Vritet me atentat Franc Konomi

[daniel00]

Franc Konomi kishte mundur t’ia dilte mjaft mirë duke fituar radhazi betejat me drejtësinë shqiptare. Më 21 dhjetor 2001, Konomi u arrestua nga policia e Tiranës së bashku me mikun e tij, Flamur R, pronar i një bingoje në kryeqytet. Të dy akuzoheshin për “vjedhje me dhunë në bashkëpunim”. Dosja penale ndaj tyre u dorëzua për gjykim në Gjykatën e Tiranës. Treshja gjykuese me kryesues Medi Bicin dhe anëtarë, gjyqtarët Altin Abdiu dhe Altin Shkurti, cilësuan fajtor Konomin dhe Flamur R. dhe i dënuan përkatësisht me 3 vjet e katër muaj burg të parin dhe të dytin me katër vjet (me gjykim të shkurtuar). Ndër të tjera, në vendimin e gjykatës thuhet se “në fillim të muajit dhjetor 2001, biznesmenin shqiptaro–maqedonas Ymer Ademi e ka marrë në telefon një person disa herë, duke i kërkuar atij të paguante 100.000 $. Meqenëse biznesmeni ka refuzuar të paguajë, telefonuesi e ka kanosur atë se do të hidhej në erë ai dhe familja e tij. Ymer Ademi është marrë disa herë në telefon dhe telefonuesit i janë prezantuar atij si komandant ‘Çerçizi’ dhe ‘ushtari’, që ‘gjoja’ shërbenin në Ushtrinë Çlirimtare të Çamërisë”, thuhet në vendimin e gjykatës. Duke iu referuar më tej të njëjtit vendim që mban firmën e gjyqtarit Bici, rezulton se “duke parë që i dëmtuari nuk po paguante, të pandehurit e kanë ulur shifrën e gjobës me 10- fishin duke kërkuar 10.000$. Pasi kanë rënë dakord për këtë shumë, i pandehuri Flamur R. ka thirrur një taksist dhe i ka kërkuar të shoqëronte Franc Konomin. Taksisti e ka lënë të pandehurin Franc tek ‘Dervish Hatixheja’ dhe ka shkuar afër stacionit të trenit, ku priste gruan që do të merrte në makinë për ta çuar tek hotel “Lubjana”, i cili ndodhet pranë kthesës së Kamzës. Në vend të gruas para taksistit është shfaqur një “goxha” burrë, i cili i ka dhënë një zarf, ku brenda tij ishin 6$ dhe shumë letra të prera në formatin e kartëmonedhës amerikane. Sapo taksisti është afruar tek Arshiva e Shtetit, është bllokuar nga policia, e cila duke shoqëruar shoferin ka arrestuar dy të pandehurit në afërsi të hotel “Lubjanës””. Pasi ka administruar të gjitha provat dhe faktet, gjykata vendosi të cilësojë fajtor dhe dënojë për “vjedhje me dhunë” të akuzuarit Franc Konomi dhe Flamur R.

[daniel00]

Franci erdhi në dyqanin tim tri ditë më parë. Bleu ujë dhe diçka tjetër. Më la edhe bakshish. Dukej djalë i qetë për ne”. Semi, 50 vjeçe, është e zonja e një lokali pikërisht në kthesën e rrugicës që të shpie për tek pallati ku banonte Franc Konomi, shumë pranë “Shkollës së Kuqe” në Tiranë. Gruaja tregon se Franci e linte makinën në shumicën e rasteve pranë dyqanit të saj, 300-400 metra larg shtëpisë dhe deri atje zakonisht shkonte në këmbë. “Vinte rrallë dhe ishte i distancuar. E ëma erdhi pak ditë më parë dhe mori ca kuti kartoni, do merrte rrobat e Francit”, - tregon gruaja. Një komshi i viktimës së djeshme tregon se Franci ishte mjaft i tërhequr. “Të gjithë kishin frikë prej tij, pasi ishte përzier me shumë gjëra. As makinën nuk e parkonte këtu te pallati. Dukej sikur ruhej prej diçkaje jo të mirë. Shumë nga ne s’e shihnim kurrë as kur hynte, as kur dilte nga shtëpia. Kohët e fundit kishte nisur të vinte mjaft rrallë”, - shprehet burri rreth 60 vjeç. Franc Konomi ishte një personazh mjaft i njohur në zonën pranë “Shkollës së Kuqe”. Ai ishte më i vogli nga tre djemtë e familjes Konomi, dy prej të cilëve jetonin në Gjermani e Greqi me familjet e tyre. “Babai i tij, Stefani është një njeri qytetar dhe i qetë. Po ashtu dhe e ëma, Kristina. Franci ka qenë gjithmonë një djalë i shkathët. E kemi rritur këtu në lagje”, - tregon një i moshuar. Gjatë orëve të para të mbrëmjes së djeshme në lagjen e Konomit kishte pllakosur heshtja. Morti ishte hapur në shtëpinë e prindërve, e cila ndodhej shumë pranë banesës së Francit, pikërisht në rrugicën e rrugës “Haxhi Sina”, mbrapa “Shkollës së Kuqe”. Shtëpia e Francit ishte kyçur dhe aty pllakoste heshtja e rëndë.

