Psikoanalisti i VV ( Vetëvendosjes), nga Berat Buzhala

[projekti21_dk]

Psikoanalisti i VV'së

Nga Berat Buzhala

Arbër Zaimi, pasi e ndërtoi mirë e mirë demokracinë në shtetin e tij, Republikën e Shqipërisë, erdhi edhe në Kosovë që t'i hedhë tullat e para mbi themelet e demokracisë tonë të brishtë. Sigurisht modeli ynë e trishton atë.


Paramendojeni po të ishte ndryshe. Paramendojeni sikur 16 përqindëshi i Arbër Zaimit të Vetëvendosjes të ishte 53 përqindëshi i Partisë Demokratike të Kosovës. Paramendojeni, vetëm për një moment e jo më gjatë, sikur ky subjekt politik ta kishte shumicën në këtë vend atëherë çka do të thoshte e si do të sillej psikoanalisti i kësaj lëvizjeje, Arbër Zaimi, i cili si duket pasi e ndërtoi dhe e forcoi demokracinë mirë e mirë në shtetin e tij politik, Republikën e Shqipërisë, ka ardhur që të njëjtën punë ta bëjë edhe në Republikën e Kosovës. Që ngjashëm, si atje, edhe këtu ta mbjellë farën e shëndosh të urrejtjeve ndërpartiake, e sidomos farën e shëndoshë të armiqësive të përhershme politike. Pra, që kurrë e përjetë asnjë subjekt politik të mos arrijë të bëjë kompromise politike. Sigurisht sipas tij kjo që PDK dhe LDK kishin bërë me zgjedhjen e Presidentes Atifete Jahjaga është blasfemia më e madhe politike që mund të ndodhë. Prandaj, ai është nisur me ide të qarta që fillimisht t'i qërojë hesapet me xhabirët dhe xhabirologët e Partisë Demokratike të Kosovës.

Para dy ditësh unë shkrova në gazetën Express për fenomenin e xhabirëve, të cilën gjë gjatë gjithë fushatës zgjedhore e kishte përdorur lideri i VV, Albin Kurti. Pra, sipas tij, PDK nuk është asgjë tjetër pos parti e xhabirëve. Unë nuk e mora në mbrojtje individin Xhabir Zharku, por thashë se si kaçanikasit shumë më përpara votojnë për xhabirët, siç edhe u pa qartazi, për të cilët flet Kurti, se sa për Kim Jon Il-ët, Mao Zedong-et, Hugo Chavez-it, e tash sot po ia shtoj edhe Ahmedinexhadet, e sojit të Kurtit, e që më gjasë prapa të cilit me tërë kapacitetin e tij intelektual qëndron Arbër Zaimi.

Zaimi, në shkrimin e tij, kurthohet në argumentet e tij. Ai për shembull, akuzon PDK'në dhe lidershipin e kësaj partie se po e çon vendin drejt diktaturës dhe akuzon qytetarët e vendit se në njëfarë forme po e shesin votën e tyre. Kjo nënkuptohet në tekstin ku Zaimi flet për numrin e anëtarëve të “partisë ultra-demokratike” që sipas tij përkon me numrin e atyre që punojnë në administratën publike, ose në numrin e bizneseve të afërta me këtë parti. Këtu Zaimi, por edhe e gjithë Lëvizja VV, përpiqen ta arsyetojnë humbjen, duke shpikur arsyet e saj. Ai thotë se "xhabiropatia ka shkuar aq larg sa e ka shushatur dhe shastisur popullin". Si po mendon saktësisht ky përfaqësues i VV? Ku saktësisht ka hasur ai persona të shastisur nga pushteti? Çfarë i thoshin ata, këtij përfaqësuesi të VV? Që nuk po guxojnë prej pushtetit të dalin as deri në kutitë e votimit? Për ta bindur në të kundërtën, po i them Shokut Zaim, se si subjekt jemi shumë të interesuar që ta fitojmë edhe komunën e Prishtinës. Deri sot nuk e kemi arritur këtë gjë, fatkeqësisht. Si u bë pra që në disa komuna po arrijmë t’i shastisim qytetarët, e në disa të tjera jo. Apo ndoshta në disa komuna qytetarët janë më rezistentë ndaj frikës e në disa të tjera jo. Debat i gjerë, por pres që Shoku Kurti të më iluminojë më tepër në këtë drejtim.

Mirëpo, pjesa më pikante e reagimit të tij është kur ai fillon t’i numërojë diktatorët dhe zgjedhjet që ata kanë realizuar dhe fituar. Këtu duhet ta pranoj se Zaimit i rrinin bukur, më bukur se sa mua, në shkrimin e tij kur lakonte emrat e diktatorëve të sojit të Enver Hoxha me kompani. Ai vetëm harron të tregojë se për dallim prej shteteve diktatoriale, ku vërtet zgjedhjet fitohen prej diktatorëve me nga 99 për qind, këtu tek ne ka monitorues, ka vëzhgues prej anekënd botës.

