Si foli Allahu me Muhamedin?

[labi_nn]

Si i komunikojë Allahu mendimet dhe vullnetin e Tij? Si ka zbritur zbulesa? Termi arab i cili e sqaron më së miri procesin e zbulesës është fjala "uahi", e cila nënkupton "insperim hyjnor".

Sipas Kuranit qëllimi i parë i këtij insperimi është

Për të vërtetuar thirrjen e Muhamedit për profet (sipas sures 13:30 dhe 34:50)

Për ti dhënë autoritet që ta paralajmërojë njerzimin (sipas sures 6:19)

Sa i përket insperimit të profetëve të tjerë, është folur shumë pak. Në Suren 42:51 ne gjejmë "uahi" të sqaruar kështu:

"Nuk ka asnjë njeri që t'i ketë folur Allahu ndryshe, vetëm se me anën e frymëzimit, ose pas një perdeje, ose t'i dërgojë të dërguar, e ai t'i shpallë me lejen e tij atë që Ai do. Vërtet ai është më i larti më i urti".

Sipas sures së lartëpërmëndur, janë tri metoda me të cilat Allahu komunikon me krijimin e tij: 1.Përmes frymëzimit direkt; 2.Pas ndonjë perdeje; 3.Përmes të dërguarit (insperimi është i një krijese ëngjëllore). Pasi Kurani na tregon pak lidhur me atë se si Muhamedi pranoi zbulesën e tij, ne u referohemi tek ata të cilët kanë përmbledhur "sirën" e frofetit, njerëz si Ibn Ishak, Ibn Hisham, Ibn Athir, dhe shkrimtari turk Ali Halabi, për të marrë një vështrim më të saktë. Shkrimet e tyre renditin shtatë forma të përvojës së insperimit nga Muhamedi, disa të cilat janë relavisht të shfaqura.

Përderisa "uahi" (frymezimi) vazhdonte, sipas gruas së tij Ajshes, dëgjoheshin tingëllima zilesh deri sa ai djersitej shumë. Ai duhej të ishte shumë i trazuar dhe fytyra e tij do të duhej të ndyshonte (Sahih Myslim). Tradita myslimane na tregon se ai nganjëherë rrënqethej dhe alivanosej, goja e tij shkumonte, dhe buqiste si deve (Mikshat IV p.359). Nga njëherë kur frymëzimi zbriste afër fytyrës së tij dëgjohej një zë si zukatje bletësh (nga 'Umar Ibnu'l Khattab), kurse herë të tjera ai kishte një kokëdhëmbje të fuqishme (nga Abu Hurairah). Shumë herë iu është dukur shokëve të tij se ai alivanosej dhe dukej si një i dehur (Pfander 1910:346).

Frymëzimi i ka ardhur atij në ëndërr

Frymëzimi gjithashtu i ka ardhur atij në vizionet e tij përderisa ishte i zgjuar

Nganjëherë ai pa një engjëll në trajtë njeriu të ri (Pfander 1910:345)

Herë të tjera pa engjëj në trajtë engjëllore (sure 42:51)

Gjatë një mbrëmjeje (të njohur si Miraxh) ai ishte magjepsur përmes Parajsës së Shtatë (sipas haditheve, Muhamedi ishte marrë në parajsën më të lartë ku ai pranoi urdhëresën për t'u lutur pesë herë në ditë)

Allhu i foli atij prapa një perdeje (sura 42:51)

Kur ne i shikojmë këta shembuj të frymëzimit, fillon të krijohet një pamje e një njeriu i cili ose pa pasur një imagjinatë, ose ishte i pushtuar, ose vuante nga ndonjë sëmundje siç ishte epilipsia.

Sipas Amr ibn Sharhabil, Muhamedi i kishte përmëndur gruas së tij Hatixhes se frikësohej se ai ishte i pushtuar nga demonët dhe pyeste veten e tij se ndoshta të tjerët mund ta konsideronin atë si të pushtuar nga xhindet (Pfander 1910:345). Madje edhe gjatë fëmijërisë së tij Muhamedi ishte i brengosur me probleme të njgjashme, të cilat shkaktuan shqetësime tek shokët e tij të cilët kishin ndjenjat se ai ishte bërë i pikëlluar (Pfander 1910:347)