[daniel00]

Është ulur në krye të dhomës së errët që mban “era” vdekje. Një dritë e dobët i ndriçon fytyrën Stefan Konomit, babait të Franc Konomit që u ekzekutua për vdekje mesditën e djeshme. Burri duket sikur është plakur brenda pak orësh. Herë pas here rri mendueshëm. Rreth e rrotull tij janë ulur miqtë e ngushtë të Francit. Mes tyre ndodhet dhe Ylli Kelmendi, krahu i djathtë i Fatmir Ramës (Mirit të Xhikes) që u ekzekutua në 2003-in. Ai është ulur në krah të djathtë të Stefanit, duke e ngushëlluar për vdekjen e të birit dhe duke mbajtur zi për humbjen e një prej miqve të tij më të mirë, siç e quan ai Francin. “Im bir nuk ruhej nga askush. Nga kishte frikë. Nuk kishte bërë asgjë të keqe. Shteti duhet të gjejë vrasësit e tim biri. U vra në mes të ditës, në dritën e diellit dhe mes qindra njerëzve”, - thotë i ati. Ai nuk heziton të hedhë akuza të rënda ndaj punonjësve të policisë, që sipas tij, kanë vonuar për të shkuar në vendin e ngjarjes që t’i jepnin ndihmë djalit të tij. Në orët e vona, teksa miqtë e Francit thithin cigare, i ati rrëfen për “GSH” detaje të jetës së të birit….
Z.Konomi, kush dyshoni se e vrau djalit tuaj?
Është shteti përgjegjës. Im bir nuk kishte asnjë problem. Nuk është marrë kurrë me trafiqe, vrasje apo krime të tjera. Ai ishte djalë që shihte punën e vet. Ai ishte modeli për miqtë e tij. Madje gjithmonë u ka dhënë këshilla që të mos përziheshin në krime apo probleme të tjera. Sapo kishte ardhur nga Gjermania dhe nuk kishte shprehur asnjë shqetësim. Nuk di kujt t’i vë gishtin. Le t’i gjejë shteti vrasësit e tim biri.
Djali juaj përflitet si i implikuar në ngjarje të rënda. Policia deklaron se po e hetonte. Çfarë mund të na thoni?
Policia është përgjegjëse për vdekjen e Francit. Për paaftësi të saj apo arsye të tjera, policia vajti gjysmë ore me vonesë në vendin e ngjarjes. Tim biri nuk iu dha ndihmë për jetën. Ai humbi shumë gjak dhe humbi jetën. Vdiq pa vajtur ende në spital. E morën të mbuluar në batanije.
Mbi supet e Francit ka rënduar vrasja e Gaz Muçës. A keni hasmëri me këtë familje?
Ne nuk kemi hasmëri. Im bir është gjykuar vite më parë për vrasjen e Gaz Muçës dhe ka marrë pafajësinë. Shteti nuk i gjeti prova dhe e liroi nga akuzat. Le ta dënonte nëse vërtet e kishte kryer atë krim.
Çfarë kërkoni nga autoritetet?
Të gjejnë vrasësit e tim biri. T’i vënë para drejtësisë. Të mos hedhë akuza, jo trafiqe e jo drogë. Im bir nuk është marrë kurrë me të tilla gjëra. Ai u vra ditën për diell, në mes të dhjetëra njerëzve dhe policia nuk di autorët. Do kërkoj drejtësi. Franci ishte familjar dhe nuk përzihej me asgjë. Madje kur shkova në morg, më takoi një mik i Francit dhe më ngushëlloi. Ai gjithandej kishte miq.
Pra nuk i vini gishtin askujt?
Jo. Nuk mund të akuzoj asnjeri. Kam hall të madh, dhimbje. Por, di të them që im bir nuk kishte hasmëri. Nuk di nga kush na ka ardhur. Shteti le të veprojë, të zbardhë të vërtetën. kl.la

