Jusuf Buxhovi shkruan historinë e Kosovës

[Dar_di]

“Kosova” e Buxhovit

10-02-2012

Nga Akademia e Shkencave dhe Arteve të Serbisë, ai u konsiderua si libër pa bazë shkencore e që përmban fantazi të rrezikshme në shërbim të Shqipërisë Etnike. Por, Jusuf Buxhovit kjo padyshim që nuk i pengon, e ai madje edhe pati kundërpërgjigje taktike ndaj akuzave.

Vepra e tij “Kosova – 1,2,3” do të promovohet në kryeqytet, gjegjësisht në Bibliotekën Kombëtare dhe Universitare, më 16 shkurt në orën 12:00. “Kosova” e Jusuf Buxhovit është libri i parë historiografik i kësaj natyre.

Në hyrje, autori bën të ditur se fjala është për një shkrim gjithëpërfshirës të historisë shqiptare nga antikiteti e deri në kohën tonë, ku Kosova jo vetëm që nuk shihet e shkëputur nga koncepti i Shqipërisë së natyrshme, por ajo paraqitet si qendër e saj shpirtërore, kulturore dhe shtetërore.

Me këtë rast, autori, fokusimin e përqendron te Pellazgët, ku Dardanët dhe Dardania paraqiten trungu kryesor i asaj që më vonë njihet si vazhdimësi iliro-shqiptare. Duke shfrytëzuar shumë burime nga historiografia botërore, veçmas ato nga autorët antikë, Buxhovi nxjerr përfundimin se Dardanët janë themelues të Trojës dhe bartës të qytetërimit antik, i cili padrejtësisht u është atribuuar grekëve, të cilët erdhën shumë vonë dhe përvetësuan gjithë qytetërimin pellazg, madje edhe shkrimin e tyre.

Sipas Buxhovit, edhe eposi i madh botëror “Iliada” dhe filozofia antike paraqesin trashëgimi shpirtërore të shqiptarëve.

Zëri

[Kreksi]

Kreksi, jam dakord me atë që në librin e Jusuf Buxhovit duhet të tërhiqet një paralele ndërmjet fakteve relevante të mbështetura në prova të sakta dhe në mes të asaj se a është shkruar ky libër për inate të grekëve a serbëve. Jam në fillim të leximit të tij dhe më intereson më tepër pjesa e antikes dhe mesjetes, ngase për periudhën osmane dhe atë pas Konferencës së Ambasadorëve në Londër (1912-1913) tashmë jam njohur me opinionin e autorit. Gjithsesi, nuk do të jap opinionin tim lidhur me këtë libër historiografik, por me aq sa vërej, sa për të plotësuar mendimet tuaja, Buxhovi në teorinë e tij pellazgjike, jo vetëm që mbështetet tek autorët antikë si Homeri dhe të tjerët, dhe madje nuk thotë se ka ekzistuar ose jo Troja dhe lufta për të, por këtë tezë e mbështet edhe nga studiuesit si Hahn, Tunman, Bopp, Aref Mthie, filozofi Libniz etj. Do të përpiqem, gjithnjë nëse më premton koha, që të shkëpus edhe pjesë nga libri dhe t`i paraqes në këtë temë. Mbase janë me interes për lexuesit e studiuesit që akoma nuk e kanë blerë këtë libër!

Do të pyesja nëse e keni në dorë atë ose jo?!

Përshëndejte!

Dar_di

Falemenderit shumë Dar_di, librin e pres edhe un e me padurim, per momentin lexoj vetem pjes te shkeputura te permbajtjes së ketyre librave, poashtu edhe mua me intereson pjes antike si dhe epoka e Bizantit qe sa i perkete kesaj periudhes jam i bindur se autori Buxhovi do ta kete lidhur mirë edhe këtë periudh me ardhjen e sllaveve ne gadishullin ilirikë, pra mezi pres ta lexoj edhe kete pjes, ndersa per pjesen osmane ka dhënë deshmi edh me parë si me romanin e Gjon Nikollë Kazazit, por sa i perkeet anikitetit eshte e nderlikuar kjo qeshtje sepse ne shekullin e XIX-të po ti lexojmi keta autor, asnjeri nuk arri te thotë te njejten gjë per origjinen pellazge, derisa ne fund te shekullit XIX_të pellazget mbeten në harres sa qe sot ne tekstet e lamis se historise askush nuk i njeh pellazget, fare, kurse iliet i njohin dhe posa u mesuan me ne se ne shqiptaret jemi pasardhsit e tyre, tani duhet nisur os e mbshtjellur lmshin edhe njehere, ne kete periudh ku pellazget fare nuk kane simpati më ne europ se po te kishin, do ishin te njohur. Pra, ketu e kam friken se kerkjmi diçka me te madhe per te humbur ate me te shtrenjten, origjinen shqiptare nga iliret qe populli yni eshte i ndertuar mbi kete trung prej dekadash dhe mendoj se eshte heret per tu folur se nuk kemi bere kerkime arkeologjike fare.
Mandej, sa i perket e unitetit tonë kombëtar, mendoj se teza e races Dinarike do ishte më e qendrueshme sepse nga ky kende do ishin perfshirë te gjithe shqiptaret ne gadishull pa dallim "as trojane e as dardan" sespe me nje fjalë dinariket jane me te lashte si rac kurse pas tyre vjene qytetrimi i Vinçes, qe ne fakt perfshine vetem kosoven por jo teresine eshqiperise, pra si e shifni, do kemi probleme ne te ardhmen me keto vetëknaqesit qe i ndjejmi tani per tani...Njehere pres te me vje libri, nuk kam te drejet te flas pa e lexuar librin, kalofshi mire dhe falemenderit, shendet.

