Programi i kandidatit Lulzim Basha per Tiranen

[shigjeta]

Basha: Do hap 30 mijë vende pune, do ulen 5 herë taksat

Në një atmosferë të ndezur, Lulzim Basha u prezantua dje si kandidati i PD-së për Bashkinë e Tiranës. I shoqëruar nga bashkëshortja e tij, Aurela dhe vajza Dafina, Basha shpalosi para mijëra mbështetësve brenda pallatit të sportit programin dhe vizionin e tij për kryeqytetin e Shqipërisë.”Basha për Tiranën” dhe “Ju jeni të parët, Tirana është e para” ishin sloganet që dhjetëra të rinj mbanin në duar, ndërsa kandidati theksoi në fillim të fjalës së tij se vinte para qytetarëve të Tiranës si një djalë i këtij qyteti. “Unë jam fëmija i parë i dy prindërve të përkushtuar dhe të mrekullueshëm. Ata më rritën mua dhe vëllain tim mes vështirësish dhe rropatjesh të panumërta. Ata na falën gjithë dashurinë e tyre duke sakrifikuar gjithçka nga vetja. Edhe pse kohët ishin të vështira, ata ia dolën të na sigurojnë një fëmijëri të ëmbël, plot me kujtime të lumtura”, tha Basha. Më tej ai tha se bashkë me bashkëshorten Aurela dhe vajzën e tyre Danina, kërkojnë një qytet ndryshe për të rritur fëmijët e tyre. “Por sot, kur unë dhe Aurela shohim qytetin ku jetojmë bashkë me vajzën tonë Dafina, ashtu si shumëkush, nuk jam i kënaqur. Sepse ne të gjithë kërkojmë dhe po ashtu meritojmë më shumë nga ky qytet, nga kjo shtëpi e madhe e përbashkët. Tirana jonë dhe njerëzit e saj përballen me probleme reale dhe të përditshme, probleme të cilat nuk mund të zgjidhen as me gjuhë të egër, as me protesta të dhunshme dhe as me beteja politike, por vetëm me shumë punë, vizion krijues dhe duke u bashkuar të gjithë si qytetarë”, shtoi Basha. Kandidati tha se sot Tirana përpallet me sfida dhe nuk mundet që ato të mbulohen nga retorika politike. “Klithja e sloganeve politike nuk hap asnjë vend të ri pune dhe kësisoj nuk ulet dot çmimi, qoftë edhe i një buke të vetme. Betejat politike nuk na e shkurtojnë kohën e kthimit në shtëpi, nuk e çajnë dot trafikun kaotik pas një dite të lodhshme pune. As nuk ndërtojnë dot, qoftë edhe një park të vetëm lojërash për fëmijët tanë. As gjuha e egër dhe as bëmat e dhunshme nuk do ta shndërrojnë Tiranën në një qytet më të mirë për fëmijët e mi dhe fëmijët tuaj. Asnjë nga këto nuk i ndihmon njerëzit të përmbushin shpresat e tyre. Jo. Qytetarët e Tiranës presin më shumë se britma indinjate dhe beteja politike. Problemet e qytetit janë tepër të mëdha, sfidat e tyre tepër urgjente dhe bastet për të ardhmen tonë tepër të larta për të lejuar teatrin politik të radhës të vazhdojë të shfryjë plot mllef dhe hipokrizi”, tha Basha. Ai tha se qytetarët presin zgjidhje për të përballuar betejat e tyre të përditshme. “Betejat e njerëzve të këtij qyteti. Betejat për një jetë më të mirë. Betejat me papunësinë dhe çmimet e larta. Betejat për më shumë shkolla dhe shkolla më të mëdha e më të mira. Betejat kundër pamundësive të përditshme. Betejat për mundësi”, shtoi ai.
Për Ramën
Në fjalën e tij, Basha foli edhe pak për kundërshtarin e tij politik. Sipas kandidatit të PD-së, ai nuk është një armik dhe i njohu punën, por shtoi se njerëzit presin të zgjidhin hallet e përditshme dhe jo ato të kreut aktual të Bashkisë së Tiranës. “Dhe tani më lejoni të them dy fjalë për Edi Ramën. Ai nuk është armiku ynë. Dhe ndoshta në krye të herës edhe ka arritur diçka për qytetin. Por, qëkur erdhi në krye të Partisë Socialiste, interesi i tij i vetëm është lufta me kryeministrin Berisha dhe jo puna për Tiranën dhe qytetarët e saj. Dëgjova se dje tha që do të kandidonte për Bashkinë e Tiranës për t’u bërë kryeministër. Punë e paqme! Por a është kjo ajo që kërkojnë qytetarët e Tiranës kur i drejtohen dhomës së votimit për të zgjedhur njeriun që duhet të zgjidhë hallet e tyre të përditshme në këtë qytet?” tha Basha.

Programi

Basha shpalosi dje gjatë prezantimit programin e tij për Bashkinë e Tiranës. Duke prekur fusha konkrete të problemeve në Tiranë, Basha premtoi mbi të gjitha transparencë dhe përkushtim për qytetarët e kryeqytetit. Ai premtoi ulje të çmimeve dhe mbrojtjen e interesave të konsumatorëve. Basha tha se akti i parë që do të firmosë do të jetë krijimi i një Agjencie Bashkiake e Mbrojtjes së Konsumatorit, që do të ketë detyrë parësore inspektimin, raportimin dhe turpërimin publik të çdokujt që spekulon me çmimet në Tiranë, nga buka, karburanti te strehimi dhe shërbimet, por dhe mbrojtja e bizneseve nga konkurrenca e pandershme. Ai tha se do të krijohet një Task-Force për punësimin, gjë që do të mundësonte hapjen e 30 mijë vendeve të reja të punës në dy vitet e ardhshme. “Vetëm Unaza e Madhe dhe projektet e tjera të nënkalimeve dhe parkingjeve nëntokësore do të krijojnë mbi 5800 vende pune”, tha Basha. Në lidhje me planin fiskal ai premtoi ulje të mëdha taksash. “Tirana është qyteti me numrin dhe nivelin më të lartë të taksave dhe tarifave vendore. Numërohen mbi 80 lloje taksash dhe tarifash vendore, por niveli i tyre është rritur me disa herë gjatë dekadës së fundit. Do të hiqen rreth 60 taksa dhe tarifa vendore dhe do të ulen 2 deri në 5 herë taksat dhe tarifat që mbeten”, shtoi kandidati i PD-së. Basha nuk harroi të flasë për politika të tjera që do të ndërmarrë Bashkia e Tiranës. “Do të eliminohet mësimi me dy turne dhe të kemi klasa me më pak se 30 nxënës, shkolla të hapura e të mirëpajisura, ku zhvillohet mësim, por edhe jetë sociale për nxënësit dhe komunitetin; internet falas për të rinj, nxënës e studentë, jo vetëm në shkolla, por në të gjithë territorin e qytetit. Bashkia do të krijojë mundësitë që Tirana të presë dhe të mbajë në gjirin e saj, me të gjitha kushtet dhe infrastrukturat, më shumë se 100 000 studentë. Një Bibliotekë Universitare e Tiranës do të ndërtohet në kryeqytet”, premtoi ai.
Në hapjen e fushatës së Tiranës nuk munguan edhe protagonistë të tjerë. Kështu, nipi i parë i kryetarit të Bashkisë së Tiranës në vitet 1920 foli përpara të pranishmëve duke kërkuar mundësi të reja për kryeqytetin. Hapja u drejtua nga aktorja e njohur dhe deputetja e PD-së, Rajmonda Bulku. Këngëtarët e pranishëm si Vedat Ademi, Sidrit Bejleri etj., kërkuan mbështetje për kandidatin Basha.
Programi i prezantuar nga kandidati Lulzim Basha
Ulja e çmimeve dhe konsumatori
Lulzim Basha premtoi uljen e çmimeve dhe mbrojtje të interesave të konsumatorëve. Me aktin e parë do të krijohet Agjencia Bashkiake e Mbrojtjes së Konsumatorit, që do të ketë detyrë parësore inspektimin, raportimin dhe turpërimin publik te çdokujt që spekulon me çmimet në Tiranë, nga buka, karburanti te strehimi dhe shërbimet, por dhe mbrojtja e bizneseve nga konkurrenca e pandershme.
Bashkia do të punojë për përmirësimin e infrastrukturës, për të ulur koston e transportit që lidhet me mallrat dhe shërbimet në mënyrë që këto kursime t’i kalojnë konsumatorit.
Punësimi
Lulzim Basha premtoi krijimin e një Task-Force për punësimin. Kjo do të mundësojë hapjen e 30 mijë vendeve të reja të punës në dy vitet e ardhshme. Vetëm Unaza e Madhe dhe projektet e tjera të nënkalimeve dhe parkingjeve nëntokësore do të krijojnë mbi 5800 vende pune.
Tregu i punës
Bashkia do të angazhohet në zbatimin e politikave direkte për nxitjen e punësimit dhe reduktimin e papunësisë përmes ngritjes së një sistemi bashkiak të informacionit mbi tregun e punës, lehtësimit të kontakteve mes punëdhënësve dhe punëmarrësve, afrimin e shkollës dhe universiteteve me biznesin, hapjen e mundësive për praktika mësimore pranë Bashkisë dhe gjithë rrjetit institucional apo partnerëve privatë të saj, si dhe përmes trajnimit profesional.
Politikat e arsimit
Bashkia do të ndihmojë të rinjtë e sapodiplomuar duke financuar një program stazhi që do t’i afrojë ata me sektorin privat dhe do t’i pajisë me përvojë pune në profesionin e tyre. 70% e atyre që kryejnë stazhe të tilla u ofrohet punësim i përhershëm në sektorin privat.
Do të eliminohet mësimi me dy turne dhe të kemi klasa me më pak se 30 nxënës, shkolla të hapura e të mirëpajisura, ku zhvillohet mësim, por edhe jetë sociale për nxënësit dhe komunitetin; internet falas për të rinj, nxënës e studentë, jo vetëm në shkolla, por në të gjithë territorin e qytetit.
Bashkia do të krijojë mundësitë që Tirana të presë dhe të mbajë në gjirin e saj, me të gjitha kushtet dhe infrastrukturat, më shumë se 100 000 studentë. Një Bibliotekë Universitare e Tiranës do të ndërtohet në kryeqytet.
Ulja e taksave dhe tarifave
Tirana është qyteti me numrin dhe nivelin më të lartë të taksave dhe tarifave vendore. Numërohen mbi 80 lloje taksash dhe tarifash vendore, por niveli i tyre është rritur me disa herë gjatë dekadës së fundit. Do të hiqen rreth 60 taksa dhe tarifa vendore dhe do të ulen 2 deri në 5 herë taksat dhe tarifat që mbesin.
Politikat ndaj biznesit
Bashkia do të ndihmojë këdo që do të sjellë biznesin e tij në qytet duke thjeshtësuar në maksimum burokracinë bashkiake. Bashkia do të lehtësojë në lëvizjen e çdo biznesi që dëshiron të vijë në Tiranë nga Roma apo Milano, nga Berlini apo Madridi, ne do t’i ndihmojmë.
Infrastruktura
Unaza e Madhe që do të qarkojë Tiranën do të rrisë eficiencën e biznesit dhe qytetarëve duke shkurtuar ndjeshëm kohën e transportit. Ajo do të ndihmojë edhe zhvillimin e lagjeve të Tiranës duke i lidhur ato me një sistem modern transporti. Duke filluar nga Unaza e Madhe, nënkalimet dhe parkingjet nëntokësore do ta zgjidhin përfundimisht problemin e trafikut në Tiranë. Do të ketë një sistem transporti publik cilësor, të shtrirë në të gjithë qytetin dhe të pakushtueshëm, falas për të moshuarit, fëmijët dhe personat në ndihmë sociale. Tirana, ashtu si çdo kryeqytet europian, do të ketë tramvajin e saj.
Tirana do të përfundojë mungesën e planit rregullues, që gjithmonë është afër përfundimit, por asnjëherë nuk përfundon, duke mbetur kështu i hapur ai bark që pjell të gjitha abuzimet, korrupsionin me lejet e ndërtimit dhe perspektivën e paqartë të vlerës së çdo ndërtimi. Kjo do të marrë fund njëherë e mirë.
Shërbimet dhe mbështetja sociale
Ne duhet të sjellim shërbime thelbësore dhe të krijojmë një qytet policentrik, me hapësira të gjelbra dhe ambiente çlodhëse dhe argëtuese ku njerëzit të jetojnë, të punojnë dhe të çlodhen. Bashkia do të angazhohet për një program që synon shpëtimin e sipërfaqeve të gjelbra nga prishja dhe rehabilitimin e shpejtë të tyre.
Do të ndërtohet një park tjetër i madh në Tiranë si dhe Korridori Rekreativ i Lumit të Tiranës, si pjesë e një plani të ri të zhvillimit që Bashkia do të vërë në jetë në bashkëpunim dhe harmonizim me bashkitë dhe komunat fqinje.
Konkurset dhe çmimet bashkiake për shumë fusha të kulturës, artit dhe letërsisë do të ngjallin garën për krijim, art dhe kulturë në qytet.
Nuk do të ketë fëmijë që braktisin shkollën për arsye ekonomike. Do të hiqen nga rruga fëmijët që lypin dhe do të ulen në bankat e shkollës bashkë me moshatarët e tyre, për t’iu dhënë edhe atyre shansin që u jep shkolla për një jetë më të mirë.

