike, nuk mund ta zgjidhësh, por vetëm mund ta presësh.

Nëse Serbia dhe Shqipëria nuk dakordohen në 2011 për ndarjen e Kosovës, atëherë, pas 100 vjetësh, në 2111 do të ekzistojë përsëri Kosova në gjendjen e tashme, si një ersatz-shtet, i cili nuk ka fituar titull të plotë ndërkombëtar. Kjo nuk është ndonjë çudi, se “nyja gordiane” palestineze vazhdon që të ekzistojë që prej vitit 1948, pra që prej 63 vitesh dhe zgjidhja e saj nuk është një gjë që duket në ardhmërinë e afërt. Në të vërtetë, përpjekja për krijimin e shtetit të Kosovës, është një ide po aq djallëzore dhe destruktive, sa edhe idea e shteteve arabe fqinje me Izraelin për krijimin e shtetit të Palestinës. Konflikti arabo-izraelit do të ishte zgjidhur më lehtë nëse vendet arabe, fqinje të Izraelit, Egjipti dhe Jordania, do të kishin aneksuar Gazën dhe territoret arabe në Bregun Perëndimor të Lumit Jordan, të banuara nga arabë. Kjo do të kishte qenë më e drejtë se në histori nuk kishte ekzistua kurrë një komb palestinez arab dhe as një shtet palestinez arab. Emri “Palestine”, u rishfaq kur ky territor u bë një koloni britanike pas Luftës së Parë Botërore, me ç’ rast britanikët evokuan emrin e provincës së dikurshme romane, të cilin emër romanët e përdorën në vend të emrit të mëparshëm të Judesë, të cilin e ndaluan. Koha ka treguar se përpjekjet për ndërtimin e shtetit të pavarur palestinez, janë më tepër përpjekje për ndërtimin e një nyjeje gordiane gjeopolitike. E njëjta gjë vlen edhe për Kosovën.

Serbia kërkon rreth 1200 km² tokë në pjesën veriore të Kosovës, për të cilat ka dhënë shenja se është gati të pranojë që të kompensohen me troje të Luginës së Preshevës. Natyrisht se Tadiç nuk do ta thotë hapur se ofron kompensimin, se këto janë lëshime që bëhen gjatë negociatave. Tadiç i bëri një ofertë Tiranës për negociata për ndarjen e Kosovës dhe bëri me dije kërkesat territoriale të Serbisë. Pas kësaj Tadiç pret që të jetë Tirana ajo që të kërkojë kompensim për territoret që do të marrë Serbia në Kosovën Veriore. Kështu ecin negociatat. Ndarja e Kosovës mes Serbisë dhe Shqipërisë, duke marrë Shqipëria si kompensim Luginën e Preshevës, për Kosovën Veriore që do t’ i shkojë Serbisë, është një marrëveshje e arsyeshme, për një konflikt historik, siç është ai serbo-shqiptar. Nëse nuk pranohet një zgjidhje e tillë për konfliktin serbo-shqiptar, atëherë kjo do të thotë se kërkohet që të mbahet gjallë ky konflikt si një aset gjeostrategjik. Në këtë rast, pajtohen interesat strategjike të huaja me ato të klasës politike të Prishtinës, e cila kërkon një shtet të cunguar për ta sunduar dhe shfrytëzuar.

Argumenti se ndarja e Kosovës do të bëjë që të humben pasuritë e mëdha nëntokësore të kësaj treve, është i pabazë dhe absurd, për disa arsye. Së pari, këto pasuri sot gjenden nën kontrollin e Serbisë dhe nëse vazhdon gjendja e tashme, Kosova përsëri nuk do të ketë qasje në këto pasuri xeherore, pra ato për të janë njëjtë sikur të mos ekzistojnë fare. Së dyti, edhe nëse Kosova do t’ i kishte nën kontroll këto pasuri, ne të gjithë e kemi të qartë se qeveria e Kosovës do t’ i jepte ato me koncesion në kompanitë ndërkombëtare, çka do të bënte që të hyrat në buxhetin e Kosovës prej eksploitimit të këtyre pasurive, të ishte dukshëm më i vogël se humbjet që po pëson sot Kosova nga statusi që ka sot.

Nëse Tirana nuk bisedon sot me Beogradin, me miratimin e Prishtinës natyrisht, për ndarjen e Kosovës, atëherë do të detyrohemi që ta bëjmë këtë gjë dikur në ardhmëri, në kushte shumë më të pafavorshme, për shkak se përballë do të kemi një Serbi që do të jetë anëtare e Bashkimit Europian. Se është e sigurt që Serbia do të hyjë në Bashkimin Europian si vend anëtar me të drejta të plota pavarësisht se nuk do ta ketë njohur pavarësinë e Kosovës. Serbia do të hyjë në Bashkimin Europian pa e njohur pavarësinë e Kosovës, për arsyen e thjeshtë se Kosovën nuk e kanë njohur ende pesë vende anëtare të Bashkimit Europian. Bashkimi Europian thjesht nuk do të jetë në gjendje që të marrë vendimin për t’ ia kushtëzuar Serbisë anëtarësimin me njohjen e Kosovës. Çdokush që ka njohuritë elementare për funksionimin e forumeve vendimmarrëse të Bashkimit Europian, e ka të qartë këtë. Vendimin për kushtëzimin do të duhet që ta marrë Këshilli Europian, i përbërë nga kryetarët e shteteve dhe qeverive të vendeve të BE, dhe ky vendim nuk do të arrihet, për shkak se do të vendosin veton vendet të cilat nuk e njohin pavarësinë e Kosovës. Pastaj Bashkimi Europian nuk mund ta kushtëzojë Serbinë me njohjen e një vendi i cili nuk është anëtar i OKB. As SHBA-të nuk janë në gjendje që të ushtrojnë presion mbi Serbinë për ta njohur Kosovën, për shkak se SHBA-të dështuan që t’ i bëjnë të gjithë vendet e NATO-s që ta njohin Kosovën, ashtu që sot katër vende të NATO-s nuk e njohin Kosovën.

