Monedha te vjetra

[fegi]

me yje dhe fjalën “Shqipëri”. Monedhave të prera më vonë u është shtuar ndonjë kalli gruri. Gjejmë simbolin e Skënderbeut me kalë, përkrenaren e Skënderbeut dhe shpatën, apo një malësor duke kërcyer vallen e shpatave. Ndërkaq, ndryshon vendi i printimit të monedhave dhe kartëmonedhave, nga BRSS në Kinë, Hungari, apo Paris. Pas ’68-ës, larmia e figurave mbi monedha bëhet e larmishme. Ndeshim një punëtore duke vjelë rrush, një punëtor dhe një fshatar, duke mbajtur një pishtar, një ushtar me pushkë, Kalaja e Gjirokastrës, Butrinti, emblema e Lidhjes së Lezhës, Portin e Durrësit, një tren duke dalë nga tuneli etj.
Monedhat e emetuara pas vitit 1992 janë më pak fantazioze, ndonjë kurorë me gjethe, dy duar të takuara, harta e Shqipërisë, portreti i Teutës, portreti i Davidit (emetuar me rastin e 500-vjetorit të statujës së Davidit) etj.
1.Një kartëmonedhë e vitit 1964, me vlerë 25 Lek, emetuar nga Banka Kombëtare e Shqipërisë. Në "figurat" e parave fillojnë e shfaqen "heronjtë" e socializmit, fshatarët, punëtorët, autokombajnat e traktorët.

2.Kartmonedhë me vlerën 2 Lek, prerje e vitit 1940. veç mbishkrimeve dygjuhëshe, në shqip dhe italisht, mban në faqen e sipërme portretin e Aleksandrit të madh.

[fegi]

Kartëmonedhat
Për shkak edhe të hapësirës, kartëmonedhat të linin më shumë dorë për t’i mbushur me simbole. Kartëmonedhat e hedhura në qarkullim në vitin 1926 janë shumë interesante. Ato kanë karakter shumë kombëtar, kostume popullore e ura. Kështu, në kartëmonedhën 5 frangëshe gjejmë një fëmijë të veshur me kostum kombëtar nga njëra anë, dhe nga ana tjetër Urën e Vezirit mbi lumin Kir, në të tjera prerje gjejmë veç djalit me kostum popullor dhe vlerës së shkruar në shqip dhe italisht, nga ana tjetër shohim urën mbi Drin, afër Shkodrës, që bashkon Bahçallëkun me Tabakët, Urën e Gomsiqes në krahinën e Pukës, një katund afër Shkodrës, me kodrat e Tepes e lumit Drin.
Në kartëmonedhat e prera nga viti 1930-1943, gjatë kohës së pushtimit fashist gjejmë vetëm shqiponjën dykrenore dhe stemën mbretërore
Kartëmonedhat e para të hedhura në vitin 1945 ishin në formën e çeqeve. Nga ’46-’47 gjejmë portretin e Skënderbeut dhe një shqiponjë. Pas ’49-ës fillojnë e shfaqen ushtarët me pushkë e gratë me kallinj gruri. Në ’64-ën, kur ndërtimi i Shqipërisë socialiste ka marrë “hov”, ia beh ura me shina treni sipër dhe një makinë, pastaj një traktor, një partizan me flamur në dorë, një turbinë hidrocentrali, një fshatare duke mbledhur fruta, një tezgjahiste, një kompleks industrial, një grup njerëzish, qendra e Tiranës, portreti i Naim Frashërit, një ndërtesë e papërfunduar një pushkë dhe një kazmë, një autokombajnë, dy naftëtarë.
Pas rënies së diktaturës, në monedhat e pas vitit 1992 mbi faqet e kartëmonedhave tona kanë sunduar portretet e

1.Një kartëmonedhë e vitit 1964, me vlerë 50 Lek, emetuar nga Banka Kombëtare e Shqipërisë. Në sfond, një brigadë partizanësh, që marshojnë fitimtarë dhe koka e Heroit Kombëtar, Skënderbeut.

2.Një prerje e vitit 1945, ndër të parat e emetuara në Shqipërinë e pasluftës, që siç shkruhet mbi të, qarkullonte vetëm në territorin shqiptar. Një kartëmonedhë me vlerë 100 frangëshe.