Batutat e Bashes
. “Nëse dikush do të hapë një diskotekë te pragu i banesës tuaj, ju do të keni të drejtën të kundërshtoni”.
. “Dhe tani më lejoni të them dy fjalë për Edi Ramën: Ai nuk është armiku ynë. Dhe ndoshta në krye të herës edhe ka arritur diçka për qytetin”.
. “Dëgjova se dje tha që do të kandidonte për Bashkinë e Tiranës për t’u bërë kryeministër. Punë e paqme”.
. Do t’u shërbej, paçka se jeni demokratë apo socialistë, të LSI-së apo PDU-së, republikanë apo të LZHK-së”.
. “Prandaj ju ftoj: bashkohuni me mua në këtë rrugë, ta lëmë pas konfliktin shterpë të akuzave politike”.
. “Betejat tuaja të përditshme do të jenë të vetmet beteja për mua”.
. “Dhe për këtë, qytetit i duhet një kryebashkiak për të cilin: ‘E para është Tirana, të parët jeni ju’”.
Berisha zbulon shtatzëninë e Aurelës
Në ditën e prezantimit si kandidat i koalicionit të djathtë për kryetar bashkie të Lulzim Bashës, kryeministri Sali Berisha nuk është ndalur vetëm në pjesën politike të këtij aktiviteti. Kreu i ekzekutivit ka zbuluar se Basha pret edhe një pjesëtar të ri në familjen e tij. Sipas Berishës, nuk do të jenë vetëm bashkëshortja e ish-ministrit, Aurela, dhe vajza e vogël, Dafina, ato të cilat do të bëjnë fushatë për Lulzim Bashën, por edhe një fëmijë tjetër. “Ne mbështesim sot Lulzim Bashën, bashkëshortin shembullor, prindin shembullor. Në fakt, ai do të bëjë fushatë jo vetë i treti, por vetë i katërti, së bashku me Aurelën, me Dafinën, por së bashku edhe me të shumëpriturin apo të shumëpriturën. Dëshmi kjo e vlerave që ne ju besojmë, e vlerave që Tirana i ka të shenjta, e vlerave familjare, që Shqipëri i ka hyjnore”, u shpreh Berisha gjatë fjalës së tij. Në ceremoninë e djeshme, bashkëshortja Aurela ka qëndruar gjatë gjithë kohës së bashku me vajzën e vogël Dafina, në krah të Lulzim Bashës. Në fund të fjalës së kandidatit demokrat për Bashkinë e Tiranës, të dyja i janë bashkuar në skenë, teksa kanë përshëndetur të gjithë të pranishmit. Nga aktiviteti i ditës së djeshme, duket se familja e Bashës, një prej pikave të tij më të forta, do të jetë pjesë përbërëse e fushatës elektorale. Kjo konfirmohet edhe nga fakti se në faqen zyrtare të Lulzim Bashës në “facebook”, një prej fotove është me gruan dhe vajzën.
Berisha: Do mbështesim çdo projekt për Tiranën
Partia Demokratike prezanton zyrtarisht Lulzim Bashën si kandidat për Bashkinë e Tiranës. Një ditë pasi ai dha dorëheqjen nga posti i ministrit të Brendshëm dhe mandati i deputetit, Këshilli Kombëtar votoi me të gjitha votat pro, kandidaturën e Bashës për zgjedhjet e 8 majit. Në prezantimin e zhvilluar në pallatin e sportit “Asllan Rusi”, kryeministri Berisha e cilësoi bashkëpunëtorin e tij si një nga qytetarët më të shquar të Tiranës. “Jemi mbledhur sot, për t’i shprehur mbështetjen tonë, kandidatit të Partisë Demokratike, të “Aleancës për Qytetarin”, njërit prej personaliteteve më të shquara të sukseseve të Partisë Demokratike. Njërit prej qytetarëve më të shquar të kryeqytetit, intelektualit të talentuar, zotit Lulzim Basha”, u shpreh kreu i maxhorancës. Në fjalën e tij, Berisha vlerësoi faktin që Basha ka studiuar në një nga universitetet më të mira të Europës, në “Utreht” të Holandës. “Ne ju mbështesim ju sot, zoti Basha, sepse ti ke faktuar të shkëlqesh në të gjithë jetën tënde, ti shkëlqeve si studenti shqiptar në “Utrehtin” e Vendeve të Ulëta, si njëri prej studentëve më të shkëlqyer të atij universiteti. Universitet, që renditet në nivelet më të larta të universiteteve të Europës dhe të Botës”. Kryeministri tha më tej, se në garën për Bashkinë e Tiranës është ish-ministri që ndërtoi rrugën Durrës-Kukës si dhe kontribuoi në futjen e Shqipërisë në NATO dhe heqjen e regjimit të vizave. Para qytetarëve të kryeqytetit, Berisha premtoi mbështetjen e qeverisë për Bashkinë e Tiranës pas 8 majit. “Jam këtu për të dhënë fjalën para qytetarëve të Tiranës dhe mbarë Shqipërisë, se qeveria që unë drejtoj, do të mbështesë fuqishëm çdo projekt, çdo zhvillim të këtij kryeqyteti”, u shpreh Kryeministri.
Erjon Bogdani mbështet Bashën
Futbollisti i Kombëtares shqiptare, Erjon Bogdani, foli në hapjen e fushatës së kandidatit Lulzim Basha duke dhënë mbështetje për të. “Kam jetuar dhe luajtur futboll në shumë qytete dhe kam vënë re se hapësirat e gjelbra janë të rëndësishme për jetën në qytet. Ndihem jo mirë kur në Tiranë ato mungojnë. Fëmijët e këtij qyteti nuk kanë ku të luajnë dhe aty nuk ka më as sport, as shëndet. Tirana meriton më shumë dhe ka mundësi të jetë ndryshe. Unë mbështes një kryetar bashkie që punon për sportin, shëndetin dhe zbavitjen e fëmijëve. Për të fituar në futboll duhet një skuadër e fortë dhe një kapiten i zoti. Unë sot jam në skuadrën e Lulzim Bashës”, tha Bogdani.

ADI SHKEMBI - Panorama

[shigjeta]

LULZIM BASHA NE OPINION

http://www.tvklan.al/emisioni.php?id=3030#

[Brari]

ska rendesi cfar programi ka Luli.
mjafton te largoje ed rucin nga bunkeri.. pastaj tirana fiton lirine mbas 75 vjetesh.. qe sundohet nga bllokqenet kanibale..

[RAPTILOID]

ska rendesi cfar programi ka Luli.
mjafton te largoje ed rucin nga bunkeri.. pastaj tirana fiton lirine mbas 75 vjetesh.. qe sundohet nga bllokqenet kanibale..

e more pergjigjen tani shigjeta
nuk ka rendesi programi thot ky
e shikon se cfare militanti
prandaj duhet te fitoj rama qe tipa si puna ketij te votojne programin dhe jo "hollandezet"
nje fjali tha ky dhe ta prishi temen

[shigjeta]

Basha: Në nëntor, hipotekat në dorë

Brenda 6 muajsh do të hipotekohet cdo apartament në Tiranë. Eshtë ky angazhimi i shprehur nga kandiati për kryetar të bashkisë së Tiranës, Lulzim Basha, në njësinë bashkiake numër 5.

Ndërsa ka prezantuar kandidaten për kryetare të njësisë bashkiake, Erisa Xhixho, Basha premtoi se pas 9 majit qytetareve do t’u ofrohet një bashki dhe kryebashkiak i një lloji të ri që do shohë dhe degjojë problemet e qytetareve.

“Përpos vendosmërisë time për të hipotekuar dhe për të kthyer në kapitale në duart tuaja banesat ku ju jetoni, po kështu jam i vendosur, jo të zmbraps por të rikrijon bashkë me ju hapësirat e gjelbra që sot mungojnë. Hapi i parë është hedhur me kthimin e një hapësire të gjelbër, të projektuar për tu betonizuar, hapësirës të ish klubit sportiv “Dinamo”. Jam krenar që pata mundësi të bëj këtë për sportin, për lagjen tuaj, për Tiranën. Para se të vija këtu, dola nga banesa ku ishte edhe vajza ime 4 vjeçare. Më pyeti se ku po shkoj dhe i thashë që po shkoj në një takim. Për çfarë do flasës më tha. Për gjëra të ndryshme. A ka të vegjël aty? Mund të ketë i thashë unë. Po çfarë do t’u premtosh të vegjëlve? Ia ktheva me një pyetje se çfarë kërkon që t’i premtoj të vegjëlve nga ty ? U mendua fare pak dhe më tha –‘jepu një përqafim nga unë’. Pastërtia e shpirtit e të vegjëlve tanë na tregon se ku duhet të fillojmë. Ne kemi vendosur së bashku të ofrojmë një përqasje të re qeverisëse. Një bashki dhe një kryebashkiak të llojit të ri, një bashki me zemër për qytetin dhe qytetarët. Konflikti politik nuk është rruga e zgjidhjes, aq më pak rruga e vetme për qytetin tonë. Ne kemi vendosur së bashku një pakt zemrash, Tirana jonë është e para, ju jeni të parët”, deklaroi Basha.

Lulzim Basha shprehu në këtë takim, angazhimin dhe përkushtimin e tij për ndërtimin e unazës së madhe e cila cliron trafikun, përmirëson cilesinë e udhëtimit dhe të ajrit në kryeqytet, sikundër hap mbi 5 mijë vende të reja pune. Po kështu, Basha tha se do të ndërhyhet në lagjet e Tiranës për ti asfaltuar dhe krijuar hapësira të gjelbra.

ABC

[fattlumi]

Basha: 1 miliardë euro investime në infrastrukturë

Kandidati për kryetar i bashkise së Tiranës, Lulzim Basha, parashikon në planin e tij 1 miliardë euro investime në infrastrukturë në 4 vite. Në një takim me shoqatën e ndërtuesve, Basha ka garantuar se do ti jepet fund trajtimit klientelist nga Bashkia dhe të gjithë do të gjejnë hapësirat që meritojnë. Krahas përfundimit të planit urbanistik në një vit, Basha premtoi reduktim të kohës së dhënies së lejeve të ndërtimit ne 30 dite dhe heqje të burokracive.

“Jo më vonë se maji i vitit 2012 plani urbanistik do të jetë i zbatueshëm. Që nga ky moment jo më shumë se 30 ditë, me mbi 80% e procedurës, me kontakt minimal me autoritetin Bashkiak, me procedurë automatike, ju do të jeni në gjendje të aplikoni dhe të merrni lejet e ndërtimit dhe ti vini ato në zbatim. Afroj një trajtim jo klientelist, të hapur ku secili prej jush do të gjeje hapësirën që meriton dhe kërkon. Ne do të nisim në një kohë fare të shkurtër një operacion gjigant për sa i përket infrastrukturës në Tiranë. Kronologjia e kësaj agjende fillon me tenderimin brenda këtij viti të një pjesë të Unazës së madhe, e cila fillon nga ura e Brarit deri tek ura e Kamzës, me një vlerë fillestare të përllogaritur prej 270 milion euro. Si dhe tenderimin brenda këtij viti të projektit të kanalizimeve të Tiranës, me një vlerë 100 milion euro, nga të cilat, më shumë se gjysma janë siguruar. Brenda qershorit 2012, nisjen e punimeve për linjën Kinostudio-Kombinat të tramvajit, dhe Brenda Dhjetorit 2012 nisja e linjës tjetër Bregu Lumit-Selitë po me një vlerë të përllogaritur prej 100 milion eurosh. Kemi 170 milion euro rezervuar për nënkalime, parkime nëntokësore, akse të reja, dhe ndërhyrje të tjera brenda qytetit. Kemi 170 milionë euro për një park të ri, të madh të Tiranës, rrjetin e rrugëve të brendshme të qytetit, sistemimin e lagjeve me infrastrukturë sekondare dhe 230 milion euro për objekte të tjera të infrastrukturës sociale, kulturore, arsimore, pra kemi në total të planifikuar sipas këtij projekti, investime pak mbi 1 miliard euro në katër vitet e ardhshme”, u shpreh Basha.

Kandidati për kryebashkiak siguroi se kriteri i vetëm i përzgjedhjes së kompanive që do te kryejnë këto punime do të jetë cilësia dhe afati i përfundimit të punimeve

“Ajo që më ka interesuar gjithmonë është cilësia e punimit dhe afatet e punimit. Ju mateni me cilësinë dhe afatet e ndërtimit të veprave, unë matem me cilësinë dhe afatin e premtimeve të mia, sepse 4 vjet edhe në konstruksion edhe në politikë ecin shumë shpejt”, tha Basha.

Basha ritheksoi angazhimin e tij për hipotekimin e apartamenteve brenda 6 muajsh, vlerësim real të pronës dhe krijimin e hapësirave publike.

Bota Sot

[Jack Watson]

Faqja zyrtare e Bashës në Facebook, programi elektoral, lajmet më të fundit nga fushata, foto nga takimet me qytetarët, etj.


http://www.facebook.com/Tirana2011

[Ksanthi]

Per fjale keta politikanet tane jane te paret .Per brockolla dhe genjeshtra nuk jua merr njeri .Pfff kur shoh politikane me vjen tja fut me veze.

[Llapi]

Rexhep Qosja (Foto: Express)
Qosja: Lulzim Basha është vrasës

Nga Express më 19 prill 2011 në ora 15:42

Një kandidaturë dhe tri deklarata më kanë lënë pa gojë, por pas disa ditësh, kur një mik i çmuar dhe i dashur nga Tirana më tha të mos çuditem se në këtë kohë të gjitha, ama bash të gjitha, janë të mundshme, unë e mora veten dhe e bëra këtë shkrim me të cilin edhe më shumë do ta rris numrin e pretorianëve të sundimtarit të përtashëm, të cilët do të hudhin shumë shigjeta në kokën time.

Dhe, për titull të shkrimit e vura, pak të ndryshuar, pikërisht togfjalëshin ngushëllues të mikut nga Tirana: a është e mundshme? A është e mundshme të bëhet një kandidaturë e tillë dhe a është e mundshme të jepen deklarata të tilla?

Në vend se në hetime - kandidat për kryetar të kryeqytetit

Anëtari i Partisë Demokratike të Shqipërisë, Lulzim Basha, është njëri prej anëtarëve të rrallë të kësaj partie, ndoshta i vetmi anëtar i kësaj partie, i cili brenda pak vjetësh i ka ndërruar tri poste ministrore, kurse tani është kandidat edhe për postin e katërt pak më të rëndësishëm sesa postet ministrore që kishte. Herën e parë ishte ministër i Punëve Publike, Transportit dhe Telekomunikacionit; herën e dytë ishte ministër i Punëve të Jashtme të Republikës së Shqipërisë; mandej, herën e tretë, u bë ministër i Brendshëm; kurse tash, herën e katërt, është kandidat për kryetar të Bashkisë së kryeqytetit të Shqipërisë - Tiranës.

Në vendet e zhvilluara, sikundër janë Shtetet e Bashkuara të Amerikës, shtetet e Bashkimit Evropian - Gjermania, Franca, Britania e Madhe, Spanja, Holanda, Suedia, Norvegjia, Danimarka, këto piruete nëpër poste të ndryshme ministrore prej të njëjtit person sidomos për një kohë ashtu të shkurtër, do të ishin të pamundshme. Në këto vende, me tradita shtetërore dhe demokratike, asnjë vetje politike nuk shpallet i aftë për punë ministrore në të gjithë sektorët shtetërorë. Jo. Atje shkollimi, profesioni, dhuntia politike organizuese dhe, para të gjithave, integriteti moral politik, e përcaktojnë kandidatin për post politik shtetëror. Atje nuk mund të ketë anëtar partie "të aftë" për të gjithë sektorët ministrorë, sepse atje as vetë individët nuk pranojnë të bëhen ashtu lehtë të përdorshëm për çdo gjë, as vetë partitë e tyre nuk i përdorim ata ashtu lehtë për çdo gjë! Kjo mund të ndodhë, siç po ndodhë, sot për sot, vetëm në Ballkan, ndoshta vetëm tek ne, ku përdorimi dhe poltronizmi janë taktika dhe etika e përparimit politik.

Edhe më e pakuptueshme sesa gatishmëria e Lulzim Bashës që brenda një kohe fare të shkurtër, brenda disa vjetësh, të pajtohet që të bëhet ministër "i aftë", i pazëvendësueshëm, në tre sektorë të ndryshëm shtetërorë, duke u bërë ashtu nuse për Stasin e Partisë Demokratike, është pajtimi i tij dhe i udhëheqjes Demokratike që ai tani të jetë i propozuar kandidat për kryetar të bashkisë së Tiranës!

Pse mund të thuhet kështu?

Në protestat e Partisë Socialiste dhe të qytetarëve të tjerë pas 21 janarit 2011 kemi parë më shumë se tri pankarta në të cilat shkruante Lulzim Basha - vrasës! Në mediat elektronike kemi dëgjuar dhe në disa gazeta të Tiranës jo njëherë kemi lexuar se si ministri i Brendshëm, Lulzim Basha, akuzohej si fajtori kryesor për vrasjen e katër protestuesve në protestën e 21 janarit, të cilët, siç është dëshmuar tashmë, janë vrarë prej gardistëve jashtë perimetrit të ndërtesës së Qeverisë, në të cilën gjendej soditësi kryesor i protestës, kryeministri Sali Berisha!

T'i lëmë mënjanë për një çast ato që për ministrin e Brendshëm, Lulzim Basha, shkruante në ato pankarta dhe ato që për të dëgjoheshin dhe shkruheshin në mediat elektronike dhe në disa gazeta të Tiranës, t'i lëmë anash ato dhe të gjykojmë vetë.
Është e vërtetë se gjatë protestave të 21 janarit Lulzim Basha ishte ministër i Brendshëm i Republikës së Shqipërisë.

Është e vërtetë se ditën kur u vranë katër protestues jashtë perimetrit të ndërtesës së Qeverisë, Lulzim Basha ishte ministër i Brendshëm i Republikës së Shqipërisë.
Është e vërtetë se vrasja e atyre katër protestuesve jashtë perimetrit të ndërtesës së Qeverisë nuk ka mundur të ndodhë pa dijen e ministrit të Brendshëm i Republikës së Shqipërisë, Lulzim Basha e, meqenëse ministri të Brendshëm i Republikës së Shqipërisë, është treguar partiak shumë i bindshëm, shumë i dëgjueshëm, shumë i përkushtuar ndaj kryeministrit të Republikës së Shqipërisë, atëherë mund të thuhet se vrasja e katër protestuesve nuk ka mundur të ndodhë pa qenë i vënë në dijeni edhe kryeministri se do të shtihej me armë ndaj protestuesve.

Këto të dhëna, që janë të vetmet të vërteta për mendjen objektive politike, deshëm s'deshëm ne, deshi s'deshi udhëheqja e Partisë Demokratike të Shqipërisë, deshi s'deshi kryeministri i Shqipërisë, Sali Berisha, deshi s'deshi ministri i Brendshëm i Republikës së Shqipërisë, Lulzim Basha, e bëjnë ministrin e Brendshëm të Republikës së Shqipërisë, Lulzim Bashën, kandidat për hetim nga Prokuroria e Përgjithshme e Republikës së Shqipërisë në lidhje me vrasjen e katër protestuesve më 21 janar 2011.