Ai harron të tregojë se në Kaçanik, sikurse edhe në Ferizaj, po vëzhgonin i madh e i vogël. Pra, unë e pyes Shokun Zaim, se për humbjen e tyre të zgjedhjeve, tash, a i ka fajet mungesa e demokracisë, votuesi i korruptuar apo të dyja së bashku? Apo ndonjë arsye tjetër më madhore, që ai ende nuk na e ka shpalosur?

Dhe kur flet për parametrat e demokracisë, pse Shoku Zaim nuk na tregon ne se me cilat prej këtyre demokracive, që ne sot i njohim si më të avancuara, Lëvizja ku ai aderon dhe ku ai këshillon, qëndron më mirë në raporte? Apo ndoshta Shoku Zaim niset prej standardeve të dyfishta, trefishta dhe katërfishta. Ndoshta, sipas tij, Perëndimi ka tjetër kut për demokracinë në vendet e tyre, e tjetër për vendin tonë. Ndoshta atyre, pra përfaqësuesve të këtyre vendeve në vendin tonë, u vjen keq të na thonë se dikush vodhi vota në Kaçanik? A është kjo ajo çka po pretendon të na tregojë ky përfaqësues i Lëvizjes Vetëvendosje. Nëse kjo nuk është kështu, atëherë qe edhe një pyetje krejt për fund. Pse aq shumë shtetet më demokratike botërore, ku ne pretendojmë të bëhemi pjesë, ia kanë aq shumë mërinë Lëvizjes VV? Pse lideri i kësaj lëvizje po has në dyer të hekurta në secilën prej adresave më kredibile botërore? Pse pasaporta e tij, si Kryetar i Komisionit për Politikë të Jashtme, po vuan për mungesa të vizave? Pse, Shoku Zaim, nuk e këshilloni shokun Kurti që të jetë më i pranueshëm për të gjithë ata miq dhe shtete mike që e ndihmuan popullin tonë?

Ka edhe shumë Pse për shokët e kësaj Lëvizjeje


Burimi: gjithmonë "Expressi" i famshëm i Berat Buzhalës

[Brari]

mir bere qe e solle kte debatin e buzhales me kte zaimin.

pash ne nje gazet dhe nje shkrim te zaimit kunder buzhales.
po e gjete o Projekt..sille qe ti degjojm dy kumonat..

[beni33]

Psikoanalisti i VV'së

Nga Berat Buzhala

Arbër Zaimi, pasi e ndërtoi mirë e mirë demokracinë në shtetin e tij, Republikën e Shqipërisë, erdhi edhe në Kosovë që t'i hedhë tullat e para mbi themelet e demokracisë tonë të brishtë. Sigurisht modeli ynë e trishton atë.


Paramendojeni po të ishte ndryshe. Paramendojeni sikur 16 përqindëshi i Arbër Zaimit të Vetëvendosjes të ishte 53 përqindëshi i Partisë Demokratike të Kosovës. Paramendojeni, vetëm për një moment e jo më gjatë, sikur ky subjekt politik ta kishte shumicën në këtë vend atëherë çka do të thoshte e si do të sillej psikoanalisti i kësaj lëvizjeje, Arbër Zaimi, i cili si duket pasi e ndërtoi dhe e forcoi demokracinë mirë e mirë në shtetin e tij politik, Republikën e Shqipërisë, ka ardhur që të njëjtën punë ta bëjë edhe në Republikën e Kosovës. Që ngjashëm, si atje, edhe këtu ta mbjellë farën e shëndosh të urrejtjeve ndërpartiake, e sidomos farën e shëndoshë të armiqësive të përhershme politike. Pra, që kurrë e përjetë asnjë subjekt politik të mos arrijë të bëjë kompromise politike. Sigurisht sipas tij kjo që PDK dhe LDK kishin bërë me zgjedhjen e Presidentes Atifete Jahjaga është blasfemia më e madhe politike që mund të ndodhë. Prandaj, ai është nisur me ide të qarta që fillimisht t'i qërojë hesapet me xhabirët dhe xhabirologët e Partisë Demokratike të Kosovës.

Para dy ditësh unë shkrova në gazetën Express për fenomenin e xhabirëve, të cilën gjë gjatë gjithë fushatës zgjedhore e kishte përdorur lideri i VV, Albin Kurti. Pra, sipas tij, PDK nuk është asgjë tjetër pos parti e xhabirëve. Unë nuk e mora në mbrojtje individin Xhabir Zharku, por thashë se si kaçanikasit shumë më përpara votojnë për xhabirët, siç edhe u pa qartazi, për të cilët flet Kurti, se sa për Kim Jon Il-ët, Mao Zedong-et, Hugo Chavez-it, e tash sot po ia shtoj edhe Ahmedinexhadet, e sojit të Kurtit, e që më gjasë prapa të cilit me tërë kapacitetin e tij intelektual qëndron Arbër Zaimi.

