Close
Faqja 3 prej 14 FillimFillim 1234513 ... FunditFundit
Duke shfaqur rezultatin 41 deri 60 prej 262
  1. #41
    Ngelem unė! Maska e DI_ANA
    Anėtarėsuar
    30-12-2006
    Vendndodhja
    France.
    Postime
    5,874
    Cfare dua!

    Dua te jem e lire ne shpirtin tim dhe te mos vuaj kaq shume,pasi vuajtja shkaktoka nje dhimbje ku ne te cilen vdekja te duket shpetimi i vetem!
    Dua te ndjehem e lire!
    Dua te shetis me krahet e fluturave,te mbeshtillem me rete,te ngrohem me psheretima,te zbres ne toke me flatrat e zogjve qe fshihen nga shiu...
    Te zgjohem ne mengjes si vese dhe te behem det qe shungullon aq furishem sa thyhen shkembinjte dhe perkedhel kembet e bukura te femijeve..
    Dua te jem pranvera dhe vera qe gezon rinine,dua te jem dimri qe konservon dashurine,dhe vjeshta qe rrezon gjethet e arta ne rruget ku kalojne kalimtaret...
    Dua te jem muzika me e embel qe i kendohet jetes.
    Dua te jem muzika e Bethovenit ne sfondin e jetes.
    Dua te jetoj.....Dua te jetoj dhe te shetis me krahet e fluturave.
    Ndryshuar pėr herė tė fundit nga DI_ANA : 16-06-2008 mė 11:46
    "Carpe Diem"

  2. #42
    Ngelem unė! Maska e DI_ANA
    Anėtarėsuar
    30-12-2006
    Vendndodhja
    France.
    Postime
    5,874
    Pse fati eshte kaq i ēmendur?


    Pse....????
    Pse kaq pak i respekton ato gjera te shenjta qe te gjithe tokesoret i perulen?

    Nuk flas dot asnje fjale!
    Mos valle fjala dashuri nuk eshte e denje per tu shqiptuar nga une?!Ka raste kur vetja me duket e neveritshme si nje cope e pavlere qe nuk duhet zene me dore se te shkatarron gjithēka!
    Pastaj mendoj se nuk e kam patur fajin une,nuk kam patur rrugezgjidhje e vetme.....pastaj!
    Sa shume gjera kam filluar te mendoj qofte edhe nje moment te vetem.
    Sa shume kontradikta luftojne brenda shpirtit tim te cilin tani as vdekja nuk e preh..
    Dikush me shikon i heshtur.....disa te tjere po ashtu....ndoshta dhe keta me perēmojne,por nuk ma thone.
    Po perse njerezit duhet te jene kaq hipokrite?
    Pse nuk e hapin gojen dhe te ta thone te verteten ne sy?Perse jo perballe?Perse?!!!!!
    Perse kane nevoje te fshihen dhe te te genjejne me fjale te kota?!Ku eshte perfitimi i tyre!
    Mbase u vjen keq...
    Ah keqardhja......ky mall kaq i shitur te njerezit!

    Asgje nuk i ben me te lumtur njerezit se mbushja e syve me lot per dike qe eshte poshte tyre ose me mire qe e mendojne poshte tyre,e mendojne qe zvarritet ne toke...
    Megjithate meshira eshte nje ngushellim,nje ēmim inkuarajues per ata qe vuajne...Por une nuk vuaj....Renkoj!
    Dua te bertas por nuk kam ze,nuk kam kujt ti bertas!Sa i dhimbshem eshte zeri ne hapesire qe nuk degjohet,syri qe kap nje veshtrim te tijin,por nuk e shikon,lekura e ngritur per nje perkedhelje,por qe nuk preket nga dora e askujt!
    Sa shume gjera qe demtojne shpirtin e nje njeriu por ama,askush nuk do tja dije per shpirtin...As njeriu vete!
    Jam kaq e hutuar sa ēfaredo te me thone ne keto momente do ti beja me ngut.Ky vend po me duket si nje labirint i pamate qe nuk ka as fillim dhe as fund.Nga ky vend ku jam tani,nga kjo gjendje ne te cilen ndodhem,nuk do mund te dal aq lehte sa e pata menduar me pare!
    Ndonjehere me duket vetja nje engjell i vogel qe ka mbetur femije thjesht sepse ka dashur qe ta duan....
    Nje torture qe do ta vuaj me dite,muaj,vite dhe qe asgje nuk mund ta shlyej kurre.....
    Qaj sa shume qaj....Lotet e femrave tregojne vlerat e shpirtit,kurse lotet e meshkujve tregojne shpirtin vete!
    Keshtu kam menduar gjithmone....jam e bindur per kete...
    E dini valle se ēeshte ne gjendje te te beje njeriu qe aq shume do?!
    Kur dy njerez duhen,njeri mund te behet porta ku mund te hyjne te keqiat per tjetrin!
    Dhe ajo qe eshte negative eshte se e keqja me hyri mua prej atij qe desha aq shume....
    "Carpe Diem"

  3. #43
    Ngelem unė! Maska e DI_ANA
    Anėtarėsuar
    30-12-2006
    Vendndodhja
    France.
    Postime
    5,874
    Diēka eshte mundur te une....diēka ka ndodhur!


