Bashkia Burrel, heq bustin e Skenderbeut dhe vendos te Ahmet Zogut

[Bizantin]

Në një shtet nuk mund të nderohet e të lavdërohet edhe vrasësi edhe viktima.


Trupi i pajetë në fotografi më poshtë është i BAJRAM CURRIT. I rrethuar nga vrasësit e tij, xhandarët e Ahmet Bej Zogollit...




O do nderojmë Zogun, o Bajram Currin. Që të dy s'bëhet, se njëri luftoi me ashpërsi tjetrin.


Herës tjetër do flasim për lidhjet e Zogut me Beogradin e vrangelistët...

[Albmaster]

Mendoja se do vendosnin statujen e Sali Berishes ne vend te Heroi tone kombetar.

TURP

vendosja e statujes te nje tradhetari si Ahmet Zogu.... TURP

[Dorontina]

Mendoja se do vendosnin statujen e Sali Berishes ne vend te Heroi tone kombetar.

Me von ende asht heret presidenti asht i RI...
prit pak mos ke lind 6 mujsh ? i pa kryer qenke ....mos ke ndoj te metê ...

[saura]

e cuditshme se si disa "antikomuniste" te betu qe desh "lujten menc" se pse ju festu ditlindja enverit vin e folin ktu pa mos me qon vet Enveri.

Ahmet Zogun e shpalli asambleja kushtetuse mbret nuk u vetshpall. kurse sa per thesarin shkoni lexoni pak ma shum e informohuni se asni cent nuk e mor nga thesri i shtetit.

Skenderbeut do ja vejn ne ni shesh tjeter, sepse sheshi ku asht permendorja e Skenderbeut quhet Ahmet Zogu. kshtu qe dilte pa kuptim.

Po mirr mo se si dukesh je ngaBurreli,qe je kaq i informuar ,po nuk ishte me mire qe ne fillim kjo bashki mos ta kishte vendosur ketij sheshi emrei e Ahmet Zugut meqe aty ishte Monumenti i Skenderbeut po ta kishte vendosur ne nje shesh tjeter ,nuk besoj se Burreli ka vetem nje shesh nje here kam kaluar andej.
Pastaj mqs e kan bere kete gabim dhe nuk kombinon busti i heroit , me emrin e sheshit!!!!!! nuk e kane me lehte tja nderojne emrin sheshit tja vene sheshi Skenderbe se sa te spostojne nje bust ,Sipas veprave ,moshes i takon skenderbeut te qendroje ku ishte.me duket me lehte spostohet nje emer me nje akt administrativ se sa nje monument te jene valle kaq te trashe ne Burrel?

[tmk]

Po te jetonte Ahmet Zogu, nuk do ta pranonte kurre nje "privilegj " te tille para Skenderbeut! Ndaj me mire do ish qe perkrah Skenderbeut ,ne ate shesh te ngrihej dhe permendorja e burrit te shquar Shqiptar Ahmet Zogut. Sa i bukur do te dukej sheshi kur te ishin te dy krah per krah keta burra te medhenj te Kombit!

Sa per te bere krahasime per trimeri dhe tradheti do te qendronin bukur .

[Ka Vetem DINAMO]

Ne emer te lokalizmit (Zogu, Matjan), paqartesise apo me sakte keqdashesise mbi rendesine e heronjve te vertete kombetare, ka kohe tashme qe nga individe apo segmente te caktuara, dashje pa dashje nuk po respektojne, madje po perdhosin dhe vendosin teresisht ne dyshim vlerat e verteta kombetare. Veprime, qe jane te denueshme, edhe penalisht madje.
Si ky rast, si tragjedi-komedia me tentativen e heqjes se emrit te Ismail Qemalit Universitetit te Vlores, etj, jane deri rrenqethese, pasi deshmojne se ne te tilla iniciativa antishqiptare dhe antikombetare, jane perfshire dhe jane shfaqur nismetare, insitucione apo drejtues shteterore, qe me se paku tregojne vetedijen e ulet kombetare dhe gjithashtu qe jane mohues dhe perbuzes te atyre pak heronjve te vertete qe kombi yne arrin te kete.
Qendrimi i metejshem ne detyre, i ketyre sharlataneve shteterore (Kryetari dhe keshilltaret e Bashkise se Burrelit dhe Rektori i U.V), eshte fyerje e metejshme per cdo individ qe ndihet dhe identifikohet si shqiptar.