Zaimi, në shkrimin e tij, kurthohet në argumentet e tij. Ai për shembull, akuzon PDK'në dhe lidershipin e kësaj partie se po e çon vendin drejt diktaturës dhe akuzon qytetarët e vendit se në njëfarë forme po e shesin votën e tyre. Kjo nënkuptohet në tekstin ku Zaimi flet për numrin e anëtarëve të “partisë ultra-demokratike” që sipas tij përkon me numrin e atyre që punojnë në administratën publike, ose në numrin e bizneseve të afërta me këtë parti. Këtu Zaimi, por edhe e gjithë Lëvizja VV, përpiqen ta arsyetojnë humbjen, duke shpikur arsyet e saj. Ai thotë se "xhabiropatia ka shkuar aq larg sa e ka shushatur dhe shastisur popullin". Si po mendon saktësisht ky përfaqësues i VV? Ku saktësisht ka hasur ai persona të shastisur nga pushteti? Çfarë i thoshin ata, këtij përfaqësuesi të VV? Që nuk po guxojnë prej pushtetit të dalin as deri në kutitë e votimit? Për ta bindur në të kundërtën, po i them Shokut Zaim, se si subjekt jemi shumë të interesuar që ta fitojmë edhe komunën e Prishtinës. Deri sot nuk e kemi arritur këtë gjë, fatkeqësisht. Si u bë pra që në disa komuna po arrijmë t’i shastisim qytetarët, e në disa të tjera jo. Apo ndoshta në disa komuna qytetarët janë më rezistentë ndaj frikës e në disa të tjera jo. Debat i gjerë, por pres që Shoku Kurti të më iluminojë më tepër në këtë drejtim.

Mirëpo, pjesa më pikante e reagimit të tij është kur ai fillon t’i numërojë diktatorët dhe zgjedhjet që ata kanë realizuar dhe fituar. Këtu duhet ta pranoj se Zaimit i rrinin bukur, më bukur se sa mua, në shkrimin e tij kur lakonte emrat e diktatorëve të sojit të Enver Hoxha me kompani. Ai vetëm harron të tregojë se për dallim prej shteteve diktatoriale, ku vërtet zgjedhjet fitohen prej diktatorëve me nga 99 për qind, këtu tek ne ka monitorues, ka vëzhgues prej anekënd botës.

Ai harron të tregojë se në Kaçanik, sikurse edhe në Ferizaj, po vëzhgonin i madh e i vogël. Pra, unë e pyes Shokun Zaim, se për humbjen e tyre të zgjedhjeve, tash, a i ka fajet mungesa e demokracisë, votuesi i korruptuar apo të dyja së bashku? Apo ndonjë arsye tjetër më madhore, që ai ende nuk na e ka shpalosur?

Dhe kur flet për parametrat e demokracisë, pse Shoku Zaim nuk na tregon ne se me cilat prej këtyre demokracive, që ne sot i njohim si më të avancuara, Lëvizja ku ai aderon dhe ku ai këshillon, qëndron më mirë në raporte? Apo ndoshta Shoku Zaim niset prej standardeve të dyfishta, trefishta dhe katërfishta. Ndoshta, sipas tij, Perëndimi ka tjetër kut për demokracinë në vendet e tyre, e tjetër për vendin tonë. Ndoshta atyre, pra përfaqësuesve të këtyre vendeve në vendin tonë, u vjen keq të na thonë se dikush vodhi vota në Kaçanik? A është kjo ajo çka po pretendon të na tregojë ky përfaqësues i Lëvizjes Vetëvendosje. Nëse kjo nuk është kështu, atëherë qe edhe një pyetje krejt për fund. Pse aq shumë shtetet më demokratike botërore, ku ne pretendojmë të bëhemi pjesë, ia kanë aq shumë mërinë Lëvizjes VV? Pse lideri i kësaj lëvizje po has në dyer të hekurta në secilën prej adresave më kredibile botërore? Pse pasaporta e tij, si Kryetar i Komisionit për Politikë të Jashtme, po vuan për mungesa të vizave? Pse, Shoku Zaim, nuk e këshilloni shokun Kurti që të jetë më i pranueshëm për të gjithë ata miq dhe shtete mike që e ndihmuan popullin tonë?

Ka edhe shumë Pse për shokët e kësaj Lëvizjeje


Burimi: gjithmonë "Expressi" i famshëm i Berat Buzhalës

te merremi me nje ish rrugaq ordiner te soit te llapoqit buzhala esht humnje kohe

[Brari]

ben..
a m,a shpjegon pak.. pse tu desh me e perserit krejt artikullin gjys meter te gjat vec se ti ke dash me than dy fjal?
shum e bejne kte marri..
si eshte kjo pun or ben a jini ultra inteligjent ju apo cfar..?