Në vendet demokratike, në vendet në të cilat, si tha kryetari i Francës, Nikola Sarkozi, protestuesit nuk vriten prej policisë dhe gardistëve, domethënë prej shtetit, as kur bëjnë protestë të dhunshme, ministrit të Brendshëm, Lulzim Basha, tashmë do të duhej t'i ishte marrë imuniteti i deputetit dhe do të duhej të ishte në dispozicion të Prokurorisë së Përgjithshme për hetime për shkak të vrasjes së katër protestuesve në protestën e 21 janarit. Mund të hamendjesohet se në një vend vërtet demokratik, në të cilin institucionet e pavarura janë vërtet të pavarura, hetimet ndaj ministrit të Brendshëm, Lulzim Bashës, tashmë do të duhej të ishin kryer dhe ministri i Brendshëm, Lulzim Basha, tashmë do të duhej të ishte duke vuajtur fajin politik, juridik dhe moral për vrasjen e katër protestuesve në protestën e 21 janarit.

Por, shikuar nga ana morale dhe humane, ministri i Brendshëm i Republikës së Shqipërisë, Lulzim Basha, është fajtor jo vetëm për vrasjen e katër protestuesve dhe keqtrajtimin e shumë protestuesve të marrë në hetime a të burgosur, por edhe për vetëvrasjen e para disa ditëve të birit njëzetedyvjear të njërit nga protestuesit e vrarë.

Nuk ka dyshim se të gjitha këto të dhëna janë të mjafta, madje, më tepër se të mjafta, që në një vend demokratik evropian të mos i shkojë kujt mendja që një zyrtar të tillë ta propozojë për kryetar të bashkisë së kryeqytetit apo të cilitdo qytet tjetër të vendit. Në çdo vend demokratik evropian dhe joevropian, propozimi i një ish zyrtari të tillë për kryetar bashkie të kryeqytetit a të cilitdo qytet tjetër do të shikohej si provokim që u bëhet qytetarëve. Është fyerje për ndërgjegjen e tyre, për integritetin e tyre politik dhe moral, është fyerje për qytetarinë e tyre, që t'u nxirret përpara, për ta votuar a mosvotuar, zyrtari karriera politike dhe shtetërore e të cilit, ndërgjegjja njerëzore e të cilit, është e rënduar, shumë e rënduar, prej vrasjes jashtë perimetrit të ndërtesës së Qeverisë të katër protestuesve, prej keqtrajtimit dhe burgosjes së shumë protestuesve dhe, më në fund, prej vetëvrasjes së birit të njërit nga protestuesit.

Si qytetar i Tiranës, natyrisht, me nënshtetësi të Republikës së Shqipërisë unë, vetë, e përjetoj si fyerje të ndërgjegjes dhe të integritetit tim politik dhe moral kandidimin e ministrit të Rendit Publik, Lulzim Bashës,për kryetar të Bashkisë së Tiranës.

Çka të them më tej? Të them: në jetën tonë politike e shoqërore, në totalitarizmin tonë partitokratik, ende të gjitha janë të mundshme, prandaj, ja, është i mundshëm edhe një kandidim i tillë!

Por, edhe diçka tjetër do të jetë e mundshme: kur një ditë Shqipëria të bëhet shtet vërtet demokratik dhe shtet i së drejtës, në të cilin do të funksionojnë të gjitha institucionet, prandaj edhe Gjyqësori, do të jetë e mundshme, madje, e domosdoshme, që Lulzim Basha të gjykohet për krimin - vrasjen e 4 protestuesve më 21 janar 2011.

Tri deklarata të gabuara

Së shpejti bëhet një muaj prej se zëvendëskryeministri dhe ministri i Jashtëm i Shqipërisë, Edmond Haxhinasto, ishte në Kosovë për vizitë zyrtare shtetërore. Gjatë kësaj vizite dyditore, përpos të tjerash, ai dha edhe tri deklarata, që nuk mund të harrohen. Në mediat e Prishtinës vetëm njëra prej tyre - ajo për mosndryshim të kufijve, u përimtua kujdesshëm në disa gazeta, kurse dy të tjerat po thuaj u heshtën.
Deklarata e parë: ministri i Jashtëm i Shqipërisë, Edmond Haxhinasto, tha, te varri i ish kryetarit të Lidhjes Demokratike të Kosovës, Ibrahim Rugova, se arrestimet e nëntë pjesëtarëve të Ushtrisë Çlirimtare të Kosovës, me vendimin e EULEX-it, u bënë në bazë të ligjeve të Kosovës dhe të ligjeve të Bashkimit Evropian! Nuk e di, nuk kam lexuar dhe nuk kam dëgjuar, se Bashkimi Evropian ka ligj të veçantë për arrestimin e pjesëtarëve të Ushtrisë Çlirimtare të Kosovës, por e di se Republika e Kosovës nuk ka ligj të tillë. Republika e Kosovës, si me Kushtetutën e saj, ashtu edhe me ligje përkatëse, ka bërë të mundshme që të nxirren në gjyq dhe të dënohen të gjithë ata që bëjnë krime dhe, ashtu, shkelin Kushtetutën dhe ligjet e Republikës së Kosovës. Por, si edhe shqiptarët e tjerë në Kosovë, ashtu edhe hartuesit e Kushtetutës dhe të ligjeve të Kosovës e dinë se Ushtria Çlirimtare e Kosovës ka bërë luftë çlirimtare, domethënë luftë të drejtë, prandaj pjesëtarët e saj nuk kanë bërë krime.

Duke mbrojtur familjen e vet, prindërit e vet, vëllezërit e motrat e veta, gruan dhe fëmijët e vet, duke mbrojtur shtëpinë e vet, duke mbrojtur Kosovën prej terrorit shtetëror të Serbisë, prej policisë, ushtrisë dhe paramilitarëve të Serbisë, ata vetëm sa i janë përmbajtur Kartës së Kombeve të Bashkuara, në të cilin flitet për të drejtën natyrore të popujve për vetëmbrojtje. Po të mos kishte bërë këso lufte, të drejtë, vetëmbrojtëse Ushtria Çlirimtare e Kosovës, Shtetet e Bashkuara të Amerikës nuk do ta njihnin Ushtrinë Çlirimtare të Kosovës dhe nuk do të organizonin as Konferencën e Rambujesë në të cilën delegacioni i Kosovës ishte i udhëhequr prej përfaqësuesit politik të UÇK-së, Hashim Thaçi, as nuk do të bënin fushatën e bombardimeve ndaj objekteve ushtarake, policore të Serbisë dhe, në përgjithësi, të Jugosllavisë së mbetur.

Po, pavarësisht prej sa u tha, Zëvendëskryeministri dhe ministri i Jashtëm i Shqipërisë, Edmond Haxhinasto, nuk do të duhej ta bënte deklaratën e sipërtheksuar edhe për një arsye tjetër, të cilën asnjë diplomat shqiptar a i huaj, si diplomat, nuk do të duhej ta pohonte. Para se të ishte nisur për vizitë në Kosovë ai do të duhej të ishte bërë me dije, prej bashkëpunëtorëve të vet në Tiranë, se në Kosovë i madh e i vogël, jozyrtar e zyrtar, shoqëri e parti, Kuvend e Qeveri janë kundër këtyre burgosjeve dhe në deklarata të veçanta apo në kumtesa institucionale i dënojnë ato, duke i quajtur ashtu edhe si duhet të quhen ato: të palejueshme dhe të papranueshme për Kosovën dhe për popullin shqiptar, sepse barazojnë të pushtuarin, viktimën me pushtuesin, agresorin, dhe synojnë të njollosin luftën çlirimtare të Ushtrisë Çlirimtare të Kosovës.

Si shqiptar që është, Zëvendëskryeministri dhe Ministri i Jashtëm i Shqipërisë do të duhej ta dinte se çdo përndjekje, çdo ndëshkim, çdo gjykim të pjesëtarëve të Ushtrisë Çlirimtare të Kosovës populli shqiptar e përjeton me indinjatë dhe pezëm. Si diplomat, ndërkaq, Edmond Haxhinasto, do të duhej të nderonte ndjenjat e këtilla të shqiptarëve të Kosovës e të numrit më të madh të shqiptarëve në përgjithësi dhe t'u shmangej deklaratave si kjo.

Për më tepër ai do të duhej ta dinte se populli shqiptar, jo vetëm në Kosovë, e përjeton me indinjatë dhe me pezëm të madh terrorizimin e dyfishtë dhe të dyhershëm që u bëhet sot dy luftëtarëve të Ushtrisë Çlirimtare të Kosovës, që janë ndër luftëtarët më të merituar për lirinë dhe pavarësinë e Kosovës: Ramush Haradinajt dhe Fatmir Limajt.
Deklarata e dytë: Zëvendëskryeministri dhe ministri i Punëve të Jashtme të Shqipërisë, Edmond Haxhinasto, tha, duke bërë nderime te varri i ish kryetarit të Lidhjes Demokratike të Kosovës, Ibrahim Rugova, se Kosova është bërë shtet dhe po ndërtohet shtet mbi idenë e Ibrahim Rugovës për pavarësinë e saj! Nuk ka dyshim se kjo është një deklaratë që mund të quhet e pazakonshme për dy arsye: e para, mund të quhet e pazakonshme për arsye se, si e tillë, si deklaratë historike, me synim shkencor, bëhet prej një politikani, në të vërtetë diplomati që nuk ka të drejtë të marrë rolin e shkruesit të historisë. Diplomatët e vendeve me tradita shtetërore, politike e diplomatike, kurrë nuk mund të dëgjohen duke bërë hierarki të tilla në historinë e popujve e të shteteve që vizitojnë.

Ata nuk i lejojnë vetes të bëhen historianë duke mos qenë historianë; ata nuk i lejojnë vetes të bëhen historianë duke mos qenë historianë me deklarata të tilla, që tingëllojnë aq propagandistike. Dhe, nuk ia lejojnë vetes këtë rol jo vetëm pse janë diplomatë, por edhe pse nuk e dinë të vërtetën. E dyta, deklarata e Ministrit Edmond Haxhinasto është e pazakonshme edhe për arsye se ajo që pohohet në të nuk është e vërtetë. Kryetari i Lidhjes Demokratike të Kosovës dhe kryetari i Kosovës kur Kosova ende nuk ishte bërë shtet nuk është njeriu mbi idenë e të cilit është fituar pavarësia e Kosovës dhe me idenë e të cilit po ndërtohet shteti i Kosovës. Jo. Jo. Kryetari i Lidhjes Demokratike të Kosovës, Ibrahim Rugova, në radhën e gjatë të atyre që kanë krijuar dhe kanë përhapur idenë e pavarësisë së Kosovës dhe në radhën e atyre që i kanë filluar përpjekjet politike për pavarësinë e Kosovës nuk është kurrkund, kurse në fund të këtyre përpjekjeve është njeriu i fundit. Kjo radhë e gjatë e luftëtarëve politikë për pavarësinë e Kosovës pas Luftës së Dytë Botërore fillon me Adem Demaçin, me organizatën ilegale të krijuar prej tij dhe vazhdon me të burgosur të tjerë politikë e me organizata të tjera ilegale deri në vitet nëntëdhjetë të shekullit të kaluar kur ideja e pavarësisë së Kosovës bëhet ide pothuaj e gjithë popullit shqiptar të Kosovës e kur fillon edhe krijimi i partive të para politike shqiptare.

Zëvendëskryeministri dhe ministri i jashtëm i Shqipërisë, Edmond Haxhinasto, do të duhej ta dinte se në programin e saj të parë politik, me të cilin është themeluar Lidhja Demokratike e Kosovës, nuk kërkohej pavarësi, por autonomi e Kosovës, madje një autonomi dukshëm më e ngushtë se ajo e vitit 1974 në kuadër të Serbisë e të Jugosllavisë. Më në fund, LDK-ja me kryetar Ibrahim Rugovën do të jetë parti politike shqiptare e regjistruar në Ministrinë e Drejtësisë së Jugosllavisë, me çka dëshmohet se ideja e pavarësisë së Kosovës dhe LDK-ja, se ideja e pavarësisë së Kosovës dhe Ibrahim Rugova atëherë, kur radha e ideologëve dhe luftëtarëve politikë dhe jo vetëm politikë për pavarësinë e Kosovës, ishte shumë e gjatë, ende përjashtoheshin mes vete!

Zëvendëskryeministri dhe Ministri i Jashtëm i Shqipërisë, Edmond Haxhinasto, si politikan dhe si diplomat do të duhej ta dinte: se te varri i ish kryetarit të Lidhjes Demokratike të Kosovës dhe të Kosovës kur ajo ende s'ishte bërë shtet, Ibrahim Rugova, atë nuk e çojnë meritat e vërteta të Ibrahim Rugovës për pavarësinë e Kosovës, por propagandat partiake që aq shumë janë duke e shtrembëruar, duke e falsifikuar, duke e zvetënuar dhe duke e vjedhur historinë më të re të popullit shqiptar në Kosovë dhe në Shqipëri; se nderime të shtira, si fryt i përkohshëm i këtyre propagandave dhe allishverisheve partiake para e paszgjedhore te varri i ish kryetarit të Lidhjes Demokratike të Kosovës, janë edhe nderimet që i bëjnë te varri atij edhe disa vetje që shumëkush s'ka besuar se do të shiheshin aty ndonjëherë!

Por, Zëvendëskryeministri dhe ministri i Punëve të Jashtme të Shqipërisë, Edmond Haxhinasto, do të duhej ta dinte gjithashtu se historia shqiptare, historia e Shqipërisë shtetërore dhe e Kosovës, një ditë, pashmangshëm, do të pastrohet prej gënjeshtrave, prej shtrembërimeve, prej zvetënimeve, prej ndotjeve të sotme partiake dhe politike. Për fat, kriteret partiake dhe politike kurrë dhe kurrkund nuk mund të bëhen kritere të përhershme të shkencës. Përpos në kokat e mediokriteteve të historisë!
Deklarata e tretë: zëvendëskryeministri dhe ministri i Jashtëm i Shqipërisë, Edmond Haxhinasto, tha, gjatë vizitës në Prishtinë, se ideja për bashkim midis shteteve apo ndryshimi i kufijve është e dëmshme për Ballkanin Perëndimor dhe idetë e tilla Tirana zyrtare nuk i mbështet! Edhe kjo është një deklaratë fatkeqe e Zëvendëskryeministrit dhe ministrit Edmond Haxhinasto.

Asnjë ndryshim i kufijve nuk mund të quhet i dëmshëm në qoftë se popujt që kanë kufij mes vete pajtohen me atë ndryshim. Për popullin shqiptar ndryshimi i kufijve midis Kosovës dhe Shqipërisë në asnjë pikëpamje nuk mund të quhet i dëmshëm as nuk do të duhej të quhej i papranueshëm nga Tirana zyrtare sepse është kufi midis dy shteteve shqiptare. Ideja për bashkim kombëtar të shqiptarëve, prandaj, jo vetëm se nuk mund të quhet e dëmshme - siç e quajti në Prishtinë Zëvendëskryeministri dhe ministri i Jashtëm, Edmond Haxhinasto, por do të ishte shumë e dobishme. Vetëm ajo do të përfaqësonte zgjidhje të përhershme të çështjes shqiptare dhe vetëm bashkimi i Kosovës dhe i Shqipërisë do ta bënte të mundshme shprehjen e plotë të të gjitha potencialeve natyrore dhe krijuese njerëzore të Kombit shqiptar.

Nuk ka dyshim se të tri deklaratat e trajtuara këtu të zëvendëskryeministrit dhe ministrit të Jashtëm të Shqipërisë, Edmond Haxhinasto, në Prishtinë, më 18 e 19 mars, pra, në prag të vizitës së kryetarit (të paligjshëm) të Kosovës në Shqipëri, Behgjet Pacolli, janë deklarata të paqëndrueshme, madje, të pavërteta, kundërhistorike, që nuk do të duhej të bëheshin. U bënë sepse zëvendëskryeministri dhe ministri i Jashtëm i Shqipërisë edhe ishte dërguar për t'i bërë ato në Prishtinë. Dhe, ishte dërguar prej kryeministrit të shumëfytyrshëm të Shqipërisë, i cili, edhe Kosovën e flijon për hir të mbajtjes sa më të gjatë në pushtet - në regjimin e tij autoritar!

