Nezir Myrta

[ZANOR]

Nezir Myrta / FJALA E FTOFTË




Fjalë e ftoftë
është vdekja


ecim kah pikëpjekja


shumë ma mirë i vdekur
se sa bar i dergjur plastik
art artificial pa blerim
trup plepi e erë djepi


vdekja është fjalë e ftoftë

më vret -
vdekja e të dashurve -
vdekja në trojet trime
vet kurrë s'pata dro
moti ia kam hjekë dhëmbjen vetit

posa t'i frigohesh vdekjes
ajo fill të troket në derë

dera ime prore hapekrah


e vrave një -
bëre deren e hekurt
i vrave dy -
lëre deren e drurit
vrave dyzet e sipër
deren lëre hapekrah

jo, deren hapekrah e vet shpatit

Brechti pasi foli për turpin e kombit të tij tha:
'Tigrat i vrava e m'grinë pleshtat!'

Më vdiqe moj fjalë e fortë
më ndoqe moj fjalë e ftoftë

do të të bëj shkrum!
[/B][/B]

[ZANOR]

Nezir Myrta / BIJTË E SHTRIGAVE




Shtrigat -
pollen në Ballkan
u rriten n'mes nesh
bijtë e shtrigave

atëditesot

nuk prajnë se kafshuari
edhe atë që nuk e hangër as lufta
e hanë -
bijtë e shtrigave

ditenpërdiell

tëvona -
i thehet rrumi në um
dhe i han vet shtriga
bijtë e vet

natenpërhanë

hangtë -
kërhanë e gërrshanë!

kohë shtrigë
Ndalohu!

[ZANOR]

Nezir Myrta / KURRË S'U MËSOVE





Kush ka faj -
pse nuk din me dashtë

e ke dikund një fije geni
heret të lidhur nyje
e nuk të len kurrë me pa ditë
ta ka ndarë rriten

ta rrumcallen kokën
me grisa të mprehura
në dorën tënde -
sikur i bie briskut të rruzes n'rryp

e ata ruaje si sytë -
nyjen e fijes së genit tënd
veç për t'zezen tënde

nuk e din as emrin tënd
nuk e njeh as vetveten
nuk ia din hadin vetit
plesht n'sy të herojve

nuk i beson as dores sate
e të vie të shohesh -
çka nuk iu beson as syve tuaj
nuk t'bie n'mend as për emër tënd

i nxënë kopil -
kah fryn veriu e kah frynë era
ara e bardhë e fara kah ban dreqi vo

egjër rrënzë kallirit të grurit
e kujton se edhe sot -
han kush bukë egjre

kurrë s'u mësove me dashtë

kurrë nuk dijte -
se si rritet kopeja
veç bënu tri e ujku përmbi
ujk në shoqishoin


kurrë s'u mësove!

[ZANOR]

Nezir Myrta / ROBI DHE LIRIA








Është shumë vështirë -
i robëruari të mësohet me lirinë

rob i lirë

përditë i turitur robzoti e robnjeriu shekullor
iu kanë mësuar veshtë me urdhëra të huaja
me moton irike hypset'vrava e zhdrypset'vrava

tash i doli edhe vehtja qejfit


a ka buzëqeshje ma të thellë që ta dridhë shpirtin
kur i friksuari i përbuzuri i shtriri përtoke para të huajit
i parodi i pasoji i paqenëni hungron në t'vetin poatyre rrugëve
që dje ishin të lara n'gjak nga shkopijt plumbat e vargojt e tankeve

mos me t'njoftë, shtrënjtë të blejë!

Liria është një fushë e gjërë e pamatur
mate hapin e qite vrapin -
fusha e gjanë, n'mujsh me i dalë mbatanë
askuj nuk i bëhet vonë!


Dridhje neverike!


Liria është një qiell i hapur i paskaj
mati krahët a i ke krahshqiponje
askuj nuk i bëhet vonë!

Liri absolute ke veç kur t'i lajshë duart!
_________________

[ZANOR]

Nezir Myrta / PRISHTINA




Prini Prishtina
me zëra nga troje të Shqipes

zëra të rij shpëtuar pahiri nëpër kukama shekujsh

zëra të lindur nga gjamët e vuajtjes deri n'Ka të Zi
zëra mjerimi të lindur edhe atje ku dreqi ban vo
atje ku nuk mundi të shkeli lirë as armiku ma i fshtirë

nga shkrepat e Tuzit e kreshtat e Dushkajes
nga shpatet e Podgurit e djerrinat e Drenikës
nga zhvinat e Kaçanikut e kërrshat e Dibres

zëra të lindur nëpër flakë e tym kohërash të nxime

erdhen e prinë në Prishtinë
e nëpër flakë e sollen lirinë

Prishtina zëri i trojeve të Shqipes!

