Alda Merini

[Askusho]

Përktheu nga italishtja
Ben Meçe,
Bolonjë

RREZULTAT JOPREÇIZ

Për të kuptuar sekretin
e një zemre të mallkuar,
dihet
nuk duhet një këngë e bukur,
as një këngë funebre
as një këngë haleluja;
gënjeshtra është e dyshimtë,
mike e ngushtë,
ti ndodhesh në një cep
në fund të krevatit tënd.

SANDALET

Ke harruar sandalet e dashur,
sandalet e tua të preferuara,
i gjeti poshtë krevatit tim
pastruesi
duke fshirë në mbrëmje
gjeti sandalet e tua;
hajde merri sandalet e tua e dashur
sandalet prej druri
sandalet prej druri biblik
hidhja në fytyrë Atit
që na ndau nga zemrat.

[Askusho]

(1931-2009)

Përktheu: Skënder Buçpapaj


TIM BIRI

Të kam përftuar veç me mendimin bir
dhe nuk ke zbritur kurrë në trupin tim si një vesë e mirë.
Por je shndërruar në bletë punëtore, e ke pllenuar gjithë trupin tim
dhe nga ana ime jam bërë biri yt, biri i mendimit tënd.
Ndoshta, kur të vdes, do pjell gjithë ëmbëlsinë që ma ke vënë në shikimin e parë,
sepse, bir, të kam vështruar gjatë, por nuk të kam njohur kurrë.
Bir biri im i ëndërruar, bir vetëm të kam menduar
nuk ke zbritur kurrë në trup si një vesë e mirë
të kam vështruar gjatë, por nuk të kam njohur kurrë.
　

O BUZË, BUZË TË PAPULITURA E TË BARDHA

O buzë, buzë të papulitura e të bardha
në trajtën e bimës pendestare,
buzë të papulitura brenda puthjes
në protestën e dhimbshur të marrëzisë,
o buzë pa kohë
që keni dashur një burrë,
buzë që nuk falin
hidheni protestën jashtë një dritareje.
O buzë të Virgjines hyjnore,
që këndoni Engjëllin teksa afrohet,
është gati sekreti i madh,
vij e s'ka gjë që më ndal.
　

DJE E KAM VUAJTUR DHIMBJEN

Dje e kam vuajtur dhimbjen,
nuk dija se kisha një faqe të përgjakur,
buzët prej metali të ashpër,
një mungesë të plotë horizontesh.
Dhimbja është pa të nesërme,
është një turi kali që bllokon
thembrat e fuqishme,
por dje kam rënë poshtë,
buzët e mia janë mbyllur
dhe tmerri ka hyrë në gjoksin tim
si një fishkëllimë e thellë
dhe burimet kanë pushuar së lulëzuari,
uji i tyre i rëndë
ishte veç një det dhimbjeje
ku fundosesha duke fjetur,
por edhe atëherë kisha frikë
nga engjëjt e përjetshëm.
Po nëse janë kaq të ëmbël dhe të përhershëm
pse palëvizshmëria më ngjall tmerrin?

ALBATROSI

Unë isha një zog
me bark të bardhë bujar,
dikush më ka prerë fytin
për të qeshur mbi mua,
s'e di.
Unë isha një albatros i madh
dhe fluturoja mbi dete.
Dikush e ka ndalur udhëtimin tim,
pa asnjë lloj mëshire.
Por edhe shtrirë për tokë
unë këndoj për ty
këngët e mia të dashurisë.

BUZË JORDANIT

Orë të humbura kot
në kopshtet e çmendinës,
lart e poshtë nëpër hekura
egërsuar nga lulet,
humbur të gjithë në një ëndërr
të realitetit që arratisej
hedhur prapa shpinave tona
nuk e di nga e cila kimerë.
Dhe pas një takimi
ndonjë i sëmurë qesh
në festat e rreme.
Kohë e humbur në mendime vorbulluese,
të mbështetura përtej hekurave
si dallëndyshe nudo.
Atëherë i kemi dëgjuar predikimet,
i kemi shumëzuar peshqit,
atje poshtë buzë Jordanit,
por Krishit nuk ishte:
nga bota na kishte çrrënjosur
si barishte të shëmtuar.

JAM DASHURUAR

Jam dashuruar
me flatrat e mia të engjëllit,
me hojzat e mia që thithin natën,
jam dashuruar me veten
dhe trallitë e mia.
Një branë që gërryen brenda gjerave,
apo ndoshta vashë e rritur
kam humbur tiparet e mia.
Si je nudo, dashuri,
nudo dhe pa mbrojtje:
unë jam kitara e vërtetë
që të godit në gjoks
dhe të jep dridhje të gjatë.

TI ISHE E VËRTETA

Ti ishe e vërteta, kufiri im,
rrjeta ime e dobët,
por jam përplasur
kundrejt pemës së të mirës dhe të keqes,
kam ngrënë edhe unë mollën
e gjithëpranisë sate
dhe jam boshatisur
nga çdo lloj dije,
sepse ti ishe doktrina ime
dhe gjyryku i jetës sate
i lulëzonte të gjitha trandafilet.
Tani ti je e ngatërruar
me temat e errëta të lirës
por më kot e mbyt zërin tënd
në rrënjët - spirale të pemëve,
më kot i vërtit rënkimet
thellë poshtë tokës,
sepse unë vij të të kërkoj
e gërryej bërthamën tënde,
nënë, kërkoj në shpirtërat
atë më të qartin e më të vendosurin,
atë që kishte sytë e tu
dhe zërin tënd të ngrohtë
e trimërinë tënde të ëmbël
bërë vetëm prej yjesh.