Analiza/Opinone

[Modesti]

Pseudorealiteti zhgënjyes

21/10/2009 08:09:00


Isa BEQIRI

Shqiptarët e Maqedonisë, kohë pas kohe po përjetojnë edhe sprovat e para të dëshmimit të vetvetes në shumë fusha (e sidomos në fushën e intelegjencës). Duke u mbështetur në fjalën popullore "Ra ky mort e u pamë", mund të konkludohet se vërtetë kjo Enciklopedia sikur na i ka çelë sytë. "Ushqimi shije më të mirë ka kur zihet mire", e ndoshta edhe kjo zierje e përzierje që na e bëri ky Ristoja na ka zgjuar nga agonia e pritjes që të na mbrojnë të tjerët. Sikur në 2001 dëshmuam që ne jemi të zot të vetvetes, por ja që paska nevojë që dikush të na e përkujtojë se me kë jemi duke bashkëjetuar në këtë nënqiell të "mjegulluar". "Për inatë të nuses më vdektë djali", është edhe kjo frazë që shpesh dëgjohet, dhe sikur ky Ristoja po e vërteton që për inat të shqiptarëve don ta humb shtetin, por sikur ka harruar se nuk është veç i tiji dhe se këtu hise ka edhe dikush tjetër. E njohim mirëfilli se kush është Ristoja dhe të tillët si ai. E dimë mirë se çka mund të presim nga soji i tillë. Dimë si të mbrohemi nga ta, ashtu siç ditëm në vitin 2001 me të gjithë mjetet e lejuar ndërkombëtarisht. Ua dimë ilaçin e sëmundjes së tyre, se na e kanë çarë kokën me këto piskama vite e vite me radhë. E dimë edhe atë se këtyre përçyrrësve shpesh herë të tjerët ua fshijnë hundët e gërditshme – vëllezërit, por sikur kohëve të fundit edhe atyre u kanë dalë duarsh. Ata në kohë të integrimeve janë duke u sjellë si "p…. në tyrçi" thotë populli e nuk janë duke ditur kah t’ia mbajnë. Lidershipi shqiptar në Maqedoni, me siguri, është i vetmi faktorë që është duke ua kuptuar hallin (vërtetë është vështirë për dikë që nuk e din se kush është, çka është, nga ka ardhur dhe kah po shkon). Atyrë "shnet t’u thuash, plaç u duket". Dhe ne me të vërtetë kemi ra në hall me ta. T’u thuash "sllav" të mbesin në qafë se ne jemi këtu që nga antika – tonë, t’u thuash antik, edhe kjo nuk u shkoka për shtati se Ristoja i Enciklopedisë nuk po e pranuaka një gjë të tillë. E kësaj punë vërtetë i thonë: "Hip se të vrava, zbrit se të vrava". Jo vetëm ne, por edhe Evropa e bota ka rënë në hall me këta bashkshtetasit tanë. Në kohën kur faktorët relevantë ndërkombëtar ua hapin dyert për integrime euro – atlantike, ata hapin tema të pa nevojshme dhe bëhen pengesë kryesore e integrimit të vendit në asociacionet relevante euro – atlantike.

T’i lëmë këta e ti kthehemi vetes, pra të kthehemi aty ku filluam. Gjithmonë me ëndje, si pjesë e një tërësie të ndarë e të shkapërderdhur, i dëgjonim këshillat nga vendi ynë amë, se dorën në zemër sa herë na kanë bë "hajr" thotë populli. Këshillat e tyrë bënë që ne ta kuptojmë rrugën e drejtë të ndërtimit të aleancave me partnerë të duhur dhe lëvizjet të bëhen në vendin dhe kohën që e "hanë" koha dhe rrethanat.

Por, ja që nuk na del gjithëherë "hesapi drejt", sepse vendi amë akoma po ushqyeka njerëz që ta "hanë bukën e ta thyejnë kupën". Vërtetë për t’u çuditur!!! A thua komercializmi po i then kriteret e ndershmërisë dhe relevancës?! Apo, sot gjithkujt nëpërmjet lidhjeve miqësore i mundësohet që të shesë pallavra në korriz të vëllezërve, edhe nëse ato pallavra janë në dëm kolektiv të kombit tone???

Të gjithë shqiptarët, pa marrë parasyshë se ku frymojnë, me dashamirësi dhe optimizëm e pritën unifikimin e reagimeve për një të zezë që u munduan të na e bëjnë të tjerët, dhe kur menduam se gjithçka do të shkojë për së mbari, del dikush dhe të kthen dhjetra hapa prapa. Me një fjalë "ta prish ditën që në mëngjes".

Kurrë gjatë historisë shqiptarët nuk kanë pasur problem me divergjencat dhe lloj – llojshmëritë e besimeve fetarë ndërmjet veti. Bile ne këtë e kemi llogaritur pasuri tonën kombëtare. Njeriu madhështinë e vet e tregon kur e pranon mendimin dhe veprimin ndryshe. Dhe shqiptarët vërtetë kanë qenë bajraktar në këtë drejtim.

Kurrë ne nuk na ka penguar se si falet dhe lutet një bashkëkombas yni. Kurrë nuk ka qenë relevante për ne se nga drejtohet ai (edhe pse kjo e ka peshën dhe rëndësinë e vet). Dhe me këtë unifikim që ka qenë i pranishëm në masë të madhe në mesin tonë, ne kemi mundur t’u dalim përballë sfidave të kohës dhe sulmeve të armiqve.

Por, fatkeqësisht kjo nuk paska vlerë dhe relevancë për të gjithë. Akoma në mesin tonë paska aso të tipit Maks Velo të cilit i pengon gjithçka që nuk i shkon atij për shtati. Pa fije turpi dhe në mënyrë të paskrupullt, publikisht në debat të hapur, në një nga mediat relevante dhe me peshë mbarëkombëtare shprehu një islamofobi dhe radikalizëm të skajshëm anti pjesës më të madhe të kombit shqiptar (ngase vërtetë nuk kam të dhëna cilës etni i takon ai, mos vallë është pjesë e ndonjë neo minoriteti që po mbijnë si këpurdhat pas shiut?!), që vërtetë të bënë të gërditesh dhe të ndjeshë neveri. Antipatia e tij sikur i ngjante një racizmi të pa krahasueshëm, në kuptim që të gjithë që nuk i takojnë llojit tim duhet shfaruar nga faqja e dheut. Nuk e di prej nga ishte grumbulluar në të i gjithë ai mllef ndaj shqiptarëve myslimanë.

Nuk më çuditi edhe aq shumë mënyra e tillë e reagimit, ngase nuk mund të presësh më shumë nga një person i tillë i retarduar i cili vite e vite ka kaluar në burgje. Dikujt burgu i bënë mirë, ngase llogaritet si shtëpi përmirësuese, por kjo si duket qenka relevante vetëm për delinkuentët dhe kriminelët e jo edhe për të retarduarit në aspektin intelektual. Mua më çuditi dhe më la të nemitur mënyra e reagimit të një kryetari të një partie që pretendon se është parti relevante dhe me peshë ndër shqiptarët në përgjithësi e në veçanti ndër shqiptarët e Maqedonisë. Ai në atë debat sikur kishte vajtur për ta prezantuar veten e tij, në një pasqyrë tjetër nga ajo që jemi mësuar ne ta shohim këtu, dhe harroi që këtij të retarduari t’i përgjigjet me gjuhën dhe argumentet adekuate. Ai edhe këtë moment, që preku thellë ndjenjat e shqiptarëve, jo vetëm këtu tek ne, por edhe në përmasa globale kombëtare, tentoi ta shfrytëzojë për ta etiketuar liderin e partisë më të madhe të shqiptarëve në Maqedoni, Ali Ahmetin. Me atë cinizëm dhe atë zgërdhirje, ai me të vertetë dëshmoi se më së paku meriton të quhet lider i popullit. Si së paku nuk u distancua ashtu siç bëri Artur Zheji, apo ndoshta nuk i dihet, ai këtë do ta shfrytëzojë si një stad të ardhshëm ku mund t’i përçajë shqiptarët ashtu siç i përçau që nga fillet e pluralizmit këtu (duke e ndarë PPD – në në ’94, duke i quajtur luftëtarët e UÇK –së qen të këqinj që ta sjellin ujkun në torishtë, duke e prishur Këshillin Koordinues të shqiptarëve që u formua si mekanizëm për implementim sa më të shpejtë dhe të plotë të Marrëveshjes së Ohrit, etj.).

Këtij Maks Velos do t’i themi se shqiptarët e Maqedonisë, po mos t’i takonin fesë Islame, sot do ta kishin fatin e njëjtë si rekasit, të cilët pa mëshirshëm u asimiluan dhe u shndërruan në maqedonas, mu ashtu siç tentoi të na quaj ai (pra Maks Velo). Le ta përkujtojë Çamërinë për të cilën akoma derdhin lot e lëshojnë gjëmë shumë vëllezër tanë, të cilët Maks Velo i sheh për ditë dhe më shumë se ne se i ka afër. Le të kujtojë ky zotëri shqiptarët e Prilepit, të Manastirit dhe të Rumelisë lindore se si u asimiluan. Dhe në fund le t’ia parashtrojë vetës pyetjen a thua pse vetëm kjo pjesë e kombit tonë nuk e përjetoi një gjë të tillë. Nuk e përjetoi zotëri Velo se ishin myslimanë, dhe me tradita kombëtare dhe fetare atyre nuk u lejoheshe të martohen me pjesëtarë të kombeve të tjera, por me fanatizëm më të madh, edhe përkundër presioneve të mëdha ata arritën që ta ruajnë këtë identitet të shtrenjtë kombëtar, të cilën gjë edhe ti sot po mundohesh t’ua mohosh.

