Shpirt Shqiptari

Koha që po jetojmë, do të njihet në analet e historisë si epoka e mashtrimit të madh. Shumë njerëz nuk arrijnë ta shohin këtë gjë sot, por do të arrijnë ta bëjnë këtë gjë në retrospektivë kur të ketë kaluar pak kohë dhe kur mendja të jetë kthjelluar. Ashtu si shiu i rrëmbyeshëm turbullon ujin e një lumi e nuk të lejon të shikosh tabanin e tij, dielli e kthjellon ujin e një lumi dhe t'i mund të shikosh nga lart tabanin e lumit me të gjithë gurët dhe peshqit që lëvizin në të.

Politika e shqetësuar në kulm për demokracinë

E kini vënë re, në çdo shtet të botës së qytetëruar perëndimore, njerëzit më të shqetësuar e alarmuar në kulm për demokracinë janë vetë politikanët? Demokracia është pushteti i qytetarëve të lirë, e detyrimisht, shqetësimin më të madh për demokracinë e rezervojnë vetë qytetarët e lirë. Politikanët e pushtetarët janë vetëm përfaqësuesit e interesave të sovranit popull. Ata punojnë për llogari të qytetarit. Të paktën kështu demokracia duhet të funksionojë.

Por jo, sot demokracia është kthyer në një shqetësim të politikës. Njerëzit ne pushtet i dëgjojmë përditë tek dalin në televizor e bërtasin se demokracia është në rrezik. Demokracia është e kërcënuar. Dhe tregojnë me gisht nga kundërshtarët e tyre politikë që kërkojnë t'i rrëzojnë nga pushteti. Kjo është mënyra e tyre për të fshehur frikën e rrëzimit nga pushteti. Kjo është edhe mënyra e tyre për të na treguar se sa të dehur janë nga pushteti. Nuk duan ta lëshojnë pushtetin as me votën e qytetarëve të lirë. Një nga mekanizmat më balancuese të një demokracie të suksesshme është se pushteti nuk është i përjetshëm. Pushteti ndryshon duart në mënyrë paqësore me votën e qytetarëve të lirë. Pra pushteti ndryshon duart sa herë që sovrani popull vendos një gjë të tillë. Dhe në një demokraci të mirëfilltë, nuk ka as fitimtarë e as humbës të përjetshëm. Sa herë që qytetarët u drejtohen kutive të votimit, pushteti ndryshon duart e tij.

Kapsllëku i madh i demokracisë

Kur njeriu zihet kaps, zorrët e tij mbushen plot me ushqim dhe e ka shumë të vështirë jashtëqitjen. Nuk nxjerr dot mbetjet e ushqimit nga trupi i tij. Nëse nuk merr ilaç për kapsllëkun, mund të krijojë probleme akoma më të mëdha për shëndetin. E gjithë bota e qytetëruar perëndimore po vuan nga një kapsllëk kolektiv i demokracisë. Qytetarët e shqetësuar në kulm për problematikën e realitetit të vendit të tyre, mundohen t'i nxjerrin këta pushtetarë të dështuar jashtë sistemit të tyre me votë, por nuk ia arrijnë dot qëllimit të tyre pavarësisht se sa shumë përpiqen. Dhe kemi arritur në një situatë sa groteske edhe kritike për të ardhmen: njerëzit dalin të votojnë në zgjedhje, pushtetarët vinë e ikin njëri pas tjetrit në një kohë shumë të shkurtër, por asgjë nuk ndryshon në realitetin e tyre. Problemet e jetës së tyre ngelen në vend numëro. Sa zgjedhje janë mbajtur në Britaninë e Madhe në 3 vitet e fundit? Po në Irlandë? Po në Francë? Po në Gjermani? Qytetarët e këtyre vendeve po e kuptojnë se demokracia e tyre është zënë kaps! Vota e tyre nuk i jashtëqit këta njerëz të paaftë e korruptuar siç bëntë dikur. Dhe realiteti i tyre shoqëror po bëhet edhe më i frikshëm nga dita në ditë, e askush nuk lëviz as gishtin më të vogël për të bërë diçka.

Qytetarët po zgjohen nga gjumi letargjik për të kuptuar se nga dita në ditë demokracia e tyre po vdes. Pushteti i votës së tyre është vjedhur. Ata nuk janë më sovranë në vendin e tyre. Emigrantët nga të gjitha cepat e globit hyjnë në këto vende si në shtëpinë e tyre me përkrahjen e hapur të pushtetarëve të tyre. Atyre pushtetarëve që duhet të vinin interesat e qytetarëve të asaj shoqërive para gjithë interesave të tjera. Sot qytetarët e lindur në këto vende, e gjejnë veten si qytetarë të dorës së dytë. Interesat e atij emigrantit afrikan, aziatik janë më të rëndësishme se sa interesat e qytetarëve të lindur në këto vende! Ish ekonomisti me famë botëror Profesori dhe ekonomisti Milton Freidman do t'iu kujtonte politikanëve të majtë amerikanë në vitet 1980: "Mes shtetit social dhe emigracionit, mund të zgjidhni vetëm një, por jo të dyja përnjëherësh!". Kjo ishte mënyra e tij për t'i kujtuar këta politikanë kokëboshë se nëse do t'i zgjidhnin të dyja, kjo do të sillte rrënimin e shtetit social dhe gjithë shoqërisë, pasi shteti nuk do të mbulonte dot shpenzimet e mëdha me anën e taksimit. Sot për çudi, gjithë politikanët në Perëndim po e kalojnë me vetëdije të plotë vijën e kuqe që profesori Fridman u caktoi. Që do të thotë, këta pushtetarë janë duke shkatërruar shoqëritë e tyre me vetëdije të plotë. Këta po i bëjnë atentat demokracisë.

