Në gjurmë të gërmave dhe shkrimit Pellazgo-Yllir

[Zëu_s]

Para shum kohe kam thene ne kete forum qe fjala apo emri Zeus nga pellazgjishtja (shqipja e vjeter) eshte Zani, Zoni, Zëri (zëri i Perendise) ne shqipen e sotme. Kjo eshte edhe arsyeja e nickut tim Zëu_s.

Ne ate kohe me pat perqeshur brutalisht nje forumist (po them forumist pasiqe ketu ka disa "grek", serb qe e flasin shqipen perfekt, duke mos harruar edhe ata "shqiptaret" e lindur gabimisht tek ne), i cili me thoshte me sarkazem qe ta nderroj Nickun tim, sepse Zëu_s na qenka budallallek, pasiqe sipas tije Zeus eshte nje latinizem i fjales Dhia.

Baptisti ka nje teori qe sipas studimeve dhe analizimeve te tije Zeus eshte Zoj (zog, zogj), ndoshta ka te drejt, se di, pasiqe une personalisht nuk kam mundur kurre ta kuptoj arsyen pse Zeus eshte Zoj/Zog sipas tije.

Ndersa kur ke llafi te Dhija e atije "te menqurit", emertimet e Zotit ne gjuhet latine Dio, Dia, Dios, Dieu, Deus etj. dhe Dias e "greqishtes se re" e kan prejardhjen nga shqipja, nga fjala shqipe dija, dionia, dituria.

pra

Zeus = Zëri (zëri i Perëndisë), Zo(t) = die Stimme, die Stimme Gottes

Dio, Dia, Dios, Dieu, Déu, Deus, Dias etj. = dija, dionia, dituria = das Wissen

Θεός = edhe bebat e vogla e dijne qe vjen nga folja shqipe them, nga e cila folje vijne edhe emertimet Thot, Athena/Athana dhe disa perendi/esha te tjera qe nuk dua ti permendi ketu.

Shum faleminderit Barat,

kur ti vertetosh edhe pohimet e mia te me hershme ne kete forum mbi disa perendi tjera qe i kam permendur rastesisht duke i mare si shembul emrat e tyre, mos e kurse te na tregosh a.

-----------------------------------------------------------------------------

Ndersa sa i perket Hephaistos, ta kam borxh nje pergjegjie ty dhe Styx-it.

Per Hephaistos (Hefaist-os) thuhet qe ka qene i biri i Zeusit dhe Heras, i cili kishte lindur shum i vogel, i dobet dhe i keq (i pahieshem) qe qante shum, te cilin per kete arsye nena e vet Hera e hudhi nga Olympi ne Okean-os etj. etj.

Ne gjuhen shqipe (se paku ne gegnishte, ose ne dialektin tim te Gallapit/Gollakes) nje femiu qe eshte me i vogel, me i dobet dhe me i keq (jo i hieshem) se moshataret e vet i themi 'thmi i faist'. Kjo fjale perdoret edhe per njerzit e pjekur qe jan te vegjel (jo shkurtabiq/xhuxh, te mos keqkuptohemi), te dobet dhe te keq iu themi 'burrë/njeri i faist' ose 'grua e faist', si dhe per beba me te vogla se ato normale, te dobta dhe te keqe (te pahieshme) i themi 'bebë e faist'.

Faleminderit edhe njehere.

[Baptist]

Para shum kohe kam thene ne kete forum qe fjala apo emri Zeus nga pellazgjishtja (shqipja e vjeter) eshte Zani, Zoni, Zëri (zëri i Perendise) ne shqipen e sotme. Kjo eshte edhe arsyeja e nickut tim Zëu_s.

Ne ate kohe me pat perqeshur brutalisht nje forumist (po them forumist pasiqe ketu ka disa "grek", serb qe e flasin shqipen perfekt, duke mos harruar edhe ata "shqiptaret" e lindur gabimisht tek ne), i cili me thoshte me sarkazem qe ta nderroj Nickun tim, sepse Zëu_s na qenka budallallek, pasiqe sipas tije Zeus eshte nje latinizem i fjales Dhia.