Çdo kush që është i njohur me fenomenin e okultit do të jetë në dijeni me kushtet e atyre të cilat kanë participuar në seanca. Akult fenomeni në fëmijëri, ëndrrat e ditës,të dëgjuarit e zërave dhe thirrjeve, meditime e çdo natë, djertësitja tej mase gjatë ekstazave dhe rraskapitjet vijuese si dhe gjëndje e alivanosjes, si dhe cingërrima e zileve është e zakonshme. Madje edhe gjëndja e dehur i njgjante dikujt se gjoja është në një ekstazë të thellë. Gjithashtu raporti i Al Uakidi është zbulues se Muhamedi kishte një neveri ndaj figurës/formës së kryqit kështu që ai thyente çdo gjë që sillej apo që ishte në shtëpi në formë të kryqit (Nels 1990:61).
Ne duhet të pyesim se nëse këto manifestime u drejtohen lajmërimit të vërtetë të frymëzimit, apo thjesht janë vetëm sëmundje, apo gjëndje të demonizimit?.

[E=mc²]

po tani mos ja keput kote dhe ti muhamedi ishte si une dhe ti njeri normal por qe donte te behej i famshem dhe nje dite kur ishte dru me hashash tha mua me foli allahu dhe me tha keto gjera thuaj shyqyr qe nuk perfitoi nuk i ka vajt mendja per momentin

[malo666]

se nga cfare vuante muhamedi nuk do ta dijme ndonjeher, keto jane thjeshte spekullime. prape se prapi njeriu gjykohet me veprat, s'besoj se ka qene profet, po mos e beni tjetrin demon kot se koti. njeriu s'ndahet ne bardh e zi.

[Gostivari_usa]

se nga cfare vuante muhamedi nuk do ta dijme ndonjeher, keto jane thjeshte spekullime. prape se prapi njeriu gjykohet me veprat, s'besoj se ka qene profet, po mos e beni tjetrin demon kot se koti. njeriu s'ndahet ne bardh e zi.

Cudi beson per profet Jezusin sipas Bibles, edhe pse Bibla ka gabime me tonelata, dhe refuzon te pranojsh a.s. Muhamedin si profet edhe pse Kurani eshte i paster nga gabimet!

GV_USA

[zef malsia]

Si i komunikojë Allahu mendimet dhe vullnetin e Tij? Si ka zbritur zbulesa? Termi arab i cili e sqaron më së miri procesin e zbulesës është fjala "uahi", e cila nënkupton "insperim hyjnor".

Sipas Kuranit qëllimi i parë i këtij insperimi është

Për të vërtetuar thirrjen e Muhamedit për profet (sipas sures 13:30 dhe 34:50)

Për ti dhënë autoritet që ta paralajmërojë njerzimin (sipas sures 6:19)

Sa i përket insperimit të profetëve të tjerë, është folur shumë pak. Në Suren 42:51 ne gjejmë "uahi" të sqaruar kështu:

"Nuk ka asnjë njeri që t'i ketë folur Allahu ndryshe, vetëm se me anën e frymëzimit, ose pas një perdeje, ose t'i dërgojë të dërguar, e ai t'i shpallë me lejen e tij atë që Ai do. Vërtet ai është më i larti më i urti".

Sipas sures së lartëpërmëndur, janë tri metoda me të cilat Allahu komunikon me krijimin e tij: 1.Përmes frymëzimit direkt; 2.Pas ndonjë perdeje; 3.Përmes të dërguarit (insperimi është i një krijese ëngjëllore). Pasi Kurani na tregon pak lidhur me atë se si Muhamedi pranoi zbulesën e tij, ne u referohemi tek ata të cilët kanë përmbledhur "sirën" e frofetit, njerëz si Ibn Ishak, Ibn Hisham, Ibn Athir, dhe shkrimtari turk Ali Halabi, për të marrë një vështrim më të saktë. Shkrimet e tyre renditin shtatë forma të përvojës së insperimit nga Muhamedi, disa të cilat janë relavisht të shfaqura.

Përderisa "uahi" (frymezimi) vazhdonte, sipas gruas së tij Ajshes, dëgjoheshin tingëllima zilesh deri sa ai djersitej shumë. Ai duhej të ishte shumë i trazuar dhe fytyra e tij do të duhej të ndyshonte (Sahih Myslim). Tradita myslimane na tregon se ai nganjëherë rrënqethej dhe alivanosej, goja e tij shkumonte, dhe buqiste si deve (Mikshat IV p.359). Nga njëherë kur frymëzimi zbriste afër fytyrës së tij dëgjohej një zë si zukatje bletësh (nga 'Umar Ibnu'l Khattab), kurse herë të tjera ai kishte një kokëdhëmbje të fuqishme (nga Abu Hurairah). Shumë herë iu është dukur shokëve të tij se ai alivanosej dhe dukej si një i dehur (Pfander 1910:346).

