Zërat e çjerrë

[riza2008]

Në sytë e tu

Në sytë e tu lexoja fjalë,
Shikoja detin edhe malin.
Aty të dy bëheshim palë,
Aty të dy e qanim hallin.

Në sytë e tu zmadhoja zemrën,
I jepja shpirtit energji.
Si dhendërr e shikoja ëndrrën,
Të mbushur plotë me dashuri.

Në sytë e tu më zgjatet jeta,
Më duket bota : Dashuri !
Pa ditur gjë u shtriva,fjeta,
U gdhiva si një djalë i ri.

Në sytë e tu portreti im,
Në sytë e mi portreti yt.
Atje dukem tamam trim,
Atje dukesh veti dytë.

Në sytë e tu lexoj romane,
Gazeta po dhe bibloteka,
Nuk pyes hiç në hapen name,
Unë ,Ty në sy të gjeta.

Nuk të largoj sa të jem gjallë,
Në sytë e tu portreti im.
I vdekur po mund të hap fjalë,
Se ti po fle në shpirtin tim.

[riza2008]

Ç'i bëhet një të marri ?!

Në këtë qytet shiu bie vetëm pjerrtazi,
Sikur i shmanget ndonjë kundërshtari.
Çadra s'të mbron,gabon lehtazi,
E çfarë mund ti bëhet një të marri ?!

Ky shi si i uritur vërshon trotuarit,
Është gati të përpijë çdo gjë.
Më thoni : Ç'i bëhet një të marri,
Kur atë dhe burgu nuk e nxë ?!

Ky shi stinët nuk i përfill fare,
I ndërron si mbreti gratë.
Veç një zonjë me të ëmbël tallej,
S'lagej! Ku kalonte vendi ishte i thatë.

Pas saj kaloja unë njeriu flokë rënë,
Ta mbroja sadopak kokën time.
Më kot,po ku të pyet një i lëne,
Bashkë me këtë zonjë thatime.

Në këtë qytet shiu bije pa drejtim,
Pa plan e ku ta di unë.
Ai pa tjettër e ka një qëllim,
Por i marri gjithmonë të prish punë.

[riza2008]

S'dua t'ia di

S'dua t'ia di për ca figura,
Që hiqen si fotozhenik,
Ata në erë hedhin veç ura
Dhe me gjithë shpirt s'u thua mik.

Se fjala mik ka peshë të rëndë,
Asnjë peshore nuk e peshon,
S'krahasohet me një tendë,
Një erë e fortë s'di ku e çon.

Unë miq të mirë kam lartësitë,
Malet që s’pyesin nga dëbora.
Aty ku strehoen liritë
Dhe për besë s'u dridhet dora.

Ndaj mendueshëm flas nga hera,
Se nxitimi të hap punë,
Jo nuk hapet lirshëm dera,
Se mund të ndodhesh në gjumë.

S'dua t'ia di për ca piktura,
Që s'marrin frymë edhe kanë vdekur,
Po shyqyr që më qesh fytyra
Dhe s'pranon varr ky shpirt i epur.