    Nuk jam as e pamposhtur,as mbinjerezore.
    Jam nje femer,nje njeri qe ka vuajtur pa kuptuar,kam qare pa ditur per ēfare,kam heshtur kur doja te bertisja dhe kam bertitur e deshperuar kur nuk kam pasur me forcen per te luftuar!
    Kam folur,kur zemra me kerkonte thjesht ti pranoja.....
    Nuk jam perfekte,as me e zgjuar se te tjeret.
    Jam njeri i dobet dhe e di shume mire kete gje!
    Prandaj sot tek po shikoja njerezit ne rruge,mundohesha te shikoja pertej aparencave te tyre,te dalloja ne syte e ftohte nje zjarr qe akoma digjet,te dalloja ne buzet e shuara nje puthje qe pritej ti dhurohej dikujt,te dalloja ne fytyrat e lodhura ate hije shprese per nje te ardhme te panjohur,ndryshe nga kjo qe jetojme!
    Nuk dua te shikoj me asgje....dua te mbyll kete perde!
    Ideja se edhe une jam kthyer ne nje qenie vegjetante,qe pranon realitetin siē eshte,pa patur vullnetin te shpetoje nga kthetrat e dhimbjes....me tremb!
    Jam e re akoma....
    Me duket se jam plakur ne shpirt....nuk kam me besim dhe shprese te asgje!
    Kam frike sot nga vetja,nga te tjeret....nga bota!Dhe kam zgjedhur rrugen me te sigurt per te mos u zhgenjyer prape.
    Kam gjetur rrugen e mundimeve te brendshme,qe nuk duken,por jane aty,ne ēdo ēast te dites dhe te nates.Vigjilojne te pathyeshme nga koha,nga ngjarjet!
    Presin si egersira te te gjejme nje ēast te vetmuar per shqyer copat e mbetura nga une.Dhe veshtrimi me behet i akullt,shpirti i trazuar,jeta e merzitshme,vetja e neveritshme!
    Ne mes te kesaj simbioze te urryer me duhet te jetoj me shpresen se neser....Nuk do te jem me keshtu!
    "Carpe Diem"

  4. #44
    rrezja qe ngroh Maska e dielli qe lind
    Anėtarėsuar
    13-10-2005
    Vendndodhja
    Aty ku zhurma e dallgeve eshte muzike per veshet e mije.
    Postime
    181
    Ndjenje, shprese, pesimizem .
    Komplimente shkruan bukur megjithese temat te cilat trajton jane te lehta dhe te pergjitheshme,megjithate kur i lexon shkrimet tuaja ndjehesh mire dhe te gjith ne e ndjejme veten si pjese te shkrimeve tuaja.Gjithsesi shkrime te ketij stili te zbusin ate ashpersi qe gjejme cdo dite ne jeten tone te perditeshme dhe te japin ndjesi qe vetem ai qe dashoron i kupton.
    I mjeri ai qe nuk dashuron.
    Edhe nje here pergezimet e mia.
    nuk me kujtohet

  5. #45
    Ngelem unė! Maska e DI_ANA
    Anėtarėsuar
    30-12-2006
    Vendndodhja
    France.
    Postime
    5,874
    Pastaj vjen mengjesi.......

    Nje dite e re ku shpreson.Por ndryshimet nuk duan te vijne.Je teper e plogesht per te kapur impulset e reja,je teper e papergatitur per te gjetur nje njeri tjeter,qe te te mbushe boshllekun qe te ka lene dikush qe e ke dashur me gjithe forcen e shpirtit.....
    Jam ngritur kete mengjes me dhimbje ...Ndonjehere mendoj qe kjo qe ndjej eshte nje lumturi e eger dhe e pabese e cila me ben te ndihem e pasigurte ne veten time!
    Kisha harruar se eshte ky ankthi i jo i kendshem qe shetit ne trup si mornica duke kerkuar pergjigje qe s'mund ti kete,por mund te imagjinoje versione qe e bejne edhe me te bukur ate qe kerkon me ngulm.
    Tani me duket sikur kam e lidhur nga shume vargonj qe me mbajten te lidhur pas fantazmave te cilat me lenduan jeten te ku ne te cilen kisha te drejte te enderroja,te kerkoja lumturine dhe me ne fund ēmimin e nje dashurie te perjetshme!
    Sa here kam qene e vetmuar gjate gjithe kesaj kohe midis haluēinacioneve dhe frikes se nje humbjeje,kisha menduar se do te ishte diēka me e lehte,po qe se dikush tjeter perveē meje mund ta donte me zemer ate lidhje!!!!
    Nje lidhje qe smund te shuhet me nje fjale,por me veprime fare te vogla si per te vertetuar qe nga e thena ne te bere eshte ne mes nje mal i tere....Si nje vullkan i vrullshem ēdo gje me hyri si papritur e pakujtuar dhe truri im i lodhur krijoj me mijera "iluzione dashurie",por si nje llave e ēuditshme ēdo gje mu kthye kunder duke me perqeshur me te madhe dhe si pakuptuar,atehere kur duhet te ndjeja rreth qafes duart e dashurise,ndjeva perkedheljen e ashper te vetmise qe duke me perqeshur me fshikulloj me ironi sikur donte te me thoshte....
    "Kujtove se do te shpetosh nga une aq kollaj"?!
    Dhe askush nuk mund ti shpetoje vetmise...
    Megjithese mendoj se e kam pak te drejten e nje lumturie ne jeten time...e kam te drejten!
    Qe pas ikjes ne nje bote tjeter te shume njerezve qe kam dashur,kam pritur si nje zog i strukur dhe i duruar qe do te vinte nje moment ku e gjithe kjo fatkeqesi dhe te mbylli dyert dhe ne jeten time do te futej nje rryme ajri e cila do me freskonte ballin e lodhur nga mendimet,do me thante lotet qe dalin si pakuptuar ne ēdo ore te dites dhe bashke me ata qe humba,i mbyll netet me trishtim!
    Mendoj se nje dite duart e dashurise do me prekin...Mendoj se nje dite dikush do te me doje dhe sdo me lere vetem asnjehere..
    Syte e mi te perzier me trishtim dhe dashuri njekohesisht jane bere kaq te prekshem per zemren time e cila sa here qe ndeshet me shkelqimin e tyre,fillonte te qaje me menyren e saj!
    Dikush mund te thote qe fjalet jane patetike,por iluzioni i lumturise eshte kaq i fuqishem sa nuk mund ta nderroj me asgje ne bote...Ideja se nje dite mund te krijoj diēka me nje njeri qe do me doje me te vertete per ate qe jam,me ben te luftoj dhe te enderroj se nje dite mbase mund te arrij ate qe dua...Nuk e kerkoj po jam e bindur qe nje dite ajo do vije te une.
    Mjafton te jesh njeri i mire dhe te dish te duash.Nuk eshte valle kjo e rendesishme?!....
    Ndryshuar pėr herė tė fundit nga DI_ANA : 16-06-2008 mė 14:11
    "Carpe Diem"