Maks Velo, asnjëherë ti nuk mund ta llogaritësh veten më shqiptar se unë, ngase ty asnjëherë nuk të është kanosur rreziku i shkombëtarizimit dhe tjetërsimit, ti që në fëmijëri ke mësuar në shkolla shqipe, me planprogram të hartuar nga shqiptarët, në frymën kombëtare shqiptare, mbi të cilën ti vjell vrer (se fati yt personal ka ardhur ndesh me të).

Zotëri Velo, unë e kam pasur të ndaluar të mësoj për historinë e kombit tim të dashur Shqiptar, ngase kam qenë i detyruar ta mësoj atë që më servohej nga dashakqinjtë e kombit tim, të cilët edhe sot e kësaj dite mundohen të me etiketojnë si "i ardhuri nga malet", por unë gjithmonë në zemrën time thellë e kam ruajtur periudhën e lavdishme Ilire, thellë në ndërdijen time janë sjellur luftërat e Skëndërbeut, në kokën time të ngulitur gjithnjë e kam pasur periudhën e Rilindjes së ndritshme kombëtare, si rezultat i së cilës u krijua ky shtet amë që e kemi sot, e të cilin ti e shanë dhe hedh vrer mbi të. Zotëri Velo, unë thellë në shpirtin tim ndija dhimbje kur të tillët si ti rrënonin gjithçka në këtë shtet në vitin 1997 dhe identifikoheshin mu si dashakqinjtë e Shqipërisë dhe shqiptarëve (me tre gishta). Në mënyrë nënçmuese dhe poshtëruese shkileshte dhe digjeshte flamuri kombëtar për të cilin shumë patriotë dhe heronj sakrifikuan jetën dhe gjënë që ky flamur të valojë i lirë. E shumë e shumë të zeza të tjera që ia bëtë Mëmëdheut… dhe me të drejtë do të përfundoj: Falë Zotit që nuk janë shqiptarët si ti dhe soji yt dhe do ta vazhdojnë rrugën e vet drejt prosperimit të gjithëmbarshëm, rrugë kjo e trasuar nga të parët, pa pyetur çmendurinë.

LAJM

[Modesti]

Sipas librave të historisë, shqiptarët e Maqedonisë janë inegzistent

30/10/2009 08:57:00


Qemal HALILI



Duke shfletuar tekstin shkollor Historia për klasat e gjashta të autorëve Millan Boshkoski, Jordan Ilioski dhe Nebi Dervishi hasa në shumë anomali, paradokse, gënjeshtra, shtrembërime, trillime dhe të pavërteta historike. U detyrova ta lexoj tërë librin e historisë dhe askund nuk gjeta asnjë fjali dhe fjalë të vetme për ekzistencën e shqiptarëve në këto troje mijëvjeçare në asnjë periudhë historike, përveçse historisë së Shqipërisë dhe të lë përshtypjen se shqiptarët dhe paraardhësit e tyre kanë ekzistuar vetëm në hapësirën territoriale të shtetit shqiptar. Dhe nxënësit shqiptarë kur do ti mësojnë këto mësime vetvetiu do t’u lind pyetja: Po ku jemi na shqiptarët e Maqedonisë? Ku janë dhe kush kanë qenë stërgjyshërit dhe katragjyshërit tanë? Dhe mësuesi i dashur ( nëse e ka lepurin në bark) do t’u përgjigjet: -S’e di nxënës të dashur, ashtu shkruan në libër dhe ashtu duhet të mësojmë! Ndoshta këtu kam të drejtë, pasi deri më sot s’kam lexuar asnjë reagim të ndonjë arsimtari apo Shoqatës së historianëve, pedagogëve, etj. Në këtë libër historie glorifikohen ardhacakët sllavë të jugut deri në skajshmëri dhe popullata vendase autoktone nënçmohet dhe injorohet deri në skajshmëri, duke mos përmendur asnjë fis Ilir, kur botërisht dihet se në territoret e shtetit të Maqedonisë së sotme kanë jetuar disa dhjetëra fise Ilire dhe më kryesorët kanë qenë Dardanët dhe kryeqendra e Dardanisë së lashtë ka qenë Shkupi. (Është interesant të theksohet se këtë të vërtetë të pakontestueshme në një debat televiziv para disa muajsh e ka pohuar publikisht ish kryeministri i Maqedonisë Lupço Georgievski, i cili ndër të tjera tha: "Dihet botërisht se sllavët këtu kanë ardhur në shekullin e gjashtë dhe të shtatë dhe se maqedonasit dhe Maqedonia e sotme s’ka asnjë lidhje me Maqedoninë antike, bile Shkupi ka qenë kryeqendra e Dardanisë antike).

Absurditeti i këtij teksti mësimor historie që edhe më shtyri që ti shkruaj këto rreshta është njësia mësimore: Qëndrimi i sllavëve ndaj popujve autokton, ku ndër të tjera thuhet: Mbeturina të popullsisë vendase në Ballkan janë vllahët e sotëm. Çfarë çmendurie! Çfarë zbulimi epokal! Lëre që vllahët i quan mbeturina, por vallë vetëm vllahët janë popullsi autoktone në Ballkan?! Po ashtu edhe në njësinë mësimore: Sjellja e sllavëve ndaj banorëve vendas, ndër të tjera thuhet: "Sllavët atdheun e ri e pranuan emrin Maqedoni dhe filluan të quheshin maqedonas. Banorët vendas maqedonas e pranuan gjuhën sllave, e më vonë edhe shkrimin sllav. Banorë të mbetur nga maqedonasit antikë janë vllahët." Cilit t’i besoj tani?! Unë s’jam historian, por kam lexuar libra dhe vepra historike aq sa kam pasur mundësi dhe një ndër ata libra është Historia e Shqipërisë e shkruar në vitet 1884-1889 nga historiani francez Zhan Klod Faverial, i cili pa asnjë pretendim mendon ndryshe dhe sjell argumente, ku ndër të tjera shkruan: "…Shkaku për këtë është se, sipas Strabonit Maqedonasit dhe Shqiptarët e Epirit, përbënin një popull të vetëm. Në të vërtetë, Straboni i Sinopit, i cili duket se ka vizituar këto vende, thotë se :"Shqiptarët dhe Maqedonasit flisnin të njëjtën gjuhë, kishin të njëjtat sjellje në zakonet e tyre, i prisnin flokët në të njëjtën mënyrë dhe, se ata kishin mjaft gjëra të përbashkëta, deri në atë masë, sa janë të shumtë ata që e kuptojnë Maqedoninë deri në Korkyrë (Korfuz)…" Gjithashtu po këto fakte i vërteton edhe historiani i famshëm francez Alfonse de Lamartine (1790-1850) për shqiptarët në veprën e tij Historia e Turqisë, 1855 shkruan: " Homeri Akilin e gjeti atje, grekët e gjetën Aleksandrin (e madh), turqit e gjetën Skënderbeun, këta të tre janë të një race, të një gjaku, të një gjeni,".

Shumë historian botëror gadishullin Ballkanik e quajnë Gadishulli Ilirik, ashtu si e quan edhe historiani Zhan Klod Faveirial në librin e përmendur disa dhjetëra herë e përdor termin Gadishulli Ilirik. Pra nënkuptohet se banorët e Gadishullit Ballkanik kanë qenë Ilirët, Epirotët dhe Maqedonët e lashtë, të cilët kanë prejardhje të përbashkët pellazgjike dhe pasardhësit e tyre natyral janë shqiptarët dhe na shqiptarët heshtim…Me Aleksandrin e Madh mburren grekët, mburren sllavo maqedonët, po na shqiptarët pse heshtim?! Kur faktet historike janë në favor tonin. Dhe bashkëqytetarët tanë sllavomaqedon edhe sllav, edhe ardhacak nga Karpatet e përvetësojnë emrin e maqedonasve antik, shpallen autokton dhe duke përpiluar përralla historike si me tekste mësimore dhe tash së fundi me shpalljen e Enciklopedisë famëkeqe na zgjuan cazë nga letargjia që të reagojmë për të vërtetën, sepse pseudohistorianët dhe pseudoakademikët e ASHAM-it si interesojnë faktet historike, por në botën e civilizuar, në botën e shkencës së mirëfilltë s’ka vend për gënjeshtra, për trillime djallëzore, andaj na shqiptarët duhet të kthjellemi mire dhe të përpilojmë një enciklopedi tonën me faktografi. Vetëm me angazhim dhe punë sot kur janë të gjitha mundësitë për të mbledhur fakte nga mijëra e mijëra burime shkencore mund ta mposhtim gënjeshtrën dhe hipokrizinë e ASHAMIT dhe pseudointelektualëve sllavomaqedon….Dhe nuk duhet të lejojmë që fëmijët tanë të ndoten me të pavërteta historike, nuk duhet të lejojmë që shqiptarët të bëhen bashkautorë të teksteve mësimore ku paraqitemi ardhacak në trojet tona mijëvjeçare.