[Kreksi]

Qytetërimi shqiptar bartës i qytetërimit indoevropian

Shkrimtari dhe historiani Jusuf Buxhovi, pak ditë më parë ka botuar librin me tre vëllime “Kosova’’ që sjellë një përmbysje konceptuale e metodologjike jo vetëm në botimet serbe për Kosovën, por edhe në vetë botimet e deritanishme shqiptare në përgjithësi. Pak ditë pasi doli nga shtypi, ky libër i tërboi historianët serbë, të cilët dolën me deklarata se libri nuk është i bazuar në fakte shkencore. Në këtë libër argumentohet teza pellazge dhe për herë të parë në historiografinë tonë, qytetërimi shqiptar shihet jo vetëm si pasardhës po edhe si bartës i qytetërimit indoevropian

INTERVISTË ME SHKRIMTARIN DHE HISTORIANIN JUSUF BUXHOVI
Intervistoi: Rozafa KELMENDI

Zhurnal Plus: Libri juaj me tre vëllime “Kosova’’ sjellë historinë e munguar të Kosovës. Në pak fjalë, çka paraqet libri “Kosova’’?

Buxhovi: “Kosova” në tre vëllime paraqet historinë shpirtërore, por edhe shoqërore dhe politike të shqiptarëve nga antikiteti e deri te koha jonë. Është kjo, pra, një histori e Shqipërisë së natyrshme, ku Kosova (Dardania antike) luan një rol të veçantë si epiqendër e të gjitha zhvillimeve historike, ku shqiptarët jo vetëm që shfaqen si entitet, por edhe si bartës të këtyre zhvillimeve.

Zhurnal Plus: Libri i parë flet për Antikën dhe Mesjetën, dhe këtu paraqiten pellazgët si bartës të qytetërimit antik. Ku bazohet ky konstatim?

Buxhovi: Libri i parë i kushtohet kësaj problematike, e cila në njëfarë mënyre me pa të drejtë ishte larguar nga historiografia shqiptare, meqë teoria ilire shfaqej “më e kapshme” përnga të dhënat dhe ishte në përputhje me trendet historiografike të shekullit XIX dhe XX, ku antikiteti duhej t’u atribohej, pa të drejtë, grekëve, si bartës të helenizimit. Një pjesë e shkencëtarëve gjermanë por edhe evropianë, helenofilë, mbështetën arianizmin mbi këtë komponentë, me çka Greqia dhe qytetërimi helen duhej të rikthehej në skenën historike shtetërore të Ballkanit, siç ndodhi në të vërtetë në vitin 1832. Me kalimin e kohës, në shkencë filloi të mbizotrojë vlerësimi se antikiteti nuk u atribuohej grekëve, por një populli tjetër, më të lashtë, Pellazgëve, të cilët ata i gjetën në ato pjesë pasi që u vendosën në to. Autorët e vjetër grekë, nga Homeri, Platoni, Herodoti, Turqididi e të tjerë, bëjnë të ditur për Pellazgët hyjnor, prej të cilëve i morën të gjitha, nga zotat, mitet e deri te rendi shoqëror dhe kultura elementare, ku ishte edhe shkrimi. Pra, këto dhe argumente të ngjashme, tash mbështeten me të madhe nga shkencëtarë botërore, të cilët vendin kryesor në antikitet ua japin Pellazgëve.

Zhurnal Plus: Fakte të rëndësishme historike keni paraqitur edhe në pjesën që ka të bëjë me Perandorinë Osmane. Cilat janë pikat kryesore që do të duhej rishqyrtuar në librat ekzistues të historisë?

Buxhovi: Pushtimet osmane në Ballkan paraqesin një kapitull të veçantë, pasi që ato kanë të bëjnë edhe me një ndeshje qytetërimesh, pra të islamit me krishtërimin. Meqë shqiptarët i takonin krishtërtimit dhe nga Bizanti e tutje, ishin ndër të parët që e pranuan, atëherë ishte më se e natyrshme që ata të parët të ndeshen me osmanët, siç ndodhi edhe në Fushën e Dardanës në vitin 1389. Kjo ndeshje, dhe kjo disfatë, megjithatë paraqiste edhe një ndryshim të rëndësishëm shoqëror, politik dhe shpirtëror me të cilën u ndeshën shqiptarët gjatë pesë shekujsh, me ç’rast mund të thuhet se ata pas rezistencës së parë gjatë kohës së Skënderbeut, filluan t’u përshtaten rrethanave, pra të pranojnë realitet dhe të sillen në përputhje me to. Në këto rrethana, megjithatë, përkundër pranimit të islamit nga një pjesë e mirë e tyre, shqiparët ruajtën etninë e tyre, ruajtën gjuhën si dhe qenien e tyre, dhe kjo ishte e mundur në saje të asaj se gjatë Perandorisë Osmane një pjesë e madhe e tyre u vetëqeverisën (me anën e Kanunit), gjë që ishte një pajtim midis tyre dhe Perandorisë. Ishte edhe sistemi i spahinjve dhe ai i jeniçerëve, ai që Shqiptarëve u mundësoi të akomodoheshin më mirë se të tjerët në këtë perandori. Sidoqoftë, nga koha e Tanzimatit e tutje, veçmas gjatë Krizës Lindore e tutje, kur ishte më se e qartë se Perandoria nuk e kishte të gjatë qendrimin në pjesën evropiane, shqiptarët do të ballafaqohen me dilemën e sjelljes së mençur në mënyrë që të mbroheshin nga grabitjet e fqinjëve (sllavëve dhe grekëve), por njëherash edhe ta ruanin etninë e tyre, duke mos rënë në konflikt me Perandorinë. Në këto rrethana, lindi edhe shqiptarizmi (rilindja kombëtare) si një koncept politik dhe intelektual, me të cilin duhej të krijoheshin rrethanat për shfaqjen e shtetit të ardhshëm shqiptar,i cili duhej të dilte nga një marrëveshje midis Perandorisë por edhe fuqive të mëdha evropiane. Ky zhvillim, që paraqet rrugën nga Shqipëria osmane te Shqipëria evropiane, pra nga autonomia (Lidhja Shqiptare e Prizrenit 1878) deri te shteti i pavarur (1912), kërkon të rishikohet, meqë aty gjendet edhe çelësi që shpjegon kompeksitetin e asaj që paraqet përputhje por edhe shpërputhje midis islamizmit dhe shqiptarizmit si dhe të osmanizmit dhe shqiptarizmit.

