http://www.youtube.com/watch?v=BxCKv...eature=related
PERKTHIMI:
Pėr sa i pėrket Zojės (Virgjėrės Mari), do i hap pak kllapat duke hyrė pak nė historitė e teologjisė por edhe si njė njeri i vatrės shtėpiake.
Franēeska tha “Po!” nė martesėn e saj. Ju mund tė thoni: “Po ē’ka kėtu, a nuk mund tė thuash po nė martesė!”. Jo po duhet ta dini se, pak para Frenēeskės nuk mund tė thuhej “Po!”, gratė as qė mund tė flisnin. Nuk duhej tė flisnin, por njė papė, emri i tė cilit nuk po mė kujtohet... kur arriti ēėshtja e Zojės nė Itali, ēėshtja e Virgjėrės Mari dhe tė gjithė filluan t’i luteshin asaj sepse ishte njė shprehje paksa mė e butė (mė pak e ashpėr) nė krahasim me Jezusin dhe me Hyjin, dhe tė gjithė i drejtoheshin Zojės, e gratė... gratė para ardhje sė Zojės, mendojeni pak e besoi apo nuk e besoi ndokush nuk ka aspak rėndėsi, por historikisht, si ndryshon historia e njerėzimit...
Para se tė vinte Zoja, gratė konsideroheshin: nė rastet mė tė mira, normalisht ishin shtriga pėr t’u djegur nė turrė tė druve... dhe nėse shkonte pak mė mirė ishin pushimi i luftėtarėve, por vetėm nė rastet mė tė mira, ė.
Pas ardhjes sė Zojės, gratė u bėnė pikėrisht Zoja, thirreshin Zoja, pėrkuleshin para tyre. Pastaj piktura, historia e artit ndryshoi. Gjithēka nė lidhje me gra, gjithēka pėr gra... u bėnė. Ju nuk mund ta dini se ardhja e Zojės ēfarė ndryshimi bėri. Kjo Zojė tė cilėn e duam aq shumė dhe qė nuk dimė se ēfarė ėshtė, nga vjen. Kjo gjė qė... kur dashurohesh... Ajo shkėndijė e amshuar qė e kemi brenda nesh dhe qė e ndjejmė. Qė na thotė se ka diēka qė nuk pėrfundon kėtu. Nuk e dimė se ē’ėshtė, por e ndjejmė se ėshtė diēka qė nuk mbaron, qė i themi vetės: “Nuk mund tė pėrfundoj gjithēka kėtu”... Ėshtė njė pyetje qė i kemi bėrė vetes dhe ajo shkėndijė e Amshimit qė ne e kemi brenda kur dashurohemi, kur themi “Tė dua!”, kur i themi dikujt “Do tė tė dua pėrgjithmonė...nuk do tė tė lė kurrė. Do jesh e imja pėr gjithė jetėn, pėr amshim. Mė duket se tė kam pritur gjithmonė” Ato fjali tė famshme qė dalin jashtė vetėm atėherė kur jemi tė dashuruar, del jash amshimi, ajo shkėndijė qė e kanė venė brenda nesh del nė pah aty...
