Close
Faqja 2 prej 10 FillimFillim 1234 ... FunditFundit
Duke shfaqur rezultatin 21 deri 40 prej 192
  1. #21
    i/e regjistruar
    Anëtarësuar
    19-06-2008
    Postime
    3,176
    PERSONI I JEZU KRISHTIT NË BIBLËN


    1.JEZUSI I NAZARETIT.


    1) Gjendja eskatologjike e Jezusit.

    b) Pra, për të, lajmi është ëskatologjik: ai kryen pikësinymin e Zotit duke e përmbledhur atë.
    Kështu Jezusi gjendet i lidhur me Besëlidhjen e Vjetër.
    Ai admiron Gjonin si të fundin e më të madhin e profetëve: “Në të vërtetë unë po ju them: ndër ata që kanë lindur prej gruas,nuk ka dalë asnjë më i madh se Gjon Pagësuesi”; por, meqenëse mbretërimi i Zotit ka përuruar një epoke të re, Jezusi vazhdon: “Megjithatë më i vogli në mbretërinë e qiejve është më i madh se ai (Mat 11,11v).

    Torrkerry

  2. #22
    Erga omnes Maska e fisniku-student
    Anëtarësuar
    11-10-2006
    Vendndodhja
    Nën hijen e Diellit
    Postime
    4,408
    toni77_toni
    Krishterizmi, Kisha Katolike ka besuar në Krishtin Zot dhe Njeri qe nga koha e apostujve. Ka besuar në Trininë e Shenjët. Të gjithë e dimë se Ati, i Biri dhe Shpirti i Shenjët quhet Trini. Andaj per të dokumentuar se siç thua ti: "te Krishteret e Trojeve Shqiptare kan pasur nje besim te pastert deri ne Fund te shek XIX d.m.th kan besuar ne Monoteizem klasik (Nuk ka existuar Triniteti si Kend"! Po te postoj ku dokumenti më i mirë është Formula e Pagëzimit ku eshte edhe histori e gjuhes shqipe. Kjo verteton se Trinia ekziston edhe më parë në besimin e Krishterë në trojet shqiptare, besimi i në Trini ka ekzistuar qe ne fillim.
    Toni !!

    E kisha fjalen per Besimin Praktik ne Popull,d.m.th ai besim qe praktikohet ne Popull,realisht kam pasur kontakte te shpeshte me te Krishter shqiptar ,mirpo perpos qe e kan bere kryqezimin me duar ne Trup,tjeter gje nuk ke mundur qe te verejsh se kan qasje ndaj Trinitetit.

    Doren ne Zemer po te shikojm konkretisht faktin se sa eshte perqindja e Popullit te krishter qe e kuptojn thelbin e Trinitetit ateher del se jo me shume se rreth 2 % e te Krishtereve jan ne gjendje ta kuptojn thelbin e Trinitetit.

    Keshtu qe ,sinqerisht duhet te ndalemi dhe te meditojm ,vall qfar eshte kjo lloj Alternative te te Besuarit qe eshte aq e veshtire dhe e komplikuar per tu kuptuar nga Njerzimi i thjesht. Pse ndodh kjo gje qe te veshtiresohet dhe Komplikohet Besimi,kur dihet se Besimi eshte i thjesht dhe dihet se existon nje Zot ,ateher pse ngacmohet psikika e njeriut me menyra te tjera te te besuarit ne Zot.

    Kur dihet se vetem nje Perqindje e vogel e te krishtereve jan ne gjendej ta kuptojn Trinitetin ,ateher po i bie se shumica e te krishterev nuk jan Besimtar te Krishter,sepse nuyk po arrijn qe te kultivojn kete menyre te te besuarit ,qe praktikohet te te Krishteret. Pse Ndodh nje gje e tille ,kur dihet se Te besosh eshte diqka e thjesht d.m.th sipas definicioneve te besimi eshte edhe ky Definicion:" Te Besosh do te thote , te Bindesh me Zemer , te Deshmosh me Gojë dhe te Praktikosh Obligimet qe te urdheron Zoti"

    D.m.th ky eshte definicioni i te besuarit dhe po quditem se pse te Krishteret e bejen aq te pakuptuar Besimin ,duke komplikuar aq shume ,sa qe vetem po te thellohesh dhe te mendosh dhe meditosh ,futesh ne dilema sa qe nuk del dote prej tyre .

    Kalo mire Toni dhe ke pershendetje nga Une ,Rrespektoj Punen tende qe vazhdimisht bene ne senzibilizimin e Fes sate.
    "Idea është Këshilltari më i mirë i Veprës"

  3. #23
    i/e regjistruar
    Anëtarësuar
    19-06-2008
    Postime
    3,176
    1.JEZUSI I NAZARETIT.


    2) Gjendja eskatologjike e Jezusit.

    c) E reja rrënjësore e mbretërisë së Zotit nuk qëndron në faktin se është e pranishme, por edhe në natyrën e saj.
    “Që nga ditët e Gjon Pagëzuesit deri tani, mbretëria e qiejve sulmohet me dhunë, janë të dhunshmit që ua rrëmbëjnë [atyre që duan të hyjnë në të]” (Mat 11,12).

    Prandaj Jezusi duhet të ngrihet kundër përkrahësve të rendit sabatik e ritual
    të vendosur nga doktorët e Ligjit me kazuistikën dhe stërtollimet e tyre
    (lezo: Mat 15, 1-20; dhe 23, 1,33).

    Por duhet edhe gjithashtu të spastrojë pritjen e bashkëkohesve të vet, që e ngatërrojnë mbretërinë e Zotit me çlirimin kombëtar e tokësor

    [ Mat 16, 22: Atëherë Pjetri e ndau veças dhe i tha: Mos e thashte, Zotëeri!
    Ty s’do të ndodh një gjë të tillë!”;

    Mat 20,21: Jezusi i tha: “Çka dëshiron?”.
    Ajo përgjigji: “ Urdhëro që këta të dy, bijtë e mi,
    të rrinënë mbretërinë tënde njëri në të dhjathtën
    e tjetrri në të majtën tënde”;

    Mat 21, 9: E populli që shkonte para e pas tij, brohoriste: Hosana Birit të Davidit...;

    Lk 19,11:Ndërsa ata po e dëgjopnin, ai shtoi shëbëlltyrën për arsye se mendonin
    se do të vinte Mbretëria e Hyjit aty për aty, pse Jezusit ishte afër Jeruzalemit;

    Lk 22,38: Ata i thanë “Zotëri, ja, këtu dy shpata! Ai u përgjigji: “Mjaftojnë!”;

    Lk 24, 21: Ne shpresonim se ai do të çlironte Izraelin. E përmbi të gjitha këto –
    sot është e treta ditë me që ndodhën këto ngjarje...;

    Gjn 6,15: Kur Jezusi jetoi që se duan të vijnë e ta kapin për ta bërë mbret,
    u tërhoq përsëri në mal, krejtësisht vetëm;

    Vap 1,6: Tani ata që ndodhën bashkë me të, e pyetën:
    Zotëri, athua do ta ripërtërish në këtë kohë mbretërinë e Izraelit?].

    Jezusi mban megjithatë distancë me Gjon Pagësuesin
    [Mat 11,11:...megjithatë, më i vogli në Mbretërinë e qiellit është më i madh se ai;

    Mat 11,2-4: Tashti, kur Gjoni dëgjoi në burg për veprat e Krishtit,
    dërgoi nxënësit e vet për ta pyetur: “A je ti “Ai që do të vijë”,
    apo duhet të presom një tjetër?”
    Jezusi përgjigji: “Shkoni e tregoni Gjonit çka po dëgjoni e çka po shihni...”].

    Sikurse Gjoni Pagwzuesi, edhe Jezusi kërkon konvertimin e plotë, por në vend që të lajmërojë dënimin e shpejtë nga një Zot shpagues, si bëri Gjoni

    [ Mat 3,7-12: Kur pa se shumë farizenj e saducenj po i vinin në pagëzi, u tha: “Pjellë shligash, kush ju mësoi t’i ikni zemërimit që po vjen?
    Bëni, pra, vepra të denja kthimi! As mos t’ju bjerë në mend të thoni në vete: ‘Kemi atë Abrahamin!’ sepse unë po ju them: Hyji mund t’i nxjerrë Abrahamit bij edhe prej këtyre gurëve!
    Tashmë sëpata u vu në rrënjë të lëndëve: çdo lëndë që nuk jep fryt të mirë, pritet e qitet në zjarr.
    Unë po ju pagësoj me ujë në shenjë kthimi, porse ai që po vjen pas meje, është më i fortë se unë e vetë nuk jam i denjë as t’ia zbath të mbathurat: Ai do t’ju pagëzojë me Shpirtin Shenjt e me zjarr.
    Ai ka në dorën e vet terplotën e do ta pastrojë lëmin e vet; grurin e vet do ta mbledhë në grunar, kurse bykun do ta djegë në zjarr të pafikshëm”],

    Ai shpall një vit hiri

    [Lk 4,19: Shpirti i Zotit është mbi mua...Ai më dërgoi...të shpall vitin e hirit të Zotit”].

    E tillë është gjendja e vetme ku Jezusi e sheh të arsyeshme të ndodhët.
    Gëzimi u premtohet atyre që e zbulojnë thesarin (Mat 13,44v).
    Lum ata që e jetojnë atë orë!

    Torrkerry

  4. #24
    i/e regjistruar
    Anëtarësuar
    19-06-2008
    Postime
    3,176
    PERSONI I JEZU KRISHTIT NË BIBLËN


    1.JEZUSI I NAZARETIT.


    2) Vendimi ndaj Jezusit.

    Është e kotë të kërkohet se kur do të bjerë kjo orë: “Mbretëria e Zotit nuk mund të hetohet. Nuk do të thonë “ajo është këtu” as “ajo është atje”; sepse Mbretëria e Zotit është mes jush

    [Lk 17,20v.: I pyetur prej farisenjve: “Kur do të vijë Mbretëria e Hyjit?”, ai u përjigji: ‘Mbretëria e Hyjit nuk vjen në mënyrë të duksme, as nuk mund të thuhet: “Qe këtu!” ose “Qe atje! “Porse, ja, Mbretëria e Hyjit është mes jush!”].

    Mbretërimi i Zotit jo vetëm se është duke ardhur, por që tani është në mes të të gjithëve: mjafton të njihen kohët mesianike dhe të hidhen shikimet tona mbi Jezusin.

