Thirrja ne Islam

[abdurrahman_tir]

9. Pakësimi i Dijetarëve

Realiteti tregon se bota sot, për fat të keq, është zbrazur nga dijetarët që dikur mbushnin këtë tokë të gjerë me diturinë e tyre, dhe që e përhapnin atë në radhët e ummetit Islam, e sot mbeten ashtu siç e përshkruan edhe poeti ku thotë:

E kur numëroheshin ishin të pakët, e sot janë bërë më të pakët se të paktit.35

Ne shpresojmë në Allahun e Madhëruar që Ai të na bëjë neve prej kërkuesve të dijes, të cilët me të vërtetë ndjekin dijetarët dhe ecin ndershmërisht në rrugën e tyre.36
Kjo është ajo që ne shpresojmë prej Allahut të Madhëruar; që të na bëjë prej atyre nxënësve që ndjekin atë rrugë për të cilën Pejgamberi alejhis-selam ka thënë:
من سلك طريقا يلتمس به علما سلك الله به طريقا إلى الجنة.
Kush ndjek rrugë për të kërkuar dituri, ndjek me të Allahu një rrugë për (ta futur) në xhennet.37

10.Mirësitë e diturisë dhe pasuesve të saj

Ky hadith më jep mundësinë të flas për këtë dije, e cila përmendet shpesh në Kuran, siç është fjala e të Lartmadhëruarit:
قُلْ هَلْ يَسْتَوِي الَّذِينَ يَعْلَمُونَ وَالَّذِينَ لَا يَعْلَمُونَ
“A janë të barabart ata që dinë me ata që nuk dinë?” . 38
Dhe përsëri fjala e Tij:
يَرْفَعِ اللَّهُ الَّذِينَ آمَنُوا مِنكُمْ وَالَّذِينَ أُوتُوا الْعِلْمَ دَرَجَاتٍ
“Allahu i lartëson ata që besuan prej jush dhe ata që kanë dije në grada (të larta). 39

Cila është pra kjo dije, pasuesit dhe zotëruesit e së cilës Allahu i lavdëron?

Përgjegjja:

Ashtu siç ka thënë: Imam Ibën Kajim El Xhevzijjeh40, nxënësi i Shejhul Islam Ibën Tejmijes: Dija është ç'farë ka thënë Allahu, ka thënë i dërguari i Tij dhe ajo që kanë thënë Sahabët…

11.Ç'është dituria

Dituria pra; të definojmë nga fjalët e lartëpërmendura dhe nga ajo poezi e rendomtë nga poetët ngase poezia e dijetarëve41 dallon nga poezia e poetëve!.

Ky dijetarë dhe poet thotë:

Dituria është ç'ka thënë Allahu në rendin e parë,

Ka thënë i dërguari i Allahut në rendin e dytë,

Kanë thënë sahabët në rendin e tretë.

Pikërisht për këtë pikë të fundit unë do të flas në këtë mbrëmje të begatshme në dashtë Allahu.

Fjalët e Ibën Kajimit na kujtojnë një të vërtetë të rëndësishme, që për kaq kohë është mospërfillur e neglizhuar nga shumica e thirrësve që veprojnë sot në emër të thirrjes Islame.

Cila është kjo e vërtetë?

Dihet mjaft mirë tek të gjithë këta thirrës, se Islami bazohet tek libri i Allahut dhe Sunneti i të dërguarit të Allahut –alejhis-selam-, dhe që kjo është mëse e vërtetë, nuk ka pikë dyshimi. Porse ka mangësira!

Kjo mangësi kuptohet edhe nga fjalët e mëparshme të Ibën Kajjimit, kur përmendi pas Kuranit dhe Sunnetit edhe Sahabët: Dija është çfarë ka thënë Allahu, ka thënë i dërguari i Tij dhe ajo që kanë thënë sahabet…

[abdurrahman_tir]

12. Metoda e Sahabëve dhe Selefëve

Sot rrallë dëgjojmë që ndonjë të përmendë bashkë me Kuranin e Sunnetin edhe Sahabët.

Dhe ata, siç e dimë të gjithë, janë kreu i të parëve42, për pozitën e lartë të të cilëve kanë ardhur hadithe mutevatire me lavdata ndaj tyre si.p.sh thënja e të Dërguarit:"Njerëzit më të mirë janë brezi-gjenerata ime"43, e mos thuni si thonë shumica e thirrësëve " Brezi më i mirë".!!