Dhe ja se kėtu brenda nė kėtė histori del nė pah, nė historinė e Zojės qė vjen... Ashtu si Zoja qė ka thėnė “Po!”, siē i ka thėnė “PO!”, Zotit, pata thotė dua qė tė gjitha gratė tė thonė “PO!” edhe ato nė momentin e martesės. Mendojeni pak madhėshtinė... nga ai moment erdhi mundėsia qė gratė tė flasin, tė thonė “Po!” dhe mendojeni pak bukurinė e faktit se Zoja pati mundėsinė tė thoshte nė lirinė e saj “PO!” Nė teologjinė tonė, danteske, tė krishterė apo cilado ajo qoftė, Zoti na ka krijuar tė lirė. Nė ne ėshtė liria e zgjedhjes. Ne mund t’i themi jo edhe vetė Zotit. Kjo ėshtė ajo gjėja e madhe qė kemi ne, apo jo. Mund t’i thuhet “Jo!”, kjo ėshtė njė gjė mbresėlėnėse dhe Ai nuk mund tė bėjė asgjė. Atėherė pra, ai rreshti i kėngės sė fundit tė Zojės, qė thotė Virgjėr Nėnė, Virgjėr Nėnė, Bija e Birit tėnd, e pėrvuajtur dhe e lartė mė shumė se vetė krijesa, shprehja e caktuar e kėshillit tė amshuar... nė kėto pak fjalė: shprehja e caktuar e kėshillit tė amshuar. Do tė thotė nė mėnyrėn njerėzore se Zoti ėshtė njė njeri, pikėrisht siē jemi ne qė njė njėfarė kuptimi thotė: Se qė nga amshimi Hyji ka menduar nė atė grua, se Hyji mendon tė na shpėtojė ne, kėto krijesa “qesharake” qė jemi ne, Ai do qė tė na shpėtojė, dhe Ai u bė njeri qė njerėzit tė bėheshin Hyj, qė tė shpėtonin. Pėr ta bėrė kėtė gjė Ai kishte nevojė tė bėhej njeri, dhe kishte nevojė qė njė grua e lirė t’i thoshte Atij “Po!” Sepse tė gjithė ne jemi kėtu nė saje tė “Po!”-sė sė njė gruaje. Njė gruaje qė ėshtė kulmi i krijimit, vesa e tė Tejetlartit, siē e quan poeti gruan. Pra, Hyji kishte nevojė pėr njė grua qė ti thoshte “PO!”. ]
Kur e dėrgoi kryeengjėllin Gabriel i cili u pėrkul dhe i tha: “A do ti...!” Zoja mund t’i kishte thėnė jo, por nė tė vėrtetė i tha po. E mund t’i kishte thėnė jo, nė mėnyrė njerėzore. Kjo ėshtė njė histori... Kėshtu e shpjegon Dante: “Nga amshimi i shekullit... shprehje e caktuar e kėshillit tė amshuar” .... e tėrė urtia e pafund e Hyjit humbi/u mbyll nė atė pikė, nė atė grua. Ēmendej sepse kishte frikė se mund tė thoshte jo. Si tė gjithė ne kur jemi tė dashuruar, njė grua duhet tė thotė po. Dhe ajo grua i ka thėnė po, ėshtė njė pikturė e mrekullueshme e Lorenco Lotto, njė pikturė qė paraqet Lajmėrimin, ku Zoja ėshtė e paraqitur si e trembur dhe duket se do tė pėrgjigjet jo... njerėzisht jo. Mund tė thoshte, nuk e ndjejė qė ... Mendojeni se kjo gjė ėshtė njė gjė njerėzore, apo jo. Prandaj Hyji humbi/zbriti/u mbyll... Ēfarė ka mė tė brishtė dhe mė tė pėrvujtė se njė vajzė 16 vjeēare nga Nazaret, e brishtė dhe madhėshtore, e Hyji qė nga amshimi... siē i themi ne njė personi “Mė duket se tė kam pritur qė nga amshimi”... Hyji vėrtetė i tha Zojės, vėrtetė e ka pritur atė pėrgjithmonė... qė nga amshim. Deri sa i tha, e ajo i tha Po. Zoti u mposht nė atė pikė. E ēfarė mund ta mposhtė Zotin, jo qė mund ta mposhtin blasfemitė, luftėrat e shenjta, mallkimet... kėto janė tė gjitha budallaqe, sepse Hyji u mposht nga ne, nga natyra jonė, nga dinjiteti ynė, nga plotėsimi i denjėsisė tonė. Nga dinjiteti i Zojės, e dinjiteti ynė ėshtė gjėja mė e ēmuar nė sytė e Zotit. Ėshtė njė histori e mrekullueshme tė cilėn kemi dashur t’jua tregojmė qė tė mund tė themi se historia vazhdon dhe se Franēeska mund tė thoshte “PO!”
Pėrgjigju Duke Cituar
Postuar mė parė nga torrkerry
Krijoni Kontakt