  6. #46
    Ngelem unė! Maska e DI_ANA
    Anėtarėsuar
    30-12-2006
    Vendndodhja
    France.
    Postime
    5,874
    Syte e mi...

    Sytė e mi tė pėrlotur kėrkonin tė lexonin atė emėr. Buzėt e thara donin t’a thėrrisnin, por ato kater shkronja mė mblidheshin nė fyt, dhe prej buzėve dilnin vetėm ngashėrima. Pėrmes lotėve shikoja atė fytyrė, qė mė dukej sikur ishte bėrė e huaj , e pakapshme! Mundohesha t’a prekja, por sytė e tij mė largoheshin. Unė i flisja dhe ai smė kthente pėrgjigje,pasi nuk dinte ētė mė thosh,nuk mund tė mė jepte atė dashuri qź unė i dhuroja........
    Vrapoja pas tij, por rėra e ftohtė e plazhit mė pengonte.
    Dallgėt ngadalėsonin vrullin e tyre tė shpejtė pranė bregut, dhe talleshin me pėrpjekjet e dėshpėruara qė bėja!
    Dikur ato dallgė, qe tani mė shikonin me pėrēmim, shkumėzojnė tė gėzuara mbi trupin tim tė vetėm! Do tė doja qė dashuria tė mė merrte nė krahė dhe tė shkonin ashtu tė pėrqafuar drejt rėrės sė ngrohtė.
    Gishtėrinjtė e tij tė ngatėrroheshin nėpėr flokėt e gjatė, bjond , qė shkėlqenin nėn rrezet e buta tė diellit.
    Por tanimė, kujtimet e atyre ditėve janė kthyer nė njė makth pa mbarim. Ardhja e dimrit, sė bashku me rrezet e diellit, kish ftohur edhe zemrėn e tij.
    As ditėt e para tė pranverės nuk kishin mundur t’a ngrohin atė zemėr. Ai iku nga une… Iku diku larg,nė mes tė shkretėtirės, duke lėnė pas shijen e hidhur tė ndarjes. Tashmė e vetme dhe e papėrkrahur endem bashkė me kujtimet nėn rrezet pėrvėluse tė diellit, dhe mbi rėrėn e nxehtė mbeten gjurmėt e mallit.
    Pėrpara syve mė shfaqet mirazhi i tij. Zėri i tij duket sikur prish heshtjen mijėra vjeēare tė shkretėtirės, dhe unė ndjej lotėt tė mė njomin buzėt e etura.Sa lot kam derdhur.....sa shumė kam qarė!
    Shija e tyre e kripur mė ndjek prej vitesh dhe sot mė shumė se kurrė, e kujtimi i tij mė rėndon shpirtin. Zemra e thyer largohet prej meje, ngjitet lart nė qiellin e errėt duke kėrkuar mė kot zemrėn e tij. Por ajo zemėr ishte kthyer nė njė diell tė ftohtė dimri, e gjysėm hėna nuk mund t’a gjente mė…
    Dhe unė, tashmė e vrarė dhe e vdekur, kaloj gishtėrinjtė nėpėr flokėt e mi dhe psherėtij. Gjysėm hėna mė vėshtron nga lart, pa mundur tė mė thote asnjė fjalė. Dalėngadalė mėngjesi po agon, e me largimin e natės largohet edhe gjysma e zemrės sime, tashmė e tretur dhe e munduar nė kėrkim tė njė mirazhi,nė kėrkim tė pamundėsisė.....

    Sa bote egoiste,sa njerez te pakuptueshem ka kjo bote.....
    Preferoj te jem kjo qe jam,preferoj te jem ky mendim i lire,preferoj te jem personi qe i kendon dhe dashurise dhe dhimbjes pasi i kam perjetuar te dyja dhe si une ka plote te tjere....
    Preferoj te mos jem e shtirur,preferoj te them te verteten,preferoj te them se cila jam dhe mos mbaj fshehur aspak personalitetin tim dhe me gezon fakti qe dhe ne jete jam pikerisht ajo qe shkruan keto rreshta,une vete,une jam ajo qe qesh dhe qe qaj,qe nuk dua meshire por dashuri,qe nuk dua urrejtje por mirekuptim,une jam ajo qe indinjohem para padrejtesise dhe njerezve qe perdorin material shkrimet mbi boten time te brendshme per te mi kthyer kunder!
    Mendoj se kam fituar betejen mbi ta,e kam fituar betejen mbi te keqen dhe mendoj qe dhe diten qe do iki nga kjo jete,bota ku ne te cilen do shkoj do jete nje lulishte trendafilash.....

