Kadijanitė
Emri i sektit Kadijanije, po ashtu tė njohur si Ahmedije
Ithtari i sektit Kadijani. Po ashtu tė njohur si Ahmedi apo Mirzai
Sipas koncenzusit tė dijetarėve, Kadijanitė janė sekt pabesimtarėsh i cili pretendon emrin e Islamit pėr tė mbuluar qėllimet dhe objektivat e veta djallėzore, dhe akidenė e tyre tė ēoroditur prej sė cilės aspekti mė i rrezikshėm ėshtė tė thirrurit dhe besimi nė pejgamberllėkun e themeluesit tė tyre, ndryshimin e tekstit tė Kuranit Fisnik, mohimin e xhihadit dhe tė bėrit tekfir (tė bėrit pabesimtarė) tė Muslimanėve dhe shfaqja e lojalitetit ndaj armiqve tė Islamit.
Themelues i saj ishte njeriu me emrin Mirza Ghulam Ahmed el-Kadijani, i cili qe lindur nė shekullin e 19 nė qytetin e Kadijanit nė provincėn e Penxhabit nė Indi mė 1839, nė kohėn e sundimit Britanez. Prej kėtu ky sekt e merr emrin e vet sipas vendlindjes sė themeluesit tė saj. Ai erdhi nga njė familje e cila ishte mirė e njohur pėr devijimet e tyre nė ēėshtjet fetare, dhe si i tillė Mirza Gulam Ahmed u rrit nė njė mjedis tė tillė.
Derisa India ende ishte nėn sundimin Britanez, lėvizja Kadijane qe themeluar mė 1900 me qėllim qė ti largojė Muslimanėt nga feja e vėrtetė e tyre dhe prej obligimeve si xhihadi, siē qe propaguar nė revistėn nė gjuhėn Angleze tė asaj kohe tė quajtur Religions (Religjionet).
Mirza Gulam Ahmed pohonte se shpallja i vinte atij pėrmes ėndėrrave, dhe ai po ashtu pohonte se ishte rigjallėruesi i Islamit nė atė kohė, dhe se ai i gjasonte pejgamberit Isa (alejhi selam). Mė vonė, mė 1901, ai pohoi se nė tė vėrtetė ishte vetė pejgamberi Isa (alejhi selam), dhe mė 1904 ai pohoi pejgamberllėk pėr vete duke thėnė se ai ishte Krishna, idhulli i cili qė adhurohej nga Hindusėt. Pushteti Britanez bėri ēdo gjė qė ta promovojė kėtė lėvizje dhe kėshtu konfirmuan pėrkrahjen e tyre pėr ta, dhe pėr kėtė ata (kadijanitė) konfirmuan besnikėri ndaj tyre.
Mirza Gulam Ahmed ishte i njohur nga ithtarėt e tij si njė narkomaniak (i varur nga droga), i vrazhdė dhe i cili lėngonte nga shumė sėmundje.
Prej atyre qė e pėrgėnjeshtruan atė ishte Shejh Ebul-Vafa Thena-ullah el-Amr Tisri, i cili ishte udhėheqės i lėvizjes Ehlul-Hadith nė Indi. Ai shpalosi natyrėn e vėrtetė djallėzore tė Mirza Gulam Ahmedit dhe vendosi dėshmi kundėr tij dhe rrugės sė tij tė rrejshme. Pas kėsaj, kur Mirza Gulam Ahmed refuzoi tė pėrmirėsohet dhe tė pranojė tė vėrtetėn. Shejh Abdul-Vafa luti Allahun qė ti shkaktojė vdekjen cilitdo prej tė dyve i cili gėnjente. Dhe nuk kaluan shumė ditė derisa Mirza Gulam Ahmed vdiq mė 1908.
Pra, dėshmia e fundit pėr mashtrimin e tij ishte ajo se, sikur ai vėrtet tė ishte pejgamber siē pohonin ai dhe ithtarėt e tij (madje edhe sot), ai do tė duhej tė varrosej nė nevojtoren e tij, ku edhe vdiq. Por nė vend tė kėsaj, ai qe kthyer mbrapa nė Kadijan qė tė varroset atje.
Ai la pas veti mbi 50 libra dhe publikime tjera, nė mesin e tė cilave mė kryesoret janė:
1. Izaletul-Ahmed
2. Ixhaz Ahmedi
3. Berahin Ahmedije
4. Anuar el-Islam
5. Ixhaz el-Mesi
6. et-Teblig
7. Texhellijat Ilahije.
Krijoni Kontakt