Baptisti ka nje teori qe sipas studimeve dhe analizimeve te tije Zeus eshte Zoj (zog, zogj), ndoshta ka te drejt, se di, pasiqe une personalisht nuk kam mundur kurre ta kuptoj arsyen pse Zeus eshte Zoj/Zog sipas tije.

Ndersa kur ke llafi te Dhija e atije "te menqurit", emertimet e Zotit ne gjuhet latine Dio, Dia, Dios, Dieu, Deus etj. dhe Dias e "greqishtes se re" e kan prejardhjen nga shqipja, nga fjala shqipe dija, dionia, dituria.

pra

Zeus = Zëri (zëri i Perëndisë), Zo(t) = die Stimme, die Stimme Gottes

Dio, Dia, Dios, Dieu, Déu, Deus, Dias etj. = dija, dionia, dituria = das Wissen

Θεός = edhe bebat e vogla e dijne qe vjen nga folja shqipe them, nga e cila folje vijne edhe emertimet Thot, Athena/Athana dhe disa perendi/esha te tjera qe nuk dua ti permendi ketu.

Shum faleminderit Barat,

kur ti vertetosh edhe pohimet e mia te me hershme ne kete forum mbi disa perendi tjera qe i kam permendur rastesisht duke i mare si shembul emrat e tyre, mos e kurse te na tregosh a.

-----------------------------------------------------------------------------

Ndersa sa i perket Hephaistos, ta kam borxh nje pergjegjie ty dhe Styx-it.

Per Hephaistos (Hefaist-os) thuhet qe ka qene i biri i Zeusit dhe Heras, i cili kishte lindur shum i vogel, i dobet dhe i keq (i pahieshem) qe qante shum, te cilin per kete arsye nena e vet Hera e hudhi nga Olympi ne Okean-os etj. etj.

Ne gjuhen shqipe (se paku ne gegnishte, ose ne dialektin tim te Gallapit/Gollakes) nje femiu qe eshte me i vogel, me i dobet dhe me i keq (jo i hieshem) se moshataret e vet i themi 'thmi i faist'. Kjo fjale perdoret edhe per njerzit e pjekur qe jan te vegjel (jo shkurtabiq/xhuxh, te mos keqkuptohemi), te dobet dhe te keq iu themi 'burrë/njeri i faist' ose 'grua e faist', si dhe per beba me te vogla se ato normale, te dobta dhe te keqe (te pahieshme) i themi 'bebë e faist'.

Faleminderit edhe njehere.

Ne VARRIN e Zeusit ne Krete Cyril kundra Julianium thote qe eshte shkruar:

-Hode megas keitai Zan hon Dia kikleskousi-

Hesicio shkruan per Zan Kronos dhe Zan Zeus. Ne nje postim tek Baal kam hedhur opinionin se Zan-Zon me pas ne Zeus ishte nje titull i trashegueshem nder vdekataret.

Skripturat lexojne edhe TZaanan, per te cilen kam shkruar diku tjeter qe eshte thjeshte ZANA e Malit - e bukura e dheut.

AMA-ZON-a - Intesant, jo?

Falemderit per shpjegimin e Hefestit.

[Baptist]

Barat:

Sikur mbaj mend te kesh hapur nje teme per Butrintin? Ne se po a mund te me japesh linkun dhe lejosh qe ta vazhdojme per Dodone Pjesa 3. M ekujtohet qe kishte gjera qe do duhen dhe nuk ka nevoje te perserisim, ndonese do me duhet te ripostoj disa komente nga Dodona 1 dhe Ylli Davidit ne te?

Je dakord?

Falemderit.

[Zëu_s]

Ne VARRIN e Zeusit ne Krete Cyril kundra Julianium thote qe eshte shkruar:

-Hode megas keitai Zan hon Dia kikleskousi-

Hesicio shkruan per Zan Kronos dhe Zan Zeus. Ne nje postim tek Baal kam hedhur opinionin se Zan-Zon me pas ne Zeus ishte nje titull i trashegueshem nder vdekataret.

... mendimi im vijon me posht te Amazone ...

Skripturat lexojne edhe TZaanan, per te cilen kam shkruar diku tjeter qe eshte thjeshte ZANA e Malit - e bukura e dheut.