    Do zhdukem pa lene gjurme,duke lene ne zemren e atyre qe dua dhe me duan,nje boshllek qe askush nuk mund tua mbushe!Dhe kjo megjithese me lendon nuk eshte nje arsye bindese per te ndryshuar ate qe na eshte destinuar...
    Ndryshuar pėr herė tė fundit nga DI_ANA : 16-06-2008 mė 14:20
    "Carpe Diem"

  7. #47
    Ngelem unė! Maska e DI_ANA
    Anėtarėsuar
    30-12-2006
    Vendndodhja
    France.
    Postime
    5,874
    Brenge....

    Nje lot me rreshqet nga syte,dhe nje tjeter dhe nje tjeter....mundohem ti largoj por jane shpesh te pranishem dhe jane bere pjese e jetes sime,nje pjese hidherimi i pandare qe me shoqeron kudo!
    Dridhem nga frika dhe nga inati.....perse?Cfare bera....perse une?!
    Thone qe nje njeri qe te do,duhet te jete i gatshem te te mbeshtese ne ēastet kur ke me shume nevoje per te!
    Por ka te tille qe nuk kane per te qene kurre te pranishem dhe nuk shqetesohen,nuk eshte e lehte ndonjehere te ndash dhimbjet me tjetrin,ndonese parrulla dhe fjalet e bukura te dashurise jane....."Si ne dite te mira,ashtu dhe ne te keqia"!Eh!!!
    Sa me shume kalon koha dhe shikoj fytyren e vertete te disa njerezve aq me pak i besoj njerezimit dhe humanizmit,aq me pak kam filluar ti besoj lumturise,por do vazhdoj ti besoj deri ne vdekje dashurise....asaj qe une jap vete,ate e besoj!
    Per ēfare kemi nevoje?Nuk dua ndonjehere te mendoj kaq shume se me duket sikur do ēmendem!Mbeshtes duart ne fytyren time dhe mundohem duke mbyllur syte te imagjinoj nje bote te re,nje bote te bukur....
    Dhe kjo bote vjen prane meje,e qeshur siē e mbaj mend dikur,e bukur si ne perralle,e dashur,e embel,e pranishme,siē dinte te ishte vetem ajo,e drejte dhe e lumtur....

    Dhe sot kuptoj qe kjo ndjenje dritheruese qe quhet dashuri,nuk me paska braktisur kurre....Ajo paska qendruar e fshehur ne thellesine e zemres,sepse vetem aty e ka vendin ajo....Ne boten time....ne shpirtin tim!
    "Carpe Diem"

  8. #48
    Ngelem unė! Maska e DI_ANA
    Anėtarėsuar
    30-12-2006
    Vendndodhja
    France.
    Postime
    5,874
    Pa kuptim...

    Njeri,qe nuk arrin asnjehere te kuptoje ate qe do,por qe lufton si i vdekur te kenaqe momentin...
    E ardhmja eshte nje fjale te cilen e ka frike,por e respekton,i dridhet duke i flegtuar ne koke se duhet ti qendroje ne nje menyre sa me te bindur....
    Qendroj nen tymin e kesaj cigareje dhe nen merzine e njerezve dhe dua te jap dhe nga merzia ime dhe te krijohet ne kete vend gjysme varr nje mjergull njerezish qe luftojne per te nxjerre krye dhe per te triumfuar....
    Dhe preferoj qe te kem nje ndjenje boshlleku,por te mos kem kete ndjenje renduese qe po me merr frymen.....Shikoj kete gote qe kam para syve!
    Ah kjo gote qe po me gozhdon ngadale me nje perhumbje vdekjeje qe fillon me ndergjegjen qe bertet dhe mbaron me qelizat qe flene ne pritje te nje gjykimi absurd te cilin duart e mia nuk do munden ta ekzekutojne kurre!
    E ndjej se kam frike dhe te mendoj per ndonje veprim qe do me largoje ndjenjen e fajit.....Qendroj si nje krimb qe kenaqet me ekzistencen e tij...
    Nese ligji i mbijeteses eshte qe te ndihem e gjalle,atehere ja kam arritur....por nese te qenit njeri eshte te kesh nje ndergjegje te qete....ATEHERE.....nuk kishte per te lene shenje jete njerezore ne kete vend!
    Si mund te arrijme te dalim nga kjo gjendje e lodhshme dhe kaq e renduar per shpirtin?!
    Dua te jetoj me kujtimin qe me lendon dhe me vret,me poshteron dhe me fajeson si nje tmerr qe duhet te shenoje nje fund,por kete fund siē duket e paskam ende shume larg!!!!!
    Dielli po pushton ngadale qytetin me melankoline e embel qe trishton te gezuarit dhe mban ngrohte te trishtuarit....Stinet nderrohen si pa u kuptuar kurse jeta mbetet ēuditerisht e njejte!
    Ajo vazhdon te kendoje te njejten ninulle per te magjepsur te burgosurit e saj qe t'i majmte,pastaj t'i shqyente,t'u pinte gjakun,t'i vriste ,t'i priste dhe pastaj te flinte e kenaqur ne strofullen e saj.Se nje nene do te sjelle kete dite nje femije ne jete,ai ose ajo do te rritet dhe nje pre tjeter do ti shtohet katalogut te saj....
    Muzgu do te bjere i menduar kete nate,por askush nuk do ta kuptoje duke e mbytur ne ngazellimin e krijuar ne psikozen e tyre.Neser nje dite do t'u hapi syte te gjitheve per te rifilluar serish,por gjer atehere eshte nje nate perpara.......!
    "Carpe Diem"

  9. #49
    Ngelem unė! Maska e DI_ANA
    Anėtarėsuar
    30-12-2006
    Vendndodhja
    France.
    Postime
    5,874
    Lotet qe rrjedhin.....