Në bisedë me arsimtarët e historisë kuptova se edhe në librat e historisë të klasave të V-ta,VII-ta dhe VIII-ta është i njëjti fenomen, ku shqiptarëve u injorohet tërësisht e kaluara dhe e tashmja. Shkurt shqiptarët s’ekzistojnë fare në këto hapësira dhe në këtë shtet. Me që edhe nxënësit maqedonas mësojnë nga i njëjti program dhe tekste mësimore, qartë duken qëllimet raciste dhe fashizoide të historianëve maqedon, nëntokës maqedono-serbo-bullgaro-ruso-sllave me mbështetje meskine të gjithë qeverive të deritanishme.

…Dhe pyes përfaqësuesin e OSBE, Volebek, i cili me Projektin e tij, vallë si do ta implementoj bashkëjetesën, kur sipas Programeve të MASH për tekste mësimore, shqiptarët janë inekzistent në hapësirë dhe kohë, thjeshtë janë fantazma që sorollaten lartë e poshtë nëpër labirintet e të ashtuquajturës "Oazë e paqes".

[Modesti]

S’duhet ndërruar uniformat, por ushtarët

02/11/2009 08:58:00


Kim MEHMETI

Nëse e krahasoni numrin e disa mijë të punësuarve maqedonas në administratën shtetërore gjatë dy viteve të fundit me qindra të punësuarve shqiptarë nëpër institucionet shtetërore gjatë të njëjtës periudhë, nuk keni si mos e pyesni veten: vallë Marrëveshja e Ohrit kishte për qëllim përfaqësimin e barabartë të maqedonasve etnik në administratën shtetërore, apo të shqiptarëve. Nëse i krahasoni mjetet të cilat Maqedonia i harxhon për kulturën e etnitetit maqedonas me ato të paktat që ky shtet i financon për afirmimin e vlerave kulturore të etnive tjera që jetojnë në Maqedoni, do keni përshtypjen se Marrëveshja e Ohrit ka pasur për qëllim favorizimin e vlerave të popullit maqedonas, do mendoni se ky popull, e jo etnitë tjera, në të kaluarën ka qenë i diskriminuar.

Nëse do i vlerësonit marrëdhëniet gjuhësore në Maqedoni nëpërmjet vendimit të qeverisë së Gruevskit që nga viti i ardhshëm nxënësit shqiptarë të mësojnë gjuhën maqedonase që nga klasa e parë, do keni përshtypjen e gabuar se shqiptarët janë ata që nuk e njohin gjuhën e mjedisit ku jetojnë, e jo maqedonasit etnik. Pra, do mendoni se Marrëveshja e Ohrit ka pasur për qëllimi avancimin e përdorimit të gjuhës maqedonase dhe zyrtarizimin e sajë në mbarë shtetin, e jo të gjuhës shqipe. Dhe nuk është e mundur të mos pyesni veten: vallë rinia shqiptare i morri armët në dorë në vitin 2001 që të barazonte gjuhën maqedonase me shqipen, që të forconte pozitën e partisë maqedonas në pushtet, apo që shqiptarët të bëheshin bashkëdrejtues të shtetit dhe Maqedonia të fliste edhe shqip.

Nëse do e merrni lapsin e do kompletoni listën e shqiptarëve që marrin nga katër paga mujore nëpër institucionet e ndryshme shtetërore, pra nëse do barazoni shumën e parave që ky shtet harxhon për "këshilltarët" shqiptarë, me sasinë e parave që harxhohen për "ekspertët" maqedonas që ushqehen nga grazhdi i shtetit duke mos punuar asgjë, do konstatoni se dallim është aq i madh sa ato mjete do mjaftonin të merrnin pension të gjithë ish luftëtarët e UÇK-së. Dhe pasi ta konstatoni këtë, medoemos do ju ngjallet pyetja: pse partitë shqiptarët lejuan jetë të begatë për një klasë "parazitësh" maqedonas e nuk e bënë të njëjtën për ato pak vlera që kanë shqiptarët e Maqedonisë. Pra, nuk do mund t’i ikni pyetjes mos vallë Marrëveshja e Ohrit ka ndonjë paragraf ku thuhet se shteti duhet të sigurojë ekzistencë sa më të mirë për akademikët antishqiptar, se duhet lënë në rrugë intelektualët shqiptarë të cilëve sot, njësoj si edhe dje, nuk u mbetet rrugë tjetër përpos, o të bëhen shërbëtorë të partive, o të vdesin nga uria.

Nëse do bëni një shëtitje turistike nëpër Maqedoni, do shihni diçka që mbase nuk e shohin pushtetarët shqiptarë: sa shumë investohet në Maqedoninë Lindore dhe sa pakë ndërtohen rrugë, shkolla, ura... nëpër vendbanimet shqiptare. Pra duke bredhur nëpër Maqedoni, do u ngjallet përshtypjen se mbase Gruevski dinë diçka që nuk e dinë pushtetarët shqiptarë, se ai ngutshëm grabitë fondet e shtetit për zhvillimin e pjesës maqedonase, thuajse bëhet gati që atë një ditë ta ndajë nga pjesa e pazhvilluar shqiptare. Andaj është e pamundur të mos përballeni me pyetjen: vallë këta pushtetarët tanë nuk e shohin se për një shkollë të ndërtuar në ndonjë fshat shqiptarë, Gruevski i ndërton dy godina shkollore në ndonjë vendbanim maqedonas, se pas hapjes së një fakulteti në gjuhën shqipe, VMRO-DPMNE-ja jep në përdorim tre fakultete në gjuhën maqedonase. Pra, nuk ka si mos e pyesësh veten se vallë të rinjtë shqiptarë morën armët në dorë që të avanconin arsimimin në gjuhën shqipe, apo atë në gjuhën maqedonase?

Nëse i dëgjoni me kujdes sukseset e BDI-së të arritur gjatë periudhës 2002-2006, suksese që shpeshherë i numëron Ali Ahmeti në paraqitjet publike, edhe atë duke filluar nga përmendorja e Skënderbeut në Shkup e deri te decentralizimi i shtetit dhe Muzeu i Lirës, do vëreni diçka të pamohueshme: të gjitha përmendoret që ngritën shqiptarët i financoi vetë ky popull, e të gjitha përmendoret që i ka porositur Gruevski, janë financuar nga buxheti i shtetit. Pra, kur dëgjoni Ali Ahmetin si e përsërit kremtimin e përvjetorëve të Kongresit të Alfabetit me paratë e shtetit, nuk keni si mos e shtroni pyetjen: vallë me disa dhjetëra mijë euro të investuara për këto kremte ai donë ta lavdëroj shtetin që ka harxhuar dhjetëra miliona euro edhe të shqiptarëve për përmendoret e Gruevskit dhe kremtet e tij të përjavshme? Vallë me këtë Ali Ahmeti donë të thotë se për kulturën shqiptare në Maqedoni mjafton të harxhohet aq sa harxhon Gruevski për darka e dreka, vallë me këto të dhëna Ahmeti donë të na bindë se kështu ndërtohet shteti multietnik?

Nëse merrni lapsin dhe bëni llogaritë sa Gruevski investon nëpër mediat në gjuhën maqedonas në formë reklamash, sa para të shtetit harxhon kjo qeveri për prezantimin mediatik të pushtetarëve të VMRO-DPMNE-së, do vëreni se qeveria harxhon më shumë para për "latasët" e saj se sa për të gjitha institucionet kulturore të shqiptarëve të Maqedonisë. Dhe pas këtij konstatimi, nuk ka si mos e pyetni veten: vallë këta pushtetarët tanë nuk dinë ta përdorin digitronin dhe të caktojnë se sa është 30 për qindëshi i buxhetit shtetëror e Gruevskit t’i tregojnë sa harxhon edhe paratë që nuk i takojnë vetëm atij.

Pra nëse merrni lapsin dhe shënoni emrat e shqiptarëve të punësuar gjatë dy vitet të fundit në administratën e shtetit dhe i krahasoni me mbi gjashtë mijë të punësuarit maqedonas, nëse krahasoni shumën e parave të harxhuara për kulturën, gjuhën, historinë dhe traditën maqedonase me mjetet financiare që janë dhënë për afirmimin e vlerave të shqiptarëve të Maqedonisë, nëse krahasoni investimet që bëhen në vendbanimet maqedonase me ato që investohen nëpër komunat ku banojnë shqiptarët, nëse shihni se sa maqedonas etnik paguhen nga shteti si "këshilltarë" të ndryshëm përballë dhjetëra shqiptarëve që marrin nga tri-katër paga mujore si të dashurit e partisë shqiptare në pushtet, nëse....., nëse...., nuk ka si mos konstatoni se nga Marrëveshja e Ohrit dobi më të madhe kanë maqedonasit etnik. Dhe nuk ka si mos e pyetni veten se vallë konflikti i 2001 dhe kjo Marrëveshje kishin për qëllim avancimin e të drejtave të shqiptarëve, apo të maqedonasve etnik. Dhe pasi t’i shtroni këto pyetje do e kuptoni pse Ali Ahemti është ai që gjithmonë pret ta pranojë Gruveski në takim, e kurrë nuk ndodh e kundërta.