Vetem ashtu shkruan ?

Sepse TZaanan mundet te jete edhe t'zanta, te zena, te zera qe jan te dikujt ose qe i ka zan/zaptuar/ozurpuar dikush.

AMA-ZON-a - Intesant, jo?

Kshtu Styx,

zoti i shpise eshte ai qe flet per ate shtepi, ai pergjigjet kur therret dikush te dera, çka thot zoti i shpise ashtu behet ai eshte zani, zoni, zëri i asaj shtepije, ky eshte (ose ka qene) ligj te ne Shqiptaret. Q'ashtu a kanun han e dan.

d.m.th Zoti i shtepise eshte zani i shtepise çka thot ai ashtu behet, ai vendose, urdheron dhe komandon ne ate shtepi, kur te vdes ai, zgjidhet mashkulli me i zoti i asaj shtepije dhe i lihet apo trashegohet zani/zoni/zëri i asaj shtepije.

pra ti ke te drejt, pajtohem me ty se tash edhe une mendoj qe Amamzone do te thot vendi ku vendosin, urdherojne dhe komandojne nenat,
por,
edhe pohimi im i me hershem qe Amazone do te thot vendi i ozurpuar nga nenat nuk eshte edhe aq gabim, sepse fjala ZONE duhet te jete e zëntë/e zëre/e ozurpuar, e cila duhet te vije nga fjala e sotme zë, per arsye qe e permenda me lart, zoti/zëri i atije vendi.

Mirpo une do ta nderroj mendimin tim te mehershem dhe po e pranoj faktin qe Amazone eshte me teper vendi ku flasin grat sesa vendi i ozurpuar nga grate, sepse e para eshte me e sakt se e dyta, apo jo.

AMA eshte nëna dhe ZON-E eshte zëri

Falemderit per shpjegimin e Hefestit.

Me nder kofsh per shpjegimin e te faistit.

A i ka qene bebe e shemtuar, femije i shemtuar dhe burre i shemtuar, ndersa gruan e ka pas shum te bukur. Gruaja e tije ka qene aq e bukur saqe e kan krahasuar bukurine e saj me at yllin e bukur qe shihet vetem afer dite para mengjesit dhe pasi te erresohet ne mbremje, i cili yll nuk shihet kurre ne mesnate por vetem afer dites ne mengjes dhe ne mbremje. Ndoshta per ate arsye qe ka qene ajo aq e bukur ndersa ky aq i faist/i shemtuar e ka tradhtuar ajo aq shpesh. Siç e ka tradhtuar me A-donisin (dashuria vet personalisht) dhe Aresin, qe e ka mbyt ky i dyti ate te parin, pikerisht ashtu siç vriten shipecat per gra te huaja dhe dashuri te fshehura.

[Darius]

Barat:

Sikur mbaj mend te kesh hapur nje teme per Butrintin? Ne se po a mund te me japesh linkun dhe lejosh qe ta vazhdojme per Dodone Pjesa 3. M ekujtohet qe kishte gjera qe do duhen dhe nuk ka nevoje te perserisim, ndonese do me duhet te ripostoj disa komente nga Dodona 1 dhe Ylli Davidit ne te?

Je dakord?

Falemderit.

Ndofta flet per kete temen ketu: Zbulimet e Ugolinit në Butrint

[BARAT]

postuar nga Zëu_s
Shum faleminderit Barat,
kur ti vertetosh edhe pohimet e mia te me hershme ne kete forum mbi disa perendi tjera qe i kam permendur rastesisht duke i mare si shembul emrat e tyre, mos e kurse te na tregosh a.

Po ato flasin vete o Zëu_s, edhe pse nuk pranohen nga shumekush.

Postuar nga Styx
Barat:
Sikur mbaj mend te kesh hapur nje teme per Butrintin? Ne se po a mund te me japesh linkun dhe lejosh qe ta vazhdojme per Dodone Pjesa 3. M ekujtohet qe kishte gjera qe do duhen dhe nuk ka nevoje te perserisim, ndonese do me duhet te ripostoj disa komente nga Dodona 1 dhe Ylli Davidit ne te?
Je dakord?
Falemderit.