13.Vërejtëje për shprehjen e Hadithit

Shprehja " Brezi më i mirë"44, nuk ka bazë në Sunnet.
Baza e tij është në dy koleksionet e vërteta e edhe në koleksione tjera dhe shprehja e vërtet e këtij hadithi është:
خير الناس قرني ، ثم الذين يلونهم ، ثم الذين يلونهم
“Njerëzit më të mirë janë brezi im, e më pas ata që vijnë pas tyre, e më pas ata që vijnë pas tyre“.
Sahabët janë kreu i këtyre tre brezave, për të cilët është dëshmuar për mirësi. Imam Ibën Kajjim El Xhevzijjeh ia ka bashkangjitur sahabët Kuranit dhe Sunnetit. A është kjo bashkangjitje që ai i bëri Kuranit dhe Sunnetit; mendim ixhtihad, apo thjesht një mendim i gabuar. Kjo sepse çdo njeri mund të gabojë?!

Përgjigja për këtë është; jo. Ky nuk është një mendim e as ixhtihad që mundë të jetë i gabuar, por është i mbështetur në librin e Allahut dhe Suunetin e të dërguarit të Allahut –alejhis-selam-.

Nga Kurani, mund të përmendim fjalën e Allahut tonë në librin e Tij Famëlartë, ku thotë:
وَمَن يُشَاقِقِ الرَّسُولَ مِن بَعْدِ مَا تَبَيَّنَ لَهُ الْهُدَى وَيَتَّبِعْ غَيْرَ سَبِيلِ الْمُؤْمِنِينَ نُوَلِّهِ مَا تَوَلَّى وَنُصْلِهِ جَهَنَّمَ وَسَاءتْ مَصِيرًا
“E kush i kundërvihet të dërguarit pasiqë i është bërë e qartë e vërteta dhe ndjek rrugë tjetër nga ajo e besimtarëve, Ne e lëmë në atë që ka zgjedhur dhe e fusim në xhehenem.Sa përfundim i keq është ai”. 45
وَيَتَّبِعْ غَيْرَ سَبِيلِ الْمُؤْمِنِينَ
“…dhe ndjek rrugë tjetër nga ajo e besimtarëve…”46

Nuk mjaftohet Zoti ynë në këtë ajet, -dhe nëse do ta bënte do të kishte të drejtë- duke thënë: “E kush i kundërvihet të dërguarit pasiqë i është bërë e qartë e vërteta, Ne e lëmë në atë që ka zgjedhur…" porse ;tha për një urtësi47 të madhe që ne tani po nisim ta shpjegojmë dhe ta qartësojmë.
Ai tha:
وَيَتَّبِعْ غَيْرَ سَبِيلِ الْمُؤْمِنِينَ
“…dhe ndjek rrugë tjetër nga ajo e besimtarëve…”48
وَمَن يُشَاقِقِ الرَّسُولَ مِن بَعْدِ مَا تَبَيَّنَ لَهُ الْهُدَى وَيَتَّبِعْ غَيْرَ سَبِيلِ الْمُؤْمِنِينَ نُوَلِّهِ مَا تَوَلَّى وَنُصْلِهِ جَهَنَّمَ وَسَاءتْ مَصِيرًا
“E kush i kundërvihet të dërguarit pasiqë i është bërë e qartë e vërteta dhe ndjek rrugë tjetër nga ajo e besimtarëve, Ne e lëmë në atë që ka zgjedhur dhe e fusim në xhehenem.Sa përfundim i keq është ai”. 49

Shpresoj që ky ajet të ngulitet në mendjet dhe zemrat tuaja, e të mos harrohet për asnjë çast, sepse në të ndodhet e vërteta dhe e drejta ashtu siç ju po e shqiptoni.
مِّثْلَ مَا أَنَّكُمْ تَنطِقُونَ
"Ashtu siç është e vërtetë që ju flisni".50

[abdurrahman_tir]

14. Grupi i shpëtuar

Kështu ju do të mund të shpëtoni nga të devijuarit majtas e djathtas, dhe nuk do të përziheni qoftë edhe sadopak me idetë e mendimet e ndonjërit prej grupeve të humbura.