    Kush është, pra, Ai?
    Ky Jezusi nuk është një rabin i zakonshëm, që shpjegon Shkrimet e Shenjta, ai mëson me autoritet

    [Mk 1,22: Njerëzit mbetën të habitur nga mësimi i tij, sepse i mësonte si ai që ka autoritet e jo porsi skribët].

    Ndryshe nga profetet, ai nuk thotë vetëm “orakullin e Perëndisë”, por shpall: “dhe unë, po ju them (lexo si shembull kapitullin e peshtë e Shën Mt), duke paraprirë deklaratat e veta me një dëshmi solemne: “Me të vërtetë po ju them”, si përgjigje e një fjale të dëgjuar fsheurazi.
    Madje ai guxon të krahasohet me personazhe të famshme të BV: “Këtu ka më shumë se Jonas...Këtu ka më shumë se Salomon (Mt 12,41v; Lk 11,31v).

    Prandaj të konvertohesh në Zotin do të thotë të “ndjekësh Jezusin, të vendosësh për atë ose kundër tij: “Kush nuk është me mua, është kundër meje dhe kush nuk mbledh me mua, shpërndan” (Mt 12,30)

    Të dëgjosh Jezusin do të thotë të dëgjosh vetë Zotin, sepse është njësoj si “të ndërtosh shtëpinë tënde mbi shkëmb” Mt 7,24).

    Por, përballë një Jezusi, sjellja e të cilit çorientohet, si mund të merrët një vendim të tillë?
    Jezusi e di fort mirë: “Lum ai që nuk skandalizohet prej meje! (Mt 11,6).

    Për këtë arsye, Jezusi duhet ta përligjë pretendimin e vet, jo duke deklaruar identitetin e vet, por duke treguar se ka një lidhje të vetme me Atin.
    Për atë gjithçka është e mundshme, sepse beson

    [Mk 9,23:...nëse mund të bësh gjë, na ndihmo! Ki mëshirë për ne!”
    “Nëse mund të bësh gjë...! – përgjigji Jezusi – Gjithçka është e mundshme për atë që beson!”]

    në një fe që do të të jetë prototipi i çdo feje

    [Heb 12,2: me shikim të drejtuar mbi Autorin dhe Përkryesin e fesë, Jezusin].

    Për më tepër ai i flet Zotit si “Babait” të tij

    [Mk 14,36) E thoshte) “Abba! Atë, ti mundesh gjithçka! Largoje prej meje këtë gotë, por jo çka dua unë, por çka do ti!”]

    e duke u bashkuar me traditën apokaliptike të Danielit (lexo Dan 2,23-30), ai guxon të pohojë se misteret janë zbuluar për të, sepse ai është “i Biri në marrëdhënie unike me “Atin”

    [Mt 11,25vv: Në atë kohë, Jezusi mori fjalën e tha:
    “Po të bekoj, o Atë, Zotërues i qiellit dhe i dheut,
    që i fshehe këto gjëra nga të dishmit e nga të urtit,
    e ua zbulove të vegjëlve.
    Mirë, o Atë, pse të pëlqeu ty kështu!
    Ati më dhorëzoi mua gjithçka dhe askush s’mund ta njohë Birin
    përveç Atit, dhe askush s’mund ta njohë Atin, përveç Birit
    e përveç atij kujt do Biri t’ia zbulojë”].

    Megjithatë nuk ia vesh vetes njohjen e çdo gjëje

    [Mk 13,32) “Sa për atë ditë e për atë orë, s’di askush, as engjëjt në qiell, as Biri,
    por vetëm Ati]

    dhe ia nënshtron vullnetin e vet vullnetit të Atit

    [Mk 14,36) E thoshte: “Abba! Atë, ti mundesh gjithçka! Largoje prej meje
    këtë gotë, por jo çka dua unë, por çka do ti!”;
    Mt 20,23: Jezusi vijoi: “Me të vërtetë ju do ta pini kelkun tim,
    por të më rrini njëri në të djathtën e tjetri në të majtë,
    nuk është në dorën timë t’jua japë, por do t’u jepet atyre,
    për të cilët u bë gati prej Atit tim”].

    Mirëpo duke lënë mënjanë vargun e të dërguarve të Zoti

    [Mk 12,6) Kishte vetëm edhe një: djalin e vet të dishirit.
    Të sprasmin ua dërgoi atë. Mendonte:’Do të ma nderojnë djalin’],

    Ai identifikon mbretërinë e Zoti me vetë përsonin e tij; këtë p. Sh. na e sugjeron shëmbëlltyra e Mbjellësit (Mt 13,3-9) dhe na e tregon sjellja e tij ndaj të varfërve dhe mëkatarëve, simboli i qëndrimit të vet Zotit (Lexo Lk 15).

    Torrkerry
    Ndryshuar për herë të fundit nga toni77_toni : 02-03-2009 më 12:59

  5. #25
    i/e regjistruar
    Anëtarësuar
    29-07-2008
    Postime
    285
    fisnik-student, meso.
    Per fen time ti nuk di e nuk kupton asgje.
    E lexova temen: eshte Jezu Krishti eshte Zot. Jo Trini!
    Je nje hetues jashtezakonshem: vetem 2%...
    Ji serioz

  6. #26
    i/e regjistruar
    Anëtarësuar
    19-06-2008
    Postime
    3,176
    PERSONI I JEZU KRISHTIT NË BIBLËN


    1.JEZUSI I NAZARETIT.


    3) Jezusi dhe e ardhmja. –a)


    Jezusi ka jetuar si një Jude i mirë.
    Por ai i zotëron traditat judaike, të cilat i vlerëson në bazë të vullnetit të Zotit, me të cilin ruan marrëdhënien e vetme, që kemi përmendur.
    Ai vjen për të përkryer Ligjin dhe Profetët,

    [Mt 5,17: Mos t’ju shkojë ndër mend se erdha për ta shlyer Ligjin ose Profetët!

    Jo, s’erdha të shlyejm, por të përkryej].


    Ideali i dashrisë absolute që propozon, i turbullon stërhollimet e kazuistikës
    dhe mbetet i pazbatueshëm për atë që nuk e ndjek Jezusin.
    Ky ideal mund të synohet mirë dhe të arrihet vetëm me një varësi të ngushtë ndaj tij: “Ejani tek unë...sepse zgjedha ime është e ëmbël dhe barra ime e lehtë

    [Mt 11,28v: Ejani tek unë të gjithë ju që jeni të lodhur prej barrës së rëndë
    e unë do t’ju çlodh. Merrni mbi vete zgjedhën time
    e pranoni t’ju mësoj unë që jam zemër butë e i përvujtë.
    Kështu do të gjeni pushim për shpirtrat tuaj,
    sepse, vërtet, zgjedha ime është e ëmbël e barra ime e lehtë].

    Jezusi e përkryen më shumë traditën profetike kur, në kundërshtim me bashkëkohësit e vet, lajmëron se edhe paganët do të marrim shpëtim

    [Lk 13, 28vv: Atje do të jetë vaj e kërcëllim dhëmbësh,
    kur t’i shihni Abrahamin, Izakun, Jakobin dhe të gjithë profetët
    në Mbretërinë e Hyjit, e veten të hedhur përjashta.
    E do të vijnë nga Lindja e nga perëndimi, nga veriu e nga jugu
    dhe do të ulen në tryezë në Mbretërinë e Hyjit.
    Po se, ka të prapëm që do të jenë të parët e të parë që do të jenë të prapëm!].

    Që kjo vepër të realizohej, Jezusi a e ka menduar valle se Kisha do ta zinte vendin e tij?
    Do të ishte tepër naive të besohej se Jezusi e ka krijuar Kishën ashtu siç e njohim ne;
    por është gabim të pohohet që Jezusi të ketë menduar, se në vdekjen e vet, nuk do të kishte më vend për ndonjë kohë të ndërmjetme para paruzisë.

    Torrkerry

  7. #27
    i/e regjistruar
    Anëtarësuar
    19-06-2008
    Postime
    3,176
    PERSONI I JEZU KRISHTIT NË BIBLËN


    1.JEZUSI I NAZARETIT.


    3) Jezusi dhe e ardhmja. –b). Rrethi i apostujve dhe dishepujve

    Duke grumbulluar rreth vetes rrethin e dishepujve

    [Lk 10,1v: Pastaj Zotëria i zgjodhi edhe shtatëdhjetë e dy nxënës tjerë
    dhe i dërgoi nga dy e dy përpara vetes në çdo qytet dhe vend,
    ku mendonte të shkojë...]

    dhe në veçanti atë të Dymbëdhjetëve

    [Mk, 3,13: Pastaj u ngjit në mal e i thirri ata që deshi vetë.Ata shkuan tek ai.
    Dhe i emëroi të Dymbëdhjetët (të cilët edhe i quajti apostuj),
    që të jenë me të e t’i dërgojë të predikojnë e të kenë
    pushtetin t’i dëbojnë djajtë...],

    që duhet të vijnë pas tij

    [Lk 9,57-61: Ndërsa po bënin rrugë, një njeri i tha: “Unë dua të vij pas teje kahdo
    që të shkosh!”
    Jezusi i përgjigji: “Dhelprat i kanë strofujt e vet
    edhe shpendët e qiellit çerdhet, kurse Biri i njeriut nuk ka ku
    ta mbështesë kokën!”
    Një tjetri i tha: “Eja pas meje!”
    Por ai përgjigji: “Zotëri, më lejo të shkoj një herë e ta varros tim atë!”
    “Lëri – i përgjigji Jezusi – që të vdekurit t’i varrosin të vdekurit e vet
    e ti shko e prediko Mbretërinë e Hyjit!”.
    Atëherë i tha një tjetër: “Zotëri Unë po vij me Ty,
    por më jep leje njëherë të shkoj e të përshendetem
    me anëtarët e familjes time”.
    “Kushdo – përgjigji Jezusi – që e vë dorën në parmendë
    dhe sillet e shikon mbrapa, nuk është i përshtatshëm
    për Mbretërinë e Hyjit!”],

    për ta shtrirë veprën dhe praninë e tij – fakt historik i njohur, edhe pse është e vështirë të datohet me saktësi –, Jezusi nuk ka dashur padyshim të përurojë një “Kishë të menduar sipas bashkësisë separatiste të Qumran-it,, por të parafytyrojë si do të jetë populli i Zotit në fund të kohëve

