Rapsod VS. Century

[rapsod]

Ne emer te Allahut, Meshiruesit, Meshireplotit!

Duke mos dashur qe Century dhe shoket e tij te nderhyjne ne temen qe kam hapur per Teologjine, po e hap kete debat per t'i argumentuar keti dhe atyre qe besojne si ai, se kush eshte Besimi real i Ehli Sunneti dhe Xhematit.

Century fillon me titull:

Qëndrimi i Allahut mbi Arshin e Tij

Ne kete rast ai vetem sa spekullon me shqipen dhe vendos fjalen "Qendrim" si analoge te fjales "Istiua", asnje prej dijetareve nuk ka folur per "Qendrimin e Allahut" ne menyren se si e kuptojme ne shqipetaret fjalen "qendrim", por kete do ta shpjegoj me poshte,....

Century vazhdon:

Dijetarët e Hadithit besojnë dhe dëshmojnë se Allahu i Madhëruar është mbi shtatë qiejt e Tij, mbi Arshin e Tij, siç e ka thënë këtë në Librin e Tij, në Fjalën e Tij, në suren El-A'raf:

"Padyshim që Zoti juaj është Allahu, i Cili krijoi qiejt dhe tokën në gjashtë ditë dhe pastaj Ai u ngrit lart dhe qëndroi mbi Arsh (Fronin e Tij Madhështor ashtu siç i shkon Madhështisë së Tij)." [El A'raf: 54].

Si ky ajet i nderuar, Century permend per te argumentuar dogmen e tij edhe Suretu Junus:3; Ra'd:2; Furkan:59; Sexhde:3 dhe Ta-Ha:5,....
Nuk ka dyshim se keto ajete jane te Kur'anit dhe nuk ka dyshim se Kur'ani eshte Fjala e Allahut xh.sh....

Problemi qe shtrohet eshte se a me te vertete ajeti duhet te perkthehet keshtu si e ka sjelle Century?
Nje nder fshehtesite e Century dhe personave si Century eshte se ata nuk e sjellin Tekstin Hyjnor ne origjinalitetin e tij, pra nuk e sjellin ne gjuhen Arabe. Kehtu jam i dtyruar ta sjell une.

"

إِنَّ رَبَّكُمُ ٱللَّهُ ٱلَّذِي خَلَقَ ٱلسَمَٰوَٰتِ وَٱلأَرْضَ فِي سِتَّةِ أَيَّامٍ ثُمَّ ٱسْتَوَىٰ عَلَى ٱلْعَرْشِ

"

Aty ku ndahemi une dhe Century eshte pikerisht pjesa:
"ثُمَّ ٱسْتَوَىٰ عَلَى ٱلْعَرْشِ"

"Dhe me pas Isteua mbi Arsh"

Perpara se te vij me argumentet nga dijetaret rreth Istiua-se se Allahut do te shpejgoj ajetet qe kane te bejne me kete Cilesi te Allahut xh.sh.

Ajetin te cilin Century solli te parin qe eshte ne suretu A'raf:54 nuk e solli te plote sepse keshtu ia kane mesuar ose ai imiton verberisht ata te cilet ia kane treguar. Ajeti i Plote eshte keshtu:

"

إِنَّ رَبَّكُمُ ٱللَّهُ ٱلَّذِي خَلَقَ ٱلسَمَٰوَٰتِ وَٱلأَرْضَ فِي سِتَّةِ أَيَّامٍ ثُمَّ ٱسْتَوَىٰ عَلَى ٱلْعَرْشِ يُغْشِي ٱلَّيلَ ٱلنَّهَارَ يَطْلُبُهُ حَثِيثاً وَٱلشَّمْسَ وَٱلْقَمَرَ وَٱلنُّجُومَ مُسَخَّرَاتٍ بِأَمْرِهِ أَلاَ لَهُ ٱلْخَلْقُ وَٱلأَمْرُ تَبَارَكَ ٱللَّهُ رَبُّ ٱلْعَالَمِينَ

"
"Vërtet, Zoti juaj, All-llahu, është Ai që krijoi qiejt dhe tokën brenda gjashtë ditësh, pastaj Isteua mbi Arsh, Ai e mbulon ditën me natën, që me të shpejtë e kërkon atë (mbulimin e dritës së ditës), edhe dielli, edhe hëna e edhe yjet i janë nënshtruar sundimit të Tij. Ja, vetëm Atij i takon krijimi dhe sundimi. I madhëruar është All-llahu, Zoti i botëve".

I gjithe ajeti i nderuar eshte konfirmim i perfeksionit te providences, manaxhmentit, rregullit te Allahut xh.sh. (tedbir) ndaj krijesave prej Arshit (krijesa me e siperme) e deri ne Fersh (krijesa me e poshtme ne kete bote).
Ky ajet i nderuar ndahet ne dy pjese:
1- Ne fillim Allahu na paraqet se Ai eshte Krijuesi i gjithshkaje dhe askush perveç tij eshte krijues.
2- Dhe me pas ne ajet tregohet se Allahu eshte Rregulluesi dhe Percaktuesi i krijesave dhe asnje nuk mund te shkase prej Dijes dhe Rregullit te Tij, qofte ajo gje e madhe apo e vogel.
Ne fillim te ajetit, Allahu na tregon se Ai i ka krijuar Qiejt dhe Token dhe me pas nuk i le ato pa rregull, per me teper Fuqia e Allahut (Kudreh) perfshin çdo gje.
Keto dy kuptime, permenden me Superlative ne fillim te ajetit dhe me pas perseriten ne aspektin e pergjithshem. Dhe ne fund te ajetit ka Lavde per Allahun xh.sh.

Ajeti gjithashtu ndahet ne:
1- Fjalim ne Detaje.
2- Fjalim ne Teresi.
3- Konkluzioni.

Ndasia e pare qe eshte Fjalimi ne Detaje, perbehet nga dy kuptime:
Kuptimi i pare: "Vërtet, Zoti juaj, All-llahu, është Ai që krijoi qiejt dhe tokën brenda gjashtë ditësh"
Kuptimi i dyte: "Me pas Isteua mbi Arsh, Ai e mbulon ditën me natën, që me të shpejtë e kërkon atë (mbulimin e dritës së ditës), edhe dielli, edhe hëna e edhe yjet i janë nënshtruar sundimit të Tij".
Ne kuptimin e dyte tregohet se Allahu eshte Rregulluesi (Mudebbir) i çeshtjeve te universit, te botes me çfare ka ajo, pra i Urte ne aktin e Tij.
Lidhja qe behet mes dy kuptimeve eshte pjeseza "Me pas" ose "Pastaj" qe ne gjuhen arabe eshte "Thumme" (ثم), i cili ne kete rast vjen me kuptimin e pjesezes "Dhe" (We), pjeseza Thumme ketu nuk mund te perdoret per Terekhij (vetekenaqesi), sepse kjo predispozon qe Allahu xh.sh. ta kishte lene universin per nje fare kohe pa rregull, kjo eshte e pasukseshme dhe domethenia eshte e pavlefshme dhe ne kundershtim me synimin e asaj qe deshirohet te tregohet nga ky ajet. Prandaj pjeseza Thumme vjen ne kuptimin e lidhezes "Dhe" qe don te tregoje arazhment pa koment.

Ndersa pjesa e dyte eshte ajo e Fjalimit ne Teresi, pra ne pergjithesi: "Ja, vetëm Atij i takon krijimi dhe sundimi".
Ne te vertete ky vazhdim i ajetit faktikisht eshte konfirmim i pjeses se pare ne menyre te detajuar. Prandaj kjo pjese konsiston ne domethenie me te njejtat fjale dhe kuptime te cilat jane te strukturuara ne pjesen e pare.
Pjeseza Thumme, te cilen e permendem pak me larte, si lidhez "Dhe", vazhdon ndikimin e saj edhe ne pjesen "Ja, vetem Atij i takon Krijimi dhe Sundimi", dhe ajo perfton domethenien se Krijimi eshte i autorizuar (pra ka autor) dhe nuk prapambetet ne menyre absolute ndaj Sundimit i cili eshte Rregulli (Tedbir). Pra, kjo perforcon gjithashtu kuptimin e pjesezes "Thumme" (Me pas) me lidhezen "We" (Dhe).

