Kohë çalamane

[Dorontina]

Unë dhe liria

Liria vuan teprinë e saj
Unë teprinë e lirisë vuaj
Tërësisht i plotë në gjysmak
Tërësisht gjysmak i plotësuar.

Liria vuan mashtrimin e vetes
Unë mashtrimin e lirisë vuaj
E prapë besnik i lirisë mbetem
Besnik i lirisë së mashtruar.

Unë dhe liria, ironi e kohës
Liria dhe unë, kohë e ironisë
Nuk di nga njeri-tjetri ç'morrëm
Ç'dhamë? Po ja le historisë!

shum domethense dhe e vertet , pershkrim teper i bukur.
Mondi shkrun me zemer.

[Dorontina]

Kam mall heshtjen

Më lini pak çaste vetëm
Jo, mos ikni!
Me heshtjen tuaj, dua të rri
Zhurmat në padurim arritën
________________Në shurdhëri!

Pak çaste vetëm, ju lutem
Jo, mos ikni!
E dua vetminë tuaj
Veç zhurmat e zërave, tutje
_____________Tutje, larguar!

Jo, mos ikni!
Bashkë në vetmi, një çast
Heshtjen njeri-tjetrit t'i dëgjojmë
________________Kam mall!

Sa te vetmuar jem sot e sa kem nevoj per heshtjen....
isha pram ne nji fest ku pash njerz qe i njof, sa u gezova por sot kam nevoj heshtjen se njerzit kan marr tatpjeten.....

Mondi je teper i zgjuar vargjet tua jan ne krahasim me Rilindasit.

[mondishall]

Te falenderoj e pershendes mikja ime e vjeter dhe gjithmone dashamirese, Dorontina. Kuptoj mendimin e revolten tende per kete kohe vertet calamane, qe mua me ka mbetur vec me vargje ta fshikulloj. Shendet e lumturi te uroj.

[mondishall]

Në djall vafsh, kohë gjysmake!

S'dashke të mbështetesh në supet e mia,
_____________________kohë çalamane
Mësuar je të ecësh nga vetja devijuar
Më duhet të të le në kohëthyerjen gjysmake
Edhe pse s'bëj dot pa ty, por as ti pa mua.

Ky ters jetësor, nga ku mbarsjen e pati
Në ç'hon, në ç'pengesë, këmbëkohën ma theu?
Nuk linda njeri-gafore, që të ec së prapthi
As njeri-perëndi, të kem forcë Anteu.

Në djall vafsh atëhere, gjysmakja ime kohë!
Zvarritur në të pafsha, mëshirë s'kam për të patur
Sizifit në i ngjas, kjo prapë s'do të thotë
Që gurin e mundimshëm, një ditë s'kam për ta flakur!

[salamanda]

Mos u çudit moj botë
Ti je çudia vetë
Jam mbret që s'rri në fron
Jam kohë për tjetër jetë.[/QUOTE]


E bukur,Mondi!

[mondishall]

Te pershendes Salamanda...


Tjetër kohë

Kështu me ty ndjehem
Akoma fillim
Jo, nuk gënjehem
Që ka dhe mbarim.

Fillimit mbeta
E kjo do të thotë
Që me ty jeta
Krijon tjetër kohë.

[mondishall]

O kundërshtar!

Nuk vras
Mos më vrit
Njeri-tjetrin mos vrasim!
Më pas
Unë e ti
Me ç'gjuhë do flasim?!

Më lufto
Të t'luftoj
Me të fjalës armë!
Më fito
Të t'fitoj
Dhe nga fillimi prapë!

Jam njeri
Njeri je
Më tej s'di se ç'ka.
Ama di
Që ky dhe
Prapë se prapë na mban!

[mondishall]

Më thoni!

Jam i dehur këtë çast
Nuk di nëse them gënjeshtra
Të vërtetat veç ju m'i kuptoni
Këtë çast në dorën tuaj mbeta!

Më thoni pas dehjes, më thoni!
Kush isha, kush s'isha në fakt
Nëse prapë të dehur më doni
Unë dehem dhe pa pirë, në çast!

[gloreta]

Më thoni!

Jam i dehur këtë çast
Nuk di nëse them gënjeshtra
Të vërtetat veç ju m'i kuptoni
Këtë çast në dorën tuaj mbeta!

Më thoni pas dehjes, më thoni!
Kush isha, kush s'isha në fakt
Nëse prapë të dehur më doni
Unë dehem dhe pa pirë, në çast!

I dashur Mondi vazhdo me krijimin e poezive te bukura. Te lumte.

[mondishall]

Po vazhdoj gloreta me falenderimin per ty dhe pershendetje....

Ti je...

Të ndjej dhe ty që s'je imja
Ashtu siç ndjej çfar' nuk kam
Me ty as mëkatin s'e njihja
Dhe prapë me ty s'bëj mëkat.