[Ka Vetem DINAMO]

Nga Kreshnik ÇIKA

Asnjëherë gjërat
nuk janë pa lidhje
me njëra-tjetrën,
gjithnjë ato i
paraprijnë ngjarjeve apo
vendimeve që merren. Kjo
ndodh kudo, por aty në Shqipëri,
janë më të lexueshme
e realizohen “në të nxehtë”,
siç mund të shprehemi. Dua
të besoj se askush nga ata shqiptarë
që lexuan shkrimin
me titull “Geraldina e Shqipërisë!”
(me pikëçuditëse
në fund të lutem!), nuk mund
të imagjinonte se jo më
shumë se dy javë më pas,
Bashkia e Burrelit do të merrte
një vendim në një
mbledhje të stisur të saj,
për…heqjen e bustit të
Skënderbeut nga qendra e
qytetit e për të vendosur në
vend të saj, një shtatore të
Ahmet Zogut! Mirëpo ja që
ndodhi. Tani, u frymëzua
këshilli bashkiak nga shkrimi,
apo mori direktivë nga
Tirana, ec e gjeje këtë punë.
Asnjë shqiptar, dua të besoj,
nuk është i kënaqur nga
drama që përjetoi Geraldina
në largimin e saj nga Shqipëria.
Por artikullshkruesi
e nxjerr si të kalkuluar
nga italianët ikjen e tyre nga
vendi. Për hir të së vërtetës
historike, kalkulimet ishin
të Ahmet Zogut, madje jo
kalkulime të rastit e të çastit,
por të ndërtuara e të studiuara
mirë në vite. I fundmi
person që mund të kishte
përgjegjësi për të gjitha sa
ngjanë e deri në pushtim, do
të qe e ndjera Geraldinë, e
cila jetoi në Shqipëri vetëm
13 muaj. Ca më pak e hiç
fare, do të kishte Leka
përgjegjësi për bëmat e të
atit. Por zoti Lekë dhe lastari
i tij që pretendojnë se në dejet
e tyre rrjedh përveç të
tjerash edhe gjak shqiptari,
kanë përgjegjësi për
makutërinë me të cilën janë
vërsulur mbi pallatet dhe
pasuritë shtetërore të këtij
vendi, të cilat vetëm me
rrogën e ish-mbretit nuk u
ngritën. Fakti që vetë e ndjera
thotë para kamerës
(shakaja gjysma e së
vërtetës), se… “ajo jetë ishte
fati im i madh”, tregon se
ajo me të vërtetë është e sinqertë
dhe e ndërgjegjshme
për gjithçka shpreh. E si të
mos ishte fati i saj i madh,
kur ajo ishte (le ta pranojmë),
nga një derë fisnike
dhe nënë amerikane (kjo
nuk mendoj se përbën vlerë
më vete), pra ishte nga një
familje dikur e pasur, por e
rrënuar ekonomikisht prej
shkatërrimit të perandorisë
austriake, e detyruar të kryente
lloj-lloj punësh për të
mbijetuar, dhe i zbret “asi”
nga qielli, i thonë se e
GERALDINA e Shqipërisë,
kërkon për grua një mbret i
një vendi që quhet Shqipëri?
Unë e siguroj autorin e atij
shkrimi, por dhe ai duhet të
jetë bindur, se edhe Miss
Europës po t’i thonë sot, se
interesohet për martesë me
të një mbret, qoftë ky mbret
edhe i vendit më të humbur
të globit, ajo do të rendë të
vendosë kurorën e
mbretëreshës, se fundja fare
kaq kapital do ta ketë ai
dreqovend, sa të ushqejë e të
argëtojë atë më së miri. Për
hir të së vërtetës historike,
që sot është ndriçuar tanimë
në botime të shumta, duhej
të përfshihej në shkrim edhe
mënyra se si shkuan atje sejmenët
e Ahmetit me qeska
plot me flori. E ndoshta lexuesi
do të duhet të mësojë
faktin se Ahmetit iu ofrua
gati në rrugë direkte, martesa
me princeshën e
mbretërisë italiane të
Savojës. Mirëpo princesha e
shkretë e njërës prej
mbretërive më të vjetra të
Europës, ndoshta nuk i
plotësonte parametrat