Ndersa pjesa e trete: "I madhëruar është All-llahu, Zoti i botëve", Ky eshte konkluzioni ose perfundimi i keti ajeti dhe i domethenies se tij, sepse fjala Er-Rabb (Zoti) do te thote: "Rregullues (Mudebbir) i çeshtjeve te krijesave te botes me te gjitha situatat e tyre.

Ne kete ajet nuk eshte deshiruar te paraqitet asnje prej Cilesive Vetore (Dhatijeh) te Allahut xh.sh., sepse ketu flitet rreth Akteve te Allahut te cilat jane te duhura prej Cilesive Vetore dhe sigurisht qw nuk flitet per vete Cilesite Vetore.

Per te provuar kuptimin e gjithe kesaj qe thame do te sjell edhe ajetet para keti ajeti:
"50. Banuesit e zjarrit i thërrasin (dhe i lusin) ata në xhennet (duke ju thënë): “Na qitni diç nga ju apo nga ajo që u ka furnizuar All-llahu (se mbaruam nga etja)!” Ata (në xhennet) thonë: “All-llahu i ka ndaluar që të dyja këto për jobesimtarët!” 51. Ata që fenë e tyre e morën tallje e lojë dhe të cilët i mashtroi jeta e Dunjasë. Sot, pra, Ne i harrojmë ata sikurse e patën harruar takimin e kësaj dite të tyre dhe, sikurse i refuzonin argumentet Tona!”
52. Ne u sollëm atyre (mekasve) një libër (Kur’anin) që ua shkoqitëm në baza të diturisë, e që është udhërrëfyes e mëshirë për ata që besojnë.
53. Ata nuk presin tjetër, por vetëm atë që do t’u vijë. E atë ditë kur t’u vijë (dënimi i premtuar) ajo që e pritnin, ata të cilët më parë e kishin harruar thonë: “Vërtet, të dërguarit e Zotit tonë erdhën me fakte të vërteta, a kemi ndonjë ndërmjetës që të na shpëtojë, ose të kthehemi (në Dunja) e të veprojmë tjetër nga ajo që vepruam”. Ata shkatërruan vetveten dhe u shkoi huq trillimi që e bënin.".
Ne keto ajetet te cilat i paraprine ajetit qe komentuam, nuk shohim asnje fjale qe flet rreth Cilesive Vetore (Sifat Dhetijeh) te Allahut xh.sh. , por duket percaktimi i marrdhenieve te humanoideve me Krijuesin e tyre dhe ketu kuptohet se Allahu duhet adhuruar dhe Atij i duhet bindur per çka Ai na urdheron dhe nuk duhet ta kundershtojme urdhrin e Tij.

Ndersa ajetet te cilat vijne pas ajetit 54 te sures ne fjale jane:
"55. Luteni Zotin tuaj të përulur e në heshtje, pse Ai nuk i do ata që e teprojnë. 56. Mos bëni çrregullime në tokë pas rregullimit të saj (me të ardhur të pejgamberëve) dhe luteni Atë duke pasur frikë (dënimin) dhe duke shpresuar (mëshirën). S’ka dyshim se mëshira e All-llahut është pranë atyre të mirëve.
57. Ai është që i lëshon erërat si myzhde pranë mëshirës (shiut) së Tij. E kur ato (erërat) bartin re të mëdha, Ne i sjellim mbi një tokë të vdekur dhe lëshojmë në të ujin (shiun), dhe me të (me ujin) nxjerrim të gjithë frutat. Kështu i nxjerrim (i ngjallim) të vdekurit, ashtu që ta përkujtoni (fuqinë e Zotit).", deri ne fund te ajeteve pasrendese te cilat kush i lexon do te kuptoje se nuk behet fjale askund per Cilesite Vetore te Allahut xh.sh.

VAzhdon...........

[rapsod]

Disa njerez pretendojne se ajeti

ثُمَّ ٱسْتَوَىٰ عَلَى ٱلْعَرْشِ

"Me pas Isteua mbi Arsh", do te thote "U ul mbi Arsh" (جلس) - Xhelese, ose "Qendroi" (استقر) - Istekarr, apo Siper Arshit etj etj. prej dogmave te devijuara.
Perse keta njerez e imagjinojne keshtu kete ajet, sepse ata faktikisht kane bindjen se Allahu qendron ne ndonje vend dhe se Ai eshte i kufizuar.

Kjo eshte doktrina e Muxhessimeh - Antropomorfisteve, te cilet e perngjasojne Allahun me krijesat e tjera.....

Per te hedhur poshte pretendimin se Dijetaret e Hadithit kane kete lloj dogme, do te sjell ketu fjalen e Prijesit te Besimtareve ne Hadith Ibn Haxher El-Askalanijut ne Fet'h El-Bari per shpjegimin e hadithit te transmetuar nga Buharij:

Askalani shpjegon se çështe “Istiua”
Fet’h El-Bari Sherh Sahijh El-Bukharij, Ktiab Et-Teuhijd.
Bab “Dhe Arshi i Tij ishte mbi ujë, Ai është Zoti i Arshit madhështor

”.

Kështu, ka përmendur dy copëza nga dy ajetet, ka denjuar të përmendë të dytën para të parës, duke reaguar në këtë mënyrë ndaj çdo kujt që imagjinon prej fjalës së tij në hadith: “Allahu ka qënë dhe asgjë s’ka qënë para Tij dhe Arshi i Tij ishte mbi ujë”, që Arshi është bashkekzistues (coexist) me Allahun xh.sh. (në paraekzistencë), kjo është doktrinë e pavlefshme (Batil), po ashtu për këdo filozof që pretendon se Arshi është krijuesi dhe modeluesi. Ka prej atyre qe i janë përmbajtur kësaj teze siç është Ebu Is’hak El-Hereuij i cili e ka paraqitur prej linjës (Tarijk) së Sufjan Eth-Theurij: “Na ka folur Ebu Hisham”, ai është Er-Rammanij, prej Muxhahid, prej Ibn Abbas, tha: “Allahu ishte (i lartësuar) mbi Arsh para se të krijojë ndonjë gjë, kështu që gjënë e parë që krijoi Allahu ishte Kalemi”, kjo përparësi është e pozicionuar ndaj krijimit të qiejve dhe tokës dhe çka në to. Abdurrezzak në Tefsirin e tij ka paraqitur prej Mu’ammir, prej Katadeh, për fjalën e Tij xh.sh.: “Arshi i Tij ishte mbi ujë”, tha: ky është fillimi i krijimit të Tij, para se të krijojë qiejt dhe Arshi i Tij është prej xhevahireve të Tij të kuq”, prandaj përpiluesi i ka vendosur më pas: “Zoti i Arshit Madhështor”, duke treguar se Arshi është i zotëruar, i krijuar. E ka përfunduar këtë kapitull me hadithin i cili përmban: “kështu që unë me Musain do të jemi tek një prej skajeve të Arshit”, konfirmimi i skajeve të arshit, tregon se arshi është një trup kompleks, që ka limite dhe pjesë, trupi i formuar është Muhdeth (محدث - i sjellë në ekzistencë, incidental) dhe i krijuar. Bejhekiju në librin e tij “Esma ue Es-Sifat” ka thënë: deklaratat të këti komenti janë të unifikuara se Arshi është Serijr ( سرير- shtrat, fron, paletë…etj) dhe se është një trup ( جسم, xhism) të cilin e ka krijuar Allahu dhe ka urdhëruar engjëjt e Tij që ta mbajnë dhe adhurimi i tyre të jetë duke e madhështuar Allahun me Tauaf ( طواف - ecje rreth tij) ashtu siç ka krijuar në tokë një shtëpi dhe e ka urdhëruar Beni Adem (njerëzit) me Tauaf rreth tij dhe të drejtuarit drejt tij në namaz. Në ajetet – të cilat i ka përmendur – hadithet dhe atharët ka argumente dhe prova për atë që kanë formuar si doktrinë.
Thënia e tij: “Ebu El-Alijeh ka thënë: Isteua (استوى) drejt qiellit - u ngrit (ارتفع) , dhe Seua (سوى) – krijoi (خلق)”, në transmetimimin e El-Keshmehijnij: “Seuua’hunne (سواهن) – i krijoi ato” është fjala e duhur (muafik) e cituar prej Ebu El-Alijeh, por me shprehjen “Kadahunne” ( قضاهن- ekzekutoi, realizoi), ashtu siç e ka paraqitur Et-Taberij prej linjës së Ebu Xha’fer Er-Razij, prej tij, në fjalën e Allahut : “Më pas Isteua drejt qiellit”, tha: “U ngrit”, dhe në fjalën e Tij “fe kadahunne”, i krijoi ato, kjo është fjala që meriton besim, ndërsa ajo që rezulton “fe seuuahunne” – ndryshim ose modifikim (tag’jijr - تغيير). Shprehja “Seua” gjithashtu rezulton edhe në suren En-Nazi’at, në : “رفع سمكها فسواها" nuk është dëshiruar këtu, sikurse e kemi përcjellë në komentin e sures Fusilet në hadithin e Ibn Abbasit, i cili me të i është përgjigjur pyetjeve që kanë thënë : se me të Kur’ani ka kundërthënië, siç vijon përgjigja: “Ai krijoi tokën para krijimit të qiellit më pas Isteua drejt qiellit dhe seuua’hunne (krijoi) shtatë qiej më pas iu kthye tokës”, më pas komenti i “Seua” me “krijoi” ka një gjykim dhe arsye, sepse në “Tesujeh” (تسوية) ka destinim të madh mbi krijesat siç thotë Allahu: “I Cili krijoi dhe seua” (ia nënshtroi rregullave, kompozoi, koordinoi etj etj kuptime).
Thënia e tij: “Muxhahid tha për Istiua: u lartësua (علا) mbi Arsh”, e ka përcjellë El-Ferjabij prej Uerka, prej Ibn Ebi Nexhijh, prej tij, tha Ibn Betal: “njerëzit kanë pasur divergjenca rreth Istiua-së së përmendur këtu. Kështu Mu’tezilet kanë deklaruar domethënien e tij me “Istijla” (استيلاء) – Përvetësim me nënshtrim (القهر) dhe epërsi (الغلبة)”, duke u mbështetur në fjalën e poetit:

