Një formulë për matjen e shkallës së rrezikut të terrorizmit islamik

[kleos]

Një formulë për matjen e shkallës së rrezikut të terrorizmit islamik në Shqipëri dhe Kosovë

Nga Kastriot Myftaraj

Siguria e një vendi varet nga raporti i forcave në një peshore, në të dy anët e së cilës janë dy grupe të shoqërisë. Njëri grup janë forcat e sigurisë së këtij vendi, ushtria, policia, shërbimi inteligjent. Grupi tjetër janë ata njerëz në shoqëri të cilët, për nga bindjet që kanë përbëjnë një forcë potenciale, e cila mund të ndërmarrë veprime të armatosura për përmbysjen me dhunë të rendit kushtetues dhe marrjen e mbajtjen e pushtetit me forcë. Logjika të thotë se siguria e një vendi fillon të kërcënohet seriozisht kur grupi i dytë, ai që është i prirur për veprime të dhunshme, fillon e i afrohet numerikisht grupit të parë, pra forcave të sigurisë. Kjo është shkalla e parë e rrezikut. Shkalla e dytë është kur të dy grupet barazohen numerikisht, ose gjenden në një raport të përafërt. Shkalla e tretë e rrezikut është kur grupi i prirur për veprime të dhunshme, e kapërcen numerikisht të parin, atë të forcave të sigurisë. Më tutje rreziku mund të ketë edhe shkallën të tjera, si atë të katërt, kur grupi i dytë e kapërcen dyfish të parin, shkallën e pestë, kur grupi i dytë e kapërcen trefish të parin e kështu me radhë.
Si paraqitet gjendja nga pikëpamja e kësaj analize, sa i përket rrezikut të terrorizmit islamik në Shqipëri dhe në Kosovë? Në Shqipëri sot forcat e sigurisë përben nga Ushtria, Policia e Shtetit, Garda e Republikës dhe SHISH. Me reformat e fundit Ushtria, e cila prej këtij viti është vetëm profesioniste, në letër është përcaktuar të ketë 13 500 veta. Nga ushtarakët profesionistë, 3100 janë oficerë, 3800 janë nënoficerë, ndërsa 4500 janë ushtarë profesionistë. Numri i oficerëve dhe nënoficerëve është plotësuar, ndërsa numri i ushtarëve profesionistë është parashikuar që të arrijë në 4 200 veta në 2011. Kështu që efektivi i përgjithshëm ushtarak do të arrijë në 11 400 veta. Policia e Shtetit ka një efektiv prej 9700 vetash. Garda e Republikës ka një efektiv prej 1000 vetash. SHISH ka 800 veta. Kështu, forcat e sigurisë së Shqipërisë, gjithsej i kanë 23 000 veta.
Në anën tjetër të peshores së sigurisë, përballë tyre gjenden rreth 10 000 njerëz me bindje militante islamike, të cilët janë në moshë aktive. Këtu fjalën nuk e kam për të gjithë besimtarët muslimanë, por për ata që kanë prirje për t’ u përfshirë në një lëvizje të armatosur islamike në Shqipëri. Unë kam arritur tek përfundimi se në Shqipëri ka rreth 10 000 njerëz me bindje prej radikalësh islamikë, nga shumë të dhëna, të llojeve të ndryshme, që nuk është vendi të diskutohen këtu. Nga pikëpamja e formulës që propozova në fillim të këtij shkrimi, në pamje të parë duket se nuk ka arsye për t’ u shqetëesuar shumë. Grupi radikal islamik është sa 43% e numrit të forcave të sigurisë së vendit.
Por, në një pikëpamje më të thelluar, e cila është dhe më e sakta, mund të thuhet se ajo që ka vërtet rëndësi është raporti numerik mes pjesës operative të forcave të sigurisë së një vendi, pra asaj që është e aftë të angazhohet drejtpërdrejt në veprime luftarake, nga njëra anë, dhe grupit të radikalëve me prirje të dhunshme, në anën tjetër. Ky dallim vlen vetëm për grupin e parë, atë të forcave të sigurisë, ku një pjesë e madhe e personelit përbëhet nga punonjës të ligjistikës, të cilët nuk duhen llogaritur në veprime luftarake. Sa i përket grupit tjetër, atij të radikalëve të dhunshëm, nuk ka përjashtime të këtij lloji. Nga 23 000 pjestarët e forcave të sigurisë së Shqipëri, jo më tepër se gjysma duhen llogaritur si forcë operative, e aftë për të ndërmarrë veprime konsistente, në rastin e një konflikti të armatosur me një grup masiv në shoqërinë shqiptare. Nga kjo pikëpamje, duket se jemi pranë arritjes së një ekuilibri force mes dy grupeve, atij të forcave të sigurisë, dhe atij të radikalëve islamikë.
Numri sigurisht që nuk përkthehet automatikisht në forcë, se rëndësi ka edhe armatimi, dhe forcat e sigurisë janë të armatosura relativisht mirë, ndërsa radikalët islamikë do ta kenë të vështirë që të sigurojnë armatimin e nevojshëm për të sfiduar forcat e sigurisë. Kjo përfundim vjen nga supozimi se radikalët islamikë në Shqipëri do të mbështeten me armë dhe para vetëm nga qendrat fundamentaliste në botën islame, të cilat do ta kenë të vështirë që të sjellin armë në sasi të madhe, në Shqipëri. Por një lëvizje e armatosur islamike në Shqipëri mund të mbështetet edhe nga qendra jashtë botës islame. Ajo mund të sponsorohet nga vendet fqinje me Shqipërinë, pavarësisht se Shqipëria është anëtar i NATO. A nuk u zbulua me rastin “Oçalan” ajo që në fakt dihej, se Greqia një vend anëtar i Bashkimit Europian dhe NATO mbështeste me para dhe armë lëvizjen terroriste kurde në Turqi, një vend anëtar i NATO? Serbia dhe Greqia mund ta sponsorojnë një lëvizje të armatosur islamike në Shqipëri, duke e furnizuar me armë dhe para, madje edhe pa e marrë vesh këta të fundit se kush po i ndihmon në të vërtetë. Serbia dhe Greqia kanë interes që ta bëjnë këtë gjë, se këto vende nuk e kanë pranuar kurrë ekzistencën e shtetit shqiptar, dhe një lëvizje të armatosur islamike në Shqipëri do ta shikojnë si një rasti të mirë për të përmbushur aspiratën e tyre historike, për shpërbërjen e këtij shteti.
Por sponsorimi i lëvizjes së armatosur islamike në Shqipëri mund të bëhet edhe nga vende të tjera europiane, të cilat për interesa të ndryshme, kanë dhënë prova se zbatojnë skenare terroriste në trojet shqiptare. Njё shembull sesi edhe shёrbimet sekrete tё vendeve demokratike perёndimore instrumentalizohen pёr qёllime terroriste, e patёm nё Kosovё, ku nё nёntor 2008, ndodhi nё atentat terrorist me njё shpёrthim nё Zyrёn Civile Ndёrkombёtare. Me kёtё rast policia e Kosovёs arrestoi tre gjermanё si autorё tё shpёrthimit, dhe deklaroi se pёr kёta persona kishte prova falё njё videoregjistrimi. Qeveria gjermane ushtroi presion tё madh dhe ata u liruan. Por u vёrtetua se pas shumё akteve terroriste nё Kosovё qendrojnё edhe shёrbimet sekrete perёndimore. Shёrbimi sekret gjerman BND, nё kёtё kohё kur Gjermania dhe Rusia gjenden nё njё epokё afrimi tё madh falё interesave ekonomike tё pёrbashkёta, duket se ёshtё instrumentalizuar nga ndonjё zyrtar gjerman i cili ka marrё para nga lobistёt rusё nё Berlin. Dikush mund tё thotё se kёtu nuk ka faj qeveria gjermane. Por e rёndёsishme ёshtё ajo qё ndodh, dhe ajo qё ndodhi ёshtё njё akt terrorist. Qeveria gjermane dhe institucionet e tjera të shtetit gjerman, në vend që ta hetonin ngjarjen dhe përgjegjësit, e mbyllën atë, çka është shumë kompromentuese.
Nëse tash mund të flitet për rrezik të shkallës së parë dhe të dytë, të terrorizmit islamik në Shqipëri, sipas formulës që ofroj unë, në të ardhmen e afërt është e sigurt se ky rrezik do të rritesh duke kapërcyer shkallët. Kjo për një arsye të thjeshtë, demografike. Radikalët islamikë në Shqipëri janë një grup i shoqërisë që martohen në moshë të re dhe lindin shumë fëmijë. Familjet e tyre nuk e praktikojnë abortin. Fëmijët e tyre ata i edukjonë me bindje fundamentaliste islamike. Kështu që, në 3-5 vitet e ardhshme duhet pritur dyfishimi dhe trefishimi në numër i grupit aktiv islamik të rrezikshëm për sigurinë e vendit, derisa një pjesë e madhe e fëmijve të tyre do të arrijnë në moshë aktive për veprime të dhunshme, shkurt kur mund të jenë moxhahidinë. Duke llogaritur rritjen demografike të këtij grupi shoqëror, duhet pritur që ai brenda dhjetë viteve të ardhshme të tre-katër fishohet. Kështu, brenda disa viteve ky grup shoqëror do të kapërcejë në numër forcat e sigurisë së vendit, si në shifër absolute, ashtu dhe në shifrën e pjesës operative të tyre. Brenda dhjetë vitesh kjo epërsi do të bëhet dërmuese.
Në çdo shoqëri, kur një grup militant dhe i margjinalizuar shikon se ka epërsi numerike ndaj pjesës aktive të shoqërisë, ai joshet të përdorë forcën për të marrë nën kontroll shoqërinë. Dhe kur ky grup shikon se ka mbështetje nga jashtë, ai nuk ka më dilemë, e vepron sipas shprehjes së famshme të Churchill: Give us the tools and we will do the job! Shkurt, beteja me radikalizmin islamik në Shqipëri është e paevitueshme. Çështja është nëse ajo do të bëhet sot, kur ende raporti i forcave është i tillë që beteja mund të fitohet, apo nesër kur përmbysja e raportit të forcave do ta bëjë të pashpresë betejën. Shkurt është e nevojshme një luftë preventive kundër radikalizmit islamik në Shqipëri, një luftë e ngjashme me ato që zhvillon Izraeli në Gaza, Bregun Perëndimor dhe Liban. Mënyra më efikase për zhvillimin e kësaj lufte është nxjerrja jashtë ligjit e fesë islame në Shqipëri dhe mbyllja e të gjitha objekteve të saj të kultit. Bashkësia Islame e Shqipërisë, siç quhet tash Komuniteti Musliman, mund të thotë se nuk është fajtore për atë se ka radikalë islamikë në Shqipëri, por është ekzistenca e fesë islame dhe e objekteve të saj të kultit në Shqipëri, që ka siguruar logjistikën e radikalizmit islamik në Shqipëri. Pra, jo të gjithë muslimanët shqiptarë (me muslimanë këtu kuptoj praktikanët) janë terroristë potencialë, por të gjithë terroristët nesër do të jenë muslimanë. Logjika e luftës preventive të çon këtu.
Në Kosovë gjendja paraqitet edhe më keq. Forcat e sigurisë së Kosovës (në tërësi) përbëhen nga Forca e Sigurisë e Kosovës (ushtria), e cila ka 2500 veta në trupë, ku përbërja është shumëetnike, me një përfaqësim të shpërpjestuar të minoriteteteve, në dobi të këtyre të fundit. Shërbimi Policor i Kosovës ka rreth 9000 veta, ku përbërja është shumëetnike, me një përfaqësim të shpërpjestuar të minoriteteteve, në dobi të këtyre të fundit. Kështu, forcat e sigurisë vendore të Kosovës përbëhen nga rreth 12 mijë veta. Forcat ndërkombëtare të sigurisë në Kosovë, pritet që të zvogëlohen në numër, duke zbritur KFOR nga 9700 veta sa ka sot, në 4000 veta në 2011. Përveç tyre, në kuadër të EULEX ka 1400 policë ndërkombëtarë. Kështu që gjithsej në Kosovë, në 2011 do të ketë 5400 veta në kuadër të forcave ndërkombëtare të sigurisë. Gjithsej, forcat e sigurisë vendore dhe ndërkombëtare do të kenë 17 mijë veta. Përballë tyre qëndrojnë rreth 30 000 radikalë islamikë. Kjo do të thotë se në Kosovë që tash balanca e forcës anon kah radikalët islamikë.
Nëse në Kosovë do të fillojë një lëvizje e armatosur islamike, forcat e sigurisë, si vendore dhe ndërkombëtare, do të relativizohen shumë, për dy shkaqe. Mes forcave të sigurisë vendore të Kosovës, nuk mund të mos ketë një numër njerëzish me bindje prej radikalësh islamikë. Në anën tjetër, pjesa më e madhe e ushtarëve të KFOR dhe të policisë së EULEX janë nga vende të cilët nuk kanë asnjë dëshirë të përzihen në veprime ushtarake kundër një lëvizjeje të armatosur islamike. Në këtë rast pjesa më e madhe e vendeve që kanë kontigjente ushtarako-policore në kuadër të KFOR dhe EULEX do t’ i tërheqin ato.
Logjika të thotë se nëse fillon një lëvizje e armatosur islamike në njërin vend, në Shqipëri apo Kosovë, ajo do të përhapet edhe në vendin tjetër. Në Shqipëri dhe në Kosovë do të vijnë të tërhequr si nga një magnet moxhahidinë nga vendet islamike, të cilët Greqia, Serbia dhe Maqedonia, do t’ i ndihmojnë të hynë në Shqipëri dhe Kosovë. Kjo do ta përmbysë përfundimisht balancën e forcës në favor të lëvizjes së armatosur islamike. Tirana dhe Prishtina do të bjenë si dikur Kabuli në dorë të talebanëve. Serbia dhe Greqia do të inskenojnë disa atentate terroriste islamike në territorine tyre, ashtu që Serbia të mund të ndërhyjë ushtarakisht në Kosovë, por edhe në Shqipëri, ndërsa Greqia në Shqipëri. Edhe Maqedonia nuk do të mbetet pas dhe do të ndërmarrë veprime ushtarake kundër shqiptarëve të atjeshëm, madje do të ndërhyjë ushtarakisht edhe në Shqipëri, duke krijuar një vijë të mbrojtjes strategjike.
Kështu do të krijohet një situatë ku do të bëhet spastrim masiv etnik i shqiptarëve muslimanë (atyre që quhen të tillë thjesht se dikur, në kohën e pushtimit osman, të parët e tyre u detyruan me dhunë të kthejnë fenë) nga Shqipëria, Kosova, Maqedonia. Europa, e cila është gjithmonë e më e shqetësuar për rritjen e emigracionit nga vendet islamike, nuk do t’ i pranojë ata, kështu që do të përfundojnë në Turqi, e cila ka interes t’ i vendosë në zonat e banuara nga kurdët. Hapësira shqiptare e mbetur bosh do të ndahet mes Serbisë, Greqisë dhe Maqedonisë. Ajo që nuk u bë dot në 1912-1913, do të ndodhë diçka më tepër se 100 vjet më pas.