[daniel00]

Franc Konomi e dinte që jeta e tij varej në “fije të perit”. Njeriu, emri i të cilit ngjallte frikë për shumëkënd, duket se dje nuk ka qenë i mbrojtur aq sa duhet. E kaluara e tij e errët iu kthye kundra dje në mesditën e nxehtë të këtij fillimkorriku, kur sapo ishte ngjitur në makinën e tij luksoze. Miti i tij u shua, duke marrë me vete në varr të gjitha mëkatet. Plumbat ia përshkuan tejpërtej trupin babait të dy fëmijëve. Tentativat për ta shpëtuar ishin të kota. Eksponenti i rrezikshëm i botës së krimit iu shtua listës së gjatë të “të fortëve” të ekzekutuar në mënyra mafioze. Emri i tij që ishte skeduar 18 vjet më parë si kontingjent i rrezikshëm në botën e nëndheshme të krimit, u fshi nga skedat e policisë, forcat e së cilës ishin vënë në ndjekje prej një viti për t’i vënë prangat, por keqbërësit duket se kanë rendur më shpejt për të mbyllur njëherë e mirë hesapet me të. Mëkatet e vjetra ishin kthyer në një makth për Konomin. Që në vitet ’90 ai kishte rënë në sy si një djalë i shkathët dhe që shpejt kishte zënë vend “në gjirin” e bandave kriminale. Përplasjet për pazaret e prishura do të nisnin shpejt. Më 7 prill 1992, Franc Konomi do të ekzekutonte një prej emrave të frikshëm në Tiranë, Gazmend Muçën, ‘të fortin’ e rrugës “Bardhyl”. Gaz Muça 23 vjeç, që drejtonte një nga grupet kriminale më të fuqishme në vend, ishte nisur drejt zonës së ‘Xhamllikut’ për të gjerbur kafen në lokalin e tij të preferuar. Franc Konomi dhe miqtë e tij, Naim Zyberi e Fatos Keta, i prenë rrugën legjendës së krimit në Tiranë, duke i bërë trupin shoshë me plumba pa i dhënë mundësinë të vërë as dorën mbi pistoletën që mbante në brez. Vrasja e një prej miteve të botës së errët të krimit ia ndryshoi përfundimisht rrjedhën e jetës Franc Konomit. Miku i tij, Naim Zyberi u ekzekutua në Milano të Italisë në vitin 1997, nga Arben Grori dhe Gert Gjenerali. Grori e akuzonte Zyberin për vrasjen e të vëllait Artur Grori, një prej biznesmenëve më të njohur në vend. Ndaj sapo mësoi se hasmi i tij kishte shkuar për kurim në spital në Milano, Grori dhe ‘gjenerali’ u “maskuan” si infermierë duke arritur të depërtonin në ambientet e spitalit, duke qëlluar për vdekje Zyberin. Vëllai i Gaz Muçës, Taulanti nuk do të flinte i qetë derisa të merrte hakun e të vëllait. Në vitin 1997 ekzekutoi Fatos Ketën, por vetëm pak më vonë do të ekzekutohej dhe vetë nga vëllai dhe një kushëri i viktimës së tij. Kështu, Franc Konomi humbi jo vetëm dy prej miqve të tij më të ngushtë, por edhe njerëzit që e kishin “udhëhequr” në veprimtarinë e nëndheshme, që veç të tjerash po i dërgonte mjaft para në xhepat e tij duke i dhënë mundësinë të bënte jetë luksi. Shteti në fakt nuk do të qëndronte duarkryq. Blutë e arrestuan Konomin nën akuzën e vrasjes së Gaz Muçës, të cilit pak kohë më vonë i ishte vrarë dhe vëllai Taulanti, duke u shuar kështu e gjithë familja. Viti i mbrapshtë 1997 nuk vonoi. Franc Konomi përfitoi nga trazirat dhe mundi të arratisej. Akuza e vrasjes së “të fortit” të rrugës “Bardhyl” u rrëzua për mungesë provash dhe faktesh. Ndërkohë që Franc Konomi kishte nisur jetën e tij. Djali më i vogël i familjes Konomi, (janë tre vëllezër), solli në jetë dy fëmijë si fryt i martesës me një shtetase gjermane, në një kohë që në Tiranë kishte një femër tjetër me të cilën jetonte prej vitesh. Edhe pse kishte tashmë familjen e tij, problemet për të nuk patën të sosur. Ai u prangos në Itali nën akuzën e “gjobëvënies dhe trafikut të femrave”. Konomi u ekstradua drejt Shqipërisë dhe në vitin 2002 u dënua vetëm me 3 vjet e 4 muaj për vjedhjen me dhunë të një biznesmeni shqiptaro-maqedonas. Vitet e burgut i shleu shumë shpejt, duke lënë birucën dhe iu rikthye sërish botës së krimit. Në fakt, përgjatë viteve të fundit emri i Franc Konomit nuk ishte përfolur shumë, por për policinë ai ishte një ndër kapot e trafikut të kokainës dhe njeriu që u kishte vënë dhjetëra gjoba bizneseve më të mëdha në vend. Dje Franc Konomi u plandos përtokë në zemër të Tiranës, në sytë e dhjetëra qytetarëve që iknin t’i fshiheshin vapës, duke mbyllur kështu një kalvar të gjatë vrasjesh, por duke hapur një kapitull të ri hakmarrjeje...

