urime, vargje te bukura
urime, vargje te bukura
U cant judge a book by its cover but you can tell its price
Gjumi........
Gjumi vjen kur se pret, te merr me vete
te con ne aventura te reja, te cuditshme te pafund
te jep shije te embel, pas kesaj se lodhures jete
te mban te mberthyer, nuk lirohesh as me mund.
Na fton te marrim pjese ne boten e cudirave
Si Liza kur flinte vec nje gje kishte ne koke,
Mes njerezve qe nuk i shihje vec pas pasqyrave,
me realitetin skane te bejne, pale cdo te thote.
Gjumi te merr te duket sikur te mori lumi,
i rrembyeshem, dhe diku larg me force po te con
aq larg , thua ne enderr per pak sa me mbyti
shpejt ngrihu se jeta me zor mbi ty po vigjelon.
Kur ike.
Qe diten qe ike me s“te kam pare
zemren ma vrave, me le duke qare.
Ike kaq larg, me s“te ndiqja dot,
te rrija prane teje te te perqafoja fort
Vete ike, deshe me shume largimin,
une nga ti nuk shmangja dot shikimin.
Me mendje te tymosur, me shpirt te rrezuar,
tek une le gjurmen e nje njeriu te harruar
Me the do vij, te mbaj, dhe pse te lashe,
Te te mbaj ne zemer, vuajtja per ty vashe.
Me force nuk beheshe dot zemerleshuar,
te vetmen grua ne jete nuk ke dashuruar.
Ju lumshin durt,shume te bukura poezit.
Glori, je njė lundėrtare e zellshme mes vargjeve poetike.
Love has no limits
per ty
per ty jetoj se forte te dua,
je shpirti ime...je diell per mua,
je e vetmja arsye per te cilen jetoj,
ato syte e tu me endje i veshtroj.
ne endrat e mia shpeshe ti me vjen,
me flet,me ledhatone dhe ne gjume me ven,
ti je bota ime..qe une kame...
je yll i ndricuar....qiell per ty une jame.
me jep jete sa here qe te shohe,
me jep shpirte kure me bisedone,
asgje s'do te thoja...por...thjeshte...
falemnderit qe ekziston...
te pershendes zemra....'c'do te mire
Loti nuk sjell dhimbje,por dhimbja sjell lot,mos thuaj o Zot kam 1 dhimbje,por o dhimbje kam 1 Zot
Dhe poezia jote e dashur Tetovare eshte e bukur. Pergezime.
Deshirat..............................
Kapeshim aq fort pas deshirave tona te humbura,
saqe dhe forcat e mbetura nuk na linin te qete,
hidhnim pertoke fjalite pambarim te gjata e te kota,
mesonim si t“ia dilnim vete ne kete te ashper jete.
Deshirat e pafundme rrine thelle ne ate imagjinate.
Prisnin kohen e caktuar te dilnin te lira ne horizont,
ne horizontin jo mikprites, te tmerrshem e te thate,
si ushtaret e pergatitur, duke u nisur per ne front.
Ne deshirat tona pasqyrohej e mbytur fantazia.
E embel, terheqese, si hena rrezelluese e nates,
dihej mjaft mire cfare priste ne jeten e vuajtur njerezia,
dhimbje te pasherueshme te gjata, permes shtrengates.
Deshirat e bukura kane sofren e tyre mikpritese,
ne boten e ashper ku mizoria e lakmia skane fund,
kjo sofer te mbron, te dhuron thesare vleresuese,
te cilat nuk gjenden, dhe po ti kerkosh, kurrkund.
Perpjekjet per deshirat e humbura ne jeten qe patem,
na jepnin vetem boshllek te hapur, tmerr ne shpirt.
Lirine e afrueshme, prekese, per to nuk e gjetem.
Kushtet te pengonin te hidhje hapa, te jipje nje britme.
Me mjafton te lexoj poezit tua dhe me imagjinaten time te udhetoj,
deri ne Alaska me dergojn gloreten e dashur te perqafoj.
- - Shumė shpesh ndodh rasti, kur dhembjen nuk mund ta ndash me askė!
Agim Metbala" ♥
Helmi i xhelozise.
Te njoha, qysh diten e pare, te njoha,
madje nga era e terbuar, e tera u ftoha.
Se mendja nuk rrinte ne vendin e caktuar,
tek ti perqendrohej, rrinte thuajse e skaduar.
Tek ti gjeta shokun, mikun, dashurine,
mesova nga ti, ate qe kishe pafajesine.
Me the shume fjale, me fale buzeqeshjen,
tutje e hodhe vetmine, e serte, perqeshjen.
Gjithcka e kishe, qe nje vajze e donte,
ate karakter, qe cdo femer e enderronte.
Por dicka kishe, nuk me linte te qete,
si djale qe ishe, ishe shkaterrimi vete.
I dashuruar, u tregoje njerezve pa menduar,
ja e dashura ime, qe e gjeta,qe e kam robetuar.
Si mashkull , nuk doja, qe te ishe mbi mua,
xhelozine e kishe, kontrollin, si te isha grua.
Zjarr te forte e bere, te kunderten e dashurise.
I hape rruge asaj te poshtre, xhelozise.
U be si nje helm ne lidhjen, qe filluam.
As paqe nuk te jipte, vetem u poshteruam.
Paqe, paqe te thosha, hiqe nga zemra zemerimin,
ate xhelozi qe sjell vec grindjen , hidherimin.
Nuk doje me the, je dhe e imja do te jesh,
Ika, lamtumire thashe, rro aq jete sa te kesh.
Si te te dua, kur dashuria eshte vegel xhelozie,
ne vend te sjelle ngrohtesi, atmosfere harmonie.
Po te le, te them lamtumire, te lutem me harro.
Kujtimet, po deshe mbaji,me kurre mos me kerko.
Rreze drite.
Nje rreze drite gjeta,
te paster , qe jep jete
Ne strofkullen e erret,
te pergjumur , te shkrete.
Nje blegerime te zgjonte,
nga gjumi i gjate, i bute,
zemren ta ngushellonte,
ti ndriconte syte.
Dielli te mirepriste,
me rrezet e ngrohta,
vesa, qe aty binte,
sillte pika te ftohta.
Rezet ta ndriconin,
zemren e tradhetuar,
buzeqeshjen ta dhuronin,
Qe askush s“ka per ta shuar.
Po ta zhdukim xhelozi
bashk me te dhe cdo lendim
ndoshta zemrat do sherojm
pa vese te dashurojm.
Je t'aime.
- - Shumė shpesh ndodh rasti, kur dhembjen nuk mund ta ndash me askė!
Agim Metbala" ♥
Krijoni Kontakt