Kuvendi rrezon dekretet e presidentit Topi

[juanito02]

“Rrëzimi i dekreteve,veprime të padenja në Parlament”

Për një ambasador është shumë e vështirë të flasë hapur për disa çështje të caktuara.

ANDI TELA

Madje, në shumicën e rasteve të duhet të deshifrosh mes fjalive për të kuptuar mesazhin. Por duket se ambasadori amerikan është tepër i shqetësuar pas rrëzimit të pesë dekreteve të Presidentit Topi në Kuvend. Ai hesht për një çast, dhe më pas gati duke gërmëzuar, lëshon fjalinë bombë: “Veprimet e Parlamentit mbrëmjen e së hënës, e thënë me sinqeritet, ishin të padenja për një institucion demokratik”. Dhe nuk ndalet me kaq. Votën kundër ndaj pesë dekreteve e konsideron si një rrëzim të parimeve demokratike nga ana e deputetëve. Në një intervistë ekskluzive për “Panorama”, ambasadori Withers flet edhe për çështjen e Gërdecit, nga apeli për të penguar rikthimin e banorëve në zonën e rrezikshme e deri te lënia qetë e Prokurorisë nga ana e grupeve politike për të kryer hetime të plota. Thekson se pavarësia e institucioneve është një nga detyrimet që rrjedhin pas marrjes së ftesës për në NATO. Por nuk ngurron të lëshojë një apel, madje në formë lutjeje për përfundimin në kohë të reformës zgjedhore dhe kartave të identitetit, duke i konsideruar tepër të rëndësishme për arritjen e standardeve të kërkuara nga NATO.

Z. Ambasador, po bëhet viti që nga mbërritja juaj si ambasador i SHBA dhe u bë pak më shumë se një vit që nga vizita e Presidentit Bush. Sipas jush, çfarë do të thoshte Presidenti Bush po të shihte pas dhe të kujtonte angazhimet e marra dhe këshillat e dhëna gjatë asaj vizite?

Mendoj se vizita e Presidentit Bush ishte historike jo vetëm për Shqipërinë, por edhe për Amerikën. Unë nuk mund të kujtoj një ngjarje tjetër që përjetoi dhe simbolizoi kaq mirë marrëdhënien e ngrohtë midis popullit amerikan dhe atij shqiptar. Personalisht e di se Presidenti vazhdon të flasë për vizitën e tij këtu dhe herë pas here kur njerëz e informojnë se do të vijnë këtu, ai u thotë: “Unë kam qenë atje; është fantastike”. Dhe ai e kujton me shumë kënaqësi. Në disa nga zyrat e Shtëpisë së Bardhë ku kam shkuar për të takuar këshilltarë të ndryshëm, ka foto të Presidentit me qytetarët e Fushë-Krujës. Pra, kujtimet e asaj vizite janë shumë të ngrohta dhe mendoj se përmbledhin dhe simbolizojnë ngrohtësinë më të gjerë që ekziston midis shqiptarëve dhe amerikanëve.
Përsa i përket temave, Presidenti mori dy angazhime kur ishte këtu: e para, se do të mbështeste një Kosovë të pavarur dhe e mbajti premtimin e tij; së dyti, ai tha se do të mbështeste ftesën e Shqipërisë për në NATO dhe ai e mbajti premtimin e tij për këtë. Presidenti e mban fjalën. Ai gjithashtu dha disa këshilla për qeverinë dhe popullin shqiptar dhe përsa i përket këtyre këshillave, ka ende mësime që mund të nxirren. Po citoj vetëm diçka nga ato çfarë ai tha: “Është shumë e rëndësishme që figurat politike në këtë vend të kuptojnë çfarë luhet këtu. Politikanët duhet të punojnë së bashku tani për të arritur standardet. Ata duhet të lënë mënjanë mosmarrëveshjet politike dhe të përqendrohen në atë që është e duhur për shqiptarët. Në qoftë se populli shqiptar dëshiron të bashkohet me NATO-n, atëherë politikanët duhet të punojnë për të arritur këto standarde”. Mendoj se kjo këshillë është ende me vend sot.

Mirë, pas premtimit të Presidentit Bush, Shqipëria e mori ftesën për t’u futur në NATO. Pra, nuk ka më çfarë të thuhet për këtë? Do të kemi një ambasador dhe do të dërgojmë trupa në misionet e Aleancës, dhe kaq?

Jam shumë i kënaqur që e bëre këtë pyetje, pasi ka shumë më tepër. Më lejo të shpjegoj. Ftesa për Shqipërinë dhe Kroacinë për t’u bashkuar me Aleancën është një hap i parë shumë i rëndësishëm. Unë e kam quajtur një hap historik; edhe Kryeministri. Por, puna e vërtetë tani fillon. Para bërjes së ftesës Shqipëria dhe vendet e tjera kanë punuar për të kompletuar reformat që do të forconin demokracinë. Tani me ftesën pritet që Shqipëria t’i zbatojë këto reforma, t’i ndjekë, t’i përmbushë kriteret me standardet më të larta. Nuk është më e mundur për Shqipërinë ose çdo vend tjetër që është ftuar në NATO që ta marrë shtruar, ta marrë për të mirëqenë se ratifikimi do të ndodhë dhe të kthehet në mënyrën e vjetër të të bërit të gjërave.
Tani Shqipëria duhet të lëvizë përpara, duhet të përparojë, duhet të sigurojë jo vetëm angazhimin në parim ndaj demokracisë, por një angazhim në praktikë, në një nivel shumë më të lartë se kurrë më parë. Kjo nuk është një pritshmëri. Kjo është diçka që kërkon hyrja në Aleancën më të rëndësishme. Është jetësore që institucionet e pavarura jo vetëm të ruhen, por edhe të forcohen. Ato nuk duhet të sulmohen politikisht. Ato duhet të jenë të lira që të kryejnë detyrat e tyre në mënyrat e përcaktuara. Pluralizmi nuk duhet të jetë një ëndërr e largët; duhet të jetë realitet, tani. Njerëzit, individët, duhet të jenë të lirë të ushtrojnë të drejtat e tyre, të shprehin opinionet e tyre, pa marrë parasysh rrethanat politike. Ky është hapi i ri që kërkon hyrja në NATO. Senati ynë dhe parlamentet e të gjitha vendeve të Aleancës do të shqyrtojnë Shqipërinë dhe Kroacinë dhe çdo vendi tjetër që është ftuar për t’u siguruar që këto janë të vërteta; që ky është realiteti. Ka më shumë mbikëqyrje tani, jo më pak. Ka më shumë pritshmëri se kurrë më parë. Ky është çmimi për anëtarësinë.

Duke marrë shkas nga fjalët tuaja për institucionet e pavarura dhe sulmet politike. Para dy ditësh Parlamenti rrëzoi dekretet e Presidentit për emërimin e pesë anëtarëve të Gjykatës së Lartë. Njëri prej tyre ishte gjyqtar në Gjykatën e Strasburgut për 9 vjet. Edhe ai u rrëzua në bllok. Cili është mendimi juaj për këtë votim? Dhe do të doja të dija më shumë për rolin tuaj në takimet që keni pasur me Presidentin Topi, më herët me Kryetaren e Parlamentit, Topalli dhe ndoshta ndonjë takim të fundit me Kryeministrin Berisha.

