Vallë jetoj kot?!...

[_Mersin_]

Pranverë.

Te gjallosh asht tjeter dhe te jetosh asht krejt tjeter.

respekt per ty

Frymezim hyjnor i nderuar Agim.Pergezime.

Vdekja klinike ndodh kur shpirti del per disa caste nga trupi.Nje trup me jete por pa shpirt eshte i vdekur.Sikur ta ushqenim shpirtin do ta kuptonim se ai eshte gjalleria dhe jeta e jone.

[pranvera bica]

Pranverë.

Te gjallosh asht tjeter dhe te jetosh asht krejt tjeter.

Kur te humbasin ata te mirët
dhe mbetesh vetem ti dhe nata
jeton nen qiell, me ngjyre te hirët
atje ku s'ka më serenata...

respekt per ty

E respektoj gjendjen tuaj...por...


...dhe kur gjen te mire te tjere...
...qe jeten duan te t'a gezojne!
Jeto nen Diell,mos u ndje i mjere...
Se ngrohtesia sjell dhe...serenata...

[murik]

Të dashur bashkforumas. Po hap një temë poetike ku sejcili mund të shkruaj se si po e kalon jetën? A ka kenaqësi apo nën nje stres te pandalshem mbijeton.

Kur jemi gjallë, ankojmë gjithmonë
Sa pak i japim njeri tjetrit…
Kalon një jetë asgjë s’kuptojmë
Çfar na mungon…kujtojmë të vdekurit.

Dhe ikin vitet, krejt pakuptuar
Askush s’kujton çfar ishte dje…
Në rrugë kalon krejt i hutuar
Nuk di ku shkon…nuk di kush je.

Të njejtat lajme në tezgë gazetash,
Ngado që shkon vetëm reklama…
Një jevgë që shet një grumbull teshash
Beton, pisllëk…kjo është Tirana.

Lart në një mur, një poster blu
Dhe nën një streh një poster rozë
Sa korrupsion që është këtu?!...
Policë pa larë…benza nervozë…!

Në një ekran, dy vetë që çirren
Dhe titrat poshtë: - Po bëjmë debat!
Politikanë që vetëm ngjirren
Ky tranzicion sa shumë i gjat…!?

Njerëz të trishtuar, pa dritë në sy
Dhjetra lypsarë me duart shtrirë
Më thuaj Zot, ç’të bëra ty?!...
Një lutje kam…veç një dëshirë.

Të jap gjithshka, merrmë dhe mua!
Vetëm buzëqeshjen na kthe o Zot,
Asgjë më shumë nga Ti nuk dua!
Ose më thuaj që jetoj kot….

Po marojme vete ne para se t'maroj ky tranzicion..

[Agim Doçi]

Ngado qe shkoj, njerëz te merzitur
Ne rruge, ne treg, ne autobuzë
portret gri, me sy të fikur...
Vajza qe ecin gjithë hundë e buzë...

me mijëra zile celularësh...
gishta nervozë mbi çdo tastierë
dhe SMS-të plot mllef shqiptarësh...
hashash...pak drogë...muzikë e çjerrë!

Asnjë buzeqeshje, klithëm gëzimi...
boshllek shpirtnor, asgje me shumë
policë të vrarë...kortezh varrimi...
dhe Ligji GAY - NJë LIGJ Më SHUMë...?!

Pa kod moral, pa pikë virtuti
Me xhepat plot MAFIA e atdheut
Mjer Shqipëtarët - i mbuloi m...ti
u dhje...në sternipat e Skenderbeut....

[Exha]

Nga dhe pse kaq shumë zhgënjim dhe pesimizëm për jetën, për shqiptarët, për atdheun. Nuk e kuptoj.
Vërtetë përse ?!...
Nuk kam lexuar shumë nga Ju i nderuar. Për këtë edhe nuk di shumë për jetën e Juaj. Për këtë edhe e bëra at pyetje, ndoshta të pavendt. Nëse kam gabuar kërkoj ndjesë...

[Agim Doçi]

Exha!!!!!!
Aspak nuk ke gabuar. Une nuk jam ne gjendje te jem ma prej sodit optimist. kam humbur shume...shume gjana te shtrenjta...shume njerez te shtrenjte....shumeçka!

kam humbur te gjitha pasurite e mija
Madje kam humbur dhe poezinë...
Ka qenë e shkruar ndoshta prapësija
Te humb dikur dhe...lumturinë.

[Dorontina]

Ngado qe shkoj, njerëz te merzitur
Ne rruge, ne treg, ne autobuzë
portret gri, me sy të fikur...
Vajza qe ecin gjithë hundë e buzë...

me mijëra zile celularësh...
gishta nervozë mbi çdo tastierë
dhe SMS-të plot mllef shqiptarësh...
hashash...pak drogë...muzikë e çjerrë!