Nuk ka dyshim se nëse filloni të merreni me krahasimet e lartpërmendura, nuk ka si mos vini në përfundim se politikanët e këtushëm shqiptarë nuk e kanë kuptuar se të marrësh atë që të takon, më parë duhet t’i tregosh tjetrit se çka është e jotja. Pra, që të marrësh tënden, duhet më parë të dëshmosh vetveten si pronar që dinë ta mbrojë të veten. Nëse nuk dinë ta bësh këtë, do të ndodhin "enciklopeditë" e do presësh që Gruevski të të caktojë takim ku do të shpjegojë se gabimisht ka madhëruar projektin i cili vetëm e "institucionalizon" urrejtjes e tij ndaj shqiptarëve. E me çka shqiptarët e këtushëm do i përballësh me mjerimin e tyre politik dhe me pamundësinë që të veprojnë sipas parimit: kur ke ushtri e cila i humbë të gjitha betejat, mos u merr me ndryshimin e uniformave, por me ndërrimin e ushtarëve.

[STUDENTI USHT]

eshte nje pyetje e cila ne vete ngerthen shum pergjigje por vetem njera eshte e vertet e cka do te thot se ne jemi shqiptar po pse po mundohemi ta cveshim petkun e shqiptaris e jo te mburremi me at qka jemi.
eshte me se e vertet se jemi shqiptar dhe se ne kto troje datojm shum me heret se te ishin maqedonasit po ku jan ata historianet tan qe heshtin dhe nuk ngren ze kunder kesaj padrejtesie po ku jan ata politikanet tane te ci;et mburren me ate se jan shqiptar dhe mashtyrojn popullin e mjer me mashtrimet e tyre klasike ku eshte i madhi si quhet Ali ahmeti i cili shitej patiot luftonte per popullin shqiptar e tash eshte futur ne rrugen epolitikes se felliqur dhe po mburet me ate se po ban marveshje me vmrn e cila ashte nje produkt i uidbes dhe se piksinim e ka shkatrrimin e shqiptareve po ku jan ata politikanet tjere te cilet po ne ket menyr shiten patriot te kombit shqiptar nje fjale e urte thot se trim asht ai qe qet pushk per vatan e jo ai qe qet pushk per te mar hakun e vellait .
te gjitha keto u harruan na u be nje fyrje ne sy dhe nuk po mund ta kuptojm kush na e beri shqiptaret e shitur apo maqedonasit nuk po mund te kuptojm ende se kush eshte trathtari nuk po mund te dime se nga ksuh te mrohemi nga shqoiptaret apo nga maqedonasit nuk po e njohim armikun .
pse nuk ngriten ne kemb patriotet e vertet qe i mbrojn interesat e shqipetareve interesat e kombit po me ket po tregojm se nuk po egostojn patriotet nuk po egzistojn forcat mbrojtese intelektuale te kombit shqiptar .te gjith kemi nje flamur te gjith kemi nje shqiponj pse nuk po mund te themi si i madhy yn PASHKO VASA mos shikoni kisha e xhamia se fe e shqiptarit eshte shqiptaria jemi ne te njejten gjendje ku jan forcat e reja pse po heshtim ku jemi ne rinia spe poo asimilohemi dit e me teper .
pse po na ndodhin kto fyerje te poshtera te cilat po na iritojn po spo i kushtojm rendesi ku kjo eshte qeshtje e rendesishme per xhdo njeri qe e ndjen veten te pakten shqiptar

O VLLEZER E MOTRA NE JEMI SHQIPTAR


ne kemi histori ne kemi te kaluar ne kemi identitet ne kemi bagazh te madh te njerezve te medhej po ku jemi ne pse spo behemi edhe me te medhej se ata ju ftoj ne bashkim komtar ju ftoj qe te mbroj idenititetin e kombit shqipetar ju bej thirrje edhe vellezerve dhe motrave kosovar se edhe ata jan nje gjak nje emer nje komb sikur ne jan shqiptar ore mos te kerkjn identitet tjeter sepse e kan identitetin e tyre jane shqiptar herdo kur do jemi SHQIPERIA E MADHE edhe ne qofte nuk ddo mundemi me teritor po me zemer o shqipetar te zgjohemi nga gjumi e kemi amanet nga te medhejt e kemi amanet nga shqipetaret ndaj shqipetareve ndaj atetheut . kerkoj falje per ndonje gabim teknik

[Modesti]

Si heronj mbi gomar

21/12/2009 08:35:00


Kim MEHMETI



Nga konflikti i 2001, shqiptarët e Maqedonisë trashëguan Marrëveshjen e Ohrit dhe partinë e re të Ali Ahmetit, BDI-në. Parti e cila, sot kur do e lexoni këtë tekst, do mbajë kongresin e sajë të dytë. E para, pra Marrëveshja e Ohrit, për shqiptarët e këtushëm kishte domethënien e shpresës së madhe se më në fund ishte gjetur ilaçi që do shëronte sëmundjen kronike të mosmarrëveshjeve shqiptaro-maqedonase, sëmundje nga e cila Maqedonia lëngonte një dekadë me radhë. Trashëgimia e dytë e paskonfliktit, apo BDI-ja, shihej si mundësi e gjatëpritur për të ndërtuar një parti që do ua kthente shqiptarëve të këtushëm dinjitetit e humbur politikë përballë oponentëve të etnitetit maqedonas. Dhe krahas dëshmisë se shqiptarët nuk do shiteshin për një kolltuk qeveritar si ata të PPD-së dhe PDSH-së, BDI-ja duhej të ishte edhe garant i realizimin të Marrëveshjes së Ohrit.


Duke i ndjerë si të tilla, si të lindura nga e njëjta nënë – nga konflikti i 2001 – shqiptarët e këtushëm nuk kishin asnjë arsye pse mos ia besonin Ali Ahmetit realizimin e Marrëveshjes së Ohrit. Dhe kështu, në zgjedhjet parlamentare të 2002, ai morri besimin e popullit dhe fatin e partisë së vet e lidhi në nyje me realizimin e kësaj Marrëveshjeje. Me çka, BDI-ja hyri në kabinetet qeveritare ende e pakonsoliduar, pa mbajtur as kongresin e sajë të parë, ashtu siç u ka hije partive revolucionare që kanë dy shtylla që i mbajnë në këmbë - aurën e kryetarit dhe të kaluarën e famshme të ish UÇK-së.


Në fillimet e bashkëqeverisjes së parë të BDI-së me aleatët e saj maqedonas, kjo parti, sadopak u tregua e hapur për të gjithë ata që mendonin se mund të jepnin kontributin e vet për t’i çuar përpara të drejtat e shqiptarëve. Por ndoshta, nga dyert e hapura partiake të BDI-së, brenda saj hyri edhe hija e frikës, që i trishtoi disa “komandantë” të ish UÇK-së se dikush do ua zinte kolltukët qeveritare dhe të mpirë nga ky trishtim, ata e shpalosën sekretin se kishin themeluar parti për vete, e jo për popullin. Me çka, rrjedhat në këtë parti morën kahe tjetër nga ajo që e priste populli: BDI-ja u bë thuajse e njëjtë si PPD-ja dhe PDSH-ja, të cilat i detronizoi konflikti i 2001. Pra, BDI-ja u bë parti që realizonte ambiciet e vonuara të atyre që dinin si të sundojnë me popullin që e “çliruan”, por që nuk kishin lidhje si drejtohet shteti, si zhvillohen betejat politike. Kështu që, nëse PPD-ja e dikurshme nuk ishte “as e mira e shqiptarëve, as e keqja e maqedonasve”, nëse kryesuesit e PDSH-së shqiptarët e këtushëm i shndërruan në argatë të punësuar në partinë e tyre private, atëherë BDI-ja i bëri shqiptarët pengë të frustracioneve etnike të Gruevskit dhe të bashkëmendimtarëve të tij.


Duke e mbyllur partinë gjithnjë e më shumë dhe duke e barazuar të mirën e popullit me mirëqenien e atyre që dinin të thonë “le të bëhet siç thotë kryetari”, nuk vonoi shumë dhe Ali Ahmeti e pa se me integrimin e shqiptarëve nuk i shkonte puna ashtu siç e kishte paramenduar. Pra, duke u përballur me mosrealizimin e Marrëveshjes së Ohrit, nga “integrues” i shqiptarëve brenda shtetit ku jetonin, Ali Ahmeti u shpall integrues i Maqedonisë në institucionet euroatlantike. Pra, duke e parë se Maqedonia më parë mund të bëhej anëtare e BE-së dhe e NATO-së, se sa shtet i pranueshme edhe për shqiptarët, BDI-ja thuajse heshturazi pranoi se Marrëveshja e Ohrit kishte vdekur dhe se partitë shqiptare edhe një herë e kishin humbur betejën përballë partnerët të tyre maqedonas. Gjë që shqiptarët e këtushëm e përjetuan si dështim të madh kolektiv, si dëshmi se ky shtet gjithmonë gjente ilaçin e duhur, me të cilin ilaç, nga një politikan shqiptarë përplot me patriotizëm, bënte një pushtetarë të heshtur që do kënaqej me të mirat që ia ofronte “punëdhënësi” maqedonas. Pra, Maqedonia edhe më tej vazhdoi t’i ndërtojë marrëdhëniet shqiptaro- maqedonase mbi parimin se të drejtat e shqiptarëve të këtushëm, kanë çmim të barabartë me përfitimin personal të pushtetarëve shqiptarë. E BDI-ja vazhdoi të mbajë llogari që të mos e hidhërojë Gruevskin e dhënë pas ndërtimit të kishave dhe ngritjeve të përmendoreve, duke mos e interesuar fare se çka mendonte populli për rolin e saj të “vasalit” në qeverinë e VMRO-DPMNE-së.