Në fakt nuk ka marrëzi më të madhe se të presësh nga Serbia që të njohë një shtet të pavarur me emrin Kosovë. Kjo është edhe më tepër se sa i kërkohet Izraelit, të cilit iu kërkua që të njohë një shtet të pavarur që mban një emër që u përzgjodh dikur si zëvendësues pasiqë ishte zhdukur emri i Judesë nga pushtuesit romanë. Serbisë i kërkohet që të njohë një shtet që mban si emër fjalën serbe të vendndodhjes së një ngjarjeje historike me rëndësi formative supreme për nacionin serb. Për këtë nuk ka një precedent në histori. Prandaj ndarja e Kosovës mes Serbisë dhe Shqipërisë është në çdo pikëpamje zgjidhja më e arsyeshme.

kastriotmyftaraj@sot.com.al

Gazeta Sot

[Rina_87]

Po Sanxhakun e Vojvodinen pse s'po e permend Serbia dhe punetoret e saj. Kur t'i shkeput nga vetja keto territore Serbia, atehere flasim me te.

[Kandy*]

Prandaj ndarja e Kosovës mes Serbisë dhe Shqipërisë është në çdo pikëpamje zgjidhja më e arsyeshme.

kastriotmyftaraj@sot.com.al

Po e morem vesh de se cfare doni ju serbet, boll na uleritet me.

[Pa_doreza2]

problemi eshte se per ndryshimin e kufijve nuk mund te vendosin shqiptaret dhe serbet per keto vendime te mdha vendosin fuqite e mdha USA,GB,Rusia,te jemi real Kosova nuk mund ti bashkohet Shqiperise ne kufijt e sotem,pjesa veriore do te kembehej me luginen e Presheves,nderkombtaret nuk e pranoin ndryshimin e kufijve sepse askush nuk e din c'te bejn me bosnen,maqedonin.

Drenica nuk pajtohem me ty .Pse po e them ket

1.Nese qeveria e Kosoves te kishte menduar per rujtjen e Kufirit te kosoves dhe t'i kishte bere nje plane strategjike separi eshte dashteur te fute 1 Miliarde Euro per te blere Armatim per ta kontrolluar kufirite dhe kontrollimin ne ç'do hape ne pjesen me shkinin dhe Maqedonin dhe Maline e zi sod dota kishim gjendjen pak ma ndryshe dhe nuk dote ju gjynezohemi Eulexit se nuk po i kontrollone veriune e kosoves sepse ne i kemi fajet separi shtepia muroset dhe i vendoset qatija dhe fillone ti rregulloshe rendite e brendeshme
Shqiperia ende nuk ke ne gjendje ti armatos si duhet Ushtaret e vete ata kane ende ne perdorim Kallasha te Rusis dhe te kines

[Kavir]

Rusia gjithnjë e më shumë po hap kartat e saj. Por jo vetëm po hap kartat e vjetra, por me sa duket po fut edhe spica të reja.

E para, shqiptarëve nuk u duhet bashkim shtetëror por bashkim kombëtar.
Bashkimi shtetëror sot për sot është jo vetëm i pamundur por nuk është as në interesin kombëtar.

Më thoni ç'fitojnë shqiptarët nga ndarja e Kosovës dhe e Maqedonisë...apo pse jo edhe e Malit të ZI?
Bashkimi shtetëror i shqiptarëve do sillte edhe bashkimin e sllavëve nën hegjemoninë serbe dhe bulllgare.Pra ne do fitonim një gisht dhe ata do fitonin tërë krahun.

Jo, ajo që u intereson shqiptarëve është e thjeshtë: Sllavë të përçarë dhe shqiptarë të bashkuar. Që do të thotë, ekzistenca e Maqedonisë, Kosovës, Bosnjës dhe Malit të Zi si shtete më vete. Nuk duhet të ndryshojnë kufijtë por të ndryshojë politika. Jo bashkim shtetëror por bashkim politik. Që do të thotë jo 17 parti shqiptare në Maqedoni por Një. Jo shtatë parti shqiptare në Mal të Zi por Një. Dhe jo 60 partira në Shqipëri e 30 parti në Kosovë por disa parti dhe një politikë unike.
Kjo do të rriste jo kufijtë territorialë por kufijtë e influencës. Dhe jo me gjysmën e Kosovës dhe çerekun e Maqedonisë, por me gjithë Kosovën, Luginën e Preshevës dhe gjithë Maqedonisë.

Rindarja e kufijve është as më pak as më shumë sesa politikë ruse për destabilizimin e gjithë Europës. Rindarja e kufijve do sillte jo vetëm përçarje në Europë por edhe rritjen e ndikimit rus në Europë.

Momentalisht rusi këtë politikë po e luan me dy leva të "kundërta". E para me propozimin serb për ndarje kufijsh, që do të silte një zgjerim të ndjeshëm të Serbisë por edhe të Bullgarisë. Dhe nga ana tjetër nëpërmjet aleancës me vendet si Turqia apo Irani, duke investuar në rritjen e "ndikimit islam"....dhe duke i përdorur si leva për fetarizimin e çështjeve politike dhe kombëtare.

Në fakt Irani dhe Turqia kanë marrëdhenënie shumë të mira me Serbinë, biles edhe po merren vesh edhe me Greqinë.