(Shkrimi është botuar sot në Gazetën Shqiptare)

[toni karlosi]

Qosja: Lulzim Basha është vrasës

a thua ky akademiku e drejtoi Kosoves ,e tash perzihet ne punet e Shqiperise?

[Llapi]

Qosja sërish sulmon ashpër Berishën, “skenarist i gjenocidit”

Publikuar: Sot, më 27 prill 2011

Tiranë, 27 prill - Në Muzeun Historik Kombëtar, në Tiranë, domethënë në Muzeun e historisë së shqiptarëve, pjesëtarë të të cilit jetojnë jo vetëm në Shqipërinë shtetërore, por edhe në Kosovë, në Maqedoni, në Mal të Zi, në Luginë të Preshevës, në Itali, në Greqi, në Turqi, në një varg vendesh evropiane, në SHBA, në Kanada, në Australi, në Zelandë të Re e në vende të tjera, gjendet PAVIJONI I GJENOCIDIT. Sado nuk e dija saktë se cilën ditë, cilën javë, cilin muaj dhe cilin vit është hapur, këto ditë mësova se është hapur në vitin 1996, kur kryeministri i sotëm i Shqipërisë ishte ende kryetar i Shqipërisë.
Në kohën kur flitej për nxjerrjen e ligjit për gjenocidin komunist në Shqipëri dhe për krijimin e, nuk më kujtohet tani, Institutit, Muzeut a PAVIJONIT TË GJENOCIDIT, në një artikull për një çështje tjetër kisha shkruar disa fjalë edhe për këtë "gjenocid". Meqenëse ligji për gjenocidin nuk u nxor dhe nuk u nxor sepse, siç u pa shpejt, propozuesit e tij, gjenocidit ia caktonin kuptimin siç donin vetë e jo siç ia ka caktuar OKB-ja, kurse nisma për krijimin e Institutit, Muzeut a Pavijonit të gjenocidit u sendërtua me krijimin e PAVIJONIT TË GJENOCIDIT, unë e harrova gati plotësisht çështjen e "gjenocidit", që shqiptarët paskan bërë ndaj vetvetes në kohën e komunizmit, dhe vazhdova të merrem me çështje të tjera politike në Shqipëri, me dhunën shtetërore serbe në Kosovë dhe me politikën paqësore, në të vërtetë nënshtruese të disa partive tona, në krye me LDK-në, ndaj asaj dhune.
Tani, rreth pesëmbëdhjetë vjet më vonë, diku në pjesën e tretë të shkurtit të këtij viti, institucioni në të cilin ruhen dëshmitë e "gjenocidit" që paskan bërë shqiptarët ndaj vetvetes, papritmas më del parasysh: në një emision, në njërin prej televizioneve të Tiranës, për Muzeun Historik Kombëtar, shoh se si mbi një derë ishte shkruar me shkronja posaçërisht të dukshme: PAVIJONI I GJENOCIDIT .
E pyes veten: a po shoh mirë? A po shoh mirë apo më bëjnë sytë?
I heq syzet, i fshij kujdesshëm, i vë prapë dhe ngrejë kokën e shikoj prapë televizionin: shoh prapë çka kisha parë pak më parë: PAVIJONI I GJENOCIDIT. Kamera televizive është përqendruar pikërisht në të: në PAVIJONIN E GJENOCIDIT. Dhe, dëgjoj: do të jetë gati, në katin e tretë të Muzeut Historik Kombëtar, deri nga fundi i prillit, kur fillon sezoni turistik; dhe do të jetë gati në atë kohë me qëllim që të plotësojë, që të kënaqë interesimet e turistëve për gjenocidin komunist!
Nuk mund ta di a ka edhe tani gjë dhe në qoftë se ka - çka ka para se të hapet solemnisht, në atë pavijon. E di, ndërkaq, se krijimi i këtij pavijoni, që quhet PAVIJONI I GJENOCIDIT, më parë sesa gjykimit të shëndoshë e larghedhës i detyrohet gjykimit të errësuar, dritëshkurtër politizues. Dhe, e di se krijimi i këtij pavijoni në Muzeun Historik Kombëtar në Tiranë e ballafaqon mendjen, ndërgjegjen dhe etikën kombëtare shqiptare me një sërë pyetjesh, të cilat pashmangshëm kërkojnë përgjigje, natyrisht në qoftë se duam të mendojmë drejt, objektivisht, për përmbajtjen, për domethënien dhe për ndikimin e tij, në njërën anë, në marrëdhëniet brendashqiptare e, në anën tjetër, në mendimet e të tjerëve për ne.
Ja disa prej këtyre pyetjeve.
1. A është shkruar në histori për ndonjë popull, i cili mund të ketë bërë gjenocid ndaj vetvetes?
Deri sot nuk kam lexuar të ketë ndonjë popull të tillë, i cili ka bërë gjenocid ndaj vetvetes. Është shkruar kur e kur në shtypin botëror për gjenocidin e kmerëve të kuq ndaj kmerëve në Kamboxhia gjatë viteve 1975-1979, por në Kamboxhia, në Pnom Pen a në ndonjë qytet tjetër të këtij shteti, nuk e di se është ngritur institut, muze a pavijon në kuadrin e ndonjë instituti a muzeu, për gjenocidin e kmerëve ndaj vetvetes.
Në Rusi, pas rënies së diktaturës komuniste, është shkruar shumë, shumë për terrorin stalinist, për internimet masive të rusëve e pjesëtarëve të kombësive të tjera të Bashkimit Sovjetik në Siberi, për likuidime masive, sidomos për likuidime të shumë intelektualëve, midis të cilëve edhe të shumë shkrimtarëve, shkencëtarëve dhe oficerëve të lartë, por rusët nuk kanë themeluar as farë instituti, as farë muzeu, as farë pavijoni në kuadrin e farë institucioni a muzeu për gjenocidin e rusëve ndaj vetvetes.
Në Çeki, më shumë se në disa vende të tjera ish komuniste, është shkruar për dhunën komuniste, sidomos për dhunën e tmerrshme pas përpjekjeve të dështuara për reforma në vitin 1968, por çekët nuk pranojnë se kanë bërë gjenocid ndaj vetvetes, prandaj kanë themeluar jo institut, jo muze, jo pavijon të gjenocidit në kuadër të tyre, por një muze që e kanë quajtur Muzeu i dhunës komuniste.
Për dhunën në kohën e komunizmit është shkruar shumë në Hungari, në Poloni, në Rumani, por as në Hungari, as në Poloni, as në Rumani nuk është themeluar farë instituti, muzeu a pavijoni në kuadrin e tyre për gjenocidin e hungarezëve, polakëve a rumunëve ndaj vetvetes.
Në histori dihet për popuj që kanë jetuar gjatë, që kanë pasur një qytetërim sado kudo të zhvilluar, por dikur janë zhdukur. Një popull i tillë, i njohur, që kishte një qytetërim pak a shumë të zhvilluar, që kishte shtet një kohë, janë edhe hazarët. Janë zhdukur vonë, diku rreth shekullit XI, dhe janë zhdukur jo pse kanë bërë gjenocid ndaj vetvetes, por pse janë tretur, janë përngjashmuar me popujt e tjerë fqinjë.
Përpos se nuk di për popull që është zhdukur sepse ka bërë gjenocid ndaj vetvetes, historia nuk di as për popull që mund të ketë bërë ndonjëherë farë gjenocidi ndaj vetvetes, ndërsa vazhdon të jetojë sot.
Në qoftë se u besojmë historive të popujve të tjerë, të zhdukur a të gjallë, del, kështu, se shqiptarët janë i vetmi popull në planetin e Tokës, të cilët paskan bërë gjenocid ndaj vetvetes! Shteti i sotëm shqiptar synon që ky pohim tragjik me "të dhëna" të shqiptohet në PAVIJONIN E GJENOCIDIT në Muzeun Historik Kombëtar, në Tiranë!
2. A mund të thuhet se në Shqipërinë komuniste kishte program politik dhe shtetëror për zhdukjen e pjesëtarëve të ndonjë bashkësie racore, të ndonjë shtrese shoqërore, të ndonjë bashkësie etnike, të ndonjë bashkësie fetare apo të pjesëtarëve të ndonjë përkatësie tjetër?
Jo. Program i tillë nuk është zbuluar deri sot sepse një program i tillë nuk ekzistonte - kurrë në Shqipërinë komuniste a jokomuniste.
3. A mund të thuhet e të faktohet se dhuna shtetërore në Shqipërinë komuniste ka sjellë gjenocid ndaj shqiptarëve, ndaj ndonjë bashkësie tjetër racore, ndaj ndonjë bashkësie tjetër etnike, ndaj ndonjë bashkësie fetare, ndaj pjesëtarëve të ndonjë shtrese shoqërore a të ndonjë përkatësie tjetër?
Jo. Kurrë. Në Shqipërinë komuniste ushtrohej dhunë ndaj vetjeve të ndryshme, të cilët më pak a më shumë shkelnin ligjet shtetërore, mohonin ideologjinë, politikën a rendin në fuqi, por dhunë masive për dëbim a zhdukje ndaj çfarëdo bashkësie a grupi etnik, racor, fetar, klasor e të tjera nuk kishte. Në kohën e komunizmit kufijtë e Shqipërisë shtetërore ruheshin jashtëzakonshëm, ku e ku edhe me tela të elektrifikuar, sa prej armikut të jashtëm aq për të penguar largimet vetjake a grupore të qytetarëve të Shqipërisë në vende të tjera, që mund të ndikonin në dobësimin demografik të vendit. Hajde, ta krahasojmë sjelljen e këtillë të regjimit komunist, i cili bën çmos që t'i mbajë nënshtetasit në vendin e vet, duke u dhënë punë po thuaj të gjithëve, me sjelljen e regjimit të sotëm, i cili bën çmos që sa më shumë shqiptarë të shpërngulen në botë, qoftë për t'u krijuar ashtu hapësirë punësimi anëtarëve të partive në pushtet, qoftë për të marrë sa më shumë dërgesa financiare prej atyre të shpërngulurve në botë!
Në Shqipërinë e Enver Hoxhës, si edhe në vendet tjera komuniste, si edhe në një varg vendesh të demokracisë tradicionale, joliberale, shteti shqiptar shumë më tepër kujdesej për të drejtat dhe interesat e shoqërisë si tërësi, për zhvillimin e përgjithshëm të saj, për arsimin, për kulturën, për shëndetësinë, për emancipimin e saj, e shumë më pak për të drejtat njerëzore e interesat e vetjeve të veçanta. Në të vërtetë, në emrin e interesave të shoqërisë si tërësi, cenoheshin, shpesh, pa arsye shumë të qëndrueshme të drejtat e interesat vetjake. Por, e gjithë kjo as nuk mund të ishte politikë, as nuk mund të ishte ideologji, as nuk mund të ishte praktikë e gjenocidit, siç do të donin të bindnin opinionin shqiptar projektuesi, organizuesit dhe merenduesit e PAVIJONIT TË GJENOCIDIT. E gjithë kjo tregon qartë, ndërkaq, se projektuesi, organizuesit dhe merenduesit e PAVIJONIT TË GJENOCIDIT ose nuk dinë se çka do të thotë nocioni gjenocid, ose e shtrembërojnë, e keqpërdorin, e falsifikojnë çdo kuptim shkencor të tij. E nocioni gjenocid, si thuhet, shkurt, në numrin më të madh të fjalorëve të sociologjisë, të politikologjisë a të filozofisë është: "çdo veprimtari për zhdukje ose shfarosje të paramenduar dhe sistematike të krejt një kombi, grupi etnik, racor ose kulturor".
Ta supozosh një veprimtari të tillë, që sjell gjenocid, në cilëndo periudhë të shtetit shqiptar, Shqipërisë, prandaj edhe në periudhën e komunizmit, është një çmenduri kundërkombëtare.
4.Sa mund të jetë numri i shqiptarëve të përndjekur e të zhdukur në kohën e komunizmit në Shqipëri?
Sa më ka rënë të lexoj, të dhëna të sakta për numrin e shqiptarëve të përndjekur dhe të likuiduar në kohën e komunizmit në Shqipëri ende nuk janë dhënë. Shifrat e botuara në gazeta, në revista, në libra të veçantë deri tani, si e thonë edhe autorët e atyre shifrave, më së shpeshti janë të përafërta, domethënë të hamendësuara. Po të krahasojmë numrin e shqiptarëve të përndjekur dhe të likuiduar në Jugosllavinë komuniste, e cila në Perëndim quhej diktaturë e mëndafshtë, në qoftë se këtë krahasim e bëjmë, natyrisht, duke pasur parasysh numrin e banorëve të njërit vend - të Shqipërisë dhe numrin e banorëve të vendit tjetër - të Jugosllavisë, do të shohim se dhuna në Jugosllavi, sidomos, në njëzet vitet e para pas Luftës së Dytë Botërore, ishte shumë më e përshtrirë dhe më e madhe se në Shqipërinë shtetërore. Pas rënies së komunizmit janë botuar të dhëna që dëshmojnë se vetëm në kampet e përqendrimit, siç ishte kampi në ishullin famëkeq Goli Otok, ku çoheshin kundërshtarët politikë, që e kundërshtonin prishjen e marrëdhënieve të Jugosllavisë me Bashkimin Sovjetik pas Rezolutës së Informbyrosë më 1948 me të cilën dënohej Jugosllavia, u janë nënshtruar trajtave më të paimagjinueshme të dhunës disa qindra mija komunistë e jokomunistë, të cilët adhuronin Rusinë a Stalinin, kurse janë likuiduar disa dhjetëra mijë.
Më tej, me të dhëna arkivore është dëshmuar se në vitin e parë pas çlirimit prej pushtimit gjerman vetëm në Beograd janë pushkatuar rreth njëqind mijë veta të konsideruar armiq ideologjikë dhe politikë, pjesëtarë të formacionit luftarak çetnik të Drazha Mihailloviqit, armiq të revolucionit, kundërshtarë të kolektivizimit, bashkëpunëtorë të pushtuesit, argëtues të pushtuesve. E të tjerë. Midis të pushkatuarve kishte edhe: studiues të njohur shkencorë, shkrimtarë të njohur, piktorë të njohur, skulptorë, aktorë, këngëtarë. Shkruhet se ndër të pushkatuarit ishte edhe aktorja më e lavdishme e teatrit serb, e akuzuar se kishte argëtuar gjermanët me artin e saj teatror.
Aspak më e mëshirshme dhe aspak më e rrudhur nuk ishte dhuna as ndaj kundërshtarëve ideologjikë e politikë, sidomos, ndaj pjesëtarëve dhe ithtarëve të regjimit kuisling të ustashëve në Kroaci.
Me gjithë këtë dhunë shumë të përshtrirë e të shumëmënyrshme në Jugosllavinë komuniste, as serbët, as kroatët, as sllovenët, as malazeztë, as boshnjakët, as maqedonasit, nuk flasin dhe nuk shkruajnë se në kohën e komunizmit është bërë gjenocid ndaj tyre. Si të flasin e të shkruajnë? Të gjithë, natyrisht, cilët më shumë e cilët më pak, ishin në pushtet, prandaj vetëdija politike, vetëdija historike, dinjiteti kombëtar nuk i lejon të thonë se, ja, paskan bërë gjenocid ndaj vetvetes.
Menjëherë pas çlirimit të Francës prej pushtimit gjerman, në Francë janë bërë shumë pushkatime: janë pushkatuar, thuhet dhe shkruhet, shumë francezë që kanë marrë pjesë në administratën e regjimit kolaboracionist të Petenit, janë pushkatuar shumë bashkëpunëtorë të tjerë të pushtuesve, janë pushkatuar shumë pronarë të hoteleve, të restoranteve, të kafeneve, që u kanë shërbyer gjermanëve, janë pushkatuar shumë artistë dhe joartistë - zbavitës të gjermanëve.
Numri më i madh i të pushkatuarve ishte në Paris. Një ditë, shpejt pas fillimit të pushkatimeve, njëri prej bashkëpunëtorëve të tij do t'ia tregojë Sharl De Golit numrin e të dënuarve me vdekje. I befasuar, De Goli do t'i thotë: ndalojeni dënimin me vdekje se kështu do ta dënojmë me vdekje gjithë Parisin!
Askush, asnjë kundërshtar a armik i Lëvizjes Franceze të Rezistencës dhe i Sharl De Golit nuk ka thënë dhe nuk ka shkruar ndonjëherë se në Francë është bërë gjenocid.
Francezët e mençur nuk thonë dhe nuk shkruajnë - kurrë dhe kurrkund, as se francezët kanë bërë gjenocid ndaj vetvetes në kohën e Revolucionit të vitit 1789 kur gijotina me vite ka punuar çdo ditë. Me të, me gijotinën, do të priten kokat e mija e mija francezëve, madje edhe të disa krijuesve e filozofëve mendjendritur që nuk i harron historia.
Francezët e mençur nuk thonë dhe nuk shkruajnë se francezët kanë bërë gjenocid ndaj vetvetes as gjatë tiranisë pesëmbëdhjetëvjeçare të Napoleon Bonapartit, megjithëse luftërat e tij e kishin lënë Francën pa rini mashkullore, e cila dhunshëm mobilizohej në Armatën e tij, duke e përgjysmuar numrin e përgjithshëm të popullsisë franceze.
Për gjenocid të bërë ndaj vetvetes, ndërkaq, nuk flasin dhe nuk shkruajnë as gjermanët: as gjermanët e Lindjes, as gjermanët e Perëndimit .
Pasojat e politikës naziste të Adolf Hitlerit, që do të shkaktojë Luftën e Dytë Botërore, do të jenë tragjike jo vetëm për numrin më të madh të shteteve të Evropës, por edhe për vetë Gjermaninë. Në vitin e fundit të luftës, Adolf Hitleri me bashkëpunëtorët e tij do ta vazhdojë luftën duke mobilizuar edhe të rinjtë e moshës jomadhore, madje edhe katërmbëdhjetëvjeçarët. Fundin e Luftës së Dytë Botërore, Gjermania do ta presë me numër tmerrshëm të zvogëluar të meshkujve. Politikanët dhe intelektualët e sotëm gjermanë thonë dhe shkruajnë se Gjermaninë e pasluftës e kanë ndërtuar gratë gjermane - se meshkuj gati se s'kishte! Por as politikanët, as intelektualët gjermanë nuk thonë e nuk shkruajnë se në shtetin gjerman prej vitit 1933, kur Hitleri do të vijë në pushtet, e deri në vitin 1945, kur Hitleri do të bëjë vetëvrasje, gjermanët na paskan bërë gjenocid ndaj vetvetes. Jo. Nazistët kanë bërë gjenocid ndaj hebrenjve, por jo ndaj gjermanëve.
Megjithëse komunizmi në Republikën e ashtuquajtur Demokratike Gjermane ishte jashtëzakonisht i egër, shumë më i egër se në disa vende të tjera komuniste, politikanët dhe historianët gjermanë, që kishin jetuar atje, sot flasin e shkruajnë për përndjekjet dhe për dhunën e jashtëzakonshme, por jo për farë gjenocidi që mund të kenë bërë gjermanët lindorë ndaj vetvetes.
E dimë, ndoshta të gjithë, se në Mesjetën e vonshme, ishte një organizim me shtrirje në disa vende të Evropës, që quhej Inkuizicion e që - si thonë studiuesit e tij - ushtronte dhunë të paramenduar e sistematike ndaj të ashtuquajturve heretikë, që në gjuhën e sotme do të quheshin disidentë fetarë, ndaj grave të trajtuara shtriga dhe ndaj rrënjësve të kolonive. Viktima të Inkuizicionit do të jenë: në Evropë - mbi një milion gra dhe disa qindra mijëra meshkuj, ndër të cilët edhe shkencëtarë e krijues të tjerë të lavdishëm dhe në kolonitë - miliona pjesëtarë të rrënjësve! Por, as anglezët e mençur, as francezët e mençur, as spanjollët, italianët e holandezët e mençur nuk thonë e nuk e shkruajnë se organizatat e inkuizicionit kanë bërë gjenocid jo vetëm ndaj popujve të vet, por as ndaj rrënjësve të kolonive.