[projekti21_dk]

mir bere qe e solle kte debatin e buzhales me kte zaimin.

pash ne nje gazet dhe nje shkrim te zaimit kunder buzhales.
po e gjete o Projekt..sille qe ti degjojm dy kumonat..

jam në kërkim të tjetrës.... ( po bëhem gati për ta shikuar ndeshjen e futbollit Angli - Itali)

Letër nga Partia e xhabirave

Nga Berat Buzhala

Paramendojeni sikur të ishte ndryshe. Sikur 16 përqindëshi të ishte 53 për qind, apo sikur 5.3 përqindëshi të ishte 53 për qind. Një pjesë e analistëve do të shkonin fyt a fyt me partitë opozitare se kush ishte më meritor për humbjen e Partisë së xhabirave. Kurse tash po mbretëron një heshtje komemorative.

Paramendojeni të ishte e kundërta. Po të ishte 16 përqindëshi 53 për qind. Apo 5.3 përqindëshi të ishte 53 për qind. Paramendojeni që në Kaçanik të shënohej humbja e dytë radhazi e Partisë Demokratike të Kosovës në zgjedhjet e parakohshme të mbajtura pas Ferizajt.

Vetëvendosjes nuk do t'i vinte rendi të kërkonte dorëheqjen, arrestimin dhe burgosjen, jo vetëm të ministrave e deputetëve të PDK'së, por edhe të votuesve të saj, prej shumicës së opinionistëve të gazetave të afërta me këtë lëvizje që dëshirojnë t'ia shtinë flakën këtij vendi, të shumtën për arsye personale. Dikush deshi të bëhej ambasador, e nuk pat vend, tjetri deshi ta shohë veten ministër të jashtëm, e nuk e kaloi pragun, e i treti deshi ta fitojë një tender, e nuk i plotësoi kushtet.

Këto media dhe këta opinionistë kohë pas kohe na i përplasin për fytyre do sondazhe e do hulumtime të kryera nga do sharlatanë të UNDP'së kinse për rënie drastike të reputacionit të Qeverisë, Kryeministrit dhe të të gjitha institucioneve që funksionojnë në këtë shtet. Kohë pas kohe na i përplasin për fytyre do të dhëna se kinse qytetarët tashmë janë aq të mllefosur sa mezi nuk po presin të dalin në rrugë dhe të na heqin ne të gjithëve prej vendeve tona të punës. Qysh të na heqin? Me pushkë, po qysh tjetër… Mundësisht të na tërheqin zvarrë nëpër sheshin qendror. Kaq helm dhe kaq mllef ka në shkrimet e tyre.

Mirëpo, shyqyr prej Zotit që ekziston një moment kur këta dijetarë dhe dinjitarë heshtin. Zakonisht ajo ditë është e diel dhe atë ditë flasin vetë qytetarët me votën e tyre, siç folën në Kaçanik dhe në Ferizaj. Mjetet e informimit shndërrohen në armikun numër një të analistëve. I urrejnë edicionet qendrore të lajmeve dhe informacionin që ato do të japin se kënd e ka mandatuar populli për udhëheqës të tij. Në fakt disa prej mediave më me dëshirë nuk do të tregonin fare për rezultatet, por janë të bindura që kjo gjë nuk do të mund të mbahet gjatë si sekret. Një gjë të tillë e pashë të dielën mbrëma në njërin prej televizioneve, që është i afërt me çdo gjë që përfaqëson anti-qeveri. Edicioni i lajmeve vetëm sa nuk u tha që do të fillojë me një lajm të kobshëm, me një lajm tragjik: "PDK ka fituar qysh në rrethin e parë". Kurse informacioni se PDK kishte fituar që në raundin e parë u dha në mënyrën më të shkurtër të mundshme. Paramendojeni po të ndodhte e kundërta. Pra, sikur 16 përqindëshi të ishte 52 për qind, apo sikur 5.3 përqindëshi të ishte 53 për qind.

Ja që qytetarët e Kaçanikut votuan për Partinë e xhabirave, kurse ata të Ferizajt votuan për Partinë e xhemajlëve, e deri nesër ata të Skenderajt për Partinë e lushtakëve, ata të Klinës për Partinë e bashotëve, e krejt në fund, si po ecën kështu trendi, qytetarët e Kosovës do të votojnë për Partinë e thaçëve.

Në këtë shkrim nuk e kam ndërmend ta shfajësoj Xhabir Zharkun prej bëmave të tij. Kjo ishte dhe është çështje e gjykatave kompetente. Ato folën, kurse Xhabiri shkoi. Ato folën, kurse Bajrushi shkoi. Deri nesër ato do të flasin e do të shkojnë edhe të tjerë, prej të gjitha kampeve politike. Mirëpo, u bë praktikë e mirë që të respektohen vendimet e gjykatave, edhe pse tjetër rrugë nuk ka pos respektimit të tyre. A është mirë për një subjekt politik, kryetarët e komunave të të cilit subjekt dënohen për vepra penale? Aspak. A ndodhin gjëra të tilla edhe në vende tjera? Absolutisht ndodhin. Dikush dënohet për plagjiaturë, një tjetër për aksident trafiku e i treti për fshehje të tatimit.