[donna76]

ngushellime familjes......

[ChuChu]

Është ulur në krye të dhomës së errët që mban “era” vdekje. Një dritë e dobët i ndriçon fytyrën Stefan Konomit, babait të Franc Konomit që u ekzekutua për vdekje mesditën e djeshme. Burri duket sikur është plakur brenda pak orësh. Herë pas here rri mendueshëm. Rreth e rrotull tij janë ulur miqtë e ngushtë të Francit. Mes tyre ndodhet dhe Ylli Kelmendi, krahu i djathtë i Fatmir Ramës (Mirit të Xhikes) që u ekzekutua në 2003-in. Ai është ulur në krah të djathtë të Stefanit, duke e ngushëlluar për vdekjen e të birit dhe duke mbajtur zi për humbjen e një prej miqve të tij më të mirë, siç e quan ai Francin. “Im bir nuk ruhej nga askush. Nga kishte frikë. Nuk kishte bërë asgjë të keqe. Shteti duhet të gjejë vrasësit e tim biri. U vra në mes të ditës, në dritën e diellit dhe mes qindra njerëzve”, - thotë i ati. Ai nuk heziton të hedhë akuza të rënda ndaj punonjësve të policisë, që sipas tij, kanë vonuar për të shkuar në vendin e ngjarjes që t’i jepnin ndihmë djalit të tij. Në orët e vona, teksa miqtë e Francit thithin cigare, i ati rrëfen për “GSH” detaje të jetës së të birit….
Z.Konomi, kush dyshoni se e vrau djalit tuaj?
Është shteti përgjegjës. Im bir nuk kishte asnjë problem. Nuk është marrë kurrë me trafiqe, vrasje apo krime të tjera. Ai ishte djalë që shihte punën e vet. Ai ishte modeli për miqtë e tij. Madje gjithmonë u ka dhënë këshilla që të mos përziheshin në krime apo probleme të tjera. Sapo kishte ardhur nga Gjermania dhe nuk kishte shprehur asnjë shqetësim. Nuk di kujt t’i vë gishtin. Le t’i gjejë shteti vrasësit e tim biri.
Djali juaj përflitet si i implikuar në ngjarje të rënda. Policia deklaron se po e hetonte. Çfarë mund të na thoni?
Policia është përgjegjëse për vdekjen e Francit. Për paaftësi të saj apo arsye të tjera, policia vajti gjysmë ore me vonesë në vendin e ngjarjes. Tim biri nuk iu dha ndihmë për jetën. Ai humbi shumë gjak dhe humbi jetën. Vdiq pa vajtur ende në spital. E morën të mbuluar në batanije.
Mbi supet e Francit ka rënduar vrasja e Gaz Muçës. A keni hasmëri me këtë familje?
Ne nuk kemi hasmëri. Im bir është gjykuar vite më parë për vrasjen e Gaz Muçës dhe ka marrë pafajësinë. Shteti nuk i gjeti prova dhe e liroi nga akuzat. Le ta dënonte nëse vërtet e kishte kryer atë krim.
Çfarë kërkoni nga autoritetet?
Të gjejnë vrasësit e tim biri. T’i vënë para drejtësisë. Të mos hedhë akuza, jo trafiqe e jo drogë. Im bir nuk është marrë kurrë me të tilla gjëra. Ai u vra ditën për diell, në mes të dhjetëra njerëzve dhe policia nuk di autorët. Do kërkoj drejtësi. Franci ishte familjar dhe nuk përzihej me asgjë. Madje kur shkova në morg, më takoi një mik i Francit dhe më ngushëlloi. Ai gjithandej kishte miq.
Pra nuk i vini gishtin askujt?
Jo. Nuk mund të akuzoj asnjeri. Kam hall të madh, dhimbje. Por, di të them që im bir nuk kishte hasmëri. Nuk di nga kush na ka ardhur. Shteti le të veprojë, të zbardhë të vërtetën. kl.la