[kleos]

Letër e hapur kryetarit të Komunitetit Musliman të Shqipërisë, haxhi doktor Selim Muça

Nga Kastriot Myftaraj

Kallzimi penal që ju keni bërë ndaj personit tim në Prokurorinë e Rrethit Gjyqësor Tiranë, në 31 maj 2010, ka disa pasoja.
Pasoja e parë vjen nga fakti që prej artikullit tim “Ylli i kuq i Moskës dhe Guri i zi i Mekës” në të cilin ju pretendoni se unë kam konsumuar dy veprat penale për të cilat më akuzoni, ju nuk keni përfshirë asgjë nga pjesa kryesore e artikullit, ajo ku unë, duke folur për Gurin e zi të Mekës, shpjegoj se përse Islami është idhujtari dhe i ashtuquajturi profet Muhamet ishte një idhujtar i rëndomtë. Arsyeja për të cilën ju keni vepruar kështu është e qartë. Ju e kuptonit se nëse bënit këtë gjë, gjyqi ndaj meje do të shndërrohej në gjyq ndaj Islamit dhe Muhametit. Ju e dinit se unë do të vija në gjyq me fjalorin zyrtar në gjuhës shqipe në dorë, dhe do të lexoja kuptimin e fjalës “idhujtari”, çka i përshtatet krejtësisht Gurit të zi dhe Gjysmëhënës. Madje jo vetëm në rastin e fjalorit të gjuhës shqipe, por edhe të çdo fjalori në botë. Kjo është arsyeja që teologët muslimanë hezitojnë që t’ i përgjigjen pyetjes se çka është definicioni i idhujtarisë sipas tyre.
Pasoja e dytë e kallzimit tuaj është se ju u vetëidentifikuat me kauzën e grupimit të radikalëve islamikë në Shqipëri. Artikulli i dytë që ju keni zgjedhur të sillni si provë të kryerjes nga ana ime të veprave penale që më atribuoni është ai “Një formulë për matjen e shkallës së rrezikut të terrorizmit islamik në Shqipëri dhe në Kosovë”. Në këtë artikull unë shpreh shqetësimin për rritjen në të ardhmen të numrit të radikalëve islamikë në Shqipëri, dhe për mënyrat që duhen përdorur për ta evituar këtë rrezik. Ekzistenca e këtyre njerëzve nuk është një fantazi e imja, se ata i shohim çdo ditë në rrugë, ata dallohen nga veshja dhe pamja. Deri më sot ishte pretenduar se Komuniteti Musliman i Shqipërisë, ishte i distancuar nga këta njerëz, edhe pse ata veprojnë në xhamitë e administruara prej tij. Tashmë, me këtë kallzim, vetë kryetari i Komunitetit Musliman shpallet si përfaqësuesi i tyre.
Analiza që i kam bërë unë rrezikut të terrorizmit islamik në Shqipëri, duke kqyrur dinamikën e grupit shoqëror, i cili është potencialisht bartës i tij, dhe formula të cilën unë kam krijuar për këtë gjë, është në logjikën e një libri të botuar në Shqipëri me sponsorimin e Ambasadës së SHBA-ve. Fjalën e kam për librin e Robert D. Kaplan “Anarkia që po troket”, ku thuhet:
“Realizmi i manifestuar në këtë libër mund t’ u duket radikal bashkësive letrare, akademike dhe gazetareske, por unë mund ta siguroj lexuesin që ato përshtaten më së miri me analizat e ushtarakëve dhe të shërbimeve inteligjente ku përgjegjshmëria përqëndrohet më pak në shpalosjet e një idealizmi të rremë dhe më fort në aftësinë për të pikasur vendet problematike që mund të përkeqësohen në të ardhmen”. (Robert D. Kaplan: “Anarkia që po troket”, Botim i AIIS- Instituti Shqiptar për Studime Ndërkombëtare, Tiranë 2008, f. 17)
Ky libër mban shënimin: “Botimi i këtij libri u mundësua me mbështetjen financiare të Zyrës së Marrëdhënieve me Publikun të Ambasadës Amerikane në Tiranë. Pikëpamjet e shprehura në këtë libër janë të autorit”. (Robert D. Kaplan: “Anarkia që po troket”, Botim i AIIS- Instituti Shqiptar për Studime Ndërkombëtare, Tiranë 2008, f. 4)
Në kallzimin penal që mban firmën tuaj, dhe që është bërë në emër të Komunitetit Musliman të Shqipërisë, ju përdorni një praktikë të jurisprudencës së vendeve ku në fuqi është ligji kuranik. Ju shkëpusni fraza nga paragrafe të shkrimeve të mia, duke i nxjerrë ato jashtë kontekstit. Ju veçoni konkluzionet e mia, duke i shkëputur ato nga argumentet e mia. Për të gjitha rastet kur jeni e keni bërë këtë gjë, do të kallzoheni penalisht për shpifje, dhe nxitje të urrejtjes nacionale, se ju tentoni të më atribuoni mua gjëra që nuk i kam thënë kurrë. Gjithashtu, ju tentoni që të nxisni urrejtjen e komuniteteve të tjera fetare, ndaj një pjesë të madhe të popullsisë, e cila nuk e ndjen veten të tillë.
Unë në shkrim e bëj të qartë se me “muslimanë” nuk kuptoj të gjithë ata shqiptarë paraardhësit e të cilëve u detyruan me dhunë që të ndryshojnë fenë, në kohën e pushtimit osman, se këta nuk në shumicën absolute nuk janë ushtrues të fesë islame, gjë që është evidente. Unë vetë jam njëri prej tyre. Unë me termin “musliman” dhe për më tepër musliman radikal kuptoj vetëm muslimanët praktikantë, të cilët shfaqen të arabizuar. Për këtë keni përgjegjësi edhe ju, derisa çdo ditë në të gjithë Shqipërinë, duke filluar që nga qendra e Tiranës, ulërijnë arabisht mijëra altoparlantë minaresh. Të gjitha frazat që keni shkëputur ju nga artikujt e mi, i drejtohen këtij grupimi.
Është e drejta ime që t’ i urrej të gjithë ata njerëz që i përkasin një grupimi shoqëror i cili sjell arabizimin e Shqipërisë. Unë nuk hezitoj që ta shpreh këtë gjë. Unë nuk kam asnjë post zyrtar pra asnjë detyrim që më pengon ta shpreh këtë gjë. Derisa Islami në Shqipëri është fe e minareve që ulërijnë arabisht, atëherë është fe e urrejtjes ndaj shqiptarëve. Për këtë gjë ka edhe dokumente të botuara nga Akademia e Shkencave e Shqipërisë. Ata që ngrenë volumin e altoparlantëve të xhamive, sikur duan të përsërisin atë që ka thënë Sulltan Mehmeti II tek proklamata zyrtare turke për pushtimin e Krujës, në 1478 për shqiptarët: “Ata që mbetën nga armiku, gratë dhe fëmijët, i vunë në prangat poshtëruese të robërimit dhe i lidhën me zinxhirët e mjerimit. Paskëtaj do të fillojë shkatërrimi i kishave, ndërtimi i medreseve, ndalimi i këmbanave dhe prishja e ligjeve. Brenda në zemrat e të pafeve, ku kishte bërë vend pafesia dhe mëkati, paskëtaj do të çelë burbuqja e besimit në një zot të vetëm”. (cituar sipas: “Lufta shqiptaro-turke në shekullin XV”, burime osmane, Akademia e Shkencave, Instituti i Gjuhësisë dhe Historisë, Tiranë 1968, f. 382)
Ju keni shkëputur konkluzionin nga argumentet në rastin e thënies sime se Islami është armik i kombit shqiptar, se ju nuk mund ta kundërshtoni dot argumentin që sjell unë. Ju shkëpusni konkluzionet nga argumentet në rastin e thënies sime se përse duhet të bëhet deislamizimi i kombit shqiptar me anë të një referendumi. Ju e bëni këtë se ju nuk jeni në gjendje të kundërshtoni argumentet e mia.
Fakti që Bashkimi Europian e ka bërë të qartë se nuk e pranon Turqinë për shkak të fesë së saj islame, na jep të kuptojmë ne shqiptarëve se Islami na ndan nga Perëndimi.
Ju sillni si provë të fajësisë sime atë që kam thënë unë se Islami duhet të nxirret jashtë ligjit në Shqipëri. Po unë jo vetëm që e them këtë, por unë do të avancoj duke iu drejtuar Gjykatës Kushtetuese të Republikës së Shqipërisë me një padi ku do të kërkoj ndalimin me ligj të fesë islame dhe të organizatës së Komunitetit Musliman në Shqipëri. Feja islame vjen në kundërshtim me parimin kushtetues të laicizmit, domethënë të ndarjes së fesë nga shteti. Kjo për faktin se në Kuran, i cili është libri bazë i fesë islame, mbi të cilin vepron dhe komuniteti Musliman i Shqipërisë nuk përcaktohet ndarja e fesë nga shteti, siç bëhet tek Ungjijtë e krishterë. Është një skandal kushtetues që në Kushtetutën e Republikës së Shqipërisë nuk thuhet se Shqipëria është një vend laik. Në nenin 10 të Kushtetutës thuhet vetëm se në Shqipëri nuk ka fe zyrtare, çka nuk është e njëjta gjë, si të qenët vend laik. Gjithsesi, nëse Gjykata Kushtetuese e konsideron nenin 10, me të gjashtë paragrafet e tij, sikur bart kuptimin e laicizmit, përsëri Islami dhe Komuniteti Musliman i Shqipërisë janë në kundërshtim me Kushtetutën.
Standardi europian i lirisë së shprehjes është përcaktuar me rastin e karikaturave në Danimarkë ndaj të ashtuquajturit profet Muhamet, të cilat u publikuan dhe në vende të tjera europiane, duke dështuar përpjekjet e islamikëve për ta penalizuar autorin e tyre. Në Shqipëri vlen i njëjti standard. Kush shkon me mendjen që të zbatojë Shariatin në Shqipëri, do të dështojë.

[Renea]

Radikalet e vetem ne Shqiperi jan Kastriot Myftaraj me shok , qe finansohen nga sherbimet e huaja , per me nxit konflikte nder fetare , asnje musliman deri me sot ska kerku qe te zhduke krishteret , ndersa ju e keni ber kete , per te qen paradoksi me i madh kete e beni gjoja ne emer te patriotizmit tuaj , ha ha ha.

Prej kur sorosoidet qenkan patriota o ?