Isteua (sundoi) Bishri mbi Irak
pa shpatë e pa derdhur gjak.

Ndërsa Xhismijeh ( الجسمية- trupëzuesit, antropomorfikët) kanë deklaruar se domethënia e saj është “Istikrar” (الاستقرار) – Qëndrimi. Disa prej Ehli Sunnetit kanë deklaruar se ajo fjalë do të thotë “Irtefe’a” (ارتفع) – U ngrit, disa të tjerë “Ala” (علا) – U lartësua dhe disa thanë për: “Posedim (الملك) dhe “El-Kudreh” (القدرة) Mundësi, Fuqi dhe Potencë”, kështu thuhet: “Iu nënshtruan (استوت له – Isteuet lehu) mbretëritë” – thuhet për këdo që i bindet prej banorëve të një vendi – thuhet se domethënia e Istiua-së është “Kompletim dhe Përfundim i të vepruarit të diçkaje” (التمام و الفراغ) “Temam dhe Ferag”, kështu është në fjalën e Allahut: “ dhe kur e përfundoi, e suprimoi atë dhe isteua”, në bazë të kësaj, domethënia e “Isteua ala El-Arsh” (استوى على العرش) është: “E përfundoi Krijimin”, përzgjedhja e fjalës “Arsh” është bërë për faktin e qënësisë së tij si gjëja më e madhe, është thënë se fjala “Ala” (على) – Mbi, në fjalinë “Ala El-Arsh” (على العرش) “mbi Arsh”, është në kuptimin “Ila” (إلى) – Deri (lidhëz që tregon te udhëzuarit drejt një destinacioni), pra bazuar në këtë do të thotë “Përfundoi deri në Arsh”, pra në atë që ka lidhje me Arshin, sepse Allahu i ka krijuar krijesat njera pas tjetrës. Ibn Betal më pas ka thënë: “Përsa i përket deklarimit të Mu’tezilitëve, ai është i pavlefshëm (fasid) sepse Allahu që në Ezel (Amshim) ka qënë dhe është Sundues, Epror dhe Superior, fjala e Tij: “Më pas Isteua” përfshin hapjen e këti atributi pasi që nuk ishte dhe predispozon interpretimin e tyre se Ai ka qënë Superior ndaj tyre dhe e përvetësoi me nënshtrim prej superioritetit, ky interpretim është i refuzuar në vetvete për Allahun xh.sh. Ndërsa deklarimi i antropomorfikëve (Muxhessimeh - مجسمة) është gjithashtu i pavlefshëm, sepse qëndrimi, “Istikrar”, është prej atributeve të trupave dhe predispozon “Hulul” (الحلول) “unifikim me materien” (Fusion), kjo është absurede në të drejtën e Allahut xh.sh. dhe ka lidhje me krijesat siç paraqitet në fjalën e Allahut: “nëse qëndron ti dhe kush është me ty në orbitë” dhe ……., tha: “Ndërsa komenti i Istiua-së: U lartësua (Ala)”, kjo është e sakta dhe doktrina (medh’heb) e vërtetë dhe fjala e Ehli Sunne-tit, sepse Allahu xh.sh. e ka atribuar veten e tij me “Alij” (العلي) “I larti”, Ai thotë: “I lavdëruar është Ai dhe i lartësuar ndaj të bërit shirk”, dhe është një prej atributeve të Qënies (الذات - Dhat), ndërsa komenti me “Irtefe’a”- “U ngrit”, ka një hetim, sepse Allahu nuk e ka atribuar kështu veten e tij. Tha: “Ehli Sunneti ka pasur divergjencë rreth asaj që “A është “El-Istiua” atribut i Qënies, apo i atribut i aktit (فعل)”? Kush thotë “U lartësua” (Ala), thotë që është atribut i Qënies, ndërsa kush thotë diçka tjetër thotë që është atribut i aktit. Kështu Allahu ka bërë një akt që quhet Istiua mbi Arshin e Tij, jo sepse është ekzistent me Qënien e Tij (قائم بذاته - Ka’im bi Dhati’hi), për shkak të pamundësisë së ekzistimit të incidenteve me Të. përfundoi shkurtimisht. S’ka dyshim se i është predispozuar atij që e komentin me Istijla “Përvetësim”, me të njëjtën gjë që i është predispozuar të qënit nënshtrues pasi që nuk ishte, kështu predispozon të qënit Superior pasi që nuk ishte. Ata veçohen me këtë duke u bazuar në fjalën e Tij: “Dhe ishte Allahu, i gjithditur, provident”, dijetarët e Tefsirit kanë thënë për këtë ajet që do të thotë se Ai ende vazhdon të jetë i tillë, ashtu siç e kemi sqaruar prej Ibn Abbasit në komentimin e sures Fusilet. Ka mbetur prej domethënieve të Isitua-së, atë që ka transmetuar Tha’leb: “Isteua El-Uexhh” (استوى الوجه) – اتصل – u lidh; Isteua i hënës – u plotësua; Istea i filanit me filanin – në mënyrë të njëanshme; Isteua drejt një vendi – pranoi; Isteua i uluri – u ngrit; Isteua i shtriri – u ngrit nga ai pozicion në pozicionin tjetër, u ul; mund të paraqësim cdo njërin kuptim pas tjetrit, kështu pra siç na është paraqitur më parë nga Ibn Betal. Ebu Ismail El-Hereuij në librin El-Faruk ka cituar me senedin e tij (zinxhirin e transmetimit) deri tek Daud ibn Alij ibn Khalef, tha: “Ishim tek Ebu Abdull’llah ibn El-A’rabij, dmth, Muhamed ibn Zijad gjuhëtarit (linguistit) ku i tha një burrë: “Mëshiruesi isteua mbi Arsh”, tha: “Ai është mbi arsh ashtu siç ka treguar”, tha: “O Ebu Abdullah, doethënia e tij është Isteula (e përvetësoi)”, i tha: “Pusho”! “nuk thuhet “Isteula mbi diçka “ – përvetësoi - vetëm nëse ekziston antagonisti (i kundërti)”. Prej linjës së Muhamed ibn Ahmed ibn En-Nedr El-Ezedij: “kam dëgjuar Ibn El-A’rabij të thotë: “Ahmed ibn Ebi Daud dëshiroi prej meje t’i gjej atij një shteg në gjuhën arabe për: “Mëshiruesi Isteua mbi Arsh”, me domethënien Isteula – Përvetësoi, i thashë: Pasha Allahun nuk mund ta them këtë. Një tjetër ka thënë se nëse do të jetë në domethënien Isteula, nuk do të ishte vetëm për Arshin, sepse Allahu është Superior ndaj të gjitha krijesave

Kjo eshte nje pjese e vogel e asaj qe duhet me te tregu.................