truporë që kishte vendosur
Zogu për kandidaten për
grua, në bazë të shijeve të tij.
Megjithatë, ministri i Jashtëm
i Italisë, Konti Çiano e
nderoi Zogun me pjesëmarrjen
e tij në dasmë, kuptohet
nën parullën e shkruar me
germa kapitale: “Rroftë Duçja”-
shih foton. Pra, i ndjeri
Jak Koçi kishte shkuar e trokitur
vërtet në derën e Geraldinës,
por pasi ishte bërë
“pasarela” e fotografive që
sollën sejmenët nga e gjithë
Europa këtu në Tiranë.
Kështu është; njëra do të fitojë,
falë bukurisë së saj, fitoi
ajo. Aq i sinqertë është
autori, saqë thotë: “S’kishte
asnjë dyshim se vajza e re
kishte mbetur e befasuar
nga ky lajm. U nis drejt vendit
të largët pak ditë më
vonë”. Çfarë, do të bënte
naze? –lind pyetja. Apo e
sollën dashuria për burrin
dhe patriotizmi për atdheun?
Dhe cila do të ishte ajo
që do të refuzonte? Ato që
Geraldina e ndjerë nuk
mund t’i thoshte gazetarit,
do të bënte mirë ky i fundit
që t`i hidhte një sy shtypit të
huaj e kryesisht amerikan,
të kohës kur u “lidh” Zogu
me Geraldinën. Për shembull,
gazeta “Los Angeles
Times” e datës 28/04/1938,
thotë açik sa më poshtë:
“Mbreti i vetëshpallur i Shqipërisë
kishte kërkuar një
vajzë milionere amerikane
që të mbretëronte me të një
mbretëri në të cilën nuk ka
fare hekurudha, ka shumë
pak kanale për ujërat e zeza,
një mbretëri e cila sfilitet
nga gjakmarrja konstante
fisnore. Ndërmjetësit
ndërkombëtarë ishin të
paaftë t`i gjenin një
trashëgimtare milionere.
Romanca e tij u bë fjala e së
motrës, e cila kishte shkuar
për të shitur pulla postare në
Muzeun Kombëtar hungarez
të Budapestit, e shoqëruar
nga sejmenët e Zogut me qeska
me flori në kërkim të nuses
për të. Kështu ajo bëhet e
vetmja mbretëreshë në botë
me lidhje gjaku me
Amerikën. Vetë Geraldina u
tha disa diplomatëve të huaj
që ishin pjesëmarrës në
ditën e dasmës:- “Isha pa
punë e një ditë hodha fall tek
një jevgë. Jevga më tha: -Ti
një ditë do të ulesh në fronin
e një mbretërie. Ja ku u realizua!”.
Ashtu siç ajo nuk
mund t`i tregonte gazetarit
se ceremonia zyrtare zgjati
vetëm katër minuta, në të
cilën kryetari i Parlamentit
shqiptar të asaj kohe, Pandeli
Vangjeli lexoi një tekst të
denjë për një gjendje civile
në Perëndim. Siç ajo nuk
mund t`i tregonte atij se
nëna e saj, e cila bashkë me
xhaxhanë e saj dhe tezen e
saj ishin dasmorë, pas
dasmës iku me njërin nga
gjyshërit e saj në Amerikë,
e atje u martua me major
Girault në Riviera, po në
Amerikë. Ashtu siç ishte në
nderin e Geraldinës, ajo nuk
tha asnjë fjalë të keqe për
Shqipërinë, e cila i dha
kurorën që ia hoqi i shoqi
pas 13 muajsh, por edhe me
paratë e së cilës u mbajt e
jetoi plot 63 vjet e 3
muaj(vetëm ditët nuk na
thotë autori), në vila të
mëdha në Perëndim, apo në
shtëpi të “thjeshta” që shkruanin
mbi derë “rezidencë
diplomatike”. Aty qëndron
fisnikëria e saj, se në fund të
fundit e huaj ishte, e mund
të shprehte edhe pakënaqësi
të ndryshme. Përshkrimi
që i bën autori pritjes në Shqipëri,
do të ishte i metë e i
pasaktë, nëse nuk do të kishte
një fjali shumë
domethënëse, gati brilante:-
“Njerëzit ishin po ata”.
Njëra prej të vërtetave më të
mëdha të thëna në shkrim,