    [Mt 19,28-29: Për të vërtetë po ju them: ju që erdhët pas meje
    në ripërtëritje të botës – kur Biri injeriut të rrijë
    mbi fronin e lavdisë së vet – edhe ju do të rrini mbi 12 frone
    dhe do të gjykoni 12 fiset e Izraelit.
    Edhe kushdo që të lërë, për dashuri të emrit tim, shtëpi
    ose vëllezër, ose motra, ose babë ose nënë, ose grua ose fëmijë,
    ose ara, do të marrë njëqind për një dhe do të fitojë jetën e pasosur]

    Nga ana tjetër, ndryshe nga Gjon Pagëzuesi, Ai ka menduar sigurisht se vendosja e Mretërimit të Zotit do të bëhej shkallë-shkallë

    [Mk 4,29: E posa fryti piqet, i vë draprin, sepse është koha e korrjes;
    Sh.mesazhin e shëmbëltyrave në Mt 13,24-30],

    se Simoni duhet t’i forconte shokët e tij në fe

    [Lk 22,32: Por unë u luta për ty, që feja jote të mos mungojë.
    Por ti, kur të kthehesh, forcoj vëllezërit e tu]

    Dhe si dishepujt e tij duhej të vuanin pas vdekjes së tij

    [ Mt 9,15: Jezusi u përgjigji: A është e mundur të mbajnë zi dasmorët
    derisa të jetë me ta dhëndri? Por, do të vijë koha kur do t’ua
    rrëmbejnë dhëndrin. Atëherë edhe ata do të agjërojnë;
    Mk 8,34: Atëherë grishi popullin bashkë me nxënësit e vet dhe u tha:
    “Nëse ndokuh do të vijë pas meje, le t’i bjerë mohit vetvetes,
    ta marrë kryqin e vet e të më ndjekë...;
    Lk 6,22: Të lumët ju kur njerëzit do t’ju urrejnë, kur do t’ju përjashtojnë
    prej rrethit të tyre, kur do t’ju poshtërojnë, kur do ta çmojnë emrin tuaj
    për të pandershëm për shkak të Birit të njeriut].

    Për këtë arsye fjala “ekklesia”, e baravleshme me fjalën aramaike “sod” ose “edah”, e përdorur në Qumran për të shënuar bashkësinë eskatologjike të të zgjedhurve të Zotit, ka mundur të dilte nga goja e Jezusit, edhe pse gjendet në ungjijtë vetëm dy herë

    [Mt 16,18: Edhe unë po të them: Ti je Pjetër-Shkëmb dhe mbi këtë shkëmb
    unë do ta ndërtoj Kishën (= sod-edah) time dhe dyert e ferrit
    s’do të ngadhënjejnë kundër saj!;
    Mt 18,17: Në qoftë se as ata nuk i dëgjon, tregoj Kishës. Nëse as Kishën (sod-edah)
    nuk e dëgjon, mbaje si të ishte pagan ose tagrambledhës].

    Të dhënat e BR do të thjeshtësoheshin, në qoftë se do t’i mungonte Jezusit perspektiva e nje kohe pas vdekjes; kjo gjë nuk përjashton në asnjë mënyrë bindjen përsonale se me vdekjen e tij do të vinte fundi.

    [Khs Mk 9,1: Dhe u thoshte: Për të vërtetën po ju them: ka këtu ndër ju asish
    që nuk do të vdesin para se të shohin se arriti me fuqi Mbretëria e Hyjit”].

    Torrkerry

  8. #28
    i/e regjistruar
    Anëtarësuar
    19-06-2008
    Postime
    3,176
    Citim Postuar më parë nga fisniku-student Lexo Postimin
    Realisht nje Atribut i tillë eshte po aq Inexistent ,sa mund te konsiderohet si nje Shpifje qe meriton qmim Nobel (Nese jepet per Shpifje). Eshte nje gje e rende per nje Besimtar dhe paraqet katalizatorin kryesor qe te provokohet dhimbshem besimi i nje Besimtari.

    "Per ta besuar nje gje te tille ,ateher Logiken duhet te Fusesh ne Gjepë"

    Sipas mendimit tim ,te Krishteret e Trojeve Shqiptare kan pasur nje besim te pastert deri ne Fund te shek XIX d.m.th kan besuar ne Monoteizem klasik (Nuk ka existuar Triniteti si Kend Trefimenzional i te Besuarit),qe pothuajse ka qen pika kyqe qe edhe te mos dallojn ndermjet Muslimaneve dhe keshtu te kultivohet nje Toleranc e mirefilltë,mirpo sipas mendimit tim tek me hyrjen e misionareve te lloj lloj te krishter ne vitet e 90ta ,eshta indoktrinuar Populli i krishter me formula te dyshimta dhe poashtu te quditshme rreth besimit ,formula qe sipas meje vetem se e bejn JoBesimtar nje te Krishter dhe asesi nje Besimtar. Dhe sipas mendimit tim ky lloj formulimi qe per mua konsiderohet jo fetar dhe as hyjnore ,kam frike qe do ndikoj qe te destabilizoj tolerancen fetare e cila ka existuar ne vite ne trojet shqiptare ndermjet te Krishtereve dhe Muslimaneve qe vetem disa gjerave "teknike" i kan dalluar se perndryshe ne Monoteizem si besim nuk kan pasur ndryshime te medha.

    Per mua eshte absurde ti mvishen keso Atributesh nje Profeti qe ka qen si te gjithe profetet vetem se me ndihmen e Zotit ka mundur te i ngjall te vdekurit , Sinqerisht une personalisht provokohem kur ndegjoj kesi etiketimesh ,sepse Isai a.s eshte nje figure qe per qdo Musliman paraqitet si figure e dashur dhe hyn ne radhen e Profeteve qe i ka derguar Allah-u dhe se te etiketohet nje Profet me nje shpifje flagrante siq eshte fakti i Shoqerimit te Zotit me nje Rival - Shok..

    Kaloni mire edhe jam i vetedijshem se keni te drejt ta fshini postimin tim sepse eshte kunder rregullave te nenforumit Katolik,mirpo besoj se mund te sherbej si kritike qe ka qellime te pasterta dhe logjike per Besimin Final ne Zotin.

    I NDERUAR FISNIK, eshte shume e veshtire per mua te kuptoj: jane dymije vjet qe ne vendin tone predikohet se Jezusi eshte Zot, e kjo u be panderprere edhe ne kohet e perndjekeve me çrenjezore. E bejne edhe misionaret qe kane ardhur pas rrenimit te komunizmit.
    Por tani lexo nje deshmi nga ne myslyman, Aerial, tema Siaps Shefet Krasniqi Nene Tereze, postim 426.


    Te thuhen fjale nga hoxhallare e nga njerez te thjeshte qe nuk kan ndikim, do te ishte fare e thjeshte. Ky hoxhe qe perfaqeson fene, qe perfaqeson institucionin, xhamine, te flet kaq hapur e ne kete menyre dhe ne nje pyetje te tille ky vet te marr rolin e gjykuesit, kjo eshte e papranueshme. Jo vetem per faktin pse eshte duke fol per dikend qe s'i perket komunitetit fetar te vetin, po edhe per faktin se eshte duke fol para nje turme shume lehte te manipulueshme dhe eshte duke prediku dhune midis komuniteteve.

    Po i ndaj njerezit ne komunitete, per shkak se keshtu vec ka fillu me u nda bota jone shqiptare sot. Ky fakt duhet te na shqetesoje te gjitheve dhe keta njerez qe predikojne keshtu duhet te izolohen nga shoqeria, nga ne qe e ndiejm veten shqiptare para se gjithash dhe qe krenohemi me njerezit e zot qe i patem e kemi.

    Musliman jam lind vet dhe besimtar i flakte isha deri sa, fillova te ndegjoje njerez si ky Kraniqi qe qajne duke fol e qe folin symbyllur, permendesh.

    Ju lutem, ju qe degjoni ligjeratat e zt. Kraniqit, t'ia beni kete pytje: Po te ishte puna qe te zgjidhte midis dy femrave, njeres katolike shqiptare (ose se paku femer qe i ndalohet me Kuran, hadith) dhe nje vajze te tezes muslimane, cilen do te zgjidhte zt. Krasniqi?


    Faleminderit per vemendjen

    Torrkerry

  9. #29
    i/e regjistruar
    Anëtarësuar
    19-06-2008
    Postime
    3,176
    FISNIK STUDENT, te keshilloj te lexosh edhe cka ka shkruar Llapi ne te njejtin teme:
    Sipas Shefet Krasniqit Nene Tereze, postim 423.
    Pa koment!

    Torrkerry

  10. #30
    i/e regjistruar
    Anëtarësuar
    19-06-2008
    Postime
    3,176
    PERSONI I JEZU KRISHTIT NË BIBLËN


    1.JEZUSI I NAZARETIT.


    3) Jezusi dhe e ardhmja. –c) Një vdekje shëlbimprurëse.

    Për të vlerësuar kuptimin e këtij pohimi të fundit (në postimin më sipër), duhen peshuar fjalë të tjera të Jezusit.

    Jezusi ka parashikuar se po shkonte drejt një vdekje të afërt, siç e pohojnë lajmet që nuk e përmendin Ngjalljen

    [Lk 13,31vv: Po në atë moment iu afruan disa farisenj dhe i thanë: “Dil e ik së kendejmi se Herodi do të të vrasë!”.
    Ai u përgjigji: “Shkoni e thoni asaj dhelpre: Ja, sot e nesër po dëboj djaj e po shëroj, të tretën ditë i jap fund. Porse sot, nesër e pas nesër më duhet ta vazhdoj rrugën, sepse nuk ka hije që profeti të vdesë jashtë Jeruzalemit.
    Jeruzalem, Jeruzalem, që i vret profetët e me gurë i mbyt ata që të dërgohen! Sa herë desha t’i bashkoj fëmjët e tu sikurse klluka i bashkon nën krahë zogjtë e vet...e ju nuk deshët!
    Mirë, pra, ‘shtëpia juaj do t’ju lihet juve!’
    Jo po, unë po ju them: nuk do të më shihni më deri që të vijë dita të thoni: “Qoftë bekuar ai që vjen në emër të Zotit!