Prandaj shqiptarëve u intereson jo vetëm refuzimi i "paqes serbe" të Tadiçit por edhe fetarizimi që i bëjnë situatës tipa si Kastriot Myftaraj dhe Shefqet Krasniqi.
Sepse të dy këta që gjoja "zihen e shahen" i shërbejnë veç një padroni:Serbisë.

[Sofi _]

Oj Sofi, ti si duket s'i njeh politikat e nderkombetareve. ...

Kandy, nuk te perfaqesoj une as ne negociatat me Serbine, as ne ato te Shqiperise me BE-ne. S'ka rendesi meqenese ne forum gjithkush mund te hedh idete e veta..

per t'ia vene emrin konflikt.

OK. Po dihet qe ne konflikt ka viktima. Ne c'pike konkretisht i eshte thene kryeministrit te Kosoves te mos permend viktimat?

Dhe nese ti ke dyshim reth figures se tij, ta dish qe ke rene ne gracke te opozites me dashakeqe qe ka patur ndonjehere Kosova. Eshte tamam opozite alla-shqiptarce, qe ben politike te rezikshme.

Kot ti tashi. Ti po thua duhet te besoj qe figura e dikujt eshte krejt e pacenuar sepse po me thua ti? Se nese jo kam rene ne gracke, pamvaresisht se prej kesaj figure ka zhgenjim? Po e di ti Kandy qe njerezit dhe per te besuar ne Zot kane dyshimet e veta e jo me ne nje figure politike?

Ndersa per gatishmerine e Shqiparise per t'i dale krah Kosoves, mos shpreso shume. ...

Ne lidhje me ket te fundit, une s'kam thene aspak t'i marre Shqiperia gjerat ne dore. Kam fol per nje strategji te perbashket drejt kesaj pike, nga te dy palet. E njoh situaten ne Shqiperi...

[Sofi _]

...

Më thoni ç'fitojnë shqiptarët nga ndarja e Kosovës dhe e Maqedonisë...apo pse jo edhe e Malit të ZI?
...

Kavir, personalisht nuk e mbeshtes aspak ndarjen e Kosoves dhe kur kam fol diku per nje strategji te perbashket per bashkim nuk e konsideroj aspak ndarjen e Kosoves.

Per te tjerat jam pak a shume dakord, per momentin ndoshta. Sdq. mendoj se nje strategji e perbashket eshte e nevojshme.
PS: doja te shtoja dhe se Serbia duhet te njohe Kosoven si shtet te pavarur - e kam thene dhe diku me pare...

[Djal Dimali]

Ca do fitojn shqiptaret?

ate qe ju takon = te gjith ne nje shtet

te behet bashkimi i shqiperis me kosoven SHQIPTARIA behet vendi me i pasur ne balkan per burime naturore
pika kyce e balkanit ... ca pak te duket kjo ty ... sidomos nga logjistika

[Sofi _]

paksa 'as mish as peshk', po dicka ka thene...
------------------------------------------------------------------
Gjukanoviq: Serbia duhet ta njohë Kosovën

Në një intervistë për gazetën “Dnevnik” të Novi Sadit ish- kryeministri dhe kryetari disa vjeçar i Malit të Zi, aktualisht kryetar i Partisë Demokratike të Socialistëve, Millo Gjukanoviq ka thënë se çështje e hapur janë marrëdhëniet ndërmjet Serbisë dhe Kosovës të cilat, duhet të zgjidhen.

“Kur them kështu, ka thënë Gjukanoviq, nuk mendoj se zgjidhja është në presionin kundër Beogradit për ta njohur pavarësinë kosovare, sepse e kuptoj se Serbia aktualisht nuk është e gatshme ta bëjë këtë. E nuk më duket që edhe njohja nga Beogradi është e vetmja ajo që mungon në mënyrë që Serbia dhe Kosova t’i kryenin detyrat parësore të shtëpisë të cila do t’i kualifikonin për të ardhmen afërt euroatlantike”.

Megjithëkëtë, sipas tij, nuk kontestohet se kemi shumë probleme në bashkëpunimin rajonal dhe ky na duhet aq shumë për të gjithë në përgatitjen e jetës së përbashkët në BE dhe në NATO. Dhe kjo – sipas Gjukanoviqit – ndodh mu për shkak të mungesës së komunikimit ndërmjet Beogradit e Prishtinës.

“Kjo disi duhet të tejkalohet, duhet të gjendet bashkëjetesa e Serbisë dhe Kosovës. Sepse gjendja aktuale, me të cilën bëhet përpjekje që të mbetet e hapur çështja e Kosovës, u bën dëm të dy palëve: Serbia humb hapin drejt integrimeve evropiane, e mbrojtja e pavarësisë së rrezikuar është alibi i mirë që Kosova të mos u përkushtohet si duhet temave që janë prioritet real i saj: ndërtimi i institucioneve, zhvillimi i demokracisë, mbrojtja e të drejtave të minoriteteve, kthimi i refugjatëve, mbrojta e trashëgimisë kulturore”, tha Gjukanoviq.

Në pyetjen se çfarë mendon për ndarjen e Kosovës, Gjukanoviq është përgjigjur: “Serbia, duke u nisur nga realitetit, duhet të njohë pavarësinë e Kosovës e pastaj të dy shtetet do t’i kthehen të ardhmes dhe integrimeve euroatlantike.

--
Burim: Bota Sot
Nyje: http://www.botasot.info/def.php?gjuh...ry=0&id=122096

[Djal Dimali]

Problemet e bashkjeteses fetare

Qysh para 300 vjetesh shqiptaret jan perpjekur per ti ofruar nje zgjidhje ketij problemi i cili vazhdon dhe ne ditet e sotme te jet ekzistent

Piktura e postuar i perket sh. XVIII esht veper e nje piktori anoniem qe ilustron bashkjetesen fetare.