Zhurnal Plus: Mbi bazë të faktografisë shkencore, ju keni konluduar se nuk ka pasur shtet mesjetar serb e as Kishë Ortodokse serbe. Kjo shfaq të kundërtën e asaj që flet jo vetëm historia serbe por edhe versioni më i ri i "Historisë së popullit shqiptar" apo jo?

Buxhovi: Kjo është çështja që më së lehti argumentohet, ngaqë “shteti mesjetar serb” dhe kisha ortodokse serbe në Kosovë, nuk paraqesin kurrëfarë realiteti pos që janë pjesë e gënjeshtrave të historiogafisë serbe, e cila nga “Naçrtanja” e Garashaninit e tutje (1844) ndërtoi “mitin e Kosovës” si qendër mesjetare serbe, mbi të cilin pastaj u hartuan programet shfarosëse kundër shqiptarëve, siç ishin ato të Çubrilloviqit dhe ai i fundit i Qosiqit i vitit 1986. Historiografia objektive botërore, nuk e pranon të ashtuquajturin shtet mesjetar dhe me të drejtë, ngaqë në mesjetë, gjatë Bizantit, kishte vetëm zhupani sllave, siç kishte edhe principata të arbrit, të cilat u shfaqën nga shekulli IX e tutje. Zhupanitë sllave, ishin dinamike, dhe pushtuese, meqë kërkonin hapësirë në pjesët më të përshtatshme për jetë, siç ishin ato të arbërve, ku ata ishin autoktonë dhe gjatë Bizantit shfaqeshin si faktor shtetndërtues, ndërsa sllavët rrënues dhe pushtues. Por, për fat të keq, historiografia shqiptare, nuk ishte kritike ndaj këtij fakti, dhe nga varianti i saj i parë, i vitit 1953, pranoi versionin e “shtetit mesjetar serb” si dhe të kishës ortodokse serbe në dëm të asaj që ishte pjesë e trashëgimisë krishtere, të cilën shqiptarët e pranuan ndër të parët në shekullin IV, ndërsa sllavët në shekullin X.
Ky fiksim, pra ai për shtetin mesjetar serb, vazhdon të mbetet edhe mëtutje te historiografia shqiptare e Tiranës dhe Prishtinës, gjë kjo që mund t’i ketë egërsuar shumë “akademikët” serbë të reagojnë me pezm ndaj qëndrimit tim ndryshe, i cili, po qe se nuk u pranua nga historiografia shqipare, atëherë ai do të jetë kompatabil me atë të historiografisë hegjemonsite serbe, gjë që paraqet një burim për historinë shqiptare dhe vazhdimësinë e saj nga antikiteti e deri te koha jonë. Ky qendrim ka bërë që politika e papërgjegjshme e Kosovës, ta pranojë edhe pakon e Ahtisarit, me anën e të cilës, Beogradi po krijon eksteritoralitet në Kosovë dhe enklava ortodokse, të cilat do ta mbajnë peng dhe do ta destabilizojnë shtetin e Kosovës.

Zhurnal Plus: Si i komentoni reagimet nga Instituti i Historisë së Akademisë së Shkencave dhe Arteve të Serbisë ?

Buxhovi: Të pritshme, por jo gjithaqë histerike, siç u shfaqen. Natyrisht se ato nuk do të ishin të tilla, po qe se mos t’u digjte e vërteta, të cilën ata e dinë, por nuk ua kishte marrë mendja se do të shfaqet në një projekt privat të një historiani, kur ai, siç thashë, deri më tash, nuk ishte kundërshtuar nga historiogafia institucionale e Tiranës dhe e Prishinës.

Zhurnal Plus: Në pjesën e tretë, që përfshinë përiudhën nga Konferenca e Londrës deri te Protektorati Ndërkombëtar, rëndësi e veçantë i kushtohet rolit të Kosovës në formimin e shtetit shqiptar. Çfarë janë faktet që argumentojnë se Kosova politikisht dhe shpirtërisht ka bartur barrën e proceseve që kanë çuar te shteti shqiptar?

Buxhovi: Edhe këtu Kosova, nga Kriza Lindore e tutje, shfaqet si epiqendër por edhe strumbullar i këtij zhvillim. Mjafton të përmendet Lidhja Shqiptare e Prizrenit prej nga doli edhe Qeveria e parë Shqiptare nga koha e Skënderbeut e tutje, e cila bëri të ditur se shfaqja e shtetit shqiptar ishte e pashmangshme. Në këtë kontekst Kosova ishte në fokus të zhvillimeve që quan te rënia e Perandorisë Osmane (Revolucioni xhontur i vitit 1908 dhe kryengritja e Kosovës e vitit 1912), që ia hapi rrugën pavarësisë së Shqipërisë.

Zhurnal Plus: “Kosova” është libri i parë historiografik i kësaj natyre. Sipas jush, pse nuk janë zbardhur më herët këto fakte shkencore?

Buxhovi: Dy faktorë kanë ndikuar që puna ime të marrë kahun e duhur: e para rënia e ideologjisë komuniste në Shqipëri, si dhe shpërbërja e Jugosllavisë dhe shfaqja e shtetit të Kosovës. Që të dy këta faktorë kanë krijuar rrethanat për një punë të tillë.