Nuk ka arsye te mos jem. Po te postosh jane te kenaqur si ata qe i lexojne per qejf edhe ata qe mund t'i perdorin postimet apo shtjellimet e temave.
Meqe jemi ne nje teme, ku shkrimi eshte detaji mbi te cilin diskutohet, edhe pse me duket pak jashte teme, por meqe u permend Ylli i Davidit, po postoj dicka qe me duket interesante dhe qe mund te jape ide edhe ne lidhje me c'ka po flitet.

Hebrejte dhe germat e tyre

[BARAT]

librin e ka përfunduar më 1983,ndërsa stimbulishtë shkruan hyrjen më 1990.Nga 1990 deri në 2005 janë plotë 15 vjetë.Thua të jetë rastësi???.Barat më lartë të solla një faktë për të cilin vetë Pilika thotë se do na flasin për legjendën e tomorrit me shpiragun--për këtë Tomorrë ka shkruar edhe homeri edhe e ka lavderuar teopempo.Pra Pilika na lë të kuptojmë tomorrin tonë...apo jo??.Atëher kur ai e njihte shumë mirë tomorrin tonë,përse nuk e përmënd në vëndë tjeter?përse nuk botohet legjenda tomorrë shpiragë në librin e tijë?.A nuk do të thotë kjo ndërhyrje?.
Barat ,sotë njohim shumë gjëra për historin tonë,edhe këto njohuri na vënë përballë kontraditash me disa pjesë të Pilikës,por pikërishtë ndërhyrja edhe mosbotimi i legjendës së premtuar ,tregon bastardimin e vepres së tijë....edhe mojkomi flet për këlyshët që e dhunuan Pilikën edhe shkencën shqiptare.
Vetë titulli fletë për basdardinë,pasi Pilika kërkon ta botoj nën titullin"Cilët janë pasardhësit e pellazgëve",ndërsa libri botohet si"Pellazgët origjina jonë e mohuar".Unë vrejë një diferencë të madhe që në titull,pasi tjetër gjë është të vërtetosh pasardhësit e pellazgëve,edhe tjeter gjë është të kujtosh se "pellazgët JANË origjina jonë e mohuar.thënia me vërtetimin janë shumë largë.

Cilët quan moikom zequa si "antishqiptarë-mbrojtës të interesave të huaja????.po harta e greqis deri në gjirin e vlorës?.po mos përmëndja e asnjë gërme në shkollën shqipe për prejardhjen tonë pellazge?..etje.

Nuk ka qene vetem Pilika qe luftohej Alfeko. Lexoje kete shkrimin e meposhtem Eshte vetem nje grimce nga ajo qe i behej nje studiuesi tjeter i cili punonte ne menyre te mirefillte shkencore...
ÇABEJ

