Millosh Kopiliqi

[Kreksi]

04-05-2008, 07:01 #3
Kreksi
Metropolis




Anëtarësuar: 20-11-2004
Vendndodhja: Francë
Postime: 2,142
Njeriu sa me shume jeton aqe edhe lexon e meson...

Nga ky postimi i siperm ju them te drejten se te gjitha keto deshmi i kam lexuar edhe me pare e sa per tradhtine serbe edhe kjo eshte e ditur.

Vertete se ka perplote libra te mbyllura ne Vatikan te cilat flasin per kete Betej, mirepo asnje kronikues i kesaj kohe nuke ka qene ne vend te ngjarjes siç e kemi rastin tek kronikuesit turq te cilet jane me te saket rrethe kesaj beteje.

Per ti shfletuar keto libra e kronika te vjetra dikur para eres se internetit eshte dashur mundim tejete i madh per te ardhur deri tek nje liber i tille aqe i çmueshem, kurse sot me zhvillimin e informatikes ne rrjete jane shtuar mundesit ku me te vertete mund te hasim ne libra te shumta qe flasin per betejen e Kosoves te vitit 1389 poashtu edhe per betejen e dyte qe zhvillohet po ne te njejtin vend por pas 50 vite ne krye me hunjadin...

Mjafton te shtypesh ne google books.com ku do te drejtohesh tek nje varg i madh librash per kosoven qe per latinet apo edhe per shkrimin dhe botimin e para shek. XX ne disa raste kosova eshte shkruar ndryshe, si psh; CASSOVO, COSSOVO, CAMPUS MERLAN-ius etj...

Sa duhet kohe per te nxjerrur keto dokumente qe secili mund edhe ti shkarkoje ne kompjuter dhe pastaj edhe ti shtypi ne leter ?

Une bera nje kerkim te pa nderprere qe zgjati 15 dite dhe ende nuke e kam perfunduar.
Po ju theme se keto deshmi me libra ne rrjete jane te botuara ne gjuhen frenge mirepo ke edhe nje numer te madh ne anglishte por mjerishte qe une nuke e njohe kete gjuhe...

Pra mund te flas dhe te sjelli deshmi vetem per deshmi ne gjuhen frenge.

Qe per shembelle ne nje fragment te nje libri hasa edhe tek nje deshmi qe ende nuke e kam lexuar askundi;
Sipas ketij libri autori permend se Sulltan Murati eshte vrar nga treshi;
Milloch Kobilitch,
Milan Toplitchanine
Ivan Kossantchitch

Si ka mundesi ?

Sa per Milosh Kopiliçin kam lexuar edhe me pare ne nje fejton, çe eshte shume e çuditshme kjo, shkruar vete nga gazeta serbe "Ekspres politika" e vitit 1991 me duket tetor, ku autori mjerishte qe sme kujtohet, kishte nxjerrur arkivat nga Stambolli por edhe nga Vatikani ku permend ne kete feljton pjesmarrsit shqiptar ne kete betej, por shkon edhe me tutje, ai gjen emrin e Milosh Kopiliqit ne kronikat latine ku thuhet se "nje Daradn me emrin Milosao Kopiliqi e vrau Sulltan Muratin" pra si shqihet, ky autori serbe nuke ka pasur nevoj qe te genjeje edhepse referancat me kane humbur mjerishte, i tere fejtoni mbante me se 20 faqe...nga e perditshmja e kesaj gazete... qe me ka humbur njehere ama kam shpresa se do ta gjeje, ose nese ndonjeri mban kete feljton, iu kisha lutur te na lajmroje....

Pjesa e trete e kesaj bisede eshte pra edhe tradhtija e serbesve, apo si njihet tradhtija e Vuk Brankoviçit.

Nuke e di perse neve shqiptaret jemi aqe pake te informuar ne lidhje me kete Betej ?

Te gjithe mendojmi se vetem pas kesaj betejes turqit u vendosen ne kosove.
Mirepo e verteta eshte ndryshe.
Turqit pas thyrjes se koalicionit krishtere ne Betejen e Marices me 1371 qe u munden edhe bullgaret ku kjo mbretri u be vasl i saj menjehere, turqit shkelen kosoven ku Lazari kishte lidhur marveshje menjehere me Sulltanin qe ne vitin 1373 ku edhe i dergon ushtare serbe ne ushtrine turke per te luftuar ne frontin e lindjes kunder hordhive mongole...
Ne vitin 1388 fillon rebelimi serbe e bulgare ku Sulltani nuke pati mundesi ti pergjigjet ngase ishte i zene ne Azi mirepo vitin tjeter pra me 1389 kalon Bosforin me nje ushtri te madhe dhe qendrohet ne Campus Merlanus qe te asgjesoje ushtrine krishtere.

Ne anen tjeter koalicioni krishtere i perber nga serbet, bosnjaket, malazezet dhe shqiptaret vendos qe ti shpalli lufte Sulltanit.

Nuke eshte e vertete se turqit ishin me shume, kete version e teprojne vetem serbet, koalicioni krishtere ishte me numer me te madh se sa ushtria tuke sa qe paar betejes Sulltan Murati kishte ra ne dilem qe te beje nje marrveshje se frigohej nga deshtimi.