Ti je e pamundura ime
E mundura veç në dëshir'
Mbetur një botë fantazie
Që botës reale s'ju bind.

[mondishall]

Origjina ime

Natës kthehem origjinës së jetës
Ditës origjina me mua tallet
Zgjimit më shfaqet një Zot i vetëm
Gjumit, dhjetra zotra më shfaqen.

Origjina ime ka firmë perëndish
Vula e saj, gjakun e Krishtit ka
Në fron të Zeusit, më ul nata në Olimp
Dita më ngre gjumit, t'i shërbej si skllav.

[brunilda_it]

Te Uroj __ Krijimtari e Frymezim te pashtereshem !
I lexoj perhere , por shtyse e ketij sms u bene vec keto dy-vargje qe mua
me pelqyen teper per origjinalitetin NJERI :

Origjina ime ka firmë perëndish
Vula e saj, gjakun e Krishtit ka


URIME MONDI

[mondishall]

Bruna te falenderoj dhe pershendes...

Çmendina

E shajmë çmendurinë
Me çmendurinë tonë
Kaq pranë me të rrimë
Dhe prapë s'e kuptojmë.

Çmendarakë bredhim
Logjikës absurde
Zgjuarsinë vjellim
Diku më tutje.

Ka kohë që s'dimë
Se kujt i përkasim
Normalë në çmendinë
Anormalë kur flasim.

[brunilda_it]

Vertet 1-gjetje origjinale Mondi :
Jemi ne ata qe flasim me ndjenje "perbuzje" per "cmendine" se sa vet te "perfshiret'' aty , per ne !
...., dhe vjen kuptimi deri aty sa s'dime kujt bote i perkasim !
E shajmë çmendurinë
Me çmendurinë tonë

Urime e KRIJIMTARI te PASHTERESHME !
Bruna !

[bili99]

Kohe Calamane

I dashur Mondi, te ka ra ndonjehere puna te permendish emra dhe te harrosh te permendish njerin qe vertete ke dashur, si ne falenderim apo cfardo ceremonie!? Kam frike se do me ndodhi mua me poezite tek kjo teme fisnike e te vertetes se dhimbshme dhe lakuriqe per kohen ,te marresh te levdosh nje cope ngjenje do demtosh shpirtin komplet...kjo nuk do ti ndodhe gjithesesi shpirtit poetit ....!
Me pelqyen qe te gjitha poezite dhe i lexova me nje fryme dhe perseri do ti vecoj disa qe nuk e di a te them me kenaqen apo me shkunden dhe me than zgjohu dhe jeto edhe pak se "koha ime" iken dhe "liria ime" s'me lejon kohen te jetoj jeten time.
Kjo teme me kujtoi se vertete "kam mall heshtjen ", me kujtoi per nje " Tjeter kohe"
dhe me la te pushoj tek "Origjina ime"... ehh, kam mall....kam mall...!

Ti rrofsh Mondi per poezite ! dhe ty kohe te them :"Ne djall vafsh,kohe gjysmake"

me nderime,
bili99

[mondishall]

Bruna, vonoj falenderimin pasi kenaqem te le sa me shume ne krye komentin tend vleresues. Me inkurajon dhe frymezon fjala jote. Kenaqesi komunikimi tone, sa me vargje, ashtu dhe me mesazhe. Te pershendes!

[mondishall]

bili99, o mik nga te paret ne kete forum! Me vjen ta le pa prekur me tej ciklin poetik, pasi e vleresoj komentin tend, si epilog te tij. Ku i dihet!
Ndjehem me i qete per efektin pozitiv te vargjeve ne gjendjen tende shpirterore, pra dicka paskam arritur me to. Faleminderit per gjithcka. Perqafime, Mondi.

[mondishall]

Anti-Frojdizëm?!

Kam vrarë milingona
Një gjarpër kam vrarë
Një mace torturova
Dhe një flutur krahbardhë.

Dhe keq nuk jam ndjerë
Me vrasjet makabre
I vogli kriminel
Pa kërkuar falje.

Më dukej si lojë
Trimëri më dukej
Të pafajshmit e gjorë
Dënuar me zhdukje.

Ky instikt vrasës
Logjikës së vogël
Të mëdhenjtë e racës
I bëri shkatërronjës.

Të kundërt me mua
Që sot ndjej dhimbje
Vrasësit e shtuan
Instiktin e lindjes.

[mondishall]

* * *
Merrma o lot, të shpirtit dhimbje
Pikvese ktheje, në të syrit lule
Të ikë me rrezen e diellit në lindje
I vetmi iluzion, i dëshirës që s'shuhet!

[mondishall]

Përralla jonë

Lermë të të puth me shikimin
Me prekjen e duarve të ndizem
E di që më tej vazhdimit
Do kthehem në prush që digjet!

Flakën nuk di kush e shojti
Dhe as kush e ndezi, s'e di
Ne nisëm njëherë që moti
Përrallën që s'pati mbarim.