Buzuku, si “e burgosën” në Institutin e Gjuhësisë

Shkruan : Ben Andoni-MAPO

Ato ishin aty. Togje-togje. Askush nuk “kujtohej“. Duhet të flinin aty. E ndërsa lagështira, errësira, kishte filluar t’u bënte shoqëri... jashtë tyre, Revolucioni Kulturor po fillonte të flladiste kokat e njerëzve. Shqiptarët ishin në dalldi. Edhe roja i magazinës, që i ruante, mbase. Të gjithë imitonin Kinën. Visheshin ashtu. Qeshnin ashtu. I vetëm, nga aty, libri dukej se i qeshej kësaj kohe. Atbotë, kur ishte hedhur ai, ishte MESHARI, flitej për Ungjij... të më ngjallnjësh, për të mbëljedhunitë... jo për kaos. Shteti dogmatik kishte derdhur valutë për fund për shtypjen luksoze të librit të parë të shtetasve të tij. Ishte e pamundur që të realizohej teknikisht në vend. Jo vetëm për shkak të vjetërsisë, por të shumë shenjave, që nuk i zbërthenin dot tipografët vendas. Këto ishin harruar. Autorit, profesor Çabejit i kishin dhënë Çmimin e Republikës dhe honorarin, kur kishte mbaruar. Kaq. Pastaj, hiç. Të tjerat? I dinte koha... Për dreq, koha kishte qëlluar, me anatemën kolektive të shqiptarëve ndaj fesë... Indirekt dhe ndaj librit. Ai nuk bëzante. E kishin ndryrë aty... E kishte burgosur koha... tash edhe dalldia. Çabej nuk kishte kujt t’i kërkonte ndihmë. Fati hesht para të keqes.
Mbajtja e Buzukut në depot e Institutit ishte një nga dëshpërimet e mëdha në jetën e babait. Jo vetëm sepse mbyllej e nuk qarkullohej një vepër së cilës i kishte kushtuar punën prej murgu të nja dhjetë vjetëve, por sidomos sepse kjo vepër aq e rëndësishme për kulturën shqiptare, transkribimi e transliterimi i të parit libër shqip që njihet gjer më sot, i botuar më në fund, nuk qarkullohej. Pra, ishte njësoj si të mos qe botuar. Deri në shtrat të vdekjes ishte nga pengjet e mëdha të tij. Njerëz si im atë e disa miq e kolegë të tij, për të cilët vepra ishte jeta e tyre, kur u ndalon veprën është si t’i kesh burgosur, flet Brikena Çabej, e bija e tij.
Nga koha e botimit të Buzukut, fundi i viteve ‘60, kam fillimisht kujtime të bukura: mbaj mend se kur po shtypej i dërguan nga Rumania dy variante kopertinash, një gri dhe tjetra kafe. Gëzimi në shtëpi ishte shumë i madh: “Erdhi Buzuku!” bërtisnim ne kalamajtë. Buzuku ishte bërë si ndonjë pjesëtar i familjes. Flitej për të përditë, si të qe ndonjë i afërm, qysh kur mbanim mend veten tonë. Dhe ja, më në fund duhej të zgjidhnim ballinën. Na mblodhi të gjithëve të jepnim mendim se cilën kopertinë pëlqenim. Dhe ajo me ngjyrë kafe u zgjodh pas një votimi në familje.
Kuptohet pra, se “burgosja” e Buzukut në depot e Institutit ishte po aq një bisedë e përditshme në familjen tonë. Kaluan vite...U ndërruan stinë.
Në muajt e fundit të jetës, profesorin do ta vizitonte Anastas Kondo dhe ministrja Tefta Cami. Gati privatisht, dy eksponentët më të lartë të kulturës në regjim, nuk mund të mos e shfaqnin adhurimin për Profesorin. Në mes të bisedës, Kondo do t’i kërkonte me takt sesi mund ta ndihnin: “Po të kishit mundësi, të dilte në publik Meshari”. Kishin mbetur pa gojë. Të gjithë e dinin, por pakkush mund të dinte sesi mund të kthehej. Justifikimi kishte qenë i qartë. Dogma është më e fortë se ajo që do të thuash ti. Por, Meshari ishte vetëm gjysma. Të pazëshme ishin dhe punët e tij tek Etimologjia. Vëllimi i parë nuk mund të botohej, sepse autori me kokëfortësi, nuk mund të pranonte bibliografi... nga njerëz, që nuk kishin lidhje me atë punë. Dhe, enigma mbetej. Pse duhej të hidheshin lekë, që gjithmonë nuk ‘mjaftonin’...
“Meshari” i Buzukut ishte libër fetar. Ky justifikim shkonte mirë për atë kohë, fundi i viteve ‘60. Po pse u botua atëherë? Kush vendosi botimin dhe kush ndalimin? Kjo çështje meriton të ndriçohet më në fund. Një ndihmë në këtë mes mbeten kujtimet e Brikenës, të bijës së tij...