Të vazhdojmë më tej dhe të pranojmë për një çast se ja, Partia e Punës e Shqipërisë, e kjo domethënë se shqiptarët, paskan bërë gjenocid ndaj vetvetes, ta pranojmë, pra, për një çast këtë marrëzi e të shohim se ku na çon ky pohim dhe me çfarë obligimesh politike, shoqërore dhe morale ngarkohen ata që e pranojnë e, sidomos, ata që e kanë trilluar.
5. Në qoftë se në Shqipërinë shtetërore, në kohën e komunizmit, na qenka bërë gjenocid ndaj popullit shqiptar, pashmangshëm do të shtrohet edhe kjo pyetje: a mund të quhet i liruar prej çdo faji, çdo përgjegjësie politike e morale për sendërtimin e gjenocidit në kohën e komunizmit edhe ideologu politik dhe ndërtuesi shtetëror i PAVIJONIT Të GJENOCIDIT, kryeministri i sotëm i Shqipërisë, Sali Berisha? A mund të quhet i liruar prej çdo faji, çdo përgjegjësie politike e morale, njeriu i cili ka pranuar të bëhet sekretar i organizatës themelore të Partisë së Punës së Shqipërisë në Fakultetin e Mjekësisë, në të vërtetë në Universitetin Shtetëror të Tiranës, i cili njëkohësisht ka pranuar të bëhet kandidat (i merituar) për anëtar të Komitetit Qendror të Partisë së Punës së Shqipërisë, i cili ishte mik i familjes së diktatorit, Enver Hoxha, në kohën kur bëhej "gjenocidi" komunist në Shqipëri? Njeriu me mendje sado kudo të shëndoshë, sado kudo të ndershme, sado kudo etike, sado kudo të përgjegjshme pashmangshëm do t'i bëjë pyetje këtij trilluesi të gjenocidit: ku ishe ti atëherë? Pse heshtje derisa po bëhej gjenocid ndaj popullit të cilit i përkisje? Pse nuk e thoshe bile një fjalë mospajtimi me atë gjenocid dhe të bëje një a pesë a dhjetë vjet burg siç kanë bërë disa që nuk janë pajtuar me përndjekjet politike e shtetërore në kohën e komunizmit? Pse, more shok, shikoje se si po bëhej gjenocidi ndaj popullit të cilit i përkisje, ndërsa pranoje të bëheshe anëtar i nomenklaturës komuniste, pranoje të bëheshe sekretar në Partinë e Punës, që ishte parti dhe shtet njëkohësisht dhe, madje, kandidat për anëtar të Komitetit Qendror të Partisë së Punës, ku na qenkan ndërtuar ideologjia, politika, taktika dhe strategjia e gjenocidit ndaj popullit të cilit i përket? Pse, more shok, e shihje se si po vazhdonte gjenocidi ndaj popullit të cilit i përkisje, ndërsa bëje çmos që të futeshe në shtëpinë e kryeprojektuesit të "gjenocidit", diktatorit Enver Hoxha?
A ka kush, a ka njeri me mendje sado kudo të shëndoshë, me mendje sado kudo etike, me përgjegjshmëri elementare qytetare, me vetëdije kombëtare që do të thoshte se ti, mor shok, si vidhë sado e vogël e makinerisë së gjenocidit, na qenke plotësisht i pastër, plotësisht i pastërpikur prej çdo pike të gjakut të shkaktuar nga ai "gjenocid"! A ka kush, a ka njeri me mendje sado kudo të shëndoshë, me mendje sado kudo etike, me përgjegjshmëri elementare qytetare, me vetëdije kombëtare, që do të thoshte se ti na qenke i vetmi sekretar në Partinë e Punës dhe i vetmi kandidat për anëtar të Komitetit Qendror të Partisë së Punës, i cili as me fajin më të vockël nuk mund të quhet bashkëpjesëmarrës në atë "gjenocid"? Në qoftë se përgjigjet në këto pyetje janë përgjigje që në asnjë mënyrë, as para Krishtit e Muhamedit, as para popullit nuk mund të të shpallin të pastër, atëherë të shtrohet edhe një pyetje: pse, more shok, e ke shpikur gjenocidin dhe pse e lejon ekzistimin e atij pavijoni të quajtur PAVIJONI I GJENOCIDIT në Muzeun Historik Kombëtar?
A të shkon mendja se në njëzet e shtatë nënndarjet e sallës së PAVIJONIT TË GJENOCIDIT prej rreth 800 metrash katrorë, mund të gjenden edhe dokumente të tjera për reshperinë tënde politike për të cilat do të bëje çmos që të mos shiheshin aty?
Sa mirë! Vizitorët e ardhshëm të PAVIJONIT TË GJENOCIDIT, numri i të cilëve, thonë organizuesit e tij, do të jetë i madh, do të kenë rastin që aty, në nënndarjet e superstrukturës së gjenocidit, të shohin e të lexojnë procesverbalet e mbledhjeve të organizatës themelore të Partisë së Punës në Universitetin Shtetëror të Tiranës, të kryesuara prej Sali Berishës, si sekretar i saj, natyrisht në qoftë se nuk i ka zhdukur SHIK-u në kohën kur Sali Berisha ishte kryetar i Shqipërisë; të shohin e të lexojnë procesverbalin e mbledhjes së Komitetit Qendror të PPSH-së, në të cilën ishte pranuar kandidatura e Sali Berishës për kandidat të Komitetit Qendror të Partisë së Punës së Shqipërisë. E dokumente të tjera qoftë si fotografi, qoftë të shkruara për të - për kryeministrin e sotëm të Shqipërisë, për kryetarin e djeshëm të Shqipërisë, për kryetarin njëzetvjeçar të Partisë Demokratike të Shqipërisë, për sekretarin e organizatës themelore të Partisë së Punës në Universitetin Shtetëror të Tiranës, Sali Berisha.
Si i gjithë Muzeu Historik Kombëtar, ashtu edhe PAVIJONI I GJENOCIDIT, përpos strukturës, do të duhej të ketë edhe superstrukturën e tij. Organizuesit e tij, merenduesit e tij, si historianë që janë, si shkencëtarë që janë, si intelektualë që janë do të jenë shkencërisht të obliguar që në të të paraqesin edhe atë superstrukturë të "gjenocidit". Pse jo? Përpos praktikës tragjike, gjenocidet kanë edhe ideologjinë, teorinë, metodologjinë dhe propagandën e tyre, zakonisht të mbajtura në vepra shkencore, publicistike, letrare e të tjera artistike!
Sa mirë! Sa mirë! Vizitorët e ardhshëm të PAVIJONIT Të GJENOCIDIT do të kenë rastin që t'i shohin aty, në një vend, veprat shkencore, publicistike, letrare, muzikore, filmike, artistike-figurative në të cilat e me të cilat madhërohen rendi politik-shoqëror e shtetëror, si dhe Partia që paska bërë "gjenocid" ndaj popullit të vet! E numri i veprave të tilla është aq i madh saqë, ndoshta, do të jetë e nevojshme që hapësira e PAVIJONIT TË GJENOCIDIT shpejt të dyfishohet a të trefishohet!
Meqenëse Kryeideologu dhe Kryeurdhëruesi i "gjenocidit" ishte Enver Hoxha, është e kuptueshme se ai do të jetë edhe Protagonisti i nënndarjeve të këtij Pavijoni, në të cilat do të paraqitet superstruktura e "gjenocidit". Aty, prandaj, vizitorët kureshtarë, të brendshëm e të jashtëm, do të kenë rastin të shohin bustet, shtatoret dhe portretet që për të, për Enver Hoxhën, kanë bërë skulptorët dhe piktorët; filmat dokumentarë e artistikë që për të, për jetën e tij, për luftën e tij, për ndërtimin e vendit nën udhëheqjen e tij, kanë bërë skenaristët, regjisorët dhe aktorët; vjershat dhe poemat, tregimet dhe novelat, dramat dhe romanet që për të - të frymëzuara prej jetëshkrimit të tij, prej ideologjisë së tij komuniste, prej politikës së tij të brendshme e të jashtme, prej kolektivizimit, prej luftës së klasave, prej luftës së tij politike kundër kapitalizmit dhe imperializmit amerikan, prej luftës teorike kundër letërsisë dhe, në përgjithësi, artit modern dekadent perëndimor - do të shkruajnë poetët, tregimtarët, dramaturgët, romancierët. Ata që kanë jetuar në kohën e komunizmit, ata do ta dinë, pa i përkujtuar unë, se vendi qendror në nënndarjet kushtuar superstrukturës në PAVIJONIN E GJENOCIDIT do t'i takojë apologjisë letrare të stalinizmit - romanit DIMRI I MADH, në të cilin Enver Hoxha madhërohet më dhuntishëm (më talentueshëm) se në asnjë roman a vepër tjetër artistike dhe madhërohet prej shkrimtarit më të popullarizuar të kohës, kurse prej Shtetit e prej Partisë së Punës dhe prej vetë Enver Hoxhës më të stolisur me dekorata, medalje, diploma, çmime, poste, shpërblime, pasaporta diplomatike. E të tjera.
Po këtu, në këto nënndarjet e superstrukturës në PAVIJONIN E GJENOCIDIT, pashmangshëm do të paraqiten edhe shkrimet e shumta publicistike, qoftë të botuara në përmbledhje të veçanta qoftë të mbetura në gazeta e revista për Enver Hoxhën, për jetën, politikën, ideologjinë dhe, në përgjithësi, veprën e tij. Oh, sa i madh, sa i pafund e i pa skaj, është numri i këtyre shkrimeve.
Por, në nënndarjet e PAVIJONIT TË GJENOCIDIT, kushtuar superstrukturës, vizitorët kureshtarë do të duhej të mund të shihnin edhe dokumentet - fotografi, procesverbale, diskutime, biseda, të autorëve të ndryshëm të asaj superstrukture, të ngritur në anëtarë a në funksione të Partisë së Punës, të Frontit Demokratik të Shqipërisë, si levë e Partisë së Punës, në deputetë të Kuvendit Popullor. Shumë përshtypjelënëse për shikuesit do të jenë edhe fotografitë dhe insertet televizive në të cilat, përpos deputetëve të tjerë, shihen edhe krijuesit - deputetë duke votuar, të shkrirë në gaz, domethënë të lumtur, për miratimin e Nenit 55 të Kodit Penal me të cilin dënoheshin pamëshirshëm agjitacioni dhe propaganda, në Kuvendin e Republikës Popullore të Shqipërisë.
Dhe, kështu, duke e formuar PAVIJONIN E GJENOCIDIT në Muzeun Historik Kombëtar, themeluesi dhe organizuesit e këtij Pavijoni, Sali Berisha me pretorianët e tij partiakë i bën krijuesit shqiptarë që ishin anëtarë a funksionarë të Partisë së Punës së Shqipërisë a të ndonjë parti tjetër, levë e sa, që kishin krijuar vepra për Enver Hoxhën, që kishin krijuar vepra në të cilat me gjuhën artistike a shkencore përkrahnin rendin politik shoqëror, Partinë dhe Shtetin, i bën, pra, ata, krijuesit e arteve e të shkencave tona, qoftë përkrahës, qoftë pjesëmarrës në atë "gjenocid" të cilit, ja, i është kushtuar PAVIJONI I GJENOCIDIT!
E krijuesit tonë, shkrimtarët tonë, artistët tonë, punonjësit tonë shkencorë, prej vitit 1996, kur është themeluar, e shikojnë këtë PAVIJON të gënjeshtërt, ndoshta disa prej tyre edhe e vizitojnë, duke heshtur si të mos ekzistonte. A është e mundshme? O tempora! O mores!
Edhe me një pyetje, më në fund, e ballafaqon PAVIJONI I GJENOCIDIT mendjen, ndërgjegjen dhe etikën kombëtare shqiptare dhe kjo është pyetja:
6. Çka do të thonë vizitorët e huaj të Muzeut Historik Kombëtar mbasi ta shohin lëndën e të gjitha nënndarjeve të PAVIJONIT TË GJENOCIDIT?
Mund të supozojmë, me të drejtë, se, mbasi të mësojnë në këtë PAVIJON TË GJENOCIDIT, se shqiptarët na qenkan mbajtur si popull i tërësishëm, i njësuar, edhe nën sundimin romak, edhe nën sundimin bizantin, edhe nën sundimin serb, edhe nën sundimin otoman, edhe nën sundimin e sërishëm serb - një pjesë e tyre, edhe nën sundimin italian e gjerman ata, vizitorët e huaj, do të mund të pyesnin vetveten: çfarë populli është ky që mbas të gjitha atyre pushtimeve prej të huajve, në fund, në pjesën e dytë të shekullit njëzet, të shekullit të krijimit të shteteve të reja në botë, bën gjenocid ndaj vetvetes? Si është e mundshme që ky popull të mos përjetojë kurrfarë gjenocidi as kurrfarë përpjekje për gjenocid as nën sundimin romak, as nën sundimin bizantin, as nën sundimin e parë serb, as nën sundimin otoman, as nën sundimin italian dhe gjerman, as nën sundimin e sërishëm serb - një pjesë e këtij populli, por të bëjë gjenocid ndaj vetvetes?
A kanë menduar, O Zot, trilluesit e gjenocidit të shqiptarëve ndaj vetvetes në kohën e komunizmit dhe organizuesit e merenduesit e PAVIJONIT TË GJENOCIDIT në kuadrin e Muzeut Historik Kombëtar se vizitorët e huaj, mbasi t'i shikojnë dëshmitë lëndore dhe dëshmitë shpirtërore, dëshmitë e strukturës dhe dëshmitë e superstrukturës së "gjenocidit", do të mund të thoshin: po çfarë populli na qenka ky që aq lehtë pranon ta turpërojë vetveten me atë pavijon: me PAVIJONIN E GJENOCIDIT?
Asnjë gazetar, asnjë publicist, asnjë sociolog a politikolog, asnjë politikan a shtetar evropian, amerikan, aziatik, afrikan a australian nuk ka folur dhe nuk ka shkruar deri sot se Enver Hoxha dhe Partia e tij paskan bërë gjenocid ndaj popullit të vet, domethënë ndaj vetvetes, por ja, këtë kretinizëm e thotë dhe e përsërit ish sekretari i Partisë së Punës në Universitetin Shtetëror të Tiranës, kandidati për anëtar të Komitetit Qendror të Partisë së Punës së Shqipërisë, miku i familjes së Enver Hoxhës, kryeministri i sotëm i Shqipërisë, Sali Berisha, me pretorianët dhe me historianët e tij partiakë!
A është e mundshme kjo?
Hiqeni, prandaj, sa më parë mbishkrimin PAVIJONI I GJENOCIDIT mbi derën e asaj salle në Muzeun Historik Kombëtar: sepse ai mbishkrim i rrejshëm e nxin historinë shqiptare dhe e nxin Shqipërinë e cila pikërisht në kohën që ju e quani koha e gjenocidit që shqiptarët paskan bërë ndaj vetes ishte palë e kjo do të thotë nënshkruese e Konventës për parandalimin dhe dënimin e krimit të gjenocidit (më 1955) dhe e Konventës për moszbatimin e kufizimeve statusore ndaj krimeve të luftës dhe krimeve kundër njerëzimit (më 1971); sepse ai mbishkrim i rrejshëm e cenon rëndë, e fyen rëndë vetëdijen historike të popullit shqiptar, vetëdijen kombëtare të popullit shqiptar, etikën e lartë, dikur botërisht të çmuar, të popullit shqiptar, nderin dhe dinjitetin e popullit shqiptar! Hiqeni sa më parë mbishkrimin PAVIJONI I GJENOCIDIT sepse ky pavijon e komprometon rëndë Mendjen shqiptare!
Quajeni Pavijoni i përndjekjeve komuniste, a Pavijoni i dhunës komuniste, por jo PAVIJONI I GJENOCIDIT!
Për të qenë pjesë vërtet historike, pjesë vërtet shkencore e Muzeut Historik Kombëtar, ky pavijon do të duhej të përfshinte shkeljen e të drejtave të njeriut, përndjekjet, dhunën politike e pushtetore prej se është krijuar Shqipëria shtetërore e deri sot. Mendja shkencore, prandaj, do ta quante Pavijon të shkeljeve të të drejtave të njeriut, ose Pavijon i dhunës politike dhe shtetërore ndaj qytetarëve, ose Pavijon i dhunës pushtetore. Nuk janë shkelur të drejtat e njeriut, nuk janë përndjekur shqiptarët, nuk është ushtruar dhunë mbi qytetarët e shtetit shqiptar vetëm në kohën e komunizmit. Të gjitha këto të këqija që ua bënte shteti qytetarëve të vet ishin më të përshtrira, më të ndryshme, më të shumëllojshme, në kohën e komunizmit, por të drejtat e njeriut shkeleshin, shqiptarët përndiqeshin, mbi qytetarët shqiptarë ushtrohej dhunë edhe në regjimin e mbretit Ahmet Zogu, edhe në kohën e pushtimit italian e gjerman, edhe në regjimin dhunëtar të Sali Berishës prej se është në pushtet.
Mos të harrojmë se nën këqyrjen e Ahmet Zogut janë vrarë figura të shquara historike si Hasan Prishtina, Luigj Gurakuqi, Bajram Curri, janë përndjekur e gjykuar me shumë vite burgje krijues, shkrimtarë, si Haki Stërmilli, janë dënuar me vdekje publicistë me dhunti të madhe si Ismet Toto. E të tjerë. E të tjerë.
Mos të harrojmë se nën sundimin e Sali Berishës dhe si fryt i zi i politikës së tij të ndarjeve, përçarjeve, të konfliktit, shqiptarët janë gjetur në luftë qytetare, që ka sjellë disa mijëra të vrarë, shumë të mbytur në det, shumë e shumë të plagosur, shumë të shpërngulur në botë. Mos të harrojmë se politika e Sali Berishës është edhe sot politikë e dhunës jo vetëm me gojë: ajo është politikë edhe e zhvendosjes së afër një milion shqiptarëve në botë, edhe e shantazheve, e trysnive politike, e vrasjeve, si në Gërdec, si në protestën e 21 janarit, e nxjerrjeve nga puna për shkak të përkatësisë partiake e të punësimit për shkak të përkatësisë partiake. E të tjera. E të tjera.
E di, sigurt, se mbishkrimi PAVIJONI I GJENOCIDIT nuk do të hiqet menjëherë pas këtij shkrimi, por e di se pashmangshëm do të hiqet një ditë, madje më shpejt seç mendojnë projektuesi politik dhe organizuesit e merenduesit e tij, dhe e di, gjithashtu, se emrat e projektuesit, të organizuesve dhe merenduesve të tij, të PAVIJONIT TË GJENOCIDIT, të këtij pavijoni të rrejshëm, të shpikur, kundërkombëtar, për gjenocidin që shqiptarët gjoja paskan bërë ndaj vetvetes, do të kujtohen me dëshpërim, pezëm e neveri në kujtesën historike të popullit shqiptar.
(Shkrimi eshte botuar me 26 prill ne Gazeta Shqiptare)