[ZANOR]

Nezir Myrta / THEATRI I KOHËS SONË

Prova prova prova
Në Theatër
derisa të ndahen Rolet...
Premiera duhet të japet sëshpejti
Regjisori Sylejman Lokaj
është në hall të madh
as në Qiell as në Tokë

nuk e gjenë askund -
aktorin kryesor Nik Bardhin
Heroin e dramës "Ura e Shënjtë"
as në Tokë as në Qiell
Roli Kryesor jam Unë


Kapedan i kapedanëve të Rrafshit të Dukagjinit

qysh para Epokës së Re
mjellmat e bardha nga kaltria
korba të zi mbi lisa të varreve tona
paralajmërojnë



Përsëritjen e Historisë

Ku gojohen mesveti
Urata e Mallkimi në Kosovë
si rriçnat i hanë sorrat e larme
Historia e shtrirë Shtat'bojë njeri!
Nuk dua të shtrihem
Dua të Flijohem -
Mbi Urën e Shënjtë!



Vertikalisht!



Prova prova prova
Provohet Mbrëmja me Aktorët
Në Theatrin e Kohës Sonë -
Derisa të shfaqet Premiera!



(1987)

[ZANOR]

Nezir Myrta / KROJET E HUAJA TË LËNË NË HËNË



ç'nxierr fjala



ç'po beni

a kaq të pamëshirshëm ndaj fjalës

flokët e dimrit ju vëjnë në gjumë

ju përkundin dritëzat kristal nga acari

nuk e shihni kohën duke reshur mbi krye

qenkeni lodhur nga vrapi i fjalës

fajet e fjalës janë faje të mëdha

burime të ngrime akull ku rri shqipja maje shkrepash

zgjohuni e mos shtërzeni

a kaq fort qenkan ngrirë burimet e fjalës?

Deri në Hënën e Tretë do tu ngrihen shikimet

e do shikoni nënakull bebëza të hapura kah qielli

zgjohui e mos shtërzeni

nuk e shihni se edhe lotët janë ngrirë?

Nxierrni damarë të rinj nga toka e zanoreve

nuk e dini se ka edhe lumenj nëntokësor?

Eh! Mjerë për kronin që s'ka më ujë as gurrë

dhe e mashtrojnë rrjedhat e shirave të verës!

Rrëmih nën guri të fjalës thellë nën gjuhë të tokës sate

se krojet e huaja të lënë në Hënë!

[ZANOR]

Nezir Myrta / MOS BËNI DIELLIN MU SHUA


IN MEMORIAM



- Diellza E Rrezarta -

Përkujtim:

- Diellza Berishës e
- Rrezarta Tullarit, që humben jetën tragjikisht dhe
- Dy Nënave të Tyre - Përkujtim, në vend urimi 2009!




Mos e bëni aq me e plasë gurin,
Mos e bëni që dielli sot mu shua -
Rrezarta Diellza në Ju kanë nurin!

Nuk kthehet kurrë çka ka shkua:
Po t'i ktheni vajet Tuaja Një Fuqi,
Mos të bëhet jeta lot një prrua!

Kthehet diç tjetër ashk përsëri
Prore Diellza Rrezarta janë aty -
Parasyve atë s'mund ta kuptoni!

Ato i keni ag e terr rreze në sy
Ruani shpirtat e Tyre në fjalë!
Ruajini mendët që keni në kry'!

Mundet mosozo rëndë me dalë
Ju përciell Juve kudo ai kujtimi -
Mos i bëni lotët krejt aq të valë!

Mundohuni prore që nga pikëllimi,
Ta bëni ofshamën si rreze t'artë -
Për Ju Nëna lot si krejt rruzullimi!

Dielli Diellzen në rreze prore bartë,
E çka t'i them unë n'vaje një nëne -
Që edhe vet mjalti i duket thartë!

Ngushllimi kotet në gjak në vene,
Gropën n'zemër mbusheni Besim:
Gjithkah po ndjekë vdekja kretene!

Nuk i ndaj dy ëngjuj të rrinë shqim
Rrezarta e Diellza me të njejtin fat -
Paten le të prehen tok një amshim!