Para betejes ishin mbledhur te gjithe prijsat per tu konsulltuar se si te zhvillohej beteja.
Gjon Kastioti, qe ne keto tekste qe lexova une shkruhet George Castrite, ndoshta eshte gabim interpretimi i emrit ose eshte nje tjeter emer i kastriotve por ka mundesi qe te quhej edhe keshtu se tek shqiptaret ripertrihej emri shpeshehere...
...pra prijsi shqiptar Gjergje Kastrioti propozon qe te sulmohet naten ushtria turke, ngase djalli do do jete ne anen e tyre kete here dhe do e shperndaje ushtrine turke, mirepo nuke u shqyrtua ky plane dhe te nesermen beteja u zhvillua diten.
Ne oret e para krishteret kishin korrur sukses mbi turqit ku mezi mbaheshin, mirepo ne rrethana te qyditshme ne qadren(tenten) e Sulltanit lajmrohet Millosh Kopiliçi, gjoja per ti dhene nje sekret, fshehtesi Sulltanit.
Ketu pra hasim ne nje deshmi tjeter se edhe para betejes ne ushtrine turke kishte patur ushtare krishtere, ka mundesi se Miloshi ishte i tile, siç e dimi se siu sille edhe Gjergje Kastrioti yne heroi kombtar qe e braktisi ushtrine turke dhe u kthye ne Shqiperi...
Par me siguri qe Millosh Kopiliqi kishte lidhje dhe njohtesi me Sulltanin ose se paku me Bajazitin, te birin e Sulltan Muratit i cili ishte ambicioz per te hypur ne fron...si deshmi, bajaziti e vrau edhe vllaun e vete Jakubin rivalin e tij, kjo ishte shprehi tek osmanlijet.

[Kreksi]

Beteja e Fushë-Kosovës, 15 qershor 1389

http://www.forumishqiptar.com/showthread.php?p=1916480

--------------------------------------------------------------------------------

Në betejën e Fushë-Kosovës, ose siç është quajtur “Beteja e Kombeve”, në bazë të dokumentave historikë të argumentuara, thuhet se kjo betejë ishte vendimtare që ia ndryshoi kahun historisë së njerëzimit. Në bazë të këtyre të dhënave të disponuara rezulton se nga dymbëdhjetë princa të koalicionit të krishterë, gjashtë prej tyre ishin arbër (shqiptarë). Këta princa janë: Gjon Kastrioti, Theodhori II Muzaka, Mëhill Nikollë Kopiliqi, Dhimitër Jonima, Lekë Dukagjini dhe Gjergji II - Strazimir Balsha.

Nuk është aspak e rastësishme pjesëmarrja e gjerë e princave arbër në betejën e Fushë-Kosovës, përkrah koalicionit ballkanik, sepse ka të bëjë me shtrirjen e gjerë në gjysmën e Ballkanit të sotëm, ku jetonin pasardhësit e fiseve ilire. Është e rëndësishme të theksohet se në atë kohë pjesa më e madhe e këtyre arbërve ishin të besimit katolik, ndërsa pjesa më e vogël e besimit ortodoks. Arbërit e kishin një veçori të veçantë, që nuk e kishin popujt e tjerë; si shqiptarët katolikë dhe ata ortodoksë (në Mesjetë), ishin në vartësi të Vatikanit, kishës së Romës dhe e njihnin Papën e Romës për epror të tyre. Beteja e Fushë-Kosovës e 15 qershorit 1389 ka provokuar dhe vazhdon të provokojë historiografinë dhe publicistikën e Europës Juglindore dhe të asaj europiane përgjithësisht, dhe veçanërisht historiografinë shqiptare, sepse pjesa më e madhe ishin shqiptarë të krishterë në këtë koalicion. Dhe pikërisht në këtë betejë zë fill dhe përpjekja e pseudohistorianëve serb mbi gjoja “të drejtën historike” mbi Kosovën.

“Vlen të theksojmë se janë dhe një pjesë pseudohistorianësh shqiptarë që me injorancën dhe antishqiptarizmin e tyre u japin “predha” topçinjve serbë për të qëlluar mbi nacionalizmin tonë, dhe janë pikërisht këta “shqipfolës” të cilët kërkojnë të valëvisin flamurin e “nacionalizmit”... (M.B.). Por dokumenta autentikë dëshmojnë se beteja e Fushë-Kosovës është zhvilluar në mes të koalicionit krishtero-ballkanik dhe atij osmano-aziatik, d.m.th. luftë në mes dy kulturave diametralisht të kundërta.

Beteja e Fushë-Kosovës e vitit 1389 është kryesisht e lidhur me fillimin e depërtimeve të osmanllinjve në trojet iliro-albane dhe ky depërtim fillon pas fitores së Moricës më 1371, ku për osmanllinjtë u hapën jo vetëm dyert e Europës Juglindore (Ballkanit), por edhe të tërë Europës. Priftërinjtë e Romës, duke parë rrezikun që u kërcënohej, bënë çmos për t’i pajtuar sundimtarët e krishterë dhe për t’i bashkuar në luftë në një rezistencë të përbashkët. Vetëm në këtë mënyrë mund të zmbrapsej rreziku i madh që i kërcënohej krishtërimit dhe perëndimit.