[Djal Dimali]

me falni se ky mesazh ishte per nje tem tjeter

[DYDRINAS]

Huqja e madhe e Boris Tadiqit

Nexhmedin Spahiu


Një pronocim i imi për mediat sërbe se ”propozimi për ndarje të Kosovës nga ana e Daçiqit dhe Tadiqit do të thotë se Serbia po e njeh kombin kosovar por po i konteston kufijt e shtetit të Kosovës”, bëri që Tadiqi të del nga takti dhe të propozojë ndarjen e Kosovës jo me Prishtinën po me Tiranën.

Kjo është një huqje e madhe e presidentit serb Boris Tadiq i cili shquhet për zgjuarsinë dhe maturinë e tij ngase propozimi i tij i fundit forcon pozicionin e Kosovës para faktorit ndërkombëtar. Natyrisht, e tërë kjo me supozimin se Tirana e kundërshton kategorikisht këtë gjë.

Në rast se Tirana do ta pranonte këtë propozim, atëherë Beogradi do t’ishte ne avantazh sepse do të dukej sikur është shteti sërb ai që dhuron territore.

Në të kundërtën nëse Sërbia e pranon ekzistencën e kombit kosovar atëherë çfarëdo insistimi i Beogradit për veriun e Kosovës sjell në rend të ditës punën e Luginës së Preshevës, përkatësisht këmbimin e territoreve.

Si duket, presidenti Tadiq e ka vërejtur se ka rrëshqitur para kohe në këtë drejtim dhe është përpjekur që ta përmirësojë gabimin duke bërë një gabim akoma më të madh.

Ja përse Tirana nuk është e interesuar për bashkim me Kosovën

Zakonisht kur ndokush nga zyrëtarët e shtetit shqiptar deklaron ndonjë gjë në këtë drejtim, kosovarët e akuzojnë për proserb apo progrek. E vërteta është se kosovarët duke mos qenë akoma komb nuk e kuptojnë rrugën e mundimshme të krijimit e të ndërtimit të kombit. Kosovarët mendojnë (sepse ashtu ua do qefi dhe sepse është më e kollajshme) se gjaku e gjuha të bëjnë vetëvetiu komb.

Shqipëria u ngrit si komb në këto 100 vite përmes një rruge me përplot vuajtje e sakrifica duke sfiduar ekuilibra tejet të brishtë mes Jugut e Veriut, mes bregdetit dhe zonave malore, mes komuniteteve të ndryshme fetare, mes fqinjëve agresivë dhe të pangopur. Natyrisht një komb i tillë mund të ngritej vetëm falë sakrificës mbinjerëzore të patrioteve shqiptarë.

Si rezultat i gjithë këtyre rrethanave Shqipëria mbetet akoma një komb me ekuilibra t’brishtë dhe çfarëdo ndërhyrje qoftë me humbje territoresh qoftë me shtim territoresh rrezikon prishjen e këtij ekuilibri të krijuar me shumë mund e sakrificë për mëse një shekull.

Prandaj, janë patriotët shqiptarë ata që nuk e kërkojnë bashkimin e Shqipërisë me Kosovën e jo agjentët grekë e sërbë. Janë patriotët shqiptarë ata që frikësohen nga prishja e ekulibrit të krijuar brenda Shqipërisë e jo agjentët grekë e sërbë. Por, këtë kosovarët akoma nuk e kuptojnë. Patriotët e njëmendë të Shqipërisë i gëzohen pavarësisë së Kosovës dhe këtë pavarësi e shohin si garancë të qëndrueshmërisë së Shqipërisë së sotme, ndërsa i shohin si rrezik për stabilitetin në Shqipëri kosovarët që plotë gojën e kanë “bashkim me Shqipërinë”.

Tadiqi do të detyrohet ta njeh kombin kosovar

Huqja e Boris Tadiqit bëhet akoma më e madhe pasi që propozimi i tij vjen menjëherë pas ftesës që presidenti i Shqipërisë Bamir Topi i ka bërë atij për ta vizituar Shqipërinë. Refuzimi i propozimit të tij nga ana e forcave politike në Shqipëri do të jetë një dush i ftohtë për Tadiqin. Nese veç nuk heq dorë nga vizita në Tiranë, e çka poashtu nuk do t’ishte mirë për të, Tadiqi do të detyrohet ta njeh kombin kosovar. Do të varet nga aftësia e shoqërisë kosovare nëse Kosova do të mbetet tek Ahtisaari apo do të përfundojë me Dayton II, përkatësisht të federalizohet si Bosnja.

Skenari i Beogradit për federalizimin e Kosovës

Skenari për këtë tashmë është i qartë: Propozimet e Sërbisë për ndarje po refuzohen. Por Serbia pret që Prishtina diku të lëshoj pe. Serbia po heq dorë nga kushtetuta e vet prandaj hajde edhe Kosova ta bëjë të njëjtën gjë. Ndryshimet në kushtetutën e Kosovës ashtu e kështu po bëhën për shkak të mënyrës së zgjedhjes së presidentit të vendit. Këtu do të kërkohet të përfshihet statuti i vecantë për Veriun e Kosovës, pasi ai tashmë veç ka autonominë e vet.

Ministri i brendshëm Bajram Rexhepi po tregohet i paaftë për t’i vënë nën komandë policët të cilëve u jep rroga në Veri të Kosovës.

Nëse komandantët e stacioneve policore e zgjasin këtë situatë edhe për një kohë, atëherë autonomia e Veriut është një realitet në teren. Në momentin që Prishtia zyrëtare do ta ligjëroj autonominë e veriut të Kosovës, komunat me shumicë sërbe në jug të Kosovës do të thonë: Përse ne që e njohëm shtetin e Kosovës të kemi më pak të drejta se ata që deri më sot nuk e njohën shtetin e Kosovës?. Dhe atëherë me cfarë të drejte morale do t’ua refuzosh kërkesën?. Pranimi i kërkesës çon drejt e në Republikën serbe të Kosovës.