Zhurnal Plus: Sa u ka marrë kohë mbledhja e materialeve për këtë libër dhe a keni hasur në pengesa gjatë punës suaj hulumtuese-shkencore ?

Buxhovi: Kam punuar për shumë vite, duke vjelur arkivat gjermane dhe ato vieneze, por puna ime intensive te kjo çështje ka filluar nga dita e shpalljes së pavarësisë së Kosovës.

Zhurnal Plus: A ka qenë i vështirë botimi, pasi nuk keni pasur përkrahje institucionale?

Buxhovi: Nuk kam pasur kurrëfarë përkrahje institucionale e as që e kam kërkuar këtë, meqë ashtu do ta humbja autonominë shkencore, por kjo nuk i liron nga (pa)përgjegjësia institucionet tona që të punohet në këtë drejtim. Pres, që puna ime të çohet më tutje, qoftë duke u kritikuar aty ku duhet, qoftë duke u plotësuar ose vazhduar...

Zhurnal Plus: Tashmë ka filluar edhe përkthimi i librit në gjuhën angleze? A planifikoni ta përktheni në të tjera gjuhë?

Buxhovi: Botimi në gjuhën anglishte do të dalë nga vjeshta. Parashihet që në Uashington të promovohet më 28 nëntor, me rastin e 100 vjetorit të Pavarësisë së Shqipërisë. Ka nisma nga shoqata dhe grupe të ndryshme jashtë vendit, që të përkthehet edhe në gjuhë të tjera (gjermanisht dhe spanisht). Kjo do ta rrumbullaksonte edhe më porosinë time, sepse neve na duhet opinioni i jashtëm, i cili prej më shumë se një shekulli është bombarduar nga gënjeshtrat e historografisë hegjemoniste serbe, të cilat nuk është lehtë të demantohen, veçmas nëse heshtet, siç po ndodh me Akademitë në Tiranë dhe Prishtinë.

Zhurnal Plus: Promovimi i librit nuk është bërë ende? Do të ketë promovime tjera përpos në Prishtinë ?

Buxhovi : Promovimi do të bëhet më 16 të këtij muaji në Prishtinë, me rastin e 4 vjetorit të shtetësisë së Kosovës. Parashihet një promovim në Tiranë (në maj) dhe një në Shkup (qershor).

================================================== =============
Nese i ngatrrojmi keto kater sfera;

1.Raca Dinarike
2.Qytetrimi i Vinçes
3.Qytetrimi Pellazgë
4.Indo Europianizmi

...dhe nese te gjitha keto i fusim ne nje thes; si Pellzgjike, e here here si Indo Iuropianizem e here si Arianë për te ardhur deri tek Ilirët e shqiptaret, pa e rrespektuar kronologjine ose Boshtin e Historisë, treni del prej binarve...nese nuk ka dalur dri me tani !

[Mexhid Yvejsi]

Botime të reja: ”Historia e Kosovës”


Këto ditë të ftohta dimri, janar, 2012, doli nga shtypi "Historia e Kosovës" e historianit nga Gjakova Jusuf Buxhovi.
Libri ka tri vëllime:
Vëllimi i parë: Antika dhe mesjeta,
Vëllimi i dytë: Perandoria osmane
Vëllimi i tretë: Nga konferenca e Londrës deri te protektorati ndërkombëtar.
Botues të këtij projekti, të parit në historiografinë shqiptare, janë "Faik Konica" nga Prishtina dhe "Jalifat Publishing" nga Hjustoni i SHBA-ve.

Libri "Kosova" e Jusuf Buxhovit është libri i parë historiografik i kësaj natyre. Në hyrje, autori bën të ditur se fjala është për një shkrim gjithëpërfshirës të historisë shqiptare nga antikiteti e deri në kohën tonë, ku Kosova jo vetëm që nuk shihet e shkëputur nga koncepti i Shqipërisë së natyrshme, por ajo paraqitet si qendër e saj shpirtërore, kulturore dhe shtetërore.
Me këtë rast, autori, fokusimin e përqendron te Pellazgët, ku Dardanët dhe Dardania paraqiten si trungu kryesor i asaj që më vonë njihet si vazhdimësi iliro-shqiptare.
Duke shfrytëzuar shumë burime nga historiografia botërore, veçmas ato nga autorët antikë, autori, Jusuf Buxhovi nxjerr përfundimin se Dardanët janë themelues të Trojës dhe bartës të qytetërimit antik, i cili me pa të drejtë u është atribuuar grekëve, të cilët erdhën shumë vonë dhe përvetësuan gjithë qytetërimin pellazg, madje edhe shkrimin e tyre. Sipas Buxhovit, edhe eposi i madh botëror "Iliada" dhe filozofia antike paraqesin trashëgimi shpirtërore të shqiptarëve.
Shikuar nga ky prizën, "Kosova" e Buxhovit historinë shqiptare e zhvendos nga mileniumi i dytë (teoria ilire) te ai i katër, gjë që duke u ndërlidhur me Pellazgët, atë e kthen në qendër të antikitetit. Autori, po ashtu, edhe themelimin e Perandorisë së Romës dhe të të Bizantit e lidhë me trashëgiminë pellazge (dardano-ilirët), ku ata dalin si bartës të qytetërimit perëndimor, por edhe të ngrehinave të tyre politike dhe shtetërore.
Një rishikim tjetër është edhe ai që ka të bëjë me të ashtuquajturin shteti mesjetar serb dhe kishë mesjetare serbe, të cilat Buxhovi i sheh si konstrukte të historiografisë hegjemoniste serbomadhe të shekullit të kaluar, gënjeshtrat e së cilës, për fat të keq, i ka pranuar edhe historiografia ideologjike shqiptare, të cilat, edhe sot e gjithëditën, vazhdon t'i përdor "si të vërteta historike".
Duke u bazuar në një faktografi shkencore, Buxhovi nxjerr përfundimin se në mesjetë nuk ka pasur shtet serb, e as kishë serbe, pos zhupani, të cilat kanë qenë pushtuese dhe në dëm të etnisë arbërore, mbi të cilën pastaj është ndërtuar miti mesjetar serb. Buxhovi, madje vlerëson se edhe e ashtuquajtura Rashkë, që proklamohet si "qendër e shtetit serb", ka të bëjë me Tribalët (Dardanë të sllavizuar).
Rishqyrtime të rëndësishme paraqiten edhe në pjesën që ka të bëjë me Perandorinë Osmane dhe me krizën lindore në përgjithësi, ku po ashtu, Kosova shfaqet si qendër e gravitetit politik dhe kulturor shqiptar, (Lidhja Shqiptare e Prizrenit, Revolucioni Xhonrturk dhe Katërmbëdhjetë pikat e Hasan Prishtinës, të vitit 1912), që i ka paraprirë pavarësisë së Shqipërisë.
Me interes është edhe pjesa e tretë, ajo e shtetformimit shqiptar, me ç'rast autori sjell një pamje tjetër nga ajo që është parë nga historiografia ideologjike shqiptare.