[Roi]

Ti Kleos si duket je njeriu me i pa pergjegjshem qa kam hasur deri me tani, Populli Shqiptare ka jetuar me qindra vite se bashku pa shiquar anen fetare kurse ti me ca klysh qeni si ky far Kastriot Myftaraj dilni dhe folni gjepura..
Kjo eshte nje turp i madh per ty qe hap keso temash..
I kisha lutur Moderatoret e Forumit qe ta mbyllin kete tem per shkak te mos kriohen fyrje dhe perqarje ne mes te Forumisteve, Kjo nuk eshte Teme per Forumin ton te dashur..

[Gj.Fishta]

Mutftarin po e shqeteson fakti qe Islami qenka ne rritje ne trojet shqiptare.

O zog komunisti, dil jasht, dhe zbulo boten ! E pasi qe ta kesh zbulu boten,.. fillo dhe shkruaj perseri !

Tipat si ti e mykin per çdo dit Shqiperin !

Mos harro qe ke shpallur lufte Islamit dhe muslimaneve shqiptar ! Kjo nuk te harrohet !

[drenicaku]

Qka ka te keqe ketu,krejt jan te verteta,duhet me dal me shume kastrota e me shkru

[kleos]

Nga Kastriot Myftaraj

Nëse një tufë qensh i lehin hënës kjo është një pamje ku besoj se kurrkush nuk gjen diçka spirituale, por që gjithkujt i duket e shëmtuar. Nëse dikush do të paraqitej në Gjykatën e Tiranës dhe do të kërkonte që të krijonte një organizatë e cila do të kishte sy synim që të promovonte dhe potenconte qenlehjen në Shqipëri, duke ndërtuar tempuj të qenlehjes, në të cilat do të viheshin megafonë ku do të shumfishohej qenlehja, me siguri që gjykata nuk do ta lejonte këtë gjë. Edhe pse nismëtari do të dilte me argumente që kishin të bënin me të drejtat e kafshëve, vështirë se gjykata do të bindej.
E megjithatë qenlehja është fe legale në Shqipëri, dhe në krejt trojet shqiptare në dy anët e kufirit. Provat për këtë gjë i keni pesë herë ditën dhe natën, kur në të gjitha qytetet dhe fshatrat e Shqipërisë rreth dhjetë mijë megafonë të vendosur në 2000 minare lehin arabisht. Në krejt hapësirën shqiptare në dy anët e kufirit, në Republikën e Shqipërisë, në Kosovë, pjesën shqiptare të Maqedonisë, Malin e Zi, Luginën e Preshevës, janë rreth gjashtë mijë minare me 25 mijë megafonë, që lehin arabisht. Se nuk mjaftohen me një megafon në çdo minare, por vejnë së paku katër të tillë, një për çdo anë të horizontit. Madje në shumë minare kam parë edhe megafonë njëri mbi tjetrin! Kjo megaulërimë arabisht, për veshët e shqiptarëve të pamësuar me këtë gjuhë shkretëtirash, ngjan shumë me një megalehje qeni. Kështu duket sikur 25 trilion qenër lehin në hapësirën shqiptare, në dy anët e kufirit, pesë herë ditën dhe natën. Megalehja teknologjike bëhet edhe më e fortë natën, kur del hëna, çka duket në pajtim me zakonet qenore, se dihet që qentë i lehin hënës. Jo më kot gjysmëhëna është simbol i Islamit. Madje, kur dëgjon kwtw megalehje, të bëhet të besosh se edhe Muhametit, i cili është në origjinë të këtij rituali, nuk lejohet t’ i shfaqet fytyra, se ai ka qenë një qen.
Përse u dashka që kryerja e riteve islame nga besimtarët të përcillet me këtë megalehje teknologjike në arabisht? Arabishtja mund t’ u ngjajë e embël arabëve, kur e dëgjojnë nga megafonët e minareve të tyre, por në Shqipëri dhe në krejt trojet shqiptare, në dy anët e kufirit, ajo ngjan si një lehje qeni, si një qenlehje kozmike. Kjo megaqenlehje teknologjike tregon më mirë se çdo gjë se sa absurde është ekzistenca e Islamit në Shqipëri. Se këtë megaqenlehje teknologjike arabisht nuk e bëjnë një grup radikalësh islamikë. Jo, kjo megaqenlehje teknologjike është e organizuar nga institucionet legale të Islamit në hapësirën shqiptare, Bashkësia Islame e Shqipërisë (Komuniteti Musliman i Shqipërisë), Bashkësia Islame e Kosovës dhe Bashkësia Islame e Maqedonisë. Megaqenlehja ngrihet nga minaret e xhamive që janë në administrim të këtyre institucioneve fetare. Kryetari i Komunitetit Musliman të Shqipërisë, Haxhi doktor Selim Muça, madje ka doktoruar në një universitet në Arabinë Saudite, me një disertacion për atë se si mund të mbulohet krejt hapësira e Shqipërisë nga megaqenlehja teknologjike në arabisht. Domethënë se sa duhet të jetë fuqia dhe numri i megafonëve, në varësi të distancës midis minareve të xhamive.
Dhe haxhi doktor Selim Muça arriti që ta perfeksionojë megaqenlehjen arabisht, në krahasim me paraardhësin. Dy herë në vit, në Fitër Bajram dhe Kurban Bajram, krerët e shtetit, ambasadorët e huaj dhe politikanët e tjerë, shkojnë dhe e urojnë haxhi doktor Selim Muçën, i cili ndihet shumë krenar për veprën e tij të megaqenlehjes teknologjike. Ambasadorët e huaj perëndimorë, kuptohet që këtë gjë e bëjnë me ironi.
Në Shqipëri, megaqenlehja teknologjike pëlqehet nga një pakësi njerëzish, të cilët janë muslimanë praktikantë. Pjesa më e madhe e shqiptarëve, paraardhësit e të cilëve u kthyen me dhunë në fenë islame, në kohën e pushtimit osman, as që e ndjejnë veten muslimanë sot, dhe as që e praktikojnë këtë fe. Për ta kjo megalehje arabisht është një gjë ndaj së cilës jo vetëm që nuk kanë asnjë apel shpirtëror, por që i shqetëson, i acaron, i trondit. Madje unë kam bindjen se sa më tepër që krerët e fesë islame në Shqipëri, por edhe në Kosovë, e ndjejnë se zvogëlohet numri i ndjekësve të kësaj feje, aq më shumë e shkallëzojnë këtë megalehje në arabisht, si për të kompensuar këtë rrënim të fesë së tyre. Kjo megalehje arabisht ka të njëjtin funksion si mielli, sheqeri, vaji dhe ushqimet e tjera që u shpërndahen nga xhamitë njerëzve të varfër, kryesisht romë dhe egjiptianë, ashtu që ata të shërbejnë si një rent a crowd në ditët e faljes së Bajramit në shesh, para kamerave televizive. Kështu do të krijohet një pamje spektakolare që do të krijojë përshtypjen e rremë se ritet islame ndiqen masivisht në Shqipëri, gjë që nuk është e vërtetë.
Unë çdo ditë e më tepër po bindem se as që ia vlen që të bëhet dallim tek muslimanët praktikantë, ndërmjet disave të supozuar si të moderuar, ndër të cilët janë zyrtarët e Komunitetit Musliman të Shqipërisë, në njërën anë, dhe radikalëve në anën tjetër. Derisa megaqenlehjen arabisht e organizon dhe ekzekuton pikërisht Komuniteti Musliman i Shqipërisë, atëherë për mua edhe ai është e njëjta gjë si fundamentalistët islamikë. Çdo xhami në Shqipëri, nga e cila ngrihet kjo qenlehje teknologjike arabisht për mua është një tank i Xhihadit. Çdo minare nga e cila lehet arabisht, për mua është një top, raketë apo hoëitzer, i Xhihadit. Çdo megafon minareje xhamije, nga i cili lehet arabisht, për mua është një mitraloz i Xhihadit. Çdo tingull i megaqenlehjes arabisht për mua është një predhë e lëshuar nga armët e Xhihadit, mbi kombin shqiptar, mbi dinjitetin dhe ardhmërinë tonë.
Çdo njeri për të cilin është e shtrenjtë kjo megaqenlehje arabisht, pra muslimani praktikant, për mua nuk është shqiptar, është armiku të cilin unë e urrej, dhe do ta luftoj. Derisa muslimani praktikant nuk bën dot pa këtë megaqenlehje arabisht, unë e urrej atë. Por unë do të vazhdoj që ta urrej muslimanin praktikant shqiptar edhe nëse ndalohet nga shteti kjo megaqenlehje në arabisht. Se muslimani praktikant shqiptar do të jetë i mërzitur nga ky ndalim, dhe do të mendojë dhe veprojë për ta rikthyer atë. Muslimani shqiptar, i cili është i rrezikshëm se adhuron këtë megaqenlehje, do të bëhet edhe më i rrezikshëm kur t’ i mungojë ajo, se do të bëjë gjithçka për ta rikthyer atë. Muslimanët praktikantë shqiptarë, për të cilët është e shtrenjtë kjo megaqenlehje arabisht, janë Armata e Xhihadit. Ata sot nuk janë ngritur në luftë vetëm se sot po ushtrojnë xhihadin demografik, domethënë që të shtohen si grupim në shoqëri, me anë të lindshmërisë së lartë të fëmijëve, të cilët i edukojnë si fundamentalistë.
Kjo megalehje teknologjike arabisht, me arrogancën e saj, duhet të na bëjë të kuptojmë se çka do të bëjnë adhuruesit e saj nesër, kur ata të jenë një grupim aq i madh, sa ta ndjejnë veten superiorë në shoqëri si një minorancë aktive. Se dihet që lëvizjet radikale i bëjnë minorancat aktive. Në tingujt e kësaj megalehjeje teknologjike arabisht gjenden të ndryra kumtet e nesërme, për vrasjen me gurë të femrave të zbuluara, të cilat nuk mbajnë ferexhe, për mbajtjen me detyrim të veshjes dhe mjekrave islamike nga meshkujt, për futjen e Kuranit në shkolla, për shtetin islamik, për gjykatat e Shariatit, e për të tjera gjëra, që do ta bënin Shqipërinë një vend të ngjashëm me Afganistanin kur e sundonin talebanët.
Megalehja teknologjike arabisht është Hymni i Xhihadit, i cili ushton pesë herë ditën në Shqipëri dhe në krejt trojet shqiptare. Unë e urrej fenë islame në Shqipëri se ajo është e vetëidentifikuar me këtë megaqenlehje në arabisht. Por unë do ta urreja atë edhe nëse do të ndalohej kjo megaqenlehje në arabisht, sepse ajo do ta quante dhunim këtë ndalim. Megalehjen teknologjike arabisht, në Shqipëri e pëlqejnë dy kategori qëniesh të gjalla, muslimanët praktikantë dhe qentë. Në kohën që fillon megalehja teknologjike arabisht, fillojnë lehin të gjithë qentë në rrezen e saj. E për shkak se haxhi doktor Selim Muça, kryespecialisti i megalehjes arabisht, e ka projektuar atë në mënyrë të tillë që të mbulohet krejt territori i Shqipërisë, atëherë për pasojë fillojnë e lehin të gjithë qentë e Shqipërisë. Kjo përhapet më gjerë në Kosovë, pjesën shqiptare të Maqedonisë, Malin e Zi, Luginën e Preshevës, e kështu pesë herë ditën në hapësirën shqiptare mbisundon një kor i çuditshëm arabo-qenor. Sipas Kushtetutës së Republikës së Shqipërisë shteti shqiptar ka detyrim që të mbrojë interesat kombëtare të shqiptarëve përtej kufijve. A mos është edhe kjo megalehje teknologjike arabisht një “interes kombëtar”? Një komb në hapësirën e të cilit megalehet pesë herë ditën arabo-qenërisht, nuk duhet të presë që ta shohin me respekt perëndimorët.
A mund të pranohet pesë herë në ditë kjo megalehje arabisht, në emër të tolerancës fetare? Tolerancë ndaj kujt, ndaj njerëzve, apo ndaj qenve. Nuk ka tolerancë fetare ndaj qenve. Por kjo megalehje arabisht pranohet megjithatë në emër të tolerancës fetare. Kështu, i bie që kur qeni i leh hënës, të quhet akt fetar.
Komuniteti Musliman i Shqipërisë na fyen dhe na poshtëron të gjithëve me këtë megalehje arabisht. E pastaj kryetari i Komunitetit Musliman, haxhi doktor (në megaqenlehje teknologjike), Selim Muça, kryeshefi i Xhihadit teknologjik në Shqipëri, ngrihet dhe bën kallzim penal ndaj meje për nxitje të urrejtjes ndaj fesë islame, thirrje për urrejtje nacionale, përhapje të informative që shkaktojnë pani!. Unë nuk kam hezitim që të deklaroj, në media, prokurori, gjykatë, kudo, se, me vetëdije të plotë dhe me gjithë fuqinë time intelektuale dhe shpirtërore, do të nxis urrejtjen më të thellë, armiqësinë më të skajshme, ndaj bartësve të një feje, e cila e bën megalehjen teknologjike arabisht, vlerën supreme të saj. Unë nuk kam hezitim që të kërkoj deislamizimin e Shqipërisë dhe të shqiptarëve, ndalimin e Islamit me ligj, si feja e identifikuar me këtë megalehje teknologjike arabisht. Unë do ta kërkoja deislamizimin e shqiptarëve dhe ndalimin me ligj të fesë islame, edhe nëse do të ndalohej me ligj kjo megalehje teknologjike arabisht, se unë e di që ata të cilët e organizojnë, e kryejnë dhe e adhurojnë këtë megalehje teknologjike arabisht, do të vuanin mungesën e saj dhe do të bënin gjithçka që ta rikthenin atë.
Është e njohur shprehja se “Qeni që leh nuk kafshon”. Por megalehja teknologjike arabisht paraljamëron një kafshim të tmerrshëm për Shqipërinë dhe krejt kombin shqiptar. Megalehja teknologjike arabisht tregon se Islami shqiptar është bërë një qen i tërbuar dhe qentë e tërbëuar asgjësohen. Megalehja teknologjike arabisht pesë herë ditën, ka një të mirë se na kujton rrezikun pesë herë ditën e natën. Unë këtë rrezik e kam paralajmëruar dhe do ta paralajmëroj
Prandaj ta harrojë çdo prokuror, gjykatës, se unë do t’ i nënshtrohem një hetimi, apo gjykimi të incuar nga kryeshefi i megalehjes teknologjike arabisht në Shqipëri, haxhi doktor Selim Muça. Derisa Prokurorja e Përgjithshme, Ina Rama, e ka zyrën të rrethuar nga 10-15 megafonë të tre minareve, të cilët gjenden në një distancë të afërt, të cilët përhapin me forcë megalehjen teknologjike arabisht, është qesharake që të merret në konsideratë çdo vendim i Prokurorisë të drejtuar prej saj.