Për ndriçimin e rolit dhe të rëndësisë së princave arbër në këtë betejë, përveç historianëve të tjerë, një rol shumë të rëndësishëm luajtën dhe po luajnë edhe historianët perëndimorë, ku mund të veçojmë historianin anglez nga fillimi i shekullit XVII, Riçard Knolles, i cili, i liruar nga frazeologjia e një humanisti, në mënyrë decidive ka thënë: “Krahas të tjerëve, në koalicionin e krisherë ballkanik pati edhe princa nga Shqipëria”. Ndërsa historiani frëng, nga fillimi i shek.XIX, Le Marje (1821), thotë se në koalicionin e të krishterëve pati edhe njësi hungareze, rumune, dalmatine, tribale dhe njësi të panënshtruara të arbërve, kurse Muratin I e vrau një shqiptar i plagosur. Ndërsa historiani tjetër frëng, Alen Dyselje nga Parisi, me një shkrim ekskluziv, me një pikëpyetje që i vë në krye të titullit “A e kanë pushtuar shqiptarët Kosovën?”, ku bën fjalë edhe rreth betejës së Fushë-Kosovës, thotë: “Popullsia shqiptare jo vetëm që nuk erdhi atje e sjellë nga armiku (osman), ajo, që nga Liqeni i Shkodrës e deri në Kosovë u bashkua dhe rezistoi me popullsitë e tjera të krishtera”, duke vazhduar më tutje se “në kohën e ndeshjes vendimtare më 1389, autorët grekë përmendnin krahas serbëve dhe bullgarëve, edhe shqiparët e veriut, ata të Himarës, të Epirit dhe të zonës bregdetare”. Po ky autor arrin në përfundimin se disfata e vitit 1389, duke e disorganizuar plotësisht shtetin serb, u la fushë të lirë veprimi prijësve vendas më të fuqishëm, midis të cilëve dhe prijësve shqiptarë të veriut dhe të verilindjes. Më i shquari ishte Gjon Kastrioti, baba i Gjergj Kastriotit, i cili, duke u nisur nga krahina malore e Matit, arriti që në fund të shek.XIV dhe në fillim të shek.XV të krijonte një principatë të gjerë, e cila shtrihej nga derdhja e Ishmit deri në Prizren, në qendër të Kosovës. Si pasojë, ai i dha Raguzës një privilegj tregtar që prej bregut të detit e deri në tokat e tij në Prizren.
Edhe historiani gjerman Jozef Fon Hamer i kushtoi kujdes të merituar pjesëmarrjes së arbërve në betejën e Fushë-Kosovës, ku, sipas tij, strategu më i aftë ushtarak i krishterë ishte arbëri Gjon Kastrioti, i cili kishte propozuar që osmanët të sulmoheshin ditën dhe jo natën. Përveç kësaj është interesant të theksohet se Jozef Fon Hamer flet edhe për famën e betejës së Fushë-Kosovës. Ai qëllimisht ka përkujtuar se revolucioni frëng i vitit 1789 ka shpërthyer në 400-vjetorin e betejës së Fushë-Kosovës. Ai ka theksuar se kjo betejë hyn në radhën e ngjarjeve të famshme në pikat kyçe të historisë së njerëzimit. Ndërsa La Martin vë në spikatje se ushtria e të krishterëve ishte pozicionuar në shkrepat e maleve të Shqipërisë.

Përveç Gjon Kastriotit dhe prijësve të tjerë, kemi të dhëna interesante edhe për pjesëmarrjen e Theodhorit II Muzakës dhe rënien hoerike të tij në fushë-betejë, nga kronika e nipit të tij Andrea Muzakës, i cili ofron këto të dhëna: “Një vit pasi turqit filluan depërtimin në tokat e Arbërit, u formua koalicioni i krishterë ballkanik, që u ndesh në betejën famëkeqe të Fushë-Kosovës”. Andrea Muzaka në veprën “Historia e Genealogia del Muzakja” (Historia e Gjenealogjia e Muzakajve), thotë: “Duke kaluar nëpër të gjitha ato dhera, sulltani pushtoi disa vende, midis të cilave edhe qytetin e Adrianopojës. Pas tij erdhi Sulltan Murati I, e me furi të madhe e mori fushatën kundër Bullgarisë e Serbisë. Atëherë u bashkuan Lazari, despot i Serbisë dhe Marko, Mbreti i Bullgarisë dhe Teodor Muzaka II, i shtëpisë sonë e të tjerë zotërinj të Shqipërisë dhe u thyen të krishterët dhe vdiq Theodori i cili kishte me vete shumë çeta shqiptarësh, ku u zu rob i sipërthëni Lazar, të cilin pastaj e ekzekutuan. Pas kësaj filluan në Arbëri luftëra të pandërprera me turqit, ndër të cilët mbetën dhe shumë zotërinj e bujarë arbër. Njëri ndër heronjtë kryesor të kësaj beteje është Mëhill Nikollë Kopiliqi, i lindur në fshatin Kopiliq të Drenicës, udhëheqësi i kësaj krahine heorike të Kosovës. Momenti më i rëndësishëm dhe akti më heroik i drenicasit Mëhill Nikollë Kopiliqi është vrasja e Sulltan Muratit, nga dora e shqiptarit të krishterë, i cili më pas vritet nga osmanët. Dhe momenti më dramatik është aty ku She-Ul-Islami e këshillon Sulltanin: “Mos ia jep dorën/veç jepja kambën/ndër këmbët tuaja ai për me mbetë”. Këtu është fjala kur Mëhilli shkon në shatorren e Sulltan Muratit. Ai, për ta poshtëruar, në vend të dorës i jep këmbën, por dora e fuqishme e Kopiliqit e godet për vdekje me hanxhar. Në të vërtetë, ky gjest i sulltanit arsyetohet edhe nga disa historianë osmanë, ndër të cilët vlen të përmendet Sadudimi, si dhe Neshriu, krahas me rritjen e madhësisë së fuqisë turke, në lidhje me të edhe në çështjen e paafrueshmërisë mistike të personalitetit të halifesë, nuk lejohej mundësia që as në kohën e kaluar t’i bëhet e mundur, jo muslimanit t’ia puthte dorën Padishahut, porse i caktonte vetëm këmbët dhe zingjirët e qenit. Gjithnjë duke u bazuar në argumente të forta shkencore, vijmë në përfundim se kontributi i princave shqiptarë të krishterë jo vetëm që ishte i madh, por ai ishte edhe vendimtar. Kështu që e vërteta historike qëndron në atë se Beteja e Fushë-Kosovës (1389) ishte zhvilluar në Fushë-Kosovë më 15 qershor të atij viti, në mes të forcave të aleancës së koalicionit të krishterë ballkanik dhe atij osmano-aziatik. Në këtë betejë ngadhnjyen ushtritë osmano-aziatike dhe u hapën portat dhe të gjithë korridoret që të sulmohet dhe pjesa tjetër e Europës, por dhe Konstantinopoli, pra kjo ishte ngjarja që më vonë solli rënien e Bizantit dhe ngritjen e Perandorisë Osmane, përhapjen me dhunë të islamizmit në Europën Juglindore (Ballkan), sidomos ky islamizim u përhap me dhunë më së shumti te shqiptarët, megjithë qëndresën heroike të tyre për të mbrojtur kombin dhe fenë.