[fegi]

Pas rënies së diktaturës, në monedhat e pas vitit 1992 mbi faqet e kartëmonedhave tona kanë sunduar portretet e figurave kombëtare, si Skënderbeu, Ismail Qemali, Naim Frashëri, Pjetër Bogdani, Fan Noli, ndërsa në anën e pasme Kalaja e Krujës, ndonjë libër, një qiri, fjalët e Naimit, ndërtesa e shpalljes së pavarësisë, pamje e kishës katolike etj.

1.Një prerje me vlerë 5 mijë Lek, emetim i Bankës Kombëtare të Shqipërisë, në vitin 1996. Mbi të shquhet një portret jo shumë tradicional i Heroit Kombëtar, Skënderbeut.

[fegi]

Prerjet e monedhave në qytetin Ilir
31 03 2011
Gëzim Llojdia

“Deri tani janë gjetur dhe përcaktuar 56 monedha që i përkasin kësaj periudhe. Këtu bëjnë pjese 9 monedha bronzi mollose te tipave mburojë-rrufe dhe Pallas-shqiponjë, të prera para v. 342 p.e. s, një monedhë bronzi e Aleksandër Mollosit”…

Gëzim Llojdia *

Monedhat në Amantia i kanë gjetur me shumicë pas gërmimeve të para në kodrinën që zë syri i diellit dhe deri më vonë. Lidhur me gjetjet e monedhave në këtë qendër ilire informatat më të sakta i sjell Skënder Anamali, por Hasan Ceka ka informacione të vlefshme për ekzistencën e tyre, qarkullimin etj. S. Anamali shkruan pikërisht kështu në botimin ‘Iliria’ të vitit 1972 ose në një periudhë kohore që i përket 35 viteve të mbetura pas. Gjatë kërkimeve të bëra në rrënojat e Plocës janë mbledhur rreth 400 monedha te ndryshme, nga të cilat, pjesa me e madhe janë gjetur nga fshatarët.

Klasifikimi i tyre në një katalog ka dhënë mundësi të fitojmë një pamje mbi qarkullimin monetar në Amanti dhe lidhjet e marrëdhëniet, qe ky qytet ka pasur me vende e qytete te ndryshme. Monedhat kapin një periudhë prej 800 vjetësh, duke filluar nga shek. IV p.e.s. deri në shek. IV e.s. Një pjesë dërmuese e tyre i përkasin 4 shekujve të fundit të mijëvjeçarit të I p.e.sonë. Edhe në monedhat dhe në qarkullimin e tyre, sikurse në fusha të tjera të jetës ekonomike e kulturave të Amantisë, dallojmë periudha të ndryshme. Duke pasur parasysh rrethanat, që lejuan qarkullimin monetar në këtë qytet ne kemi përcaktuar këto tri faza:

1. Periudha para fillimit të prera monetare të Amantisë nga shek. IV p.e. sonë deri në mesin e shek. III p.e.sonë. Deri tani janë gjetur dhe përcaktuar 56 monedha që i përkasin kësaj periudhe. Këtu bëjnë pjese 9 monedha bronzi mollose te tipave mburojë-rrufe dhe Pallas-shqiponjë, të prera para v. 342 p.e. s, një monedhë bronzi e Aleksandër Mollosit (342 326 p.e.s), 5 monedha bronxi maqedone të Filipit të II dhe një Aleksandrit, një monedhë e qytetit të Epirit Eleia e tipit Pegaz-Tredhëmbësh e prerë para v. 340 p.e. sonë, 4 monedha argjendi të Korinthit një tridahme e tipit Athina-Pegaz dhe tri drahme të tipit Aferditë*Pegaz, të prera midis v. 400-338 p.e.s., 14 moneta të Korkyrës, nga të cilët 6 drah*me argjendi të tipit Amfore-yll tetë cepash të prera para v. 300 p.e.s. dhe 8 bronxe të ndryshëm të prera midis v. 300-229 p.e.s, 18 monedha argjendi të Dyrrahut të tipit Herakli-Pegaz (v. 320-270 p.e. sonë), një monedhë ëargjendi gjysmë drahme e Istiesë së Eubesë e tipit Menade Nymfe (v. 313-265 p.e. sonë, një bronx. i qytetit Neapol të Kampanjës i tipit Apollon — Dem i prerë para v. 340 pc. sonë dhe një bronz i Agathokliut te Sirakuzës, që i përket periudhës së dytë. v 310-307 p.e.s.