[iliria e para]

Unë në shkrim e bëj të qartë se me “muslimanë” nuk kuptoj të gjithë ata shqiptarë paraardhësit e të cilëve u detyruan me dhunë që të ndryshojnë fenë, në kohën e pushtimit osman, se këta nuk në shumicën absolute nuk janë ushtrues të fesë islame, gjë që është evidente. Unë vetë jam njëri prej tyre. Unë me termin “musliman” dhe për më tepër musliman radikal kuptoj vetëm muslimanët praktikantë, të cilët shfaqen të arabizuar. Për këtë keni përgjegjësi edhe ju, derisa çdo ditë në të gjithë Shqipërinë, duke filluar që nga qendra e Tiranës, ulërijnë arabisht mijëra altoparlantë minaresh. Të gjitha frazat që keni shkëputur ju nga artikujt e mi, i drejtohen këtij grupimi.

Kjo eshte ajo qe e them une...

[muslimani72]

eshte kot diskutimi ,kur te mohohet e drejta elementare , te shkruash ate qemendon ,si duket i pengon dikujt e verteta , ani sa ma shume na fshini postimet aq me shume na vertetoni ate qe mendojme per ju CIFUTE

[Hillirian-zo]

Citim:
Unë në shkrim e bëj të qartë se me “muslimanë” nuk kuptoj të gjithë ata shqiptarë paraardhësit e të cilëve u detyruan me dhunë që të ndryshojnë fenë, në kohën e pushtimit osman, se këta nuk në shumicën absolute nuk janë ushtrues të fesë islame, gjë që është evidente. Unë vetë jam njëri prej tyre. Unë me termin “musliman” dhe për më tepër musliman radikal kuptoj vetëm muslimanët praktikantë, të cilët shfaqen të arabizuar. Për këtë keni përgjegjësi edhe ju, derisa çdo ditë në të gjithë Shqipërinë, duke filluar që nga qendra e Tiranës, ulërijnë arabisht mijëra altoparlantë minaresh. Të gjitha frazat që keni shkëputur ju nga artikujt e mi, i drejtohen këtij grupimi.
Se vetem e kopiova ket pjes te shkrimit

ARABIZIM ky emer duhet ti Ipet aktivitetit te Muslimaneve Sot !!!!!!!!!!!

[bani]

eshte e qarte se arabet ne shqiperi nuk po bejne propagande fetare , por ARABIZIM,
eshte me se e qarte se nqs nuk merren masa te shpejta nga qeveria kunder ketyre arabeve-arab dhe arabeve-shqiptar , gjendja ne shqiperi do te perkeqsohet dhe ne nje kohe jo shume te gjate do te n'a duhet qe me force t'i zbojm ,
une vete falem ne shtepi dhe ne xhami, besoj kuranin dhe besoj te gjitha librat si dhe profetet e ardhur nga Zoti, me Abraham, Moisi, David , Jezu Krisht, si dhe Muhamed,
por nuk e ngaterroj kurre fene e PAQES me fene qe arabet manipulojne dhe kane devijuar ne teresi nga feja e Zotit, dhe ata e kane pergjegjesine per kete para Zotit diten e gjykimit,
i them te gjitha keto per t'i mbushur mendjen disave se jo te gjithe ata qe shkojne ne xhami jane rradikale islamik,
personalisht kam mendimin me te keq per shumicen e arabeve(jo te gjithe),
EGOISTE, MENDJEMEDHENJ, MASHTRUES, SHOVINISTE,MANIPULATORE, MAFIOZE , INTRIGUES, keto jane disa nga epitetet qe pa frike dhe me njohje personale mund t'iu ve me te drejten e njohjes personale nga afer qe kam me t'a,
puna nuk eshte a duhet te besojne njerzit ne islam,
por puna eshte se ne cfar islami besojne , ne islamin qe eshte kthyer ne nje vegel mashtrimi ne duart arabe,
e ku ka njeri me mohues ndaj Zotit se ai qe perdor fene per qellime politike,shoviniste, etj
po lexoja nje dite nje shkrim te nje anglezi i cili kishte qene ne vendet arabe dhe thoshte se i interesoi te dinte perkthimin e fjales Allah, por ngado qe te shkonte i thonin se gjuha arabe eshte nje gjuhe e vecante dhe si e tille nuk mund te perkthehesh Allah ne anglisht God,
ai tha se u irritua se si shumica ne nje menyre te njejte pak a shume kamuflonin te verteten, si perfundim anglezi shkroi se ; dyshoj se behet fjale per nje SHOVINIZEM MISTICIK,
dhe nuk eshte per t'u cuditur aspak se si kane arritur arabet te krijojne nje kult te emrit Allah, sikur gjoja ai eshte emri i Zotit ne pothuajse 1600 vjet,
ata MANIPULOJNE duke mashtruar masivisht, dhe eshte akoma me shume per t'u cuditur se si perdorin metoda primitive ,por qe me sukses is arrijne qellimit,
arabet jane keshtu;
SA KANE INTERESIN E VET , INVESTOJNE PER QELLIMET E VETA, SA T'A SHIKOJNE SE NUK I ECIN PUNET ASHTU SI DUAN ATA , I SHIKON SE SI MENJEHERE HEQIN MASKEN DHE ME PERCMIM DHE MENDJEMADHESI LARGOHEN

[Hillirian-zo]

I / E nderuar bani un nuk thash se te gjith Muslimanet, por keta aktivist qe po i preferojn Veshmbathjen dhe gjith Pamjen Arabe mirepo kulminacionin e arrisin keta kur e fusin Gjuhen SHQIPE ne ato gjuh si te dores dyte. Se gjuha arabe eshte e shenjt, dhe i quajn trojet shqiptare si Toka Islame

Ju lutem te nderuar per qka kemi kontribuar deri tash dhe per qka sakrifikuan paraardhesit tane gjith qka paten. Une jam shum i Sigurt se jo per tu Arabizuar

[muslimani72]

ani pershendeteni mes veti ju ,se vetem kjo ju ka ngele )

[bani]

muslimani72 ,si puna jote , une e di se ka shum,
mendimi im per ju eshte se i perkisni nje kategorie,
dhe kategoria e juaj eshte;

2:11. E kur atyre u thuhet: “Mos e prishni rendin nλ tokλ”! Ata thonλ: “Ne jemi vetλm pλrmirλsues (paqtues)!”

[kleos]