Dëshiroj të jem shumë i hapur. U shqetësova shumë nga veprimet në Parlament të hënën në mbrëmje. Për të qenë i sinqertë, e kam të pamundur të besoj se asnjë nga kandidatët e propozuar nuk u konsiderua i kualifikuar. Tek ata kombinoheshin eksperienca, arsimimi, aftësitë, përgatitja dhe trajnimi. Siç e përmendët dhe ju, njëri prej tyre ishte për nëntë vjet gjyqtar në Gjykatën Europiane të të Drejtave të Njeriut në Strasburg. As edhe njëri prej tyre nuk u konsiderua i kualifikuar. Kjo është shqetësuese dhe unë mund të arrij vetëm në përfundimin se deputetët përdorën detaje teknike në ligj për të anashkaluar, madje rrëzuar frymën e parimeve demokratike. Për amerikanët, ne nuk mund të tolerojmë vetëm dukjen e parimeve demokratike. Ne kërkojmë thelbin e demokracisë, në çdo rast. Veprimet e Parlamentit mbrëmjen e së hënës, e thënë me sinqeritet, ishin të padenja për një institucion demokratik. Tani është e rëndësishme që të gjitha palët, të gjithë aktorët, të gjejnë një mënyrë për të sheshuar menjëherë mosmarrëveshjet, në një mënyrë që respekton të drejtat, privilegjet dhe përgjegjësitë e të gjithëve dhe që s’kërkon të nxjerrë përfitime politike, por që gjen një rrugë të përbashkët të nevojshme për ecjen përpara me emërimin e gjykatësve. Gjykata e Lartë, thjesht, është shumë e rëndësishme për t’u kthyer në një top në lojën politike.
Po për kontaktet tuaja me Presidentin dhe figura të tjera?
Kam folur siç e përmendët me shumë nga figurat kyçe mbi këtë dhe tema të tjera. Unë thjesht doja të bëja të qartë pikëpamjen e qeverisë dhe popullit amerikan dhe të inkurajoja, deri në atë pikë të limituar që mundem, gjetjen e një zgjidhjeje që respekton të drejtat e gjithsecilit.

Kanë kaluar rreth tre muaj tashmë që nga shpërthimi i Gërdecit. Imuniteti i ish-ministrit të Mbrojtjes është hequr, Prokuroria e Përgjithshme po vazhdon hetimet, por që është përballur me sulme nga politikanët, ish-punonjës të fabrikës që kanë hyrë në grevë urie, duke pretenduar dëmshpërblim të pamjaftueshëm nga qeveria. Si do shkojë kjo puna e Gërdecit?

Mendoj se duhet të fillojmë duke marrë parasysh viktimat e tragjedisë. Në një moment të vetëm jetët e tyre ndryshuan përgjithmonë. Shumë vetë, përfshirë fëmijë të vegjël dhe të pafajshëm, humbën jetët e tyre dhe mendoj se ata duhet të jenë në qendër të vëmendjes së çdo përqasjeje dhe, shpresojmë, çdo zgjidhjeje që do të gjendet në lidhje me shpërthimin e ndodhur. Kam bërë edhe më parë thirrje që hetimi të jetë i plotë, i paanshëm dhe i pandikuar nga ndërhyrjet politike. Sot e ripërsëris këtë thirrje. Është e rëndësishme, që për të ndihmuar viktimat e Gërdecit, të gjendet e vërteta dhe të mos ketë përpjekje për të manovruar apo ndërhyrë në një hetim të lirë dhe të paanshëm. Kjo është e vetmja mënyrë me të cilën mund t’i shkojmë në fund asaj që ndodhi. Prokuroria e Përgjithshme po e ndjek këtë çështje. Unë kam kërkuar dhe do të vazhdoj të kërkoj që ajo të lejohet të kryejë detyrat e saj ashtu si ligjet e Shqipërisë kërkojnë që ta bëjë.
Diçka tjetër që doja të thosha për Gërdecin, diçka për të cilën kemi folur, por për të cilën jam edhe më shumë i shqetësuar tani. Shumë njerëz që kishin shtëpitë brenda zonës së shpërthimit po kthehen aty. Disa anëtarë të stafit tim, që ishin atje vetëm dje, më thanë se njerëzit po ndërtojnë shtëpi të reja shumë pranë vendit të shpërthimit. E përsëris me të gjithë forcën dhe qartësinë që mundem, se kjo është e rrezikshme për ta. Ka ende eksploziv, municione që mund të shpërthejnë në çdo moment. Rreziku i një shpërthimi tjetër është i pranishëm dhe e fundit gjë që do të donte çdokush, është që Gërdeci të shkaktojë viktima të tjera. Ka marrë shumë deri tani. Kemi folur gjatë me autoritetet shqiptare në nivelet më të larta; e kemi bërë të qartë se duhet mbështetja e tyre e plotë për t’u kërkuar njerëzve të mos kthehen. Ne shpresojmë që pas kthimit të këtyre njerëzve nuk qëndrojnë konsiderime politike. Ka nevojë për një zë të fortë nga qeveria shqiptare që të thotë: “Ju lutemi shumë, është e rrezikshme kthimi në një rreze prej 800 m”. Është e pasigurt për shkak të rrezikut të shpërthimeve; është e pasigurt për shkak të rreziqeve mjedisore; është e pasigurt për ndërtimin e banesave në këtë zonë, derisa një pastrim i plotë të jetë kryer. Dhe kjo mund të marrë shumë kohë.

Desha të përfitoj meqenëse jemi tek çështja e Gërdecit, ka pasur raportime në media se ka pasur transportime fishekësh nga Shqipëria në Afganistan, ku është përfshirë dhe kompania amerikane AEY. A mund të na jepni një informacion se si po ecin këto hetime në SHBA? Çfarë është gjetur deri tani? A ka bashkëpunim mes Prokurorisë amerikane dhe asaj shqiptare për këtë çështje?

Më lejoni të them që në fillim, që në bazë të ligjeve tona unë nuk mund të komentoj mbi substancën e një hetimi që është në vazhdim. Ajo që mund t’ju them është që duke u kryer një hetim shumë serioz, duke parë të gjitha aspektet e kësaj çështje, përfshirë dhe rolin e kompanisë që ju cituat, AEY; Që të gjitha pistat e provave po shikohen; Që ka bashkëpunim mes autoriteteve tona dhe atyre shqiptare për t’i shkuar deri në fund të kësaj çështje gjithashtu. Për momentin nuk mund të them më tepër se kaq. Por, të jeni të sigurt që, ndërsa ne këshillojmë qeverinë shqiptare që të kryejë një hetim mbi prova dhe vetëm mbi to dhe që të procedojnë këdo dhe kudo ku këto prova çojnë, ne po bëjmë të njëjtën gjë.

Duket sikur është një intervistë përvjetorësh. Pas ekzaktësisht një viti do të ketë zgjedhje të përgjithshme në Shqipëri. A mendoni ju se po bëhet gjithçka për reformën zgjedhore dhe kartat e identitetit?