Pejgamberi alejhis-selam thotë në një hadith të mirënjohur, dhe po mjaftohem të përmend prej tij atë pjesë që na intereson këtu, dhe që dëshmon për ato që po themi. Thotë:
..... وستفترق أمتي على ثلاث وسبعين فرقة كلها في النار إلا واحدة . قالوا : من هي يا رسول الله ؟ قال :هي الجماعة .
“… do të përçahet ummeti im në shtatëdhjetë e tri grupe; që të gjithë janë në zjarr, përveç njërit prej tyre. I thanë: Cili është ai (grup) o i dërguari i Allahut? Tha: “ai është xhemati”51.
Pra, xhemati është rruga e besimtarëve.

Hadithi, nëse nuk është shpallje e drejtpërsëdrejtë e Allahut në zemrën e Pejgamberit, atëherë është nxjerrë nga ajeti i mëparshëm;
وَيَتَّبِعْ غَيْرَ سَبِيلِ الْمُؤْمِنِينَ
“…dhe ndjek rrugë tjetër nga ajo e besimtarëve…”52

Nëse përfundimi është i tillë për atë që kundërshton të dërguarin e Allahut dhe ndjek rrugë tjetër nga ajo e besimtarëve, ai kërcënohet me zjarr.

Atëherë vlen edhe e kundërta; kush ndjek rrugën e besimtarëve, atij i është premtuar xhenneti pa aspak dyshimi.53



15. Cilësitë e grupit të shpëtuar

E pra, i dërguari i Allahut në përgjegje të pyetjes se cili është grupi i shpëtuar, tha; xhemati, ndërsa xhemati nuk është gjë tjetër veçse: bashkësia e muslimanëve.

Një transmetim tjetër që përforcon këtë kuptim, madje ky transmetim shton edhe më tepër qartësinë e shpjegimit, Muhammedi alejhis-selam thotë:
هي ما أنا عليه وأصحابي.
"Është ai që ndodhet në rrugën time dhe të shokëve të mi".

Atëherë “dhe shokëve të mi” është rruga e besimtarëve.

Kur Ibën Kajjimi tha; dhe (dija është çfarë) thonë sahabët, këtë nuk e nxorri nga diku tjetër;veçse nga ajeti i sipërpërmendur dhe nga ky hadith.

Po kështu, edhe nga hadithi i mirënjohur i Irbad ibën Sarijes, nga i cili po mjaftohem vetëm me atë që përbën pjesën dëshmuese, ku Pejgamberi alejhis- selam thotë:
فعليكم بسنتي و سنة الخلفاء الراشدين المهديين من بعدي.
“Ju e keni detyrim ta pasoni Sunnetin tim, dhe Sunnetin e halifëve të drejtë e udhëzues që vijnë pas meje”.54

Pra, edhe këtu kemi të njëjtën gjë si në hadithin dhe ajetin e mëparshëm. Pejgamberi alejhis-selam nuk thotë; ju e keni detyrim Sunnetin tim dhe mjaftë, por ai i shtoi Sunnetit të tij edhe Sunnetin e halifëve të drejtë.

[abdurrahman_tir]

16.Sprovat e Përçarjes

Kjo është diçka mjaft e rëndësishme, veçanërisht në këtë kohë në të cilën po përplasen opinionet, mendimet dhe medh’hebet e po shtohen partitë e xhematet55 saqë shumë prej të rinjve muslimanë jetojnë të pavendosur e nuk dinë se në cilin xhemat të shkojnë apo cilin grup të ndjekin.

Që këtu vjen përgjegjja, në ajetin dhe dy hadithet e përmendura; pasoni rrugën e besimtarëve, apo rrugën e besimtarëve në kohën e sotme?

Përgjegjja është; jo.

Bëhet fjalë për rrugën e besimtarëve të kohës së parë, kohës së sahabëve, të parëve tanë të mirë.

Ata meritojnë të jenë prijësat tanë të cilët duhet t’i ndjekim, dhe askënd tjetër në faqe të tokës përveç tyre.

Thirrja jonë ngrihet mbi tri shtylla;

Mbi Kuranin,

Sunnetin,

Dhe pasimin e të parëve tonë të mirë.