Nga Kastriot Myftaraj

Në vitin 2003, Koço Danaj, në një shkrim të botuar në gazetën “Koha Jone” ironizonte me të drejtë organizimin në Tiranë të Mëngjesit të Lutjeve, sipas modelit amerikan. Titulli i shkrimit ishte i gjetur: “Ulu Muhamet të bëjmë muhabet!” Koço Danaj tash gjendet në krye të një lëvizjeje për Shqipërinë Natyrale, domethënë për bashkimin e trojeve shqiptare në dy anët e kufirit në një shtet të vetëm nacional shqiptar.
Por Koço Danaj e shikon Shqipërinë Natyrale vetëm si një çështje aritmetike, kilometrash katrore. Shqipëria Natyrale për Koço Danajn është hapësira nacionale shqiptare, kufijtë e së cilës nuk përkojnë me kufijtë e shtetit shqiptar, duke mbetur jashtë kufijve shtetërore një pjesë e madhe e trojeve etnike shqiptare. Prandaj Koço Danaj kërkon edhe atë që mund të quhet Shqipëria Natyrale shtetërore, domethënë që kufijtë e shtetit shqiptar të përkojnë me kufijtë e hapësirës nacionale shqiptare. Por Shqipëria Natyrale për Koço Danajn është një çështje gjeografike dhe aritmetike, një çështje kilometrash katrore.
Por përmasa gjeografike, është vetëm një prej atyre të Shqipërisë Natyrale. Një tjetër përmasë është ajo kulturore, dhe këtu fjalën “kulturë” e përdor në sensin e identitetit, të konstitucionit shpirtëror shqiptar. Çdo nacion (komb), si një bashkësi ka atë që Johan Gottfried Herder e quajti Volksgeist, domethënë “Shpirti i nacionit”. Shqipëria Natyrale është edhe një Shqipëri kulturore, madje kulturhistorike, në sensin që identiteti kulturor shqiptar është formësuar historikisht. Shqipëria natyrale nuk është coptuar vetëm gjeografikisht, por edhe kulturalisht. Shqipëria Natyrale u coptua kulturalisht, gjegjësisht shpirtërisht, me islamizimin e dhunshëm të shqiptarëve gjatë pushtimit osman. Me përfundimin e pushtimit osman, Islami mbeti feja e një minorance, ndërsa pjesa më e madhe e atyre paraardhësit e të cilëve qenë islamizuar, thjesht nuk e ndiqnin më këtë fe. Por kjo minorancë, me sponsorimin e vendeve arabe, bëri gjithçka që t’ i jepte hapësirës shqiptare në dy anët e kufirit një profil të lartë islamik, duke ndërtuar sa më shumë xhami, medrese, tyrbe etj.
Sa kohë që në Republikën e Shqipërisë, Kosovë, Maqedoninë Perëndimore, viset shqiptare të Malit të Zi dhe Luginën e Preshevës, ekziston një Islam i cili i ka dhënë qëllimisht kësaj hapësire një profil arab, të flasësh për Shqipërinë Natyrale, si bashkim shtetëror i trojeve shqiptare, do të thotë: Ulu Muhamet të bëjmë muhabet! Muhabet kotnasikoti. Se rindërtimi i dimensionit kulturor të Shqipërisë Natyrale është parakushti për bashkimin shtetëror, gjeografik të Shqipërisë Natyrale. Rindërtimi i dimensionit kulturor të Shqipërisë Natyrale është një proces i vështirë dhe që kërkon kohë. Por ajo që është immediate, duhet që të zhbëhet dëmtimi që u bë në dimensionin kulturor të Shqipërisë Natyrale, në Shpirtin shqiptar. Kjo mund të bëhet lehtë dhe thjesht me deislamizimin e trojeve shqiptare në dy anët e kufirit. Me deislamizim kam parasysh mbylljen e xhamive dhe ndalimin e Islamit në hapësirën shqiptare, me anë të një refendumi nacional. Islami shqiptar, duke marrw njw profil arab, me predikimet nw arabisht qw gjwmojnw nga megafonwt e minareve pesw herw nw ditw, wshtw vetwidentifikaur me funamentalizmin islamik arab, dhe / ka shpallur vetvetes dwnimin historik tw asgjwsimit. Nuk mund të shkohet deri tek Shqipëria Natyrale si realitet shtetëror, e aq më pak të ruhet e sigurohet ajo, pa u bërë deislamizimi i nacionit shqiptar. Kjo për dy arsye:
E para, Shqipëria gjendet në Europë, dhe Europa nuk mund të pranojë që mjedis Bashkimit Europian (anëtarësohet ose jo Shqipëria në Bashkimin Europian do të gjendet në mes të territorit të tij, për shkak të zgjerimit të Bashkimit) të gjendet një shtet ku nga bashkimi do të rritet ndjeshëm pesha e muslimanëve praktikantë. Qenia në të njëjtin shtet e grupimeve të muslimanëve praktikantë të Republikës së Shqipërisë, Kosovës, pjesës shqiptare të Maqedonisë etj., do të krijojë një grupim dinamik në shoqërinë shqiptare, që do të ndihet i fortë, për të ndërmarrë deri edhe veprime të dhunshme për marrjen e pushtetit, në shtetin e ri. Kështu do të krijohej një emirat në mes të Europës. SHBA-të nuk mund të mos e marrin fare parasysh mendimin e Europës, kur të shkohet deri tek krijimi i shtetit të bashkuar shqiptar.
Edhe sikur SHBA-të ta krijojnë atë që Danaj e quan Shqipëria Natyrale, përsëri SHBA-të, për shkak të kombinimeve të reja gjeopolitike, nuk do të mund ta mbrojnë shtetin e bashkuar shqiptar, në situatat e rrezikshme që do të krijojë një lëvizje radikale islamike në Shqipëri. Në dekadat e para të shekullit XXI do të ndryshojë thelbësisht gjeopolitika globale. Studiuesit amerikanë të marrëdhënieve ndërkombëtare, të cilët janë zëdhënës të qendrave të cilat u shërbejnë si think tanke institucioneve të politikëbërjes së jashtme amerikane, e kanë paralajmëruar këtë gjë. Këta studiues i përcjellin publikut amerikan dhe atij global kumtet e esablishmetit strategjik amerikan, duke e përgatitur publikun për ndryshimin e skemave gjeopolitike globale. Një kumt të tillë dha Samuel Huntington, i cili në librin “Përplasja e qytetërimeve” paralajmëroi se në të ardhmen do të krijohej ajo që ai e quajti aleanca konfuciano-islamike, do të thotë mes Kinës dhe një pjese të madhe të botës muslimane. Kjo do të jetë një aleancë antiamerikane dhe antiperëndimore. Aleanca e Kinës me pjesën më të madhe të botës islame, do ta rrisë Islamofobinë në Perëndim.
Një tjetër arsye e cila e bën të nevojshëm deislamizimin e e nacionit shqiptar është aleanca e pritshme amerikano-ruse, e drejtuar kundër Kinës. Kjo aleancë propozohet në esenë e Robert D. Kaplan “The geography of Chinese power: How far can Bejing reach on land and at sea?”, e botuar në revistën “Foreign affairs” në numrin e maj-qershorit 2010. Eseja e Kaplan bёhet mё interesante se ai ёshtё praktikisht njё zёdhёnёs i establishmentit strategjik amerikan, derisa eseja e tij botohet nё revistёn e Council of Foreign Relations, njё think tank shumё kompatibёl me qendrat e vendimmarrjes nё Ëashington. Në mënyrë kuptimplotë, Robert D. Kaplan, e fillon esenë e vet, për të cilën paralajmëron se është bërthama e një libri që do të botohet në vjeshtën e këtij viti, me një citim nga Halford Mackinder (një doktrinar i gjeopolitikës anglosaksone), për rrezikun e verdhë që mund të paraqesë Kina në të ardhmen, për shkak të popullsisë së madhe dhe pozitës gjeografike të favorshme për ekspansion. Madje Kaplan tërheq vëmendjen mbi atë se Mackinder mendonte se Kina në të ardhmen mund të pushtonte Rusinë. Mackinder i ka thënë këto gjëra në 1904, kur Kina ishte një vend i dobët, i gjunjëzuar, praktikisht i kolonizuar nga fuqitë e mëdha. Sot, 106 vite më pas, Kina, në shumë pikëpamje është ajo çka i trembej Mackinder. Rusia, në dekadat e ardhshme do të kalojë në kolaps demografik, për shkak të rënies së popullsisë. Diskrepansa mes popullsisë dhe territorit është më e madhe në Lindjen e Largme Ruse dhe në krejt Siberinë, të cilat do të bien nën kontrollin kinez, për shkak të dyndjes së popullsisë kineze dhe të investimeve kineze në Siberi.
Kaplan mendon se SHBA-të duhet të afrohen me Rusinë, e cila i trembet ekspansionit kinez në Siberinë e shpopulluar. Sipas Kaplan SHBA-të duhet ta bëjnë Rusinë pjesë të koalicionit për kundërbalancimin e Kinës. Kaplan bën një analogji shumë interesante:
“Në vitet 1970 administrata e Presidentit Nixon u tregua e aftë që të përfitonte nga çarja ndërmjet Pekinit dhe Moskës, për të bërë një hapje ndaj Kinës. Në të ardhmen, kur Kina do të jetë fuqia më e madhe në botë, SHBA-të mund të konceptojnë një partneritet me Rusinë në një aleancë strategjike, për të balancuar Imperinë e Mesit (Kinën-K.M.)”. (“Foreign affairs”, may-june 2010 editon, Volume 89, Number 3, f.29)
Nëse arrihet deri tek aleanca amerikano- ruse, atëherë do të përsëritet historia, ashtu siç ndodhi pas aleancës britaniko-ruse, në fillim të shekullit XX. Britania e Madhe, superfuqia e shekullit XIX, gjatë këtij shekulli e frenoi tre herë marshimin e Rusisë në Ballkan, ku Rusia bëri disa lufta kundër Imperisë Osmane, me të cilat ndër të tjera synonte që trojet shqiptare t’ ua jepte fqinjëve sllavë, aleatë të Rusisë. Por, kur në fillim të shekullit XX, Britania e Madhe bëri aleancë me Rusinë, për të përballuar Gjermaninë, Britania e Madhe e toleroi Rusinë në Ballkan, duke lejuar shtet sllave ballkanase që të coptonin trojet shqiptare. Madje me Traktatin e fshehtë të Londrës të vitit 1915, me insistimin e Rusisë, Britania e Madhe pranoi edhe që të coptohej shteti shqiptar i krijuar në 1913, gjë që do të bëhej në dobi të fqinjëve aleatë të Rusisë.
Kur të shkohet deri tek aleanca amerikano-ruse, rëndësia e hapësirës shqiptare për SHBA-të do të relativizohet shumë, aq më tepër që hapësira shqiptare do të shihet si një areal musliman, pra si një aleat potencial i Kinës. Kur të shkohet deri tek aleanca amerikano-ruse, do të rivlerësohet Serbia në gjeopolitikën amerikane në Ballkan, si aleat i SHBA-ve. Atëherë SHBA-të, Europa po se po, do ta lejojnë Serbinë që në bashkëpunim me vendet fqinje të shqiptarëve, Maqedoninë, Greqinë, të ndërmarrin një spastrim të hapësirës nacionale shqiptare, në emër të luftës kundër rrezikut të terrorizmit islamik. Kur rritet rreziku në mjedisin gjeopolitik, rritet paranoja dhe ka prirje për veprime parandaluese. Kur të shkohet deri aleanca e gjerë konfuciano-islamike, si dhe aleanca amerikano-ruse, atëherë Serbia, Greqia, Maqedonia (apo Bullgaria nëse Maqedonia do të jetë ndarë) do të kërkojnë dhe do të marrin nga Perëndimi lejen për të bërë një luftë preventive ndaj nacionit shqiptar, të cilin do ta paraqesin si burim të rrezikut islamik.
Prandaj është e nevojshme që shumësia joislamike e nacionit shqiptar të ndërmarrë një luftë preventive kundër minorancës që i ka dhënë hapësirës shqiptare profil islamik arab, me qëllim deislamizimin e krejt hapësirës shqiptare. Natyrisht që islamikët do t’ i rezistojnë deislamizimit. Prandaj ky proces duhet zhvilluar sipas modelit të Izraelit, saktësisht ashtu siç vepron Izraeli në Gaza, Bregun Perëndimor dhe Liban kundër radikalëve islamikë. Në këtë betejë shqiptarët joislamikë kanë “izraelitët”, ndërsa muslimanët praktikantë arabofilë janë “palestinezët”.
Dilema nacionale shqiptare është: A do ta bëjë Shqipëria dhe Kosova luftën preventive ndaj Islamit shqiptar, apo do të presin sa të vijë lufta e ashtuquajtur preventive e fqinjëve kundër nacionit shqiptar, e cila në fakt do të jetë spastrim etnik. Ose Shqipëria dhe Kosova do ta ndalojnë Islamin, duke i mbyllur xhamitë dhe ndaluar ushtrimin e riteve islamike, ose Islami shqiptar do të bëhet ekspedienti i fqinjëve për asgjësimin e nacionit shqiptar. Çështja është: Ose do të vdesin 20, 30 mijë islamikë radikalë në Shqipëri dhe Kosovë, ose do të vdesin 1-2 milion shqiptarë dhe 2-3 milion të tjerë do të dëbohen, jo në Europë, ku nuk do të pranohen, por në vendet islamike.
Edhe sikur të arrihet deri tek krijimi i Shqipërisë Natyrale si bashkim shtetëror, është shumë i nevojshëm zhvillimi me ngut i luftës preventive. Kjo luftë duhet bërë sipas mënyrës si e zhvillon Izraeli luftën në Gaza, Bregun Perëndimor dhe Liban. Bastionet islamike sidomos në pjesën shqiptare të Maqedonisë duhen msyrë si qytet e Gazës, ashtu që të thyhet vullneti i radikalëve islamikë dhe të detyrohen pjesa më e madhe e tyre që të largohen për në vendet islamike.
Shqipëria Natyrale, ka nevojë për një terapi shoku që të mbijetojë. Kjo duhet të jetë një terapi izraelite. Në këtë luftë preventive do të dalin heronjtë e rinj nacionalë, të ngjashëm me Ariel Sharon, Ehud Olmert, Zibi Livni, Benjamin Netanjahu, Mose Dajan etj. Këta do të jenë heronjtë e Shqipërisë Natyrale.

[_Mersin_]

Përgjigje ndaj shpifografisë teologjike të islamofobit Kastriot Myftaraj (Nga Justinian TOPULLI


Nuk është aspak e denjë, për një njeri që ka nivelin minimal të një formimi kulturor serioz, të merret me një njeri që hedh kaspolla, që u shëmbëllejnë përçartjeve të njerëzve të pushtuar