me vjen keq per kete baba qe ka humbur femijen, por ky ca nga mosha e ca nga drama, do kete lene pak nga trute. se te thuash qe "tim bir s'ka bere asgje asnjehere" dhe "policia eshte pergjegjese per vdekjen e francit"...boh, s'ka njeri qe s'e njifte francin, a namin e tij.

[daniel00]

Tirana kishte kohë që nuk përjetonte atentate të këtij lloji; ekzekutim në makinë i një emri që në kujtesën e shumëkujt sjell histori 20 vjeçare bandash dhe emrash të njohur të krimit në kryeqytet, fama e të cilëve jo vetëm ka kaluar kufijtë e Tiranës por madje edhe të vendit. Dje, Franc Konomi, një nga këta emra, ose i përzier rastësisht në bëmat e ekzekutuesve të ekzekutuar të Tiranës, nga një breshëri plumbash nuk u lejua të ndizte as makinën e tij luksoze. Qëllohet me armë zjarri duke mbetur me pak jetë, po jo aq sa për të mundësuar ndonjë detajim imazhi. Niset, prej njerëzve që u gjenden në vendin e ngjarjes, për në Spitalin Ushtarak dhe mjekët pranuan se ka shkuar aty i pajetë. Në vendin e ngjarjes, pas krimit gjendej si gjithnjë policia e Tiranës, më pas aty mbërrin dhe kreu i saj ndërsa lehtësisht mund të fiksoje nga është qëlluar, sa afër dhe pa mëshirë dhe se si i shinjestruari nuk ka patur asnjë lloj mundësie të lëvizte për të ikur. Policia mungoi dje në të dhënat zyrtare për ngjarjen, pasi është ende herët për të nisur nxjerrjen e ndonjë detaji mbi ekzekutimin, por gjithçka që ndodhi dje në mes të Tiranës, kishte një shpjegim që jepej prej të gjithëve; Franc Konomi ishte i fundit i dinastisë së të fortëve të Tiranës, i gjallë dhe i lirë...!
Vrasja dhe momenti i post-ngjarjes
Dy persona, një motor, 9 gëzhoja, një benz me targa të Tiranës, një mori punonjësish policie gjithfarësh, një kordon rrethues i vendit të krimit dhe më pas, mori kureshtarësh për të parë ç`kishte ndodhur aty; pak kush e dinte se në atë makinë me dy xhama të thyer nga plumbat dhe me një batanije të hedhur nga e majta e tij, gjendej 46 vjeçari Franc Konomi, i vënë nën një sërë akuzash por që prokuroria jonë, si ajo e Tiranës dhe më vonë edhe ajo e Krimeve të Rënda nuk munden të ia faktonin kurrë. Për këtë arsye u tha dhe vazhdon të thuhet se Konomi mundi të ishte edhe i lirë, ndërkohë që përveç të qënurit në krahun e të famshmit të asaj kohe, Naim Zyberi, do të akuzohej edhe për gjobvënie dhe për pengmarrje, por që gjykata nuk depozitoi asnjëherë dosjen e plotë të këtij personi që u quajt kriminal. Konomi u vra në afërsi të pronës dhe të shtëpisë së tij, ngjitur me trotuarin në afërsi të sheshit “Avni Rustemi”, një nga zonat më të populluara të Tiranës. Plumbat janë dhënë nga trotuari, në të majtë të tij, ndërsa policia nuk ka mundur dot të faktojë as rrugën që kanë marrë dy personat që e qëlluan. Mirëpo, policia ka tashmë shumë dëshmi të cilat lidhen me gjithçka ndodhi në pak sekonda; po hetohet dhe punohet në shumë pista, por mbi të gjitha, atë të hakmarrjes.