    Mk 9,12: S’ka dyshim – u përgjigji – më parë duhet të vijë Elia për të vënë përsëri çdo gjë në vendin e vet. Por pse atëherë u shkrua për Birin e njeriut se i duhet të pesojë shumë e të përbuzet?
    Veçse unë po ju them: Elia erdhi e bënë me të si deshën, po ashtu siç shkruan për të në Shkrimin shenjt”].


    Ai e ka parë këtë vdekje në pikësynimin e Zoti, si një shërbim, si një flijimi shpërblesë

    [Mk 10,45: Sepse Biri i njeriut nuk ershi për të qenë shërbyer, por që ai të shërbëjë e të japë jetën e vet si shpërblim për të gjithë].

    E në çastin e vdekjes, u lë të tijve testamentin e shërbimit të dyanshëm
    [Lk 22,25vv: Atëherë apostujt filluan të grnden ndër vete: cili prej tyre do të ishte më i madhi.
    Jezusi u tha: “Mbretërit e paganëve sundojnë me ta si zotërues; madje ata që sundojnë mbi ta kërkojnë të quhen ‘Bamires’! Ju s’guxoni të bëni ashtu! Përkundrazi, më i madhi ndër ju të jetë si të ishte më i riu, kurse kryetari, sikur të ishte ai që shërben. Cili me të vërtetë është më i madhi: ai që është në tryezë, apo ai që shërben? Vallë, a s’është ai që rri në tryezë? Tashti8,, unë jam ndër ju porsi ai që shërben”]

    Torrkerry




    PERSONI I JEZU KRISHTIT NË BIBLËN


    1.JEZUSI I NAZARETIT.


    3) Jezusi dhe e ardhmja. –d) Një vdekje e vuajtur për një qëllim.

    [B]Këta tregues pengojnë që të shihet Jezusi si një njeri, që do të kishte duruar pa dëshirë një vdekje të shkaktuar prej armiqve më të fortë se ai.
    Shume ekzegjetë shkojnë më larg dhe mendojnë se Jezusi e ka identifikuar ekzistencën e vet me atë të Shërbëtorit të Zotit.
    Në të vërtetë Jezusi e paraqet fatin e vet, atë të Birit të njeriut, me anë të vetë shprehjeve të këngëve të Shërbëtorit tek Isaia (Is 52,13- 53,12): bindja e tij shprehet me “duhet që...”[/B]

    [Lk 17,25: Por më parë i duhet të vuajë shumë e të përbuzet prej kësaj breznie],

    flija e jetës së vet dhurohet për shumicën

    [[Mk 10,45: Sepse Biri i njeriut nuk erdhi për të qenë shërbyer, por që ai të shërbëjë e të japë jetën e vet si shpërblim për të gjithë;
    Edhe Mt 20,28; 26,28; Lk 22,16,18,30]:

    Ai vendos kështu Besëlidhjen

    [Lk 22,20: Ky kelk është Besëlidhja e Re në gjakun tim që derdhet për ju].


    Nëse Jezusi e ka kuptuar kështu vdekjen e tij, përse të mos e ketë parandier ngjalljen e tij?
    Saktësitë që sjellin tri lajmet e mëdha të mundimit e të ngjalljes së Jezusit


    [ Mt 16, 21) Që atëherë jezusi filloi t’u dëftojë nxënëzve të vet se i duhej të shkonte në Jeruzalem, të vuante shumë prej anës së pleqve, të kryepriftërinjvë e të shkribëve, se do ta vrasin e të tretën ditë do të ngjallët’

    Mt 17,22) Kur u bashkuan në Galile, Jezusi u tha: S’do të vonojë e Biri i njeriut do t’u lëshohet në duart e njerëzve dhe ata do ta vrasin e të tretën ditë do të ngjallet;

    (Mt 20,18) Kur Jezusi po njitej në Jeruzalem, i mori veçmas të dymbëdhjethët dhe udhës u tha: Qe po ngjitemi në Jeruzalemm, dhe Biri i njeriut do t’u dorëzohet kryepriftërinjve e skribëve. Ata do ta dënojnë me vdekje, e do ta dorëzojnë paganëve për ta vënë në lojë, për ta frushkulluar e për ta kryqëzuar. Por ai të tretën ditë do të ngjallet”

    Sh pjesë par. Në Mark dhe Lukë],

    bëjnë padyshim që të ndihet ndikimi i bashkësisë fillestare; por feja e Jezusit në ngjalljen e vet brenda një afati shumë të shkurtë, del qartë nga fjalët e tij.
    Si çdo hebre besimtarë, ai e di se do të ngjallet në mbarimin e kohëve (shumë vende në Biblën e dëshmojnë kërë fe në Izrael); përpos kësaj, siç është parë, ai qëndron mënjanë, madje edhe në fund të kohëve, e kemi theksuar tashmë këtë.
    I bindur nga ana tjetër për marrëdhënien e vetme që ka me Zotin e me të gjithë njerëzit, si mund të dyshonte Jezusi për suksesin e fundit të misionit të vet e për një ndërhyrje të veçantë të Atit në dobi të tij?
    Siguria e ngjalljes nuk e shkul sigurisht nga gjendhja njerëzore: i kapërthyer nga ankthi, dridhet në Gjetsemani dhe i duket se është braktisur nga vetë Perëndia: por e di mirë se është “Biri”.


    Torrkerry
    Ndryshuar për herë të fundit nga toni77_toni : 02-03-2009 më 12:56

  11. #31
    "Në fillim ishte Fjala" Maska e toni77_toni
    Anëtarësuar
    09-09-2005
    Vendndodhja
    Kosovë
    Postime
    4,534
    Citim Postuar më parë nga fisniku-student Lexo Postimin
    Toni !!

    E kisha fjalen per Besimin Praktik ne Popull,d.m.th ai besim qe praktikohet ne Popull,realisht kam pasur kontakte te shpeshte me te Krishter shqiptar ,mirpo perpos qe e kan bere kryqezimin me duar ne Trup,tjeter gje nuk ke mundur qe te verejsh se kan qasje ndaj Trinitetit..

    I nderuari Fisniku!

    Shkrimi I yt vertetë është në frymen e dialogut dhe I nevelit. Kështu na ka hije të debatojmë dhe të shkëmbejmë mendimet dhe pervojat tona në lami të ndryshme, e, në këtë rast lidhur me besimin në Zot.

    Ajo qe dua ta them sinqerisht, unë kam shumë miq dhe shokë të besimit musliman, kam ni pervojë të mire dhe të pa harruar, kjo, besoj se do të trashigohet edhe në pasardhsit e mi. Shkurt ajo qe dua ta them është se nuk jam I ngarkuar aspak dhe kur flas flas vetem nga ajo qe e mendoj, pa shibla.

    Jam qytetar I Kosoves, shqiptar I perkas Krishtit – anëtar I kishes katolike. Nuk jam as teolog as prift. Këtë e them për të perseritur edhe niher qendrimin tim.


    TRINIA:
    Edhe unë kohë të gjatë nuk kam mundur të kuptoj Trinitetin, kjo nuk ka ndodhur si e metë e Kishes, Kisha gjithmon e ka predikue Trinitetin. Unë kina veshtirsi per ta pranuar ndersa edhe më vështirë për ta kuptuar. Prifti në meshë, mesimet në Kishë gjithëher kan folur per Tritetin. Nënen dhe prinderit, njerëzit qe I kina afer I kam ndigjue duke folur apo, duke e shprehë në uratë fjalen Trini, por prap un kam patur vështirsi kohë të gjatë. As vetë nuk e kuptoj por ashtu ishte. Ndërkohë kam kuptuar dhe mësuar lidhur me Trinitetin pa ndihmen e askujt, kjo ka ndodhur (eshte mendim I imi) sepse në lutje të pa nderprera iu drejtova Zotit. Ndoshta e quditshme për dikënd por është realitet I imi.

    Kjo, siq thua edhe ti se shumë katolik nuk e kutojnë Trinitetin, vërtetë edhe un kam hasur në shumë njerëz – anëtarë të kishes katolike!! Pse? Mendoj se nuk duhet të gjykojmë, por ajo qe mund ta them është se nuk e kan atë zbulesë të këtij Misteri.

    Tani me kujdes të lutem, perpiqu t’më kuptojsh se qka dua te them. Më e rendësishmja për ta kuptuar është qe un flas në bindjet e mia dhe mësimet biblike. Andaj Fisniku ti si musliman, pasivisoje bindjen tënde për ni moment për t’më kuptuar më lehtë qka dua të them.

    Të krishterët besimin në Zot e mbeshtesin në Bibel. Bibla spjegon shumë here per Shpirtin Shenjt. Shpirti Shenjt (sipas mesimeve biblike) ndikohet në njeri - besimtari merr fuqinë - dhuraten e Shpirtit Shenjt.


    Ni shembull të shkurtë për të speguar lidhur me ato qe thua se disa njerez nuk e kuptojnë Trinitetin, kjo është e vertetë por:

    E thash edhe më parë se ka njerëz të besimit të krishterë që nuk e kuptojnë ndoshta në thelb, por janë pak ata qe nuk e besojnë Trininë, ka pak qe nuk e besojnë Atin, Birin dhe Shpirtin Shenjt, sepse në emër të Trinitetit marrin edhe Sakramentet, duke filluar nga Pagëzimi e gjashtë tjera, duke filluar nga lindja e deri në kalimin nga kjo botë. Nëse ni besimtar nuk e kupton apo nuk mund ta spjegon thelbin e Trinitetit nuk do të thotë se ai apo ata nuk janë të krishterë. I krishteri ka varësi nga Zoti për të zbuluar misteret Hyjnore. Zbulimi bëhet përmes Shpirtit Shenjt. - Dhuratat e Shpirtit janë të ndryshme, por (sipas Bibles) Shpirti Shenjt është i njëjtë. Secili besimtar merr dhuratë të veçantë.