Ky më sipër është skenari i Beogradit. Se a do të arrihet të realizohet ky skenar i zymtë për Kosovën varet prej klasës politike të Kosovës, të cilët me gabimet dhe joseriozitetin e tyre gjithe Kosovën po e mbajnë nën ankth. Por, shyqyr Zotit edhe Boris Tadiqi po e huqë nganjëherë. Çështja është që Kosova duhet t’i ketë njerëzit që e nxisin atë të gabojë. E këta njerëz nuk janë ata që kundërshtojnë ekzistencën e kombit kosovar por përkrahësit e tij.

http://ina-online.net/opinione/4762.html

[illyrian rex]

Strukturat parale e akuzojnë Tadiqin për tradhti
05.06.2011

Bashkësia e Asambleve Komunale të strukturave paralele të Kosovës, e ka kritikuar sot Presidentin e Serbisë, Boris Tadiq dhe qeverinë e Serbisë duke thënë se për shkak të mundësisë së marrjes së statusit së kandidatit për BE, po e “sakrifikojnë” Kosovën.

“Është e dukshme që presidenti serb për arritjen e statusit të kandidatit për anëtarësim në BE, po e sakrifikon krahinën jugore serbe që është shkelje e Kushtetutës dhe tradhëti ndaj interesit kombëtar e shtetëror serb. Ky është vlerësim i pjesëtarëve të bashkësisë së komunave të Kosovës”, thuhet në komunikatën që është bërë publike gjatë ditës.

Ndër të tjera, në këtë komunikatë thuhet se Bashkësia e komunave serbe të Kosovës, përfaqësuesit e së cilës janë Marko Jakshiq dhe Milan Ivanoviq, është kundër bisedimeve në mes Beogradit dhe Prishtinës duke thënë se ato “diktohen” nga SHBA-të dhe Britania e Madhe.

http://www.evropaelire.org/archive/n...ml?id=24216132

[DYDRINAS]

"Shqipëria e madhe” e Presidentit të Serbisë

Dërguar më: 06/06/2011 - 13:00

Nga SHABAN MURATI

Për herë të parë që nga themelimi i shtetit të Shqipërisë, Serbia tregohet e gatshme, jo t’i marrë, por t’i japë territore shqiptarëve. Presidenti i Serbisë, Boris Tadiç, ndërmori hapin e pazakontë, duke i dhuruar kombit shqiptar "Shqipërinë e madhe". Në një intervistë me gazetën gjermane "Frankfuter Algemajne Cajtung", më 2 qershor, Boris Tadiç deklaroi se "Shqipëria e madhe" mund të jetë pjesë e një zgjidhje praktike më të gjerë, dhe serbët mund ta pranojnë atë. Gjendemi para një formule të re të diplomacisë dhe të shtetit serb për zgjidhjen e çështjes së zgjidhur të Kosovës, të cilën Tadiç e gjen në ndarjen e Kosovës mes Shqipërisë dhe Serbisë. "Ndarja e Kosovës mes Serbisë dhe Shqipërisë është i vetmi opsion realist", e përsëriti këtë qëndrim në revistën e përjavshme "Nin" më 2 qershor, edhe zëvendëskryeministri serb Ivica Daçiç. Nuk kemi më vetëm zëvendëskryeministrin, që po flet çdo ditë për shkëputjen apo ndarjen e Kosovës, por tani kemi vetë presidentin, gjë që dëshmon për një qëndrim të përpunuar zyrtar nga ana e Beogradit. Presidenti i Serbisë ofrohet tani të na dhurojë gjysmën e Kosovës, që sipas tij çon në krijimin e "Shqipërisë së madhe", por Serbia është gati ta bëjë këtë sakrificë si pjesë e zgjidhjes. Në disa qarqe ballkanike, pranimi i formulës së "Shqipërisë së madhe" nga Presidenti Tadiç, është cilësuar si një progres i madh diplomatik serb, duke pasur parasysh se sulmet kundër projektit të "Shqipërisë së madhe" kanë qenë themeli i gjithë fushatës diplomatike të Serbisë kundër pavarësimit të Kosovës. Pavarësisht se presidenti serb nuk qartësoi se përse marrja e gjysmës së Kosovës nga Shqipëria përbëka "Shqipërinë e madhe", dhe marrja e gjysmës së Kosovës nga Serbia nuk përbëka "Serbinë e madhe", mendojmë se është me vend të ndalemi se çfarë përmban dhe ofron në të vërtetë formula e re e presidentit serb për "Shqipërinë e madhe".