[rapsod]

O Century!
Ti futesh ne te thella pa ditur fare se ku po shkel dhe thua:

O Haman! Ndërto për mua një kullë që të mund t'i arrij rrugët. Rrugët e qiejve dhe të mund të shoh Zotin e Musait, por unë me të vërtetë që e quaj atë gënjeshtar…" [Gafir: 36-37].

Faraoni nuk e tha këtë, veçse pasi dëgjoi Musain (alejhis selam) të thotë se Zoti i tij është në qiell. A nuk e sheh fjalën e Faraonit: "por unë me të vërtetë që e quaj atë gënjeshtar", d.m.th. e quaj gënjeshtar për fjalën e tij se në qiell ka Zot.

qe faktikisht ky eshte argument qe rrezon pretendimin tend pasi qe ne fillim ke thene qe Allahu qendron mbi Arsh, tani sjell ajetin si argument qe Allahu eshte ne qiell, me thuaj ke dogme do te mbash, ate te Arshit apo ate te qiellit, qe te dish se per cfare po flet. Arshi eshte mbi shtat qiejt, ndersa qiejt para arshit jane si nje unaze ne shkretetire.

Ti genjen kur thua:

Ata (dijetarët e Hadithit dhe pasuesit e sunetit) pohojnë e konfirmojnë në këtë çështje, atë që ka pohuar Allahu i Lartësuar, besojnë në të dhe e besojnë lajmin e Zotit të tyre. Ata thonë ashtu si ka thënë Allahu për qëndrimin e Tij mbi Arshin e Tij, duke e marrë atë nga kuptimi i drejtpërdrejtë i fjalëve dhe duke ia lënë Allahut dijen dhe njohurinë e të vërtetës (natyrës) së tij (qëndrimit mbi Arsh dhe çdo Cilësije të Allahut). Ata thonë:

"Ne besojmë në të (Kuranin); i tëri (Ajete të qarta e të paqarta) është nga Zoti ynë. Por nuk marrin mësim veçse ata që janë të brumosur me mendje të shëndoshë." [Al Imran: 7].

sepse ajeti eshte keshtu:

هُوَ ٱلَّذِيۤ أَنزَلَ عَلَيْكَ ٱلْكِتَابَ مِنْهُ آيَاتٌ مُّحْكَمَاتٌ هُنَّ أُمُّ ٱلْكِتَابِ وَأُخَرُ مُتَشَابِهَاتٌ فَأَمَّا الَّذِينَ في قُلُوبِهِمْ زَيْغٌ فَيَتَّبِعُونَ مَا تَشَابَهَ مِنْهُ ٱبْتِغَاءَ ٱلْفِتْنَةِ وَٱبْتِغَاءَ تَأْوِيلِهِ وَمَا يَعْلَمُ تَأْوِيلَهُ إِلاَّ ٱللَّهُ وَٱلرَّاسِخُونَ فِي ٱلْعِلْمِ يَقُولُونَ آمَنَّا بِهِ كُلٌّ مِّنْ عِندِ رَبِّنَا وَمَا يَذَّكَّرُ إِلاَّ أُوْلُواْ ٱلأَلْبَابِ

"Ai është që ta zbriti librin ty e që në të ka ajete të qarta dhe ato janë bazë e librit, e ka të tjerë që nuk janë krejtësisht të qartë (muteshabih). E ata, që në zemrat e tyre kanë anim kah e shtrembëta, ata gjurmojnë atë që nuk është krejt e qartë për të shkaktuar huti, e kinse kërkojnë komentin e tyre. Askush nuk e di domethënien e tyre pos All-llahut dhe dijetarët e pajisur me dituri, thonë: “Ne u kemi besuar atij (atyre që janë të paqarta), të gjitha janë nga Zoti ynë”! Por këtë e kuptojnë vetëm ata që janë të zotët e mendjes."

A nuk u lut i derguari i Allahut s.a.v.s. per Ibn Abbasin qe ta mesoje Te'uilin? A nuk u mburrte Ibn Abbasi se ai ishte qe e dinte Te'uilin????

Me pas ti vazhdon, o Century, dhe sjell transmetimet e historise se njohur te Imam Malikut, por ty vetem kete te kane mesuar dhe nuk e di se Imam Bejhekiju ne "Esma we Sifat" (sic e ke te Askalaniju ne fet'h el-barij me larte) me Sened Kauij transmeton nga Imam Malik per "Kejfije" menyren e Istiuase qe eshte e rene dmth nuk ka Menyre. Keto transmetime ti i sjell me doren tende dhe thua se Allahu Qendroi mbi Arsh, pra ai paska menyre sepse qendrimi eshte menyre (Kejfijeh).

Shiko kete idiotsi qe citon ti, o Century:

Imami ynë, Ebu Abdullah Muhamed ibën Idris esh Shafii (Allahu e mëshiroftë!), në librin e tij "El Mebsut", në çështjen e lirimit të një robëreshe besimtare prej atij që ka bërë një gjynah, për faljen e të cilit duhet të lirosh një rob, pasiqë mosbesimtarja nuk vlen për këtë lloj pendimi, ai argumentoi me Hadithin e Muavije ibën Hakim, i cili donte të lironte një robëreshë të zezë dhe pyeti të Dërguarin e Allahut (Paqja dhe bekimi i Allahut qofshin mbi të!) për të. Atëherë i Dërguari (Paqja dhe bekimi i Allahut qofshin mbi të!) e provokoi atë robëreshën duke i thënë: "Kush jam unë?" Ajo bëri me shenjë nga ai dhe pastaj nga qielli, d.m.th: "Ti je i Dërguari i Allahut që është në qiell." Atëherë i Dërguari (Paqja dhe bekimi i Allahut qofshin mbi të!) tha:

"Liroje atë, sepse ajo është besimtare."[6]

Ai autori prej te cilit ti ke cituar, nuk e ka idene e dallimit midis "Usul Ed-Din" (Burimit te fese) dhe "Usul El-Fik'h" (Burimet e Juristprudences), sepse Hadithi i cili njihet me emrin Hadith El-Xharijeh (i robneshes), nuk merret per baze ne Akideh (besim) sepe tek dijetaret e Hadithit ky hadith quhet "Hadith Mudtarib" - Hadith i Çrregullt ose i Trazuar, çrregullimi i keti hadithi ndodh ne transmetimet e tij sepse ky hadith ka tre transmetime qe nuk jane te njejta dhe kundershtojne njera-tjetren, prandaj nuk merret baze ne Usul Ed-Din.
Ndersa persa i perket Usul El-Fik'h, mund te merret sikur eshte rasti i Imam Shafiut sepse konteksti i hadithit vlen per norma juridike, qe do te thote se nese robnesha besimtare vlen te lirohet per rastin ne fjale.
Te gjitha citatet nga Imam Shafiu hyne ne segmentet Juridike dhe jo ne segmentet Dogmatike.
Neser do te vij me argumentet prej Imameve te te kater shkollave rreth besimit se Allahu ekziston pa vend dhe pa menyre.