Unë sigurisht shpresoj që po. Zgjedhjet për qytetarët në vendin tim nuk janë diçka e rastësishme. Zgjedhjet janë veprimi themelor i demokracisë. Dhe që zgjedhjet të jenë të lira dhe të ndershme, që të administrohen mirë, të organizohen, dhe që të jenë të lira nga çdo problem dhe nga çdo ndikim, është një standard themelor për amerikanët. Sigurisht që [demokracia] përbëhet nga shumë më tepër, është sistemi gjyqësor, sistemi zgjedhor etj. Por ne fillojmë me themelin e një demokracie që janë zgjedhjet. Dhe është jetësore për Shqipërinë që zgjedhjet e ardhshme të mos kenë të metat që kanë pasur zgjedhjet e shkuara. Do të jetë një provë për Shqipërinë në vështrimin e popullit amerikan dhe popujve të tjerë në mbarë botën. Unë e mbështes fuqishëm thirrjen e bërë nga Kryeministri Berisha, i cili kërkoi që përgatitja e Kodit të ri Elektoral të bëhet pa vonesë, menjëherë dhe në mënyrë të përshpejtuar. Ne e mbështesim plotësisht këtë gjë. Eshtë shumë e rëndësishme që proceset e regjistrit të gjendjes civile dhe të kartave të identitetit të përfundohen, të jenë gati kur të bëhet votimi i ardhshëm verën që vjen. I bëjmë thirrje të gjithë palëve të përfshira që të ndërgjegjësohen, që koha kalon. Ju lutem, mos u vononi në këtë. Ju lutem, lëvizni përpara, me qëllim që zgjedhjet e ardhshme të zhvillohen të qeta dhe të drejta.
Të themi që Presidenti tjetër amerikan do të vizitojë Shqipërinë. Çfarë do të donit të shihnit të realizuar në Shqipëri ndërkohë?
Një ndër ëndrrat e mia më të dashura është të arrij të realizoj vizitën e Presidentit të ardhshëm amerikan. Dihet që ne kemi zgjedhjet dhe kushdo që do të zgjidhet do t’i duhet të marrë kohë për t’u organizuar dhe kujdesur për përgjegjësitë e tij të shumta. Por, megjithatë, në një moment të caktuar, Presidenti do të udhëtojë dhe një ndër përparësitë e të gjithëve ne në këtë ambasadë, do të jetë që të inkurajojmë Presidentin e ardhshëm që të vijë këtu. Nëse Presidenti vjen këtu, jam i bindur që do të shohë në popullin shqiptar një mik të vërtetë të Amerikës. Një popull që na ka qëndruar përkrah kurdoherë dhe me të cilin ne shpresojmë të vazhdojmë të qëndrojmë krah për krah dhe ta mbështesim plotësisht.
Çfarë do të doja të shihja? Unë besoj shumë te shqiptarët, Shqipëria dhe tek e ardhmja e këtij vendi. Do të doja të shihja të gjithë energjinë, dinamizmin dhe talentin që kam gjetur në këtë tokë që të mblidhet në një forcë të bashkuar, që përballet me problemet që akoma ekzistojnë këtu. Që mposht korrupsionin, që zgjidh problemin e trafikut të qenieve njerëzore, që arrin një barazi më të madhe gjinore, që sulmon varfërinë dhe kujdeset për një jetë më të mirë për të varfrit në këtë vend. Dua që mësimet e nxjerra nga Shqipëria të ndahen me të tjerët gjithashtu. Mësimet e tolerancës fetare që shfaqet në mbarë këtë vend, historia prekëse e shpëtimit të hebrenjve gjatë Holokaustit, mikpritja e këtij populli ndaj miqve të huaj. Të gjitha këto janë gjëra që Shqipëria duhet t’ia mësojë botës dhe që është e rëndësishme që bota t’i dijë. Kështu që kur Presidenti i ardhshëm të vijë këtu, gjë e cila shpresoj të mos jetë shumë larg, megjithëse nuk mund ta parashikoj, pasi nuk e dimë akoma se cili do të jetë Presidenti i ardhshëm, shpresoj të gjejë një Shqipëri për të cilën qytetarët kanë punuar shumë që ta arrijnë. Të gjejë shqiptarë që jetojnë një jetë të mirë, të sigurt, të lirë, të hapur dhe demokratike që ata meritojnë. Kjo është ajo që do të dëshiroja.


HETIMET PER GERDECIN
Kam bërë edhe më parë thirrje që hetimi të jetë i plotë, i paanshëm dhe i pandikuar nga ndërhyrjet politike. Sot e ripërsëris këtë thirrje. Është e rëndësishme, që për të ndihmuar viktimat e Gërdecit, të gjendet e vërteta dhe të mos ketë përpjekje për të manovruar apo ndërhyrë në një hetim të lirë dhe të paanshëm. Kjo është e vetmja mënyrë me të cilën mund t’i shkojmë në fund asaj që ndodhi.

RREZIMI I DEKRETEVE
Për të qenë i sinqertë, e kam të pamundur të besoj se asnjë nga kandidatët e propozuar nuk u konsiderua i kualifikuar. Tek ata kombinoheshin eksperienca, arsimimi, aftësitë, përgatitja dhe trajnimi. Siç e përmendët dhe ju, njëri prej tyre ishte për nëntë vjet gjyqtar në Gjykatën Europiane të të Drejtave të Njeriut në Strasburg. As edhe njëri prej tyre nuk u konsiderua i kualifikuar.

KESHILLAT E BUSH
Bush tha: “Politikanët duhet të punojnë së bashku tani për të arritur standardet. Ata duhet të lënë mënjanë mosmarrëveshjet politike dhe të përqendrohen në atë që është e duhur për shqiptarët. Në qoftë se populli shqiptar dëshiron të bashkohet me NATO-n, atëherë politikanët duhet të punojnë për të arritur këto standarde”. Mendoj
se kjo këshillë është
ende me vend sot.

FTESA PER NATO
Para bërjes së ftesës Shqipëria dhe vendet e tjera kanë punuar për të kompletuar reformat. Tani me ftesën pritet që Shqipëria t’i ndjekë, t’i përmbushë kriteret me standardet më të larta. Nuk është më e mundur për Shqipërinë ose çdo vend tjetër që është ftuar në NATO që ta marrë shtruar, ta marrë për të mirëqenë se ratifikimi do të ndodhë dhe të kthehet në mënyrën e vjetër të të bërit të gjërave.

ZGJEDHJET E 2009
Eshtë shumë e rëndësishme që proceset e regjistrit të gjendjes civile dhe të kartave të identitetit të përfundohen, të jenë gati kur të bëhet votimi i ardhshëm verën që vjen. I bëjmë thirrje të gjithë palëve të përfshira që të ndërgjegjësohen, që koha kalon. Ju lutem, mos u vononi në këtë. Ju lutem, lëvizni përpara, me qëllim që zgjedhjet e ardhshme të zhvillohen të qeta dhe të drejta.

SHQIPERIA NESER
Dua që mësimet e nxjerra nga Shqipëria të ndahen me të tjerët gjithashtu. Mësimet e tolerancës fetare që shfaqet në mbarë këtë vend, historia prekëse e shpëtimit të hebrenjve gjatë Holokaustit, mikpritja e këtij populli ndaj miqve të huaj. Të gjitha këto janë gjëra që Shqipëria duhet t’ia mësojë botës dhe që është e rëndësishme që bota t’i dijë.

Panorama

[Dajti]

Duhet te meret ambasadori amerikan e te na thote qe sa larg ka shkuar shkelja e normave te demokracise me dekretet e Topit.
Kaq larg po shkon diktatura e dhjere e Berishes sa edhe Amerika shqetesohet.
Sna u hoq hafe ky i paudhe.

"Sna u hoq qafe ky i paudhe"..thua ti juanito, po kush ta heqi, une? Une te rrezikoj punen dhe jeten time dhe ti t'i gezohesh largimit te Berishes? Mos je ti b.ythe mo e zgjuar se une? Edhe une do te rri e pres si ty? Te tjeret...ata idealistet...k.oqet e kanarit..ata te sakrifikojne...kurse une e ti ,ne jemi , ...afrohu pak se mos na degjojne...ne jemi smart ass. Do presim pak dhe do fitojme rehat rehat pa u rreziku.

Por ne keto llogaritje ,ti dhe une harrojme nje gje te vogel , qe te gjithe shqiptaret ne Shqiperi, mor po te gjithe,
mendojne se jane :SMART ASS.

[Breshka]

Duhet te meret ambasadori amerikan e te na thote qe sa larg ka shkuar shkelja e normave te demokracise me dekretet e Topit.
Kaq larg po shkon diktatura e dhjere e Berishes sa edhe Amerika shqetesohet.
Sna u hoq hafe ky i paudhe.

Me sa di une ai parlament u lavderua dhe u quajt "demokratik" , dhe kushtetues kur u zgjodhi Topin president vetem me pak se nje vit me pare, tashti me votim te FSHEHTE, merr nje tjeter vendim dhe ambasadori amerikan eshte i "zhgenjyer" ??? !!!!
Une do thoja qe ne shqiptaret duhet te jemi te "zhgenjyer" prej tij, qe me kaq lehtesi ai del para mediave dhe kritikon nje paralament te tere!!!!!!!
Mund te jesh kundra nje njeriu, por te vesh ne dyshim te qenurin demokratik te gjithe parlamentit, une mendoj eshte shume e nxituar per nje dipllomat.
Kongresi amerikan rrezon kandidat te propozuar nga presidenti per gjygjtar, sekretatre shteti, kryeprokurore, perfaqesues ne OKB, pa folur per qindra ligje.
Kjo do thoja une, eshte shkelqimi i demokracise.

[juanito02]

"Sna u hoq qafe ky i paudhe"..thua ti juanito, po kush ta heqi, une? Une te rrezikoj punen dhe jeten time dhe ti t'i gezohesh largimit te Berishes? Mos je ti b.ythe mo e zgjuar se une? Edhe une do te rri e pres si ty? Te tjeret...ata idealistet...k.oqet e kanarit..ata te sakrifikojne...kurse une e ti ,ne jemi , ...afrohu pak se mos na degjojne...ne jemi smart ass. Do presim pak dhe do fitojme rehat rehat pa u rreziku.