Rexhep Qosja (Foto: Express)
Qosja: Lulzim Basha është vrasës

Nga Express më 19 prill 2011 në ora 15:42

Një kandidaturë dhe tri deklarata më kanë lënë pa gojë, por pas disa ditësh, kur një mik i çmuar dhe i dashur nga Tirana më tha të mos çuditem se në këtë kohë të gjitha, ama bash të gjitha, janë të mundshme, unë e mora veten dhe e bëra këtë shkrim me të cilin edhe më shumë do ta rris numrin e pretorianëve të sundimtarit të përtashëm, të cilët do të hudhin shumë shigjeta në kokën time.

Dhe, për titull të shkrimit e vura, pak të ndryshuar, pikërisht togfjalëshin ngushëllues të mikut nga Tirana: a është e mundshme? A është e mundshme të bëhet një kandidaturë e tillë dhe a është e mundshme të jepen deklarata të tilla?

Në vend se në hetime - kandidat për kryetar të kryeqytetit

Anëtari i Partisë Demokratike të Shqipërisë, Lulzim Basha, është njëri prej anëtarëve të rrallë të kësaj partie, ndoshta i vetmi anëtar i kësaj partie, i cili brenda pak vjetësh i ka ndërruar tri poste ministrore, kurse tani është kandidat edhe për postin e katërt pak më të rëndësishëm sesa postet ministrore që kishte. Herën e parë ishte ministër i Punëve Publike, Transportit dhe Telekomunikacionit; herën e dytë ishte ministër i Punëve të Jashtme të Republikës së Shqipërisë; mandej, herën e tretë, u bë ministër i Brendshëm; kurse tash, herën e katërt, është kandidat për kryetar të Bashkisë së kryeqytetit të Shqipërisë - Tiranës.

Në vendet e zhvilluara, sikundër janë Shtetet e Bashkuara të Amerikës, shtetet e Bashkimit Evropian - Gjermania, Franca, Britania e Madhe, Spanja, Holanda, Suedia, Norvegjia, Danimarka, këto piruete nëpër poste të ndryshme ministrore prej të njëjtit person sidomos për një kohë ashtu të shkurtër, do të ishin të pamundshme. Në këto vende, me tradita shtetërore dhe demokratike, asnjë vetje politike nuk shpallet i aftë për punë ministrore në të gjithë sektorët shtetërorë. Jo. Atje shkollimi, profesioni, dhuntia politike organizuese dhe, para të gjithave, integriteti moral politik, e përcaktojnë kandidatin për post politik shtetëror. Atje nuk mund të ketë anëtar partie "të aftë" për të gjithë sektorët ministrorë, sepse atje as vetë individët nuk pranojnë të bëhen ashtu lehtë të përdorshëm për çdo gjë, as vetë partitë e tyre nuk i përdorim ata ashtu lehtë për çdo gjë! Kjo mund të ndodhë, siç po ndodhë, sot për sot, vetëm në Ballkan, ndoshta vetëm tek ne, ku përdorimi dhe poltronizmi janë taktika dhe etika e përparimit politik.

Edhe më e pakuptueshme sesa gatishmëria e Lulzim Bashës që brenda një kohe fare të shkurtër, brenda disa vjetësh, të pajtohet që të bëhet ministër "i aftë", i pazëvendësueshëm, në tre sektorë të ndryshëm shtetërorë, duke u bërë ashtu nuse për Stasin e Partisë Demokratike, është pajtimi i tij dhe i udhëheqjes Demokratike që ai tani të jetë i propozuar kandidat për kryetar të bashkisë së Tiranës!

Pse mund të thuhet kështu?

Në protestat e Partisë Socialiste dhe të qytetarëve të tjerë pas 21 janarit 2011 kemi parë më shumë se tri pankarta në të cilat shkruante Lulzim Basha - vrasës! Në mediat elektronike kemi dëgjuar dhe në disa gazeta të Tiranës jo njëherë kemi lexuar se si ministri i Brendshëm, Lulzim Basha, akuzohej si fajtori kryesor për vrasjen e katër protestuesve në protestën e 21 janarit, të cilët, siç është dëshmuar tashmë, janë vrarë prej gardistëve jashtë perimetrit të ndërtesës së Qeverisë, në të cilën gjendej soditësi kryesor i protestës, kryeministri Sali Berisha!

T'i lëmë mënjanë për një çast ato që për ministrin e Brendshëm, Lulzim Basha, shkruante në ato pankarta dhe ato që për të dëgjoheshin dhe shkruheshin në mediat elektronike dhe në disa gazeta të Tiranës, t'i lëmë anash ato dhe të gjykojmë vetë.
Është e vërtetë se gjatë protestave të 21 janarit Lulzim Basha ishte ministër i Brendshëm i Republikës së Shqipërisë.

Është e vërtetë se ditën kur u vranë katër protestues jashtë perimetrit të ndërtesës së Qeverisë, Lulzim Basha ishte ministër i Brendshëm i Republikës së Shqipërisë.
Është e vërtetë se vrasja e atyre katër protestuesve jashtë perimetrit të ndërtesës së Qeverisë nuk ka mundur të ndodhë pa dijen e ministrit të Brendshëm i Republikës së Shqipërisë, Lulzim Basha e, meqenëse ministri të Brendshëm i Republikës së Shqipërisë, është treguar partiak shumë i bindshëm, shumë i dëgjueshëm, shumë i përkushtuar ndaj kryeministrit të Republikës së Shqipërisë, atëherë mund të thuhet se vrasja e katër protestuesve nuk ka mundur të ndodhë pa qenë i vënë në dijeni edhe kryeministri se do të shtihej me armë ndaj protestuesve.

Këto të dhëna, që janë të vetmet të vërteta për mendjen objektive politike, deshëm s'deshëm ne, deshi s'deshi udhëheqja e Partisë Demokratike të Shqipërisë, deshi s'deshi kryeministri i Shqipërisë, Sali Berisha, deshi s'deshi ministri i Brendshëm i Republikës së Shqipërisë, Lulzim Basha, e bëjnë ministrin e Brendshëm të Republikës së Shqipërisë, Lulzim Bashën, kandidat për hetim nga Prokuroria e Përgjithshme e Republikës së Shqipërisë në lidhje me vrasjen e katër protestuesve më 21 janar 2011.

Në vendet demokratike, në vendet në të cilat, si tha kryetari i Francës, Nikola Sarkozi, protestuesit nuk vriten prej policisë dhe gardistëve, domethënë prej shtetit, as kur bëjnë protestë të dhunshme, ministrit të Brendshëm, Lulzim Basha, tashmë do të duhej t'i ishte marrë imuniteti i deputetit dhe do të duhej të ishte në dispozicion të Prokurorisë së Përgjithshme për hetime për shkak të vrasjes së katër protestuesve në protestën e 21 janarit. Mund të hamendjesohet se në një vend vërtet demokratik, në të cilin institucionet e pavarura janë vërtet të pavarura, hetimet ndaj ministrit të Brendshëm, Lulzim Bashës, tashmë do të duhej të ishin kryer dhe ministri i Brendshëm, Lulzim Basha, tashmë do të duhej të ishte duke vuajtur fajin politik, juridik dhe moral për vrasjen e katër protestuesve në protestën e 21 janarit.

Por, shikuar nga ana morale dhe humane, ministri i Brendshëm i Republikës së Shqipërisë, Lulzim Basha, është fajtor jo vetëm për vrasjen e katër protestuesve dhe keqtrajtimin e shumë protestuesve të marrë në hetime a të burgosur, por edhe për vetëvrasjen e para disa ditëve të birit njëzetedyvjear të njërit nga protestuesit e vrarë.

Nuk ka dyshim se të gjitha këto të dhëna janë të mjafta, madje, më tepër se të mjafta, që në një vend demokratik evropian të mos i shkojë kujt mendja që një zyrtar të tillë ta propozojë për kryetar të bashkisë së kryeqytetit apo të cilitdo qytet tjetër të vendit. Në çdo vend demokratik evropian dhe joevropian, propozimi i një ish zyrtari të tillë për kryetar bashkie të kryeqytetit a të cilitdo qytet tjetër do të shikohej si provokim që u bëhet qytetarëve. Është fyerje për ndërgjegjen e tyre, për integritetin e tyre politik dhe moral, është fyerje për qytetarinë e tyre, që t'u nxirret përpara, për ta votuar a mosvotuar, zyrtari karriera politike dhe shtetërore e të cilit, ndërgjegjja njerëzore e të cilit, është e rënduar, shumë e rënduar, prej vrasjes jashtë perimetrit të ndërtesës së Qeverisë të katër protestuesve, prej keqtrajtimit dhe burgosjes së shumë protestuesve dhe, më në fund, prej vetëvrasjes së birit të njërit nga protestuesit.

Si qytetar i Tiranës, natyrisht, me nënshtetësi të Republikës së Shqipërisë unë, vetë, e përjetoj si fyerje të ndërgjegjes dhe të integritetit tim politik dhe moral kandidimin e ministrit të Rendit Publik, Lulzim Bashës,për kryetar të Bashkisë së Tiranës.