    Bibla:
    “Secili merr dhuratë të veçantë të zbulesës së Shpirtit Shenjt për të mirën e përbashkët. Dhe njëmend, Shpirti Shenjt i jep njërit fjalën e urtisë, kurse i njëjti Shpirt Shenjt një tjetri i jep fjalën e dijes; po i njëjti Shpirt Shenjt një tjetri i jep fenë, një tjetri prapë, i njëjti Shpirt Shenjt, i jep dhuratën e shërimeve; një tjetri pushtetin për të bërë mrekulli, një tjetri profecinë, një tjetri aftësinë të dallojë shpirtrat, një tjetri zotësinë e gjuhëve të ndryshme, një tjetri shtjellimin e gjuhëve. E të gjitha këto i bën një i vetmi Shpirt Shenjt duke i ndarë veçanërisht secilit ashtu si Ai do. (1 Kor 12; 7-11)

    Si perfundim, nëse dikujtë I mungon dhurata e zbuleses së Trinitetit, me siguri ai ka dhurata të tjera që vet Zoti ia ka zbuluar, ose urtinë, apo humanizmin, dashurinë, etj kështu qe gjithsecili shpetohet nga Zoti duke vepruar nën fuqinë e Shpirtit Shenjtë për të “miren e përbashkët”. Un pajtoj plotësisht aty kur thua se: “d.m.th sipas definicioneve te besimi eshte edhe ky Definicion:" Te Besosh do te thote , te Bindesh me Zemer , te Deshmosh me Gojë dhe te Praktikosh Obligimet qe te urdheron Zoti". Kjo është e vertetë. Psh ka plot njerëz qe nuk kuptojnë ndonjëren nga misteret të Zotit, por ata janë të bindur me zemer në Zotin dhe këtë e deshmojnë me Gojë dhe me vepra. Unë mendoj se shpetimi nuk vjen nga aftësia e njohurisë vetem mbi një mister të Zotit, sepse ai me siguri e njef të tjetren, gjithsecila e ka vleren e vetë nëse është në sherbim të Zotit dhe të afermit, - vëllaut njeri.

    Në vijim dua të shkëputi vetem disa rreshta nga Libri – veper e imja ku flitet për Trinitetin.

    Fisniku, nuk kam qellimin të bindi në Trininë, por, qellimi im është të spegoj pakëz sepse e shoh, - shumë her, te besimtarët musliman se kjo luan ni rrol shumë të rendësishem si arsye e bindjes tyre se besimi në Trinitet është I gabuar.

    Shumë her muslimanët thojnë se Triniteti nënkupton “tre Zota”! Prite Zot. Secili I Krishterë duhet ta besoj dhe ta shpall Një ZOT dhe pos Tij nuk ka tjeter.


    Pra, Trnia e Shenjtë është Një ZOT - por, tri Vetje hyjnore. Nuk janë Dy apo Tre sikurse thuahet nag besimtarët e besimeve të tjera.

    Trinia e Shenjte është bashkësia e Atit, Birit dhe Shpirtit Shenjt, bashkësi dashurie, jo bashkësi e qenieve të ndryshme, sikurse tek njerzit, por bashkësi në të njëjtën esencë hyjnore.

    Kjo është njëjtësi apsolute e Vetjeve në varësi të Dytës prej të Parës, kurse të Tretës prej të Parës dhe të Dytës; në "të qenet - eksistimin" e amshueshëm tė Hyjit si At, Bir dhe Shpirt Shenjt përkundrazi "lindjes" së Vetjs së dytë dhe "hukatjes" sė Vetjes sė Tretë. Prandaj forma konkrete dhe mënyra e bashkësisë trinitare pranë ndryshmërisë së Vetjeve në të njejtën kohë (një Hyj - tri Vetje hyjnore)


    Por, Ati është Vetja e parë hyjnore sepse është burimi i dy Vetjeve tjera (Krs. Gjn 1, 18). Mirëpo, ky kryevend (parësi) nuk do të thotë se ai është më i lartë (më i fortë) nė rendin e eksistencës: Ati nuk është më i madh (i lartë) se Biri as Shpirti, sepse të Tretë janë të një eksistence - natyre mes veti, por Ai posedon (ka) kryevendin zanafillor. Hyji (Zoti) është At me relacionin (raportin) e atërise, Biri eksiston si Bir me relacionin (raportin) e bijërisë kurse Shpirti me relacionin (raportin) e "hukatjes".

    Si perfundim, prej gjithë asaj që e thash shkurtimisht, dmth se Ati, e Biri dhe Shpirti Shenjt vërtetë në eksistencën hyjnore e përbëjnë një Hyj (Zot) të vetëm. Të përkryer në gjithëka. Ati e lind Birin prej shekujsh, Biri rrjedh prej Atit kurse Shpirti Shenjt prej Atit dhe Birit duke e formuar ashtu një bashkësi të përkryer. Ai është një ZOT i vetëm të cilin e pėrbejnë tri Vetje hyjnore, të cilat dallohen mes veti, por jo edhe në esencë. Të Tretë janë të një eksistence - natyre mes veti.

    Duke mbetur në shpresë se bisedat dhe shkrimet tona nuk do të kufozohen kurr, me bindje se secili njeri është krijesë e Zotit dhe I thirrur në sherbim të Tij në lami të ndryshme. Me lutje qe secili ta jetoj Zotin dhe bekimet e Tij, të aftësohemi për ta dashur njëri tjetrin si e duam vetveten, po e perfundoj këtu duke uruar suksese dhe bekime të Zotit.

    Zoti qoftë përher me ty.
    toni77
    Gjej kohen të lexosh, është themel i të diturit.

  12. #32
    i/e regjistruar
    Anëtarësuar
    19-06-2008
    Postime
    3,176
    PERSONI I JEZU KRISHTIT NË BIBLËN


    1.JEZUSI I NAZARETIT.


    3) Jezusi dhe e ardhmja. –e) BIRI I PERËNDISË.

    Mbetet edhe një pyetje e fundit.
    Për të zbuluar kush ishte, a ka zgjedhur Jezusi një mjet të shpejtë, duke përdorur formula të zakonshme në Judaizëm, si Mesia, Biri i Zotit, Biri i njeriut?
    Në Ungjitë këta tituj dëgjohen në mënyrë të njëjtë nga goja e tij.
    Mirëpo, duke lënë anash emërtime: “Biri” dhe “Biri i njeriut” që mund t’i mohohen kategorikisht Jezusit, kritikët mendojnë se Kisha që po lind, nuk e ka shtrëmbëruar, por e ka nxjerrë në pah mendimin e Jezusit, duke bërë që ai të thotë se është “Biri i Perëndisë” ose “Mesia”.
    Jezusi nuk e ka marrë nismën të shpallet Mesi, emër që vetëm vdekja në kryq do t’ia hiqte dykuptimësinë; por i vë bashkëkohësit në udhën e njohjes kur u ndalon dishepujve që të zbulojnë identitetin e tij të vërtetë

    [Mk 8,27-30: Jezusi i nis me nxënësit e vet drejtë fshatrave të Cezaresë së Fuilipit. Udhës i pyeti nxënësit e vet:
    “Çka thonë njerëzit, kush jam unë?”.
    Ata i përgjigjën:
    “Disa thonë se je Gjon Pagëzuesi, do tjerë Elia, do tjerë prapë se je njëri ndër profetë”.
    Atëherë i pyeti ata: “Po ju, kush thoni se jam?”
    “Ti je Mesia!” – i përgjigji Pjetri.
    Ai u urdhëroi reptësisht të mos i tregojnë askujt këtë gjë për të],

    kur ai e lë veten të brohoritet si Bir i Davidti në çastin e hyrjes së tij në Jeruzalem (Mt 21,1-9);
    ose kur kryepriftit që e pyeste: “A je ti Biri i të Bekuarit?”, ai i përgjigjet në mënyrë të fshetë sipas formulës më të vjetër të Mateut: “Ti po e thua” (Mt,26,64).

    Qëndrimi i tij tregon sheshit se Jezusi nuk u jep rëndësi këtyre “titujve”, që, padyshim, do ta kishin shtrëmbëruar marrëdhënien e vërtetë që donte të caktonte me njerëzit.

    Duke u paraqitur si njeri, që ka një marrëdhënie të vetme me Zotin dhe të vetme me të gjithë njerëzit, Jezusi ka bërë pyetjen përfundimtare: “Po ju, kush mendoni se jam unë? (Mt 16,15).

    Torrkerry

  13. #33
    i/e regjistruar
    Anëtarësuar
    19-06-2008
    Postime
    3,176
    TONI77 TONI.

    Ne nje menyre te heshtur (implicite- por reale, te ndjeshme) ne e perjetojme misterin e Trinise, edhe pse nuk e kuptojme ate, kur per shembull marrim pjese ne meshen.
    Me Eukaristine ne e adhurojme, falenderojme, lavderojme Hyjin, Atin tone i gjithpushtetshem, burim i çdo shenjterie. Jezu Krishti, vetia e dyte e Trinise si Shenjte e ben kete duke ia ofruar Atij veten ne lterin-kryq dhe veten ne popullin qe e ka bashuar me veten e qe eshte Korpi mistik i tij qe eshte kisha, prej te ciles ai Kristi eshte i pandare. Gjithe realitet qe nderhyn me marredhenje dashurie ne ate moment, jane Shpirti i Shenjte qe vazhdon e do te vazhdoje misiomnin e Kristit pas meshes.
    Te gjithe katolike, qe nuk mund te kuptojne misterin (Hyji eshte gjitnje Hyji e ne jemi gjithmonwe njeres, e dime dhe e kuptojme kete) kane ekzperiencen e kesaj pjesemarrjeje.

    Torrkerry

  14. #34
    i/e regjistruar
    Anëtarësuar
    19-06-2008
    Postime
    3,176
    PERSONI I JEZU KRISHTIT NË BIBLËN


    2. JEZUSI ZOT, KRISHTI E BIR I PERËNDISË.


    Kësaj pyetjeje (Kush mendoni se jam unë?) dishepujt nuk ishin në gjendje t’i përgjigjeshin ashtu si duhet, para se Jezusit, i vdekur në kryq, t’u dilte atyre i gjallë në disa shfaqje.
    Duke iu përgjigjur me fenë e tyre nismës së Jezusit, dishepujt zbulojnë kuptimin e jetës dhe misterin e personit të Jezusit të Nazaretit.
    Për të shprehur këtë kuptim ata përdorin për Jezusin disa tituj të marrë nga e folura tradicionale, duke u dhënë atyre një kuptim të ri.
    Formulimet janë të ndryshme dhe të hamendshme sipas dhuntive të secilit dhe sipas mjediseve ku jeton.
    Kjo kristologji ka padyshim një histori, por nuk mund ta përshkruajmë në mënyrë të sigurt, duke qenë se burimet i paraqesin në mënyrë të përzier fundin palestinez dhe interpretimet helenistike.
    Mirëpo kemi mundësi të dallojmë kuptimet e para të misterit të Jezusit dhe pastaj këndvështrimet tipike të Ungjilltarëve

    1) Afrimet e para me misterin.-

    Në formulimin e përvojës së Pashkëve mund të bashkohen katër përspektiva, që do të mund të pasqyronin një farë shvillimi historik
    Në shenjën e paruzisë pohohet lartësimi qiellor i Jezu Krishtit.
    Kryqi shpërblyes e përqëndron kërkesën mbi Shërbëtorin.
    Më në fund vëmendja drejtohet te njeriu Jezusi, së pari në misterin e personit të tij, pastaj në marrëdhënien e tij me rruzullimin.
    Kjo paraqitje do të përdorë sidomos rrëfimet e fesë dhe himnet, materiale përpara teologjisë paliniane ose paraqitjeve ungjillore, megjithatë zgjatjet teologjike të Besëlidhjes së Re të tregohen si referim.