Etimologjia
Për “Studimet etimologjike” është histori e gjatë, shprehet shtruar Brikena. Do të duheshin faqe të tëra për ta shpjeguar, ka shkruar për MAPO - botuesja e njohur. Do të ndalem vetëm te bleu i parë, studimi hyrës, i cili është thelbi, esenca e krejt punës së Çabejit, e që po të ishte botuar në të gjallë të autorit do të kishte pasur jehonë në botën shkencore jashtë Shqipërie, pasi sjell ide të reja në studimet etimologjike përgjithësisht. U botua bleu i dytë para të parit, qysh në mes të viteve ‘70. Bleu i parë, megjithëse ishte gati për shtyp qysh përpara të dytit, nuk u botua në të gjallë të autorit. Kushti që i vinin në Institut, në mbledhjet pa fund të diskutimit të veprave, ishte ky: të hiqte bibliografinë e hartuar prej tij, rreth 30 faqe, e të përfshinte në vepër një bibliografi të hartuar në Institut, prej nja 300 faqesh. Këtë ai nuk e pranonte. Dhe nuk bëri lëshim deri në fund. Leja, a më mirë urdhri për ta botuar, ashtu si donte autori u dha “nga lart” në fillim të vitit 1980. Kishte kohë 6 muaj që Instituti ta botonte dhe t’i jepte kënaqësinë që ta shihte më në fund librin para se të vdiste, në gusht 1980. Por natyrisht kjo nuk u bë. Madje dhe kur doli libri në dimrin 1980-‘81, pas vdekjes së tij, për gati një vit ai nuk u qarkullua. Justifikimi: është libër në gjuhë të huaj, nuk qarkullohet dot në librari, ku ka vetëm libra shqip. Gjysma e tirazhit ishte në të vërtetë edhe në frëngjisht, përveçse në shqip. Dhe libri u qarkullua pas nja një viti, vetëm në librarinë e librit në gjuhë të huaj.
Por më shumë se kaq profesori kishte filluar “të mungonte” që në të gjallë. Atë e nderonin shumë syresh, që nuk kishin lexuar një rresht, thjesht për respektin ndaj tij, por vetëm kaq. Çfarë përmbante në vetvete burri ‘misterioz’? Është e pakët të thuhet se e vlerësonin për karakterin, finesën, manierat e zgjedhura... Çfarë ishte pas të gjithë këtyre? Nuk ishte i botuar as edhe në tekste shkollore. Ishte në amshim, që në të gjallë. Nuk kishin kishin ç’ti bënte më cinizmi..as edhe mediokrit.
Vërtet nuk e di. Natyrisht që një pjesë e veprës së tij është thellësisht shkencore dhe e vështirë për lexuesin e rëndomtë. Por një pjesë tjetër është krejt e kuptueshme. Ndërkaq, Çabej nuk ka qenë ndonjëherë autor i përfshirë në tekstet shkollore, përveç mbase ndonjë teksti për folklorin përfshirë në to vitet e fundit. Vepra e tij ka munguar e mungon në libraritë shqiptare. Pra, dhe kush ka dëshirë ta lexojë, e ka vështirë ta gjejë.
Ndaj, profesor Çabej nuk mund të ankohej. Edhe se dy fletërrufe sa një bojë njeriu e përshëndesnin të parat sapo fuste këmbët në fakultet dhe se ato do t’i shfaqeshin sërish kur të shkonte në një vend tjetër. Kush ishte brenga e këtij njeriu? Unë besoj se ka qenë natyrisht “burgosja” e Buzukut dhe e bleut të parë të Etimologjisë. Në fund pastaj, fakti që i mbeti në mes puna e rishikimit të “Studime etimologjike”. Sot, kur sheh punën kolosale që ka kryer jo vetëm pa asnjë ndihmë, por me shumë pengesa, të vjen çudi se si një njeri i vetëm mundi, në kushte aq të vështira, të kryejë punën e një instituti të tërë.
Besoj se ka ëndërruar të kishte pranë një ndihmës, një asistent, për t’i dhënë një dorë në punën e përditshme. E që gjithashtu të merrte një ditë stafetën. Mirëpo “asistentë” i vinin vetëm kur udhëtonte jashtë shtetit në Konferenca ndërkombëtare. Me t’u kthyer në Tiranë, ashtu si Hirushes në mesnatë, Çabejit i kthehej karroca kungull.