Çka të them më tej? Të them: në jetën tonë politike e shoqërore, në totalitarizmin tonë partitokratik, ende të gjitha janë të mundshme, prandaj, ja, është i mundshëm edhe një kandidim i tillë!

Por, edhe diçka tjetër do të jetë e mundshme: kur një ditë Shqipëria të bëhet shtet vërtet demokratik dhe shtet i së drejtës, në të cilin do të funksionojnë të gjitha institucionet, prandaj edhe Gjyqësori, do të jetë e mundshme, madje, e domosdoshme, që Lulzim Basha të gjykohet për krimin - vrasjen e 4 protestuesve më 21 janar 2011.

Tri deklarata të gabuara

Së shpejti bëhet një muaj prej se zëvendëskryeministri dhe ministri i Jashtëm i Shqipërisë, Edmond Haxhinasto, ishte në Kosovë për vizitë zyrtare shtetërore. Gjatë kësaj vizite dyditore, përpos të tjerash, ai dha edhe tri deklarata, që nuk mund të harrohen. Në mediat e Prishtinës vetëm njëra prej tyre - ajo për mosndryshim të kufijve, u përimtua kujdesshëm në disa gazeta, kurse dy të tjerat po thuaj u heshtën.
Deklarata e parë: ministri i Jashtëm i Shqipërisë, Edmond Haxhinasto, tha, te varri i ish kryetarit të Lidhjes Demokratike të Kosovës, Ibrahim Rugova, se arrestimet e nëntë pjesëtarëve të Ushtrisë Çlirimtare të Kosovës, me vendimin e EULEX-it, u bënë në bazë të ligjeve të Kosovës dhe të ligjeve të Bashkimit Evropian! Nuk e di, nuk kam lexuar dhe nuk kam dëgjuar, se Bashkimi Evropian ka ligj të veçantë për arrestimin e pjesëtarëve të Ushtrisë Çlirimtare të Kosovës, por e di se Republika e Kosovës nuk ka ligj të tillë. Republika e Kosovës, si me Kushtetutën e saj, ashtu edhe me ligje përkatëse, ka bërë të mundshme që të nxirren në gjyq dhe të dënohen të gjithë ata që bëjnë krime dhe, ashtu, shkelin Kushtetutën dhe ligjet e Republikës së Kosovës. Por, si edhe shqiptarët e tjerë në Kosovë, ashtu edhe hartuesit e Kushtetutës dhe të ligjeve të Kosovës e dinë se Ushtria Çlirimtare e Kosovës ka bërë luftë çlirimtare, domethënë luftë të drejtë, prandaj pjesëtarët e saj nuk kanë bërë krime.

Duke mbrojtur familjen e vet, prindërit e vet, vëllezërit e motrat e veta, gruan dhe fëmijët e vet, duke mbrojtur shtëpinë e vet, duke mbrojtur Kosovën prej terrorit shtetëror të Serbisë, prej policisë, ushtrisë dhe paramilitarëve të Serbisë, ata vetëm sa i janë përmbajtur Kartës së Kombeve të Bashkuara, në të cilin flitet për të drejtën natyrore të popujve për vetëmbrojtje. Po të mos kishte bërë këso lufte, të drejtë, vetëmbrojtëse Ushtria Çlirimtare e Kosovës, Shtetet e Bashkuara të Amerikës nuk do ta njihnin Ushtrinë Çlirimtare të Kosovës dhe nuk do të organizonin as Konferencën e Rambujesë në të cilën delegacioni i Kosovës ishte i udhëhequr prej përfaqësuesit politik të UÇK-së, Hashim Thaçi, as nuk do të bënin fushatën e bombardimeve ndaj objekteve ushtarake, policore të Serbisë dhe, në përgjithësi, të Jugosllavisë së mbetur.

Po, pavarësisht prej sa u tha, Zëvendëskryeministri dhe ministri i Jashtëm i Shqipërisë, Edmond Haxhinasto, nuk do të duhej ta bënte deklaratën e sipërtheksuar edhe për një arsye tjetër, të cilën asnjë diplomat shqiptar a i huaj, si diplomat, nuk do të duhej ta pohonte. Para se të ishte nisur për vizitë në Kosovë ai do të duhej të ishte bërë me dije, prej bashkëpunëtorëve të vet në Tiranë, se në Kosovë i madh e i vogël, jozyrtar e zyrtar, shoqëri e parti, Kuvend e Qeveri janë kundër këtyre burgosjeve dhe në deklarata të veçanta apo në kumtesa institucionale i dënojnë ato, duke i quajtur ashtu edhe si duhet të quhen ato: të palejueshme dhe të papranueshme për Kosovën dhe për popullin shqiptar, sepse barazojnë të pushtuarin, viktimën me pushtuesin, agresorin, dhe synojnë të njollosin luftën çlirimtare të Ushtrisë Çlirimtare të Kosovës.

Si shqiptar që është, Zëvendëskryeministri dhe Ministri i Jashtëm i Shqipërisë do të duhej ta dinte se çdo përndjekje, çdo ndëshkim, çdo gjykim të pjesëtarëve të Ushtrisë Çlirimtare të Kosovës populli shqiptar e përjeton me indinjatë dhe pezëm. Si diplomat, ndërkaq, Edmond Haxhinasto, do të duhej të nderonte ndjenjat e këtilla të shqiptarëve të Kosovës e të numrit më të madh të shqiptarëve në përgjithësi dhe t'u shmangej deklaratave si kjo.

Për më tepër ai do të duhej ta dinte se populli shqiptar, jo vetëm në Kosovë, e përjeton me indinjatë dhe me pezëm të madh terrorizimin e dyfishtë dhe të dyhershëm që u bëhet sot dy luftëtarëve të Ushtrisë Çlirimtare të Kosovës, që janë ndër luftëtarët më të merituar për lirinë dhe pavarësinë e Kosovës: Ramush Haradinajt dhe Fatmir Limajt.
Deklarata e dytë: Zëvendëskryeministri dhe ministri i Punëve të Jashtme të Shqipërisë, Edmond Haxhinasto, tha, duke bërë nderime te varri i ish kryetarit të Lidhjes Demokratike të Kosovës, Ibrahim Rugova, se Kosova është bërë shtet dhe po ndërtohet shtet mbi idenë e Ibrahim Rugovës për pavarësinë e saj! Nuk ka dyshim se kjo është një deklaratë që mund të quhet e pazakonshme për dy arsye: e para, mund të quhet e pazakonshme për arsye se, si e tillë, si deklaratë historike, me synim shkencor, bëhet prej një politikani, në të vërtetë diplomati që nuk ka të drejtë të marrë rolin e shkruesit të historisë. Diplomatët e vendeve me tradita shtetërore, politike e diplomatike, kurrë nuk mund të dëgjohen duke bërë hierarki të tilla në historinë e popujve e të shteteve që vizitojnë.

Ata nuk i lejojnë vetes të bëhen historianë duke mos qenë historianë; ata nuk i lejojnë vetes të bëhen historianë duke mos qenë historianë me deklarata të tilla, që tingëllojnë aq propagandistike. Dhe, nuk ia lejojnë vetes këtë rol jo vetëm pse janë diplomatë, por edhe pse nuk e dinë të vërtetën. E dyta, deklarata e Ministrit Edmond Haxhinasto është e pazakonshme edhe për arsye se ajo që pohohet në të nuk është e vërtetë. Kryetari i Lidhjes Demokratike të Kosovës dhe kryetari i Kosovës kur Kosova ende nuk ishte bërë shtet nuk është njeriu mbi idenë e të cilit është fituar pavarësia e Kosovës dhe me idenë e të cilit po ndërtohet shteti i Kosovës. Jo. Jo. Kryetari i Lidhjes Demokratike të Kosovës, Ibrahim Rugova, në radhën e gjatë të atyre që kanë krijuar dhe kanë përhapur idenë e pavarësisë së Kosovës dhe në radhën e atyre që i kanë filluar përpjekjet politike për pavarësinë e Kosovës nuk është kurrkund, kurse në fund të këtyre përpjekjeve është njeriu i fundit. Kjo radhë e gjatë e luftëtarëve politikë për pavarësinë e Kosovës pas Luftës së Dytë Botërore fillon me Adem Demaçin, me organizatën ilegale të krijuar prej tij dhe vazhdon me të burgosur të tjerë politikë e me organizata të tjera ilegale deri në vitet nëntëdhjetë të shekullit të kaluar kur ideja e pavarësisë së Kosovës bëhet ide pothuaj e gjithë popullit shqiptar të Kosovës e kur fillon edhe krijimi i partive të para politike shqiptare.

Zëvendëskryeministri dhe ministri i jashtëm i Shqipërisë, Edmond Haxhinasto, do të duhej ta dinte se në programin e saj të parë politik, me të cilin është themeluar Lidhja Demokratike e Kosovës, nuk kërkohej pavarësi, por autonomi e Kosovës, madje një autonomi dukshëm më e ngushtë se ajo e vitit 1974 në kuadër të Serbisë e të Jugosllavisë. Më në fund, LDK-ja me kryetar Ibrahim Rugovën do të jetë parti politike shqiptare e regjistruar në Ministrinë e Drejtësisë së Jugosllavisë, me çka dëshmohet se ideja e pavarësisë së Kosovës dhe LDK-ja, se ideja e pavarësisë së Kosovës dhe Ibrahim Rugova atëherë, kur radha e ideologëve dhe luftëtarëve politikë dhe jo vetëm politikë për pavarësinë e Kosovës, ishte shumë e gjatë, ende përjashtoheshin mes vete!

Zëvendëskryeministri dhe Ministri i Jashtëm i Shqipërisë, Edmond Haxhinasto, si politikan dhe si diplomat do të duhej ta dinte: se te varri i ish kryetarit të Lidhjes Demokratike të Kosovës dhe të Kosovës kur ajo ende s'ishte bërë shtet, Ibrahim Rugova, atë nuk e çojnë meritat e vërteta të Ibrahim Rugovës për pavarësinë e Kosovës, por propagandat partiake që aq shumë janë duke e shtrembëruar, duke e falsifikuar, duke e zvetënuar dhe duke e vjedhur historinë më të re të popullit shqiptar në Kosovë dhe në Shqipëri; se nderime të shtira, si fryt i përkohshëm i këtyre propagandave dhe allishverisheve partiake para e paszgjedhore te varri i ish kryetarit të Lidhjes Demokratike të Kosovës, janë edhe nderimet që i bëjnë te varri atij edhe disa vetje që shumëkush s'ka besuar se do të shiheshin aty ndonjëherë!

Por, Zëvendëskryeministri dhe ministri i Punëve të Jashtme të Shqipërisë, Edmond Haxhinasto, do të duhej ta dinte gjithashtu se historia shqiptare, historia e Shqipërisë shtetërore dhe e Kosovës, një ditë, pashmangshëm, do të pastrohet prej gënjeshtrave, prej shtrembërimeve, prej zvetënimeve, prej ndotjeve të sotme partiake dhe politike. Për fat, kriteret partiake dhe politike kurrë dhe kurrkund nuk mund të bëhen kritere të përhershme të shkencës. Përpos në kokat e mediokriteteve të historisë!
Deklarata e tretë: zëvendëskryeministri dhe ministri i Jashtëm i Shqipërisë, Edmond Haxhinasto, tha, gjatë vizitës në Prishtinë, se ideja për bashkim midis shteteve apo ndryshimi i kufijve është e dëmshme për Ballkanin Perëndimor dhe idetë e tilla Tirana zyrtare nuk i mbështet! Edhe kjo është një deklaratë fatkeqe e Zëvendëskryeministrit dhe ministrit Edmond Haxhinasto.

Asnjë ndryshim i kufijve nuk mund të quhet i dëmshëm në qoftë se popujt që kanë kufij mes vete pajtohen me atë ndryshim. Për popullin shqiptar ndryshimi i kufijve midis Kosovës dhe Shqipërisë në asnjë pikëpamje nuk mund të quhet i dëmshëm as nuk do të duhej të quhej i papranueshëm nga Tirana zyrtare sepse është kufi midis dy shteteve shqiptare. Ideja për bashkim kombëtar të shqiptarëve, prandaj, jo vetëm se nuk mund të quhet e dëmshme - siç e quajti në Prishtinë Zëvendëskryeministri dhe ministri i Jashtëm, Edmond Haxhinasto, por do të ishte shumë e dobishme. Vetëm ajo do të përfaqësonte zgjidhje të përhershme të çështjes shqiptare dhe vetëm bashkimi i Kosovës dhe i Shqipërisë do ta bënte të mundshme shprehjen e plotë të të gjitha potencialeve natyrore dhe krijuese njerëzore të Kombit shqiptar.

Nuk ka dyshim se të tri deklaratat e trajtuara këtu të zëvendëskryeministrit dhe ministrit të Jashtëm të Shqipërisë, Edmond Haxhinasto, në Prishtinë, më 18 e 19 mars, pra, në prag të vizitës së kryetarit (të paligjshëm) të Kosovës në Shqipëri, Behgjet Pacolli, janë deklarata të paqëndrueshme, madje, të pavërteta, kundërhistorike, që nuk do të duhej të bëheshin. U bënë sepse zëvendëskryeministri dhe ministri i Jashtëm i Shqipërisë edhe ishte dërguar për t'i bërë ato në Prishtinë. Dhe, ishte dërguar prej kryeministrit të shumëfytyrshëm të Shqipërisë, i cili, edhe Kosovën e flijon për hir të mbajtjes sa më të gjatë në pushtet - në regjimin e tij autoritar!

(Shkrimi është botuar sot në Gazetën Shqiptare)

[Brari]

shembull i genocidit je ti vet o qose.

ti ke marre pjese me "penden" tende ne genocidin qe falangat caushoiste polpotiste ne vlore e baza tjera te khmer ruzhve te rucit ben mbi nepunsa te shtetit e mbi police te shtetit e mbi qytetare e mbi objekte te shenjta te shtetit.

ti ke pjesen tende te "meritave" o akademyku qose ne barbarine e 21 janarit..

ti ke gisht e dore e kembe e gjuhe e mendje e shpirt ne vrasjet e gjat e pas luftes ne kosove..

vetem ti nuk duhet te cuditesh nga emri i atij pavionit ne muze sepse je vet shembelltyre se si nje shqiptar genocidon shqiptaret..

sic pranonte vet ketu ne forum nje ideolog i shik-ut ... se ne e instaluam shtabin e shikut pran villes se qoses e se me te shpesh konsultoheshin shefat e shikut.. tregon qarte se eshte dora jote e keshillat e tua ne perpilimin e listave te likujdimeve..

vetem mjekrra te dallon nga arkani o i pacipi qose..

..