Allahu na ruajt prej te keqijave te vetes tone dhe prej te keqijave te veprave tona. Fjala me e bukur dhe sistemi me i plote eshte fjala e Allahut, Sunduesit, Gjithpushtetshmit.
Allahu eshte me i Dituri dhe me i Urti!

[rapsod]

Imam Ebu Hanife r.a. ka thene ne Fik'h El-Ebsat ku perfshihet ne Mexhma' er-Resail Ebu Hanifeh [f.25]: "Thashe: A ke vene re kur thuhet "Ku eshte Allahu"?, tha (Ebu Hanife): I thuhet atij, Allahu ka ekzistuar dhe vend nuk ka pasur perpara se te krijoje krijesat. Allahu ka ekzistuar dhe nuk kishte "KU", s'ekzistonte asnje krijese dhe asgje, Ai eshte krijuesi i gjithshkaje".

Imam Ebu Hanife r.a. ne El-Uesijeh/Mexhma' Er-Resail Ebu Hanife [f.2]:
"Pohojme se Allahu xh.sh. Isteua mbi Arsh, pa patur nevoje per te (Arshin), dhe pa qendruar mbi te (mbi Arsh), Ai eshte Mbrojtesi i Arshit dhe i te tjerave, pa patur nevoje per to. Nese do te kishte nevoje atehere nuk do ta kishte krijuar dhe rregulluar boten si te gjitha krijesat. Nese do te kishte nevoje per t'u ulur apo per te qendruar, atehere para krijimit te Arshit ku ishte? Allahu qofte i Lartesuar".
ps/ mos harro se Ebu Hanife ka qene prej Selefit.

[rapsod]

ku je o Century pse nuk po pergjigjesh????? Nuk je as i pari dhe as i fundit!!!!
Shpresoj te pergjigjesh!!!! "ادعوا شهداءكم إن كنتم صادقين"
SHNET!

[Omeri r.a]

ku je o Century pse nuk po pergjigjesh????? Nuk je as i pari dhe as i fundit!!!!
Shpresoj te pergjigjesh!!!! "ادعوا شهداءكم إن كنتم صادقين"
SHNET!

centuri ndoshta ka gabu po nuk e ka pas me qellim me than ate fjal po ka dashte me dregu qe ALL-LLAHU XH.SH eshte ne arshin e madhe edhe i di te gjitha edhe shef gjithqka i shef edhe do postime ti qka i ke ba ne temen tjeter pa lidhje ok tung

[rapsod]

centuri ndoshta ka gabu po nuk e ka pas me qellim me than ate fjal po ka dashte me dregu qe ALL-LLAHU XH.SH eshte ne arshin e madhe edhe i di te gjitha edhe shef gjithqka i shef edhe do postime ti qka i ke ba ne temen tjeter pa lidhje ok tung

A arrini te kuptini nje gje te vetme ne kete bote? Allahu nuk qendron mbi Arsh, Allahu nuk eshte ne Arsh, Allahu nuk eshte nen Arsh, as ne te majte e as ne te djathte te Arshit. Subhan Allah! Allahu nuk ka vend, sepse vendin e ka krijuar Allahu dhe Ai ka ekzistuar para krijimit te vendit, pa vend.

Shnet

[Gimi3]

E bartur nga Tema : Teologji: Allahu

MOS BESONI ATO QE SHKRUAN RAPSODI, KY ESHTE NJERI I DEVIJUAR. KAQ MENDONI, KA SJELL DY ARTIKUJ, DHE NUK KA CEKUR AS NJE AJET, OSE HADITH, VETEM FANTAZIRA TE BAZUARA NE EPSHTIN E TIJ, DHE TE DIJETARVE QE AI PASON. I URROJME RAPSODIT!!!! "ALLAHU TE UDHEZOFT".... LEXONI ME POSHTE SE SI SQAROJNE DIJETARET PER VENDIN E ALLAHUT, KJO E BAZUAR NE KURAN DHE HADITH, KESHTU FLASIN NJERZIT E DIJES, KURSE SI RAPSODI ,FLASIN NJERESIT E EPSHTIT



Qëndrimi i Allahut mbi Arshin e Tij



Dijetarët e Hadithit besojnë dhe dëshmojnë se Allahu i Madhëruar është mbi shtatë qiejt e Tij, mbi Arshin e Tij, siç e ka thënë këtë në Librin e Tij, në Fjalën e Tij, në suren El-A'raf:

"Padyshim që Zoti juaj është Allahu, i Cili krijoi qiejt dhe tokën në gjashtë ditë dhe pastaj Ai u ngrit lart dhe qëndroi mbi Arsh (Fronin e Tij Madhështor ashtu siç i shkon Madhështisë së Tij)." [El A'raf: 54].

Dhe në suren Junus:

"Padyshim që Zoti juaj është Allahu, i Cili krijoi qiejt dhe tokën në gjashtë ditë, pastaj Ai u ngrit lart dhe qëndroi mbi Arsh (Fronin e Tij Madhështor ashtu siç i shkon Madhështisë së Tij). Ai sistemon e zotëron çështjet për çdo gjë. Asnjë ndëmjetësues nuk mund të kërkojë të flasë (për të ndërmjetësuar tek Ai), veçse pas Lejes së Tij…" [Junus: 3].

Në suren Er Rad:

"Allahu është Ai, i Cili ngriti qiejt pa shtylla që ti shihni, pastaj Ai u ngrit lart dhe qëndroi mbi Arsh…" [Er Rad: 2].

Në suren El Furkan:

"Pastaj Ai u ngrit lart dhe qëndroi mbi Arsh. I Gjithëmëshirshmi! Kështu pra, pyete Atë (O Muhamed, për Cilësitë e larta të Tij etj.), sepse Ai është i Njohur për gjithçka." [El Furkan: 59].





Në suren Es Sexhde:

"Pastaj Ai u ngrit lart dhe qëndroi mbi Arsh (Fronin e Tij Madhështor ashtu siç i shkon Madhështisë së Tij)." [Es Sexhde: 3].

Në suren Ta-ha:

"I Gjithëmëshirshmi qëndroi mbi Arsh." [Ta-ha: 5].

Gjithashtu, Allahu i Lartësuar na ka treguar për Faraonin e mallkuar, se ai i tha Hamanit:

"O Haman! Ndërto për mua një kullë që të mund t'i arrij rrugët. Rrugët e qiejve dhe të mund të shoh Zotin e Musait, por unë me të vërtetë që e quaj atë gënjeshtar…" [Gafir: 36-37].

Faraoni nuk e tha këtë, veçse pasi dëgjoi Musain (alejhis selam) të thotë se Zoti i tij është në qiell. A nuk e sheh fjalën e Faraonit: "por unë me të vërtetë që e quaj atë gënjeshtar", d.m.th. e quaj gënjeshtar për fjalën e tij se në qiell ka Zot.

Prej këtu, të gjithë dijetarët e umetit dhe imamët e mëdhenj prej selefëve (Allahu i mëshiroftë!) nuk janë kundërshtuar kurrë në fjalën se Allahu është mbi Arshin e Tij dhe se Arshi i Tij është mbi shtatë qiejt e Tij.

Ata (dijetarët e Hadithit dhe pasuesit e sunetit) pohojnë e konfirmojnë në këtë çështje, atë që ka pohuar Allahu i Lartësuar, besojnë në të dhe e besojnë lajmin e Zotit të tyre. Ata thonë ashtu si ka thënë Allahu për qëndrimin e Tij mbi Arshin e Tij, duke e marrë atë nga kuptimi i drejtpërdrejtë i fjalëve dhe duke ia lënë Allahut dijen dhe njohurinë e të vërtetës (natyrës) së tij (qëndrimit mbi Arsh dhe çdo Cilësije të Allahut). Ata thonë:

"Ne besojmë në të (Kuranin); i tëri (Ajete të qarta e të paqarta) është nga Zoti ynë. Por nuk marrin mësim veçse ata që janë të brumosur me mendje të shëndoshë." [Al Imran: 7].