Sikurse shihet nga monedhat qe radhitëm me lart, në periudhën e parë në Amanti qarkulluan monedha me prejardhje nga vende të ndryshme. Numri i tyre nuk është i madh. Rrugët e ardhjes së tyre ne qytetin e Amantisë kane qenë të ndryshme. Pa lënë në një anë qëllimin për të cilin janë prere monedhat, disa prej tyre duhen veçuar dhe lidhen më tepër se me një veprimtari ekonomike me ngjarje të ndryshme politike. Me gjithë mungesën e të dhënave burimore, ka të ngjarë, që përveç rrugës tregtare, prania e monedhave maqedone të Filipit 11 e të Aleksandrit dhe atyre mullose duhet parë e shtjelluar me ngjarjet politike, që prekën në atë kohe viset jugore të Ilirisë, domethënë vartësinë e Amantisë nga Epiri, ndoshta edhe nga Maqedonia. Me fushatat e epirotëve në Italinë e Jugut. Këtu nuk përfshihen monedhat e mbledhura nga K. Paci, i cili përmend në koleksionin e, tij përveç monedhave romake, ekzemplarë të Amantisë, Ambrakisë, Epirit e Sirakuzës as edhe ato të mbledhura nga L.M. Ugolini. Gjithashtu nuk janë përfshirë edhe monedhat e gjetura në këto 5 vjetët e fundit. Në rrethana të tjera erdhën në Amanti monetat e Korinthit, Korkyres, Dyrrahut, Istiesë dhe të Eleias. Korinthi e Korkyra qysh herët kishin vendosur me krahinat jugore të Ilirisë marrëdhënie mjaft të rregullta. Për t’i zhvilluar edhe më tej këto marrëdhënie, ata ngritën në brigjet ilire koloni të tyre. Korinthi e Korkyra vazhduan shkëmbimet me hinterlandin ilir edhe kur kolonitë e tyre Apollonia e Dyrrahu, të fuqishme ekonomikisht, hodhën në tregun ilir monedhat e tyre. Ato bëjnë tregti me viset ilire jo vetëm nëpërmjet kolonive, por edhe drejtpërsëdrejti. Në këtë periudhë monedhat e tyre zënë ende një vend të mirë në qarkullimin monetar, vend të cilin do ta humbasin vetëm më vonë. Një vend të dorës së parë zënë në këtë periudhë, qytete të tjera ilire, monedhat e qytetit të madh të Adriatikut lindor, të Dyrrahut. Këto monedha janë të gjitha të tipit Herakli-Pagaz. Monedha e argjendtë e tipit Herakli-Pegaz është një monedhë të cilën Dyrrahu e nxori në treg për të qarkulluar kryesisht në krahinat e brendshme të Ilirisë së Jugut, ku gjendet kurdoherë me shumicë. Një monedhé tjetër, që qarkulloi shumë ne një kohe me këtë monedhë të Dyrrahut është ajo e Istiesë; në Amanti ajo është e rrallë, por në krahinat fqinjë është gjetur me shumicë. Këto janë monedhat, që qarkulluan ne Amanti në periudhën e parë. Materiali numizmatik nuk na çon për te shek. IV p.e.s; kjo është koha kur qyteti nuk është ende i fortë ekonomikisht. Por duke filluar nga mezi i shek. III p.e.s. në Amantin e lulëzuar qarkullojnë mëshumë monedha; një ngjarje që ka ndikuar në këtë, ka qenë shkëputja e qytetit nga vartësia politike e Epirit.