    Torrkerry

  15. #35
    i/e regjistruar
    Anëtarësuar
    19-06-2008
    Postime
    3,176
    PERSONI I JEZU KRISHTIT NË BIBLËN

    2. JEZUSI ZOT, KRISHTI E BIR I PERËNDISË.

    1. Afrimet e para me misterin.

    a) Jezusi i ngjitur në qiell, Zoti e Krishti.

    Meqenëse kanë qenë në kontakt me Jezusin kur ishte i gjallë, dishepujt shpallin : “Zoti e ka ngjallur nga të vdekurit”

    [1 Sel 1,10: Sepse njerëzit vetë tregojnë...si u kthyet kah Hyji prej idhujsh, që t’i shërbëni Hyjit të gjallë e të vërtetë dhe që ta prisni nga qielli Birin e tij, të cilin e ngjalli nga të vdekurit, Jezusin, që na shpëton nga hidhërimi i ardhshëm;

    Rm 10,9: Sepse në qoftë se me gojë e dëshmon se Jezusi është Zot dhe në qoftë se Hyji e ka ngjallur prej të vdekurish, do të shëlboesh;

    Rm 8,11: Nëse Shpirti i atij që e ngjalli nga të vdekurit Jezusin banon në ju, atëherë Ai që ngjalli Krishtin prej të vdekurve, do t’i japë jetë edhe trupit tuaj të vdekshëm me anë të Shpirtit të vet që banon në ju;

    Gal 1,1: Pali, apostull, jo prej njerëzve as me anë të ndonjë njeriu, por me anë të Jezu Krishtit edhe të Hyjit Atë, që e ngjalli Jezusin prej të vdekurve – dhe të gjithë vëllezërit që janë me mua;

    1 Pt 1,21: Në saje të tij (=Jezu Krishtit) ju besoni në Hyjin që e ngjalli nga të vdekurit dhe i dha lavdi, kështu që feja juaj dhe shpresa të jenë në Hyjin;

    Vap 4,10: ...le të dijë secili prej jush dhe mbarë populli i Izraelit: ky njeri qëndron para jush shëndosh në saje të Emrit të Jezu Krishtit Nazarenas, që ju e kryqëzuat, por që Hyji e ngjalli prej se vdekuri].

    Ky pohim nuk është marrë duke u nisur nga një reflektim mbi ndonjë tekst të Shkrimit të Shenjt, por ai shpreh drejtpërdrejt me ndihmën e gjuhës teologjike judaike të njalljes, se përvoja e Pashkës kërkon lartësimin dhe hypjen në fron të Jezusit, siç e tregojnë përvoja e Shtjefnit dhe ajo e Palit

    [Vap 7,56: dhe (Shtjefni) tha: Qe, po e shoh qiellin e hapur dhe Birin e njeriut në të djathtën e Hyjit;

    Vap 9,3: Kur duke udhëtuar, iu afrua Damaskut, papritmas e shndriti një dritë prej qiellit. U rrezua për tokë dhe dëgjoi një zë që i tha: Saul, Saul, pse po më salvon?;

    Vap 22,6: Pali tha: “Ndërsa po udhëtoja, dhe po afrohesha Damaskut, papritmas, rreth mesditës, prej qiellit më shndriti një dritë e madhe, unë rashë për dhe e dëgjova një zë që më tha: Saul, Saul, pse po më salvon?;

    Vap 26, 13: Isha duke udhëtuar – e ishte pika e mesditës – kur që, o mbret, shoh se po vjen prej qiellit një dritë më e shndritshme se dielli – më mbuloi me dritë mua dhe bashkudhëtarët e mi];

    Kësaj të dhënë fillestare të fesë së krishterë i përgjigjet brohoritja shumë e vjetër aramaike “Marana tha”

    [1Kor 16,22: Të fala me dorën time: Pali.
    Kush nuk e do Jezu Krishtin, qoftë i malkuar!
    Marana tha!;

    Zb 22,20: Ai që i dëshmon këto thotë: Po, po vij për së shpejti!
    Amen! Eja, o Zot, Jezus!],

    Do më thënë sipas interpretimit më të mundshëm: “Eja, o Zoti ynë!”
    Ajo saktëson se Jezusi, i lartësuar dhe i kurorëzuar në qiell, është “Gjykatësi” eskatologjik; përveç kësaj ajo sqaron kuptimin e vërtetë të ardhjes së Jezusit të lavdëruar

    [Vap 1,11: dhe u thanë: O burra Galileas, pse rrini kështu duke shikuar kah qielli? Ky Jezus, që prej jush u ngrit në qiell, do të kthehet pikërisht kështu, si e patë se shkoi në qiell!],

    ardhje e cila nuk është një kthim i thjesht në fund të kohëve, por një shfaqje që vazhdon gjatë rrjedhjes së historisë së njerëzve: Jezusi është Zotëria i historisë

    [Mt 28,18.20: Jezusi u afrua dhe u tha: “Më është dhënë çdo pushtet në qiell e në tokë...Mësoni të zbatojnë gjithçka ju kam urdhëruar! Dhe, ja, unë jam me ju gjithmonë – deri në të sosur të botës!”]. (vazhdon).

    Torrkerry

  16. #36
    i/e regjistruar
    Anëtarësuar
    19-06-2008
    Postime
    3,176
    PERSONI I JEZU KRISHTIT NË BIBLËN

    2. JEZUSI ZOT, KRISHTI E BIR I PERËNDISË.

    2. Afrimet e para me misterin.

    a) Jezusi i ngjitur në qiell, Zoti e Krishti.(vazhdim).

    Një tjetër shprehje e vjetër, e përpunuar pa dyshim në kishat heleniste, është shpallja e fesë: “Jezusi është Zot”

    [1 Kor 12,3: Prandaj po ju them: askush që flet në ndikimin e Shpirtit të Hyjit, nuk thotë : Qoftë malkuar Jezusi!,
    Por edhe askush nuk mund të thotë as : Jezusi është Zot!. veçse nën veprimin e Shpirtit Shenjt;

    Rm 10,9: Sepse në qofrtë me gojë e dëshmon se Jezusi është Zot dhe në qoftë se në zemrën tënde e beson se Hyji e ka ngjallur prej të vdekurish, do të shëlboesh;

    Fil 2,11: dhe çdo gjuhë do të dëshmojë: Jezu Krishti është Zot! Në nder të Hyjit Atë],

    “e shpallur” edhe ajo në mjedis liturgjik.

    Kjo nuk është një formulë e thatë e fesë, por një akt mirënjohjeje dhe nënshtrimi ndaj Zoti që u bë Jezusi.

    E lajmëruar kështu, natyra e kësaj ngjarjeje do të jetë e saktësuar falë Shkrimeve.
    Profecitë Mesianike (2 Sam 7,14; Ps 2,7; 110,1), ndihmojnë në këtë mënyrë të kuptohet se Jezusi “u bë Zot dhe Krisht”

    [Vap 2,36: Le ta dijë, pra, pa farë dyshimi mbarë populli i Izraelit se mu këtë Jezus, që ju e kryqëzuat, Hyji e bëri Zotëri e Mesi],

    se “u bë Biri i Perëndisë

    [Rm 1,4: mbi Birin e vet,, i cili është për kah trupi, pasardhës i Davidit, por i dëftuar për Birin e Hyjit me të gjitha pushtet me anë të Shpirtit Shenjt mbas ngjalljes prej të vdekurve, mbi Jezu Krishtin, Zotin tonë;

    Vap 13,33: E ne u shpallim Lajmin e Gëzueshëm se premtimin që Hyji ua pat dhënë etërve, na e plotësoi neve, bijve të tyre, duke e ngjallur Jezusin, sikurse shkruan në Psalmin e dytë: Ti je biri im, unë sot të linda];

    ai rri në të djathtën e Perëndisë

    [Vap 7,56: Vap 7,56: dhe (Shtjefni) tha: Qe, po e shoh qiellin e hapur dhe Birin e njeriut në të djathtën e Hyjit;

    Rm 8,34: Kush do të dënojë? Krishti Jezus vdiq, për më tëpër edhe u ngjall! Ai qëndron në të djathtën e Hyjit, ai ndërmjetëson për ne;

    Mk 14, 62: “Unë jam! Po edhe ju do ta shihni Birin e njeriut duke ndenjur në anën e djathtë të Hyjit të gjithpushtetshëm, dhe duke ardhur me re të qiellit”;

    Vap 2, 33: e djathta e Hyjit e lartësoi...;

    Vap 5,31: Ky (Jezu Krishti) është ai që Hyji me të djathtën e vet e lartësoi...],

    se fundi ai ndan me të gjithpushtetin hyjnor

    [Mat 28, 18: Jezusi u afrua dhe u tha: “Më është dhënë çdo pushtet në qiell e në tokë...].

    Në përspektivën e lartësimit, tituit Mesia, Biri i Perëndisë dhe Zotit, kanë në origjinë një kuptim të ngjashëm: nuk i referohen menjëherë vdekjes ose jetës tokësore të Jezusit; ata pohojnë thjesht se Jezusi i Nazaretit i plotëson shpresat e Izraelit e bëhet Zoti i të gjitha kohëve.