Kjo formulë është pjesë e një shkallëzimi, të paparë më parë, të taktizimit të diplomacisë dhe të shtetit serb në qëndrimin e tyre ndaj Kosovës, që nga modelet e ndarjes së veriut të Kosovës e deri tek ndarja e saj mes Serbisë dhe Shqipërisë. Dhe të gjitha formulat diplomatike serbe fillojnë dhe mbarojnë tek premisa se çështja e Kosovës nuk është zgjidhur. Është hera e parë, që Beogradi përfshin edhe Shqipërinë si protagoniste në formulën e ndarjes së Kosovës dhe këtë ofertë e bën presidenti i saj, pra figura më e lartë zyrtare e shtetit. Përse, Boris Tadiç zgjodhi Shqipërinë dhe jo Maqedoninë apo Bullgarinë, apo dhe Rumaninë, e cila e ndjek me verbëri linjën serbe për Kosovën, vërtet paraqet interes nga pikëpamja historike dhe politike. Me sa duket, kreu i shtetit serb nuk mund t'i shmanget më pas 100 vjetësh të vërtetës dhe të drejtës historike se Kosova është territor i kombit shqiptar, të cilën Serbia e aneksoi me dhunë në vitin 1913, dhe me gjithë politikën e egër të asimilimit dhe të spastrimit etnik, nuk arriti dot ta zhbëjë Kosovën dhe t'i fshijë asaj karakterin dhe identitetin shqiptar. Serbia po shtihet sikur kompleksi i fajit historik ndaj kombit shqiptar po mbin tek ajo, por në të vërtetë kemi të bëjmë me një taktikë të rafinuar diplomatike për të marrë çka mund të merret nga një pronë e grabitur, që është kthyer tashmë tek i zoti.
Në këtë drejtim mund të merret se kemi një lëvizje pozitive në qëndrimin e diplomacisë dhe të shtetit serb, sepse e njeh më në fundi se Kosova ka qenë dhe mbetet territor dhe pjesë e pronës së kombit shqiptar. Por, kjo lëvizje e re e udhëheqjes serbe tek formula e pranimit të "Shqipërisë së madhe" ka lindur e imponuar nga rrethanat dhe nga realitetet e reja, të cilat Serbia u përpoq me kot t'i fshihte pas shpalljes së pavarësisë së Kosovës dhe sidomos pas legjitimimit të kësaj pavarësia më 22 korrik 2010 nga Gjykata Ndërkombëtare e Drejtësisë. Udhëtimet 365 ditësh në vit të shefit të diplomacisë serbe nëpër katër anët e "botës së tretë" nuk duket se e ndryshuan dot stanjacionin e politikës dhe të ambicies koloniale serbe për Kosovën. Serbisë i është bërë e qartë nga fuqitë e mëdha europiane se Kosova është shtet i pavarur legjitim dhe se Serbia nuk mund të avancojë në integrimin e saj europian, dhe aq më pak mund të bëhet anëtare e BE, pa pranuar realitetin e Kosovës. Nga ana tjetër, presidenti i Serbisë e provoi personalisht se sa e pafrut dhe e pashpresë është politika serbe e bojkotit të Kosovës në forumet dhe organizmat ndërkombëtare, kur në Poloni u organizua më 27 maj samiti i kryetarëve të shteteve të Europës Qendrore dhe Juglindore, së bashku me Presidentin e SHBA-së, dhe u ftua presidentja e shtetit të ri të Kosovës. E pa presidenti serb se edhe në ceremonitë zyrtare të 150-vjetorit të bashkimit të Italisë ishte e pranishme edhe presidentja e Kosovës, krahas mbi 80 presidentëve dhe kryetarëve qeverish nga e gjithë bota. Askush nuk e vuri re në Romë mungesën e presidentit Boris Tadiç, i cili refuzoi të shkonte me arsyetimin e çuditshëm pse është ftuar atje presidentja e Kosovës. Dhe për ta kuptuar se sa absurd është qëndrimi bojkotues i presidentit serb, mjaft të shohësh se në Romë merrnin pjesë presidenti i Rusisë, nënpresidenti i Kinës, mbreti i Spanjës dhe udhëheqës të disa shteteve të tjerë, të cilat nuk e njohin Kosovën.
Në këto situata, kur bota demokratike po i demonstron se Serbia po ecën në rrugë të gabuar, Tadiç vetë e pranon se "tani madje as nuk po i kërkojnë që të njohë Kosovën". Me një fjalë po shkohet drejt pikës së ngopjes së durimit , sepse perëndimi ka rritur në përfundimin logjik që Serbisë po i kalon koha të kuptojë se po dëmton interesat dhe integrimin e saj europian me politikën e dhe ambicien ndaj Kosovës. Në këtë etapë të dështimit ndërkombëtar dhe europian të diplomacisë serbe për Kosovën, Presidenti i Serbisë vendosi që diplomacia serbe të luajë në kategorinë e dytë, në Ballkan. Madje të avancojë me një truk tipik bizantin dhe ballkanik, duke u përpjekur të trukojë historinë dhe të joshë e të fusë në lojë Shqipërinë.
Joshja e parë është se Serbia denjon të pranojë Shqipërinë si partner negociatash dhe të bisedojë me të për ndarjen e një shteti të tretë, që quhet Kosovë, dhe të cilën e kanë njohur shumica dërrmuese e shteteve të BE-së dhe të NATO-s, si dhe të shtatë vendet më të industrializuara të botës të grupit G-7. Duke marrë në konsideratë qëndrimin prej zotnie, që Beogradi ka mbajtur dhe mban historikisht ndaj udhëheqjeve në Tiranë, mund të konsiderohet si një ndryshim i rëndësishëm në politikën dhe në strategjinë ballkanike serbe që presidenti denjoi të kualifikojë si palë negociatash Shqipërinë. Dhe për të kuptuar evolucionin e Boris Tadiçit, i kujtojmë lexuesit se ky president, deri para dy vjetësh, nuk denjonte t'i dërgonte Tiranës as telegram urimi me rastin e festës kombëtare, që është normë protokollare e detyrueshme në marrëdhëniet diplomatike.