Kush është Jusuf Buxhovi?

Jusuf Buxhovi ka lindur në Pejë, më 4 gusht të vitit 1946. Fëmijërinë e kaloi në Gjakovë, ku kreu shkollimin e mesëm. Në vitin 1968 u diplomua në Universitetin e Prishtinës (Dega e Gjuhës dhe e Letërsisë Shqipe), ndërsa në vitin 1979 në Degën e Historisë të Universitetit të Prishtinës magjistroi në temën "Lidhja Shqiptare e Prizrenit në dokumentet gjermane".
Karrierën e gazetarit e filloi në gazetën "Rilindja" në vitin 1967, fillimisht si gazetar i kulturës, e më vonë redaktor i saj. Nga viti 1976 deri në vinin 2000 ishte korrespondent i përhershëm i kësaj gazete, i akredituar në Bon të Gjermanisë. Pas mbylljes së saj, vazhdoi karrierën si publicist i pavarur. Deri tash ka botuar këto vepra:

1. "Cirku", tregime. "Rilindja" – 1972
2. "Pioni", tregime . "Rilindja" - 1975
3. "Matankrena" - roman. "Rilindja" - 1976
4. "Çaste" - vështrime letrare. "Rilindja" -1978
5. "Dinozauri" - dramë. "Rilindja" - 1979
6. "Shënimet e Gjon Nikollë Kazazit" - roman. "Rilindja" - 1982
7. "Ura e Fshejit" - novela. "Rilindja" - 1983
8. "Pranvera e zhveshur" - dy drama. "Rilindja" - 1984
9. "Nata e shekujve" - roman. "Rilindja" - 1985. (Fitoi Çmimin vjetor të Shoqatës së Shkrimtarëve të Kosovës)
10. "Galeria e të vdekurve" - roman. "Rilindja" - 1987
11. "Libri i të mallkuarve"- roman triptik . "Rilindja" -1989. ( Fitoi çmimin letrar "Hivzi Sulejmani")
12. "Prapë vdekja 1" - roman. "Rilindja" - 1991 (Fitoi Çmimin vjetor të Shoqatës së Shkrimtarëve të Kosovës)
13. "Prapë vdekja 2" - roman. "Rilindja" -1993
14. "Prapë vdekja 3" - roman. "Rilindja" - 1995
15. "Qyteti i dënuar me vdekje"- roman. "Faik Konica" - 2000
16. "Letrat për Kryeprincin"- roman. "Faik Konica" - 2003
17. "Vdekja e Kolonelit" - roman. "Faik Konica" - 2004
18. "Vera e fundit e Gjin Bardhit" - roman. "Faik Konica" - 2004
19. "Kujtimet e zonjës Von Braun"- roman. "Faik Konica" - 2005
20. "Kodi i dashurisë"- roman. "Faik Konica" - 2006. (U nderua me çmimin kombëtar "Azem Shkreli", si vepra më e mirë e vitit)
21. "Udhëtimi i Mendim Drinit"- roman. "Faik Konica" - 2006.
22."Libri i Bllacës - 1, Shënime nga psikiatria" - trilogji. "Faik Konica" - 2007.
23."Libri i Bllacës - 2, Bota e përmbysur e Urtakut" - trilogji."Faik Konica" - 2007.
24."Libri i Bllacës – 3, Etër e bij" - trilogji. "Faik Konica" - 2007.
25."Fletëza gjermane" - publicistikë. "Faik Konica" - 2008.
26."Kongresi i Berlinit 1878" - historiografi. Botoi "Faik Konica" - 2008.
27."Libri i Gjakovës" - roman. Botoi "Faik Konica" - 2008.
28. “Kthesa historike: Vitet e Gjermanisë dhe Epoka e LDK-së” – historiografi. Botoi “Faik Konica” – 2008.
29. “Jeta lakuriqe”, tregime. Botoi “Faik Konica” – 2009.
30. “Kthesa historike – 2: Shteti paralel dhe rezistenca e armatosur” – historiografi. Botoi “Faik Konica” – 2009.
31.”Kthesa historike -3: Lufta e Perëndimit për Kosovën” – historiografi. Botoi “Faik Konica", 200920. "Kodi i dashurisë"- roman. "Faik Konica" - 2006. (U nderua me çmimin kombëtar "Azem Shkreli", si vepra më e mirë e vitit)
21. "Udhëtimi i Mendim Drinit"- roman. "Faik Konica" - 2006.
22."Libri i Bllacës - 1, Shënime nga psikiatria" - trilogji. "Faik Konica" - 2007.
23."Libri i Bllacës - 2, Bota e përmbysur e Urtakut" - trilogji."Faik Konica" - 2007.
24."Libri i Bllacës – 3, Etër e bij" - trilogji. "Faik Konica" - 2007.
25."Fletëza gjermane" - publicistikë. "Faik Konica" - 2008.
26."Kongresi i Berlinit 1878" - historiografi. Botoi "Faik Konica" - 2008.
27."Libri i Gjakovës" - roman. Botoi "Faik Konica" - 2008.
28. “Kthesa historike: Vitet e Gjermanisë dhe Epoka e LDK-së” – historiografi. Botoi “Faik Konica” – 2008.
29. “Jeta lakuriqe”, tregime. Botoi “Faik Konica” – 2009.
30. “Kthesa historike – 2: Shteti paralel dhe rezistenca e armatosur” – historiografi. Botoi “Faik Konica” – 2009.
31.”Kthesa historike -3: Lufta e Perëndimit për Kosovën” – historiografi. Botoi “Faik Konica", historiografi. Botoi “Faik Konica” – 2009.