Por ne keto llogaritje ,ti dhe une harrojme nje gje te vogel , qe te gjithe shqiptaret ne Shqiperi, mor po te gjithe,
mendojne se jane :SMART ASS.

Kush te tha ty ta heqesh Berishen.
Per fat te keq e kam lene vendin tim e sjam aty ta heq Berishen po ti pse trmbesh?
Te thuash nje deshire qenke smart ass?
Ty po sta mbajti as mos shkruaj bile but te kjerciska ass kaq shume
Shendet

[Brari]

ke desh te vendose topi ?

na i sillni emrat.. kush e di..

ne se topi ka dashur te vendose zagare te edvin arapit ne gjykat te larte ahere mir ka bere parlamenti..

edhe mbas 2008 me kelish enveristesh do jene gjykatat..?

mund te jape drejtesi nje xhelat tip abdiu qe ka varur poete ne litar ne fund te viteve 80 te..?

[juanito02]

Po mor po vetem Saliu e shpura e tij kane te drejte.
Edhe ambasadori anglez gabim e kishte qe foli sot per dekretet do vonoheni ne europe tha.
Me kujtohet nje liber i Bedri Dedes qe ekam lexuar shume vjet me pare. Quhej udhetim i rrezikshem dhe bente fjale per nje qytet (Sdikuisht e kishte emrin) ne te cilin nje bande rrugacesh rrekrutonin cunat e mire dhe i benin vakabonde.
Dhe kish nje staf rrugacesh ai qyteti i se keqes. Dhe emrat e tyre fillonin te gjithe me 'koke'
Tamam si shpura e saliut sot.
Ne krye ishte Kokakomci, Rreth tij Koketapa, Kokedruthi, Koke frifiu etj. Policet qene koketehyndata, kokeshpirtnjeriu etj
Sa here shof ekipin e Sales ai liber me kujtohet.
Se di ndonjerin ketu ta kete njohur kete liber per femije

[Duaje Siveten]

Shekulli 20 Qershor 2008

Sinqeriteti i papërballueshëm i një shantazhi

Nga Igli Totozani

Nisur nga sensibiliteti i madh politik që po shoqëron rrëzimin e dekreteve të Presidentit, nga Kuvendi i Shqipërisë, është e rëndësishme të kuptojmë se çfarë ka ndodhur dhe më pas të nxjerrim disa konkluzione.

Le të analizojmë më konkretisht aktivitetet e secilit institucion, në rastin konkret, për të verifikuar “normalitetin” e kësaj procedure.

Përsa i takon institucionit të Presidentit, ky i fundit, në përputhje me nenin 136 të Kushtetutës së Shqipërisë, dekretoi në 15 maj 2008 pesë gjyqtarë të lartë. Sipas Kushtetutës së Republikës së Shqipërisë por edhe sipas vendimit të Gjykatës Kushtetuese (nr 2 të 18 janarit 2005) këtu mbaron roli i Presidentit.

Nisur nga çka përmendëm më sipër, por edhe në kuadër të rolit të veçantë të këtij institucioni në lidhje me sistemin e drejtësisë në përgjithësi, të balancimit të pushteteve gjithashtu, legjislatori i ka njohur këtij institucioni një sovranitet të madh në emërimet e rëndësishme që ai kryen. Në mënyrë të veçantë, për të ruajtur dhe mbrojtur ndarjen e pushteteve, vendimi i tij në formë dekreti është totalisht në kuadrin e pushtetit të tij diskrecional.

Në përputhje me sa më lart, me dekretimin, përfundon roli i këtij institucioni dhe procedura vazhdon me Kuvendin e Shqipërisë. Ky institucion, për nga vetë natyra e tij dhe sidomos mënyra e tij e të shprehurit, që është votimi në seancë, e fillon procedurën e tij duke futur në mënyrë automatike - sipas vetë Rregullores së institucionit - dekretet në programin javor të punimeve të Parlamentit. Po sipas kësaj Rregulloreje, Komisioni i Ligjeve mund të ngarkohet me shqyrtimin e dy momenteve kryesore: plotësimin e kritereve ligjor nga Gjyqtarët e emëruar dhe meritën e tyre (sipas Vendimit të Gjykatës Kushtetuese).

Gjithsesi, është jashtë çdo dyshimi se nisur nga natyra e institucionit që bëhet fjalë, raporti i nxjerrë nga ky komision ka vlerë vetëm sugjeruese për përfaqësuesit e popullit, pra, për deputetët. Janë këta të fundit, të cilët kanë të drejtë të vendosin në liri dhe sovranitet të plotë. As Komisioni i Ligjeve dhe asnjë strukturë tjetër e brendshme e Parlamentit, përfshi këtu edhe Kryetaren, nuk gëzojnë asnjë të drejtë qëndrimi zyrtar në emër të Kuvendit. Pushteti diskrecional, në të gjitha rastet, i takon secilit deputet, pushtet i cili ushtrohet nëpërmjet votimit në seancën përkatëse parlamentare. Në votim, sipas Kushtetutës, Parlamenti mund t’i aprovojë ose rrëzojë dekretet e Presidentit.

Në realitet nuk ka ndodhur kështu dhe procedura parlamentare ka patur shkelje jo të vogla. Së pari, dekretet e Presidentit kanë “pritur” në sirtar një periudhë më të gjatë se një muaj pa u shqyrtuar, gjë, që është në kundërshtim të hapur me traditën dhe me Rregulloren e Kuvendit. Për më tepër, nën argumentimin e shqyrtimit të meritës së secilit gjyqtar të dekretuar, gjithë kjo kohë u shfrytëzua për të bërë të mundur një “kompromis” paraprak me Presidentin e Republikës.

Këtu u ndeshën dy qëndrime të kundërta politike midis shumicës dhe pakicës në Kuvend. Nëse e dyta, në përputhje me Kushtetutën, kërkonte votimin në Kuvend të dekreteve, përfaqësues të shumicës vazhdonin t’i bënin presion Presidentit të Republikës për një kompromis paraprak. Në emër të kujt kërkohej ky kompromis? Sigurisht që jo në emër të Kuvendit, se askush, as Kryetarja e as kryetari i grupit parlamentar të PD, nuk kanë asnjë të drejtë më shumë se secili prej 140 deputetëve të Kuvendit Popullor dhe aq më tepër ta kërkojnë këtë në emër të këtij institucioni.

Së dyti, qoftë Kushtetuta (neni 136, nuk parashikon dekretim pasi të jetë marrë më parë pëlqimi nga Kuvendi) qoftë Vendimi i Gjykatës Kushtetuese nuk parashikojnë konsultime të detyrueshme për Presidentin e Republikës, por ia njohin të drejtën e emërimit të gjyqtarëve të lartë, diskrecionit të tij. Natyrisht, nëse Presidenti do të dëshironte të konsultohej përpara emërimit edhe kjo nuk ndalohet, por do të duhej ta bënte këtë me secilin deputet dhe kurrën e kurrës vetëm me shumicën në pushtet apo përfaqësuesit e saj në Kuvend. Nëse emërimet e gjyqtarëve do të kishin qenë fryt i këtij rasti të fundit, kjo do të kishte shënuar fundin faktik dhe ligjor të ndarjes së pushteteve në Shqipëri, që edhe pa këto, dihet si është. Rreziku i një situate të tillë, ishte një nga shkaqet e forta të cilat frymëzuan atë shqetësim të madh në Shqipëri në periudhën para dhe pas zgjedhjes së Presidentit të Republikës, vitin që shkoi. Një president në shërbim të shumicës, do ta kthente pa dyshim shumë pas në kohë demokracinë shqiptare.

Pikërisht, këtë kërkonte shumica e sotme. Jo vetëm rrëzimi në bllok i dekreteve të Presidentit, por sidomos deklaratat e Kryetares së Kuvendit, treguan qartë se shumica e sotme jo vetëm nuk votoi (sikurse i parapëlqente ta mbronte pak ditë para votimit) për personalitetet e dekretuara dhe aq më pak për meritën e tyre, por shumë më tepër se kaq, për t’i dhënë mesazh Presidentit të Republikës se do të pranonin vulën e tij, vetëm kur ajo t’i ngjante asaj të një noteri dhe jo një “gjyqtari”, sikurse në rastin konkret njihet nga Kushtetuta e Shqipërisë.

