...

[^VJOSA^]

Me vrave shpirtin miku im
me vrave vec me nje shikim
mi vrave ndjenjat nje nga nje
mi vrave dhe nuk pyete me

C'ti ben un detit, qe nuk shteron?
dhe largesise qe me mundon
C'ti bej pranveres qe po vonon?
fjalve te tua qe me lendojne...

Se dija boten kaq te serte
si dija endrrat vec zhgenjime
vertet se kisha kuptuar kete jete
paska shume, shume hidherime...

[Agim Doçi]

VJOSA!

Po cili det jeton pa ty!
Po ti je lum i poezisë!
Të puth në buzë edhe në sy!
Se je polen i dashurisë!

Të kam xhan
Agimi

[dimegeni]

Vjosa!
Kjo poezia nuk po me pelqen fare,duket shume e brishte.

[Enkela B.]

hello
a i pelqej agimit, me pelqen dhe mu
ju pershendes

[Agim Doçi]

VËRTETË

Vërtetë ka njerëz shumë të çuditshëm
Që dashurohen me pamundsinë.
Më pas mallkojnë dhe neveritshëm
Ankojnë gjith jetën, se janë viktimë…

Nëse ambicja dhe vet‘knaqësija
I bën të çmendur, i len pa gjumë
Det me një breg, s‘ësht dashurija
…ai bregu tjetër, ësht‘ larg aq shumë!


`^VJOSA`^ !!!!!!!!!!
ky dystrofësh për respektin që kam për ty. Desha të shtoj që mban si NICK emrin e një lumi tepër të dashur për mua! Pastaj DETI prej lumenjëve merr ujë, merr jetë!...
Me respekt Agim

[^VJOSA^]

Vertet ka njerez shume te cuditshem
Qe dashurohen me pamundesine
Nuk eshte se me pas mallkojne dhe neveritshem
Nuk eshte se ndihen viktime!!!

Te dashurosh eshte ndjenj fisnike
kete ke thene Zoti Agim!!!
mua me pelqen edhe matan bregut
te mendoj per dashurine

Mua largesia nuk me tremb
As bregu tjeter sado larg
Me tremb heshtja, edhe zjarri
shkruaj vargje, se kam mall...

S'me pelqen te terhiqem
thjesht se bregu eshte shume larg
prap si ne fillim e dua
prap si ne fillim kam mall!!!

Emrin e lumit vertet e mbaj
dhe bashke me te shume kujtime
ashtu sic lumi nuk shteron
ashtu eshte dashuria ime....

Dime po kjo si te duket...?

[Agim Doçi]

Fantastike VJOSA!
Më gëzove shumë! Kështu të dua! Dhe më duket se "më keqkuptuar" pakëz...Por s'ka gjë!
Duke e dijtur se do më kuptosh e përsëris - është emri VJOSA - pra emër lumi - që furnizon detin e dashurisë!
Nejse! Unë nuk shkrova 8 vargje për të fyer - larg qoftë! Por lexoji edhe një herë! Të lutem. Unë i shkrova që të të heq mërzinë (nëse të kaplon).
Agimi

[^VJOSA^]

Flm per vargjet Agim...
me respekt ^VJOSA^

[ganoid]

Vjosa, moj yll!

kujdes kur enderron per bregun
se deti eshte shume i madh
dhe po re ne mesin e detit
eshte veshtire te dalesh prap

kur ti noton ne oqeane
dhe kujton se di not mire
por kur shkon ca milje larg
kerkon per bregun po se harrine

Noto e noto te lodhen krahet
deti i madh smbaron e t'perpine
ti humbet shpresat filon e qane
jo per jeten, por se sja del matane

Gjen nje dhoge e thu Shpetova!!
dhe bie mbi te si e ngrire
fillon enderron Ah sikur te dal!
Me per brigje sdo dua tja di.

Vjosa te uroj gjithe te mirat!
Strofat me larte ishte experience e imja.

[Agim Doçi]

mariglennora
Respektet e mija për poezinë. Ti je shumë i ëmbël.
Gimi

[ganoid]

ne te embel na ben mergia
jemi larg nga mem Shqiperia
vdiqm, u tretem nga merzia

po sna le dhe dashuria


kemi lere per te heq
kemi ngele tamam si pleq
na mbuloi ligeshtia

po sna le dhe dashuria


ika erdha ne ceki sikur morra arrati
ika , e i lash te gjitha,
gjith te mirat qe kish shtepia

po sna le as dashuria


o zot!kemi ngele jetim
pa memdhe e pa bashkim
e kemi tapi nga partia

po sna la as dashuria


nga nena e baba jam ndare
se desha n'evrop me dale
ne vend te gjakut na del rakia
se kam mall nga shqiperia


po sna le as dashuria

eeeeehhhhheeeeee
cte vazhdoj o i uruar
jam bere sikur jam martuar
me mungon vetem femija


sa shume te lodh kjo dashuria

[^VJOSA^]

thx..maringlen

[SON]

Per Vjosen...

Ta kushtoj ty poezine
se vetem tek ty shoh dashuri
te kushtoj c'do fjale ne ditar
te kushtoj, dhe te mendoj si i marre...
te kushtoj c'do fjale romantike
se kur lexoj poezine tende...ndjej caste magjike
madje dhe jeten, po te ish e thene
do ta kushtoja ty
do doja vec nje here
te puth ne buze e sy.


te uroj te shkruash sa me shume poezi te bukura
me respekt SON

[^VJOSA^]

Gënjeve

Binte një shi pranvere
në jetën time hyre ti
më quajte bijë Venere
engjëllushë me sytë e zi

Qenien time ta fala
Ta dhurova rininë
po nuk e dita se fjala
mund ta vras dashurinë

Gënjeve kur më betove
në amshimin e dashrurisë sonë
rëmbeve lumturinë time
dhe ike nga une përgjithmonë

gënjeve kur më dhe besën
se e vetmja për ty do të jem
mi vodhe ëndrat rinore
"të dua" kurrë më nuk do të them

( e marre ne nje reviste)