Mexhid YVEJSI, Gjakovë

[Dar_di]

[Kreksi]

Shumë falemenderit Dar_Di !

Shumë bindshëm është prezantuar autori yni Jusuf Buxhovi, e dija që është guximtr, por vertetë, sa i perketë mesjetes, Buxhovi është krenaria jonë, më këtë perfundimin se, "nuk ka patur kurrë shtet mesjetar serbë në Kosovë dhe e tera ishte çpikje e serbëve ne bashkëpuim me aleatet që dihen rretanat ....dhe mirë ia ka bërë serbëve, me këtë perfundon procesi i te ashtuqujtjtures "serbia djepi i kultures serbe" dhe ka te drejtë Buxhovi se, serbët në tërë egzistencen e tyre kosovën e pushtuan vetëm në një periudh kohëzgjatjje prej 192 vitesh, nê krahasim me turqit qê na pushtuan 500 vjet... gjë që miti serbë duhej te rrxohej sot o nesër...mirë më vje qe u rrexua nga Buxhovi i Madh, i urojmi suksese !

=======================================

P.S; është diçka tjeter që nuk pajtohem më teorinë pellazge por mendoj më mirë te mbetej gjeni ilirian vendas dhe autokton si cimentim i popullit shqiptar se sa mburrja e lavderia e nje qytetrimi pellazgë prrallo 5000 vjeçar, të cilët shkenca moderne i sjell nga azia...mirëpo mirë e tha edhe Buxhovi se, këtu mund te priten edhe reagime dhe korrigjime dhe se edne NUK I KEMI VENË PIKEN, jemi pasardhes të pellazgeve apo jo, por pranohen kritikat dhe vijohen hulumtimet...si dhe priten kunder tezat, ketu pra ka rendësi fjalimi i Buxhovit në këtë promovim të librit te tij "Historia e Kosovës" që del nga shpirti i një intelektuali se nuk i dihet, nesër ka mundësi ndoshta se shkenca bashkohore do ta vertetoje se pellzgët nuk ishin autokton në Gadishullin Ilirikë por te ardhur nga Azia, e çka do te benim ne atêhere dhe si do te reagonim si popull nê pergjithêsi ? .. Te mbesim Ilirë besoj se nuk ështê ligshti as nenshtrim por krenari, kjo është prova më vendimtare e hsitroisë kombtare e njohur nga dijetaret botnor dhe Enciklopedite botrore qe nuk e luan as TOPI ! Pra ta gëzojmi këtë vendë të lirë nga lirët tanë, ky trung që na bashkon edhe sot si shqiptar !

[Kreksi]

Historia e civilizimeve europiane e parë sipas shkences te diteve te sotme

Popujt Azianikë:


Aziatikêt ndahën në dy degë mjerishtê qê nuk e dijmi se gjuhët e tyre a ishin të njejtes familje apo jo.

Popujt e veriut të Azisë janë stergjyshêrit e popujve tê gjuhës eusakaro-kaukaziane, nga rrjedhin gjuhët Baske, Gjeorgiane dhe Qerkeze.

Ndërsa popujt Aziatikë të jugut; Pellazgët që flisnin këtê gjuhê të ketij populli që tani ka humbur, ku ishin të shperndarë në kohën e Neolitit deri në Lindjen e Afërme, si dhe në Europë duke sjellur me vete tekniken e Agrikultures, të blegtorisë deh keramikës.

Civilizimet Aziatike ishin në ngritje tê madhe tê zhvillimit ku Pellazgët e Kretës dhe Anatolisë kishin çpikur një shkrim mirëpo u zhduken nga invadimet pontike.

Natufianët:

Natufianët janë stergjyshërit e të gjithë popujve aziatikë qê u qfaqen në Neolitikë. E kanë vijuar një evolucion të gjatë në këto vende që nga Paleolitiki.

Pishtarin e ketij civilizimi e merr një fis nga veriu, Myrejbetienët, qëkrijuan agrikulturen e parë.

Mirëpo dal nga dale këtë civilizim e zëvendëson populli Natufian.

Myrejbetienët;

Asianiket Myrebejtienê janê njê degë e Natufianëve.

Mlekët:

Civilizimi më i vjetër i njohur deri mê sot tek popujt e Mlekëve është civilizimi i Zarzienëve, 10 000 para krishti, pastaj Mlekasët ndahen në dy degë; njëra në jug të liqenit të Vanit(Armani) dhe tjetra degë në jug të liqenit Urmia.

Rreth 6700 para krishti njihen kultivatoret e dhive dhe te deleve, nga Hati edhe këta Myrejbetienë.