Kushdo që pretendon se ndjek Kuranin dhe Sunnetin, por nuk ndjek të parët e mirë dhe këtë e tregon nëpërmjet veprave e ndoshta e shpreh dhe me gojën e tij, duke thënë:" ata janë njerëz sikurse edhe ne jemi njerëz".56

S’ka dyshim se ky njeri do të jetë në rrugë të shtrembër e në humbje.

Pse?

Sepse ai nuk i mori parasysh këto argumente që iu përmendëm më sipër.



17.Rruga e Besimtarëve

A ndjek ai rrugën e besimtarëve ?

Jo.
A ndjek ai sahabet e Muhamedit alejhis-selam?

Natyrisht që jo.

Kë ka ndjekur atëherë?

Ka ndjekur mendjen e vet, për të mos thënë dëshirat dhe tekat e veta.
Mos vallë mendja e tij është e pagabueshme?

Pa dyshim që jo.
فَقَدْ ضَلَّ ضَلَالًا مُّبِينًا.
"Atëherë ai padyshim që gjendet në një humbje të qartë".57

Unë kam bindjen se shkaku i mospajtimeve të shumta të trashëguara mes fraksioneve të dikurshme dhe mospajtimeve të lindura në ditët e sotme qëndron tek çështja e pasimit të të parëve tanë të mirë (selefus-salih).

Shumë pretëndojnë se ndjekin Kuranin dhe Sunnetin.

E megjithatë shpesh po ndëgjojmë të rinj të pavendosur që të thonë: “More vëlla, këta thonë Kurani e Sunneti; edhe ata të tjerët thonë Kurani dhe Sunneti. E cili qenka gjykimi ndarës?” U themi: “Ai është Kurani, Sunneti dhe menhexhi (metodologjia) i të parëve tonë të mirë (selefus-salih).”

Kushdo që mbështetet tek Kurani dhe Sunneti pa u mbështetur në rrugën e të parëve tanë të mirë (selefunas-salih) ai aspak nuk është mbështetur tek Kurani e Sunneti, por është mbështetur tek mendja, për të mos thënë tek tekat dhe dëshirat e tij personale.
Unë e kam zakon që të jap disa shembuj për ta bërë sa më të qartë këtë çështje, madje këtë bazë të rëndësishme; “dhe në rrugën-metodën e të parëve tanë të mirë.

[abdurrahman_tir]

18. Sunneti përballë epsheve

Na transmetohet nga Faruku58, Umer Ibën Hattabi-Allahu qoftë i kënaqur me të-,i cili thotë: “Nëse ju polemizojnë juve ndjekësit e tekave e të bidadit me Kuran, atëherë përgjigjjuni atyre me Sunnet. Ngase Kurani përmban mundësinë e këndvështrimeve të ndryshme”.59
Pse e tha Umeri këtë fjalë? Po ju them, për këtë arsye Allahu thotë në Kuran, duke iu drejtuar Muhammedit alejhis-selam ,Ai thotë:
وَأَنزَلْنَا إِلَيْكَ الذِّكْرَ لِتُبَيِّنَ لِلنَّاسِ مَا نُزِّلَ إِلَيْهِم.ْ
“Dhe Ne ta zbritëm ty Kuranin që t'ua shpjegosh njerëzve atë që u është zbritur atyre”.60



19.Rreziku i të mjaftuarit vetëm në kontekstin gjuhësorë

A mundet një musliman arab, i cili mund të jetë Sibevejhi i kohës së tij për shkak të njohjes së gjuhës arabe, të letërsisë dhe etikës së saj, i aftë ta kuptojë Kuranin,pa pasur nevojë për udhëzimet e Muhammedit alejhis-selam?
Përgjigja është jo.

Në të kundërt fjala e Allahut:
لِتُبَيِّنَ لِلنَّاسِ مَا نُزِّلَ إِلَيْهِم.ْ
“Që t'ua shpjegosh njerëzve atë që u është zbritur atyre”61. do të kishte qenë vetëm një tallje!

Hasha! (e papranueshme!) Në fjalët e Allahut nuk mund të ketë tallje! Atëherë kushdo që mundohet të kuptojë Kuranin pa udhërrëfimin e Muhammedit alejhis-selam, veçse ka rrëshqitur në një humnerë të thellë.

A ka mundësi ky njeri që të kuptojë Kuranin dhe Sunnetin pa pasur nevojë për udhëzimin e sahabeve?

Përgjigja është përsëri: jo.

