Durim Çaça

[ecaca]

Durim Çaça ka lindur në Synej të rrethit Kavajë. Diplomuar e specializuar me studime pasuniversitare për filologji në Universitetin e Tiranës. Autor i përmledhjeve poetike”Poezi njerëzimi” dhe “Fytyr’ pafundësie”,botuar nga Ombra GVG,nga ku është përzgjedhur ky cikël etydesh meditative, plotësuar me krijime të reja..Poezia e tij ngjan, siç thonë studiuesit, me formula ritualesh të magjishme e tekste të gdhendura parabolash e litanish të shenjta, në një art etydesh meditative e iluminacionesh lirike, në një vallëzim me fjalën, e melodi me vargun e shpirtin poetik.
Për kontakt: durim.caca@yahoo.com

iluminacione lirike

etyd

ah, të kisha një zemër në vend të zemrës
të kisha në vend të zjarrit një zjarr
sikur një dhembje në vend të dhembjes
e buzët të kisha në vend të buzëve
një ëndërr sikur në vend të ëndrrës

në vend të botës të kisha një botë
sikur në vend të fjalës një fjalë

të kisha një zemër në vend të zemrës
në vend të zjarrit të kisha një zjarr…

arie

flaka plagoset veç nga një tjetër flakë
si plagoset koha nga një tjetër kohë
si drita veç nga një tjetër dritë, si loti
veç nga një tjetër lot, ah, si fjala
plagoset veç nga një tjetër fjalë, ëndrra
nga një tjetër ëndërr, si puthja nga një tjetër
puthje, malli nga një tjetër mall

si koha veç nga një tjetër kohë, si flaka
plagoset veç nga një tjetër flakë…


melodi

jan’ qeniet që thërrasin qeniet
ujërat gjither’ që thërrasin ujërat
erërat që thërrasin erërat, puthjet
që thërrasin puthjet e tjera
jan’ zjarret që thërrasin zjarret, qiejt
që thërrasin qiejt, lotët në shpirt
që thërrasin lotët e tjerë
bliret jan’që thërrasin n’lulim bliret, ëndrrat
që thërrasin në frym’ ëndrrat, kometat
që thërrasin kometat e tjera
jan’ buzët që thërrasin buzët, gazelat
në agim gazelat, jaseminët
n’kundërmim jaseminët e tjerë, fjalët

jan’ që thërrasin në mall fjalët, qeniet
që thërrasin në drit’ qeniet, yjet
që thërrasin në ndriçim yjet e tjerë…

dalai lama

derën e shtëpisë
e lë hapur
kur shkoj larg

të çlodhet udhëtari
vizitori i kapitur
i rrugës së gjatë

ah, se derën e lumit, derën e zjarrit
derën e qiellit, derën e botës
e të lotit, e të fjalës
e lë hapur

derën e pyllit
derën e pulëbardhës
të së dashurës

ah se derën e njerëzimit
e lë hapur
kur shkoj larg

të çlodhet udhëtari
vizitori i kapitur
i rrugës së gjatë…

kantilenë

ç’ësht’ valë kalon si vala
ç’jan’ sy seç shkojn’ si sytë
mall ç’është kalon si malli
duar ç’janë si duart ikin
po ç’ësht’ flakë ikën si flaka
e lot ç’është seç shkon si loti

ç’ësht’ e dashur, ah, si e dashura

buzë ç’janë si buzët shkojnë
ç’është valë kalon si vala
e po qe qiell ikën si qielli
ëndërr ikën ç’është si ëndrra
jasemin ç’ësht’ si jasemini
ç’është poemë shkon si poema…


këngë universale
(për janosh dernavshek*)

i tretur në gjithësi
i tretur në tokë
në mall e dritë
lot, meteor
pjelm, ëndërr
në seks e shpirt tretur

energjin’ kozmike jetoj

i tretur jetë
shkulm, agshol
dhembje, energji
afsh e atdhe tretur
buzë, ekstazë
manxuranë, poemë

jetoj vetëdijen kozmike

i tretur tokë
i tretur gjithësi
lot, meteor
mall, dritë…

---------
*eseist i shquar dhe burrë shteti slloven.

okazion, hard porno

ka rënë çmimi i lotit me lazer
o zot sa lir’ çmimi i ëndrrës me printer
çmimi i zjarrit në gjinjt’ e së dashurës
lirë krejt çmimi i perëndimit të diellit
çmimi i penisit në bankat e spermës
çmimi i duartrokitësve me pages’, sa lirë
çmimi i orkidesë në buzët e seksit
ka rën’ çmimi i puthjes në plazhet e hënës
ereksionit n’akujt e gjelbër të jupiterit

o zot sa lir’ çmimi i brohoritësve me pagesë

çmimi i qeshjes së fëmijës, puthjes së nënës
i flakës së fjalës, i dritës së mallit
çmimi i lotit me lazer sa lirë…


motiv popullor çam

se në të putha e çë të bëra
veçse zemrën time dogja

ata gjinj,- t’vakët si dy pëllumba
syt’ e mi seç verbova

e në të putha se çë të bëra
veç zemrën time
që dogja…


upanishada

kush beson te urrejtja
hyn në bukurin’ e verbër
në një bukuri më të errët
ai që beson te dashuria