Kështu ka thënë Allahu për të vendosurit plotësisht në dije, se ata e thonë këtë fjalë dhe Allahu ua pëlqen këtë atyre e i lavdëron ata.

(Autori thotë): Na ka treguar Ebu Hasen Abdurrahman ibën Ibrahim ibën Muhamed ibën Jahja el Mizki, se Muhamed ibën Daud ibën Sulejman ez Zahi u ka thënë: Më ka treguar Ali ibën Muhamed ibën Ubejd Ebu el Hasen, se Ebu Jahja ibën Kisbeh el Uerak ka thënë: Na ka thënë Muhamed ibën Eshras el Uerak Ebu Kenane, se Ebu Mugirah el Hanefi ka thënë: Na ka thënë Kuratu ibën Halid, se Hasenit i ka thënë babai i tij, se Umu Selemeh (gruaja e të Dërguarit (Paqja dhe bekimi i Allahut qofshin mbi të!), nëna e besimtarëve), për fjalën e Allahut të Lartësuar: "I Gjithëmëshirshmi qëndroi mbi Arsh." [Ta-ha: 5], ka thënë:

"El Istiua (ngritja dhe qëndrimi mbi diçka) nuk është e panjohur (në gjuhën arabe), përshkrimin e tij nuk e kap mendja (në lidhje me qëndrimin e Allahut mbi Arsh), pohimi i tij është prej besimit, ndërsa mohimi i tij është kufër (mosbesim)."[1]

Na ka treguar Ebu Hasen ibën ebi Is'hak el Mizki ibën el Mizki, se Ahmed ibën Hadër Ebu el Hasen esh Shafii ka thënë: Na ka thënë Shadhani, se Ibën Mahled ibën Jezid el Kuhustani ka thënë: Xheafer ibën Mejmun ka thënë: Është pyetur Malik ibën Enes për Fjalën e Allahut: "I Gjithëmëshirshmi qëndroi mbi Arsh." [Ta-ha: 5]. Si qëndroi? Ai tha:

"Istivaja (ngritja dhe qëndrimi mbi diçka) nuk është i panjohur (në gjuhën arabe), përshkrimin e tij nuk e kap mendja, besimi në të është obligim, ndërsa pyetja për të është bidat. Por unë nuk të shoh ty, veçse të humbur." Pastaj urdhëroi që të nxirrej nga tubimi i tij.[2]

Na ka treguar Muhamed el Muhlidi el Adël, se Ebu Bekër Abdullah ibën Muhamed el Isfraini ka thënë: Na ka thënë Ebu el Husejn Ali ibën el Hasen, se Selemeh ibën Shebib ka thënë: Na ka thënë Mehdi ibën Xheafer ibën Mejmun er Ramli, se Xheafer ibën Abdullah ka thënë:

Erdhi një burrë te Malik ibën Enes dhe e pyeti për Fjalën e Allahut: "I Gjithëmëshirshmi qëndroi mbi Arsh." [Ta-ha: 5]. Si qëndroi? Xheaferi thotë: Nuk e kisha parë të nxehej ndonjëherë në atë mënyrë që u nxeh prej fjalës së tij, saqë e mbuluan djersët nga nxehja dhe qëndroi pa folur me shikimin në tokë. Njerëzit po prisnin se çdo të ndodhte dhe pasiqë ajo nxehje dhe skuqje e madhe u largua prej imam Malikut (Allahu e mëshiroftë!), ai tha:

"Përshkrimin e tij nuk e kap mendja, Istivaja nuk është e panjohur, besimi në të është vaxhib, ndërsa pyetja për të është bidat. Por unë kam frikë se ti je i humbur." Pastaj urdhëroi që të nxirrej jashtë.[3]

Të njëjtin Hadith ma ka treguar edhe gjyshi im, Ebu Hamid Ahmed ibën Ismail, se gjyshi i babait tim, Ebu Abdullah Muhamed ibën Udej ibën Hamdauejh es Sabuni ka thënë: Na ka thënë Muhamed ibën Ahmed ibën Ebi Aun en Nesevi, se Selemeh ibën Shebib ka thënë: Na ka thënë Mehdi ibën Xheafer er Ramli, se Xheafer ibën Abdullah ka thënë:

Një burrë erdhi te Malik ibën Enes dhe i tha: O Ebu Abdullah (kunja e imam Malikut)! Në Kuran thuhet: "I Gjithëmëshirshmi qëndroi mbi Arsh." [Ta-ha: 5]. Si qëndroi?

Thotë (Xheaferi): Nuk e kisha parë të nxehej ndonjëherë në atë mënyrë që u nxeh prej fjalës së tij…Pastaj përmendi njësoj si Hadithi i mësipërm.

Është pyetur Ebu Ali el Husejn ibën el Fadël el Bexheli, për Istivanë me pyetjen: Si qëndroi mbi Arshin e Tij?

Ai tha: "Ne nuk dimë nga e fshehta veçse atë që na është treguar, ndërsa Allahu i Lartëmadhëruar na ka treguar se Ai qëndroi mbi Arshin e Tij, por nuk na ka treguar se si ka qëndruar."

Na ka treguar hafiz Ebu Abdullah (el Hakim en Nisaburi), se Ebu Bekër Muhamed ibën Daud Ez Zahid ka thënë: Na ka treguar Muhamed ibën Abdurrahman es Sami, se Abdullah ibën Ahmed Shebbuvejh el Muruzi i ka thënë: Kam dëgjuar Ali ibën el Hasen ibën Shekik të thotë: Kam dëgjuar Abdullah ibën Mubarek të thotë:

"Ne e njohim Zotin tonë që është mbi shtatë qiejt, qëndruar mbi Arshin e Tij, i ndarë nga krijesat e Tij dhe nuk themi siç thonë xhehmitë, se: Ai është këtu e atje -duke bërë me shenjë nga toka."[4]


Imami ynë, Ebu Abdullah Muhamed ibën Idris esh Shafii (Allahu e mëshiroftë!), në librin e tij "El Mebsut", në çështjen e lirimit të një robëreshe besimtare prej atij që ka bërë një gjynah, për faljen e të cilit duhet të lirosh një rob, pasiqë mosbesimtarja nuk vlen për këtë lloj pendimi, ai argumentoi me Hadithin e Muavije ibën Hakim, i cili donte të lironte një robëreshë të zezë dhe pyeti të Dërguarin e Allahut (Paqja dhe bekimi i Allahut qofshin mbi të!) për të. Atëherë i Dërguari (Paqja dhe bekimi i Allahut qofshin mbi të!) e provokoi atë robëreshën duke i thënë: "Kush jam unë?" Ajo bëri me shenjë nga ai dhe pastaj nga qielli, d.m.th: "Ti je i Dërguari i Allahut që është në qiell." Atëherë i Dërguari (Paqja dhe bekimi i Allahut qofshin mbi të!) tha:

"Liroje atë, sepse ajo është besimtare."[6]

Kështu, i Dërguari i Allahut (Paqja dhe bekimi i Allahut qofshin mbi të!), gjykoi se ajo është muslimane dhe besimtare, për shkak të pohimit të saj se Allahu është në qiell dhe se ajo e njihte Zotin e saj me cilësinë e të qenurit lart dhe mbi krijesat e Tij.

Imam Shafiu (Allahu e mëshiroftë!) argumentoi me këtë Hadith për tu provuar kundërshtarëve të tij, të cilët thonë se në kefare lejohet të lirosh një robereshë mosbesimtare, se ajo duhet të jetë besimtare. Ai nuk argumentoi me këtë Hadith, vetëm për shkak se vetë ai beson se Allahu i Lartësuar është mbi krijesat e Tij, mbi shtatë qiejt, mbi Arshin e Tij. Ashtu siç është edhe bindja dhe besimi i muslimanëve të Ehli Sunetit dhe Xhematit, të parët dhe të mëvonshmit prej tyre. Kjo, sepse imam Shafiu (Allahu e mëshiroftë!) nuk transmetonte ndonjë Hadith të saktë dhe pastaj të mos e besonte atë dhe të mos vepronte sipas tij.