Në Miliennumin e II-të para Krishti, nën influencen e Sumerëve, Elamitêt që ishin edhe keta popull Mlekas perendimor, çpikin një sistem tê shkrimit dhe që e perhapin deri në Iranin perendimor. Për t'iu ikur sulmeve indo europiane Ariane dhe Indus, disa fise leshuan vendin e quajtur Kopet Dagh dhe shojnë në Afganistanë.

Kah fundi i Milenumit të II-të Indo Europianët Arianë dhe Indus e pushtojnë Iranin dhe Afganistanin ku dhe sjellin bronxin.

Triaaletienët Hatis:

Asianikêt Hatti janë një degë e trialetienëve, proto Kaukazienëve, te cilët rreth 7200 deri 7000 para krishti perhapin kulturen e grurit dhe të tërrshërës, fillojnë të ndertojnê shtepi katrore kah lindja dhe perparojnë kah lindja nê Anatolinë qendrore, ku pastaj rreth 5000 apo deri 4500 para krishti azianikët Pellazgë të Kan Hasanit II si dhe të Bejkesultanit do ta pushtojnë Anatolinë jugore, duke i shtyer Trialetienët Hattis kah veriu. Më vonë kur Indo Europianët nezitë formojnë një perandori nê Anatolinê qendrore, marrin emrin Hittitë, nê pekujtim të popullit të mundur tê këtij vendi, Hatis.

Seskelët:

Seskelët ishin mê siguri një degë e azianikëve trialetienë, të ardhur nga Haçilari i Anatolisë për tu instaluar në Greqi. Seskelienët mundën rreth vitit 4400 para krishti nga Pellazgët ku i kemi gjetur shenjat e fshatrave të tyre të djegura. Një pjes e Seskilienëve instalohët në Italinë jugore rreth vitit 3800 deri 3200 parakrishti të cilët më vonë edhe këtu pushtohën nga Pellazgët Diminienë tê ardhur nga Greqia.

Amukianët:

Pellazgët Amukianë rrjedhin nga Myrebetienët perendimor, tê cilêt rreth 4500 deri 4100 para Krishti Amukianët bien nën sundimin e Halafienëve dhe pastaj të Sumerianëve të El Eubeid perveq të atyre qe shkuan dhe u perzien më Semitët e Izraelit, për të formuar civilizimin ghashulianë të qypave të zinjë të ilustruar. Ky civilizim do të shkatrrrohet pastaj nga Semitët barinjë Kananeenë të ardhur nga shkretira e Arabisë dhe i tërë regjioni u gjëndê nê nomadizëm.

Pellazgët Diminianë:

Azianikë të ardhur nga Kan Hasan dhe Bejçesultan nê Anatolinë e jugut, rreth 4400 para krishti, dhe instalohên në Greqi.

Invadimi i Italisë së jugut, kultura e Serra Alto me qypa spirale, dhe pastaj Indo Europianët nga veriu i greqisë e shkatrrojnë këtë civilizim.

Kardiatët;

Kardiotët, që bënin qypa mê vija tê pjerrta, janë një degë e ndarë nga proto Seskelienët, të cilët e formuan kulturen e Mogulicës në veri të Greqisë, në Shqipëri dhe Serbinë aktuale.

Pasi qê ia arriten të bëhën edhe lundrues, kulturen e tyre e hasim në Mesdheun meridional sipas kultures sê qypave kardiale, me vija të pjerrta rreth 5100 para krishti ku i gjejmi edhe në jug tê Italisë rreth 4900 para krishti. Njihet tek keta popuj kultura e Guadonës, pasi që bënin shtëpiza tê rrumbullakta tani i bënin katrore. nga druri dhe llaçi mê bykë.

Pas një kohe ndahen ne disa degtime;

Adriatët, Tirrenianët dhe Franko Iberikët.

Starçevienët:

Starçevienët, mori emrin kjo kultur nga një vendbanim i lashtë afer Novi Sadit, janë dega e siperme e Seskelëve, si ata tê ardhur nga Anatolia që jetonin në shtëpia katrore nga llaçi. Kur këta vendosen në Europë kahë 6000 deri 5000 para krishti, duket se i kishin asimiluar popujt e vjetër vendas; popujt e Lepenski Vir të cilët adhuronin perendinë në form tê peshkut.

Tê gjitha këto kultura shkatrrohën me invadimin e Pellazgëve rreth 4400 para krishti.

CARDIAUX ADRIATES

Kardio Adriatët:

Adriatët janë një degë e kardienëve të cilët rreth 4000 para krishti një pjes e ktyre Adriatëve të shtyr nga Pellazgët lengilienë dhe rubaneve( kultures se qypave me pshtjella) Adriatët pushtojnë Italinë e veriut ku pastaj keta shtyhen në lindje nga populli Lagozza, të ardhur nga Franca rreth 3200 deri 2500 para krishti. Më vonë keta popuj bien nën sundimin e Indo Europianêve proto latinëve të Remedellos dhe të Rinaldonës, fise ballkanike të Vuçedolit.

================================================== ===========

Kronologjia parahistorike

Nga 10 000 deri 2000 para Krishti

Periudha 8 300 Para Krishti

Në Europë pasi terhiqen akullnajat e mdhaja, shpalosen zona të mdhaja në ultësina të vershueshme ku flora dhe fauna gjejnë një lulzim të volitshëm ku edhe banoret e kanë atur shumë lehtë qe të furniohen e ketë begati.


7500 Para Krishti
Ngritja e ujërave bëjnë ndarjen e kontinentit të Europes nga ishulli i Britanisë së Madhe.

7150 Para Krishti

Prej 13 000 para Krishti kur nê kêtë kohê Deti i Zi ishte një Liqe i madh i vili gradualishtê thahej, qê ishte 100 metra nën nivelin e Medheut, njashtu si sot qê ështê Deti i Vdekur, mirëpo kah fundi i epokes së shkrirjes së akullnajave niveli i ujit ngritet pêr 120 metra, dhe në vitin 7150 para Kriishti, deti Mesdhe u zgjërua dhe kaperceu pragun e grykes së Bosforit, keshqe mbrenda dy vite liqeni u egalizua me detin Medhe.