sepse më bukur nuk mund të
përshkruheshin ata që dolën
dhe brohorisnin. Vërtet, ishin
ata që kishte lënë Zogu
kur iku, vërtet mbi ta nuk
kishte lënë gjurmë koha, as
kalendarikisht. Sa për popullin,
zor se ngrihet ajo
peshë nga kushdo, qoftë
edhe gazetar, qoftë edhe në
reportazhin “më të ndezur”,
që të thotë se…”populli një
jetë të tërë mezi e paskej pritur
ditën e lumtur që do të
kthehej familja
mbretërore”. Sepse rrojnë
akoma njerëz, të cilët janë në
gjendje të përshkruajnë me
fakte (pa ngjyra të ndezura),
“lumturinë” që përjetuan në
ditët e naltmadhnisë. Një
nga “pasaktësitë” që të le
shije jo të mirë, është një
shprehje e autorit (jo e Geraldinës),
ku thotë: - “E kish
konkuistuar vendin e saj, atë
që ia kishin marrë me
përdhunë 63 vjet më parë”.
Asaj, nuk i morën asgjë, se
asgjë s`kishte të sajën. Por
edhe atij që përveç të tjerave
mori edhe rrogën e mbretit
të këtij vendi për 11 vjet,
askush nuk i rrëmbeu asgjë.
Ai ishte që rrëmbeu, aq sa
mundi, “sa hiqnin makinat
dhe arabatë”, ai ishte që e
braktisi atdheun (atë çka
mbeti nga shitjet që bëri), në
ditën më të zezë të tij, dhe
ironia e fatit është se përveç
të tjerave, ishte edhe Komandant
i Përgjithshëm i
Forcave të Armatosura të tij!
Nëse ka të veçantë ish-mbreti,
është një dhe vetëm një: që
përbën rast unikal në të
gjithë Europën, kur mbreti
e braktis vendin në ditën e
pushtimit. E kur vetëm pak
ditë më parë kishte deklaruar
se “do të vishte opingat e
do të dilte në mal”. Të
kundërtën bëri “homologu”
i tij, mbreti i Greqisë që nuk
ishte grek në gjak, por danez,
që nuk quhej Karamanlis
apo Papandreu, por Liksburg.
E pra, ky Liksburgu,
që nuk ishte grek, por mbret
i Greqisë dhe Komandant i
Përgjithshëm i ushtrisë
greke, u vra në kalë, në krye
të ushtrisë, në luftë për
mbrojtjen e Selanikut nga
plumbat e sllavëve më 18
Mars 1913. Grekët i thonë në
historinë e tyre Jorgua i Parë,
por ai vetëm Jorgo e grek nuk
ishte. Ishte biri i një familjeje
mbretërore-pinjoll i Dinastisë
së Liksburgëve, të cilit Europa
i besoi mbretërimin e Greqisë,
andaj ai Liksburgu atje
në Selanik e ka monumentin,
në kalë. Si do t`ia kompozonte
artikullshkruesi monumentin
Zogut, në ç`pozicion? Prandaj
ishte skeptik edhe Presidenti
Moisiu, i cili “nuk dinte aq”(!)
sa gazetari që i ngeli tek dera.
Por Ahmeti e dinte shumë
mirë se tanimë do t`i duhej të
luftonte me italianët, e jo “siç
kishte luftuar me serbët”, të
cilët e njoftonin qysh para një
jave; “sulmo në filan pikë ti, se
ne do të tërhiqemi”. Pastaj
përhapej lajmi se “batalioni”
i Ahmet Matit “theu” ushtrinë
serbe!? Edhe po të shkruante
këto e shumë të tjera, figura e
Geraldinës rahmet pastë, nuk
do të prekej, madje do të lartësohej
edhe më, pa pasur nevojë
për furçat e pështira. Në
fund të fundit, ishte një
grua e huaj që u martua me
një shtetas shqiptar e respektin
ia kishim borxh, në
gjallje e në vdekje! Sikur t`ia
kishte e ndjera Geraldinë
fajin këtij vendi, ajo do të qe
e keqja më e vogël, por si
t`ia bëjmë atij “tonit” ne, se
linja që për interesat e saj
e emëroi mbret atë, është
ajo që vazhdon sot me Faslli-
oviçët e tanishëm…

