Kemi nevoje te jemi te Krishtit.
... nuk eshte lehte, por nuk eshte edhe e pamundur!
DASHURIA NDAJ ARMIKUT
Ti duash miqėt, atė e bėjnė tė gjithė, kurse, ti duash armiqėt, atė e bėjnė vetėm tė krishterėt. Kjo pra, nė shiqim tė parė ėshtė dhe mund tė sintetizohet i tėrė Ungjilli i Krishtit: kėshtu i tėrė Ligji sintetizohet nė urdhėrin e dashurisė tė Zotit dhe tė afėrmit.
Ti duash miqėt, atė e bėjnė tė gjithė, kurse, ti duash armiqėt, atė e bėjnė vetėm tė krishterėt. Kėto janė fjalėt e Tertulianit (ad Scapulam 1,3), tė cilat dėshirojnė tė shprehin dallimin e krishterėve, ku e japin kuptimin e vėrtetė mbi dashurinė ndaj armiqėve. Kjo shprehet porsi njė e vėrtetė mbi urdhėrin e dashurisė tė Zotit de tė afėrmit (Marku 12,28-33; Letra Romakėve 13, 8-10; e Jakobit 2,8), jeta simbas Ungjillit e gjenė pėrmushjėn e vet nė fjalėt e nė gjestet e Krishtit tė cilat na udhėheqin nė dashurinė ndaj armiqėve horizontin e sė jetuarit tė krishterė.
Thotė prandaj Krishti: 27 Por po ju them juve qė mė dėgjoni: Duajini armiqtė tuaj, bėjuni mirė atyre qė ju urrejnė,
28 bekojini ata qė ju mallkojnė, lutuni pėr ata qė dijekeqas ju mundojnė. (Luka 6,27; Luka 6,28.29.35; Mateu 5,43-48) dhe gjatė gjithė jetės sė vet gjer nė momentin e larjės sė kėmbėve edhe te Judės Iskariot, ai i cili u bė armiku i tijė; gjer nė kryq, vendi i shprehjės sė dashurisė gjer ne fund pėr tė vetėt (Gjoni 13,1); gjer nė lutjėn pėr armiqėt dhe gjaksorėt e vet, ata tė cilėt e gozhduan (Luka 23,33-34) tė gjitha kėto tė pritura, prandaj njė dashuri e pa kondicionuar pėr armiqėt e vet.
I krishteri, i thirrur qė tė ketė ndjenja, tė mendojė dhe tė jetojė vullnetin e Krishtit, e gjenė vetėn nė gadishmėri gjithmonė tė ballafaqohet me kėtė nevojė, ti dojė armiqėt e vet!
Por, duhet tė pyetemi: a ėshtė realisht e mundur tė duhėn armiqėt, tė duhen kurė shprehet ashpėrsia e tyrė armiqėsore, urrejtja e tijė gjakėsorė dhe kundėrshtare? Nė mėnyrė humane a ėshtė e mudur njė sjellje e jona paqėsore ndaj skandalit tė tyre?
Pėrvoja pra na shpallė dhe na e shprehė vrullin pėr njė dashuri apsolute ndaj Zotit e kėshtu edhe ndaj armikut duke na e ndalur keqėbėrjen tonė dhe duke na bėrė tė paaftė pėr tia kthyer me te keq armikut, dhe shėndėrrimi ynė apo transformimi i ynė na bėnė qė tė mbizotrojė dashuria nė nė mė frymėzimin e Hyjit kėshtu qė mos tė reagojmė nė armiqėsinė e tijė.
Ndoshta kjo ėshtė njė veprim i parė, dhe nė mėnyrė humane edhe themelorė, moment i ecjes sonė kah dashuria ndaj armikut.
Mbi kėto, i krishteri ėshtė i udhėhequr nga Ungjilli pėr ta parė ne vetvete armikun tė cilin Zoti e don dhe pėr tė cilin edhe Krishti ka vdekur: kjo ėshtė pėrvoja e fesė bazė nga e cila lindė njė itinerarė shpirtėrorė i cili shpien dhe qon nė dashuri pėr armikun! Shkruan shėn Pali: 8 Por Hyji e dėftoi dashurinė e vet kundrejt nesh kėshtu: ndėrsa ne ende ishim mėkatarė, Krishti vdiq pėr ne. 9 E pasi tani ne jemi tė shfajėsuar me anė tė gjakut tė tij, ėshtė mė se e sigurt se ai do tė na shpėtojė nga dėnimi. 10 Pra, nė qoftė se u pajtuam me Hyjin nė saje tė vdekjes sė Birit tė tij kur ende ishim armiqtė e tij, sa me mė shumė arsye, njėherė tė pajtuar, do tė shėlbohemi me anė tė jetės sė tij! (Romakėve 5,8-10).
Pra, kjo pėrvojė e besimit na nxitė tė kemi pėrparim nė njė pjekuri humane e cila na qon tė kemi njė sens dhe arsye pozitive ndaj tjetrit, pra, kapacitetin e takimit, e ralacionit dhe kėshtu tė dashurisė.
Qė nga Beslidhja e Vjetėr, kur ftohet izraeliti qė ta duajė tė afėrmin e vet porsi vetvetėn, e propozin njė lloj ecjeje: 17 Mos e urre nė zemrėn tėnde vėllanė tėnd. E ke detyrė ta qortosh bashkėvendasin, tė mos kesh pjesė nė mėkatin e tij. 18 Mos u hakmerr as mos ushqe hidhėrim ndaj bijve tė popullit tėnd. Duaje tė afėrmin tėnd porsi vetveten. Unė jam Zoti. (Levitiku 19,17-18)
Mbi tė gjitha ėshtė kėrkesa e pranimit tė fesė nė atė qė ėshtė Zotėri, kėshtu pra izraeliti ėshtė i thirrur tė mos aftėsohet nė sentimentet e urrejtjės (qėndrim negativ), mandej tė korrigjohet ai i cili bėnė keq (qėndrim pozitiv).