2. Periudha e prerjeve monetare arnante, nga mezi i shek. III p.e.s. deri në shek. I p.e.s. Kësaj kohe, që i përgjigjet jo vetëm periudhës se prerjeve monetare te Amantisë, por edhe asaj ku qarkullojnë më shumë monedha, i përkasin 31; copë monedha. Vendin e pare në këtë kohë e zënë monedhat e Lidhjes epirote (të formuar pas rënies së mbretërisë) me 141 ekzemplarë. Të gjitha janë prej bronzi me përjashtim Të një monedhe të tipit Zeus-Dione-rrufe. Në bronzet mbizotëron tipi Artemis-majë heshtë, dhe pas tij tipet Zeus-rrufe, Dione-trikëmbësh dhe Heraicli-toputë. Fill pas monedhave epirote vinë ato amante, 91 copë të gjitha prej bronxi; më të shumta ata të tipit Zeus-rrufe e Zeus-Dione-gjarpër, Artemis-flakse dhe më të pakta ato të vonat të tipit Zeus-rrufe me emrin (Sostrion. Monedhat e Bylisit fqinj përfaqësohen nga 8 ekzemplarë me tepër të tipit kokë djaloshi-shqipe. Nga monedhat e Orikut, të tipit Apollon-Obelisk janë gjetur 17 copë. 13 copë janë monedhat e Ambrakisë me dy tipe, Dione-Obelisk e Apolion-Obelisk. Nga qyteti ilir Olympe janë 4 monedha, dy të tipit Apollon-Obelisk dhe dy të tjera të tipit kokë djaloshi-gjarpër. Monedhat e Amantisë, Bylisit, Onkut, Ambrakisë dhe të Olympes janë të njëkohshme dhe fillimet e qarkullimit të tyre hidhen me çlirimin nga vartësia e mbretërisë epirote. Në Amanti janë gjetur 27 monedha apolloniate, midis të cilave edhe denar i tipit Apolion-Nymfe. Në monedhat apolioniate ka tipe të ndryshme; më të shumta janë ato të shek. lI-I p.e.s. Monedha të tjera që qarkulluan në Amanti në këtë kohë janë 7 bronze të Dyrrahut (Herakli-hark, topure, mill. Helios-anijë dhe Zeus-trikëmbës), një bronzi Filipit të V maqedon, një bronx i tipit Zeus-anije i Korkyrës, dy bronze, Apollon-topure të qytetit Sardes të Azisë së Vogël. Monedha romake republikane janë gjetur vetëm 4 copë, tre denarë të shek. I p.e.s. dhe një subarat, po kësaj kohe. Ajo çka bie në sy në gjetjet monetare të periudhës së dytë në Amanti është dalja në qarkullim e monedhave të qyteteve të ndryshme të Ilirisë. Monedhat maqedone përfaqësohen vetëm nga një ekzemplar i Filipit të V. Korinthi nuk përfaqësohet fare, pothuajse në të njëjtën gjendje është edhe Korkyra. Edhe monedha e Dyrrahut nuk e ka më atë fuqinë e vjetër; bronzet që ky qytet nxori për hinterlandin ilir nuk i zunë vendin e gjysmë drahmeve t’argjendta Herakli*Pegaz. Nga monedhat e reja, që gjenden në Amanti në këtë periudhë janë se pan prerjet vendase; por ashtu sikurse shënuam gjatë numërimit të monedhave të kësaj periudhe të dytë përkrah, madje në numër më të madh, gjenden monedhat epirote. A duhet marrë kjo shfaqje si dëshmi e vartësisë ekonomike e amanteve nga fqinjët e tyre jugore? Jemi të mendimit që, për kohën që bëhet fjalë, kur Amantia dhe qytete të tjera të Ilirisë së Jugut presin monedha të tyre, nuk ka pasur një vartësi politike e ekonomike, mbasi Epiri si shtet kishte humbur fuqinë e vjetër ushtarako-politike. Ka me tepër të ngjare që Amantia, për pozitën e saj të favorshme né marrëdhëniet tregtare midis krahinave në yen të Vjosës dhe atyre në jugë të saj, ka luajtur një rol kryesor. Këtë pozitë ajo e mbajti deri në ngjarjet e v. 168 p.e.s., kur Epiri u shkatërrua dhe u plaçkit nga ushtria romake të Pal Emilit. Në periudhën nga mesi i shek. III deri në mesin e shek. II p.e.s. për një shekull, Amantia pati marrëdhënie të mira tregtie me qytetet fqinje, të cilat sikurse ajo, të pavarura politikisht, kishin nxjerrë në treg monedhat e tyre autonome. Pranë Amantisë janë Bylisi, Olympe e Oriku. Më në jug është Ambrakia. Qyteti më i largët është Sardea ne Azinë e Vogël. Për tregtinë e Amantisë qenë të rënda pasojat e luftës së tretë iliro-romake, nënshtrimi i Epirit dhe fundi i mbretërisë Maqedoni të Perseut. Njëra pas tjetrës u mbyllën punishtet e shumë qyteteve që për me se një shekull kishin prerë monedha. Në këtë kohë dhe me vonë Amantia si një qytet i lirë i forcon lidhjet me Apolloninë. Këto lidhje i shohim Jo vetëm në monedhat apolioniate të shek. II e I p.e.s. që qarkullojnë në Amanti, por edhe te prerjet monetare të fundit amante në Zeus-rrufe, dhe me emër nëpunësi dhe një tip tjetër me Apolon-obelisk që imitojnë prerjet apolloniate. Vlen të shënohet se në këtë periudhe, në raport me monedhat e tjera, monedhat romake republikane janë ende të pakta. Mbyllja e punishteve nuk solli një zhdukje të plotë të qarkullimit të brendshëm të monedhave vëndase; nga ana tjetër përderisa monedhat romake republikane janë ende te pakta nuk mund te thuhet nëse kjo gjendje është e rastit apo prove e një qarkullimi të kufizuar të monedhave romake.