Joshja e dytë ka të bëjë me formulën e të ashtuquajturës "Shqipëri e madhe", e cila në fakt është një konstruksion i vjetër diplomatiko-propagandistik i Beogradit për të ç'vlerësuar të drejtat e kombit shqiptar mbi territoret e tij, të grabitura nga Serbia, dhe për të lozur rolin e viktimës në sytë e opinionit ndërkombëtar. Serbia luan edhe këtu një truk tjetër në drejtim të Shqipërisë, duke synuar që në Tiranë të shihet me një notë pozitive ndryshimi i qëndrimit të kralit prej Beogradi, dhe Tirana të bjerë në grackën e formulës së "Shqipërisë së madhe", duke pranuar të bisedojë me Serbinë për Kosovën dhe ndarjen e saj. Joshja e tretë ka të bëjë me nxitjen nga Serbia të grupeve të interesit, të grupeve të lobingut serb, të bizneseve apo të lidhjeve okulte në Tiranë, që të bëjnë presione mbi qarqet vendimmarrëse në Shqipëri, për afrim dhe bashkëngjitje me interesat serbe në Kosovë. Serbia synon t'u japë një kartë nxitëse edhe atyre organizmave, forumeve, shoqatave, etj, të cilat, nën gjethen e fikut të superpatriotizmit, bëjnë lojën e Serbisë, duke shpallur prishjen e gjithë shteteve ballkanike dhe krijimin e "Shqipërisë së Madhe", sipas hartave që këndohen me telat e çiftelisë apo me vrimat e zurnasë. Presidenti i Serbisë duket se ka në konsideratë edhe këto grupe, të cilat mund ta shesin si lëshim të madh faktin, që Serbia po ofron "Shqipërinë e madhe".
Dhurata e presidentit të Serbisë, që quhet "Shqipëri e Madhe" është një dhuratë helmatisur. Serbia ka disa synime të caktuara, që ekspozohet tani si gjeneroze dhe e gatshme për të dhënë gjysmën e asaj, që i ka grabitur kombit shqiptar, dhe të cilit i takon e tëra. Serbia, pavarësisht nga evoluimi, në dukje i guximshëm, i formulave diplomatike, nuk ka ndryshuar strategjinë e saj të grabitjes së territoreve të kombit shqiptar.
Oferta e parë e Presidentit të Serbisë është që Shqipëria dhe Serbia të bisedojnë për ndarjen e Kosovës. Pra, ai kërkon që Shqipëria të pranojë se nuk ka një shtet të Kosovës dhe ta nulifikojë pavarësimin e saj, dhe se ky shtet fare mirë mund të ndahet mes dy fqinjëve të shtetit të Kosovës. Ne nuk disponojmë informacion se ku bazohet presidenti i Serbisë, që ka besim se oferta e tij mund të dëgjohet në Tiranë, përderisa ai e hedh në publik. Ne nuk duam të besojmë se ai është në gjendje sot të përsërisë fjalët e diplomatit dhe politikanit të njohur serb, Ivo Andriç, më 1937, kur deklaronte "kemi njerëzit tanë në Tiranë". Por hapi i presidentit serb nuk mund të mos bëjë përshtypje për pazarin e ulët në drejtim të Tiranës.
Tirana nuk ka asnjë të drejtë të hyjë në asnjë formë bisedimesh për territore të një shteti të pavarur e sovran, siç është Kosova, pavarësisht se ajo është një shtet shqiptar dhe ato territore janë historikisht të kombit shqiptar. Populli i Kosovës ka zgjedhur në mënyrë demokratike institucionet dhe udhëheqësit e vet dhe ai ka vendosur më 17 shkurt 2008 që Kosova të jetë shtet i pavarur dhe sovran. Më e pakta, që mund të bëjë Shqipëria, është që jo vetëm të hedhë poshtë ofertat dinake të Serbisë, por edhe të konfirmojë pa u lodhur mbështetjen e saj të vendosur ndaj pavarësisë dhe integritetit shtetëror të Kosovës.
Serbia i drejton një ofertë për prishje e ndarje shtetesh një shteti anëtar të NATO-s. Ajo e ka bërë këtë disa herë në historinë e re të Ballkanit, edhe në qeverisjen e Sllobodan Millosheviçit, kur i drejtoi ofertë Greqisë, për të ndarë Shqipërinë, dhe jo Kosovën. E ka bërë edhe kur Sllobodan Millosheviçi i drejtoi ofertën Kroacisë për të ndarë Bosnjë-Hercegovinën, ofertë të cilën ia ka përsëritur Kroacisë edhe presidenti i tanishëm i Serbisë, Boris Tadiç. Karakteristike është se Serbia kërkon të ndajë territore dhe popuj, që nuk i takojnë asaj.
Në rastin e Kosovës, duke u paraqitur sikur po tregohet e gatshme t'i japë Shqipërisë gjysmën e Kosovës, ajo kërkon të ligjërojë si të drejtë të saj përpjekjen për të marrë gjysmën tjetër të Kosovës. Serbia është e ndërgjegjshme se e ka humbur koloninë e saj, Kosovën, ndaj po bën çmos të fitojë të paktën gjysmën e saj. Me formulën e pranimit të "Shqipërisë së Madhe", ajo po përpiqet të tërheqë në lojën saj Tiranën, për të legjitimuar ambicien e gjymtuar koloniale të saj. Tirana zyrtare nuk duhet t'i kalojë në heshtje balonat diplomatike, që Beogradi lëshon në adresë të saj. Heshtja prej mumie nuk është as urtësi e as diplomaci, madje në diplomaci heshtja ndaj ofertave dhe provokimeve, që vijnë nga nivelet më të larta të shtetit tjetër, merr një kuptim tjetër, i cili nuk nderon regjistrin historik të asnjë qeverie.