Dhe raste të tilla ndodhin, në forma pak më bizare, edhe në vendin tonë. Mirëpo, përgjegjësia është dhe duhet të jetë personale. Dhe u pa se kështu mendon edhe qytetari, i cili nuk ra në grackën e fushatës zgjedhore. Ai në rastin e Kaçanikut zgjodhi të votojë pikërisht për partinë e xhabirave, e në Ferizaj për atë të xhemajlëve, por assesi nuk e mandatoi Partinë e Kim Jong Il-ave, Mao Zedong-ve, Fidel Castrove apo Hugo Chavez.

Thënë ndryshe, zgjedhjet në Kaçanik dhe Ferizaj ishin një demant i pashpirt ndaj gjithë atyre parashikimeve ogurzeza se qytetari ishte afër shpërthimit. Çfarë sondazhesh janë ato që nxjerrin këso konstatimesh, kur në komuna që do të quheshin të ndryshueshme, PDK fiton që në raundin e parë.

A ka dëshmi më bindëse se partitë tjera kanë nevojë për të reflektuar më shumë sesa PDK për gabimet e tyre. LDK, e cila ndodhet kah fundi i reformave, arriti të fitojë plot 5.3 për qind të votave. Sa do t'i fitojë ky subjekt politik kur ta kryejë komplet ciklin e reformave? Duket që secili prag do të jetë i lartë për të. VV është kryqëzuar në ata numra, ndonëse në vota të përgjithshme ka rënie, ndonëse për të fituar vota e përdor retorikën më radikale të mundshme.

Ndoshta me këtë gjuhë kjo lëvizje do të mund të asociojë në ndonjë asociacion të partive politike të themeluar nga partia greke Agimi i Artë.

[projekti21_dk]

Partia ultra-demokratike e xhabirëve

Nga, Arbër Zaimi

Faktet janë fakte, në Kaçanik fitoi PDK-ja. Që në rrethin e parë, me 53 % të votave. Partia e xhabirëve shënoi suksesin e radhës, pas atij të Ferizajt, e meqë askush nuk ka ndërmend ta vë në diskutim këtë realitet fatkeq, xhabirologët ia nisin të diskutojnë me hijet që i përndjekin në imagjinatat e tyre aspak ngjyrashumë.

Xhabirologët e dinë mirë xhabirishten, edhe pse kur botojnë shkrime nëpër gazeta të pavarura, përdorin një gjuhë pak më njerëzore. Ama xhabirishtja është gjuha e tyre e brendshme, gjuha që u shënon ekzistencën e ua dikton nevojën për atë që do të mund ta quajmë “hubris i servilit”, arroganca e impotentit që gëzohet pse shefi i vet nuk dhunon vetëm atë, po edhe të tjerët.

Në xhabirisht nuk ka nevojë të thuhet, sepse është e mirënjohur që në rastet kur dhuna shndërrohet në sistem, gjithnjë zgjedhjet i fiton zotëruesi i dhunës, mbajtësi i skeptrit. Psh. një xhabirolog i famshëm teksa mburrej me fitoret e partisë së vet, përmendte se si populli nuk e paskësh votuar kësaj radhe partinë e Kim Jong Ilit, Mao Ce Dunit, Fidel Kastros apo Hugo Çavezit. Kësaj liste po i shtoj nga vetja edhe partitë e Enver Hoxhës, Josip Broz Titos, Josif Stalinit, bile edhe partinë famëmadhe të Adolf Hitlerit. Të gjitha këto parti nuk fituan kësaj radhe, sepse kësaj radhe fitoi Partia e xhabirëve. Por - siç duhet ta dijë secili lexues - sa herë që këto parti të renditura më sipër sipas diktatorëve janë paraqitur në zgjedhje, ato kanë fituar bindshëm. Pa rreth të dytë. I imagjinoj xhabirologët e Koresë së Veriut, të cilët të frymëzuar nga hubrisi i sipërpërmendur ia nisin të botojnë shkrime nëpër gazeta se si edhe kësaj radhe populli nuk e dëgjoi kritikën perëndimore, se si edhe kësaj radhe votoi liderin e pathyeshëm, pavarësisht lapërdhive që e karakterizojnë klikën e tij, se këto lapërdhi në fund të fundit janë përgjegjësi personale etj. Edhe lideri gjithnjë i dënon ca prej klikës së vet, se ai fundi i fundit është ideali i së drejtës mishëruar në një. Po kështu do ketë ndodhur edhe me xhabirologët e Maos apo ata të Adolfit.