    Syte i kam te mbushur me lot....degjoj muziken e Bethovenit dhe tingujt e magjishem me bejne te mundur shkelqimin e syve!
    Lotet me trondisin...."Dua te jetoj me krahet dhe lirine e fluturave"....
    Pse njeriu kerkon ne menyre kaq te pashmangshme te jetoje,megjithese e di se jeta eshte me shume vuajtje?!Perse sa hap syte ne mengjes,te pushton nje gezim me te cilin mbeshtillesh per te filluar diten!Sa del nga shpergenjte e vegjelise dhe hedh hapat e pare,megjithese rrezohesh te pelqen te ngrihesh serish dhe te vazhdosh te ecesh ne pafundesi per te kerkuar nje enderr qe te kthehet nga e pandergjegjshmja......
    Jemi qenie te pervuajtura,te paplota,te cunguara,te etura per te kerkuar ate pjesen munguese....Kjo eshte lumturia...nuk ka brire!
    Te kerkosh ate qe te mungon..
    Te qash per te,ta adhurosh,ta rilindesh brenda trupit tend....
    Nuk i ndjej me as kembet,as borite e makinave qe te shpojne veshet.RRuga po me ēon ne shtepi.Dikush me pershendet....me buzeqesh duke sforcuar te gjithe muskujt per te nxjerre ate farse qe te tjereve iu pleqen aq shume.
    Buzeqeshja zgjat jeten!!!!!Budallallek....
    Buzeqeshja thjesht tregon qe nuk je i merzitur,apo di te shtiresh bukur.kjo iu pelqen kaq shume njerezve sa e adhurojne te qenit ne nje pozite te tille.Futem brenda....
    Vetmia ndihet qe ne pragun e deres....
    Ulem ne kolltuk dhe leshoj ēanten perdhe....
    Lotet me rrjedhin aq shume sa qe mendoj se nuk do me mbese me asnje!
    Me duket sikur dikush e paska mallkuar keq dhe me urrejtje jeten time!
    Sa here qe punet nuk na shkojne mire ne njerezit mendojme se nje mallkim duhet te na kete ndjekur!Jemi te prirur per t'ia lene fajin gjithesise,por asnjehere vetes tone...Per ne eshte teper e rende te pranojme qofte edhe se po jetojme ne nje bote bastarde qe quhet jete.....
    "Carpe Diem"

  10. #50
    Ngelem unė! Maska e DI_ANA
    Anėtarėsuar
    30-12-2006
    Vendndodhja
    France.
    Postime
    5,874
    Shikoj njerezit e dashuruar me zili......i admiroj!

    Dua tu them me ze te larte qe te shijojne keto vite sepse vjen nje dite qe keto emocione te paharrueshme do iki per te mos u kthyer me kurre!Nje dite do te gjenden te rrethuar nga nje vetmi e madhe,nga nje pasiguri qe do tu haje shpirtin dalengadale dhe do ti ktheje ne te rritur,qe duhet te jene te pergjegjshem per ēdo fjale qe duhet te nxjerrin nga goja.
    Jane studente keta qe shoh.......te gjithe te dashuruar dhe te mbuluar me puthjet!
    U trishtova kur mendova se dikur edhe une kam qene si ata.Kam dashuruar pa ditur ke doja,kam jetuar si ne mjergull,pa ditur te mendoja,kam fluturuar ne endrra pa pasur krahe......OH sa keq!
    Por tani jam zgjuar.Perplasja ime me realitetin rezultoj fatale.
    Brenda pak kohesh humba dashurine,endrrat,moskokeēarjen.
    Tani i shikoj me sy tjeter keta njerez qe kane ardhur ketu ne kete qytet per te hedhur hapat e pare ne jete.
    I shikoj dhe lutem me veten time qe fati ti trajtoje me delikatese,lutem qe jeta mos tu japi vuajtjen......Kritiku me i madh i vetvetes eshte ndergjegjia.Une ne ndergjegjen time e di shume mire qe nuk kam bere asgje te keqe dhe qe nuk kam mundur kurre te bej keq!
    Po perse njerezit nuk na besojne?
    Sepse humbja e dikujt qe do, kerkon me ngulm qe te gjesh nje shkak dhe ketij shkaku per fat te keq do ti veshesh te gjithe zemerimin dhe vuajtjen....
    Ta duash te eleminuar....
    Njerezit jane pre e llafeve,paragjykimeve,kritikave,semundjeve,falende rimeve,zhgenjimeve....
    Dhe behen te forte,jeta i ben te forte!
    Por prape vjen nje moment kur forca mbaron.Nuk ke me force te marresh fryme,as te mbyllesh syte per te fjetur gjume.Sikur per ēdo hap te hedhesh ne jete duhet te paguash.
    Ulesh menjane dhe thua...."Po une nuk kam per te paguar kaq"!
    Por ky eshte vetem nje iluzion.Ne kete bote nje gje nuk po arrij ta kuptoj dhe skam per ta kuptuar kurre....Jeton mes iluzioneve,apo iluzionet jetojne mes teje duke krijuar kopshtin e tyre vetmitar?!
    Kam dashur ti jepja jetes nje sens te paperseritshem....nje pavdekesi....nje jete!
    Por nese jeta do te ishte aq e thjeshte sa te vuash thjesht nga arsye biologjike do te ishte me lehte per ti dhene zgjidhje ne kohe!
    Por ndodh qe Zoti si per te mos lejuar qe te zbulohen sekretet e tij,ka bere dhe sentimentin,parane ,ziline.Nje perzierje ndjenjash qe perplasen fort duke deformuar njeriun kerkues duke i devijuar rrugen,duke e mbytur me iluzione te kota..
    Por jeta vazhdon,gjenite zhduken pasi kane pare me sy se ajo qe kerkojne eshte teper larg monotonise dhe kerkesave te njerezve qe hiqen si turme e rendomte ne kerkim te nje diēkaje te turbullt qe sot eshte......kurse neser zevendesohet me nje tjeter.
    Dhe ne gjithe kete leme mendimesh,zeri i nje femre....zeri im qe therret per diēka qe me takon eshte kaq i pafuqishem,kaq i ploget,kaq i pashprese....
    PO shpresa ēfare eshte??!!!
    "Carpe Diem"