Gazeta Shqiptare

[Sofi _]

xhaxhi diktator ka qen vet nje kapitalist,krejt kapitali i tij ishte Shqiperia

Shpejt u kujtove lol. E di....

[DYDRINAS]

E martë, 14 Qershor 2011

NATO synon përmirësimin e marrëdhënieve me Serbinë

Zëri i Amerikës | Uashington


Një zyrtar i lartë i NATO-s paralajmëroi se çështja e burimeve do të jetë kritike nëse operacionet kundër udhëheqësit libian Moamar Gadafi do të zgjasin. Megjithatë, gjenerali francez Stefan Abrial tha se deri tani NATO-ja i ka mjetet e nevojshme për të kryer misionin e saj. Gjenerali Abrial i bëri komentet në Beograd ku po zhvillohet një konferencë ushtarake ndërkombëtare këtë javë. Pjesëmarrës në këtë konferencë janë përfaqësues nga vendet e NATO-s dhe partnerët e tyre. Megjithëse nuk është anëtare e NATO-s, Serbia është anëtare e Partneritetit për Paqe të aleancës.

Gjenerali Stefan Abrial, Komandant Suprem i Aleancës për Transformimin, u tha gazetarëve gjatë një konference të NATO-s në Serbi se aleanca nuk do t’i bëjë trysni Beogradit për t’u anëtarësuar, por dëshiron t’i përmirësojë lidhjet me vendin ballkanik që bombardoi gjatë vitit 1999.

“Serbia është faktor kyç në sigurinë rajonale dhe stabilitetin e Ballkanit Perëndimor. Thellimi i lidhjeve Serbi-NATO do të jetë në të mirën e të gjithë rajonit, dhe fakti që Serbia do të qëndrojë neutrale nuk do të thotë se nuk mund të bashkëpunojmë,” tha gjenerali Abrial.

Duke komentuar mbi temën e takimit të NATO-s në Serbi, që kishte të bënte me Libinë, zyrtari i lartë i NATO-s tha se forcat e angazhuara në konflikt i kanë mjetet e nevojshme për kryerjen e operacioneve. Por, nëse ndërhyrja e aleancës në Libi do të zgjatet, ateherë çështja e burimeve do të jetë kritike, tha ai. Gjenerali Abrial tha se nëse do të duhen burime shtesë, atëherë do të nevojitet një vendim politik për ta bërë këtë të mundur.

VOA

[DYDRINAS]

Konferenca e NATO-s në Beograd: forcimi i imazhit të vendit përmes turpit kombëtar?


Igor Gojkoviç dhe Timur Bllohin

14.06.2011, 15:42, sipas orës së Moskës

“Autoritetet e Serbisë po e shtyjnë Beogradin në Aleancë” dhe “Poshtërim për vendin” - nën tituj të tillë disa media të veçanta në Beograd njoftuan mbi Konferencën për partneritetin strategjik ushtarak me NATO-n dhe vendet-partnere të saj, që po zhvillohet më 14-15 qershor në kryeqytetin serb.

Qarqet drejtuese të Serbisë mendojnë se ky është një eveniment tejet i rëndësishëm për rritjen e prestigjit të vendit në arenën ndërkombëtare dhe zhvillimin e bashkëpunimit ushtarak me vendet miqësore me të. Në Ministrinë e Mbrojtjes së Serbisë janë mëse të bindur: vetë fakti se Serbia u zgjodh si vend-organizator i Konferencës dëshmon për marrëdhëniet e afërta me NATO-n dhe kredibilitetin e Aleancës së Atlantikut të Veriut ndaj këtij shteti ballkanik. Dhe megjithëse organizatorët e Konferencës premtojnë se asnjë dokument strategjik gjatë zhvillimit të saj nuk do të nënshkruhet dhe se Serbia nuk do të devijojë nga parimet e neutralitetit ushtarak, opozita i beson me vështirësi megjithatë këtyre fjalëve.

Korrespondenti ynë në Beograd Igor Gojkoviç njoftoi, se në vigjilje të Konferencës së NATO-s Partia Demokratike e Serbisë organizoi Forumin me temë “Serbia midis NATO-s dhe neutralitetit ushtarak”. Eksperti serb për çështjet e sigurisë Aleksandër Fatiç, gjatë fjalës së marrë në këtë Forum, deklaroi se në qoftë se Beogradi do të bashkohet me NATO-n, atëhere në mënyrë të pashmangshme ai do të prishë marrëdhëniet e veta me Moskën. Sipas fjalëve të Fatiç-it, Rusia është e vetmja partnere reale strategjike e Serbisë. Dhe Rusia i garanton asaj “mbrojtje energjetike dhe ekonomike” me kusht që Serbia të ruajë statusin e vendit jashtë blloqeve. Edhe një tjetër pjesëmarrës i Forumit, gjenerali në lirim Vladimir Pejak, i përmbahet mendimit se zhvillimi i samitit të NATO-s në Beograd bie në kundërshtim të plotë me ligjet e moralit. “Agresorja e djeshme paraqitet si partnere me qëllim që të lihen sa më shpejt në harresë krimet dhe viktimat e saj”, - deklaroi Vladimir Pejak.
Zhgënjim, pakënaqësi të madhe shprehin edhe serbët që jetojnë në Kosovë. Politikani Marko Jakshiç e quan vendimin e autoriteteve serbe mbi zhvillimin e Konferencës së NATO-s “mazohist”. Ai kujtoi, se forcat e NATO-s plot 79 ditë me radhë bombarduan Jugosllavinë. Si pasojë gjetën vdekjen 800 fëmijë, ndërsa për shkak të vënies në përdorim nga NATO të predhave me uranium të varfëruar është rritur më tepër se gjashtëfish numri i të sëmurëve me kancer. Vendit iu shkaktua një dëm që llogaritet në rreth 200 miliardë $. Dhe, në fund të fundit, pikërisht agresioni i NATO-s çoi në atë që Serbia e humbi Kosovën, domethënë 15% të territorit të saj. Ja, pra, se si i shërbeu Aleanca e Atlantikut të Veriut zhvillimit të vendit tonë, - konkludoi Marko Jakshiç.

Voice of Russia