Asnjë buzeqeshje, klithëm gëzimi...
boshllek shpirtnor, asgje me shumë
policë të vrarë...kortezh varrimi...
dhe Ligji GAY - NJë LIGJ Më SHUMë...?!

Pa kod moral, pa pikë virtuti
Me xhepat plot MAFIA e atdheut
Mjer Shqipëtarët - i mbuloi m...ti
u dhje...në sternipat e Skenderbeut....

Rrruget plot autobuset plot...
me njerz te hutuar ne tregje shkojn
me cellualar ne dor jeten rrugeve tregojn
sa çuditem sa shpejt iku jeta...
kemi shkur shum larg nga e verteta
askush spo shef vetem kur ti ndal vdekja

ne Pamje kur shkoj smund te lotoj
mendoj si... njerzit jetojn
si njeri tjetrin... nderojn
me qudit kjo koh..
asnji i lumtur e pun gjithkush ende don....

ka ardh nji kohe, teper interesante
e lus Perendin te mi ruj mendet e kokes
te behem mik me lule dhe natyren sot
njerzimi e ka humbur ftyren kot.......

dua te jem e fort me e fort se trimi
te qeshi me drejtesin te qeshi me "njerzimin'
dua te ha qka fitova, asgje mos te la kujt
dua te shiqoj rrezet e agimit...
dua te lexoj shkrimet e Agimit.....

[_Mersin_]

Exha!!!!!!
Aspak nuk ke gabuar. Une nuk jam ne gjendje te jem ma prej sodit optimist. kam humbur shume...shume gjana te shtrenjta...shume njerez te shtrenjte....shumeçka!

kam humbur te gjitha pasurite e mija
Madje kam humbur dhe poezinë...
Ka qenë e shkruar ndoshta prapësija
Te humb dikur dhe...lumturinë.

Njeriu mund te humbi gjithcka, por humbja e vertet eshte kur nuk gjen Zotin, dhe qellimin e jetes.

Gjithmone na shqeteson pyetja:

Pse erdha ne kete bote?

[salamanda]

Jam ai zoteria i veshur shik
qe rremon koshat e plehrave...
dhe gjen mall kallp.
Propagande
(Burgosen disidentet,
por mendimet mbeten te lira)
Endem si turist pa harte,
pa aparat fotografik,
ndaj jeta sajon rrengje...
S'me mahnisin me
murmurimat e murgut fluturues...
Kur hesht beben qe belbezon,
perpiloj epitafin tim:
"Ju betohem qe s'ankohem!"

[bili99]

Dikur kam qenë i pasur shumë
Një pasuri të patreguar...
Nga lumturia nuk flija gjumë
se ish shpirt i dashuruar!

Tashti jam vetëm në mesin tuaj
rrëzuar keqas permbi vetminë...
Më duket vehtia si mish i huaj
që lidhje s'ka me lumturinë...

Tashti i vetëm dhe fukara
Pa dashur dhe pa një shpresë
Dy metra vend kjo tokë i ka
per gjithesejcilin sapo te vdesë...

ndoshta jam gjallë, se jam denuar
Te vuaj vetëm, të gjithe trishtimin
Kaloj mes varresh, si shpirt harruar
kerkoj nje emër...një emër timin

Poet i dashur Agim Doci:
Tronditjet ,mungesa, humbjet e medha , pengjet dhe dashuria pa fund , kur prekin nje shpirt poeti ,jane burim i vargjeve te perjetshme .

"Me duket vehtia si mish i huaj", vertete vargje ne moment qe pershkruan nje dhimbje qe nuk zhduket pa gjetur emrin atje ku ndahen jeta dhe vdekja (fizike kuptohet, se poeti bashke me vargjet e bukura do rroje perjete)
"Kerkoj nje emer..nje emer timin",por mund te jetohet jete e lumtur edhe me dhimbje qe s'kalon dhe me humbje qe s'mbarojne.

Me humbje dhe per toke,
te munduar me dhimbje plot.
Te lumtur me miq dhe shoke,
Te buzeqeshur dhe kur derdhim lot...

Kur humbim te dashurit nga kjo bote,
na duket jeta si ferr pa shpetim.
Derdhim nje lot dhe pime nje gote,
Dite e Re, i ri haperim.

Drejt epitafit qe kemi jetuar,
vrapojme te lexojme se c'shkruan.
Poetet jane me dhimbje bekuar,
"Ketu pushon poeti qe edhe ne varr vuan"


Te gjallet me te gjallet, humbjet me humbjet.. te mbijetuarit bashke me dhembjen si fitimtar te kerrusur, fitimtar edhe per nje dite, edhe per nje varg edhe per nje fryme...drejt fundit ,o pafundesise!!?





me nderime per poetin Agim Doci,
bili99