Kjo,sepse janë ata që na i përcollën së pari fjalët e Kuranit, të cilin e zbriti Allahu në zemrën e Muhammedit,dhe së dyti na përcollën neve shpjegimin e tij, i cili u përmend në ajetin e mëparshëm, si dhe mënyrën se si ai e praktikoi Kuranin.

Këtu më duhet patjetër të qëndroj pak. Shpresoj që ky qëndrim të jetë i shkurtër.

[abdurrahman_tir]

20. Llojet e sqarimit Pejgamberik

Sqarimi i Muhammedit alejhis-selam është tri llojesh: nëpërmjet fjalëve të tij, veprimeve të tij dhe aprovimit të tij.

Fjalët e tij, kush janë ata që na i transmetojnë?

Përgjegjja është: Sahabët e tij.

Veprimet e tij, kush na i transmeton?

Përgjegjia përsëri është: Sahabët e tij.

Aprovimin e tij, kush na e transmeton?

Përgjegjia gjithashtu do të jetë: Sahabët e tij.

Për këtë arsye ne nuk mund të shkëputemi nga kuptimi i Kuranit dhe i Sunnetit duke u mbështetur vetëm në aftësitë tona gjuhësore. Kjo nuk do të thotë se për gjuhën s'kemi nevojë, jo.

Ne jemi plotësisht të bindur se joarabët, të cilët nuk e zotërojnë gjuhën arabe kanë rënë në gabime të shumta, e veçanërisht kanë rënë në gabim në lidhje me këtë bazë të rëndësishme të fesë, duke mos u kthyer tek selefët (të parët e mirë) për të kuptuar Kuranin dhe Sunnetin.
Me këtë nuk nënkuptoj mosmbështetjën tek gjuha, kjo është e pamundur, sepse nëse duam të kuptojmë fjalët e Sahabëve, patjetër duhet të kuptojmë gjuhën arabe.

Ashtu siç është e domosdoshme gjuha për njohjën e Kuranit dhe Sunnetit po e njëjta domosdoshmëri vlen edhe për këtë pikë. Porse ajo që duam të shpjegojmë është se sqarimi i Muhamedit alejhis-selam, i përmendur në ajetin e mësipërm, ndahet në tri lloje: fjalë, veprim dhe aprovim.



21.Sqarim mbi themelet

Po japim një shembull, ose më tepër, nëse është e nevojshme, për të bërë sa më të qartë këtë lloj ndarjeje, që është mjaft reale dhe plotësisht e drejtë, p.sh. kemi fjalën e Allahut :
وَالسَّارِقُ وَالسَّارِقَةُ فَاقْطَعُواْ أَيْدِيَهُمَا
“Vjedhësit dhe vjedhëses prejuni duart”.62

Shikoni tani se si nuk mund të mbështetemi vetëm tek gjuha në të komentuarit e Kuranit. Vjedhës, në pikëpamje gjuhësore, është kushdo që vjedh një mall nga një vend i ruajtur, çfarëdo qoftë ky mall; edhe pa ndonjë vlerë të veçantë, vezë, për shembull, apo ndonjë qindarkë. Ky, nga ana gjuhësore, quhet vjedhës. Thotë i Lartësuari:
وَالسَّارِقُ وَالسَّارِقَةُ فَاقْطَعُواْ أَيْدِيَهُمَا
“Vjedhësit dhe vjedhëses prejuani duart”.63



A i prehet dora çdo njeriu që vjedh?

Përgjegjja:

“jo”.

Përse? Sepse sqaruesi, i cili mori përsipër këtë shpjegim, i Dërguari i Allahut na e ka bërë të qartë se kush janë ata vjedhës, të cilëve u pritet dora duke thënë:
لا تقطع إلا في ربع دينار فصاعدا
“Nuk ka prerje (dore) përveçse për çerek dinari e sipër”.64

Kushdo që vjedh diçka me vlerë më të ulët sesa çereku i dinarit, edhe nëse, nga ana gjuhësore quhet “vjedhës”, nga ana e Sheriatit nuk llogaritet si vjedhës.

Atëherë nga këtu arrijmë në një përfundim shkencor, me të cilin shumë nga studentët e dijes janë të panjoftuar.