Falja e muslimanëve shqiptarë në “tempullin” e Sulltan Muratit është fyerja më e madhe e dëshmorëve të rënë në këtë betejë dhe përbaltja e rezistencës antiosmane.

“Nuk e quaj të tepërt të them se Mëhill Nikoll Kopiliqi dhe Adem Jashari janë dy luanë të Drenicës, dhe dy heronj të mbarë kombit, që lidhin me një fill të artë dy periudha decizive të historisë”. (M.B.)
Ref. “Dëshmi Kohërash”, Ndue Oroshi, Shtëpia Botuese “Lumbardhi”. Në 2000-vjetorin e Krishtërimit - Prizren 2003.

Mark Bregu

[alibaba]

Sipas ketij libri autori permend se Sulltan Murati eshte vrar nga treshi;
Milloch Kobilitch,
Milan Toplitchanine
Ivan Kossantchitch

Pikërisht këta janë pjesëtarë të "urdhërit të Dragonit" që unë e përmenda. Këta të gjithë janë shqiptarë. "Urdhëri i Dragoit" u krijua dhe kishte si destinim pikërisht vrasjen e Sulltanit.

Milan Toplica nga krahina e Toplicës, dhe Gjon Kosanica nga krahina e Kosanicës, të cilat më 1878 u spastruan etnikisht nga hordhia serbe.

Nga ky postimi i siperm ju them te drejten se te gjitha keto deshmi i kam lexuar edhe me pare e sa per tradhtine serbe edhe kjo eshte e ditur.

Ndrysho mënyrën e mendimit. Nuk e kam hapur temën enkas për ty, që ti të mësosh diçka. Këtu ka dhjetëra mijëra anëtarë që mund të lexojnë, dhe tash shkrimet e mia qenkan të panevojshme sepse ti i ditke. Ja ke shembullin e X-files që pyet se kush është Millosh Kopiliqi, e që fajin e kemi unë e ti që nuk kemi shkruar më herët për këto gjëra.

[Kreksi]

Nje dorshkrim, botim i vitit 1531 ne nje udhepershkrim flet edhe per Milosh Kopiliqin...
Mjerishte qe tere tekstin eshte veshtir qe ta perkthej ngase nuk e njohe gjermanishten, mirepo eshte pake veshtir edhe per ata qe e flasin sot sepse ky dokument te gjuhes se sotme gjarmane...

Ju kisha lutur atyre antarve qe njohin gjuhen gjermane te mundohen te na perkthejne kete tekst te shkurter, ku ne tere dokumentin jane nja 4 faqe qe flasin per toponimet e kosoves nder si Vushtrria, (vuciterrna, Pristina qe interesant eshte ashtu si sot me 's' etj, por ka edhe vendbanime tjera si Mitovica ku autori e pershkruan kete vend minierash..;te aarit dhe argjendit...

Por ne kete rast po na intereson me se shumti per Millosh Kopiliqin, si deshmi ne kete udhpershkrim qe edhe pse eshte 150 pas vdekjes se tij prap ka rendesin si dokument per kete personazh te njohur shqiptar.

Ju falemnderit


Ketu poshte keni nje kopje te ketij dokumenti ne fjale e po qe e mundur ta perktheje ndonjeri i falenderohem shumë.