Komploti për të vrarë demokracinë

Një komplot i përmasave të tilla, nuk ndodh brenda ditësh, javësh, muajsh apo vitesh. Ky plan është vënë në lëvizje dekada më parë. Nuk arritëm sot në këtë situatë të frikshme vetvetiu. Dhe skenari ka disa komplotistë, pushtetarët që shohim në ekranet e televizioneve janë vetëm kukullat e këtij komploti ndërkombëtar. Mediat dhe gazetarët ruajnë një rol primar në një demokraci: ata janë pushteti i katërt, detyra e të cilëve është të informojnë qytetarin me të vërtetën e politikave të njerëzve në pushtet që ata kanë zgjedhur me votë. Gazetarët luajnë rolin e arbitrit në demokraci, ku mbrojnë rregullat e lojës demokratike që sovrani popull ka diktuar për pushtetarët. Lind pyetja: A do të kishim arritur në këtë gjendje që jemi sot, nëse mediat e pavarura dhe gazetarët do të kishin bërë detyrën e tyre? Përgjigjia është jo. Por ky realitet na shtyn të besojmë si fakt të kryer që mediat që ne mendonim se ishin të pavarura nuk janë aspak të tilla. Ato janë të varura dhe komanduara dhe nuk punojnë aspak për të mbrojtur të vërtetën e interesat e qytetarëve, por janë kthyer në bashkëkomplotistë në skenarin e vrasjes së demokracisë. Të vrasësh demokracinë do të thotë të vrasësh votën e lirë të qytetarit. Të vrasësh demokracinë do të thotë ta mashtrosh qytetarin e lirë përditë me lajmet që prodhon, duke e lënë atë në errësirë për atë që po ngjet në shoqërinë që ti u linde, u rrite dhe jeton. Qytetarët sot po e kuptojnë se njerëzit e mediave janë pjesë e këtij komploti kundër demokracisë dhe pushtetit të tyre si sovran në vendin e tyre.

Shpresa e vetme: Zgjimi nga gjumi i sovranit popull

Epoka e mashtrimit të madh do të ekzistojë për aq kohë sa e vërteta do të mbahet e fshehur nga sytë e veshët e qytetarëve të lirë. Sovrani në një shoqëri demokratike është qytetari i lirë. Jo qeveria, jo shteti, jo politikani orator i mirë. Qytetari i lirë! Të gjithë këta që zura në gojë, punojnë për llogarinë tuaj, e jo ju për ata. Kemi arritur në një situatë tragjike ku pushteti ka ndryshuar duart. Qytetarët që duhet të ishin sovranë në vendin e tyre e gjejnë veten si skllevër të pushtetit. Eshtë e dhimbshme por duhet ta shikojmë realitetin në sy: demokracia jonë po jep shpirt! Liria jonë si njerëz të lirë është më e kërcënuar se kurrë më parë. Por kjo nuk duhet të na bëjë të ndihemi të pafuqishëm për të ndryshuar situatën në të cilën e gjejmë veten. Ne kemi më shumë pushtet se sa mendojmë. Ajo që nevojitet është një zgjim i madh nga gjumi i popullit liridashës. Komplotistët janë vetëm një grusht njerëzish që zbatojnë me përpikmëri planet e caktuara djallëzore. Por ne jemi qindra milionë njerëz, një shumicë absolute. Nëse të gjithë zgjohemi nga gjumi, dhe protestojmë për të kërkuar rikthimin e rendit kushtetues ku lirite e qytetarëve respektohen e mbrohen, komplotistët në pushtet dhe në media nuk do të gjejnë vrimë miu ku të fshehin kokën e tyre. Ka ardhur koha që qytetarët të zgjohen nga gjumi dhe të ulërijnë fort si ai luani në stepat e Afrikës, që të gjithë pushtetarët e njerëzit e mediave të rizbulojnë se çdo të thotë të jetosh me frikën e sovranit popull. Demokracia duhet të riktheht në kuptimin e saj origjinal të fjalës: pushteti i qytetarëve të lirë. Që kjo të ndodhi, na duhet të shkatërrojmë më parë mitin e ri të formuar të demokracisë nën hundën tonë: pushteti i një grushti oligarkësh që fshihen pas perdes në errësirë e komandojnë gjithçka.

Epoka e mashtrimit të madh do të zgjasi për aq kohë sa e vërteta do të mbahet e mbuluar nën shoshë. E vërteta është si dielli rrezet e të cilit depërtojnë kudo e pastrojnë gjithçka. Errësira e natës tërhiqet nga frika e rrezeve të diellit. Nëse do të arrijmë të mbijetojmë dhe fitojmë këtë betejë të madhe për demokracinë e lirinë tonë, na duhet që ta kërkojmë, mësojmë e mbrojmë të vërtetën. Pasi siç na mëson Zoti ynë Jisu Krisht:

"Vetëm e vërteta do t'iu çlirojë!"

Ungjilli sipas Joanit 8:31-32