[abdurrahman_tir]

22.Gjuha e trashëguar dhe gjuha legjjislative

E ky përfundim na tregon ne, se nuk kemi të bëjmë vetëm me gjuhën arabe të trashëguar por kemi edhe gjuhën e Sheriatit (terminologjinë legjislative), e cila na ka ardhur prej Allahut.

Arabët që flisnin gjuhën në të cilën zbriti Kurani, ishin të panjohur me këtë lloj terminologjie.

Kur thuhet “vjedhës” nga ana gjuhësore, përfshihet çdo vjedhës, por kur përmendet vjedhësi nga ana ligjore, nuk përfshihet çdo vjedhës, por vetëm ai që vjedh çerek dinari e sipër.
Pra këtu kemi një shembull praktik se si ne s'mund të jemi të pavarur në të kuptuarit e Kuranit e Sunnetit vetëm duke u mbështetur në njohjen e gjuhës arabe.

Kjo është një mangësi që vihet re tek shumë bashkohorë të sotëm. Kur përdorin vetëm aftësinë e tyre njohëse të gjuhës arabe në intërpretimin e ajeteve Kuranore dhe haditheve të Muhammedit alejhis-selam, i interpretojnë ato në mënyrë të atillë sa që në fund na ofrojnë tefsire-devijante me bidate, të panjohura më parë nga muslimanët.65

Për këtë arsye duhet të kuptojmë se thirrja e vërtetë e Islamit mbështetet në tri shtylla: Kurani, Sunneti dhe rruga e ndjekur nga të parët tanë të mirë.
وَالسَّارِقُ وَالسَّارِقَةُ
“Vjedhësit dhe vjedhëses…”; atëherë nuk mund të komentohet ky ajet sipas rregullave të gjuhës së folur, por sipas gjuhës së Sheriatit, e cila thotë:“Nuk ka prerje (dore) përveçse për çerek dinari e sipër”.

Allahu, në vazhdim të ajetit të sipërpërmendur, thotë:
فَاقْطَعُواْ أَيْدِيَهُمَا
“…prejuani duartë!”

Cila është dora sipas gjuhës?

Sipas gjuhës, dora shtrihet nga shpatulla deri tek majat e gishtërinjve.

Në ç'masë pritet?

Këtë gjë e sqaroi i Dërguari i Allahut në veprimtarinë e tij.

[abdurrahman_tir]

23. Sunnetet Vepruese

Ne nuk kemi ndonjë hadith që të na bëjë të ditur vendin e prerjes së dorës drejtpërdrejti nga fjalët e tij, por kemi një shpjegim të mbështetur në vetë praktikën66 e Muhammedit alejhis-selam.

Si e njohëm ne këtë zbatim praktik?

Prej të parëve tanë të mirë, sahabëve të Muhammedit alejhis-selam.
Ky, pra, është lloji i dytë; shpjegimi me anë të praktikës.

Ndërsa lloji i tretë është aprovimi i Muhammedit alejhis-selam për diçka që as nuk ndalohet e as nuk qortohet prej tij.

Ky lloj aprovimi nuk është as fjalë e as vepër e tij, por është një veprim, të cilin e kryen dikush tjetër, kurse reagimi i Muhammedit alejhis-selam për këtë konsiston në të vëzhguarit dhe të aprovuarit e tij.

Kur ai shihte diçka dhe heshte, pra aprovonte, kjo shndërrohej në diçka të aprovuar dhe të lejuar.
Ndërsa kur shihte diçka dhe tërhiqte vërejtje ndaj saj, edhe nëse ajo bëhej nga ndonjë prej sahabëve, por vërtetohet se ai e ka ndaluar, atëherë kjo gjë e ndaluar prej tij ndryshon plotësisht nga ajo që ai e aprovonte. Po ju jap një shembull.



24. Sunnetet aprovuese:

Transmetohet nga Abdullah Ibën Umeri të ketë thënë: “Pinim në këmbë e hanim në ecje e sipër në kohën e të Dërguarit të Allahut”67.

Na tregon Abdullahu në këtë hadith për dy gjëra: të pirët duke qenë në këmbë dhe për të ngrënit duke ecur, si dhe na bën të ditur se kjo ndodhte në kohën e Muhammedit alejhis-selam.

Cili, pra, është vendimi i Sheriatit për këto dy gjëra?