Situata e mësipërme është tepër e lexueshme: ose Presidenti i Republikës vendos siç e kërkon shumica e sotme, duke i hapur asaj rrugën pa kthim për të gjithë ne të rënies së demokracisë, ose atij do t’i rrëzohen dekretet dhe bashkë me to edhe funksioni normal i Gjykatës më të rëndësishme në vend, e bashkë me këtë të fundit, edhe mbarëvajtja e procesit të demokratizimit të Shqipërisë.

Shfaqja që po shohim këto ditë është vërtetë e frikshme, edhe pse nuk është as e para dhe as e fundit në këtë histori të çmendur tranzicioni, fundin e të cilit, si për ironi të fatit e evokonte para pak kohësh, një nga personazhet e sipërpërmendur.

Por të paktën, të paktën të ngushëllohemi me një fakt të thjeshtë: kësaj radhe, shantazhi ishte madhërisht i qartë, i drejtpërdrejtë, i sinqertë. Ndaj, s’na mbetet gjë tjetër veçse të urojmë që përveç dëmit të madh ndaj demokracisë shqiptare dhe imazhit tonë tek partnerët, të paktën të ketë bërë diçka të mirë; të ketë ndikuar kështu, sadopak, për të hapur disi ata pak sy që nuk duan akoma të shikojnë.

[Antimafia]

Momentalisht Gjykata e Larte ka 10 antare ( nga 17 qe duhet te kete).
Po te shkoni ne faqen e gjykates se larte:
http://www.gjykataelarte.gov.al/anetaret.htm

dhe te lexoni me vemendje biografite e ketyre 10 antareve, ateher mund te arrini ne perfundimin qe:

1 antar eshte i Sales
3 antare nuk mund ti percaktosh nese jane te PS dhe/ose LSI-së , apo asnjanes
6 antare jane te PS-se dhe/ose LSI-së

--------------------------------------------------------

Mazhoranca e djathte kishte shansin qe me zgjedhjen e 7 antareve te rinj te Gjykates se Larte, te ballanconte komunistizimin e saj te ndodhur ne vitet 1998-2005. (Nga 1998 deri ne 2005 ne Gjykaten e Larte kishte 17 Gjykates te zgjedhur prej Nanos dhe Metes. Te gjithe prokuroret dhe gjykatesit e diktaures se Enverit, qe mbushen burgjet e Burrelit & Co. me te burgosur politik)

Ky shans i mazhorances u prish nga Bamir Topi, jo per parime, por per interesa e tija personale.

---------------------------------------------------------

Nje fjale popullore shqiptare thote: " Po nuk qau femija, nuk i jep nena gjirin per te pire "

Specialistet kuqalash e dine kete shprehje dhe bertasin me te madhe, ne menyre qe Sala te marr nga 7 gjykates , maksimumi 1 ose 2.

Keshtu qe edhe per 3 vjet e ardhshem te kemi keto rraporte:

ne Gjykaten e Larte 3 te Sales. 3 asnjanes dhe 11 bolsheviki.
ne Gjykaten Kushtetuese 2 te Sales dhe 7 bolsheviki.


.
.
.

[Brari]

thx per sqarimet antimafishe..

qarte dhe sakte..

pra vota e 3 korrikut i ka rr b mafies polpotiste.. neper gjykato prokurorira..

po ata.. kanibalet enveriste qe pushkatonin e internonin e genocidonin shqiptarin e mire.. ne emer te mustaqeve te stalinit te cilave u kishin vene nickun.. popull..

tmerr..
e topi jone desh te perforcoj me sifiliza te ri.. garden enveriste vishinskoiste.. nga i njejti lloj..

turp..

[juanito02]

Bre bre u be dhe Topi komunist.
Te ligj jane komunistet nuk diskutohet po antikomunistet qenkan bloze fare.
Si beka zoti me te ligj

[shitesi]

Qe te quhej fillim i mbare dhe ne Gj.L presidenti Topi duhej te zgjidhte 5 gjyqtare qe hane nga pjata e tyre as majtas as djathtas.Pune e veshtire po duhej bere.Kta qe u zgjodhen s'kane pjat fare hane vetem majtas lol.
Kam shume respekt per presidentin por me aq mundesi sa kam une per te pare me duket se kte here ja ka futur kot.

[Duaje Siveten]

cituar nga antimafi,

...

Keshtu qe edhe per 3 vjet e ardhshem te kemi keto rraporte:

ne Gjykaten e Larte 3 te Sales. 3 asnjanes dhe 11 bolsheviki.
ne Gjykaten Kushtetuese 2 te Sales dhe 7 bolsheviki.

ky ekuacion, perderisa po del me sal e te tjere bolsheviki (asnjanes nuk ka kur jane bolsheviki ne loje), nuk eshte aq i ngatarruar sa kerkoni ta beni ...

Eureka!!!!

salija eshte krye-bolsheviki!!!?!

[JestersWorld]

Ej zot ce ka thene mire ai qe e tha; po kujt ja tha?

Nuk behet Shqiperia me Shqiptare o popull.

Per topin atehere kur u zgjodh president na cate derrasat; njeri i mire i drejte; demokrat ne Shpirt etj etj etj.

Por une harroj gjithmone qe ju keto gjera nuk i thoni vete, por jua thote Saliu. Per sa kohe qe Topi eshte i mire per Saliun atehere eshte i mire dhe per ju Topi. Kur Topi fillon e kryen detyren me ndergjegjshmeri dhe nuk luan vallen e Saliut, tak behet i keq dhe per ju Topi.

Si nuk u bete kurre me nje shtylle kurriozore o bageti? Brrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrr

[Begby]

pra vota e 3 korrikut i ka rr b mafies polpotiste.. neper gjykato prokurorira..

Shyqyr qe e more vesh o lum miku

Ekuacion i bukur ai i Antimafias

Ate shiko e mos u merr me teori konspiracioni pa vlere

[Duaje Siveten]

... ju keto gjera nuk i thoni vete, por jua thote Saliu. Per sa kohe qe Topi eshte i mire per Saliun atehere eshte i mire dhe per ju Topi. Kur Topi fillon e kryen detyren me ndergjegjshmeri dhe nuk luan vallen e Saliut, tak behet i keq dhe per ju Topi ...

shume e vertete dhe aktuale per manifestaxhinjte salista ...

eshte "sherri" i radhes, do te thoja, per te mbajtur saliun ne qender te vemendjes - si gjenerues i perhershem i sherreve ...

nga ana tjeter, kerkojne te kalojne ne plan te dyte problemet reale dhe shqetesuese te vendit e te popullit, qe sala me shpuren e tij i kane veshtiresuar tejet ...

qashtu ...

[Antimafia]

“Rrëzimi i dekreteve,veprime të padenja në Parlament”


... Por duket se ambasadori amerikan është tepër i shqetësuar pas rrëzimit të pesë dekreteve të Presidentit Topi në Kuvend. Ai hesht për një çast, dhe më pas gati duke gërmëzuar, lëshon fjalinë bombë: “Veprimet e Parlamentit mbrëmjen e së hënës, e thënë me sinqeritet, ishin të padenja për një institucion demokratik”. ...

Une po vrisja mendjen se çfar e pickoi ambasador ziun, qe u hodh perpjet dhe ju versul parlamentit dhe qeverise.
Ku ta dija une i shkreti, qe ambasadori na qenka bere si parlamentaret tane.

Lexoni me poshte letren e kryetarit te komisionit te Congresit amerikan Henry A. Waxman, drejtuar ministres se jashtme Condoleezza Rice, ku zbulohen xhevahiret e US-Ambasdorit

http://oversight.house.gov/documents/20080623094906.pdf

.
.

[Antimafia]

Lexoni me poshte letren e kryetarit te komisionit te Congresit amerikan Henry A. Waxman, drejtuar ministres se jashtme Condoleezza Rice, ku zbulohen xhevahiret e US-Ambasdorit

http://oversight.house.gov/documents/20080623094906.pdf

.
.