Se Marrëveshja e Ohrit mbeti letër ku u varrosën shpresat shqiptare, dëshmon e vërteta se edhe tetë vite pas nënshkrimit të saj, sa u përket të drejtave kolektive të shqiptarëve të këtushëm, ato janë thuajse aty ku ishin para konfliktit të 2001. Pra, shqiptarët e këtushëm ende merren, për shembull, me zyrtarizimin e gjuhës shqipe. Kur jemi te gjuha shqipe dhe te dëshmitë se deri ku ka arritur zyrtarizimi i saj, mjafton të veçohet vetëm një shembull shumë domethënës: në Fakultetin Filologjik të Shkupit, pranë katedrës së Albanologjisë, kandidati shqiptarë, përpara ligjëruesve gjithashtu shqiptarë, temën e doktoraturës për ndonjë krijues shqiptar, e mbron në gjuhën maqedonase!? Apo, së shpejti, të gjithë filloristët shqiptarë, do e mësojnë gjuhën maqedonase që nga klasa e parë, gjë të cilën nuk do e bëjnë moshatarët e tyre maqedonas me gjuhën shqipe.


E në ndërkohë, shtatë vite pas themelimit të saj, BDI-ja do e mbajë Kongresin e Dytë. Domethënë, për dallim nga Marrëveshja e Ohrit të cilën Gruevski qëmoti e varrosi, BDI-ja vazhdon të gjallërojë. Por, BDI-ja e sotme nuk është as ajo e dikurshmja që u jepte shpresë shqiptarëve se do i zgjidhte çështjet për të cilat të rinjtë shqiptarë morën armët në duar, as ajo që do dëshmonte se shqiptarët e këtushëm dinë të ndërtojnë parti të qenë. BDI-ja e sotme është pronë e kryesuesve të saj, i ngjanë një “shoqate aksionarësh”, ku dominojnë aksionet e ish komandantëve, por nga e cila panë dobi edhe ish politikanët që i shëtitën të gjitha partitë, e në të vërtetë gjithmonë kishin vetëm librezën partiake të KFR-së (Kah Frynë Era). Pra, BDI-ja mbeti pa portret të qartë politikë, andaj as nga Kongresi i saj i Dytë nuk duhet pritur asgjë të veçantë, përpos vërtetimin e certifikatave të “aksionarëve” të saj. Apo thënë ndryshe, Kongresi i Dytë i BDI-së do dëshmojë se këtë parti e mbajnë në këmbë dy shtyllat e sajë: Kryetari emblematik dhe grupi i atyre që vlerë të vetmen kanë thënien “le të bëhet siç thotë Kryetari”. Andaj, lirisht mund të thuhet se nëse BDI-së ia nxjerrë Ali Ahmetin, nga kjo parti mbetet vetëm kujtimi i largët për kohët kur shqiptarët e këtushëm shpresonin se mund të ndërtojnë parti, e cila nuk do varet vetëm nga vullneti i “babës”, por edhe nga kërkesat e fëmijëve që kompletojnë familjen.


Nuk ka dyshim se Ali Ahmeti e dinë se partia e tij sot ushqehet vetëm me të kaluarën e tij dhe të ish UÇK-së. Njësoj siç e dinë se kur e bie partinë në shkallën që të varet nga vullneti i një njeriu dhe vetëm nga e kaluara, atëherë ajo nuk ka ardhmëri. Andaj, ai sot është i detyruar ta mbajë gjallë BDI-në ashtu siç e mbante gjallë dikur Titoja partinë e tij komuniste: sa herë që fraksionet e ndryshme ia rrezikonin Lidhjen Komuniste, ai e zgjeronte “presidiumin” e partisë dhe aty i kooptonte të gjithë të pakënaqurit. Kështu që, nga Kongresi i Dytë i BDI-së duhet pritur vetëm shtimin e numrit të nënkryetarëve të ri dhe theksimin e lidhshmërisë së fatit të kësaj partie me anëtarësimit e Maqedonisë në NATO dhe BE. Me çka do shihet qartë se BDI-ja bëhet gjithnjë e më e largët për shqiptarët e këtushëm, e gjithnjë e më e afërt me Gruevskin. Pra, do shihet qartë se qëmoti ka vdekur ëndrra shqiptare se partia e dalë nga ish UÇK-ja, do dijë t’i del zot fëmijës së dytë më shpresëdhënës të lindur nga konflikti i 2001 – Marrëveshjes së Ohrit.

Pra, nga Kongresi i Dytë i BDI-së, duhet pritur shumë fjalime për angazhimin e kësaj partie që Maqedonia të shkojë rrugës së integrimeve euroatlantike, e pakë fjalë që do tregonin çka bëri kjo parti për shqiptarët dhe kush e mbylli rrugën për integrimin e shqiptarëve në shtetin ku ata jetojnë. Fjalime që do shpalosin një të vërtetë dështuese për BDI-në: se kjo parti është paralizuar nga pritja që Maqedonia të hyjë në BE dhe NATO, e që pastaj të tregojë se çka do bëjmë me përmendoret e Gruevskit. Shkaku i kësaj pritjeje, mbase Ali Ahmeti edhe nuk bënë asgjë tjetër përpos që i zbaton “këshillat e perëndimorëve”. Nuk ka dyshim se ai mirë bënë që i dëgjon ata që vendosin për fatin e popujve të vegjël, por dikush duhet t’i tregojë se, kur e lidh kalin aty ku të thotë pronari, duhet paraprakisht ta vlerësosh a ka mjaftë kullosë përreth, që kali të mos cofë nga urtia përderisa e mbanë lidhur në të njëjtin vend. Pra, dikush duhet t’i tregojë Ali Ahmetit se partia e tij është katandisur rrugës që dikur e ecën PPD-ja dhe PDSH-ja, e udhëheqësit e

[TetovaMas]

Ky fare Ali Ahmeti as qe merriton te flitet per te . Ali Ahmeti luajti rol shume pozitiv per rruatjen e maqedonise artificiale . Ali Ahmeti ,me grupin e tije "kacak parti aktualishte mbetet si nje hero sllavo-maqedon qe munde te barazohet me Goce Delcevin.

[Faik]

Gropë e thellë dhe e ngushtë

Kim MEHMETI

Maqedonia mbetet vend ku ndërtohet e kaluara e popullit maqedonas dhe gropë e thellë dhe e ngushtë ku ngulfaten qytetarët e saj, e veçanërisht shqiptarët e këtushëm. Si e tillë, Maqedonia gjithnjë e më shumë i ngjan një stacioni ku të rinjtë shqiptarë presin autobusin e ikjes së tyre drejtë kryeqendrave të perëndimit. E në ndërkohë, Shkupin vazhdojnë ta vizitojnë kryeministra dhe ministra evropian, e të cilët duan të shohin se çka i mundon shqiptarët e këtij shteti. Dhe jo vetëm aq, por ata ua rikujtojnë qeveritarëve të këtushëm shqiptarë se ku ndodhet Likova nga u ikin votuesit, se ku ndodhen vendbanimet që në vitin 2001 mbajtën mbi shpinë barrën më të rëndë të konfliktit. Pra, ke përshtypjen se të huajt vijnë në Shkup vetëm sa t’u tregojnë politikanëve të këtushëm shqiptarë se realiteti në të cilin jeton populli i tyre, është krejt ndryshe nga ai që e jetojnë një grusht të zgjedhurish të partisë shqiptare në pushtet, e të cilët marrin paga të majme si vasal të Gruevskit.

Dhe përderisa perëndimorët kërkojnë nga Maqedonia të ndërmerr masa për parandalimin e numrit të azilkërkuesve shqiptarë që i vërshojnë shtet e tyre - e me çka mundë të dëmtohet procesi i liberalizimit të vizave për Shqipërinë e Kosovën - në qendër të Shkupit vazhdon ndërtimi i përmendoreve të Gruevskit, e për të cilat do harxhohen më shumë para se që është investuar në të gjitha komunat shqiptare së bashku, gjatë dy dekadave të fundit. Kështu që, është e pamundur të huajt të mos habiten dhe të mos pyesin veten si një popull që ka aq parlamentarë, të cilin e përfaqësojnë në qeveri pesë ministra, ka lejuar të mbetet në pozitën e lypsarit që kërkon lëmoshë nga Gruevski. Dhe përderisa perëndimorët mundohen të gjejnë lidhje të logjikshme mes projektit “Shkupi 2014” dhe varfërisë së skajshme nëpër komunat shqiptare, Gruveski vazhdon të ngre përmendore të cilat dëshmojnë se, sa më i vogël është ndërtuesi, aq më të larta janë shtatoret e heronjve që ai ngre dhe sa më e vogël është fama e atij që ndërton obeliskë, aq më të famshëm janë heronjtë që nderohen me shtatore. Aq më shumë, Gruevski dëshmon atë që është dëshmuar disa herë me radhë: edhe pse përmendoret u ngrihen heronjve të vdekur, ato kanë për qëllim të madhërojnë famën e ndërtuesve të gjallë.