[Kreksi]

Deri tani ende nuk gjeta asnjeri qe te perktheje kete dokument..;do e provoj ne google...

[Humanisti]

Pershendetje fillues te kesaj teme tash e sa kohe
E lexova qe nga fillimi ket teme te rendesishme per Origjinen e Milesh Kopilit.

Gjerat qe i jep i nderuari Ali Bab jan mjaft interesante dhe me interes, mirepo per hir te ketij forumi dhe publiku do ishte mire qe te dhenat per Millesh Kobillen ti perforcosh me referencë te veqant.
Simboli i Drangoit eshte i vjeter edhe ne kulturen iliro-arberore, por ajo qe me terheq vemendjen qe ai ka qene brenda urdherit te Drangoit dhe themelues i tij ne Kosove eshte pretty interesting! Veqse sqaro se a eshte mendimi yt ky apo supozim i yti apo ke argument nga ndonje dokument medieval, histori gojore etj.

[Humanisti]

Poashtu sa i perket pohimit se sundimi i Kosoves para Betejes se Kosoves 25 qershor 1389 nga osmanet nuk gjen mbeshtetje as arkivore as metodologjike shkencore!

Logjika e sundimit ne mesjete nga metoda administruese - luftarake osmane eshte ndryshe. Beteja eshte nisur dhe eshte perfunduar me humbjen e te dyja paleve. Osmanet kan humbur nje pjese te madhe te kontigjentit ushtarak, sulltan Murati I u vra nga Millesh Kobilla-Kopili, Jakubi u vra nga Bajaziti I beri atentat duke e vrar ne vend.
Prijesit me te forte osman u vran nga ushtaret e koalicionit Ballkanik ashtu sikurse edhe prijesit arber Teodor Muzaka, Dhimiter Jonima etj.
Qka dmth kjo? Se beteja perfundoi me humbje te medha nga te dyja anet dhe pa ndonje sukses.
Se osmanet vetem pasiqe i pushtonin keshtjellat dhe e regjistronin popullsin cikerr me cikerr ne defter mufassal tek athere e konsideronin fushatën me sukses te plot.
Turqit osman kan ardhur me heret ne Shqiperi pas Betejes se Marices por vetem si mercenar dhe jo ushtar te rregullt, ata edhe kan pasur kadin e tyre ne Trepç dhe ne Prishtine, mirepo kjo sdo te thot qe ata kan administruar me vendin.
Historiografia me re shqiptare " Historia e Popullit Sqhiptar" Tiranë 2002 - referon se pjesa me e madhe e Kosoves ishte nen administrimin e princave arberor si Gjergj II Balshës, Lek Dukagjinit I, Gjon Kastriotit dhe me ne fund per te hyre nga dega tjeter e dukagjineve Pal e Nikoll Dukagjinit. Kjo pjes nga udhepershkruesit por edhe nga kronistet historianet eshte quajter Mysia-Misia e Sipërme nga Segoni e deri te Frang Bardhi, Llukari etj.

Gjysma e Kosoves eshte pushtuar totalisht vetem tek ne vitin 1455 nga Isa beu komandanti i Shkupit me urdher te Mehmetit II, mirepo Kosoven perëndimore sia doli dot, sepse ket e mbrojten burrat e Drenices e te Dukagjinit nen udheheqjen Dukagjineve dhe ndoshta edhe te Skenderbeut.
Defteri VLK VILAJET 1455 nuk e regjistron Kosoven perëndimore ketu, bile disa fshatra te regjistruara kan arrit me i debu spahinjt osman, kete e pohojn studiues si prof. Jahja Drançolli, Muhamet Malla, Skender Rizaj, Kasem Biçoku etj kete e mbeshtesin vet te dhenat e defterit te hulumtuara nga Adem Hanxhiq orientalist nga Sarajeva.

[Kreksi]

ne lidhje me postimin NR; 44


Teksti i perkthyer ne anglishte;
***
with the (might of the) army against the named prince or Margrave (= Markgraf), .. Murat? went to Ampfschfeld (= Kosovo polje)/the thought for/of? despot too gathered with his army against the Empror (Kaiser) with the idea of fighting him, with whom was also the mentioned (?) Milosh Khabilovic and although this Khabilovoc was a famous and ...? knight who then did much knightly deeds along the Grenitzen (probably: the famous austrian Militärgrenze against the turks) on a daily bases, deeds of witch still today many songs are sung in Crabaten (Croatia?) and end ?, he nevertheless was with his heart attached? to the despot...
*************************************
Me ortografin modern gjerman;

Murat/ mit Heereskraft wider den benannten Fürsten oder Markgrafen/in das Amselfeld gezogen/hat sich gedachter Despot/auch mit seinem Heer versammelt und gegen den Kaiser gezogen/der Meinung (sich) mit ihm zu schlagen/bei welchem gemeldeter? Milos Kabilovic auch gewesen (war)/Und wiewohl er der Kabilovic ein sehr? hoch berühmter und vermerter? Ritter gewesen (war)/der dann an der Grenze? täglich viele ritterliche Sachen tat (geübt und begangen hat)/von dessen ritterlichen Taten noch jetzt in Crobaten und Ende viele Lieder gesungen werden/so ward er doch seinem Herzen dem Despoten mit viel Verdechtlichheit? angeben/als sollte er mit den...
***********************************************

[alibaba]

Humanist, po ta sjell referencëne e ku e kanë mësure këta unë nuk e di. Por sidoqoftë kjo osht historia jonë.

