Dje u prezentua per here te pare ne Paris premiera apo para- premiera e filmit te Yljet Aliēka, "Njė lutje dashurie" me Arta Dobroshin dhe Tedi Papavrami, nė sallen e kinemas te universitetit Sorbone Nouvelle ku pas filmit pati edh njė debat rrethė ketij filmi, kritika dhe polemika mes shikuesve qe autori skenaristi si dhe regjizori Aliēka betohej se do ta mbroje iden e ketij filmi deri ne fund !

Permbajtja;

Ngjarja zhvillohet ne njė qytezė, ku jetojne dy bashkesi, krishtere dhe musliman, menjehere pas rėnjes se diktatures ne Shqiperi njerzit pas shume dekadash te mbyllur ne vetevehten e tyre me ideologji komuniste ku ēdo fe ishte e ndaluar, tani perseri te lirė, secili mundohet ta gjeje vetevehten duke u rrokollisur nga nje fe ne tjetren pa ditur as rregullat fillestare sepse ēdo gje ishte fshir ne memorjen e se kaluares...
Pra njerzit e persekutuar lirohen nga internimet, njeri nder ta edhe personazhi kyē i ketij filmi Hasani i cili pas 18 vitesh izolimi lirohet dhe tani si profesion zgjedh te jete imam i xhamis se qytezes por perballe, jo larg, eshte edhe kisha per komunitetin te krishtere....

Mu perballe xhamis, Zeneli pret me padurim kthimin e ēunit te tij nga Parisi, Joni, i cili kishte perfunduar shkollen e "arteve te bukura" (interpretuar nga Tedi) dhe posa kthehet ne shtepi i gezuar deshiron te qendroje pergjithemon ne shtepi por...
Permes motres se tij(si zakonishte(njohje pas njohje hesapi) njoftohet me Lizen (Arta Dobroshi) me profesion mesuese...dhe se shpejti lind dashuria, kuptohet, duke filluar me pozime, portreti zgjate disa ditė sa per te lindur dashuria me ketyre dy terinjeve...
E keqja e Jonit ishte se thirja e zerit te muezinit(imamit) nga minarja e xhamis perballe dritares se shtepise e bezdiste teper se nuk ishte mesuar...me keto ndryshimet e reja...

Dite pas ditesh zeri i hoxhes filloj e te ngritet edhe njė shkallė mė teper sa qe bezdis tani jo vetem Jonin por tere qytezen.
banoret filluan te shqetsohen, te dy komunitetet filluan te acarohen mes veti, tani edhe krishteret filluan te zgjasin kohen e rrahjes se kembanes se kishes edhe me gjate se me pare, si pergjigjeje e ngritjes se zerit te madh dhe teper melankolik qe leshonte i shkreti imam...nga ballkoni i minares...

E gjithe kjo polemike rritej e shtohej nder banoret te cilet nuk kuptonin kete ndryshim qe vetem pas kthyerjes se Jonit nga Pariisi filloi konflikti ndere fetar duke i hedhur fajin hoxhes per shqetsim tej mase...ku toleranca fetare kishte humbur rregullat...

Mirepo si ne ēdo qyteze te vogel njerzit behen kurreshtare dita me distes dhe fillojne hetimet per te zbuluar kete ndryshim se nga vjen ky shqetesim i papritur qe e kaploi njerzimin.

Me ne fund fajtori u gjete; pas disa vezhgimeve te fqinjeve ia arrijne te zbulojne se hoxhen e mundonte diēka teper ne shpirtė !

A mos valle kishte vrejtur diēka te pa parė ende ne jeten e tij nga ballkoni i minares se xhamisė ?

Fqinjet tani me e kishin zbuluar, iu mbetej vetem se ne drejtim te ciles dritare i shkonin syte imamit....

Kuptohet tani pasi qe Joni dhe Liza kishin renė ne dashuri, vizita e mesueses ne dhomen e Jonit shtohej dita me dites por edhe zeri i hoxhes ngritej me ritmin e dashuris se ketyre dy te rinjeve !

E kemi parasysh tani se ku eshte i gjithe halli i ketij konflikti nderfetar ?
Kush e ndezi zjarrin i pari, zeri melankolike i hoxhes apo dashuria e zjarrte e dy te rinjeve ?
Megjithese syzheu ecen deri diku por prap se prap mbeten pyetje jo naive qe do i shtroheshin autorit te kesaj ngjarje ose pse jo edhe personazheve ?
A mund ti themi tani Jonit; o Joni, mbylli dritaret, ve ndonje zare qe te mos dukeni fare kur perqafoheni ne dhom me Lizen se nuk i dihet, dikush mund t'iu vreje perballe, dhe me e keqja njė imam xhamije, e keni ēmendur njeriun e shkrete...jeni pa intimitet fare !