Pra, përderisa Gruevski dëshmon atë që shumë herë është dëshmuar dhe nuk ka nevojë për dëshmi shtesë, pushtetarët e këtushëm shqiptarë gjithnjë e më shumë i ngjanë të humburit në pyllin e përmendoreve të kryeministrit aktual të Maqedonisë. Apo, gjithnjë e më shumë flasin për angazhimin e tyre që Maqedonia të anëtarësohet në BE dhe NATO, e assesi nuk ia dalin të shohin se do mbeten pa votues, se deri sa Shkupi ta ecë rrugën shumëvjeçare deri në Bruksel, partitë e këtushme shqiptare do mbeten pa popullin që përfaqësojnë. Dhe të zënë me realizimin e projektit të lodhshëm që ta mbushin gropën e quajtur Maqedoni dhe, atë ta shndërrojnë në lulishte ku do mbijnë vlera euro-perëndimore, ata nuk ia dalin të shohin se Gruevski jo vetëm që realizon projektin “Shkupi 2014”, por paralelisht merret edhe me një projekt më “madhorë” dhe më afatgjatë se ai i përmendoreve: ta zbrazë Maqedoninë nga jomaqedonasit dhe t’i ndëshkojë shqiptarët e këtushëm për konfliktin e 2001.

Sikur pushtetarët shqiptarët të ishin më të vëmendshëm dhe më të përgjegjshëm ndaj popullit që përfaqësojnë, ata me kohë do e shihnin se investimet që i bënë Gruevski për përmendoret e veta, e tejkalojnë shumën e parave të nevojshme për zhvillimin e gjitha komunave shqiptare. Madje, do e shihnin se Gruevski është aq i vogël dhe aq i dobët politikisht, sa nëse ia largon nga qeveria vasalët shqiptarë, atij i rrënohet e tërë karriera politike dhe sheshi i Shkupit do i duket aq i ngushtë dhe i vogël, sa nuk do i mjaftojë as për ndërtimin e një tualeti publik, e jo më aty të ngre aq përmendoreve sa janë paraparë me projektin “Shkupi 2014”. Pra, nëse politikanët shqiptarë do u interesonte diçka më shumë se sa interesi i tyre personal, nëse nuk do merreshin me ndryshime ligjesh vetëm atëherë kur kanë nevojë të anëtarësojnë ndonjë të pëlqyer të partisë në ndonjë këshill, ata do e shihnin me kohë se forca politike e Gruevskit buron nga aftësia e tij që përpara votuesve të vet të dëshmohet si “hero” që i ka margjinalizuar shqiptarët e Maqedonisë. Dhe kur do e shihnin këtë, pushtetarët aktual shqiptarë do e kuptonin se duke mbështetur Gruevskin, ata u bënë bashkëndërtues të përmendoreve të tij dhe pjesë e projektit të VMRO-DPMNE-së për zbrazjen e Maqedonisë nga jomaqedonasit, projekt i proklamuar publikisht nga kjo patri qysh në vitet kur udhëheqësit e BDI-së ishin në Zvicër, e kur shqiptarët e këtushëm dëgjonin parullat e shokëve të Gruesvkit për “Maqedoni vetëm për maqedonasit” dhe “Dhoma gazi për shqiptarët”.

Andaj, të presësh nga VMRO-DPMNE-ja të ndërmerr masa për parandalimin e eksodit të shqiptarëve drejtë perëndimit, është njësoj sikur të shpresosh nga përkrahësit e sotëm të Millosheviqit të japin ndihmë humanitare për familjet e dëshmorëve të luftës në Kosovë, apo sikur të presësh që në mes të Beogradit, qeveria e sotme serbe, t’u ndërtojë përmendore viktimave të pafajshme që i vrau ushtria dhe policia serbe. Dhe një gjë të tillë mund ta presin vetëm ata që gabimisht mendojnë se anëtarësimi në BE dhe NATO vetvetiu do i harmonizojë marrëdhëniet ndëretnike në Maqedoni, këtë mund ta presin vetëm ata që e gënjejnë popullin se me integrimet euroatlantike, shqiptarët përnjëherë do përballen me “gruevska” më pakë të frustruar se që janë sot, se pas anëtarësimit të shtetit në NATO dhe BE, këtu në Maqedoni do lulëzojë “Shipëria” e shqiptarëve. Kjo shpresë gënjeshtare, se anëtarësimi në BE dhe NATO vetvetiu do i zgjidh të gjitha problemet ndëretnike, e që elitat e këtushme politike janë të paafta t’i zgjidhin, më së miri dëshmon shkurtpamësinë e pushtetarëve shqiptar, si edhe atë sa janë të painformuar, sa nuk e dinë se ka shtete që me dekada janë pjesë e institucioneve euro-atlantike, por vazhdojnë të kenë politika diskriminuese ndaj pjesëtarëve të grupeve më të vogla etnike.

Andaj, nuk do ishte keq të organizohej një udhëtim turistik për pushtetarët e këtushëm shqiptarë, edhe atë jo më larg se në disa shtete të afërta që me dekada janë anëtarë të NATO-së apo BE-së, e ku do e shihnin se institucionet euro-atlantike t’i mbrojnë muret e jashtme të shtëpisë, por brendinë e saj e lënë ta rregullosh vet me aq sa dinë dhe, me atë që ke. Pas këtij udhëtimi, mbase përfaqësuesit e BDI-së do i merrnin më seriozisht edhe spekulimet që burojnë nga disa qarqe të VMRO-DPMNE-së, e që thonë se kohët e fundit, Gruevski merret me realizimin e një projekti më të rëndësishëm se “Shkupi 2014”: mundohet të zbulojë provokimin e duhur antishqiptar që do e çonte BDI-në përfundimisht ta braktiste koalicionin qeveritarë, e me çka ai do kishte arsyetim për shpalljen e zgjedhjeve të parakohshme. Po të njëjtit spekulues thonë se, ky do jetë projekti më i vështirë për Gruevskit dhe mbase i vetmi që do i dështojë, sepse më parë VMRO-DPMNE-ja mund ta braktisë qeverinë, se sa BDI-ja. Këtij spekulimi, cinikët ia shtojnë konstatimin se BDI-ja mund të lëshojë pe për cilindo projekt të Gruevskit, por jo edhe ndaj atij që ka për qëllim largimin e saj nga qeveria. Edhe atë vetëm ngaqë BDI-ja nuk donë ta dëmtojë rrugëtimin e Maqedonisë drejtë NATO-së e BE-së dhe që t’ia mundësojë Gruevskit ta realizojë derë në fund projektin e tij “Shkupi 2014”.

http://lajmpress.com/opinion/3769.html

[Faik]

Shqiptarët fatlum të trillimit historik

Duke marrë parasysh faktin se sllavo-maqedonasit me projektet e tyre siç jan muzeu i historisë së VMRO-DPMNE-së, Shkupi 2014, për ndryshimin e një pjese të historisë së tyre të vobegët e të rejshme që kanë, kanë hasur në disa pengesa si nga mungesa e personave që do të vendosin në këtë shesh dhe muze, si dhe nga kontraveza e veprimit të këtyre personave, identiteti i vërtet i tyre.

Problemi numër një që është shumë evident, është edhe kundërshtimi i partive politike si ato qeveritare dhe ato të opozitës, sepse ne këto projekte të “prerodbës” së Nikollës nuk ka figura historike shqiptare.

Në përpjekjet e vazhdushme të faktorit shqiptarë të cilët u prekën thell nga këto projekte, fakti që mbetën pa vendet që ju perkasin, duke shfrytzuar mediat të cilat kontrollohen nga vetë partitë politike shqiptare, arritën ta ulin Nikollën me një tavolin lidhur me këtë çështje kaq të rëndësishme për ato. Sipas tyre do të rrezikohet funknionimi i shtetit “multietnik dhe demokratik”që është shumë I rëndësishem për shqiptarët dhe aspak I rëndësishëm për sllavo-maqedonasit.

Nikolla Gruevski duke shfrytzuar pozitën e tij ndaj lidershipit shqiptar aktual në Ilirid me naivitetin e tyre që kanë vite me rradhë, shumë lehtë u morën vesh.
Do të përmirësojmë gabimin e bërrë, do të vendosim figurat shqiptare që na lidhin dy historitë e përbashkëta të të dy etniteteve.