  11. #51
    Ngelem unė! Maska e DI_ANA
    Anėtarėsuar
    30-12-2006
    Vendndodhja
    France.
    Postime
    5,874
    Asgje nuk eshte e lehte...

    Dashuria qe ngren ne kembe dhe shkatarron njerezit duke perpunuar qindra gjera ne trurin e tyre.
    Kjo ndjenje kaq e fuqishme qe ka bere ndryshime ne historine jetesore te mijera njerezve dhe qe ka sjelle ne ēmendi filiza te rinj te etur per te jetuar...
    Ne fytyrat e njerezve qe kalonin sot ne rruge pashe shprehje nga me te ndryshme ne mbylljen e kesaj dite....Disa ishin te gezuara,disa monotone,te tjera te lumtura....
    Benin pjese ne monotonine e nje dite qe per shume ishte vetem nje dite me teper per tu shtyre!Dhe jeta buzeqesh me ironi me pjesetaret e saj tokesore te cilet bejne te pamunduren per te kthyer jeten vete ne nje ferr duke mos luftuar sa duhet qe ajo te jete me e mire!
    Askush nuk do qe te marre pergjegjesine qe me nje menyre,apo me nje tjeter te beje qe jeta e atij/asaj qe kishte ne krah te ishte me e kendshme...
    Vetem mundohen te rregullojne te tyren,po as kjo nuk iu ecen,sepse pa rregulluar ate jete me te cilen jane lidhur me fije te padukshme por te forta,nuk mund te shikojne nje dite te bardhe as per vete...Sa monotone qe eshte kjo pamje.
    Nuk munda te mbaja dy pika lot qe me shkane nga syte e trishtuar.Kaq e mundimshme,e varfer,e pakuptuar,e trishte.
    E mbushur nga nje vel idealistik rreth asaj qe me rrethon,e thurur nga nje fije e padukshme qe me kap fytin gjer ne shtrengimin perfundimtar qe do me marre edhe ate fije fryme qe me ka mbetur...
    Nuk mund te flase asnje fjale me njerezit qe njoh...me eshte bere e pamundur!
    Cdo gje qe mund te nxjerr nga goja do te ishte e tepert dhe nje epilog aq i varfer i vetes,as nihilist dhe genjyes sa nuk ja vlen te artikuloje zerin ne kordat e lodhura me shume nga e mosfolura se nga e folura..
    Goja nuk me hapet,syte i mbaj te fiksuar ne rruge sikur te isha e frikesuar edhe nga devijimi me i vogel.Dikush me shtrengon doren fort....
    E ndjej kete shtrengim te brishte si ferkimin e petaleve te nje luleje aq te ēmuar sa nuk mund te barazohej me qindra dhe mijera perkedhelje te tjera..
    Mendoj dhe qesh hidhur...

    Mos valle eshte e lehte te shkeputesh nga bota qofte edhe duke filozofuar?Ajo nuk te le te shkeputesh.Bota ushqehet nga ne dhe nuk ma do mendja se i shkon mendja te mbetet pa ushqim,vetem se mua mund te me pelqeje ta mohoj dhe nenvleresoj..
    Me duket e paimagjinueshme se si mund te mendoj nje mendim te tille! Jemi pjesetare te nje shoqerie dhe te gjithe e dime sesa e veshtire eshte te jetosh ne te!
    Mbytesh,nuk merr dot ajer,je nen veshtrimin dhe perbuzjen e te tjereve,je nen mallkimin e tyre,nen urdhrat e tyre!
    "Carpe Diem"

  12. #52
    Ngelem unė! Maska e DI_ANA
    Anėtarėsuar
    30-12-2006
    Vendndodhja
    France.
    Postime
    5,874
    Mendime....