ah, kush beson te padija
hyn në errësirën e verbër
në një errësirë më të thellë
ai që beson te dija

kush beson te ëndrra
hyn në dritën e verbër
në një drit’ më të errët
ai që beson te zgjimi

kush beson te dashuria…


pesoa

jan’ më të bukur detet e largët
se detet e afërt
ah, më të bukur zjarret e largët
se zjarret e afërt
buzët e largëta më të bukura
se buzët e afërta
më të bukur herojt’ e largët
se herojtë e afërt
se lotët e afërt
më të bukurse lotët e largët

o zot më të bukur
zjarret tan’ të largët
nëpër atë mall të largët

jan’ më të bukur se malet e afërt
malet e largët…


mahmud darvish

tani ësht’ koha për udhë
të shkoni të dashuroni
ku t’ju duket më bukur
veç mos dashuroni mes nesh

ësht’ çasti tani për t’u nisur
për të shkuar të vdisni
ku t’ju pëlqejë më shumë
veç mos vdisni mes nesh

gati tani për udhë
të shkoni të ëndërroni
ku t’ju duket më bukur
veç mos ëndërroni mes nesh

refugjatë të dhembjes…


në vdekjen e vathes

s’ësht’ më agimi që do qe
e mbrëmja që do qe s’është
jasemini që do qe, loti që do qe
atdheu që do qe
më s’është

as malli që do qe
me motrën, me jargavanin
në dritare

gazmimi që do qe
trishtimi që do qe, ah,
më s’është

as drita që do qe
e bota që do qe

seç ishte më e bukur
me motrën dhembja…


osho

ah, qaj dhe ke për të qarë
dashuro dhe ke për t’dashuruar
dhemb dhe ke për të dhembur
ëndërro dhe ke për t’ëndërruar
çmallu dhe ke për t’u çmallur

ndriço dhe ke për të ndriçuar

po qaj dhe ke për të qarë
dashuro dhe ke për t’dashuruar…


in memoriam

falenderoj majakovskin
për artin e vet-
vrasjes së tij
të përsosur

më gjëmimshëm se himnet
e më hovshëm se odet
për herojtë
kolkozet e partisë
revolucionet

ajo shungëllimë krisme
njerëzore, revolveri
plumbi kokës

i lindur vetëm
për këtë vdekje
e asnjë tjetër

o poezi e ndershme e dhembjes
që hyre gjer thellë
në tru ku vetëtijn’
vetëtimat e rimave
gurgullojn’ shkulmet e metaforave

për t’i ndalur
përgjithmonë

falenderoj poetin
për poemën e përkryer
të vetvrasjes së vet

të shenjtë…


spille’ , korrik 2010

shtëpi me mure prej agimi
shtëpi me frymë yjesh
me zemër krahësh e poleni
kurm flauti e kundërmimi të pishave
me duar valëzuese deti
me atdhe drite buzësh
ndriçimi gjinjsh

shtëpi me karkalecë lodrues
me mjegullimë mistike

shtëpi me shi pjalmues burrëror
me zjarre perëndish malli
e shi pjalmues të dashure

besoj te gjunjët
besoj te sytë

dal, eci lumturisht, pa ëndrra
shkulm i kulluar e i kthjellët
nëpër dunat e rërës
gjer larg në grethin e madh
pa brenga, hareshëm

qoft’ gjithçka e bukur para meje
qoft’ gjithçka e bukur pas meje
e bukur gjithçka posht’ meje
e sipër meje
e me bukuri u përmbylltë…


nderim poetëve
(për y.xhaferrin)

se flaka e borës
ësht’ më e bukur se flaka

fluturimi i qershis’ së egër
më i bukur se fluturimi

lumi i fluturës në verë
më i bukur se lumi

e puthja në varr rubini
më e bukur se puthja

gishtat e trëndafilt’ të lilakëve

më të bukur se lilakët
o ujvar’ gjinjsh në ag
qysh je më e bukur se gjinjtë

ah, se metafora e zotit
më e bukur se zoti

hëna, këpucëz e humbur
më e bukur se hëna

rrëkezat e buronjave
si gjarpërinj me perla
më të bukura se rrëkezat

ari i tigrave të borhesit
më i bukur se ari

se flaka e borës
më e bukur se flaka

fluturimi i qershis’ së egër…

[ecaca]

DURIM ÇAÇA etyde meditative


mesiu i prishtinës

ah, ç‘m’u thye pasqyra e ëndrrës
një mij’ çopëza
e seçila ka shkuar
pas bukurisë
që ka pasqyruar

por m’u thye pasqyra e flakës
një mij’ çopëza
e shkoi çdo njëra
pas bukurisë
që mbante mbi vete

seç m’u thye pasqyra e lotit
një mij’ çopëza
e seçila ka shkuar
pas bukurisë
që ka pasqyruar

ah, ç’m’u thye pasqyra e ëndrrës…



krijim

frymëzoj një poezi
e ritmin e lë pambaruar
ah, se më e bukur është
e pambaruara

seç ndërtoj një shtëpi
ëndrrën e lë pa en sosur
seç është më e bukur
e papërsosura

dhe puth një mall të ri
zjarrin e lë pa e kryer
ah se më e bukur është
e papërkryera

më kufizojn’ gjërat e plota

frymëzoj një poezi
e ritmin e lë pa mbaruar…