Por librat që do të mungonin do të shfaqeshin një ditë në trotuare. U shfaq papritur me një shtypje të mrekullueshme, që ishte sërish çudi për vitet post’demokraci. Në mesin e viteve ’90 libri ende nuk shitej. Por ndërkaq tregtarët e rrugës filluan që ta kenë. E bija është e para që kërkon të shpëtojë ç’të mundet. Blen gjithçka të të jatit, në një përpjekje vetmitare. Sa për çmimin, nuk ka rëndësi. Mjafton të ekzistojë.
Nga mesi i viteve ‘90 jam interesuar të blija kopje të Buzukut në Institut të Gjuhësisë, që t’i shpërndaja në librari. M’u përgjigjën se Instituti nuk kishte të drejtë të shiste libra. Pyetjes se ç’i bënin librat, iu përgjigjën se i falnin, p.sh. shkencëtarëve të huajve që vinin. Për çudi, pas pak vjetësh pashë që “Meshari” i Gjon Buzukut shitej në rrugë mes pluhurit. Pyeta e habitur se si unë, e bija e autorit të studimit, s’i kisha blerë dot dhe tani gjendej në rrugë; m’u përgjigjën se ia kishin kaluar gjithë tirazhin Akademisë. Shumë botime të Akademisë shiten sot e gjithë ditën në rrugë! Se si ndodh kjo, flet gruaja, mund ta hetoni ju gazetarët. Unë nuk e zhbiriloj dot. A është vetëm për përfitime të vogla financiare? Apo ka arsye të tjera? Do të desha edhe unë ta di.
Ndërsa dy vëllimet e para të “Studime etimologjike” arrita t’i heq nga rruga duke i blerë të gjitha, rreth 500 kopje të bleut I dhe nja 100 të bleut II. Këto i kam rifutur në rrjetin e librarive, bleun e dytë duke i vënë kopertinë të re, pasi ishte i dëmtuar. Pra sot gjindet në libraritë kryesore bleu I, II, VI e VII. I treti është mbaruar prej vitesh dhe i katërti më duket gjithashtu. Mbetet për t’u botuar i pesti, që do të dalë sivjet. Po kjo vepër madhore e botës shqiptare do ribotuar në dy a tri vëllime edhe njëherë. Madje do të duhej që shteti shqiptar të financonte përkthimin e plotë të saj në një gjuhë të madhe botërore, si anglisht a frëngjisht.
...
Ky me i pari monument i literaturës shqiptare që dihet gjer më sot, pat rënë në më se tre shekuj e gjysmë të harresës e qe përshkruar nëpër peripeti të shumëllojshme, gjersa u zbulua përfundimisht e u bë prona e botës shkencore.
Peshkopi i Arbëreshvet të Siqelisë Imzot Pal Skiroi, gjurmues e studiues i teksteve të vjetra të shqipes (1866-1941), që në vitet e para të këtij shekulli iu vu gjurmimit të kësaj vepre në Bibliotekën Vatikane. Kërkimevet që u bënë atje u detyrohet që më 1909 u gjet kjo më në fund n’atë qendër studimesh. Fjalë të mrekullueshme, që i ka shkruar vetë profesori dhe që do të donim t’i lexonim pafund. Por, profesori nuk është më. Kurse Meshari është më shumë se një libër për shqiptarët është bibla e gjuhës, monumentit të ekzistencës... Askush nuk e tregon historinë e mbetjes së veprës në bodrum. Kinse e shmangin. Një pjesë... thuhet se fle ende... atje

[alfeko sukaraku]

barat

askush nuk mundë të mbrojë anën e ish politikës komuniste-dhunën edhe sërgjynosjen e gjithçkaje që nuk ecte me vijën e partis.Por qellimi imë nuk ka ngjyra që lidhen drejtpërdrejt me politikën e shkuar edhe të sotme,unë i drejtohem shkencës shqiptare,pasi ajo gëzon 18 vjet "demokraci" sotë e kësaj dite edhe sërishtë nuk po mundet të shkëputet nga metoda e vjeter nga "pushtuesit" e saj.Më vjen keq që nuk do të më drejtkuptosh.
Para 5-6 vjetësh u ndërrmorë një nisëm ndërballkanike në lidhje me rishkrimin e historis edhe ndryshimin e tekseve të historis.Nisma u ndërrmorë nga grekët edhe gjeti përkrahjen e menjëhershme të qeverris nano-edhe pasuesit të tijë.
1)në kuadër të kësaj nisme u ndërtua edhe historia 6.
2)në kuadër të kësaj nisme u dëbua niko stylo nga tirana edhe nuk ju lejua botimi i veprës së tijë.
3)në kuader të kësaj nisme nuk hapet shkollë për albanologjinë -me preteksin idiot edhe tradhëtarë të tipit lubonja : "modë e shkuar".