nga halucinacionet. Mllefi dhe urrejtja patologjike që Kastriot Myftaraj ka ndaj Islamit dhe myslimanëve duket se ka marrë të tilla përmasa te ky njeri sa ta shtyj atë të kaloj çdo cak të etikës minimale akademike dhe të mirësjelljes ndaj komunitet më të madh fetar në mesin e shqiptarëve dhe ndaj fesë së tyre. Ndaj unë nuk do merrem me të si njeri dhe vrerin e tij ksenofob, antimusliman dhe antishqiptar që ai vjell paturpësisht ndaj bashkëkombësve të tij, por vetëm për hatër të një publiku që e lexon këtë njeri dhe dezinformohet nga gënjeshtrat që ai ka shkruar, e ndjeva për detyrë si teolog që ti jap përgjigje në mënyrë të përmbledhur gozhdëve të ndryshkura që ai dështon të ngul në adresë të fesë islame me paçavuret e tij të njëpasnjëshme.
Këtu do të merrem vetëm me pretendimet absurde të shkrimit të tij të 26 Majit 2010 në gazetën “Sot” karshi fesë islame dhe jo edhe histerisë së tij të përçartë që ka shfaqur gjithë këto ditë në shtyp.
Së pari, para se t’ia nis duhet të bëjë me dijes se K. Myftaraj nuk është një teolog, as një filozof dhe as një studiues i feve, por vetëm një amator i keq që në shumë prej shkrimeve të tij të fushave ku ai shkruan nuk tregon kriteret minimale të objektiviteti dhe referimit. Këtë gjë ai ka bërë edhe me shpifjet e tij ndaj Islamit dhe Profetit të tij duke mos treguar as një referencë të vetme për çfarë ai përrallis. Kjo sepse ato as nuk kanë asnjë vlerë akademike dhe as nuk përbëjnë referencë për ne si muslimanë dhe për ata njerëz që kërkojnë të vërtetën në mënyrë objektive, siç do ta bëjmë të qartë më poshtë. Por nëse Myftarjt i duket vetja si referencë atëherë kjo provon edhe më shumë faktin se ky njeri është një i sëmurë patologjik, që para se të denoncohet në prokurori për veprat penale që ai konsumon me kalemin e tij të ndryshkur, duhet çuar në spital si një i sëmurë psikik.
Myftaraj shprehet: “Guri i zi është objekti më i shenjtë i fesë islame.”
Këtu më duhet të bëj një pohim, vetëm një herë, pa qenë nevoja ta ripërsëris më pas se, të gjitha broçkullat që ka përrallisur Myftaraj në këtë shkrim paçavure është në gjendje tu japë përgjigje edhe besimtari më i thjeshtë musliman, që ka një kulturë minimale njohje të fesë së tij dhe se shumicën e gjërave që ai ka pohuar janë gënjeshtra të pastra të marra nga burime që nuk gëzojnë asnjë vërtetësi dhe respekt minimal akademik dhe shkencor.
Atëherë, Guri i zi, nuk ka qenë, nuk është dhe as ka për të qenë ndonjëherë objekti më shenjtë në fenë islame. Muslimanët asnjëherë nuk kanë adhuruar as gurin e zi dhe as Qabenë (arabisht el-kaba). Në Islam nuk ka objekte të një shenjtërie mistike siç ka në fe të tjera, Islami është një fe tërësisht monotesite, deri në detajet më të imta të saj, ndaj dhe asnjë objekt material dhe as një qenie tjetër veç Zotit nuk meriton absolutisht shenjtërinë e adhurimit, por vetëm shenjë respekti në varësi të rëndësisë që vetë Zoti i ka caktuar. Kështu që për ne si musliman Libri i Zotit, Kurani, i shkruar në çfarëdo objekti është shumë më “i shenjtë” sesa guri i zi dhe sesa vetë Qabeja dhe jo vetëm kaq, por për fenë islame një besimtar i vetëm, jeta, nderi dhe pasuria e tij janë më të shenjta sesa guri i zi dhe vendi ku është vendosur ai. Guri i zi i vendosur në këndin jugor të ndërtesës kubike të Qabesë shërben thjesht vetëm si shenjë dallimi nga ku fillon një nga ritet e adhurimit të Zotit që në Islam quhet tavaf. Vetë ndërtesa e Qabesë shërben si pikë drejtimi gjeografik për muslimanët e gjithë botës kur ata i falen Zotit, si dhe ajo është pjesë e një adhurimi të madh në islam që quhet Haxh, apo ndryshe pelegrinazhi islam. Përveç këtyre gjërave as Qabeja dhe as Guri i zi nuk kanë asnjë funksion apo shenjtëri tjetër. Literatura më e thjeshtë islame, që mund të gjej çdokush edhe falas e shpjegon këtë gjë, kështu siç e përmenda, ndaj deformimet e Myftarajt mbajnë vetëm vulën e injorancës së qëllimshme.
Myftaraj thotë: “Tempulli Kaaba dhe vetë Guri i zi i përkasin një kulti politeist (pagan) arab dhe mbaheshin si vend i shenjtë, përkatësisht objekt i shenjtë, që shumë kohë para Muhametit.”
Tempulli i Qabesë dhe Guri i zi i përkasin kohës së Profeti Ibrahim (Abraham) dhe djalit të tij Ismailit dhe është tempulli i parë i ndërtuar për adhurimin e një Zoti të vetëm. Vetëm rreth dy shekuj (apo katër sipas një mendimi) para Profetit –të padyshimtë- Muhamed ky objekt u mbush me idhuj të ardhur nga popujt e tjerë, të cilët arabët i adoptuan si perëndi nga ata që i morën, si ndërmjetës në mes tyre dhe Allahut, Zotit dhe krijuesit të vetëm.
Myftaraj thotë: “Në kohën kur arabët qenë paganë, ata e adhuronin Gurin e zi si një objekt të shenjtë dhe mendonin se ai ndrynte imazhin e 360 zotave (meshkuj dhe femra).”
Këto janë sajesat e burimeve që Myftaraj qëllimisht nuk i citon. Arabët në tempullin e Qabesë, një tempull monoteist ky, kishin sjell idhuj, para se ata të thyheshin, thërrime-thërrime, nga ardhja e Islamit, por guri i zi nuk është aspak e vërtetë se ndrynte imazhin e këtyre 360 idhujve të importuara nga kulturat pagane. Këto janë broçkulla.
Myftaraj thotë: “Në fakt Guri i zi ishte një meteor i rëndomtë.”
Është e çuditshme se si ky njeri citon në mënyrë të verbër ca të ashtuquajtur orientalist të cilët me aludimet e tyre duke dashur të mohojnë origjinën e epërme qiellore të këtij guri e kanë zbritur atë në nivelin e një meteori. Megjithatë të bën çudi pse nuk thonë se është një gur sido, sepse lind pyetja si e vërtetuan ata që është meteor? Nëse ata dhe shpifografi në fjalë, me të cilin po merremi, besojnë se guri i zi është meteor, pa asnjë lloj fakti dhe reference, atëherë kjo do të thotë se duan apo nuk duan ata pranojnë referencat islame, të cilat thonë se ai erdhi nga Parajsa, por për ta kjo e fundit sipas aludimeve të tyre është e pavërtetë, por gjithsesi për ta ai ngelet me origjinë e tij qiellore. Domosdo sytë e tyre të hamendjes para atyre të ballit nuk mund të shohin përtej reve apo mjegullnajave që u kanë zënë sytë e ballit dhe të shpirtit.
Më pas Myftaraj shprehet se Profeti –i padyshimtë- Muhamed e ndaloj idhujtarinë me fjalë, por jo me vepra duke futur në këtë fe pjesë të paganizmit arab, siç qe guri i zi dhe Qabeja!
Nëse tregon diçka kjo tregon sesa injorant është i ashtuquajturi gazetar, ky palo juristi i “plepave 94”, sa që fesë më monoteiste në botë t’i shpif elementë të idhujtarisë, ndaj të cilave nuk ka fe në historinë njerëzore të ketë luftuar si ajo.
Monoteizmi i Islamit është aq i thellë dhe i imët, sa mjafton të përmend disa fakte që i di shumëkush, mes tyre edhe i ashtuquajturi gazetar shpifograf, për të zhbërë gjithçka që ai sajon.
Së pari, në Islam Zoti është një, unik, i përhershëm, trashendent, i përjetshëm, pa fillim dhe mbarim, nuk është trini, dhe as më shumë e as më pak, por vetëm njësh absolut. Në suren e 112 të Kuranit thuhet: “Thuaj: “Ai është Allahu, Një dhe i Vetëm! Allahu është Absoluti, të Cilit i përgjërohet gjithçka në amshim. Ai as nuk lind, as nuk është i lindur. Dhe askush nuk është i barabartë (a i krahasueshëm) me Atë!”
Së dyti, në fenë islame nuk lejohen absolutisht ndërmjetësit në adhurim, në lutje dhe në çdo formë tjetër me të cilën njerëzit kërkojnë të afrohen te Zoti, kushdo qofshin këta, engjëj apo Profet, në mënyrë absolute këtu nuk bëhet asnjë përjashtim. Çdo akt i tillë që cenon këtë gjë pak apo shumë në Islam konsiderohet idhujtari dhe mëkat i pafalshëm. (shih Kurani 4:48, 148)
Së treti, feja islame si masë preventive ndaj idhujtarisë ndalon edhe çdo veprim apo objekt që me kalimin e kohës shpie drejt forma të idhujtarisë, apo që në vetvete sipas këndvështrimit islam përmban elemente të idhujtarisë. Si për shembull në islam nuk lejohet lavdërimet e tepruara ndaj Profetëve dhe çdo krijese tjetër ashtu siç nuk lejohen as pikturimi apo gdhendja e krijesave frymore, pasi në islam ato shihen si një lloj rivaliteti virtual ndaj Krijuesit të vetëm. Është e tepër të them se në Islam nuk lejohen dhe nuk ka asnjë objekt lëndor që të simbolizoj Zotin, qoftë edhe për së largu apo tërthorazi, siç ka në fe të tjera.
Duke u nisur nga të gjitha këto, që thamë dhe lamë pa thënë, doktrina islame shpesh quhet me emrin Teuhid (njësim i Zotit), për shkak se e gjithë kjo doktrinë mbështet mbi monoteizmin. Dëshmi kjo që i gërric veshin në arabisht pesë herë në ditë të ashtuquajturit gazetar K. Myftaraj.
Më pas i ashtuquajturi gazetar për të hedhur poshtë besimin islam të origjinës së Qabesë dhe gurit të zi dhe lidhjes së tyre me Profetin Ibrahim, merr si referencë Biblën, se çfarë thuhet dhe nuk thuhet në të për këtë gjë! Duhet t’i sqarojmë atij dhe të tjerëve, se ne si musliman besojmë se Profetët që përmenden në Bibël dhe ajo vetë si Libër ka burim dhe orgjinë hyjnore, nga vetë Zoti. Por, për asnjë çast dhe asnjë moment muslimani nuk e bazon fenë dhe besimin e tij, në këtë Libër, por vetëm te Kurani dhe Profeti i vërtetë Muhamed. Burimi i vetëm i cili ne na shtyn dhe mbi të cilin ne mbështesim bindjes tonë në origjinën qiellore të Biblës si dhe formën sesi ne e besojmë këtë gjë, është vetëm Kurani dhe Profeti i vërtetë i Zotit Muhamed. Nëse burimi ynë nuk do ta njihte Biblën si Libër me orgjinë hyjnore, as ne nuk do ta njihnim si të tillë, për ne i parë dhe i fundit është shpallja hyjnore që erdhi Profetit Muhamed. Ndërsa trashëgimia e sotme e shkrimeve të shenjta judeo-kristiane për ne shërben thjesht si referencë e diskutimeve ndërfetare.
Myftaraj thotë: “Arabët mund ta pranonin një fe të re më lehtë në rast se ajo integronte kultet e mëparshme idhujtare. Ky qe sekreti i suksesit të Muhametit.
Muhameti tregoi një fantazi të madhe për të integruar ritualet idhujtare në fenë e re, që supozohet të ishte kundër idhujtarisë, në mënyrë që arabët idhujtarë të pranonin fenë e re”
Në fakt suksesi që arriti Profeti i vërtetë Muhamed ishte plotësisht e kundërta e asaj që thotë ky njeri pa referenca. Për trembëdhjetë vjet në Mekë Profeti nuk pranoi të bënte asnjë kompromis me idhujtarinë dhe elitën e saj mbështetëse, dhe pikërisht për këtë edhe u persekutua, u përndoq dhe vuajti bashkë me muslimanët e parë. Ky është një fakt historik kaq i vërtetë sa që gjendet jo vetëm në të gjitha burimet islame dhe çdo kush mund t’i lexoj, por edhe në çdo burim tjetër serioz që u përket jomyslimanëve dhe që flasin për fenë islame. Ky njeri, ndaj të cilit Kastritoti duhet të pastroj gojën dhe penën e tij shpifarake, ishte ai që shkatërroi me forcën e arsyes, argumentit, dhe të dorës gjithë trashëgiminë pagane, idhujtare, politeiste arabe dhe la për ta vetëm trashëgiminë Abrahamike të adhurimit të një Zoti të vetëm.
Muftaraj thotë: “Pas pelegrinazhit në Kaaba arabët idhujtarë e kishin zakon që t’ i bënin një lutje të veçantë zotit Hubal, i cili ishte kryezoti në panteonin prej 360 zotash, dhe paraqitej në trajtën e Hënës (trupit qiellor).”
Edhe njëherë këtu Myftaraj tregon injorancën e tij të qëllimshme duke perifrazuar nga burime aspak serioze. Hubeli ishte idhulli i parë që u fut në Mekë dhe sipas burime islame, dhe të vetme, ishte statuja më e madhe, por jo kryezoti siç thotë Myftaraj. Arabët nuk kishin idhull kryezot, mekasit idhullin Hubel e kishin idhullin e tyre, ashtu si fise të tjera arabe kishin idhujt mbrojtës të tyre. Hubeli nuk ishte në trajtën e Hënës, por në pamjen e njeriut dhe ku dorën e djathtë e kishte të thyer dhe idhujtarët e Mekës ia kishin bërë prej floriri. Në Mekë atë e solli kreu i një fisi arab, Amr bin Luhej, Myftaraj thotë: “Adhurimi i Hënës është i kuptueshëm në popujt e shkretëtirës se Hëna ndriçon me freski, ndërsa Dielli ndriçon duke sjellë edhe një vapë mbytëse në shkretëtirë.”

[_Mersin_]

Komuniteti Mysliman i Shqipërisë, ka bërë një kallëzim penal sot me dt. 31 Maj 2010 me nr. prot. 3613 në Prokurorinë e Rrethit Gjyqësor Tiranë ndaj z. Kastriot Myftaraj




Komuniteti Mysliman i Shqipërisë, ka bërë një kallëzim penal sot me dt. 31 Maj 2010 me nr. prot. 3613 në Prokurorinë e Rrethit Gjyqësor Tiranë ndaj z. Kastriot Myftaraj, për veprën penale parashikuar nga neni 265, “Nxitja e urrejtjes ose grindjeve ndërmjet kombësive, racave dhe feve”; neni 266, “Thirrja për urrejtje nacionale”, neni 267; “Përhapja e informatave të rreme që ngjallin panik”, të Kodit Penal të Republikës së Shqipërisë, mbështetur në bazën ligjore, në Nenin 283 të Kodit të Procedurës Penale të Republikës së Shqipërisë, si dhe ne nenin 1/b të Kodit Penal.

KMSH i është drejtuar Prokurorisë së Rrethit Tiranë me cilësinë e institucionit më të lartë të përfaqësimit të myslimanëve në Shqipëri, i cili ka qellim fetar e bamirës dhe nëpërmjet besimit islam, të mbrojë dinjitetin, të drejtat dhe interesat e myslimaneve, të rrisë e zhvillojë ndjenjën e dashurisë e të besnikërisë ndaj fesë dhe atdheut, si dhe të ruajë e forcojë dialogun mes Komuniteteve Fetare Tradicionale në vendin tonë.

