Vallë jetoj kot?!...

[Agim Doçi]

Sa herë degjoja meteorologët
më lagte shiu...
Sa herë lexoja poetët shpirtvogël
Më lotonte syu...
Sa herë shkrova poezi të dhembshur
Qante...njeriu!
Sa herë qaja unë në vargje
Qeshte...ariu!

[gloreta]

.............

Dhe unë jetoj kot, jeta tepër e gjatë,
se si do mbarojë, ..e lidhur në duar,
kryet na u ulën, vuajtjen e bënë shpate.
E ardhmja, po vjen shumë e zëmëruar.!!!

[martini1984]

Qfar me le pa gjume je ti,
nuk me intereson asnjeri.
Kete e ke me pasterti,
flet zemra pa hipokrizi.
lg

[MI CORAZON]

Më erdhi trishtimi
Tutje e largova...

Më erdhi hutimi
Mëndjen e kthjellova...

Më erdhi gëzimi
Fort e përqafova...

Sa erdh lumturia
Mos! – thashë, - e pësova!

.....................tamam!

[USA NR1]

Ngado qe shkoj, njerëz te merzitur
Ne rruge, ne treg, ne autobuzë
portret gri, me sy të fikur...
Vajza qe ecin gjithë hundë e buzë...

me mijëra zile celularësh...
gishta nervozë mbi çdo tastierë
dhe SMS-të plot mllef shqiptarësh...
hashash...pak drogë...muzikë e çjerrë!

Asnjë buzeqeshje, klithëm gëzimi...
boshllek shpirtnor, asgje me shumë
policë të vrarë...kortezh varrimi...
dhe Ligji GAY - NJë LIGJ Më SHUMë...?!

Pa kod moral, pa pikë virtuti
Me xhepat plot MAFIA e atdheut
Mjer Shqipëtarët - i mbuloi m...ti
u dhje...në sternipat e Skenderbeut....

hahaha LOOL
interesant nganjehere kam te njejtin mendim LOOL
Pershendetje

[symphony]

Vallë jetoj kot?

Ah! si nuk kam një mbifuqi
gjithë botës t`i jap liri
dhe fjalën e shëmtuar "luftë"
nga të gjithë fjalorët
dhe nga të gjitha gjuhët e botës
ta shlyej ta zhdukë.
Të zhduket mjerimi
varfëria skëterrë trishtimi
kudo të mbjell paqe - dashuri
ah! po si nuk kam një mbifuqi.
Në shpirt më gufon
guximi - prokopi
trupi i vërgjilltë
diellin kam në gji
mbifuqia më mungon o Botë
më thoni
vallë jetoj kot?!

[Agim Doçi]

gloreta!!!!!!!!!!!!

Kërkomë


Kërkomë atje, ku puthen engjëjt
Kërkomë në qiellin e pafund
Kërkomë në endrrat e mëngjezit
Kërkomë!.. Patjetër do të vij unë…

Më ler në gjumë të përkëdhelem.
Më ler të puth buzët e tua.
Në gjoksin tënd sa mirë që ndjehem.
Asgjë më shumë, se ty, nuk dua!

Unë jam i yti çdo ditë që shkon.
Unë jam i yti kur larg të kam
Edhe një çast, nëse mungon.
Unë mbyll dy syt’ dhe të ndjej pran’.

Nuk paskam kohë, me ty të çmallem!
Nuk paskam kohë, aspak të vuaj!
Nuk paskam kohë, nga ty të ndahem!
Të dashuroj!.. Me shpirt të dua!

Sa herë më thua “...i dashur eja!..”
Sa herë më merr në gjoksin tënd.
Më duket vehtja që jam në endrra
Malli për ty, më djeg, më çmënd….

[gloreta]

................................................


Nuk ke si të ikësh, nuk ke as si të vish,
nuk ke si ta jetosh, largësinë, atë mall.!!!
Aty mes gjumit, ëndrrave, ti më gjen sërish,
nuk ke si ta dish, as kur do shihemi vallë ???

Me ato fjale, ku ti mua shpesh me thirre,
aty ku pa fund shkrove, kerkome, kerkome,
jane fjale te mbushura, si vaji i nje mirre.
ta lag, me ledhatim, kujtesen tende te njome.


Ky mall, që të djeg, flakë shpirtin ta bën,
të fortë, të papërmbajtur, me lotë të nxehtë.!!
Pas vargjeve, ai çapitet, për ne etje ka lënë,
bërtet, me zë gjëmues, mbytës e të shkretë.


Nuk ke ku të fshihesh, nuk ke as ku të pushosh,
nuk ke as si ta luftosh, nga brënda atë mallë.
Është zjarr, të djeg, s´mundesh as ta durosh,
i jep jetë ekzistencës, që të mbetet e gjallë..............

[Agim Doçi]

Nga te gjithe krijesat vetem njeriu
Ka mundur te fshihet nga kercenimi!
Ky mall qe djeg, te me djeg e arriu....
Me qan e gjith lekura nga...trishtimi

[Agim Doçi]

Kur malli te merr me vehte zvarrë
Dhe udheve te globit çapitesh
Si pelegrin dukesh si i marrë
nga zjarri qe djeg...fatkeqsisht piqesh.

Piqesh dhe nuk heq dore nga poezija
Ashtu skeleturë, era larg te flak
Me duket se poetesha qe morri mendt e mija
Me tha kete fund jave: "Te kam merak!"