Milos Obilic, the most courageous noble and strongest of the knights (the equivalent of the Arthurian Lancelot) had previously created the secret order of the Dragon of St.-George. His shield represented the sun with twelve rays and there were 12 knights, himself included, belonging to this order. As a distinctive sign, they wore a dragon on their helmet. The aim of the order was the death of the Sultan Murat. Since 100 years no sultan ever died on the battlefield. So the knights made a deal with the Sultan settling that during the battle, they would betray their prince and would join the Turkish side.

http://www.nidhogg.org/Vampir/Vampir_body.htm

[Kreksi]

Ju falemenderit alibaba, ky link ka rendesi te veqante per mua mirepo besoj edhe per te tjeret...

falemenderit shumë !

pra mos te keqekuptohemi, nje dite do te bejmi edhe ne perkthimet e sakta por per momentin mjafton ky Traslatim modern qe na mundeson google !
per hulumtuesit eshte nje thesar i shtrenjte...


Perafersishte ne shqipe;me mire pake se hiq !

Traduction : anglais » albanais
''H Nikh Einai Alhqeia Kai H Alhqeia Einai Nikh'' ("Victory is Truth, Truth is Victory") 'The Order of the Dragon' Towards the end of the fourteenth century in Zagreb (Agram), now the capital of Croatia, was written the ‘The Book of the Sacred Magic of Abra-Melin the Mage’ by a converted Jew versed in angeology and demonology. This is a book of Judeo-Christian Theurgy. This volume was given to Lamech, son of Abraham, son of Simon in 1458. The translation is at the ‘Bibliothèque de l´Arsenal’ in Paris under the title of ‘La Magie Sacrée ou Livre d´Abramelin le Mage’.It was made accessible to the general public by Robert Amblain. The original manuscript was written in Hebrew by Eleazar, student of Abra-Melin who himself obtained the teachings in Egypt from a secret sect. Eleazar arrived from Egypt to Venice. There he has written the original document and founded a school of occult teachings together with the ‘Order of the Inverted Dragon’. Eleazar left Venice and his students who moved to the Laguna island. The same island on which was said to strive the Water Dragon. Eleazar traveled to the Court of Sigismound of Hungary where he became the king’s counselor. Eleazar instructed and initiated the king in the Order of the Inverted Dragon, an order based on the 3rd book and the 13th capter of the Abra-Melin . This Order was presided by the 4 angels/demons : Oriens - Paymon - Ariton - Amaymon. The English version of the book was rendered by S.L. Mac Gregor-Mathers, author of the Kabbalah Unveiled, the Key of Salomon, the Tarot and other books. Mathers was also the founder of the Golden Dawn where Alister Crowley was initiated and later expelled. Crowley created a new order of the Golden Dawn and probably used the Abra-Melin book for his rituals in Sicily, place where tragic events occurred. Just before the second World War, Crowley collaborated in the creation of the secret Nazi rituals. A man of low moral and a certain amount of occult knowledge, Crowley became known as one of the most famous modern Theurgists, but actually all was just a mocking of the high British Society and Crowley never ever had any of the powers that he pretended to have. Calling himself the Beast, he lived and died like one. The Lore of Vampirism established itself to the highest degree in central Europe. Its roots are to be searched in India where the goddess Kali is one of its transmitters. Its origin has something divine and the Angels of the Book of Enoch have a great deal to teach us about it. Osiris, the King of the Underworld, is the first religious aspect of the art of immortality and vampire lore. Eleazar’s students were instructed in the Osirian myth and the Masquerade originates from the Venetian Carnival. The vampire could be said to be an angelic being and its ritual of blood helped to establish the Christian religion that is an accomplishment of the Jewish religion whose bloodthirsty Yahve later became the Christ. The Angel who fought with Jacob had to leave before the dawn... While the Black Virgin of the South of France is none else than Sara, the embodiment of the goddess Kali. The Kingdom of Serbia being the one and only nation that fought constantly against Islam through all its history has received the patronage of the cradle of vampirism and the word vampir is a Serbian word. Selene located North of Belgrade is a fictional vampire city (Paul Féral, 1875, ‘La Ville vampire’). Not to forget the very near excavation of the Vinca civilization, the oldest known civilization with an alphabet (8000 BC). The vampire is of Orthodox origin and is not baptized (Dracula was converted to the Catholic religion in order to be able to marry the daughter of the Hungarian king Mattias Corvinus and thus abandoned the Orthodox religion, to which he later probably returned.). On Sunday night on the 14th of June 1389 (according to ancient calendar and 27th according to the Gregorian calendar), the prince (Tzar) Lazar of Serbia had a sacrament and secret dinner with his most valorous knights when God asked him : ‘Lazar, would you be a king on Earth or in Heaven ?’. Lazar decided for the Heaven. Milos Obilic, the most courageous noble and strongest of the knights (the equivalent of the Arthurian Lancelot) had previously created the secret order of the Dragon of St.-George. His shield represented the sun with twelve rays and there were 12 knights, himself included, belonging to this order. As a distinctive sign, they wore a dragon on their helmet. The aim of the order was the death of the Sultan Murat. Since 100 years no sultan ever died on the battlefield. So the knights made a deal with the Sultan settling that during the battle, they would betray their prince and would join the Turkish side. On the 15th of June (28th according to the Gregorian calendar) at the strongest of the battle, the knights left their ranks and galloped towards the Turkish forces, to the tent of Murat. The Janicers who protected the tent moved aside allowing Milos to penetrate the heart of the Turkish camp. Milos was riding his horse, then dismounted and entered the tent of the Sultan. Murat was sitting. Milos knelt in front of him to pay him homage. Then from his boot he pulled out a ‘kama’, a curved knife made from a broken sword and gutted with it the Sultan from the pelvis all the way to the throat. During his escape, the Janicers presented their lances on which Milos’ horse impaled itself and Milos was killed. Only one of the twelve knights of the Dragon survived.Milos died like a Dacian hero on his way to meet Zalmoxis. One of the son of Murat, Bajazit, as soon as he heard about the death of his father ordered the immediate strangling of his own brother with a silk thread and thus became the new Sultan. The Tzar Lazar was badly wounded during this famous battle of Kosovo and was captured, then beheaded. His head was thrown in a well where it stayed 40 days before to be recovered and returned to his body. The Sultan Bajazit took Lazar’s daughter as wife to his harem as a security. The son of Lazar, Stefan Lazarevic, became a vassal of the Turks and fought from then on on their side. That is how Serbia was invaded by the Turks. Later Lazarevic became on of the first members of the Order of the Inverted Dragon at the Hungarian court. Others followed such as Vlad Dracul, father of the well known Dracula, and Vlad Tepes Dracula himself. The wars with the Turks continued. Dracula’ s Valachian knights and the Serbs made wars with the dominant Ottoman Empire until 1803 when Karageorges (Georges the Black, George Petrovic) the Serbian Vodj with his most favored Duke (Vojvod) Ilija Stosic made battle to the Turks and defeated these in 1805.
''H Nikh Einai Alhqeia Kai H Alhqeia Einai Nikh''