Në kallëzimin penal thuhet: Në përputhje me Statutin, Aktin e Themelimit dhe Rregulloren e Brendshme të Komunitetit Mysliman të Shqipërisë, si dhe pas miratimit të Kryesisë së Komunitetit Mysliman të Shqipërisë, paraqesim sot pranë Institucionit Tuaj, Kallëzimin Penal ndaj gazetarit të Gazetës se përditshme “SOT”, z. Kastriot Myftaraj, për veprat penale të Parashikuar nga neni 265 “Nxitja e urrejtjes ose grindjeve ndërmjet kombësive, racave dhe feve”, neni 266 “Thirrja për urrejtje nacionale”, neni 267 “Përhapja e informatave të rreme që ngjallin panik”, te Kodit Penal te Republikës së Shqipërisë”.

Z. Kastriot Myftaraj ka konsumuar veprat penale të mësipërme të parashikuar nga Kodi Penal, nëpërmjet shkrimeve te tij të botuara në Gazetën e përditshme “SOT” të datave 27 maj 2010 dhe 28 maj 2010 me titujt: “Ylli i kuq i Moskës dhe Guri i zi i Mekës” dhe “Një formulë për matjen e shkallës së rrezikut të terrorizmit islamik në Shqipëri dhe Kosovë”.

Me anë të këtyre dy artikujve, z. Kastriot Myftaraj ka nxitur urrejtjen dhe grindjen fetare ndërmjet popullsisë shqiptare duke përhapur dhe botuar shkrimet e tij, gjë e cila vërtetohet në shkrimin e tij ku nënvizojmë:

“Është absurde që edhe sot të ketë shqiptarë, për fat të mirë një pakicë tek kombi shqiptar në dy anët e kufirit, të cilët ende besojnë tek një fe si Islami.... Islami prish koherencën nacionale shqiptare.... muslimani praktikant nuk e quan veten shqiptar musliman, por musliman shqiptar. Kjo do të thotë se shqiptarizmi i tij është fiktiv.... Për mua muslimani shqiptar është armiku, me të nuk kam ç’ të diskutoj, dhe me të as mund të diskutohet. Ai shfaq një barbari të thellë. Unë e urrej atë, se ai është bartës i një feje që shfaq hapur armiqësinë ndaj kombit shqiptar. Islami është armik i kombit shqiptar dhe bota islame e urren kombin shqiptar…. Sot deislamizimi është sfida historike për shqiptarët, në dy anët e kufirit. Në trojet shqiptare duhet të zhbëhet çdo shenjë e Islamit. Islami nuk mund të ketë të njëjtin status si Krishterimi në hapësirën shqiptare se është fe e sjellë nga pushtuesi…. Ne shqiptarët duhet të ndahemi me Islamin me anë të një referendumi mbarëkombëtar, ku njerëzit duhet të pyeten për ndalimin e tij…. Çdo njeriu që do të deklarohet si musliman duhet t’ i hiqet shtetësia e Republikës së Shqipërisë, eventualisht e Kosovës dhe të marrë statusin e emigrantit, duke u quajtur emigrant arab…. Shqiptarët mund të besojnë tek Zoti pa pasur nevojë për këtë surrogat-fe të shkretëtirave, çka është Islami….”

Gjithashtu me anë të shkrimeve te tij, z. Kastriot Myftaraj përhap informata të rreme, me qëllim që të ngjallë një gjendje pasigurie dhe paniku tek njerëzit, gjë e cila vërtetohet në shkrimin e tij ku nënvizojmë:

“Grupi tjetër (lexo besimtaret myslimane) janë ata njerëz në shoqëri të cilët, për nga bindjet që kanë përbëjnë një forcë potenciale, e cila mund të ndërmarrë veprime të armatosura për përmbysjen me dhunë të rendit kushtetues dhe marrjen e mbajtjen e pushtetit me forcë....Në anën tjetër të peshores së sigurisë, përballë tyre gjenden rreth 10 000 njerëz me bindje militante islamike.... duket se jemi pranë arritjes së një ekuilibri force mes dy grupeve, atij të forcave të sigurisë, dhe atij të radikalëve islamikë..... radikalët islamikë në Shqipëri do të mbështeten me armë dhe para vetëm nga qendrat fundamentaliste në botën islame...... sipas formulës që ofroj unë, në të ardhmen e afërt është e sigurt se ky rrezik do të rritet duke kapërcyer shkallët...... Kështu që, në 3-5 vitet e ardhshme duhet pritur dyfishimi dhe trefishimi në numër i grupit aktiv islamik të rrezikshëm për sigurinë e vendit, derisa një pjesë e madhe e fëmijëve të tyre do të arrijnë në moshë aktive për veprime të dhunshme, shkurt kur mund të jenë moxhahidinë..... Në Shqipëri dhe në Kosovë do të vijnë të tërhequr si nga një magnet moxhahidinë nga vendet islamike, të cilët Greqia, Serbia dhe Maqedonia, do t’ i ndihmojnë të hynë në Shqipëri dhe Kosovë...”

Z. Kastriot Myftaraj ne shkrimet e tij shkon më tej, duke pasur si qëllim vënien në rrezik të paqes publike, si dhe duke bërë thirrje për urrejtje kundër pjesëve të popullsisë që besojnë në fenë myslimane, duke i fyer ose shpifur për to dhe përfaqësuesit e tyre, duke kërkuar përdorimin e dhunës ose të veprimeve arbitrare kundër tyre, gjë e cila vërtetohet më së miri në rreshtat e mëposhtëm:

“Mënyra më efikase për zhvillimin e kësaj lufte është nxjerrja jashtë ligjit e fesë islame në Shqipëri dhe mbyllja e të gjitha objekteve të saj të kultit. Bashkësia Islame e Shqipërisë, siç quhet tash Komuniteti Musliman, mund të thotë se nuk është fajtore për atë se ka radikalë islamikë në Shqipëri, por është ekzistenca e fesë islame dhe e objekteve të saj të kultit në Shqipëri, që ka siguruar logjistikën e radikalizmit islamik në Shqipëri. Pra, jo të gjithë muslimanët shqiptarë (me muslimanë këtu kuptoj praktikanët) janë terroristë potencialë, por të gjithë terroristët nesër do të jenë muslimanë...... Islami i ka shpallur luftë kombit shqiptar, duke synuar që ta mbajë të ndarë nga Perëndimi. Në këtë luftë xhamitë janë fortesat e ushtrisë armike, minaret janë tytat e topave të ushtrisë armike, islamikët praktikantë janë ushtarët armiq…. Ose kombi shqiptar do të ndahet nga Islami, duke u vetëdeislamizuar, ose Islami do ta mbysë kombin shqiptar…...”

Fakti që brenda ditëve të njëpasnjëshme, autori z. Kastriot Myftaraj ka shkruar artikuj që sulmojnë besimtarët myslimanë, përfaqësuesit e Komunitetit të tyre dhe simbolet e fesë islame, tregon për një fushatë shpifëse-denigruese-kriminale-urrejtjenxitëse, e cila bie ndesh me legjislacionin penal në fuqi në Republikën e Shqipërisë.

Sigurisht që me shkrimet e tij z. Kastriot Myftaraj dhe cilido person tjetër në Republikën e Shqipërisë është i lirë të shprehë opinionet dhe mendimin e tij të lirë, por në rast se këto opinione konsumojnë elementet e një vepre penale, atëherë është detyrë e çdo personi që ka marrë dijeni për një vepër penale që ndiqet kryesisht, që ta kallëzoje atë pranë organeve të ndjekjes penale. Për më tepër, Komuniteti Mysliman i Shqipërisë duke qenë një organ përfaqësues i besimtarëve myslimanë shqiptarë të cilët ndjehen të prekur nga sulme të tilla të paligjshme, e konsideron detyrim ligjor dhe si shenjë të respektimit të legjislacionit shqiptar në fuqi t’i drejtohet me anë të këtij kallëzimi penal, për vlerësim dhe veprim ligjor nga ana e Organit të Prokurorisë së Rrethit Tiranë.

Nisur sa më sipër, në cilësinë e personit përfaqësues të Palës së dëmtuar nga veprat penale të kryera nga z. Kastriot Myftaraj dhe në mbështetje të Kodit të Procedurës Penale, dhe Kodit Penal të Republikës së Shqipërisë, paraqes kallëzimin tim për fillimin e procedimit penal ndaj z. Kastriot Myftaraj, i cili ka konsumuar veprën penale të Parashikuar nga neni 265, “Nxitja e urrejtjes ose grindjeve ndërmjet kombësive, racave dhe feve”; neni 266 “Thirrja për urrejtje nacionale”; neni 267 “Përhapja e informatave të rreme që ngjallin panik”, të Kodit Penal të Republikës së Shqipërisë, thuhet në Kallëzimin Penal të firmosur nga kryetari i KMSH-së Haxhi Selim Muça.

[_Mersin_]

Përgjigje ndaj shpifografisë teologjike të islamofobit Kastriot Myftaraj (pjesa e dyte)
Written by Gazeta SOT
E Shtune, 05 Qershor 2010 00:00
Nga Justinian TOPULLI