Frymëzimi i ka ardhur atij në ëndërr

Frymëzimi gjithashtu i ka ardhur atij në vizionet e tij përderisa ishte i zgjuar

Nganjëherë ai pa një engjëll në trajtë njeriu të ri (Pfander 1910:345)

Herë të tjera pa engjëj në trajtë engjëllore (sure 42:51)

Gjatë një mbrëmjeje (të njohur si Miraxh) ai ishte magjepsur përmes Parajsës së Shtatë (sipas haditheve, Muhamedi ishte marrë në parajsën më të lartë ku ai pranoi urdhëresën për t'u lutur pesë herë në ditë)

Allhu i foli atij prapa një perdeje (sura 42:51)

Kur ne i shikojmë këta shembuj të frymëzimit, fillon të krijohet një pamje e një njeriu i cili ose pa pasur një imagjinatë, ose ishte i pushtuar, ose vuante nga ndonjë sëmundje siç ishte epilipsia.

Sipas Amr ibn Sharhabil, Muhamedi i kishte përmëndur gruas së tij Hatixhes se frikësohej se ai ishte i pushtuar nga demonët dhe pyeste veten e tij se ndoshta të tjerët mund ta konsideronin atë si të pushtuar nga xhindet (Pfander 1910:345). Madje edhe gjatë fëmijërisë së tij Muhamedi ishte i brengosur me probleme të njgjashme, të cilat shkaktuan shqetësime tek shokët e tij të cilët kishin ndjenjat se ai ishte bërë i pikëlluar (Pfander 1910:347)

Çdo kush që është i njohur me fenomenin e okultit do të jetë në dijeni me kushtet e atyre të cilat kanë participuar në seanca. Akult fenomeni në fëmijëri, ëndrrat e ditës,të dëgjuarit e zërave dhe thirrjeve, meditime e çdo natë, djertësitja tej mase gjatë ekstazave dhe rraskapitjet vijuese si dhe gjëndje e alivanosjes, si dhe cingërrima e zileve është e zakonshme. Madje edhe gjëndja e dehur i njgjante dikujt se gjoja është në një ekstazë të thellë. Gjithashtu raporti i Al Uakidi është zbulues se Muhamedi kishte një neveri ndaj figurës/formës së kryqit kështu që ai thyente çdo gjë që sillej apo që ishte në shtëpi në formë të kryqit (Nels 1990:61).
Ne duhet të pyesim se nëse këto manifestime u drejtohen lajmërimit të vërtetë të frymëzimit, apo thjesht janë vetëm sëmundje, apo gjëndje të demonizimit?.

Interesant se si paska folur Muhamedi me Allahun! Frymëzim i çuditshem! Mirpor edhe ma interesant qenka aty kur thuhet: "Tradita myslimane na tregon se ai (Muhamedi) nganjëherë rrënqethej dhe alivanosej, goja e tij shkumonte, dhe buqiste si deve (Mikshat IV p.359). "!

[Besi3]

Si i komunikojë Allahu mendimet dhe vullnetin e Tij? Si ka zbritur zbulesa? Termi arab i cili e sqaron më së miri procesin e zbulesës është fjala "uahi", e cila nënkupton "insperim hyjnor".

Sipas Kuranit qëllimi i parë i këtij insperimi është

Për të vërtetuar thirrjen e Muhamedit për profet (sipas sures 13:30 dhe 34:50)

Për ti dhënë autoritet që ta paralajmërojë njerzimin (sipas sures 6:19)

Sa i përket insperimit të profetëve të tjerë, është folur shumë pak. Në Suren 42:51 ne gjejmë "uahi" të sqaruar kështu:

"Nuk ka asnjë njeri që t'i ketë folur Allahu ndryshe, vetëm se me anën e frymëzimit, ose pas një perdeje, ose t'i dërgojë të dërguar, e ai t'i shpallë me lejen e tij atë që Ai do. Vërtet ai është më i larti më i urti".

Sipas sures së lartëpërmëndur, janë tri metoda me të cilat Allahu komunikon me krijimin e tij: 1.Përmes frymëzimit direkt; 2.Pas ndonjë perdeje; 3.Përmes të dërguarit (insperimi është i një krijese ëngjëllore). Pasi Kurani na tregon pak lidhur me atë se si Muhamedi pranoi zbulesën e tij, ne u referohemi tek ata të cilët kanë përmbledhur "sirën" e frofetit, njerëz si Ibn Ishak, Ibn Hisham, Ibn Athir, dhe shkrimtari turk Ali Halabi, për të marrë një vështrim më të saktë. Shkrimet e tyre renditin shtatë forma të përvojës së insperimit nga Muhamedi, disa të cilat janë relavisht të shfaqura.