    Kam dashur dhe enderruar gjithmone te ve koken te dora e dikujt qe mund te kujdesej per mua!
    Kam menduar shpesh se do ja dilja mbane ēdo gjeje,duke i bere sipas menyres sime dhe pa patur nevoje per askend......Por eshte jeta ajo e cila me ka kthyer kete kokefortesi,duke me bere te ndihem me e dobet,te ndihem me keq,por edhe qe me ka mesuar ne te njejten kohe,qe nuk mund te besoja te askush dhe as te mbeshtetem diku...
    Jemi te vetem ne kete bote hostile...ashtu siē kemi ardhur po ashtu do te ikim!
    Nese njeriu do ia kishte dale mbane vetem per ēdo gje,atehere do te ishte e kote,te kishte te tjere perreth,do te ishte e kote te ekzistonte shoqeria dhe miqesia,dashuria dhe pasioni,si mjete te fuqishme per t'i lidhur njerezit bashke....

    Po per mua nje gje e tille nuk ka dashur te ekzistoje kurre!Ky eshte denimi ndonjehere qe te jep jeta vete,nje denim jo gjithmone i drejte,por qe te cilin te gjunjezuar dhe me lot jemi te detyruar ta pranojme!
    E dini se ēfare mendoj sot?
    Se nuk duhet te jem me kaq e mbyllur....Kam vuajtur me shume keto kohe per dike qe s'munda ti besoja jeten dhe problemet e mia se nga ndarja vete....
    Nuk dua te derdh kaq lot per nje njeri qe me dha njehere te gjitha shpresat e nje lumturie,pastaj mi mori serish,megjithese nuk mund ta fsheh se brenda meje e dua prape!

    Dhe ndonjehere them qe eshte me mire te mos mundohesh te luftosh....
    Truri eshte i paparashikueshem.Sa me shume te mendosh per nje gje,aq me shume mendon dhe ai per te.Keshtu po ta lesh te qete as ai nuk do lodhet...
    Gjerat nuk dalin me zor as nga mendja dhe as nga zemra.Duhet kohe qe edhe ato si une te ambjentohen me gjendjen e re qe eshte krijuar....

    Nata po bie ngadale...degjoj frymemarrjen time dhe shikoj lotet e dendur qe bihen mbi tastiere.Jeta eshte e ēuditshme nganjehere...
    Po te dish te presesh do te dish dhe te marresh prej saj.....si besoj me kesaj thenieje!
    Mos duhet te presim deri ne fund te jetes sone?!
    Vetem ate kam dashur aq shume....vetem ate!
    Vetem syte e tij kane mundur te depertojne dhe te hipnotizojne zemre time.Sentimenti ishte kaq i fuqishem sa nuk mundet me te mos me beje te vuaj....deri kur?
    Vetem ai....
    Kryefjale e paprekur e jetes sime.Simbol i gjinise mashkullore,simbol i mikut,i te dashurit.
    Po kur do te zevendesohen keto simbole?!Kur?!
    Padurimi dhe heshtja...nje padurim per ti shpetuar dhimbjes...
    Dy gjera qe e urrejne njera tjetren po i pergjigjen!
    Dashuria dhe urrejtja,dy gjera qe po perpiqen te shkaterrojne ate qe bene ato vete!Dashuria dhe malli,dy gjera qe i duam bashke gjithmone...
    Malli dhe harresa...sa larg jane tani.Sa larg!
    Dhe lotet nuk pushojne.....
    "Carpe Diem"

  13. #53
    Ngelem unė! Maska e DI_ANA
    Anėtarėsuar
    30-12-2006
    Vendndodhja
    France.
    Postime
    5,874
    Dhimbja eshte pjese e jetes...

    Sa padrejtesi ka kjo bote,sa te tilla kam pare dhe jo vetem te une,jo asnjehere nuk kam qene e vetmja,ka dhe me keq se une!
    Dhe shpesh jam kritikuar sepse flas per dashurine dhe dhimbjen dhe njerezit nuk arrijne te kuptojne qe dashuria per te cilen flas eshte e gjithanshme dhe dhimbja eshte pjese e jetes sone sikurse vete dashuria!
    Shume njerez e shohin dashurine te peshtjelle ne fjalen "seks"...shume njerez mendojne se duhet vetem ti thurim levdata dashurise dhe te flasim per te me gezim dhe asnjehere me dhimbje!
    Po te mos njihnim dhimbjen a do njihnim dashurine ose anasjelltas?
    Nuk e kuptoni ju qe doni vetem fjale te bukura dashurie qe mundoheni te genjeni veten,veten tuaj,pasi kene frike,friken e vuajtjes,mosbesimin ne vetevete dhe jetoni ne nje bote perrallash ose te shtirur si per te na treguar neve qe shprehim ndjenjat e lira qe ju jeni te perfekte dhe ne te denuar ne jete,ne dashuri dhe te rrethuar me dhimbje!
    Sa here qe mundohesh te mbledhesh copezat e jetes se hedhura rremujshem,neper horizonte te panjohura,te pushton nje lloj frike,duke te paralizuar ēdo ndjenje tjeter.Jane te pakta ēastet kur njeriu arrin te dalloje nga afer vijen e holle qe ndan jeten nga vdekja,te ardhmen nga e tanishmja.....