Per ata qe nuk e njohin mire anglishten, perkthimi ne shqip nga gazeta "Tema":




Shkëlqesisë së saj

Condoleezza Rice

Sekretare e Departamentit amerikan të Shtetit




E nderuara sekretare Rice:




Komisioni i Mbikëqyrjes ka marrë informacion se ambasadori amerikan në Shqipëri ka patur një takim në orët e vona të natës me ministrin shqiptar të Mbrojtjes, gjatë cilit ambasadori ra dakord për zhdukjen e fakteve të origjinës së municionit kinez që transportohet nga Shqipëria në Afganistan prej një kontraktuesi amerikan. Komisioni ka marrë gjithashtu informacion, se zyrtarë të Departamentit të Shtetit janë përpjekur ta fshehin këtë informacion prej Komisionit.

Më 9 qershor 2008, Komisioni mori në pyetje majorin Larry Harrison, shefi i Zyrës së Bashkëpunimit të Mbrojtjes në ambasadën amerikane në Shqipëri. Sipas majorit Harrison:




- Më 19 nëntor 2007, ambasadori i SHBA në Shqipëri dhe ndihmësit e tij kryesorë u takuan me ministrin shqiptar të Mbrojtjes për të diskutuar si t’i përgjigjeshin një kërkese të gazetës “New York Times” për të vizituar në Shqipëri vendet, ku një kontraktor amerikan, AEY, Inc., hiqte municionin nga paketimi i tij kinez, para se ta niste për në Afganistan.




- Si rezultat i bisedimeve që zgjatën deri natën vonë, ministri shqiptar i Mbrojtjes urdhëroi një nga gjeneralët e tij të lartë për të fshehur gjithë gjurmët e paketimit kinez, para se vendi të inspektohej të nesërmen. Majori Harrison i tha Komisionit: “Ambasadori ra dakord, se kjo do të hiqte dyshimet për shkelje ligji.”




- Në kohën e këtij takimi, AEY ishte nën hetim për trafik të paligjshëm në lidhje me municionin kinez. Majori Harrison i tha Komisionit se ai nuk ishte dakord me vendimin për të fshehur gjurmët e paketimit kinez dhe gjatë takimit “nuk ndihej rehat”.




Për më tepër, duket se zyrtarët e ambasadës kërkuan ta fshihnin informacionin për Komisionin. Komisioni i kërkoi Departamentit të Shtetit të ofronte çdo lloj informacioni në lidhje me takimin mes zyrtarëve të ambasadës dhe ministrit shqiptar të Mbrojtjes, si edhe çdo lloj informacioni për ndërhyrje në operacionin e ripaketimit të AEY. Megjithëse majori Harrison u kërkoi me forcë zyrtarëve të ambasadës që të informonin Komisionin për takimin e 19 nëntorit 2007, në përgjigjen e tyre zyrtarët e ambasadës fshinë çdo lloj reference në lidhje me takimin.

Të premten, Departamenti i Drejtësisë lajmëroi fajësinë e AEY dhe katër zyrtarëve të kompanisë për fshehjen e origjinës kineze të municionit që transportohej nga Shqipëria në Afganistan. Megjithëse rrethanat janë të ndryshme, dëshmitë që ka siguruar Komisioni sugjerojnë se të paktën në një rast, zyrtarët e ambasadës kanë luajtur gjithashtu një rol në fshehjen e origjinës kineze të municionit. Kjo dëshmi ngre pikëpyetje rreth rolit të Departamentit të Shtetit në transportin e municionit të paligjshëm kinez dhe sinqeritetit të përgjigjeve të Departamentit për Komisionin. Për të ndihmuar Komisionin për vazhdimin e hetimeve të tij, iu kërkoj që disa nga zyrtarët e ambasadës të paraqiten para Komisionit për intervistime të transkriptuara.

Gjithashtu, kërkoj nga ju që të ofroni çdo lloj dokumenti në lidhje me çështjen.







Background




Më 25 mars 2008, Departamenti i Mbrojtjes e pezulloi AY “nga kontrata në të ardhmen me çdo agjenci në degën ekzekutive të qeverisë së SHBA.” Bazë për këtë pezullim ishte evidenca se nën një kontratë prej 298 milionë dollarësh me Forcat e Armatosura për të furnizuar me armë forcat e sigurisë në Afganistan, AEY bleu municion nga Shqipëria që ishte “prodhuar në Republikën Popullore të Kinës mes viteve 1962-‘74”

Ligji amerikan e ndalon përdorimin e municionit që është prodhuar në Kinë.

Departamenti i Mbrojtjes e bëri pezullimin të bazuar edhe në dëshmi se AEY bëri deklarata false lidhur me origjinën e municionit kinez. Më 25 nëntor 2007, presidenti i AEY, Efraim Diveroli, i paraqiti Departamentit një certifikatë që deklaronte se prodhuesi i këtij municioni ishte ‘MFS 2000’, një kompani hungareze.

Zoti Diveroli e dinte që kjo deklaratë ishte “false dhe keqinformuese”, sipas pezullimit nga Departamenti dhe zyrtarëve që e ndaluan.

Pezullimi i Departamentit të Mbrojtjes për AEY erdhi disa ditë para se një artikull i gjatë në “New York Times” zbuloi publikisht se AEY kishte transportuar në Afganistan “dhjetëra miliona pushkë dhe fishekë... të prodhuar në Kinë, duke e kthyer prokurimin e tyre në shkelje të ligjit amerikan.”

Dy muaj pas pezullimit të AEY, Forcat e Armatosura i dhanë fund kontratës së armëve, duke cituar dështimin e AEY për të ofruar municion në përputhje me kontratën dhe pranimin nga vetë AEY se një pjesë e mirë e municionit ishte prodhuar në Kinë. Në një letër për zotin Diveroli, që i jepte fund kontratës në 23 maj 2008, zyrtari kontraktues deklaronte se AEY ofroi municion “nga burime të ndaluara dhe e pranon se një pjesë e mirë e municionit ishte, në fakt, e prodhuar në fabrika të Republikës Popullore Kineze”.

Më 19 qershor 2008, AEY, zoti Diveroli dhe tre individë të tjerë të afërt me AEY u gjetën përgjegjës për mashtrim prokurimi federal, konspiracion dhe deklarime false në lidhje me prokurimin e municionit kinez nën këtë kontratë.

Municioni i blerë nga AEY u shit nga Ministria shqiptare e Mbrojtjes përmes kompanisë MEICO. Ministri shqiptar i Mbrojtjes në kohën e shitjes ishte Fatmir Mediu. Sipas “New York Times”, ka fakte se ministri Mediu ka marrë ryshfet si pjesë të kontratës së AEY për municion.

Ministri i Mbrojtjes, Mediu, dha dorëheqjen nga detyra më 17 mars 2008, një javë para pezullimit të AEY dhe artikullit të “New York Times” dhe dy ditë pas një shpërthimi të madh në një bazë ushtarake afër kryeqytetit shqiptar, Tiranë.

Prokurorja e Përgjithshme e ka akuzuar atë për “Abuzim të detyrës” dhe “Përfitime të paligjshme”, duke favorizuar padrejtësisht bashkëpunimin shqiptaro-amerikan për çmontimin e municionit.

Parlamenti shqiptar i ka hequr atij imunitetin.







Takimi i nëntorit me ministrin shqiptar të Mbrojtjes




Më 9 qershor 2008, stafi i Komisionit mori në pyetje majorin Larry Harrison, zyrtar i Departamentit të Mbrojtjes, i cili punon në Shqipëri si shef i Zyrës për Bashkëpunim Ushtarak. Në këtë detyrë zoti Harrison është përgjegjës për ofrimin e “trajnimit dhe pajisjes me armatime për ndihmuar modernizimin e ushtrisë shqiptare, si dhe ofrimin e ndihmës njerëzore”.

Intervista me majorin Harrison zgjati rreth një orë, pastaj ai tregoi interes për të marrë ndihmë këshillimore dhe prokurori i Departamentit të Mbrojtjes që ishte i pranishëm e ndërpreu seancën. Më 12 qershor 2008, këshilluesi i zotit Harrison informoi se zotit Harrison do t’i duheshin të paktën dy javë për t’u përgatitur për vazhdimin e marrjes në pyetje.

Sipas zotit Harrison, ministri shqiptar i Mbrojtjes i telefonoi atij më 19 nëntor 2007 dhe i kërkoi një takim urgjent me ambasadorin e SHBA në Shqipëri, John L. Withers, II.