Me marrëveshjen e arritur mes partnerëve të koalicionit, VMRO-DUI, këto persona duhet pasur histori dhe biografi të qartë ndaj sovranitetit sllav. Persona të këtillë mund të bëhen pjesë e historisë së re maqedonase, dmth këto janë njerëzit që zbuluan dhe rruajtën Maqedoninë gjatë 20 vjetëve të fundit, sepse aq edhe egziston ky tregim për fëmi i quajtur Maqedoni….!

Në bllokun e partive politike shqiptare në Maqedoni ka një numër të madh të figurave që plotësojnë shum nga këto kritere siç janë Menduh Thaçi, Refet Elmazi , Imer Selmani si dhe shum të tjerë si Ali Ahmeti e Rafiz Haliti me shokët e tyre të pas luftës 2001, kanë meritat më të mëdha për të qenë figura numër 1 në këto muze sepse kanë dhënë shumë kontribut duke harruar preardhjen e tyre ilire dhe duke kaluar në preardhjen e re “shqiptarë autokton të Maqedonisë”.

Besoj se të gjithë ju që plotësuat kushtet për të zënë kto sheshe me meritat tuaja, keni bërë një punë të mirë të historisë së vjetër në Iliridë(Maqedoni) nuk I nevojiten këto figura “gjeometrike”. Keni bërë një punë të shkëlqyer sepse ju kemi dërguar në histori, por fatkeqësisht nuk do të mund të realizojmë dëshirën tuaj deri në fund. Do të duhet të hartoni një shesh të ri në Shtip e Krivo-Gashtani sepse ato do të jenë kufitë e shtetit të ri Severna Makedonija, që Ju me mish e me shpirt mundoheni ta ndërtoni. Shkupi 2011 do t’i përket Iliridës dhe aty do të vendosim figura të pastërta shqiptare.

Ju faliminderit për konributin e dhënë ndaj këtij shteti të ri!

KORABI

http://www.uksh.info/

[Modesti]

Robër të mendësisë së vasalit

04/05/2010 07:53:00

Kim MEHMETI

Më rastisi të marrë pjesë në një tribun ku debatohej për të burgosurit e Sopotit. Bëhet fjalë për rastin e ndodhur në vitin 2003, kur nga një mjetë shpërthyes, u vranë dy ushtarë të NATO-s dhe një shoqërues i tyre civil. Pra, për rastin kur policia maqedonase veproi ashtu siç i ka hije atij që mbase donë që sa më ngutshëm t’i fshehë gjurmët e terroristëve të vërtetë: burgosi aq shqiptarë të pafajshëm nga fshati Sopot në afërsi të Kumanovës, sa iu deshën që rrejshëm të dëshmonte se kush janë armiqtë e Maqedonisë dhe të NATO-së. Dhe me të njëjtën shpejtësi, gjykata maqedonase i shpalli sopotasit e pafajshëm si “terroristë” të dorës së parë dhe i dënoi me gjithsejtë 160 vite burg. Dhe asokohe askush nuk organizoi ndonjë tribunë ku do debatohej si është e mundur që shqiptarët e Sopoti të vinin mjetin shpërthyes aq afër vatrave të tyre familjare dhe ta prisnin policinë nëpër shtëpitë e veta, thuajse donin t’ia lehtësonin punën që t’i gjente sa më lehtë. Pra, asokohe askush nuk organizoi tribuna ku do debatohej si ishte e mundur që cilido shqiptarë në këtë botë, të sulmonte ushtarët e NATO-s, ushtarakët e aleancës që kishte ndihmuar bashkëkombësit e tyre nga Kosova t’i shpëtonin gjenocidit dhe të shijonin lirën. Asokohe nuk dhanë asnjë shpjegim as Ministri i atëhershëm i Drejtësisë, as funksionarët e BDI-së që atëherë, njësoj si tani kur mbahen tribuna, ishin në pozita përgjegjëse nëpër institucionet shtetërore dhe në qeveri.

Por ja, tani kur sopotasit e burgosur u futën në grevë urie, kur edhe ambasadorë e huaj thanë se sopotasit janë të pafajshëm, të gjithë duan të rrëfejnë për pafajësinë e tyre. Përfshi edhe debatuesit në tribunën e organizuar nga një OJQ, ku më rastisi të marr pjesë. Dhe përpos ne të tjerëve, në tribun merrte pjesë edhe Avokati i Popullit, si dhe tre deputetë: dy të BDI-së dhe një i opozitës shqiptare. Dhe siç e do rendi, i pari e morri fjalën Avokati i Popullit. I qetë dhe pa emocione, në fillim ai shprehu keqardhjen pse në atë tribunë nuk marrin pjesë edhe maqedonas etnik, pse ata nuk duan të debatojnë me ne. Ja them në vetvete, alamet Avokat i Popullit i cili ende nuk e ka kuptuar se maqedonasit etnik merren me drejtimin dhe mbikëqyrjen e institucioneve të shtetit, se ata me ne shqiptarët debatojnë nëpërmjet institucioneve dhe s’ka pse japin shpjegime plotësuese nëpër tribuna. Pastaj, Avokati i Popullit e nënvizon dobinë e këtyre debateve si për shqiptarët, po ashtu edhe për maqedonasit etnik. Pra, ai nënvizon qëllimin tonë të mirë që kemi ndaj bashkëqytetarëve maqedonas dhe shtetit të përbashkët në të cilin jetojmë. Ja, vazhdojë të mendojë në vetvete, kjo është gjuha e vetme të cilën e njeh mendësia e vasalit, mendësi e cila kurrë nuk harron të dëshmojë sa kujdeset për të mirën e sunduesit , e që pastaj të mundet të rrëfej diçka edhe për të keqen që i ndodh atij. Pastaj Avokati i Popullit, përndryshe i ardhur në atë postë vetëm pse është shqiptar dhe i propozuar nga BDI-ja, i numëron konventat ndërkombëtare që garantojnë liritë dhe të drejtat e njeriut dhe thekson se sipas tij, të burgosurit e Sopotit janë të pafajshëm. Por, ai nuk tregon se kur e ka kuptuar këtë, tani pasi të burgosurit kanë kaluar nga 7 vite në qelitë e Idrizovës, apo më herët, ende kur ishte Ministër i Drejtësisë. Dhe këtë na e thotë neve dhe familjarëve të të burgosurve, ua thotë atyre që këtë e thonë plot 7 vite me radhë. Deri sa ia flet, më kujtohet rasti i Brodecit, kur familjarët e të burgosurve nga ky fshat i malësisë së Tetovës donin të dinin diçka për të burgosurit e tyre dhe kur po ky Avokat i Popullit, deklaroi se të burgosurit janë mirë e shëndosh dhe nuk ankohen për asgjë. Pastaj u pa se me të vërtetë ata nuk i ishin ankuar atij: aq barbarisht ishin rrahur nga policia, sa me ditë të tëra nuk mund të flisnin.

Pas Avokatit të Popullit fjalën e merr deputeti i partisë në pushtet . Dhe përderisa i dëgjojë disa nga debatuesit, nuk mund t’i ikë ndjenjës se ajo tribunë ka vetëm një qëllim: t’i amnistojë ata që lejuan sopotasit e pafajshëm t’i kalojnë 7 vite në qelitë e burgut. Pra, më bëhet se shumica e debatuesve kanë vetëm një qëllim: të dalin në lajmet qendrore televizive, që populli të sheh kush janë të merituarit që kanë dëshmuar pafajësinë e sopotasve. E në ndërkohë, unë s’kam si mos e shpalosi ndjenjën se shqiptarët e pafajshëm që vuajnë nëpër burgjet e Maqedonisë, janë viktimë edhe e mendësisë vasale , janë haraçi që duhet paguar për shqiptarët që qëndrojnë në krye të institucioneve shtetërore, duke plotësuar vetëm një kusht: të jenë të pëlqyer dhe të përdorshëm për “sunduesin”.

Gjatë debatit përsëriten fjalët proces i montuar politikë, zgjidhje gjyqësore, amnisti! Dëgjojë e them me vete: si u bëka i pafajshëm t’i kalosh 7 vite në burg, si u bëka që pafajësia të amnistohet, si u bëka... si... I shtrojë vetvetes shumë pyetje që ta përmbyllë pyetësorin me hamendjen: Si është e mundur të kesh Avokatin e Popullit shqiptarë dhe aq shqiptarë tjerë në piramidën shtetërore, e Maqedonia edhe më tej të mbetet shtet i cili mbrohet nga shqiptarët dhe ata i burgos me aq lehtësi sa herë që dëshiron të dëshmojë armiqësinë e tyre nda shtetit apo perëndimit!? Dhe kush do i amnistojë shqiptarët me mendësi vasale që e ndihmuan “sunduesin” ta mbulojë të vërtetën se populli shqiptarë i Maqedonisë ende është joinstitucional dhe i jashtëligjshëm. Pra, vazhdojë të pyes veten se kush do i amnistojë shqiptarë që nuk bënë asgjë të na mbrojnë nga proceset e montuara gjyqësore, kush do i amnistojë ata që përfituan vetëm pse janë shqiptarë, e gjatë tërë jetës nuk bënë gjë tjetër përpos se u kujdesën të jenë sa më të pëlqyer e më të përdorshëm për “ “sunduesin”.

