STIHI f. sh.
1. libr. Dukuri e vrullshme dhe e
papërmbajtur, që zhvillohet vetiu dhe që
nuk mund të drejtohet sipas dëshirës.
Stihitë e natyrës. Nuk e la në mëshirën e
stihisë.
2. fig. libr. Vrull i brendshëm, forcë
shpirtërore e papërmbajtur. Stihia e poetit.
3. mit. Figurë e përrallave popullore, e cila
përfytyrohet zakonisht si një qenie me
krahë, që nxjerr flakë nga goja ose si një
gjarpër që ruan thesaret e fshehura nën
dhe.
4. fig. Njeri ose diçka tjetër me përmasa
tepër të mëdha e të parregullta.
Krijoni Kontakt