[PLAKU]

Letra/Historia, pa zhurmues si akademyk-u
28-04-2011 / Nga Gëzim Peshkëpia
Nga Gëzim Peshkëpia
Anëtar i Bordit të Institutit të Studimeve për Krimet dhe Pasojat e Komunizmit në Shqipëri

Shume here kur kam lexuar shkrimet tuajat, kam perftuar përherë e me shume pershtypjen se ju nuk mbani ere akademiku, por kam hezituar t’ju quaj profan. Mbas ketij shkrimi, ne shqip kësaj i thone se keni “rrjedhur”, duke ua kaluar edhe atyre komunistëve me fanatike tek ne. Ua thashe qe ne fillim kete pershtypje pa dashur te parodizoj Davidin e Goliatin. Kam hezituar te polemizoj me nje akademik mjekërosh, por kete radhe u detyrova kur shoh se keni kaluar çdo cak.
Turp, njëqind here turp! Ju fyeni e përdhosni kujtimin e deshmoreve te kombit, herë duke ironizuar e here kinse nuk po e kuptoni tamam ç’është. Ju habiteni se si “Nje popull i bëka gjenocid vetvetes” .
Kete pyetje nuk e ka shtruar kurrkush mes jush, qe doni te krijoni nje “ceshtje” nga nje hiç, nga nje fenomen inekzistent. Nga kush keni degjuar se populli i ka bere autogjenocid vetvetes? Nga kurrkush. Gjenocidi shqiptar eshte Sui Generis, dhe ja sepse: Ato statistika me te cilat ju luani me shprehje ironike janë shkruar ne gjak e vuajtje te pashembullta. Une qe ju drejtohem juve, jam miratuar nga Kuvendi i Republikes se Shqiperise si Anëtar i Bordit shtate vetash te Institutit te Studimeve për Krimet dhe Pasojat e Komunizmit ne Shqipëri. Ky Institut u themelua me ligjin Nr. 10242, Date 25.02.2010 nga Kuvendi i Republikes se Shqiperise pa jua marre doren juve. Promovimi i ketij Instituti u konsiderua perkujtim i masakres se Shkurtit 1951, ku u pushkatuan 22 intelektuale te pafajshem me nje gjyq qe u “zhvillua” nje dite pas pushkatimit te tyre. Ky akt përmban elementet e pastërt te gjenocidit ndaj nje grupi njerezish te pajisur me kulture perëndimore, kundershtare te sistemit çnjerezor komunist. Meqe përmendni rastin makabër te pushkatimit te nje aktoreje serbe ne Jugosllavine e Titos, une ju sjell per asocim ideje rastin e nji intelektualeje elitare shqiptare, ihtiologes Sabiha Kasimati. Ajo ishte nje nder keta 22 intelektuale qe u masakruan ate nate. Ne përkujtim, ky Institut organizoi nje konference shqiptare ku duhet te ishit edhe ju pjesëmarres, e pasi te fshinit syzet tuaja tere kujdes, te shihnit se cfare gjenocidi eshte ushtruar tek ne, atëhere do te fokusonit e te lexonit me mire pa ngaterruar Muzeun, Institutin e pavionin e gjenocidit, o akademik sarkastik e malinj.
Por eshte e kote, sepse syzet tuaja nuk kane arritur te fokusojne as ate gjenocid qe keni parasysh fare afer vendit ku keni lindur: Masakrën e Tivarit. Aty u grinë afro 4000 te rinj shqiptare. A e dini ekzakt shifren me sa keni lexuar? Presidenti i Repulikes se Shqiperise i dekoroi keta martire me medaljen me te larte “Nderi i Kombit”. Kuvendi i Shqiperise organizoi nje seance plenare te veçante ne nderim te ketyre martireve, te denimit te ketij akti gjenocidi, organizuar nga klika komuniste e Hoxhës, ithtar i te cilit keni meriten te jeni edhe ju. Ju me arrogance e megalomanine tuaj injoroni keto dy Institucione te vendit tone dhe si nje ekstremist i pandreqshem na thoni me ton urdhërues: Hiqeni pavionin e gjenocidit! Jo mor zoteri,se sido qe ta konsideroni veten askurrkush nuk ju lejon t’u kunderviheni e te urdheroni Institucionet me te larta te vendit tim. Nuk eshte rasti te merremi me gjenocidin ndaj popullsise çame dhe as ate te serbeve ndaj popullit shqiptar të Kosovës, sepse do te zgjatesha mjaft dhe ky nuk eshte objekti i shkrimit tim. Ju duhet te ndukni leshrat zoti Qose e jo të skërmiteni e te ngërdhesheni me tragjedine shqiptare. Ju na lendoni plaget, na fyeni e përçmoni heroizmin e pashembullt te perballimit te vuajtjeve te pashoqe te nje populli qe juve ju intereson vetëm per shifra krahasuese me popujt e tjerë, te nje vendi ndaj te cilit sot u treguat ashtu sic e keni shpikur fjalen “Çmenduri kundërkombëtare”, e cila ne kete rast ju shkon shume përshtat.
Sa per zotin Sali Berisha, qe synoni ta denigroni zoti akademik, Mllefi kur ju i quani Institutin, Pavionin e Gjenocidit si skenar te tij, roli i zotit Berisha ne demokratizimin e jetes shqiptare eshte i vulosur. Me mllefet tuaja u mësuam, ndaj pervec zotit Berisha, edhe futja e zotit Kadare ne kete rrëmujë “arsyetimesh” akademiko-adoleshente nuk na çudit. Padashur t’ju jap këshilla, do t’ju thoja t’i jepnit Çezarit atë qe i takon. Per te sqaruar erresiren qe perpiqeni te krijoni duke u munduar me del e nevojshme t’ju sqaroj sa me poshte: “Fjala gjenocid u krijua fillimisht nga Rafael Lemkin prej rrenjeve te greqishtes se vjetër dhe latinishtes, Genos - racë, familje dhe Cid-qe do te thote, me vra (Occidere). Kundra deshires tuaj, ligji mbi gjenocidin nuk parashkruhet, prandaj drejtësia vepron edhe sot. Per kete ju kujtoj rastin e Damjanuk, kriminel nazist, te cilin e prune me karroce invalidesh ne gjyq. Ky ligj u be ndërkombetar pas nenshkrimit te Konventes me 12 Janar 1951. Pavaresisht se definicionit te kësaj fjale ju hoq si shkak nenkuptimi ai i termit, shkatërrimit te nje grupi popullsie per shkaqe politike. Fjala Gjenocid e presupozon ate krahas shkaqeve fetare, etnie, race etj. Fjalet bindje politike u hoqen nga teksti me insistimin e pales sovjetike. Sidoqofte ky ligj nderkombetar nuk gjeti zbatim tek ne dhe akoma sot e kësaj dite eshte akoma i paaplikuar. Ne kuadrin e mbulimit te krimeve eshte dhe reaksioni ndaj ligjit te lustracionit.
Nullum Crimen, nulla poena sine lege scripta (Pa ligj nuk ka as krim dhe as denim) - Per kete pune do kontribuoje Instituti jone, zoti Qose. Nuk do punojme ne për fshirjen e memories historike, por per studimin dhe zbardhjen e krimeve te gjenocidit komunist. Ndërsa shembujt qe sillni plot lajthitje nga Jugosllavia, Franca e Gjermania nuk ja vlen ti përmendim se e kam te qarte se ju nuk i keni dhene nga padituria. Sa per titullin e Pavionit, te na falni per përzgjedhjen, por per arsye qe nenkuptohen nuk ju preferojmë për kumbar
Gazeta55

[DYDRINAS]

E premte, 16 Shtator 2011

Tirana dhe mjedisi i saj problematik

Ilirian Agolli | Tiranë


Kryeqyteti shqiptar po përpiqet me të gjitha mënyrat për të ulur ndotjen e lartë mjedisore, duke kërkuar ndihmë dhe mbështetje me financim projektesh nga donatorët më të mëdhenj ndërkombëtarë. Nga një studim i Organizatës Botërore të Shëndetësisë dhe Institutit të Shëndetit Publik doli se qendra e kryeqytetit shqiptar është e ndotur 4 herë më shumë se normat më të larta të Bashkimit Europian, ndërsa periferia është e ndotur 2 herë më shumë se norma e lejuar. Ne ajrin e Tiranës gjenden grimca të rrezikshme dhe gazra helmues si dioksid azoti më shumë se 4 herë mbi kufirin shkencor.

Kryetari i ri i bashkisë së Tiranës, Lulëzim Basha, ka nisur një seri takimesh me diplomatë dhe donatorë të njohur nga SHBA, Gjermania, Italia, si edhe Banka Botërore dhe Bashkimi Europian. Kërkesa e parë për të gjithë është që të ndihmojnë kryeqytetin të shpëtojë nga ndotjet e larta. Zoti Basha bisedoi me përfaqësuesin e Bashkimit Europian në Tiranë, ambasadorin Etore Sequi, ku financimet dhe investimet në mjedis zunë vend kryesor.

“Tirana ka detyrë kryesore atë që është edhe një nga objektivat kryesore të Bashkimit Europian, të cilin e përshkruan si Axhenda 20x20x20; më pak ndotje në atmosferë, më shumë parqe brenda vitit 2020. Reduktimi i ndotjeve përmes uljes së trafikut dhe transportit publik, kanalizimeve dhe ujësjellësit, trajtimi i mbetjeve të ngurta dhe ndërtimi i parqeve të reja janë përparësi kryesore të bashkisë së Tiranës. Për këto detyra ne kërkojmë dhe presim financim dhe mbështetje nga Bashkimi Europian” - tha zoti Basha. Ambasadori Sequi shprehu gadishmërinë që të mbështesë Tiranën në rritjen e standarteve dhe cilësisë së jetesës, duke i studiuar projektet një nga një për të zgjedhur ato që i shërbejnë sa më shumë njerëzve.

Tirana konsiderohet nga matjet e OBSH-së si një zonë me rrezik të lartë shëndetësor. Mbi 80 për qind e automjeteve kanë motor diezel që nxjerrin squfur. Grupmoshat më të dëmtuara janë dhe të moshuarit, ndërsa zonat me ndotjen më të lartë janë qendra, 21 Dhjetori, Rruga e Elbasanit dhe Zogu i Zi. Treguesit e ndotjes nuk kanë asnjë përmirësim gjatë dekadës së fundit, përkundrazi, çdo vit shifrat përkeqësohen më tej. Bashkë me to raportohet se ka një shtim të sëmundjeve dhe vdekjeve nga zemra dhe mushkëritë. Një burim kryesor ndotjeje është edhe djegia e mbetjeve plastike. Studiuesit besojnë se jeta e banorëve të Tiranës shkurtohet dy vjet vetëm prej ndotjes, dhe çdo vit shtohen mbi 1 mijë e 400 pacientë me kancer më shumë.

Donatorë amerikanë dhe europianë janë shprehur të gatshëm të mbështesin Tiranën që të shpëtojë nga ndotjet. Gjermania ka shprehur interes për ricklimin e mbetjeve dhe Banka Botërore do të mbështesë ndërtimin e një parku të ri natyror në periferi. Por shumë projekte të tjera pengohen nga mungesa e një plani të përgjithshëm urbanistik që Tirana nuk e ka ende pas 20 vjetësh në demokraci. Tirana ka një ekosistem të dëmtuar dhe ndotje të lartë nga ndërtimet e shumta, ndërsa popullata është trefishuar deri afro një milion banorë brenda një kohe të shkurtër.

voa

[DYDRINAS]

Bashkia kthen në hapësirë të gjelbër parkimin te “Tajvani”

17 Shtator 2011

Përplasje mes Policisë Bashkiake dhe pronarëve të kompleksit “Tajvani”, te parku “Rinia” në kryeqytet. Nuk kanë munguar edhe kërcënimet. Për to, kreu i Policisë Bashkiake, Florenc Hoxha, pritet të bëjë një kallëzim penal. Shkak u bë nisja e aksionit për lirimin e hapësirave publike, të zëna në mënyrë të paligjshme nga lokalet. Por, ata kanë hasur në rezistencën e pronarëve, të cilët kanë kundërshtuar aksionin. “E kemi bërë vetë lulishten, rrugën, çdo gjë këtu. Kemi paguar 1 milion dollarë, ju vini e prisni pemët”, iu drejtua me tone të ashpra njëri prej menaxherëve të lokalit kreut të Policisë Bashkiake. Nuk mungoi edhe fërkimi me forcat e policisë. Por, pavarësisht kësaj, aksioni u mbyll me sukses. “Sot, po u kthejmë qytetarëve të Tiranës një hapësirë të zënë në mënyrë të paligjshme. Në mënyrë abuzive nga vetë Bashkia e Tiranës ishte dhënë për parking nga hapësirë e gjelbër. Ne po ushtrojmë një kontroll mbi sipërfaqen e ndërtimit këtu dhe kemi plotësuar një sërë shkeljesh. Bashkia e Tiranës do t’u kthejë qytetarëve çdo hapësirë që atyre u takon, duke nisur nga parkingu tek Pallati i Kulturës, ku vetë Bashkia ka zënë hapësirën qytetare e kudo në Tiranë, ku në kundërshtim me ligjin ka ndodhur ky fenomen”, u shpreh para mediave, drejtori i Policisë Bashkiake, Florenc Hoxha. Kreu i Policisë Bashkiake tha se aksioni do të vazhdojë edhe në ditët e ardhshme. Sipas Policisë Bashkiake, aksioni nesër do të vazhdojë në hapësirën mbrapa Pallatit të Kulturës, për ta kthyer edhe atë një hapësirë të gjelbër, në shërbim të komunitetit. Në deklaratën e saj për mediat, Bashkia e Tiranës deklaroi se presionet dhe kërcënimet nuk do të ndalojnë aspak punonjësit e saj që të zbatojnë ligjin dhe të mbrojnë interesat e qytetarëve. “Sipas procedurës, Policia Bashkiake u kërkoi pronarëve të operatorit “Taivan”, dokumentet e pronësisë. Pronarët nuk paraqitën asnjë dokumentacion ligjor. Gjatë aksionit, Policia Bashkiake ka ndeshur në rezistencën e menaxherëve të Taivanit, të cilët e kanë kërcënuar drejtorin e Policisë Bashkiake. Këto presione nuk na pengojnë në punën tonë, e cila do të jetë vetëm në shërbim të qytetarëve të Tiranës”, thuhet në deklaratën për mediat. Sipas saj, hapësira e betonizuar dhe e përdorur për parking do të kthehet nga Bashkia e Tiranës në lulishte dhe do të jetë tashmë në funksion të qytetarëve të kryeqytetit. Dy ditë më parë, Policia Bashkiake kreu një tjetër aksion lidhur me zhurmat e shkaktuara nga lokalet. Inspektorët kërkuan zbatimin e ligjit nga të gjitha subjektet. Sipas tij, për lokalet e hapura ditën e premte dhe të shtunë, zhurma e lejuar është e përcaktuar sipas standardeve të pranueshme dhe mund të aplikohet nga ora 19:00-24:00. Ndërsa për ditët e zakonshme të javës, orari i lejuar është 19:00-23:00. Ambientet e mbyllura nuk kanë kufizim të orarit, por duhet të respektojnë nivelin e lejuar të zhurmës, në mënyrë që të mos shkaktojnë shqetësim në komunitet.

Kryebashkiaku Basha: Trami i Tiranës,tenderi brenda vitit

“Jemi të vendosur për projektin e Tramit, projekt që është vënë në lëvizje nëpërmjet përgatitjes së termave të referencës, tenderimi i të cilit nis këtë vit”. Këtë deklaratë bëri dje kryetari i Bashkisë së Tiranës, Lulzim Basha, gjatë takimit me ambasadorin e delegacionit të BE-së në Tiranë, Ettore Sequi. Kryetari i Bashkisë e njohu ambasadorin me prioritetet e administratës së tij, që kanë të bëjnë me arritjen e standardeve europiane, për cilësinë e jetës në qytet, si dhe kërkoi mbështetjen e këtyre projekteve nga Bashkimi Europian. Objektivat kryesorë kanë të bëjnë me pakësimin e ndotjes së ajrit, shtimin e hapësirave të gjelbra, përmirësimin e sistemit të ujësjellës-kanalizimeve. Gjithashtu, Basha kërkoi mbështetje edhe për projektet strategjike, si ndërtimi i bulevardit të ri, rehabilitimi i Lumit të Tiranës, ndërtimi i parkut të ri të Tiranës, përmirësimi i transportit publik, linja e tramvajit, apo edhe ndërhyrja në lagjet a komunitetet e Tiranës, me synim përmirësimin e cilësisë së jetës. Ambasadori i Delegacionit të BE-së në Tiranë, Ettore Sequi, shprehu gatishmërinë për bashkëpunim.

ZIRINA LLAMBRO

Panorama

[juanito02]

Programi Bashes?
Shketerrim shketerrim shkaterrim
E kur ndertoi Saliu pervec se ka shketerruar.

[PLAKU]

u mbylle tema aty ku ofendimet ua ketheja me kenge! me vjen keqe per ate temen qe u mbylle, jo per tjeter por kisha do kenge te mira te zgjedhuna vetem per plevnicen edvino-ruciste.

[Station]

Bashkia kthen në hapësirë të gjelbër parkimin te “Tajvani”

Në fakt me sa pash unë në TV, Bashkia po e kthente nga zonë e gjelbër në zonë kafe. (aksioni i Bashkisë ishte prerja dhe shkulja e pemëve)

[drague]

Në fakt me sa pash unë në TV, Bashkia po e kthente nga zonë e gjelbër në zonë kafe. (aksioni i Bashkisë ishte prerja dhe shkulja e pemëve)

disa aksione jane dhe politike mafiose edruç e tralala

po nuk ngeli coban pa u bere pronar e bizneslesh

[PLAKU]

Ndalni muhabetet pa lidhje se ju rrasi en kang ok.