3. Periudha pas pushtimit romak-shek. I-IV erës sonë. Monedhat, që i përkasin kësaj kohe, Janë kryesisht ato perandorake romake. Deri tani prej tyre janë gjetur gjithsej 14 copë. Midis tyre katër monedha argjendi-një kuinar e tre denarë-të Augustit, Trajanit, Antonin Piut dhe Probit. Pjesa tjetër përbëhet nga bronze të ndryshme të Augustit, Germanikut, Agripines, Antonin Pout, Faustinës së Madhe, Luc Vent dhe të Maksimian Herkulit e Krispit. Midis tyre duhet vënë edhe një bronz i Apolonisë me fytyrën e Karakallës. Shihet qartë se në gjetjet monetare të Amantisë periudha perandorake përfaqësohet dobët, jo vetëm në krahasim me periudhën e lulëzimit të Amantisë, por edhe me atë të fillimit të qarkullimit monetar në këtë qytet. A duhet menduar se shekujt e parë të perandorisë, e gjejnë Amantin të dobësuar ekonomikisht? Sigurisht që qyteti nuk duhet të ketë pasur atë lulëzim që pati në shekullin Ill-I p.e.s. Gjetjet arkeologjike, së paku ato të dy shekujve të parë, megjithëse jo aq të shumta, nuk tregojnë për një rënie kaq të madhe të Amantisë. Edhe në ato pak monedha perandorake të gjetura në Ploce këto dy shekuj nuk janë aq të varfër. Asgjë përfundimtare nuk mund të thuhet për shek. III e IV. Monedha e fundit që qarkullon në Amanti i përket fillimit të shekullit 1 erës sonë.

*Anëtar i akademisë evropiane tëarteve.
NOA

[fegi]

gabim..................

[fegi]

1.Monedha Kelte(gale)(235-268)te ndodhura ne Osjek.
2.Monedhe(Sestertius )te mbretit Hadriani (117-138)Osjek

[fegi]

1.Monedhe(sestercij)e shekullit 2 ers.Osjek
2.Monedhe (tetradrahma) Argjendi Thrake. (Maroneja) e shekullit 2 para e.son

[fegi]

1.Grumbull Monedha te mbretit Romake Hadrian (117-138) Osjek(kroaci)
2.Monedha te arta te perandorit romake Elagabal(218-222) dhe te Aleksander Sever (222.-2

[fegi]

1.Monedhe e Skordise e shekullit 3-2 p.er.s.
2.Luftetaret Skordise te shek. 2 pes.
SKordiset ishin nje fise Iliro-Kelte te cilet kan banuar ne Panoni rrethe Lumit Danub,Sava Dhe Drava.
Sipase shkrimeve ata kan jetuar ne fillime te shekullin III pes.
Sipase Strabonit ata ishin Thrake.

[kutje]

1.Monedhe e Skordise e shekullit 3-2 p.er.s.
2.Luftetaret Skordise te shek. 2 pes.
SKordiset ishin nje fise Iliro-Kelte te cilet kan banuar ne Panoni rrethe Lumit Danub,Sava Dhe Drava.
Sipase shkrimeve ata kan jetuar ne fillime te shekullin III pes.
Sipase Strabonit ata ishin Thrake.

Gabim asnji trohe trake,pore ilire -kelte