Na ka treguar El Hakim Ebu Abdullah (Allahu e mëshiroftë!), se imam Ebu el Uelid Hasan ibën Muhamed, dijetari i fikhut ka thënë: Ibrahim ibën Mahmud na ka thënë: Kam dëgjuar Rabij ibën Sulejman të thotë: Kam dëgjuar Shafiun të thotë:

"Nëse shihni që unë kam thënë ndonjë fjalë nga vetja ime, por ndonjë Hadith i saktë i të Dërguarit (Paqja dhe bekimi i Allahut qofshin mbi të!) e kundërshton atë, atëherë dijeni se mendja ime më ka pas ikur (në atë çështje)."



El Hakimi (Allahu e mëshiroftë) thotë: Kam dëgjuar Ebu el Uelid, më shumë se një herë, të thotë: Më kanë treguar se Zeaferani ka thënë: Një ditë, Shafiu (Allahu e mëshiroftë!) transmetoi një Hadith dhe dikush prej të pranishmëve tha: O Ebu Abdullah! A e beson këtë Hadith dhe a gjykon sipas tij? Ai tha:

"Mos më sheh gjë në ndonjë marrëveshje apo më sheh në kishë?! Apo mos sheh gjë të kem veshur uniformë të mosbesimtarëve?! Unë jam ky që më sheh. Ulur në një xhami të muslimanëve, veshur me veshjen e tyre dhe drejtuar kibles së tyre. A mundet atëherë, që të transmetoj një Hadith nga i Dërguari i Allahut (Paqja dhe bekimi i Allahut qofshin mbi të!) e të mos gjykoj sipas tij?!"[7]

Ebu Uthmani thotë: Dallimi ndërmjet pasuesëve të Sunetit dhe pasuesëve të bidatit, është se pasuesit e bidatit nëse dëgjojnë një Hadith që flet për Cilësitë e Allahut, e kthejnë mbrapsht atë dhe nuk e pranojnë, ose /…/[8], pastaj e sqarojnë atë me sqarime të atilla, pas të cilave fshihet heqja e Hadithit që nga rrënjët dhe rrëzimi i /…/[9], me mendjet dhe gjykimet e tyre, duke e ditur plotësisht dhe me bindje të plotë se thënia e të Dërguarit të Allahut (Paqja dhe bekimi i Allahut qofshin mbi të!) ka për qëllim atë që ka thënë në kuptimin e drejtpërdrejtë të saj, sepse ai (Paqja dhe bekimi i Allahut qofshin mbi të!) e njeh Zotin e Tij më mirë se çdokush tjetër dhe nuk thotë për Të veçse të vërtetën, të sinqertën dhe atë që i shpallet.



Allahu i Lartësuar thotë:

"Ai nuk flet nga dëshira (mendja) e tij, por Ai (Kurani dhe Suneti) është vetëm shpallje që i frymëzohet." [En Nexhm: 3-4].

Zuhriu, prijësi i prijësave të dijes, si dhe dijetarë të tjerë të umetit musliman (Allahu i mëshiroftë!), thonë:

"Detyra e Allahut është sqarimi, detyra e të Dërguarit është komunikimi, ndërsa detyra jonë është pranimi dhe dorëzimi."[10]

[altin55]

ku je o Century pse nuk po pergjigjesh????? Nuk je as i pari dhe as i fundit!!!!
Shpresoj te pergjigjesh!!!! "ادعوا شهداءكم إن كنتم صادقين"
SHNET

PERGJIGJE ME TE BUKUR SE CFAR TE KAME SJELL, UN NUK KAME. AJO PERGJIGJE ESHTE NGA KURANI, DHE SUNNETI, I MARE NGA LIBRI "AKIDE SELEFIE," ME AUTOR IMAM SABUNIN. PERGJIGJEN TA KA SJELL GIMI (ALLAHU E SHPERBLEFT). NE KESHTU PERGJIGJEMI, ME KURAN, DHE HADITH, SPJEGUAR NGA DIJETARET E HAKUT, DHE JO ME EPSHT

Ne emer te Allahut, Meshiruesit, Meshireplotit!

Duke mos dashur qe Century dhe shoket e tij te nderhyjne ne temen qe kam hapur per Teologjine, po e hap kete debat per t'i argumentuar keti dhe atyre qe besojne si ai, se kush eshte Besimi real i Ehli Sunneti dhe Xhematit.

Century fillon me titull:



Ne kete rast ai vetem sa spekullon me shqipen dhe vendos fjalen "Qendrim" si analoge te fjales "Istiua", asnje prej dijetareve nuk ka folur per "Qendrimin e Allahut" ne menyren se si e kuptojme ne shqipetaret fjalen "qendrim", por kete do ta shpjegoj me poshte,....

Century vazhdon:



Si ky ajet i nderuar, Century permend per te argumentuar dogmen e tij edhe Suretu Junus:3; Ra'd:2; Furkan:59; Sexhde:3 dhe Ta-Ha:5,....
Nuk ka dyshim se keto ajete jane te Kur'anit dhe nuk ka dyshim se Kur'ani eshte Fjala e Allahut xh.sh....

Problemi qe shtrohet eshte se a me te vertete ajeti duhet te perkthehet keshtu si e ka sjelle Century?
Nje nder fshehtesite e Century dhe personave si Century eshte se ata nuk e sjellin Tekstin Hyjnor ne origjinalitetin e tij, pra nuk e sjellin ne gjuhen Arabe. Kehtu jam i dtyruar ta sjell une.

"

إِنَّ رَبَّكُمُ ٱللَّهُ ٱلَّذِي خَلَقَ ٱلسَمَٰوَٰتِ وَٱلأَرْضَ فِي سِتَّةِ أَيَّامٍ ثُمَّ ٱسْتَوَىٰ عَلَى ٱلْعَرْشِ

"

Aty ku ndahemi une dhe Century eshte pikerisht pjesa:
"ثُمَّ ٱسْتَوَىٰ عَلَى ٱلْعَرْشِ"

"Dhe me pas Isteua mbi Arsh"

Perpara se te vij me argumentet nga dijetaret rreth Istiua-se se Allahut do te shpejgoj ajetet qe kane te bejne me kete Cilesi te Allahut xh.sh.

Ajetin te cilin Century solli te parin qe eshte ne suretu A'raf:54 nuk e solli te plote sepse keshtu ia kane mesuar ose ai imiton verberisht ata te cilet ia kane treguar. Ajeti i Plote eshte keshtu:

"

إِنَّ رَبَّكُمُ ٱللَّهُ ٱلَّذِي خَلَقَ ٱلسَمَٰوَٰتِ وَٱلأَرْضَ فِي سِتَّةِ أَيَّامٍ ثُمَّ ٱسْتَوَىٰ عَلَى ٱلْعَرْشِ يُغْشِي ٱلَّيلَ ٱلنَّهَارَ يَطْلُبُهُ حَثِيثاً وَٱلشَّمْسَ وَٱلْقَمَرَ وَٱلنُّجُومَ مُسَخَّرَاتٍ بِأَمْرِهِ أَلاَ لَهُ ٱلْخَلْقُ وَٱلأَمْرُ تَبَارَكَ ٱللَّهُ رَبُّ ٱلْعَالَمِينَ

"
"Vërtet, Zoti juaj, All-llahu, është Ai që krijoi qiejt dhe tokën brenda gjashtë ditësh, pastaj Isteua mbi Arsh, Ai e mbulon ditën me natën, që me të shpejtë e kërkon atë (mbulimin e dritës së ditës), edhe dielli, edhe hëna e edhe yjet i janë nënshtruar sundimit të Tij. Ja, vetëm Atij i takon krijimi dhe sundimi. I madhëruar është All-llahu, Zoti i botëve".