Nëse zbatojmë fjalët tona të mëparshme, le të mundohemi të nxjerrim normën e Sheriatit për këtë gjë, natyrisht duke pasur parasysh pa tjetër diçka: njohja e fjalëve të Muhammedit alejhis-selam, praktikës dhe aprovimit të tij.

Nëse i kthehemi Sunnetit Sahih (autentik) në lidhje me çështjen e parë, me të cilën sprovohen mjaft muslimanë, për të mos thënë shumica e tyre, duke kundërshtuar fjalët e Muhammedit alejhis-selam e që është të pirët në këmbë.
Ishin ata të cilët kanë pirë në këmbë….

Ishin ata që kanë mbajtur flori….

Ishin ata që kanë veshur mëndafsh….
Këto janë disa të vërteta, të cilat nuk mund të mohohen.

Mirëpo a i aprovoi ato Muhamedi alejhis-selam?

Përgjigja është: Aprovoi disa dhe ndaloi disa të tjera.

Ajo që ai e ndaloi u kategorizua tek të ndaluarat dhe ajo që ai e aprovoi u klasifikua tek të lejuarat.

E ndaloi pirjen në këmbë në mjaft hadithe në të cilët nuk dua të thellohem për të mos dalë jashtë teme, e para: nga tema që kam në programin tim për këtë temë duke lërë kohë për pyetje.

E dyta:Dhe për arsye se kjo është çështje që kërkon një trajtim të veçantë, por më mjafton t'ju përmend juve një hadith sahih, të cilin e transmeton Imam Muslimi në Sahihun e tij nga Enes Ibën Maliku-radijallahu anhu-, të ketë thënë: “E ka ndaluar i Dërguari i Allahut të pirët në këmbë.”

Në transmetim tjetër thuhet se i Dërguari i Allahut e ka qortuar të pirët në këmbë.

[abdurrahman_tir]

25.Ndalesa e pirjes në këmbë

Atëherë kjo gjë, që siç mësojmë nga hadithi i Ibën Umerit, që ndodhte në kohën e Muhamedit alejhis-selam u ndalua prej tij dhe u shëndërrua, kështu, në një çështje të abroguar përmes këtij ndalimi.
Kurse përsa i përket pjesës së dytë të hadithit, që lidhet me të ngrënët në ecje, nuk na ka ardhur ndonjë ndalim nga ana e Muhammedit alejhis-selam.
Kështu pra, nga ky aprovim përfituam një normë ligjore të Sheriatit.

Po mjaftohem me kaq për domosdoshmërinë e mbështetjes në të kuptuarit e Kuranit e Sunnetit me atë, në të cilën gjendeshin të parët tanë të mirë (selefus- salih).

Njeriu nuk duhet të distancohet në të kuptuarit e Kuranit e Sunnetit duke u mbështeturit vetëm në njohuritë personale të tij, për të mos thënë në injorancën personale !!-!

Tani që u bë e qartë rëndësia e kësaj çështjeje se të komentuarit e të kuptuarit e Kuranit duhet realizuar vetëm në përputhje me menhexhin (metodologjinë) e të parëve tanë të mirë (selefus-salih).Të përmendim disa shembuj.



26. Grupet e humbura

Muslimanët që në kohët e hershme janë përçarë në rryma e grupime të ndryshme, siç mund të keni dëgjuar për Mu'tezilët68, Murxhiat69,
Havarixhët70, Zejditë71pa përmendur shiitët72 e rafidët etj..
Nuk ka asnjë prej këtyre grupeve, sado të humbur që të jenë, që të mos bashkohen me pjesën tjetër të mulismanëve në parimin se ne mbështetemi në Kuran e Sunnet.



27. Motodat-Thirrjet e grupeve të Humbura

Asnjë prej tyre nuk thotë se nuk mbështetët në këto dy burime, sepse nëse do ta thoshte këtë dikush prej tyre, do të dilte prej Islamit tërësisht.73

Atëherë përse gjithë kjo përçarje përderisa të gjithë pretendojnë se bazohen tek Kurani e Sunneti?
Edhe unë dëshmoj për ta se bazohen në Kuran dhe Sunnet, por si ka qenë ky bazim?