    Zhvillimet teologjike të autorëve të BR do të shartohen këtu.
    Kështu Pali vetëm se mban mend kalimin te Jezusi të emërtimit KYRIOS (që do të thotë Hyji në LXX-ta)

    [Rm 10, 1-4: Vëllezër! Dëshira e zemrës sime dhe lutja ime që ia drejtoj Hyjit është që të shëlbohen. Për të vërtetë, unë dëshmoj për ta: kanë zell për Hyjin, por mjerisht, jo në kuptimin e vërtet, sepse, duke mos e pranuar drejtësinë që vjen prej Hyjit e duke kërkuar të vendosin të veten, nuk iu bindën drejtësinë së Hyjit. Sepse, ai që i dha fund Ligjit të Moisiut është Krishti – për shenjtërimin e secilit që beson;

    Fil 2,11: dhe çdo gjuhë do të dëshmojë: Jezu Krishti është Zot! Në nder të Hyjit Atë;

    1 Kor 2,8: Por predikojmë dijen e Hyjit të fshehur në mister, atë që Hyji e kishte paracaktuar para shekujve për lumturinë tonë, atë që asnjë nga princat e kësaj bote nuk mund e njohi: sepse, po ta kishin njohur, nuk do takishin kryqëzuar Zotin e lavdisë;

    Fil 1,20vv: Pushteti dhe forca e Tij
    “e tregoi me vepër në Krishtin
    duke e ngjallur nga të vdekurit
    dhe duke e vendosur në të djahthën e vet në qiell,
    mbi çdo Principat, Pushtet, Fuqi, Zotërim
    dhe mbi çdo emër që mund të përmendet
    jo vetëm në këtë, por edhe në botën e ardhshme.
    Dhe çdo gjë e vuri nën këmbët e tija
    e Atë e vendosi mbi çdo gjë...”],

    Por edhe ia kundërvë Jezusin “zotërinjve të paganëve

    [ 1 Kor 8,5v: Sepse edhe pse ka ashtuquajtura “hyjni” në qiell ose në tokë – sikurse ka shumë “hyjni” e shumë “zotërinj” – por për ne s’ka veç një Hyj, Atin, prej të cilin është krijuar gjithçka e të cilit i përkasin; dhe një Zot të vetëm Jezu Krishtin, nëpër të cilin është gjithçka e ne jemi nëpër të;

    1 Kor 10, 21: Nuk dua ta pini gotën e Zotit dhe gotën e djajve. Nuk mund të jemi pjesëtarë të tryezës së Hyjit dhe të tryezës së djajve];

    Prej këtej do të vinte emërimi “Zoti ynë Jezu Krisht”.
    Kështu e thërrasin ungjillorët Jezusin, jo më thjesht “rabbi”, por “Zot”

    [Mt 8,25: Atëherë nxënësit iu afruan, e zgjuan dhe i thanë: “Ndore tënde, O ZOT, se e mbytemi].

    Torrkerry

  17. #37
    i/e regjistruar
    Anëtarësuar
    19-06-2008
    Postime
    3,176
    PERSONI I JEZU KRISHTIT NË BIBLËN

    2. JEZUSI ZOT, KRISHTI E BIR I PERËNDISË.

    1) Afrimet e para me misterin.

    b) Vdekja shëlbimprurëse e Jezusit.
    Përballë skandalit të vdekjes poshtëruese të Jezusit, feja e Pashkëve kërkon ndër Shkrimet e Shenjta kuptimin, që ajo mund të ketë. Jezusi gjatë jetës së tij tokësore kishte interpretuar në mënyrë të mbuluar fatin e vet, duke u mbështetur në profecinë e Shërbëtorit të vuajtur dhe të lartësuar.
    Kisha fillestare i jep Zotit të vet titullin e Shërbëtorit

    [Vap 3,26: Për ju, pra, më së pari Hyji e ngriti Shërbëtorin e vet dhe e dërgoi për t’ju bekuar – që secili prej jush t’u shmanget veprave të veta të këqija;

    Vap 4,25-30: O Zot,
    Ti krijove qiellin, tokën e detin
    dhe gjithçka është në ta!

    Ti the nëpërmjet të Shpirtit Shenjt
    me gojë të atit tonë Davidit, shërbëtorit tënd:

    Përse çohen peshë paganët
    e përse fiset bëjnë shestime të kota?

    Mbretërit e dheut po ngriten kundra,
    princa bëjnë besëlidhje
    kundër Zotit e kundër të Shuguruarit të tij.

    Qe, në këtë qytet, vërtet, bënë lidhje Herodi e Ponc Pilati
    me paganë e me fiset e Izraelit kundër Jezusit
    – Shërbëtorit tënd të shenjtë, të cilin ti e shugurove,

    Kështu s’bënë tjetër por çka dora jote
    e vullneti yt paracaktoi të bëhet.

    E tani, o Zot, shih kërcënimin e tyre
    e bëj që shërbëtorët e tu
    ta shpallin me plot guxim Fjalën tënde!

    Shtrije dorën tënde
    e bëj shërime, shenja të bindshme e mrekulli
    me fuqinë e Emrit
    të Shërbëtorit tënd të shenjtë, Jezusit],

    dhe shpreh kuptimin e ngjarjeve të kaluara me fjalët e Isaisë (Is 542,13-53).

    Jezusi ka qenë lartësuar

    [Vap 2, 33: e djathta e Hyjit e lartësoi...;

    Vap 5,31: Ky (Jezu Krishti) është ai që Hyji me të djathtën e vet e lartësoi...],

    lavdëruar

    [Vap 3,13yj i Abrahamit, Hyji i Izakut, Hyji i Jakobit, Hyji i etërve tanë e lavdëroi Shërbëtorin e vet Jezusin, të cilin ju e dorëzuat në vdekje...];

    Mundimi i Krishtit përmendet në këtë mënyrë në një tekst të l Pt

    [! Pt 2,21-25: Edhe Krishti pësoi për ju
    duke ju lënë shembullin
    që edhe ju t’i ndiqni gjurmët e tija:

    Ai që mëkat nuk bëri
    dhe në buzët e tija nuk u gjet gënjim,

    Ai që, i fyer, nuk hakmerrej me fyerje
    dhe i salvuar, nuk kërcënohej,
    por ia lëshonte çeshtjen e vet
    Atij që gjykon me drejtësi.

    Ai në trupin e vet i mori
    mbi drurin e kryqit mëkatet tona,
    që, të vdekur për mëkat ,
    të jetojmë për drejtësi:
    me vërragët e të cilit jeni shëruar:

    Ishit po, si delet e tretura,
    por tani u kthyet
    te Bariu e Rojësi i shpirtrave tuaj],

    dhe në katekezën e Filipit

    [Vap 8, 30-35: Filipi vrapoi dhe e dëgjoi se po lexonte Isainë profet. I tha: “Vallë a vërtet merr vesh atë që po lexon?”
    “E si mundem – i përgjigji ai – kur nuk e kam atë që më udhëzojë?”
    Dhe e grishi Filipin të hypë e të ulej afër tij.
    Pjesa që po lexonte prej Shkrimit Shenjt ishte Kjo:
    “E çuan porsi delen që çohet në thertore,
    ishtë porsi qengji i pazë në duart e qethtarit.
    Nuk e çeli gojën e vet.
    Në përvujtërimin e tij iu mohua e drejta.
    Kush do ta përshkruajë fatin e tij?
    Sepse jeta e tij hiqet nga toka”.

    Atëherë obortari iu drejtua Filipit: “Të lutem për kë e thotë këtë profeti?
    Për vetvete apo për ndokënd tjetër?”
    Atëherë Filipi mori fjalën e, duke u nisur prej këtij teksti të Shkrimit Shenjt, ia kumtoi Ungjillin e Jezusit].

    Më në fund njëra prej formulave më të vjetra të fesë thotë se “Jezusi ka vdekur për mëkatet tona, sipas Shkrimeve

    [1 Kor 15,3: Ju shpalla...se Krishti vdiq për mëkatet tona sikurse e paralajmëroi Shkrimi Shenjt].

    Parafjala hyper , këtu si gjetkë (Gal 1,4; 2Kor 5,14v.21; Rm 4, 25; 8,32; 1Pt 3,18; 1Gjn 2,2) dhe veçanërisht në terminologjionë eukaristike (Lk 22,20; 1Kor 11,24) përdoret për të shprehur vlerën shpëtimtare të vdekjes së Jezusit[Gal 1,4: ...Zotit tonë Jezu Krishtit, i cili e flijoi vetveten për (hyper) mëkatet tona përtë na shpëtuar...;

    2 Kor 5,14v.21: Sepse dashuria e Krishtit na nxit kur mendojmë se: Njëri vdiq për të gjithë, prandaj të gjithë vdiqën; e Ai vdiq për të gjithë, në mënyrë që ata që jetojnë...; Atë që kurrë nuk bëri mëkat, Hyji për ne e bëri mëkat;

    Rm 4,25: Jezusi Zotin tonë, i cili u flijua për faje tona, dhe u ngjall për shfajësimin tonë;

    Rm 8,32: Ai as biri e vet nuk e kurseu, po e dorëzoi të flijohet për të gjithë ne;

    1 Pt 3,18: E njëmend edhe Krishti një herë vdiq për mëkate tona, i drejtë për të padrejtë;

    1 Gjn 2,2:Ai është flia pajtuese për mëkatet tona. Dhe jo vetëm për mëkatet tona, por edhe për të mbarë botës;

    Lk 22,20: Ky kelk është Besëlidhja e Re në gjakun tim që derdhet për
    ju;

    1 Kr 11,24: Ky është korpi im për ju]. (vazhdon).

    Torrkerry

  18. #38
    i/e regjistruar
    Anëtarësuar
    19-06-2008
    Postime
    3,176
    PERSONI I JEZU KRISHTIT NË BIBLËN

    2. JEZUSI ZOT, KRISHTI E BIR I PERËNDISË.

    1) Afrimet e para me misterin.

    b) Vdekja shëlbimprurëse e Jezusit. (vazhdim)

    Emërime të tjera,me kuptim të ngjashëm me atë që mori titullin e Shërbëtorit, do të shprehin të njëjtin realitet.
    Jezusi është “i Drejti” (Vap 3,14), ai që prin në jetë (Vap 3,15), Qengji i Zotit pa të meta (1 Pt 1,19v).Ai ështe kryeprifti i papërlyeri, ndërmjetësi i Besëlidhjes së Rë (Hb 2,14-18: 4,14).