I gjithe ajeti i nderuar eshte konfirmim i perfeksionit te providences, manaxhmentit, rregullit te Allahut xh.sh. (tedbir) ndaj krijesave prej Arshit (krijesa me e siperme) e deri ne Fersh (krijesa me e poshtme ne kete bote).
Ky ajet i nderuar ndahet ne dy pjese:
1- Ne fillim Allahu na paraqet se Ai eshte Krijuesi i gjithshkaje dhe askush perveç tij eshte krijues.
2- Dhe me pas ne ajet tregohet se Allahu eshte Rregulluesi dhe Percaktuesi i krijesave dhe asnje nuk mund te shkase prej Dijes dhe Rregullit te Tij, qofte ajo gje e madhe apo e vogel.
Ne fillim te ajetit, Allahu na tregon se Ai i ka krijuar Qiejt dhe Token dhe me pas nuk i le ato pa rregull, per me teper Fuqia e Allahut (Kudreh) perfshin çdo gje.
Keto dy kuptime, permenden me Superlative ne fillim te ajetit dhe me pas perseriten ne aspektin e pergjithshem. Dhe ne fund te ajetit ka Lavde per Allahun xh.sh.

Ajeti gjithashtu ndahet ne:
1- Fjalim ne Detaje.
2- Fjalim ne Teresi.
3- Konkluzioni.

Ndasia e pare qe eshte Fjalimi ne Detaje, perbehet nga dy kuptime:
Kuptimi i pare: "Vërtet, Zoti juaj, All-llahu, është Ai që krijoi qiejt dhe tokën brenda gjashtë ditësh"
Kuptimi i dyte: "Me pas Isteua mbi Arsh, Ai e mbulon ditën me natën, që me të shpejtë e kërkon atë (mbulimin e dritës së ditës), edhe dielli, edhe hëna e edhe yjet i janë nënshtruar sundimit të Tij".
Ne kuptimin e dyte tregohet se Allahu eshte Rregulluesi (Mudebbir) i çeshtjeve te universit, te botes me çfare ka ajo, pra i Urte ne aktin e Tij.
Lidhja qe behet mes dy kuptimeve eshte pjeseza "Me pas" ose "Pastaj" qe ne gjuhen arabe eshte "Thumme" (ثم), i cili ne kete rast vjen me kuptimin e pjesezes "Dhe" (We), pjeseza Thumme ketu nuk mund te perdoret per Terekhij (vetekenaqesi), sepse kjo predispozon qe Allahu xh.sh. ta kishte lene universin per nje fare kohe pa rregull, kjo eshte e pasukseshme dhe domethenia eshte e pavlefshme dhe ne kundershtim me synimin e asaj qe deshirohet te tregohet nga ky ajet. Prandaj pjeseza Thumme vjen ne kuptimin e lidhezes "Dhe" qe don te tregoje arazhment pa koment.

Ndersa pjesa e dyte eshte ajo e Fjalimit ne Teresi, pra ne pergjithesi: "Ja, vetëm Atij i takon krijimi dhe sundimi".
Ne te vertete ky vazhdim i ajetit faktikisht eshte konfirmim i pjeses se pare ne menyre te detajuar. Prandaj kjo pjese konsiston ne domethenie me te njejtat fjale dhe kuptime te cilat jane te strukturuara ne pjesen e pare.
Pjeseza Thumme, te cilen e permendem pak me larte, si lidhez "Dhe", vazhdon ndikimin e saj edhe ne pjesen "Ja, vetem Atij i takon Krijimi dhe Sundimi", dhe ajo perfton domethenien se Krijimi eshte i autorizuar (pra ka autor) dhe nuk prapambetet ne menyre absolute ndaj Sundimit i cili eshte Rregulli (Tedbir). Pra, kjo perforcon gjithashtu kuptimin e pjesezes "Thumme" (Me pas) me lidhezen "We" (Dhe).

Ndersa pjesa e trete: "I madhëruar është All-llahu, Zoti i botëve", Ky eshte konkluzioni ose perfundimi i keti ajeti dhe i domethenies se tij, sepse fjala Er-Rabb (Zoti) do te thote: "Rregullues (Mudebbir) i çeshtjeve te krijesave te botes me te gjitha situatat e tyre.

Ne kete ajet nuk eshte deshiruar te paraqitet asnje prej Cilesive Vetore (Dhatijeh) te Allahut xh.sh., sepse ketu flitet rreth Akteve te Allahut te cilat jane te duhura prej Cilesive Vetore dhe sigurisht qw nuk flitet per vete Cilesite Vetore.

Per te provuar kuptimin e gjithe kesaj qe thame do te sjell edhe ajetet para keti ajeti:
"50. Banuesit e zjarrit i thërrasin (dhe i lusin) ata në xhennet (duke ju thënë): “Na qitni diç nga ju apo nga ajo që u ka furnizuar All-llahu (se mbaruam nga etja)!” Ata (në xhennet) thonë: “All-llahu i ka ndaluar që të dyja këto për jobesimtarët!” 51. Ata që fenë e tyre e morën tallje e lojë dhe të cilët i mashtroi jeta e Dunjasë. Sot, pra, Ne i harrojmë ata sikurse e patën harruar takimin e kësaj dite të tyre dhe, sikurse i refuzonin argumentet Tona!”
52. Ne u sollëm atyre (mekasve) një libër (Kur’anin) që ua shkoqitëm në baza të diturisë, e që është udhërrëfyes e mëshirë për ata që besojnë.
53. Ata nuk presin tjetër, por vetëm atë që do t’u vijë. E atë ditë kur t’u vijë (dënimi i premtuar) ajo që e pritnin, ata të cilët më parë e kishin harruar thonë: “Vërtet, të dërguarit e Zotit tonë erdhën me fakte të vërteta, a kemi ndonjë ndërmjetës që të na shpëtojë, ose të kthehemi (në Dunja) e të veprojmë tjetër nga ajo që vepruam”. Ata shkatërruan vetveten dhe u shkoi huq trillimi që e bënin.".
Ne keto ajetet te cilat i paraprine ajetit qe komentuam, nuk shohim asnje fjale qe flet rreth Cilesive Vetore (Sifat Dhetijeh) te Allahut xh.sh. , por duket percaktimi i marrdhenieve te humanoideve me Krijuesin e tyre dhe ketu kuptohet se Allahu duhet adhuruar dhe Atij i duhet bindur per çka Ai na urdheron dhe nuk duhet ta kundershtojme urdhrin e Tij.

Ndersa ajetet te cilat vijne pas ajetit 54 te sures ne fjale jane:
"55. Luteni Zotin tuaj të përulur e në heshtje, pse Ai nuk i do ata që e teprojnë. 56. Mos bëni çrregullime në tokë pas rregullimit të saj (me të ardhur të pejgamberëve) dhe luteni Atë duke pasur frikë (dënimin) dhe duke shpresuar (mëshirën). S’ka dyshim se mëshira e All-llahut është pranë atyre të mirëve.
57. Ai është që i lëshon erërat si myzhde pranë mëshirës (shiut) së Tij. E kur ato (erërat) bartin re të mëdha, Ne i sjellim mbi një tokë të vdekur dhe lëshojmë në të ujin (shiun), dhe me të (me ujin) nxjerrim të gjithë frutat. Kështu i nxjerrim (i ngjallim) të vdekurit, ashtu që ta përkujtoni (fuqinë e Zotit).", deri ne fund te ajeteve pasrendese te cilat kush i lexon do te kuptoje se nuk behet fjale askund per Cilesite Vetore te Allahut xh.sh.

VAzhdon...........

Kurse epshtoret te humburit, pergjigjen keshtu si ty, qe i ben tefsir Kuranit, dhe pa dyshim ky lloj tefsiri, eshte prej shejtanit
ti qenke megjithmen per te ardhur keq

Allahu te udhezoft

[altin55]

Allahu nuk ka vend, sepse vendin e ka krijuar Allahu dhe Ai ka ekzistuar para krijimit te vendit, pa vend.

Shnet

Kjo nuk eshte e vertet, sepse kemi hadith elhamdylilah per frontin e Allahut para krijimit.
hadith!
Fronti i Allahut para se te krijonte cdo gje, ishte ne uje.
Pra para se Allahu te krijonte gjithesin, fronti i Tij ishte ne uje

Allahu te udhezoft Rapsod