( "Fitorja është e Vërteta, e Vërteta është Fitore")



'The urdhërin e Dragoit'



Kah fundi i shekullit të katërmbëdhjetë në Zagreb (Agram), tani kryeqytetin e Kroacisë, është shkruar e 'Libri i shenjtë e Magjike Abra-Melin e magjistar' konvertohet nga një çifut i ditur në angeology dhe demonology. Ky është një libër i Judeo-Kristian mrekulli.

Ky vëllim i ishte dhënë Lamech, i biri i Ibrahimit, i biri i Simon në 1458.

Përkthimi është në 'Bibliothèque de l'Arsenal' në Paris, nën titullin e 'La Magie Sacrée ou Livre d'Abramelin le magjistar'. Kjo u bë në dispozicion të publikut të përgjithshëm nga Robert Amblain.

Origjinali është shkruar në dorëshkrim Hebrew nga Eleazar, student i Abra-Melin cili vetë e mësimeve të marra në Egjipt nga një sekt sekret.

Eleazar arriti nga Egjipti për të Venedikut. Ka ai ka shkruar dokumentin origjinal dhe themeloi një shkollë të padukshëm mësimet së bashku me 'Porosit e Dragoit thonjëza'.

Eleazar la Venedikut dhe studentët e tij që lëvizi në Laguna ishullit. I njëjti ishull në të cilin u tha të përpiqen të Ujit Dragoit.






Eleazar udhëtoi për në Gjykatën e Sigismound e Hungarisë ku ai u bë këshilltar i mbretit. Eleazar udhëzuar dhe inicioi mbreti në urdhërin e thonjëza Dragoit, një urdhër në bazë të librit 3. Dhe 13 capter e Abra-Melin. Kjo Rendit ishte kryesuar nga engjëjt 4 / demonët: Oriens - Paymon - Ariton - Amaymon.

The English version i librit ishte dhënë nga SL Mac-Gregor Mathers, autor i shpalosi Kabbalah, e Key e Salomon, e Tarot dhe libra të tjerë.





Mathers ishte gjithashtu themeluesi i Artë Dawn ku Alister Crowley u iniciua dhe më vonë dëbuar. Crowley krijuar një mënyrë e re e Artë dhe Dawn ndoshta përdori Abra-Melin për librin e tij të ritualeve në Sicily, vendin ku ka ndodhur ngjarje tragjike. Vetëm para Luftës së dytë Botërore, Crowley bashkëpunuar në krijimin e ritualeve sekrete naziste. Një burrë i ulët moral dhe një shumë të caktuar të njohurive okult, Crowley u bë i njohur si një nga më të famshme Theurgists moderne, por në fakt të gjitha ishte vetëm një gojëndyrë i lartë britanik Shoqëria Crowley dhe kurrë nuk kishte ndonjë të kompetencave për të pretenduar se ai kam.

E quajtur veten e hajvan, ai jetonte dhe vdiq si një të tillë.





I njohuri Vampirism e themeluar në vetë shkallën më të lartë në Evropën Qendrore. Rrënjët e saj janë të kontrolluar në Indi ku perëndeshë Kali është një nga të transmitters. Origjina e saj ka diçka hyjnore dhe engjëjt e librit të Enoch kanë shumë për të mësuar rreth nesh atë.