“Oh Zot i madh” do brengosen xhabirofilët, “po si ka mundësi që ky po na krahasuaka regjimin tonë xhabirian me këta monstra. Po ne jemi demokraci në Kosovë, këtë e thotë edhe vetë qeveria jonë, e thotë edhe media. Vetëm ata sharlatanët e UNDP-së nuk po e thonë”. Mirëpo, ekziston si fakt i vëzhguar e i vetëvërtetueshëm që secila nga diktaturat e mësipërme e ka mbajtur veten për demokraci, madje për demokraci të nivelit të lartë, si shembull për botën. Po ashtu, edhe në ato vende vetëm do sharlatanë perëndimorë e do opozitarë të pandreqshëm kanë guxuar të kritikojnë “realitetin”.

Por, kjo bindje e xhabirofilëve në fakt qëndron larg së vërtetës, është një shtrembërim i pamjes përmes një optike iluzive, është në fakt një sëmundje që i bën vetë ata të mos e kuptojnë se gjithnjë e më shumë po e lënë pas demokracinë e së bashku me xhabirët i afrohen diktaturës. Këtë sëmundje halucinative po e quajmë xhabiropati dhe konsiderojmë që është e transmetueshme gjatë marrëdhënieve të dhunshme a konsensuale pushtet-vartës, pra duhet të ketë përhapje goxha të gjerë në partinë e xhabirëve që është një skenë ekstatike e pushtetit.

Xhabiropatia nuk ka si shfaqje të vetme faktin që fiton shumicën e votave. Ajo shfaqet fillimisht tek trembja e popullit përmes angazhimit të personave të dhunshëm, si vetë Xhabiri a shefi i tij. Shfaqet tek kërcënimet fshat më fshat e familje më familje. Shfaqet tek fenomeni që në kohë të nazizmit u quajt berufsverbot, apo përjashtimi prej vendeve të punës të cilitdo që nuk i përulet pushtetit tënd (si në Kosovë apo jo?). Shfaqet te fenomeni që mund ta quajmë sot denksverbot, apo ndalimi i mendimit, dhe te përpjekja e xhabirologëve për ta etiketuar si të dhunshme, si terroriste cilëndo alternativë që nuk është ajo e tyrja.

E më së fundi xhabiropatia shfaqet në formën e vet akute tek shushatja e shastisja e popullit, i cili le që nuk merr përsipër të protestojë ndaj padrejtësive, mjerimit e varfërisë (e nënta nga fundi Kosova e xhabirëve e qafirëve), por gjithnjë e më pak del edhe që të votojë. Sepse në vend që qytetari të edukohet e t’i lehtësohet pjesëmarrja në zgjedhje, atij i dërgohen në vendvotime xhabir-drejtorët të veshur me petkun e personelit ndihmës. I dërgohen edhe truprojat e xhabirëve të pushtetshëm që të kërcënojnë me gjithë dhunën e tyre, sepse ditën e votimit asnjë xhabir nuk ka nevojë për truprojë. Kështu ndodh që bie numri i përgjithshëm i votuesve, bie numri edhe i forcave të tjera, por numri i partisë ultrademokratike të xhabirëve mbetet gjithnjë i njëjtë. Jo rrallë ky numër përputhet me numrin e të punësuarve në administratë e në bizneset pranë pushtetit, shumëzuar për anëtarët e familjes së gjerë.

Por, që ta mbyllim siç e nisëm, faktet janë fakte. Është fakt që gjithë xhabirologëve u duhet uruar fitorja e xhabirëve dhe e shefit të tyre, ky rezultat që pasqyron më së miri realitetin. Po ashtu është fakt që vendi i vetëm ku mund të depozitohet ajo pak shpresë që ka mbetur gjallë është te idetë dhe aksionet e atyre që nuk pajtohen me këtë realitet e që përpiqen përditë për ta ndryshuar atë.



Autori është

Koordinator i Komiteteve pranë Lëvizjes VETËVENDOSJE!

[Brari]

debat shum interesant..

do i lexoj me vemendje krejt kto diskutime e do e them mendimin..

..

thx projekt..

..

[Ereza]

projekti e beni 33 dy matufat e forumit jan ba bashk njani prit e tjetri qit . Projekt tu e dit qe je njeri me emer si eshte e mundun me prue vehten ne nivel te benit e te do hajlazave tjere qe si dien as dy fjali me i shkrue pa sha e pa urrejt gjithqka qe ka perparue ne Kosove. Beni djali i asaj plakes qe u perlajke me secillin njeri ne forum e qe vlojke e kcejke si beni veq me ja permend rugoven tash jan ba me VV jo qe e dojn po qe esht kunder Kosoves , flamurit e kushtetutes. E ti projekt te gjithe e diem qe ki urrejtje ndaj gjithqkafi te mir ne Kosove , as ti se don VV por e urren Thaqin , e ki urrejtje personale se edhe ai i Drenices e sta ka qu asfalltin deri ne dhom te gjumit ose sta ka shti ujsjellsin ne shpi e tash leh .Me qene si ti isha mendu shume e shum e tani kisha shkrue se me ra ne nivel te benit33 eshte ma mire me dal cipri cullak neper suedi e norvegji a ku dreqi je ti.Marre per ty se per benin jemi msu qe eshte klysh kudre