Jo, adhurimi i hënës nuk është aspak i kuptueshëm për popujt e shkretëtirës, madje adhurimi i saj nuk ka qenë aspak dominant mes arabëve, siç do ta përmendim më poshtë.
Ndërsa fantazitë e freskisë së dritës së Hënës, natyrisht që mund të jenë shijet e Kastriotit që nuk e ka idenë seç shije dhe kulturë kanë njerëzit që jetojnë në shkretëtirë.
Myftaraj thotë: “Në të vërtetë tempulli i Kaaba i qe kushtuar Hubalit, Kryezotit-Hënë.”
Nuk e di se ku e gjen këtë siguri ky njeri të thotë se Qabeja i ishte kushtuar Hubelit, apo se ai ishte kryezot, ndërkohë që ajo ishte ndërtuar shekuj para se të hynte statuja e Hubelit në të?! Vetëm se mendësia e një të verbëri që thotë kështu është siç them unë “edhe nëse fluturon...”!
Myftaraj thotë: “Muhameti e ruajti simbolin e hënës, duke e bërë gjysmëhënën simbolin e shenjtë të Islamit, i cili gjendet në kulmin e çdo xhamie.”
Simboli i hënës nuk është aspak simbol i Islamit. Ky simbol me një kuptim të tillë ka hyrë shumë vonë dhe vetëm tek një pjesë e muslimanëve, dhe kjo për shkak të injorancës. Të parët që e kanë përdorur gjysmë hënën si simbol shtetëror dhe jo fetar, kanë qenë turqit selxhukë, prej tyre më pas e morën turqit osmanë dhe prej tyre më pas e morën edhe të tjerët. Ndërsa fakti se një pjesë e xhamive (dhe jo të gjitha siç thotë Myftaraj) kanë në kulmet e tyre nga një gjysmë hënë, është tregues në fakt i paditurisë së njerëzve që i kanë vendosur ato, duke kujtuar se Islami ka simbole të tilla siç kanë edhe fetë e tjera, me të cilat ata kulmojnë vendet e tyre të adhurimit.
Me hënën Islamin nuk lidh as më shumë dhe as më pak seç i lidh popujt e tjerë të botës. Hëna është vetëm objekt me të cilën përcaktohet kalendari dhe matet koha, ashtu siç është edhe dielli. Nëse kalendari hënor islam qenka tregues se muslimanët adhurojnë hënën atëherë sipas kësaj edhe ata që përdorin kalendarin diellor do të thotë se adhurojnë diellin! Zoti thotë në Kuran (41:37): “Ndër shenjat e Tij janë nata dhe dita, si dhe Dielli dhe Hëna. Mos iu përkulni as Diellit, as Hënës, por, nëse jeni adhurues të Atij, përkuluni Allahut i Cili i ka krijuar ato!”
Myftaraj thotë: “Kështu, Muhameti i dha Allahut tiparet e Hubalit, madje duke ruajtur edhe lutjen përfundimtare për këtë në fund të pelegrinazhit (haxh). Për arabët Allahu ishte Hubali.”
E për çudi sesi megjithëkëtë asnjë gjurmë e Hubelit nuk ka mbetur deri më sot, por Profeti i vërtetë i Zotit e bëri atë pluhur e hi me të hyrë në Mekë si ngadhënjimtarë, mu përpara syve të atyre qindra njerëzve që e kishin adhuruar hubelin, pa u trembur, pa hezituar dhe pa iu dridhur aspak dora. Këto përrallat e zotit hënë dhe se Allahu ishte hubeli, janë ca dokrra të përhapura nga disa misionarë protestantë si Robert Morey e më pas Timothy Dunkin etj. Këtë hipotezë absurde fillimisht duket se e ka hedhur orientalisti gjerman Julius Ëellhausen (1844-1918), i cili supozonte se Hubeli ishte emri i Allahut! Ndërsa farën e absurditetit të parë nga ku më pas Morey nxori se Allahu është zoti hënë e ka hedhur danezi Ditlef Nielsen, cili i ndau perënditë pagane semite në një treshe të tillë: Ati-hënë (mashkullore në arabisht etj), Dielli-mëmë (femërore në arabisht...etj) dhe biri Venus.
Në vitin 1991 Robert Morey, një polemist protestant, çuditërisht i dha kësaj hipoteze një tjetër dimension duke dalë me disa pamflete që më pas morën dhen, se Allahu qenka zoti hënë, besim ky i trashëguar nga idhujtaria arabe!
Para se të përmend disa studiues të huaj, jomysliman që hedhin poshtë këto broçkulla dua ti kujtoj Myftarajt dhe të gjithë atyre që na lexojnë se të krishterët dhe çifutët arab e quajnë Zotin me të njëjtin emër siç e quajnë Atë edhe muslimanët, pra me emrin Allah. Rrënja e këtij emri ilah (hyj, zot) ka ngjashmëri gati identike me gjuhën tjetër semite, simotrën e arabishtes, hebraishten e cila për emrin zot përdor fjalën el dhe il, si p.sh mjafton këtu tu kujtomë fjalët që i atribuohen Jezuzit të ketë thënë në kryq: Eli Eli... apo Elohim Elohim... (Zoti im Zoti im...). Kështu që nëse hebreu Abraham adhuronte hënën si zot atëherë edhe të tria fetë Judaizmi, Krishtërimi dhe Islami adhuruakan Hënën! A do të guxonte Myftaraj t’i quante edhe këto fe të tjera si shpikje pagane, njëra nga Moisiu dhe tjera nga Jezusi?!
Pikëpamjet e mësipërme janë hedhur poshtë edhe nga studiues perëndimore që shpesh janë edhe tendencioz me Islamin, por gjithsesi këto hipoteza duket se kanë qenë kaq iluzionare saqë ka qenë tërësisht e pamundur të gëlltiteshin prej tyre. Kështu që para një shekulli orientalisti Margoliouth e quajti tezën e lidhjes në mes Hubelit dhe Allahut vetëm se një hipotezë. Qëndrim mosaprovues ndaj kësaj broçkulle mbajnë edhe studiues si Hayëard R. Alker, F. E. Peters dhe G. E. von Grunebaum. Ndërsa R. Broën shprehet: “Në fakt është e vërtetë se para se të vinte Islami shumë “zota” dhe idhuj adhuroheshin në Lindjen e Mesme, por emri i zotit të hënës ishte Sîn, dhe jo Allah dhe nuk ka qenë aspak popullor në Arabi, në vendlindjen e Islamit. Idhulli më i dalluar në Mekë ishte zoti i quajtur Hubel dhe nuk ka asnjë provë se ai ishte zoti-hënë...
Nëse arabët e lashtë adhuronin qindra idhuj, nuk ka dyshim se zoti hënë Sîn ishte pjesë e tyre, madje edhe hebrenjtë kishin tendencë të adhuronin diellin, hënën dhe yjet, por nuk ka asnjë provë të qartë se adhurimi i hënës ka qenë i përhapur në mesin e arabëve, në çfarë do lloj forme, apo se gjysmë hëna qe përdorur si simbol i zotit-hënë dhe sigurisht që Allahu nuk ishte emri i zotit-hënë...
Le të supozojmë për hir të argumentimit se arabët e lashtë adhuronin hënën. Kjo nuk ka asnjë lidhje që të provoj lidhjen e saj me emrin Allah, sepse nuk ka asnjë përshkrim që ta identifikoj Allahun si zoti-hënë apo si një hyjni pagane. Kjo në kontrast me hebrenjtë, grekët, latinët dhe fjalët angleze për emrin Zot, të cilat rrjedhin të gjitha nga fjalë të cilat përdoreshin gjerësisht nga paganët për t’iu referuar hyjnive pagane. Kështu që emri Allah është shumë më i çliruar nga rrënjët pagane sesa janë këta emra të tjerë.” ("Ëho Is "Allah"?", International Journal Of Frontier Missions, 2006, Volume 23, No. 2, p. 79)
Natyrisht që ne si musliman nuk kemi nevojë për referenca jashtë islame për besimin tonë, por këto ia tregojmë atyre që nuk na besojnë ne.
Myftaraj thotë: “Ajo që bëri Muhameti ishte të shartonte Judaizmin dhe Krishterimin, duke krijuar mbi bazën e tyre një fe të re, një Judeo-Krishterim të arabizuar.”
Origjina e të tria feve është i njëjti Zot dhe ngjashmëria në mes tyre vjen pikërisht nga ky fakt. Për aq sa nuk mund të akuzohet Krishterimi si kopjim apo shartim i Judaizmit për aq nuk mund të akuzohet dhe Islami si i tillë me këto fe. Nëse Zoti ynë është i njëjtë, pavarësisht sesi ne e besojmë Atë, atëherë këtu nuk ka asgjë të çuditshme që tek të tria fetë të ketë gjëra të përbashkëta.
Ndonëse në këtë shkrimi nuk kam pasur si qëllim vetëm se anën teologjike, me të cilën ka spekuluar Myftaraj, e ndjej të nevojshme t’i japë përgjigje të përmbledhur edhe një teze tjetër që ai i ka mëshuar fort në shkrimet e tij dhe që shprehet më qartë me fjalët e mëposhtme:
“Kur e pyet nëse e quan veten shqiptar musliman apo musliman shqiptar, tek ai befas shfaqet arabi. Gërvishte pak praktikantin musliman dhe pas shqiptarit në dukje tek ai do të dalë arabi.”
Pra pyetja absurde që shtron Myftaraj është: a je shqiptar apo musliman? A do më shumë kombin apo fenë?
Së pari më duhet të sqaroj absurditetin e kësaj pyetje dhe më pas edhe anën aspak etike të saj.
Që të bësh një pyetje të tillë do të thotë të vendosësh shenjën e barazimit në mes fesë dhe kombit. Pra se feja edhe kombi kanë tipare tërësisht të njëjta, aq sa njëra mund ta zëvendësoj tjetrën. Këtu na duhet të përkufizojmë seç është kombi dhe më pas dhe seç është feja. Në fjalorin e sotëm të gjuhës shqipe për kombin thuhet: “Bashkësi e qëndrueshme njerëzish, e formuar historikisht në bazë të bashkësisë së gjuhës, të territorit, të jetës ekonomike dhe të formimit psikik, që shfaqet në bashkësinë e kulturës.”
Ndërsa përkufizimi që jep enciklopedia Britannica është: “Njerëz të cilët kanë identitet të përbashkët dhe krijojnë një trup psikologjik dhe një komunitet politik. Identiteti i tyre politik zakonisht përmban disa karakteristika siç është një gjuhë e përbashkët, kulturë, etni dhe histori e përbashkët.”
Tashti shohim sesi përkufizohet feja nga burimi i mësipërm: “Marrëdhënia e qenieve njerëzore me Zotin apo zotat apo çfarëdo gjëje tjetër që ata e konsiderojnë të shenjtë ose në disa raste thjeshtë e mbinatyrshme.” Më tej thuhet: “Fetë përpiqen t’i përgjigjen pyetjeve themelore që kanë të bëjnë thellësisht me gjendjen e njeriut nëpërmjet marrëdhënies me të shenjtën apo të mbinatyrshmen apo nëpërmjet perceptimit të natyrës së vërtetë të realitetit.”
Siç shihet qartë nga këto dy përshkrime kombi dhe feja nuk janë e njëjta gjë dhe nuk mund të vendoset shenja e barazisë edhe pse ato në mes tyre mund të kenë elementë të përbashkët, por që të dyja padyshim janë pjesë e identitetit të njeriut. Feja ka si objekt të saj kultin, adhurimin, Hyjin, botën tjetër, shpëtimin e shpirtit, ndërsa kombi (një fjalë me origjinë arabe kjo ar. kaum) ka atdheun, etninë, gjuhën, historinë, kulturën. Feja nuk është e kufizuar në hapësirë dhe në kohë dhe përmban përgjithësisht botëkuptime të pandryshueshme për botën, jetën dhe njeriun, ndërsa kombi është kufizuar në hapësirë madje edhe në kohë, pasi religjioni është shumë më i hershëm si pjesë e identitet i njeriut sesa kombi. Kështu pra që të thuash se kush është identiteti yt më rëndësishëm feja apo shqiptaria do të thotë që ose feja është nacionalizëm ose nacionalizmi është fe. Parimisht
asnjëra dhe as tjetra nuk janë respektivisht të tilla, por historikisht ka ndodhur që të identifikohen abuzivisht me njëra-tjetrën, ku fe të ndryshme janë shndërruar në nacionalizëm dhe kombe janë shenjtëruar si të ishin perëndi. Duket se këtë të fundit kanë dash ta bëjnë mjaft ideologji post mesjetare, mes tyre edhe komunizmi në Shqipëri. Mirëpo historikisht kjo tentativë ka rezultuar një fiasko e vërtetë dhe duke qenë të vetëdijshëm, këta njerëz që adhurojnë diçka që nuk mund të jetë objekt kulti, kanë nacionalizuar një fe të caktuar, për ta përçudnuar atë, nga një këndvështrim universal mbi botën dhe njeriun, në një racizëm të shëmtuar ku vetëm x komb janë bijtë e qiellit dhe të tjerët bagëti apo një status më të ulët si njerëz. Me sa duket këtë kërkon të bëj edhe Myftaraj, i vetëdijshëm ose jo për këtë gjë. Përballë kësaj pyetje me të tillë përmbajtje natyrisht që
jo vetëm ne si musliman, por edhe besimtarë të feve të tjera që besojnë në një Zot universal do të përgjigjeshin se ne adhurojmë Zotin dhe jo kombin. Ndërsa natyrisht përballë pyetjes se cilën tokë apo gjuhë do të më tepër, çdo kush natyrshëm do të përgjigjej, mes tyre edhe besimtarët në Zot, atë tokë ku jam lindur dhe rritur dhe gjuhën e saj. Feja ndonëse ka vende të shenjta në vende të caktuara, sepse diku do t’i ketë, ajo nuk shenjtëron atdheun ku gjenden këto vende dhe as popujt mes të cilëve ato gjenden, qofshin këta arab apo hebrenj apo çfarë çdo kombësie tjetër.
Së dyti, ana tjetër e gabuar e kësaj pyetje është se ajo vendos një rivalitet fiktiv që shndërrohet në një përballje absurde mes kombit dhe fesë, mes dy pjesëve të rëndësishme që përbejnë identitetin e një njeriu. Është njëlloj si të thuash kë do më tepër nënën apo babain, vëllain apo motrën, këtë apo atë, ndërkohë që edhe pse për një njeri secili ka një pozitë të caktuar ndoshta edhe jo të njëjtë, gjithsecili zë vendin e vet dhe është pjesë e dashurisë dhe e marrëdhënieve të afërta me të cilat njeriu lidhet. Ndaj pyetje të tilla edhe kur i thuhen një fëmije jo vetëm që janë të gabuar, por nuk janë aspak etike, sepse krijojnë në psikologjinë e njeriut diferencimin konfliktuoz ndërmjet pjesëve të një identiteti të vetëm, si në një luftë absurde mes kokës dhe zemrës, trupit dhe gjymtyrëve. E në të tilla raste nuk mund të presësh vetëm se një krizë identiteti, kjo është
edhe ajo që ka shkaktuar komunizmi me ateizmin e tij mes shqiptarëve, kjo është ajo që kërkon të shkaktoj pa kuptuar edhe K. Myftaraj me shqiptarët muslimanë. Feja nuk është dhe nuk mund të jetë një rrobë që hiqet e vishet sipas interesave pragmatiste materialiste, pse na afron me lindjen apo perëndimin, me këtë apo atë, feja është një bindje dhe besim, një e vërtetë përtej kësaj bote që kalon caqet e historisë, racës apo kombit. Se cila është kjo e vërtetë e amshueshme, që për njeriun është pjesa më e fortë e tij identitare, kjo është zgjedhje e tij personale.

[Disa]

"Kastriot Myftaraj"

Njeri shum i poshter dhe i rrezikeshum,njerez te till nuk i nevojiten shqiperise!

[Apollyon]

Ky Kastriot Myftaraj, mire qe ben analize, edhe i duket vetja i zgjuar.. Po pse nuk ben edhe nje analize, se cfar dreqin e shtyn tjetrin qe te behet terrorist/kamikaz? Pse nuk e analizon kte gje? Se sbesoj qe dikush behet terrorist/kamikaz sepse ashtu e ka qejf, asnje nuk kryen vetvrasje nga qejfi apo per hobi.. Kur dikush arrin ne kte ekstrem, atehere do te thote qe ai person eshte ven me shpatulla pas murit, edhe e vetmja menyre per te shpetuar, eshte vetflijimi. E tmerrshme, kurr mos u ndodhsha ne kte situate.