Në Laponië, në veri të Suedisë, grupe te njerzve gjuetar dalin në siperfaqe te ardhur nga Lindja, perendimi dhe Jugu.

6500 para Krishti,

Në Afrikën e Veriut dhe Sahara bëhën dresimet e kafshëve shtëpiake nga banoret vêndas.

Në Milienumin e IV-të para Krishti, në Europen qendrore fillon epoka e kultures së Lepenski Vir, n¨ te dy anët e Danubit, tek gryka e portave te hekurta, në një fshat më nja 100 njerëz në 22 shtëpi.

Në Kretë në vendin e quajtur Knosos zhvillohet një qender Neolitike.
-5 200 Para Krishti, agrikultoret e parë paraqiten në Europë dhe perhapen në drejtim të Holandes.



Ata prodhojnê një keramik karakteristike dekorative më shpulla të prera.



4500 para Krishti në Europen lindore zhvillohet teknika e bakrit të shkrirë në kalllupe qe shkrihej nê një temperatur të lartë nga rrëshiqi.



Paraqiten sepultura të pasura, sidomos ato në Varna në Bullgari, ku ne varreza shohim detaje tjera prestigjioze.



4500 para Krishti ketu në Varna Bullgari, paraqitet një civilizim misterioz, pra ky civilizim shtrihej brigjeve të liqenit afër Detit të Zi, afër Varnes, ku ky civilizim njohi në zhvillim tê lartë, të pa parë për epoken.



Së pari gjejmi ketu qypa të mrekullueshëm, idol nga ashti e guri si dhe vegla nga bakri. Pastaj një kilometer më tej jo largë Varnës, pêr herê tê parê janê punuar gjêsende prej ari, mê tê vjettrat të zbuluara deri mê sot.

Keto objekte janë punuar Në mes të 4600 para krishti e 4200, në brigjet detit tê Zi, shumë kohë para Piramidave të Egjiptasëve dhe civilizimit të Mesopotamisë,Shumica e ktyre varrezave janê te paisura mê diademe tê pasuar nga ari dhe gjesende tjera dekorative, rruza të persosura si dhe maje të shtizave nga bakri si dhe keramika mjaftë bukur tê dekoruara. Janê gjetur edhe guaca tê detit, çka tregonse ka patur marrdhenje tregtare me onat e jugut te Mesdheut.



Nê regjionin e poshtêm të Danubit, shtazet pêr terhjekjen e pendes për tê lavruar janë gjetur në shumê vende.

Poashtu në Rudna Glava është gjetur miniera e parë e bakri në botë.

3800 para Krishti, fshatrat e parê të fortifikuara ne europen perendimore,

3650 para Kriishti, në Rusi janë gjetur në varreza funerare karrocat e para tê terhequra nga kiet.

Në Milienumin e II-të ngriten monumentet megalitike te Karnakut në perendim të Francës.

3200 para krishti në Hungari hasim karrocen e bujqëve.

3500 Para Krishti,

Vala e parë e Indo Europianëve në Skandinavië.

2900 Para Krishti,

Njohim Mikenen dhe Trojën.

Migracionet karriene në Qipro

Invazioni i një populli Anatolien në kretë, qe e bêjnê të njohur civilizimin Minoenë. Ishte nje popull paqêsor deh i fuqishëm.

2800 para krishti, fillon ndertimi i Stonhengjit në Angli.

Në Greqi fillon qytetrimi Egjeenë, Kadmeenë më origjinë Fenikase që installohën në Beosië.


Burimi; http://www.hist-europe.fr/Prehistoir...ehistoire.html



pergatiti; kreksi nga frengjishtja

[Dar_di]

Buxhovi promovon “Historinë e Kosovës”, paralajmëron vëllime të reja

Historiani Jusuf Buxhovi promovoi sot “Historinë e Kosovës” në tri vëllime. Kritiku Ramadan Musliu foli gjerë e gjatë për librat trevëllimorë të Buxhovit, duke i vlerësuar ato si vepra kyçe për rivlerësimin e historisë, sidomos të antikës e mesjetës te shqiptarët, raporton KTV-ja. Kjo përpjekje e Buxhovit është për t’u admiruar, ka thënë Musliu, sepse ai ka trajtuar e ritrajtuar teza, rrethana e ngjarje, të cilat për shkaqe ideologjike apo joideologjike janë marrë dhe janë pranuar symbyllazi. Ndërkaq autori ka kërkuar që historisë t’i kushtohet një vëmendje e veçantë si nga historianët ashtu dhe nga politika.

Historiani Jusuf Buxhovi është objekt i sulmeve intelektuale e mediale nga Serbia. Mirëpo, Buxhovi premton se në të ardhmen e afërt do ta përplotësojë historinë trevëllimore edhe me dy vëllime të tjera.

KOHA Ditore

[PLAKU]

Ta mesojem kush ashte Jusuv Buxhovi;



Jusuf Buxhovi Intervistë TV Syri (1).mp4




Jusuf Buxhovi Intervistë TV Syri (2).mp4




Jusuf Buxhovi Intervistë TV Syri (3).mp4

[PLAKU]

Jusuf Buxhovi Intervistë TV Syri (4).mp4




Jusuf Buxhovi Intervistë TV Syri (5).mp4





"Bashkim Kosova"

Jusuf Buxhovi // Zona B // 08.06.2011 // Pjesa 1




Jusuf Buxhovi // Zona B // 08.06.2011 // Pjesa 2