Kjo mbështetje nuk mund të konceptohet e shkëputur pa shtyllën e tretë: të parët tanë të mirë (selefus- salih), duke vënë në dukje këtu edhe diçka tjetër, atë se Sunneti ndryshon shumë nga Kurani fisnik për arsye se Kurani është i ruajtur e i mbledhur ndërmjet dy kapakëve të mus'hafit (fletëve ku është shkruar), siç e dinë të gjithë.
Ndërsa Sunneti së pari duhet thënë se është i shpërndarë nëpër qindra libra, për të mos thënë nëpër mijra, një pjesë e madhe e të cilëve vazhdojnë të jenë në një botë të panjohur, në botën e dorëshkrimeve (të pabotuara).74
Së dyti edhe librat e njohura sot përmbajnë si hadithe sahih, ashtu edhe daif.

[abdurrahman_tir]

28.Obligushmëria e Pasimit të Sunnetit të Vërtetë

Ata, të cilët bazohen tek Sunneti, qofshin nga ata që i përkasin Ehli Sunnetit dhe Xhematit dhe në atë në të cilën ishin të parët e mirë (selefus-salih) apo qofshin nga grupet e tjera, shumë prej tyre nuk e dallojnë dot Sunnetin sahih nga ai daif dhe bien në kundërshtim me Kuranin dhe Sunnetin për shkak të mbështetjes tek hadithet e dobëta apo mevduah (të shpifura).

Ajo çka dua të them është se disa prej grupeve, të cilat i përmendëm pak më parë, mohojnë disa të vërteta nga Kurani dhe nga Sunneti i Muhamedit alejhis-selam.

Këtë gjë e kanë bërë më parë por edhe sot e kësaj dite .

Kurani Famëlartë u tregon dhe i përgëzon besimtarët me një mirësi mjaft të madhe, të cilën do ta arrijnë ditën kur do të takojnë Allahun. në Xhennetin e mrekullueshëm, ku Ai do t’u shfaqet atyre.

Besimtarët do ta shohin Atë, siç thotë një dijetarë selefij75 :
“Do ta shohin besimtarët (Allahun) pa mënyrë sesi dhe pa përngjasim dhe pa shëmbëllim (me askë)”.

Për këtë ekzistojnë fakte në Kuran dhe dhjetra fakte në hadithet e Muhamedit alejhis-selam .76

Si mohonin këto mirësi disa prej sekteve të djeshme dhe të sotme?

Përsa i përket të djeshmëve, ata ishin Mu’tezilitët.

Sot, me sa di unë, nuk ka në faqe të dheut asnjë grup që të shprehet: “ne jemi Mu’tezilitë, ne jemi në rrugën e Mu’tezilitëve.



29. Shkrirja e Mu'tezilëve por ..

Por unë kam parë një njeri të çmendur77, i cili deklaronte se ishte mu’tezilit dhe mohonte disa të vërteta të Fesë, sepse ai i ishte mbeshtetur kaplloqes së vet.
Mu’tezilitët e mohuan këtë nimet dhe thanë me mendjet e tyre të dobëta se është e pamundur të shihet Allahu ..

Ç'farë bënë atëherë?

A e mohuan Kuranin? Allahu thotë në Kuran:
وُجُوهٌ يَوْمَئِذٍ نَّاضِرَةٌ , إِلَى رَبِّهَا نَاظِرَةٌ
“Atë ditë do të ketë fytyra të ndriçuara që tek Zoti i tyre shikojnë”78.

A e mohuan këtë ajet?

Jo, nëse do ta mohonin, do të bënin kufr e do të dilnin nga Islami, mirëpo deri më sot Ehli Sunneti i vërtetë i ka gjykuar Mu’tezilitët si të humbur e të devijuar,79 por nuk i sheh ata jashtë Islamit, sepse ata nuk e mohuan këtë ajet, por mohuan kuptimin e tij të vërtetë, kuptim, të cilit i ka ardhur shpjegimi në Sunnet, siç do ta sqarojmë më poshtë.

Allahu na bën të ditur për besimtarët që do të jenë në Xhennet se:
وُجُوهٌ يَوْمَئِذٍ نَّاضِرَةٌ , إِلَى رَبِّهَا نَاظِرَةٌ
“Atë ditë do të ketë fytyra të ndriçuara që tek Zoti i tyre shikojnë”. 80
Ata e interpretuan dhe shtrembëruan atë.

Besuan tek fjalët e tij dhe e mohuan kuptimin e tij.