Nė dashuri arrihet mė anė tė njė ecjeje, me anė tė njė ushtrimi dhe bindjeje.
Dashuria nuk mund tė jetė spontane: ajo kėrkon disciplinė, pėrvujtėri, shpesh kundėr instinkteve mllefit dhe kundėr tundimit tė urrejtjes. Kėshtu arrihet tėk pėrgjegjėsia e atij qė ka guxim tė pranojė dhe tė jepė korigjjim vėllazėrorė duke qortuar nė mėnyrė konstruktive tė keqėn e bėrė nga tė tjerėt.
Dashuria ndaj armikut nuk duhet pėrzier me shoqėrine me mėkatarė! Prandaj, pikėrisht liria e atij qė dinė tė korigjojė dhe tė qortojė atė qė bėnė keq, lindė nga thellėsia e besimit dhe nga njė dashuri pėr Zotin qė janė tė domosdoshmė pėr dashuri pėr armikun. Ai i cili nuk ruan hidhėrim dhe nuk hakmerret, por e korigjonė vėllanė apo tė afėrmin, dhe kėshtu ėshtė nė gjendje tė falė; falja ėsthė misterioze njė fshehtėsi e njė pjekurie tė fesė dhe tė dashurisė pėr atė qė ėshtė ofenduar ai zgjedhė lirisht tė lėshojė tė drejtėn e vet nė krahasim me atė i cili ka shkelur tė drejtat e shenjta. Ai i cili falė, sakrificon njė raport juridik nė favor tė njė raporti tė Hirit! Edhe vet Krishti, kur kėrkonė tė duhen armiqėt, e bėnė besimtarin me njė tension, i cili ėshtė nė ecje tė mbarė.
Prandaj, jepė forcė pėr tu tejkaluar serish ligji i hakmarrjės, pra, tundimi pėr tu kthyer e keqja me tė keqe, pėr atė qė ka pėsuar, besimtari duhet tė rikthehet dhe jo tė kthehet nga e keqja me tė keqe, dhe tė kontrapozicionohet mė njė pasivitet ndaj tė keqės me aktivitet tė mirė, duke patur shpresė nė Zotin i cili ėshtė i vetmi Shpėtimtarė dhe Gjykatės i zemrave dhe i veprave tė njerėzve.
Kėshtu, tė udhehequr dhe tė frymėzuar nga armiku i cili ėshtė miku dhe mėsues (na shtynė tė sillemi mirė ndaj tijė) i joni, ai i cili mund tė na zbulojė atė qė kemi nė zemėr dhe ajo qė nuk del nė sipėrfaqė kur jemi nė raporte tė mira me te tjerėt, besimtarėt tė krishterė mund tė ndėgjojnė fjalėt e Jezu Krishtit tė cilat THĖRRASIN qė tė kthejmė edhe faqėn tjetėr, qė ti lėmė edhe rrobat tona atyre qė rrembejnė dhe vjedhin...
Po pse, e tėrė kjo ėsthė e mundur dhe ėshtė e domosdoshme ajo qė gjithomnė fjalėt e Ungjillit afėr urdhėrit tė duhen armiqėt, pra edhe lutja ndaj persekutorėve, poashtu edhe lutja ndaj kundėrshtarėve: 44 E unė po ju them: Duajini armiqtė tuaj, lutuni pėr ata qė ju salvojnė, 45 pėr tu bėrė bijtė e Atit tuaj qė ėshtė nė qiell, sepse Ai bėn tė lindė dielli i tij mbi tė kėqijtė e mbi tė mirėt e tė bjerė shi pėr tė drejtėt e pėr tė padrejtėt. 46 Sepse, po qe se i doni vetėm ata qė ju duan, ēfarė shpėrblimi meritoni? Pse a nuk bėjnė kaq edhe tagrambledhėsit? 47 E nėse i pėrshėndetni vetėm vėllezėrit tuaj, ēfarė bėni tė veēantė? A nuk bėjnė tė njėjtėn gjė edhe paganėt? 48 Jini, pra tė pėrkryer siē ėshtė i pėrkryer edhe Ati juaj qė ėshtė nė qiell! (Mateu 5,44-48).
Nė qoftė se nuk afrohet i afėrmi nė mėnyrė tė posaqme i afėrmi i cili ėshtė bėrė armik i yni, i cili kundėrshtohet, ai i cili shpif dhe gėnjenė, ai i cili urrenė nė lutje, kėshtu duhet tė mėsohemi ta shohim mė sytė e Zotit, nė misterin e personit tė tijė dhe tė thirrjės sė tij, nuk mund tė arrihet askurrė qė ta duam!
Por, duhet tė jetė e kjartė qė dashuria ndaj armikut ėshtė rast dhe qėllim i njė thirrjeje tė thellė tė besimit dhe fesė nė Zotin, dhe ėshtė inteligjencė e madhe e zemrės, tė njė pasurie tė brendshme, tė njė Dashurie tė madhe ndaj Zotit, dhe jo vetėm, i njė vullneti tė thjesht njerzorė.
Me ndihmėn e Zotit armiqėt zbuten dhe do tė na duan, porsi i dojmė ne, tė Krishtit.
Krijoni Kontakt