E braktisë sallën ku mbahet tribuna. Dhe kur dalë jashtë ndjehem i mposhtur. Më ngushëllon vetëm një gjë: e di se në lajmet e mbrëmjes nuk do jepet asgjë nga ajo që thash dhe nuk do shihet se kam marrë pjesë në atë debat. Mbase pa dashje, por redaktorët partiak ma bëjnë shërbimin më të madh të mundur: më heqin nga portreti grupor ku janë edhe disa nga ata me të cilët nuk më ndërlidh asgjë e përbashkët. Pastaj më kujtohet dita e mëparshme kur më erdhën në zyre të rinjtë që do i organizojnë protestat e 10 majit nën moton për “Drejtësi”. Ata donin t’i ndihmojë. E shikoja sinqeritetin e tyre, e shikoja edhe hutesën dhe u them: mos e lini të sotmen dhe të ardhmen tuja në duar e atyre me mendësi të vasalit, shpëtojeni vetveten nga ata që mbase edhe jo me fajin e vetë, e njohin vetëm pozitën e të nënshtruarit. Pastaj më bëhet se nuk i udhëzojë, por se jam duke i këshilluar siç bëjë me fëmijët e mi, e u them: dilni e protestoni dinjitetshëm, pa dhunë, mos u bëni viktima të inateve personale ndërmjet politikanëve dhe “heronjve” të këtushëm, mos lejoni edhe më tej të gjakosen e të burgosen shqiptarët e pafajshëm, mos urreni askënd, dëshmoni se ju nuk jeni robër të mendësisë së vasalit, se e jetoni kalendarin e kohës suaj, e cila kohë kërkon të kesh bosht të drejtë kurrizorë. Dilni dhe tregoni se ka ardhur koha të shporren nga institucionet shtetërore shqiptarët të cilët vetëm gjatë fushatave parazgjedhore duan të jenë të pëlqyeshëm e të pranueshëm për popullin, që pastaj, gjatë tërë mandatit të tyre, të bëjnë çmos që të jenë të pranueshëm e të përdorshëm për “sunduesin”. Bëhuni, u them të rinjve përballë meje, bashkësundues të këtij shteti, merrni pjesën e shtetit që u takon, bëhuni bashkëdrejtues të institucioneve shtetërore , sepse vetëm ashtu do mund të jetoni pa frikën se dikush do u burgosë, apo do u vret të pafajshëm, e që pastaj të vijë Avokati i Popullit shqiptar, por me mendësinë e vasalit, e t’u tregojë çka thonë konventat ndërkombëtare për mbrojtjen e të drejtave të njeriut. Ata dalin nga zyra ime. Disa orë më vonë dëgjojë se protestën e tyre do e përkrahë edhe BDI-ja në pushtet. Por, të nesërmen, BDI-ja e tërheq mbështetjen e protestave me arsyetimin se ato janë drejtuar kundër saj. E në paralajmërimet për protestat e 10 majit shkruan qartë se ato janë kundër Gruevskit dhe “Për Drejtësi”. Andaj them në vetvete: Është e mundur që BDI-ja të identifikohet me Gruevskin dhe të jetë kundër drejtësisë! Apo mos vallë BDI është bërë degë e VMRO-DPMNE-së, e miqtë e mi të shumtë nga kjo parti, ende nuk ma kanë treguar këtë!

[Modesti]

Diaspora shqiptare e tmerruar !

Për t u bindur miqtë tanë nga SHBA-të dhe Evropa se shqiptarët nuk janë ato që destabilizojnë Maqedoninë, MBP në Maqedoni duhet ta udhëheqin shqiptarët.

Shkruan : Alisetar Ramadani – Nyon
13.05.2010

Tani më vrasjet në Maqedoni për MPB janë bërë rutinë, dhe gjithmonë vriten shqiptarët ! Që nga rasti Studenë kur edhe doli një komunikatë « nga Zvicra » se atë që ndodhi e merr për sipër UÇK ! Këtë e deklaroi ministrja e punëve të brendshme Jankullovska, duke shtuar se në bazë të IP numrit, do të kapin personin në bashkëpunim me autoritetet zvicerane ! Këtë lajm të MPB nga Maqedoni asnjë medie e shkruar dhe elektronike nuk e publikoi në Zvicër, si dhe personi që paska shkruar atë komunikatë ende nuk është gjetur ! Është për t u habitur, sepse sot google ka mundësuar që nëpërmjet IP numrit të kompjuterit në rrjet edhe fotografinë e banesës apo shtëpisë të ta tregon në rrjet (internet) prandaj kemi të drejtë të dyshojmë se edhe rasti në Studenë të Karadakut edhe rasti në mes Radushës dhe Raçes janë montuar nga MPB. Rasti i Radushës (sipas dëshmitarëve nuk ka ndodhur në Radushë por në mes fshatit Sillare dhe f. Raçe (jo Rashçe, se sllavët e quajnë ashtu këtë fshat ku buron uji i pishën dhe furnizon tërë Shkupin) është për t u ulur dhe analizuar mirë të gjitha rrethanat si ndodhi ?

Sipas deklaratave të MPB, kjo tragjedi për shqiptarët ka ndodhur në ora 3 të mëngjesit dhe se fshatarët për rreth kanë dëgjuar të shtënat, nga ana tjetër po nga kjo ministri e punëve të brendshme thuhet se situata është nën kontroll dhe se qytetarët sigurohen se asgjë nuk është jashtë kontrollit ! Kjo tregon se vendet ku është bërë lufta e vitit 2001 kontrollohen nga policia dhe me siguri edhe ushtria e Maqedonisë (ndërsa thuhet se siguria është e garantuar), sepse nuk është e mundur që pikërisht në atë mëngjes të hershëm policia të has në fërgonin me trafikantë armësh rastësisht ! Nga afër shihet se fërgoni është bërë shosh nga plumbat, kjo tregon se pa paralajmërim policia ka shtënë duke mos e ditur fare se çka ndodhet aty dhe kush ndodhet aty ! Dhe del me deklaratë se trafikantët kanë shtënë në policinë « që rastësisht paska qenë aty, mu në atë moment, mu në atë orë » ! Kur është siguria e garantuar atëherë edhe në çdo kohë lëvizja është e garantuar dhe se nuk ka nevojë as policia as ushtria të ndodhen në vende siç është lokacioni ku ndodhi kjo tragjedi e madhe për shqiptarët ! Kjo na bën të dyshojmë se policia apo MPB ka përgatitur dhe me siguri ky nuk do të mbes rasti i fundit nga montimet e saja !

Ne shqiptarët kemi të drejtë të dyshojmë ngase asnjë provë nuk dëshmon se këto « trafikant armësh » kanë rezistuar me armë, kemi të drejtë të dyshojmë sepse kjo ministri jo një herë është marrë me montime për të arsyetuar politikën ditore e cila gjithnjë e më tepër është duke i treguar « këmbët » e saja të vërteta, duke dështuar në çdo sektor ekonomik, dhe kur ekonomia nuk është në rregull, atëherë « shqiptarët merren me trafikime të ndryshme » për të arsyetuar politikën e gabuar ekonomike të qeverisë e cila ua ka vështirësuar jetën qytetarëve të Maqedonisë deri në skajshmëri, sidomos shqiptarëve !

Prandaj, shqiptarët nga të gjitha anët ranë dakord se luftërat kanë mbaruar, Tirana zyrtare si dhe Prishtina zyrtare këtë e bënë të qartë për të gjithë, duke u pajtuar me faktorin ndërkombëtarë se zgjidhja e problemeve bëhet në institucione ! Këto deklarata me siguri vinë nga vullneti i mirë për të ndihmuar Maqedoninë dhe popullin maqedonas (sllav) që të bashkohet familjes evropiane si dhe asaj aleance të madhe NATO-s. Por, gjithashtu e dinë (me siguri e dinë) se sllavët e Maqedonisë asnjëherë nuk kane treguar gatishmëri që të përfillin këtë vullnet të mirë të shqiptarëve edhe pse nga të gjitha anët janë të rrethuar nga ato ! Asnjëherë nuk treguan gatishmëri për implementimin e asaj që kanë firmosur në Ohër, dhe gjithmonë u kanë fryrë erërave të provokimeve si nga aspekti kombëtar si nga aspekti fetar ! Do të duhej të rishikojnë qëndrimet e tyre Tirana dhe Prishtina vis-à-vis Skopjes !

Apel për kujdes

Do të shfrytëzoj rastin, që të thërras bashkëkombësit e mi në Maqedoni që të kenë kujdes sidomos në orët e vona të natës, të qëndrojnë në shtëpi, ngase shihet qartë se ne »Maqedoni mbretëron një gjendje e jashtëzakonshme e pa deklaruar, kështu që mos të hani ndonjë breshër plumbash për kot dhe të etiketoheni si trafikant armësh apo droge ! Natën nuk keni nevojë të jeni jashtë.

Apel SHB dhe Evropës

Ndërsa miqve tanë nga SHBA-të dhe Evropa ju themi se nuk jemi ne ato që destabilizojnë Maqedoninë, ju e shihni edhe vetë kush është që nuk i intereson asgjë, por që të bindeni, atëherë MPB duhet ta udhëheqin shqiptarët, ju garantoj se asnjëherë nuk do të ketë « trafikantë » të çfarëdo lloji në Maqedoni.