Gjatë marrjes në pyetje deklaroi se ministri shqiptar i Mbrojtjes ishte i shqetësuar se një gazetar i “New York Times” kishte planifikuar të inspektonte zonën pranë aeroportit të Rinasit, ku AEY bënte ripaketimin e municionit kinez, para sa të dërgohej në Afganistan, një proces që përfshinte heqjen e një pjese të municionit nga paketimi i tij kinez. Vizita e gazetarit, tha ai, ishte planifikuar për të nesërmen.

Sipas majorit Harrison, ministri shqiptar i Mbrojtjes ishte “shumë i shqetësuar dhe kërkoi nga unë që t’i përgatisja një takim me ambasadorin ose me zëvendësshefin e misionit në lidhje me gazetarin e “New York Times”.

Majori deklaroi se ministri i Mbrojtjes ishte i shqetësuar, se gazetari do të hidhte dyshime për korrupsion ndaj tij.

Sipas majorit Harrison: Shqetësimi kryesor i ministrit ishte se “New York Times” do të shkruante një artikull për korrupsionin shqiptar në Ministrinë e Mbrojtjes. Dhe shkaku për këtë shqetësim ishte... se çfarë do të bënte artikulli për reputacionin e tij personal dhe atë të Shqipërisë.

Majori Harrison deklaroi se në përgjigje të kërkesës së ministrit shqiptar të Mbrojtjes, ai kontaktoi zëvendësshefin e misionit, Stephen Cristina, i cili rregulloi një takim në banesën e tij private në Tiranë atë mbrëmje. Majori Harrison mori pjesë personalisht në atë takim, së bashku me ministrin shqiptar të Mbrojtjes, ambasadorin Withers, zëvendësshefin e misionit, Stephen Cristina dhe oficerin e ambasadës për Sigurinë Rajonale, Patrick Leonard.

Sipas majorit Harrison, takimi zgjati disa orë dhe mbaroi rreth mesnatës.

Majori Harrison i tha Komisionit se gjatë takimit, ministri shqiptar i Mbrojtjes kërkoi ndihmën e ambasadorit të SHBA. Sipas majorit Harrison, “ai komentoi disa herë, se ai kishte qenë mik i SHBA, kishte ndihmuar SHBA... Ai ndihej sikur SHBA i kishte borxh diçka.”

Majori Harrison deklaroi se zyrtarët pastaj diskutuan si të manovronin me gazetarin e “New York Times”. Ai deklaroi se këshilla e tij ishte që gazetari të mos lejohej të vizitonte zonën ushtarake, por nuk u mor parasysh. Në vend të kësaj, ministri shqiptar i Mbrojtjes thirri gjeneralin e përgjithshëm të Forcave të Armatosura të Shqipërisë dhe e instruktoi të largonte të gjitha arkat e municionit kinez nga zona e kështu “nuk do të mbetej gjë për t’u parë nga gazetari”.

Sipas majorit Harrison “ambasadori ra dakord se kjo do të hiqte dyshimet për shkelje ligji, nëse zoti Wood (gazetari i NYT) nuk do të shikonte arkat e municionit kinez, kur të ishte në vend.”

Majori Harrison deklaroi gjatë marrjes në pyetje se ai “nuk ndihej rehat” me këto veprime, sepse për veprimtarinë e AEY në Shqipëri ishte në proces një hetim për veprimtari kriminale.

Gjatë marrjes në pyetje me Komisionin, majori Harrison dha këto përgjigje:

Pyetje: Pra, në atë takim mes ministrit të Mbrojtjes, ambasadorit dhe disa zyrtarëve të tjerë të Departamentit të Shtetit, ishte e qartë se po bisedonit për municion kinez? A është kjo e saktë?

Përgjigje: E saktë. E saktë.

Pyetje: Dhe ishte e qartë se AEY ishte kompania që e blinte municionin nën një kontratë të SHBA?

Përgjigje: E saktë...

Pyetje: Dhe ju thatë, atë kohë, se ishit informuar që ishte e paligjshme, sipas ligjit amerikan, që një kontraktor amerikan të blinte municion kinez? A është e saktë kjo?

Përgjigje: Po zotëri, e saktë...

Pyetje: Dhe ju thatë atë kohë se ishte e qartë që një hetim ishte në proces e sipër... A është e saktë?

Përgjigje: Po, zotëri, e saktë.

Kur u pyet, nëse të gjithë ranë dakord me veprimet e ndërmarra gjatë këtij takimi, Major Harrison u përgjigj: “Dhe njëherë dua të them se nuk ndihesha rehat në këtë takim. Dhe, kur thashë që të gjithë pranuan, personalisht nuk isha dakord me atë çka po ndodhte në atë takim, por nuk kisha të drejtën e fjalës në të.”

Sipas Major Harrison: “Ata kërkuan këshillën time se çfarë duhej bërë. Dua të jem i qartë, nuk ndjehesha mirë gjatë këtij takimi që po zhvillonim. Por thjesht bëra këtë koment: “Epo, është një ambient ushtarak. Ju nuk duhet ta lini të futet. Ju nuk duhet të lini një reporter aty brenda.”

Një ditë pas takimit mes ambasadorit amerikan dhe ministrit shqiptar të Mbrojtjes, Patrick Leonard, oficeri për Sigurinë Rajonale, i shkruante një asistenti në e-mail: “NY Times” mbërriti sot dhe ndoshta do të bëjë një shkrim për këtë dhe gjërat mund të shkojnë keq... Ambasadori është shumë i shqetësuar për këtë çështje.”

Kur shkrimi i “New York Times” u publikua më 27 mars 2008, ai u shpërnda në të gjithë ambasadën. Në orën 6.06, po atë mëngjes, zoti Leonard dërgoi një e mail te disa zyrtarë të ambasadës amerikane, duke theksuar se çështja e AEY “ishte kryeartikull te “New York Times”, shtatë faqe i gjatë. Nuk përmendet përfshirja e ambasadës - falë Zotit!”







Reagimi i ambasadës ndaj Komisionit




Në përpjekje për të marrë informacion në lidhje me takimin e nëntorit të vitit 2007 mes ministrit shqiptar të Mbrojtjes dhe ambasadorit amerikan, Komisioni për Mbikëqyrjen siguroi dokumente që përshkruanin sesi zyrtarët e ambasadës amerikane në Shqipëri fshinë përpjekjet e Majorit Harrison për të informuar Komisionin për këtë takim dhe fshirjen më pas të shenjave kineze nga armatimi.

Më 28 mars 2008, Komisioni për Mbikëqyrjen i dërgoi Departamentit të Shtetit një dokument që kërkonte “të gjitha komunikatat që lidhen me AEY, nënkontraktorët, partnerët, ndërmjetësit, sekserët, shitësit, ose kompanitë e transportit mes zyrtarëve të Departamentit të Shtetit, qeverisë shqiptare dhe qeverive të tjera të huaja.”

Përveç kësaj letre, më 4 prill 2008, stafi i Komisionit kërkoi dhe të tjera informacione specifike:

1. Informacione për ndërveprimet e ambasadës amerikane në Shqipëri me AEY ose përfaqësuesit e saj;

2. Informacione për ndërveprimet e ambasadës me qeverinë shqiptare (Ministrinë e Mbrojtjes, MEICO) për sa i përket kontratës së AEY dhe aktiviteteve të saj;

3. Informacione për ndonjë ndërhyrje në nëntor ose dhjetor të vitit 2007 nga zyrtarë amerikanë (Departamenti i Mbrojtjes ose i Shtetit) në operacionet e nënkontraktorit të AEY për paketimin e municioneve në aeroportin afër Tiranës, ndoshta përfshirjen në to, duke mbyllur operacionet e paketimit për shkak të dhunimit të ligjeve amerikane për sa i përket origjinës së armëve.

Departamenti i Shtetit iu përgjigj kësaj kërkese më 9 prill 2008. Në një e mail drejtuar stafit, oficeri i Çështjeve Ligjore i Departamentit të Shtetit i dërgoi përgjigjet që mori “nga ambasada sot në lidhje me komunikimin e personelit të postës me AEY, Departamentin e Mbrojtjes dhe qeverinë shqiptare”.