[projekti21_dk]

projekti e beni 33 dy matufat e forumit jan ba bashk njani prit e tjetri qit . Projekt tu e dit qe je njeri me emer si eshte e mundun me prue vehten ne nivel te benit e te do hajlazave tjere qe si dien as dy fjali me i shkrue pa sha e pa urrejt gjithqka qe ka perparue ne Kosove. Beni djali i asaj plakes qe u perlajke me secillin njeri ne forum e qe vlojke e kcejke si beni veq me ja permend rugoven tash jan ba me VV jo qe e dojn po qe esht kunder Kosoves , flamurit e kushtetutes. E ti projekt te gjithe e diem qe ki urrejtje ndaj gjithqkafi te mir ne Kosove , as ti se don VV por e urren Thaqin , e ki urrejtje personale se edhe ai i Drenices e sta ka qu asfalltin deri ne dhom te gjumit ose sta ka shti ujsjellsin ne shpi e tash leh .Me qene si ti isha mendu shume e shum e tani kisha shkrue se me ra ne nivel te benit33 eshte ma mire me dal cipri cullak neper suedi e norvegji a ku dreqi je ti.Marre per ty se per benin jemi msu qe eshte klysh kudre

E dashur Erëza, personat karshi Kosovës për mua janë zero. Unë nuk kam urrejtje për askë të veçantë, unë kam urejtje për secilin, pa marrë parasysh nga vjen ( a është drenicak, a llapjan, a anamoravas, a .... ), por që e vret Kosovën, e vjedh Kosovën ( jo vetëm votën ), ia merr kafshatën e bukës nga goja fëmijës së dëshmorit, e le në varfëri të skajshme luftëtarin ( ama ata luftëtarë që vertet kanë qenë në fronte lufte, jo ata që e kanë parë luftën në Tv a nga hotelet e Tiranës )...

Nuk është marre ta thuash të vërtetën. Prandaj deri në vdekje do ta bëjë këtë sic e kam bërë deri sot. Prandaj shkrimet dhe postimet e mia lexohen me shumë ëndje e dashamirësi, prandaj secili lexues , kur postoj dicka, e lexon, sepse e di që i sjell dicka interesante dhe me vlerë.

Po nuk e kam të qartë një punë: pse juve nuk po ju pëlqen ky shkrim edhe pse ky shkrim/postim është i një autori militant fanatik partiak i PDK-së.

[Llapi]

Dhuna nuk i shkon Vetëvendosjes
05 Korrik 2012 10:55, Nga Armand Shkullaku
Kur dhuna dhe konflikti justifikohen në emër të interesave elektorale, mjafton të përfytyrohet se si mund të jetë parlamenti i ardhshëm. Nuk është çudi që Prishtina t’ia kalojë Tiranës.

Kuvendi i Kosovës e humbi virgjërinë javën e kaluar kur katër deputetë u përleshën mes tyre në ambientet e tij menjëherë pas përfundimit të një seance.

Pavarësisht nivelit të diskutueshëm të përfaqësuesve të popullit në atë sallë, Kuvendi i Kosovës kishte arritur të ruante një lloj tolerance dhe respektimi të kundërshtarit politik, të paktën formalisht.

Pas luftës, në atë institucion të zgjedhurit trashëguan bashkë me përkatësinë partiake edhe armiqësitë, konfliktet e vjetra, vrasjet, urrejtjen dhe shtysën për hakmarrje. Ndarja mes kampeve nuk ishte thjesht politike, por më shumë se kaq, ishte fizike, personale, e ngarkuar me emocione të forta që mund të provokonin ngjarje të paparashikueshme.

Megjithatë, Kuvendi i Kosovës në pjesën më të madhe ruajti në sytë e publikut një komunikim të pranueshëm, agresiv herë pas here por jo të dhunshëm dhe konfliktual. Për dikë nga Shqipëria, krahasimi me parlamentin e Tiranës dhe komunikimi mes forcave politike atje, nuk ishte aspak për t’u mburrur.

Në Tiranë deputeti Azem Hajdari u qëllua me pistoletë brenda Kuvendit dhe më pas u vra në një atentat para selisë së partisë së tij. Deputetët janë goditur me grushta mes tyre përpara kamerave, garda e Republikës është detyruar disa herë të intervenojë për të shmangur përplasjet fizike, ndërsa ato verbale as që mund të llogariten. Prishtina ofronte një shembull tjetër, deri javën e kaluar kur katër deputetë ia morën atë pak nder të mbetur institucionit të parlamentit.

Sherri mes deputetëve të PDK dhe atyre të Vetëvendosjes nuk ishte rrufe në qiell të pastër. Ai ishte paraprirë nga një atmosferë tensioni, e cila, për hir të së vërtetës është acaruar ndjeshëm vitin e fundit pas futjes së VV në Kuvend.