Ngatrresat ndere fetare fillojn e keqesohen, i vetmi shpetim; ose te ikte Joni nga ka ardhur, ne Paris, ose te shkarkohej hoxha nga puna gjoja se s'ka ndrgjegjeje te paster ose te plaste lufta, tjeter rruge nuk u mbetej banorve te qytezes...
Joni e Liza (siē e prisnja) vendosin te ikin nga vendi, Liza ti leje nxenesit e saj te dashur... ashtu, sa keē...

kjo per mua eshte tablloja me e shemtuar e ketij filmi; autori e lene kete vend e kete popull pa ardhemeri, e vetmja rruge per te rinjet na qenka ikja jashte vendit per te gjetur rehatin sepse nuk jetohet mbrennda me nje mentalitet te tilel ballkanike, nuk jetohet dot nga zhurma e larte e e zerit te myezinit, pes here ne ditje !

imagjinojeni njehere se ēka bluan ne trurin e nej te huaji sot ky imazh i tillė ?
Ani se Shqiperia ka vende te bukura, me plazhe te mrekullueshme per turistet e huaj...

Me e keqja eshte se vete autori Hylljet Aliēka pohon se Shqipria vuan nga imazhi dobet qe te huajt kane pr te ! ?
Pome kete film, si mendon autori ta permirsoje imazhin e vendit te tij, pasi qe eshte edhe me detyr ne Paris, me fonkcion; Ambasador i Republikes se Shqiperisė ?

Me kete film mendon se do e eprmirsoje imazhin e vendit te tij ?

Kjo eshte e kunderta, ndoshta edhe gabohem por ende ne jeten time film me te shemtuar me te llomitur per imazhin e popullit shqiptar nuk kam pare se sa ne kete film.

Me teper ky film i drejtohet atyre azil kerkuesve; ata qe dojne ta leshojne Shqiperin, te ikin nga tmerri, me pretekst se gjoja atje mbretron tani je diktatur e re, diktatura e zhurmes sepse vritet timpani i veshit te njeriut.
Nuk e di se a ka ne konvenca nderkombtare nje rezolut te tilellė qe nejriu ta leshoje vendin e tij pershkak te zhurmes ?

Nejse, pas filmit pati edhe nje debat ku autori me ngulem mbronte filmin e tij.
Nje shikues u prezentua, tha ; une jam nga Sudani, axhai i imi ka shtepin ashtu afer xhamis atje ne Sudan mirepo ka bere paditje kunder hoxhes qe ia leshonte teper zerin e CD-sė keshtu qe ka fituar gjyqin, dhe shtoi, a ka te drejte edhe ne Shqiperi te beje padi kunder zerit te hoxhes, shtoi ky shikuesi.
Mirepo as autori dhe askush tjeter nuk pati mundesi ti japi pergjigjeje, autori vetem se rrudhi krihet, ēka ti thoshte ?

Merreni me mend tani, ku eshte Sudani atje ne Afrikė e ku jemi ne, shqiptaret e mjer me trup e shpirte ne kete europė...
Me e keqja eshte edhe kjo se ku e gjeti autori kete hoxh qe ta beje kurban ?

Pra filmi ka edhe pas filmin, nuk po flas ketu fare njehere per artin, as per menyren e aktrimit, as per tekniken e filmit as per zhurmen dhe muziken e filmit qe shkon e behet melos i atij zhanrit te filmave te Kustorices apo te Goran Paskaleviēit...keto kritika do vijne pastaj...
Kur njeriu deshiron te fuse therren ne kembė te shendosh ajo eshte tjeter gjė, autori ka bere kete film sipas novel se tij mirepo nganjehere vijne shumepyetje;
A na duhen syzhe te tilal ne shqiptarve sot ?

Aimund te mbrohet se ky eshte ballkani me keto meta ose ky eshte realiteti i hidhur i yni, kete secili e di se jemi ne nje rruge qorre me keto fe, jemi te shenuar edhe nga historia edhe nga perendia pergjithemon, eshte e pakthyeshme kjo rruga e jonė !