[alibaba]

Në një shtet nuk mund të nderohet e të lavdërohet edhe vrasësi edhe viktima.

Ne nderojmë Aleksandrin e Madh, që luftoi kundër Klitit, dhe nderojmë Klitin e Ilirëve që luftoi kundër Aleksandrit të Madh.

Nuk ka aty agresorë e viktima. Janë që të gjithë shqiptarë, gjaku që rrjedh në dejt tanë.

[MaDaBeR]

Ja pra, dhe Topi çdo dite e me shume po e nxjerr fytyren e vertete, shpik çfaredo qe mundet vetem e vetem te denigroje dike me te cilin i shkoi puna pisk. Eshte e vertete qe Bashkia Burrel ka mare vendimin per te hequr bustin e Skenderbeut dhe per te vendosur ate te Ahmet Zogut, por eshte e vertete dhe kjo tjetra, qe busti i Skenderbeut do te vendoset ne sheshin Kryesor te qytetit dhe do te kete nje shtatore me te madhe se ajo qe ka tani dhe qe nuk duket fare.

Por problemi i Topit nuk eshte heqja apo jo e Bustit, por problemi i Topit eshte se Kryetari i Bashkise ka mbiemrin "Lleshi", dhe eshte kusheriri i gjykatesit qe pati incidentin me nje pseudogazetaropall te topit.

Pastaj, Ahmet Zogu eshte nder te vetmit personalitete te Shqiperise qe akoma sot e kesaj dite nuk ka nje bust ne asnje qytet te Shqiperise, dhe me pare se ne çdo vend tjeter, busti i tij duhet te jete ne vendlindjen e tij, rrethin e Matit. Perpos atyre qe ka shpikur "diktatori juaj i dashur" per Ahmet Zogun, ai mbetet nje nder figurat me te rendesishme te jetes politike Shqiptare. Eshte nje nga personalitet kryesore qe vendosi te behej Tirana kryeqytet ne Kongresin e Lushnjes, atehere kur Shqiperia po rrezikohej nga çdo ane e saj. Eshte ai qe formoi te parin shtet modern Shqiptar, i pari qe ka hartuar Kushtetuten e Shqiperi. Ai meriton te kete shtatoren e tij, se ne vendlindje, ashtu dhe ne Tirane, qytet te cilin e shpalli dhe kryeqytet.

[Flora82]

Po zogu eshte i lete pa peshe ! kane pasure mundsi ta vene ne nje kende te rruges pa bere zê keshtu shume keqe qe e kane largu bustin e skenderbeut .