Ekzekutimi, Ruçi “informon” dhe akuzon Bashën
E ndërsa policia ende nuk kishte mbërritur mirë në vendin e ngjarjes dhe kur ende nuk ishin në dijeni të asaj ç`ka vërtet kishte ndodhur në mes të kryeqendrës dhe në mes të ditës, në Parlament nis sherri i përhershëm. Si përherë protagonist është Gramoz Ruçi ndërkohë ka akuzuar Bashën se po rritet krimi, sepse në mes të Tiranës është vrarë një person. Sipas Rucit, gjendja në Shqipëri nuk është e qetë pasi krimi ndodh kudo dhe kurdo, ndërsa shteti nuk vepron. “Dhe vrasja e sotme zotëri ka vetëm një emër, Krim. Krim që ndodh në mes të ditës, në mes të Tiranës, nuk e kam idenë kush është vrarë, kush është personi, por në rast se ishte kriminel, merreni dhe futeni në burg”. Por, ne reagimin e tij, Ministri i Brendshëm, Lulzim Basha e cilësoi në Kuvend "spekullim nga ana e opozitës" vrasjen e ndodhur në qendër të Tiranës. "Ju spekulloni me gjendjen e sigurisë në vend, kur të gjithë indikatorët tregojnë përmirësim të thellë të saj. Në mes të sezonit turistik dhe në vazhdën e agresionit tuaj kundër liberalizimit të vizave, ju ngrini tellall pas tellalli dhe fallsifikim pas fallsifikimi për gjendjen e sigurisë në vend", u kundërpërgjigj ministri që ndërkohë kishte mësuar se kush ishte vrarë në të vërtet.

Vrasja e Konomit dhe Parlamenti...!
Ekzekutim mafioz, atentat i pastër, hapje arkivash, kërkim hakmarrësish, tronditje për ata pak të tjerë që gjallojnë pas një mori vrasjesh që kanë histori 20 vjeçare, dhe së fundi; “luftë” parlamentarësh. Vritet Franc Konomi, që fundja është një nga emrat e njohur të një kaske personash që kanë ndërtuar dhe shembur (ndoshta jo të vetëm) dinastitë e tyre kriminale. Parlamentarët gjejnë gurin që do të hedhin në ujin e momentit, ndërsa nisin dhe akuzojnë njëri-tjetrin për histori krimi, kriminelësh dhe bashkëpunimesh; në të vërtet diku, dikush qante dhe ulërinte në mes të rrugës për vrasjen e tij. Franc Konomi rikthen vërtet në kujtesë histori të bujshme vrasjesh dhe hakmarrjesh që s`njohin kufi, por histori që jetojnë me kthimin e madh, që kanë ndodhur përgjatë 20 viteve, që janë gjykuar, dënuar, liruar dhe mbështetur nga shumëllojshmëri faktorësh dhe aktorësh!

Tirana Observer

[landi45]

politikanet u hane parat dhe i vrasin

[skender76]

Sido qe t'ket qen...duhet t'ndjejm keqardhje, se vdiq nje njeri......dhe keqardhje per familjart qe humben njeriun e tyne.....




A e mani men kur qe ba varrimi i Gazit sa njerz ishin?
Ne ato koh, kishte rregulla t'tjera...sot se din se nga te vjen.....

[drague]

po i hyne asaj valle dihet perfundimi.

ngushellime.