Me aq sa kam vrejtur shume nga ne te dashur miq te forumit jemi te shperndare neper bote!Ju them miq sepse vertete me dukeni shume te afert!Gati po behen dy vite qe jam ne gurbet po asesi te mesohem dhe nuk me solli deshira por fati i njeriut qenka ashtu!Ashtu siq na e ka shkruar i Madhi Zot!Ajo qka me ben shume te vuaj eshte malli i madh qe kam per nenen!Me duket nganjehere qe ketu kam lindur,dhe vitet me nenen time me duken si episode apo si nje fragment i shkeputur nga nje roman qe te ka pelqyer dhe mundohesh ta kujtosh ashtu siq e ke lexuar me ngjarje te bukura!! Por per qudi te kujtohen veten momentet e ndarjes,te kujtohet fytyra e saj e lodhur dhe rrudhat e saj sikur te kercenohen qe nuk do ta gjesh nenen gjalle me!.....Si femiju i saj me i vogli,kam qene e perkdhelura e saj,nuk me pelqente kurr te largohem prej saj!Kudo qe shkonte ajo gjithmone ishim bashke.....Ndersa tash me mijera kilometra larg nenes sime te dashur,larg per ti degjuar hallet dhe dertet e saj,ne momentet kur pleqeria po i afrohet mungesa ime e ben qe tensioini i larte i gjakut ti rritet edhe me!Nje lemsh qe me eshte bere ne fyt tashme,ndoshta disi do ta largojne lotet e mi!Nuk mund te shkruaj me! I ndava disa momente te merzise dhe mallit tim me juve se e di qe vertete me kuptoni se me siguri edhe ju jeni ndjeheni njesoj por ndoshta koha ju ka mesuar!Ju falenderoj qe ndate disa momente me mua.JU PERSHENDES ME RESPEKT.....
Krijoni Kontakt