Shih të njejtin emër edhe Diellza pat
Ashtu siç janë Dy emrat përjetësues,
T'pavdekshme prore kudo i kemi ngat!

Diellza vie me një tufë rrezesh n'dorë
Rrezarta Diellore n'vend loti siell fat -
Të dyjat i përjetojmë lule në kurorë!

Diellza Rrezarta ne na ndritin prore -
Me t'njejtat rreze të bardha borë,
Shohim çdo ag Të Dyja dorpërdore!

O Nëna Ju keni veç kujtime të mira,
Të Dyjave ua siellin Dritën Hyjnore -
Mos u fundosni prore në pshëretira!

Diellza Rrezarta një kumtim amshimi,
Kuptim përjetësie emra prore t'gjallë!
Ato janë Dy Shpirta që flakron agimi!

Na kujtojnë çdo ditë që të kemi mall
Fshini ata lot që Ju rrjedhin vetiu -
Me psherëtima ndaj vdekjes përballë!

Dy Drita T'Syve - Dy Nënave shkrum,
Nga hijet e liga që iu sollen vërdallë -
Mbahuni të forta e qendroni shumë!

Se lotët e Juve - trazojnë Përjetsinë,
N'secilen pikëloti ua trazoni shpirtat -
Diellza e Rrezarta janë me Perëndinë!

(30.12.08.)

[ZANOR]

Nezir Myrta / ORA E POPULLIT






Ora e popullit-
Ishte gjarpëri i madh në themel të shtëpisë
Ora e shtëpisë - roje kundër të ligave

Shtëpia ka pas Orë
e njeriu ka pasë Orë

me dy gjarpërinj në bark ka luftuar

po njeri prej tyre flinte në gjumë
- e nuk i bëhej vonë për ashjë

njeriu e gjarpëri jetojnë në një truall
as nuk ia sheh njeriut ëndrrat -
mësa ia sheh gjarpërit këmbët

Njeriu me Orë e ka shpëtuar një shtëpi një katund
Një qytet një popull e ka shpëtuar një botë -

Mallkimi më i madh është me te vdekë Ora

popullin mund t’a shpëtoj veç një minut
Ora e popullit- Ora që rrin zgjuar -

Ora e Gjallë!

Mvaret a e ka populli Oren e vet zgjuar
a e ka Oren vet brenda epikës së tij

mosozot dikush të shkeli në sofrën e bukës
E të Beses -

nga padituria bën cdo gjë të ligë
edhe e vret veten -
kur nuk gjen tjeter shteg te kaloj ferrin e ligesise

mosozot njeriu me shkelë mbi gjakun e vet
nuk i del askund ilaç brënda Tokës e Qiellit!


- Qoftë Ora e Mirë e zgjuar!

[ZANOR]

Nezir Myrta / KËNGA E POPULLIT







Kënga e popullit -
e kënduar nën hundë
kur nuk donte të merr vesh mali
- as të sheh fusha

kur vlon e gufon shpirti
i ka ardhë deri në fyt

këngë e kënduar nëpër tymëra flakë e lot

këngë e kënduar e pashkruar -
pa shkronja as ortografi pa laps as shtypshkronje

këngë që gufon në zemër
e,
vlon përgoje shkrum i gjallë

e kënduar në hasra çerga qylyma
- në gryka maja e shkambinj malesh

gjithnatenelume - pa shtie gjum ne sy
me vaj në buzë
e,
lotet pikën në çergë e lotet pikën në shkamb

e pika e shpoi gurin duke rrehë në një pikë!

Kënga e popullit u këndua
deri iu këput fija lahutes e teli çiftelisë

lahuta e çiftelia mbeten atditesot varë -
u pre kënga në kulla u pre kënga në shkëmbinj

kënga është vaji i burrit

edhe para djepave edhe para varreve

edhe kur hëna u përgjak mbi mal
edhe kur dielli u lind si gjaku në agim

edhe kur Hëna ishte sosur
edhe kur vaji ishte nisur

edhe kur dielli u zu me kuçedër
jehoi kënga e popullit
e,
shpërtheu vaji i burrit:

-O lum për ty o për të lumin Zot
O në këmbë u çua Sokol e Halili

e,
doli Zana E Malit
e,
mali ushtoi prej djalit

kur këqyrën në varr -
gjeten veç 'i grusht eshtra

e zana mori malin
e toka mori djalin

e,
kënga mbet Vaji i Burrit!