Osiris, mbretit të botës së krimit, është e para fetare aspekt të artit të pavdekësi dhe vampir dije.

Eleazar e studentëve u udhëzuar në Osirian mit dhe maskaradë e filloi nga venedikas karnaval.

Vampir mund të jetë e thënë të jetë një engjëllor e saj dhe duke u rit e gjakut për të ndihmuar krijimin e fesë së krishterë që është një arritje e fesë çifute Yahve i etur për gjak të cilit më pas u bë e Krishtit.

I Angel Jakubin që luftuan me të kishte lënë para se të agimit ... Ndërsa Zi Virgjëresha e Jugut të Francës është se askush tjetër Sara, e mishërim i perëndeshë Kali.





E Mbretërisë së Serbisë, të vetëm dhe të një populli që luftonin kundër Islamit vazhdimisht nëpërmjet gjithë historinë e saj ka marrë patronazhin e djepi i vampirism dhe fjala vampir është një fjalë serbe. Hënë e vendosur në veri të Beogradit është një qytet i trilluar vampir (Paul Feral, 1875, 'La Ville vampir'). Të mos e harrojmë të afërt gërmimeve të Vinca e qytetërimit, më i vjetër i njohur me një qytetërimit të alfabetit (8000 BC).

Vampir i është e origjines ortodoks dhe nuk është i pagëzuar (Drakula u konvertuar në fenë katolike, në mënyrë që të jetë në gjendje të martohej vajza e mbretit të Hungarisë Mattias Corvinus dhe kështu të braktisur fenë ortodokse, të cilat ai ndoshta kthyer më vonë.).





Të dielën në natën e 14 qershor 1389 (sipas kalendarit të lashtë dhe 27. Sipas kalendarit Gregorian), e princ (car) Lazarit të Serbisë kishte një gjë e shenjtë dhe sekrete darkë me tij më trim knights kur Perëndia e pyeti: 'Lazar, ju do të jetë një mbret në tokë e as në qiell? ". Lazar vendosur për të qiellit.

Millosh Obiliq, më kurajoze fisnike dhe më të fortë e knights (ekuivalente e Arthurian Lancelot) kishin krijuar më parë të rendit të fshehtë e Dragoit e Shën-George. Mburojën e tij të përfaqësuara diellin me dymbëdhjetë rrezet dhe kishte 12 knights, përfshirë edhe vetë, për këtë qëllim i takojnë. Si një shenjë dalluese, ata wore dragon mbi një përkrenare të tyre. Qëllimi i ishte qëllim vdekjen e sulltan Murat. Që 100 vjet sulltan kurrë nuk vdiq në fushën e betejës. Pra knights të bërë një marrëveshje me zgjidhjen e sulltan se gjatë betejës, ata do të shes princ e tyre dhe do të bashkohet me palën turke.

Në 15 qershor (28. Sipas kalendarit Gregorian) në më të fortë e betejës, e la knights rradhët e tyre dhe galloped drejt forcave turke, në tendën e Murat. Janicers e mbrojtur që të lëvizur tendë mënjanë Milosh lejuar të depërtojnë në zemër të kampit turk. Milosh hipizimi ishte kali i tij, pastaj dismounted dhe hyri në tendën e sulltan. Murat u ulur. Milosh knelt në frontin e tij për të paguar atë homazh. Pastaj nga boot tij ai u tërhoq një 'kama', një gjarpëruar bërë nga një thikë e prishur gutted shpatave dhe së bashku me të edhe sulltan nga legen të gjitha rrugën për në fyt.

Gjatë arratisjes së tij, e paraqitur Janicers tyre mbi të cilat lances Milosh 'kalë impaled Milosh veten dhe u vra. Vetëm një nga të dymbëdhjetë knights e Dragoit survived.Milos dake vdiq si hero në rrugën e tij për të përmbushur Zalmoxis.

Një nga i biri i Murat, Bajazit, sa më shpejt të jetë ai dëgjuar për vdekjen e babait të tij urdhëroi të menjëhershëm strangling vëllain e tij, me një fije mëndafshi dhe kështu u bë sulltan i ri.

Car Lazar i keq ishte plagosur gjatë kësaj beteje të famshme të Kosovës dhe u kap, pastaj beheaded. Kreu i tij u hodh në një edhe ku qëndruan 40 ditë përpara për të shëruar dhe të kthyer në trupin e tij.

E Sulltan Bajazit mori vajza e Llazarit si gruaja e tij të sigurisë si një harem. Djali i Lazar, Stefan Lazareviç, u bë vasal i turqve dhe luftuan më pas nga pala e tyre në të. Kjo është si Serbia ishte pushtuar nga turqit.

Lazareviç Më vonë u bë në të anëtarëve të parë të rendit të thonjëza Dragoit hungarisht në gjykatë. Tjerėt pasuar si Vlad Dracul, babai i mirënjohur Drakula, dhe Vlad Tepes Drakula vetveten.

Luftërat e vazhdueshme me turqit. Drakula 's Valachian knights dhe serbët bërë luftrat me dominuese Perandorisë Otomane deri më 1803 kur Karageorges (Georges të Zi, Xhorxh Petroviç) serbe Vodj me dukë e tij më të favorizuar (Vojvod) Ilija Stosiç bërë luftë me turqit dhe e mundi në këto 1805 .