    Duke u nisur nga kjo, nën ndikimin e përbashkët të besimeve fetare heleniste,, lexohet emri i “Shëlbuesit” në letrat e fundit paliniane
    (Tit 1,4; 2,13; 6,2; 2Tm 1,10).
    Duke u nisur përsëri nga kjo, shvillohet mistikja paliniane e të pagëzuarit të bashkuar me vdekjen dhe Ngjalljen e Krishtit (Gal 2,19; Rm 6,3-11), ku thellohet doktrina e fajshlyerjes (Rm 3, 23v...).

    Torrkerry

  19. #39
    i/e regjistruar
    Anëtarësuar
    19-06-2008
    Postime
    3,176
    PERSONI I JEZU KRISHTIT NË BIBLËN

    2. JEZUSI ZOT, KRISHTI E BIR I PERËNDISË.

    1) Afrimet e para me misterin.

    c) JEZUSI NJERI.

    Duke i kushtuar më shumë rëndësi origjinës së atij, që ajo e di se sot është i gjallë pas vdekjes së tij, Kisha apostolike nuk është vonuar të hedhë vështrimin e saj mbi ekzistencën tokësore të Jezusit.

    Kështu merr trajtë tradita ungjillore, duke iu përgjigjur nevojës së dyfishtë për ta bërë të njohur jetën e atij, që besojnë që është i ngjallur

    [Vap 10,37v: Ju e dini çfarë ka ndodhur në mbarë Judenë, duke filluar nga Galileja, pas Pagëzimit që predikoi Gjoni...Hyji e ngjalli të tretën ditë dhe e bëri që të dëftohet i gjallë – jo mbarë popullit në përgjithësi, por dëshmitarëve prej Hyjit të paracaktuar – neve që bashkë me të kemi ngrënë e kemi pirë pasi u ngjall prej të vdekurish...]

    dhe për ta përmendur atë si shembull për mënyrën e sjelljes së besimtarëve.

    Kështu që, pak nga pak, kujtime saktësohen dhe grumbullohen, të gjitha të polarizuar nga feja në Zotin Jezus.
    Në këtë dritë që e kurorëzon me lavdi dhe e shndërron, shfaqet figura e njeriut Jezus.

    Pali nuk interesohet aq për ekzistencën e tij tokësore sa për mësimin dhe vdekjen e tij shpërblyese.
    Letra e drejtuar Hebrenjve e nxjerr qartë kuptimin e “vuajtjeve të Krishtit”.
    Jezusi ka pranuar vullnetarisht vdekjen e tij

    [Hb 10,7: Për këtë arsye Krishti, duke hyrë në botë tha: “...Ja, po vij ! Sepse për mua shkruan në rrotullin e librit: për ta kryer, o Hyj, vullnetin tënd!],

    Ai u bë i përsosur më anë të vuajtjeve

    [Hb 2,10: Dhe vërtet, i kishte hije Atij, për të cilin dhe prej të cilit është çdo gjë dhe që donte t’i çojë në lumturi shumë bij – ta bënte të përsosur me anë të vuajtjeve Udhëheqësin e shëlbimit të tyre]:

    Në vend të gëzimit duroi kryqin dhe nga këto mundime mësoi dëgjesën:
    Ai është pionieri dhe përkryesi i fesë

    [Hb 12,2: ...me shikim të drejtuar mbi Autorin dhe Përkryesi i fesë, Jezusin, i cili, në vend të gëzimit që i takonte, duroi kryqin duke e përbuzur turpin dhe ndenj në të djathtën e fronit të Hyjit;

    Hb 5,7v: Ai në ditët e jetës së vet këtu mbi tokë, i kushtoi urata dhe lutje me ofshame të mëdha dhe me lot Atij që mundte ta shpëtonte nga vdekja, dhe qe vështruar për shkak të nënshtrimit të vet. Ai meqenëse ishte Bir, mësoi nga ato që pësoi të jetë i dëgjueshëm, dhe pasi e fitoi përsosëmërinë, për të gjithë ata që e dëgjojnë, u bë shkaku i shëlbimit të amshuar, i shpallur prej Hyjit Kryeprifti në mënyrë të Melkisedekut].

    Lëvizja për t’u kthyer mbrapa shkon deri te vetë origjina e Jezusit, e ndihmuar ndoshta nga profeci si ajo e Natanit (2Sam 7,12vv)
    ose nga psalmi (16,10v).
    Ekzistenca e Jezusit përmban dy Mënyra të të qenit: njëra në mish, tokësore, tjetra me Shpirt, qiellore

    [Rm 1,2v: (Ungjilli i Hyjit)
    të cilin Hyji e kishte premtuar qysh më parë
    me anë të profetëve të vet në Shkrimet e Shenjta,
    mbi Birin e vet i cili është për kah trupi, pasardhës i Davidit,
    por i dëftuar për Birin e Hyjit
    me të gjitha pushtetet
    me anë të Shpirtit Shenjt
    mbas ngjalljes prej të vdekurve,
    mbi Jezu Krishtin Zotin tonë;

    1Pt 3,18: E njëmend edhe Krishti
    një herë vdiq pqr mëkatet tona,
    i Drejtë për të padrejtët
    që t’ju shpiente te Hyji
    – njëmënd i vrarë në trup,
    por i ngjallur me anë të Shpirtit;

    1Tm 3,16: S’ka dyshim, i madh është misteri i përshpirtërisë:
    Krishti u dëftua në natyrën e njeriut,
    u shfajesua me Shpirtit Shenjt,
    u vrojtua nga engjëjt,
    u predikua ndër paganë,
    u besua nga bota,
    u ngrit në lavdi].

    I shndërruar në brendësi prej Shpirtit, Jezusi ka marrë një lyerje, në fillim e kuptuar si mbretërore gjatë fronësimit të tij

    [Hb 1,9: E ke dashur drejtësinë dhe e ke urrejtur padrejtësinë:
    prandaj, o Hyj, Hyji yt të shuguroi
    me bagmin e gëzimit si asnjë ndër shoket e tu],

    pastaj profetike në çastin e pagëzimit për ministrinë e tij

    [Vap 10,38: ...se si Hyji Jezusin prej Nazaretit e shuguroi me Shpirtin Shenjt e me pushtet: atë që e përshkoi vendin duke bërë mirë e duke shëruar të gjithë ata që kishin rënë nën pushtet të djallit, sepse Hyji ishte me të].

    Ngjallja e kuptuar si një plotësim i premtimit të bërë Davidit

    [Vap 2,34v: ‘I tha Zoti Zotit tim:
    rri në të djathtën time
    derisa t’i vë armiqtë e tu
    shtrojë të këmbëve të tua!;

    2Tm 2,8: Kujtoje Jezu Krishtin
    të ngjallur nga të vdekurit
    nga trungu i Davidit
    simbas Ungjillit që unë predikoj],

    na shpie të shohim te Jezusi birin e Davidit (Rm 1,3v; 2Tm2,8;Vap 13, 25v; Vap 15,160.

    I njëjti proces ndiqet për përpunimin e gjenealogjive të Krishtit (Mat 1,1-17: Lk 3,23-37).

    Të njëjtit qëllim (kristologjia e shprehur më qartë, përmbushja e Shkrimeve) i përgjigjen prologët e ungjijve, që janë traditat mbi fëmijërinë e Jezusit (Mt 1-2; Lk 1-20; historia anedoktike që ata tregojnë, pasqyron një teologji të thellë, mendimi madhor i së cilës është t’i përgjigjet kësaj pyetijeje: cila është origjina e atij që ne e adhurojmë si Zot?

    Torrkerry

  20. #40
    i/e regjistruar
    Anëtarësuar
    19-06-2008
    Postime
    3,176
    Citim Postuar më parë nga Arpos Lexo Postimin
    A dëshiron qe ti sjelli argumentet nga bibla qe thot, qe Jezusi nuk eshte ZOT === ?
    I nderuar, kishe postuar nje here nje Video. U zduk. Nuk di pse. Mos e posto me, sepse une e njoh ate.
    Nese ti i ke lexuar postimet e mia ne kete teme, ndoshta ke kuptuar qe disa kur studiojne Jezu Krishtin si shpallet nga Bible, e ndajne ne dy: Jezusin Njeri, i lindur ne mish, tokesor, dhe Jezusin shpirteror; pastaj arsyetojne keshtu: nese ai eshte tokesor, nuk mund te jete Shpirteror; nese ai eshte shpirteror, ai nuk mund te jete tolesor.
    Eshte sikur per nje njeri, qe eshte nje shpirt i misheruar, do te ndaheshin dy pjeset (mishi-trupi dhe shpirt), dhe pastaj duke bere listen e te gjitha aftesive shpirterore, te themi qe ai nuk ka trup-mish, dhe anasjeltas.
    Kur ne studiojme Jezu Krishtin i bashkojme ne menyre te pandashme te dy aspektet e personit te tij, natyren njerezore dhe natyren hyjnore.

    Ketu behet nje perpjekje ne kete drejtim, duke qene i bindur qe ne kete nuk arrihet persosemeria. Arsyen e gjen ne temen Besimi dhe arsyeja, postimet 150,151,152, 153.
    Shpresoj qe ta kesh durim per kete studim.
    Te pershendes.

    Torrkerry

Faqja 2 prej 10 FillimFillim 1234 ... FunditFundit

Tema të Ngjashme

  1. Kisha është Një
    Nga Albo në forumin Komuniteti orthodhoks
    Përgjigje: 14
    Postimi i Fundit: 29-05-2010, 11:25
  2. Krishti, përmbledhja e gjithçkaje frymore.
    Nga marcus1 në forumin Komuniteti protestant
    Përgjigje: 67
    Postimi i Fundit: 04-10-2007, 09:38
  3. Shërbesa dhe lutje kishtare
    Nga Kryeengjelli në forumin Komuniteti orthodhoks
    Përgjigje: 8
    Postimi i Fundit: 23-12-2006, 17:16
  4. Ka qënë Krishti revoltues apo anarkist?
    Nga Tannhauser në forumin Komuniteti orthodhoks
    Përgjigje: 6
    Postimi i Fundit: 02-09-2006, 10:55
  5. Shtate Fjalet e Fundit (Porosia nga Kryqi)
    Nga NoName në forumin Komuniteti katolik
    Përgjigje: 0
    Postimi i Fundit: 29-04-2006, 19:21

Regullat e Postimit

  • Ju nuk mund të hapni tema të reja.
  • Ju nuk mund të postoni në tema.
  • Ju nuk mund të bashkëngjitni skedarë.
  • Ju nuk mund të ndryshoni postimet tuaja.
  •