Në përgjigje të pyetjes së dytë, në lidhje me kontaktet mes zyrtarëve të ambasadës së SHBA me Ministrinë shqiptare të Mbrojtjes, ambasada bëri këtë deklaratë:

Në kontekst për të ndihmuar hetimin e Departamentit të Mbrojtjes në këtë çështje, përfaqësues të ambasadës u takuan të paktën tri herë me zyrtarë të qeverisë shqiptare, përfshi edhe zyrtarë të MEICO-s dhe Ministrisë së Mbrojtjes. Përfaqësuesit e ambasadës ishin aty në rolin e përkrahësit të hetuesit të Departamentit të Mbrojtjes.

Në përgjigje për pyetjen e tretë, në lidhje me ndonjë ndërhyrje të Departamentit të Shtetit që ndikon zonën ushtarake të ripaketimit të AEY, ambasada iu përgjigj: “As zyrtari i ambasadës dhe as hetuesi i Departamentit të Mbrojtjes refuzuan apo ndërhynë në veprimtarinë në zonën ushtarake.”

Përgjigjet e ambasadës nuk flasin për takimin e nëntorit 2007 mes zyrtarëve të ambasadës dhe ministrit shqiptar të Mbrojtjes. Në përgjigjen e saj ambasada deklaroi se ajo luajti një rol të vogël ose nuk luajti fare në lidhje me çështjen, duke deklaruar: “Ne arritëm në përfundimin se ambasada nuk kishte rol avokator të përshtatshëm në një mosmarrëveshje me standarde ekonomike mes një kontraktori dhe qeverisë vendase dhe mund të merrnim pjesë, vetëm nëse urdhëroheshim për këtë përmes një kanali kryesor me miratimin e Departamentit të Mbrojtjes.

Dokumentet që zotëron Komisioni tregojnë se majori Harrison i ka kërkuar zyrtarëve të ambasadës të informonin Komisionin për takimin e nëntorit 2007, por nuk u mor parasysh. Ndërsa zyrtarët e ambasadës përgatitën një përgjigje për Komisionin, ata qarkulluan një draft që nuk e përmendte takimin e nëntorit 2007. Majori Harrison qarkulloi një draft të ri, në të cilin ai përdori opsionin e Microsoft Word “ndiq informacionin” për të sugjeruar përfshirjen e takimit të nëntorit 2007. Drafti i majorit Harrison përfshinte këtë fjalë:

A do ta përmendim takimin në shtëpinë e Steve-it më 19 nëntor (i pranishëm ambasadori Withers, DCM Cristina, RSO Patrick, dhe ODC Harrison), ku ambasadori i rekomandoi ministrit të mos e lejonte gazetarin të mos e shikonte municionin pranë aeroportit të nesërmen dhe ministri thirri major gjeneralin Spahiu... 23.00 të largonte... të gjithë municionin nga aeroporti deri në orën 8 të mëngjesit?

Zyrtarët e ambasadës nuk e pranuan sugjerimin e majorit Harrison. Në përgjigjen e fundit, zyrtarët e ambasadës e hoqën tekstin sugjerues të majorit Harrison për takimin e nëntorit 2007 dhe hoqën çdo referencë në lidhje me rekomandimet që ambasadori amerikan i dha ministrit shqiptar të Mbrojtjes.

Megjithatë, varianti përfundimtar i përgjigjes së ambasadës tregon se e kishte e “Qartësuar” nga “L Harrison”. Majori Harrison në dukje kurrë nuk e aprovoi atë. Pak konsultimit të një prokurori ushtarak, më 16 prill, Majori Harrison shkroi një memorandum që memorizon përpjekjet e tij për t’i kërkuar ambasadës të informojë Komisionin për takimin e nëntorit 2007. Ky memorandum thotë: Lista e pyetjeve m’u dërgua me e mail për të dhënë informacion shtesë. Megjithatë, unë dhashë informacion për pyetjen e tretë, zyrtari i Çështjeve Politike dhe Ekonomike, zëvendësshefi i misionit dhe ambasadori nuk e pranoi informacionin tim. Përgjigjet iu dërguan Komisionit me emrin tim ashtu siç ishin në memo ose në fjalë të tjera, por duke ruajtur përmbajtjen. Unë nuk e miratova përmbajtjen e përgjigjeve dhe unë jam i shqetësuar se informacioni mund të jetë hequr në përshtatje me pyetjen.”







Kërkesë për intervista dhe dokumente




Informacioni i marrë nga Komisioni ngre çështje serioze. Nëse informacioni është i saktë, duket se zyrtarët e lartë të ambasadës amerikane në Shqipëri miratuan përpjekjet e ministrit shqiptar të Mbrojtjes për të fshehur dërgesat ilegale të municioneve kineze, të cilat janë tani subjekt i një hetimi penal. Gjithashtu, duket se informacioni për incidentin iu fsheh Komisionit. Është e vështirë të kuptohet se cila arsye mund t’i justifikojë këto veprime.

Për të ndihmuar hetimin e Komisionit në këto çështje, unë kërkoj intervista të transkriptuara me individët e mëposhtëm, jo më vonë se 11 korriku i 2008.

1. John L. Withers, II, ambasadori amerikan në Shqipëri;

2. Stephen Cristina, zëvendësshef i misionit të ambasadës amerikane, Shqipëri;

3. Patrick Leonard, zyrtar i sigurisë rajonale, ambasada amerikane, Shqipëri;

4. Robert Newsome, sektori ekonomik/tregtar, ambasada amerikane, Shqipëri;

5. Paula Thiede, shefe e sektorit politik dhe ekonomik, ambasada amerikane, Shqipëri dhe

6. Victor Myev, zyrtar politik, ambasada amerikane, Shqipëri.

Duke shtuar, unë kërkoj që Departamenti të sigurojë të gjitha dokumentet që kanë lidhje me AEY, kontratën e tij, ose pjesë të veprimtarisë që janë krijuar ose janë zotëruar nga ambasada amerikane në Shqipëri ose personeli i saj, duke përfshirë të gjitha dokumentet e çdo takimi të nëntorit 2007 mes ambasadës amerikane dhe ministrit shqiptar të Mbrojtjes. Komisioni për Mbikëqyrjen dhe Reformën Qeveritare është Komisioni kryesor i mbikëqyrjes në Dhomën e Përfaqësuesve (Kongres) dhe ka juridiksion të gjerë mbikëqyrës, siç është parashikuar në rregulloren e Dhomës. Dokumente bashkangjitur kësaj letre japin informacion shtesë në direktivat e Komisionit për intervistat e transkriptuara dhe për atë sesi t’i përgjigjesh dokumenteve të kërkuara nga Komisioni. Nëse ju keni ndonjë pyetje në lidhje me këto kërkesa, ju lutem kontaktoni Stacia Cardille ose Russell Anello me stafin e Komisionit në numrin (202) 225-5420.




Sinqerisht,

Henry A. Waxman

[Begby]

Normal qe xhaxhi ambasadori (qe per hir te se vertetes ne pamje te jashtme duket nje handikapat i vertete) eshte ne loje

Nuk i thone pak 300 milion $

Ka per te gjithe....

[Breshka]

Duket inatin me parlamentin nuk e paska patur per dekretet e Topit, po per imunitetin e Mediut. hmm.
Kete rradhe ,duket, hamendja e braces dhe mustafa nanos se ambasadori ja ka bere rrup sup Topallit ,dhe e detyroje ate qe te paraqiste imunitetin ne seance, na doli flluske sapune para kohe.

[JestersWorld]

Ky lloj debati ( sic po ndodh edhe ketu ne forum) eshte tipik per politiken Shqiptare.

Tema eshte : kritike ndaj parlamentit per mosmiratimin e dekreteve presidenciale per emerimin e gjykatesve te larte.

Kritika mund te vinte dhe nga nje prostitute, vrases, apo kanibal. Te gjitha keto karakteristika te kritikut nuk kane fare te bejne me temen.

Pse nuk miratoi parlamenti emerimin e nje gjykatesi me pervoje europiane? Eshte ky njeri inkompetent? etj etj

Tema nuk eshte as gerdeci e as lidhjet e Ambasadorit amerikan me ate tragjedi.