A duhet ti njohim rrenjët tona?.Atëher përse nuk na thuhen dy gërma bashkë në shkollën shqipe edhe historin e shqipëris-për prejardhjen tonë pellazge????.

Çështja e pellazgëve është një çështje e cila vërteton autoktoninë tonë...kujt nuk i interoson vërtetimi i kësaj çështje?.Kush duhet ti paraprijë kësaj çështje?.A duhet ti paraprijë shkolla shqipe?.Atëherë përse heshtet në këtë drejtimë?.Mos vallë "antishqiptarët edhe interesat e huaja " që përmëndë moikom zeqo ,ekzistojnë akoma mes neshë?.A duhen larguar ata nga pozita që ruajnë në dëmë të këtij kombi.
Për Çabejn e kam shprehur mendimin timë-për veprën e tijë".Njohë shumë mirë se do shtruar disa shkallë më parë se të arrishë majat.Çabej aq sa mundi beri....në se ka dorë në mëkatin kundra Pilikës ,lërë të bjerë edhe mbi të turpi antishqiptare.Njohë shumë mirë se Aleks Buda mbronte vijën e ashpër antishqiptare,por kjo nuk do të thotë që ta "pushkatojmë" për idet që mbrojti...thjeshtë duhet ti vendosim me shpatulla mbas murit këto ide edhe këta dijetarë të cilët me dashje ose pa dashje dëmtojnë kombin.
bretkosat e moçalit,seç vranë drenë e malit

në vatikan në greqi edhe kudo në evropë edhe në azin e vogël ,ekzistojnë miliona dokumente shqipe që nga kohet që nuk i njeh historia...nuk duhet të mbetemi në vëndë numëro.Është ironia e fatit që asimiluesit tanë na lanë të rishkruanim në gjuhën shqipe vetëm bibla edhe kurane---megjithatë me vlerë kolosale për ekzistencën tonë.Por ai papë qerrataj duhet të njohi shumë mirë edhe shumë dokumente të tjera për shqiptarët -NDAJ RRUGA E Ç DO PRESIDENTI TË USA PËR TEK SHQIPFOLSIT-KALON NGA VATIKANI MË PARË.NDAJ XHORXH SMBUSHI ERDHI I TUNDUR NË TIRANË-PASI PAK MË PARË FOLI ME PAPËN E MIJRA DOKUMENTEVE SHQIPE-ETRUSKE.

[BARAT]

barat

askush nuk mundë të mbrojë anën e ish politikës komuniste-dhunën edhe sërgjynosjen e gjithçkaje që nuk ecte me vijën e partis.Por qellimi imë nuk ka ngjyra që lidhen drejtpërdrejt me politikën e shkuar edhe të sotme,unë i drejtohem shkencës shqiptare,pasi ajo gëzon 18 vjet "demokraci" sotë e kësaj dite edhe sërishtë nuk po mundet të shkëputet nga metoda e vjeter nga "pushtuesit" e saj.Më vjen keq që nuk do të më drejtkuptosh.
bretkosat e moçalit,seç vranë drenë e malit

Jemi ne nje drejtim mendimi. Prandaj te solla edhe shkrimin e mesiperm, per te kuptuar se si liheshin te mykeshin veprat monumentale.
Qe te kete qarqe qe te luftojne kjo eshte dicka fare e dukshme.
Flet shkaterrimi dhe heshtja....
Bretkosa ka akoma plot ne kete mocal, por nje e vertete e madhe nuk fshihet dot pergjithnje

[BARAT]

ZEUS-HYLL

Ketu eshte nje identifikim i Zeusit me Hyllin (Diellin)