Përderisa "uahi" (frymezimi) vazhdonte, sipas gruas së tij Ajshes, dëgjoheshin tingëllima zilesh deri sa ai djersitej shumë. Ai duhej të ishte shumë i trazuar dhe fytyra e tij do të duhej të ndyshonte (Sahih Myslim). Tradita myslimane na tregon se ai nganjëherë rrënqethej dhe alivanosej, goja e tij shkumonte, dhe buqiste si deve (Mikshat IV p.359). Nga njëherë kur frymëzimi zbriste afër fytyrës së tij dëgjohej një zë si zukatje bletësh (nga 'Umar Ibnu'l Khattab), kurse herë të tjera ai kishte një kokëdhëmbje të fuqishme (nga Abu Hurairah). Shumë herë iu është dukur shokëve të tij se ai alivanosej dhe dukej si një i dehur (Pfander 1910:346).

Frymëzimi i ka ardhur atij në ëndërr

Frymëzimi gjithashtu i ka ardhur atij në vizionet e tij përderisa ishte i zgjuar

Nganjëherë ai pa një engjëll në trajtë njeriu të ri (Pfander 1910:345)

Herë të tjera pa engjëj në trajtë engjëllore (sure 42:51)

Gjatë një mbrëmjeje (të njohur si Miraxh) ai ishte magjepsur përmes Parajsës së Shtatë (sipas haditheve, Muhamedi ishte marrë në parajsën më të lartë ku ai pranoi urdhëresën për t'u lutur pesë herë në ditë)

Allhu i foli atij prapa një perdeje (sura 42:51)

Kur ne i shikojmë këta shembuj të frymëzimit, fillon të krijohet një pamje e një njeriu i cili ose pa pasur një imagjinatë, ose ishte i pushtuar, ose vuante nga ndonjë sëmundje siç ishte epilipsia.

Sipas Amr ibn Sharhabil, Muhamedi i kishte përmëndur gruas së tij Hatixhes se frikësohej se ai ishte i pushtuar nga demonët dhe pyeste veten e tij se ndoshta të tjerët mund ta konsideronin atë si të pushtuar nga xhindet (Pfander 1910:345). Madje edhe gjatë fëmijërisë së tij Muhamedi ishte i brengosur me probleme të njgjashme, të cilat shkaktuan shqetësime tek shokët e tij të cilët kishin ndjenjat se ai ishte bërë i pikëlluar (Pfander 1910:347)

Çdo kush që është i njohur me fenomenin e okultit do të jetë në dijeni me kushtet e atyre të cilat kanë participuar në seanca. Akult fenomeni në fëmijëri, ëndrrat e ditës,të dëgjuarit e zërave dhe thirrjeve, meditime e çdo natë, djertësitja tej mase gjatë ekstazave dhe rraskapitjet vijuese si dhe gjëndje e alivanosjes, si dhe cingërrima e zileve është e zakonshme. Madje edhe gjëndja e dehur i njgjante dikujt se gjoja është në një ekstazë të thellë. Gjithashtu raporti i Al Uakidi është zbulues se Muhamedi kishte një neveri ndaj figurës/formës së kryqit kështu që ai thyente çdo gjë që sillej apo që ishte në shtëpi në formë të kryqit (Nels 1990:61).
Ne duhet të pyesim se nëse këto manifestime u drejtohen lajmërimit të vërtetë të frymëzimit, apo thjesht janë vetëm sëmundje, apo gjëndje të demonizimit?.

eshte shume interesant ketu sepse nuk ke sjell asgje INTERESANT.
kush e ka bere kete shkrim qenka i prirur per shpifje, te shpifesh eshte nje + i MADH. bravo ju qofte... sa mundoheni te beni shpifje ISLAMI perhapet edhe me shume

[landi45]

me telefon kane fole

[Conquistador]

E dini ju mo se çdo te thote Kuran?
Analizojeni sipas Shqipes. "Ku rane"?
Mesaduket Zoti u pendua qe shkruajti nje liber te tille dhe e hodhi ate. Po nuk e kuptoi qe e hodhi ne shkretetire, dhe pyeti, "Ku rane fletet mo". Muhamedi degjoi zerin dhe u nis ne shkreterie me vrap per ti gjetur. I gjeti dhe e beri liber. Por ai nuk dinte shqip dhe kujtoi se Zoti e titulloi librin me kete emer.

Ububu ça historieeeee!! HAHAHAH