Gjuha agresive, fyerjet personale, kërcënimet fizike u shtuan ndjeshëm kohëve të fundit dhe ato nuk mund të kishin vazhdim tjetër veç rrahjes mes atyre që normalisht duhen të ishin elita e politikës. Këtu nuk është fjala për të përcaktuar fajtorin, sepse të gjithë janë fajtorë kur ndodhin ngjarje të tilla tronditëse. Aq më e lehtë mund të duket të ngarkosh me përgjegjësi pjesën e opozitës, kur dihet se në përbërjen e partisë në pushtet kanë qenë prezentë vazhdimisht elementë të dhunshëm e madje me të kaluar kriminale. Por një forcë politike si Vetëvendosja që pretendon se vepron mbi një platformë të qartë politike, që ka idetë e programet në rend të parë, që përfaqëson një grupim të ri pa komplekse nga e shkuara dhe që synon të jetë shembull i mendimit politik të artikuluar, nuk mund të përgjigjet me të njëjtën monedhë dhe përfshirja në ngjarje të tilla ngre pikëpyetje të mëdha.

Pikëpyetja e parë ka të bëjë me faktin se përfshirja e VV në ngjarjen në fjalë ishte një aksident apo rrjedhojë e një politike të caktuar të kësaj lëvizje. Pavarësisht përgjegjësisë së dy deputetëve problematikë të PDK, qëndrimit të kryetarit të grupit parlamentar dhe heshtjes së pritshme të kryeministrit Thaçi, partia e të cilit ka me bollëk individë të tillë, nga lidershipi i Vetëvendosjes pritej një distancim nga çka ndodhi dhe më së paku një vërejtje e rëndë për dy deputetët e saj që përdorin dhe justifikojnë dhunën qoftë edhe si reagim. Kjo nuk ndodhi, madje më keq, në një intervistë për gazetën Zëri, lideri i VV, Albin Kurti jepte shpjegime si ata fëmijët në shkollë përpara mësuesit duke bërë me gisht se kush filloi i pari. Ky e shtyu, ai iu afrua shumë afër, ky e paksa ofenduar vazhdimisht, ai tjetri nuk duroi... Me pak fjalë Albin Kurti justifikon një veprim që duhet dënuar, mbështet një deputet që me mburrje deklaroi para kamerave se nuk ishte rrahur por kishte rrahur dhe arrin kulmin kur me tone luftarake deklaron për Zërin se “lëvizja VV është subjekti i vetëm që kurrë nuk është frikësuar e as nuk do t’u frikësohet shërbimeve sekrete partiake”. E nëse dhuna eskalon më tej e në vend të grushtave përdoren armët a ka më kuptim të diskutohet se kush e filloi i pari?

Ajo që beson Albin Kurti me siguri që është ndryshe nga ajo që ai deklaron. Dhuna, aq më shumë kur manifestohet nga të zgjedhurit e popullit, nuk përbën një medalje në gjoksin e VV. Kurti po vuan pasojat e disa zgjedhjeve që ndoshta ka qenë i detyruar t’i bëjë për arsye elektorale. Nën efektin e tezës se “të fortët” mbledhin vota, në VV aderuan edhe elementë që sot në Kuvend bëjnë kontrast të fortë me deputetët e tjerë të kësaj lëvizje. Ata nuk bëjnë ndonjë dallim me pjesën problematike të deputetëve të PDK duke rrezikuar kështu ta shndërrojnë VV në një parti si gjithë të tjerat. Ku mund të ndryshonte partia e Gashit dhe Kamishit nga ajo e Selimit e Krasniqit nëse të dyja palët kanë të njëjtën sjellje? Pse duhet votuar VV kur sot në opozitë shfaq shenja dhe elementë që PDK i ka si shprehje të arrogancës së pushtetit? Efektet elektorale kanë ndikuar tek përbërja e grupit parlamentar të VV, por edhe tek sjellja e kësaj force politike në sallën e Kuvendit.

Gjuha agresive, akuzat e rënda, fryma refuzuese janë përdorur për të krijuar imazhin e një opozite të fortë e të pakompromis, të një force politike që nuk e ndryshon karakterin e saj edhe kur futet në institucione. Dhe si pasojë klima e kominikimit politik në Kuvend ka degraduar dhe u përshkallëzua deri në rrahje publike. Ndoshta në llogaritë e VV kjo mënyrë e të bërit politikë rezulton efektive, por të shohësh Albin Kurtin që mbron “të tijët” në një skandal të atyre përmasave, ndryshimi aq shumë i predikuar vihet në dyshim. Kur dhuna dhe konflikti justifikohen në emër të interesave elektorale, mjafton të përfytyrohet se si mund të jetë parlamenti i ardhshëm. Nuk është çudi që Prishtina t’ia kalojë Tiranës.