    Por kur ndodh kjo befas ēdo gje behet me e qarte...Deshirat shtrohen si nje ortek qe rrokulliset ne humnera te thella dhe papritur vetmia duket e paperballueshme...Ne nje ēast unik je ti,por nuk je ti!
    Je bashke me kujtimet e te shkuares,me perjetimet e te tanishmes,por dridhesh kur mendon per te nesermen.
    Te duket se bota ka ndaluar hapin bashke me ty dhe mediton si nje njeri i menēur per te gjetur zgjidhje,qe ndoshta nuk ekzistojne fare.....fare!
    Ka ēaste ne te cilat njeriut i duket mizore te mendoje qe kjo levizje e botes te vazhdoje dhe pa te,por ka gjithashtu ēaste ne te cilat i duhet t'i dorezohet nje realiteti,te cilin nuk e ka dashur kurre!!!!

    E vetmuar ndjehem ne keto caste dhe shpirtin teper te vrare...
    Sa e zymte duket jeta ne raste dhimbjesh dhe sa erresi merr ky planet ne syte e trishtimit..sa e veshtire te ngresh koken dhe te soditesh driten dhe qiellin blu...
    Nuk e di po ne shumicen e rasteve na mundoje kujtimet e hidhura dhe zhgenjimi nga dikush!
    Perse duhet te ndodhe keshtu?!
    Perse ky trishtim duhet te beje pjese ne jeten tone?
    Eshte e vertete qe arrin nje moment ne jete ku ne te cilen vuajtja eshte teper e madhe dhe e padurueshme per njeriun...
    Nuk jemi te zotet te komandojme ndjenjat,nuk jemi te zotet qe te mos duam dhe te falim te gjitha ato qe kemi ne zemer..!
    Nuk jemi te zotet te largojme zhgenjimin....nuk jemi te zote te detyrojme te na duan ne pafundesi...nuk jemi te zotet per te tjeret...po ama jemi te zotet e vetes!
    Jemi ata qe japim,qe kemi dhene dhe qe do te japim gjithmone!
    Cfare mund te japi me shume nje engjell?!
    Nuk e pengon ti lendimin dot,as une dhe as dikush tjeter....e di perse?!
    Sepse prandaj eshte krijuar zemra...
    "Carpe Diem"

  14. #54
    not exist Maska e skender76
    Anėtarėsuar
    10-06-2003
    Vendndodhja
    Sa me larg Shqiperise...
    Postime
    4,784

    jam un "analfabeti"

    Ciao Di_ana, jam un "analfabeti"(po bej shaka). Sapo lexova disa pjes nga ditari yt dhe gjeja e pare dhe e sinqerte qe me vjen per te then eshte se te ti shoh nje person shum t'bukur(ne shpirt) dhe qe ka nje potencial ndjenje qe shum persona se bashku nuk mund ta ken. U nala tek ditari yt pasi gjeta veten tek kjo fraz e jotja Qe pas ikjes ne nje bote tjeter te shume njerezve qe kam dashur,kam pritur si nje zog i strukur dhe i duruar qe do te vinte nje moment ku e gjithe kjo fatkeqesi dhe te mbylli dyert dhe ne jeten time do te futej nje rryme ajri e cila do me freskonte ballin e lodhur nga mendimet,do me thante lotet qe dalin si pakuptuar ne ēdo ore te dites dhe bashke me ata qe humba,i mbyll netet me trishtim! Edhe un kam humb nje person te familjes time ne muajin mars dhe m'beso cdo nat qe atehere nuk arrij t'fle para oreve te para te mengjesit edhe pse ne oren 7 duhet t'cohem per ne pun. E kam shum t'veshtire me e pranu faktin se nuk mund ta shoh ma, s'mund t'baj muhabet ma(duhet me e nal nganjeher te shkrujtmen se lotet nuk me lan te shoh tastieren).....s'mund ta nigjoj ma, dhe mbi t'gjitha s'mund t'shoh ma buzqeshjen e shoqerume me tymin e cigares pothujse gjithmon presente. Ni gja me ngushellon. se e kam dashur me gjith forzen qe mund te doj femija te atin dhe se me punen time arrita ta siguroj se nuk do ja nxij kurr faqen, por qe gjithmon do kem si riferiment vetem fjalet e tij......N'kyt faze t'jetes time e shoh jeten nga ni kandveshtrim ku gjanat i peshoj ma mir, ma me kujdes....Tash nuk du me t'merzit ma me problemet e mija, se ideja ishte me t'dhan zemer e kurajo ty. Por ni gja ta them sinqerisht si "vellai-motres" (n.q.se e pranon) se persa i perket anes sentimentale un jam i sigurt se shpejt do gjesh at si kerkon, thjesht deri tani ste kan meritu, jane nigju t'vegjel para teje....Shpresoj qe sadopak fjalet e mija te kan largu merzin, dhe kapu mas gjanave pozitive, vlerave qe t'bajn pse jo edhe me t'nxjerr her mas here ndonje buzqeshje....Mu me ka ba shum pershtypje ni pergjigje e dhan nga ni anetar/e e forumit qe thoshte keshtu "syt e mi qeshin edhe kur jan plot me lot per te mos ber tjeret te kuptojn" ..............Di_Ana duje veten ma shum............

  15. #55
    Ngelem unė! Maska e DI_ANA
    Anėtarėsuar
    30-12-2006
    Vendndodhja
    France.
    Postime
    5,874
    Ne...vetja jone!


    Ne preferojme te besojme te endrrat tona,te jetojme me iluzione,te kerkojme nje strehim te imagjinata...Nuk na pelqen ti perballemi nje realiteti te shqetesueshem ku ne te cilin nje pjese e madhe e kohes qe ne kalojme,nuk i ngjet fare idealit tone..
    Atehere ne mundohemi te krijojme pakte me realitetin,rrime ne nje mjegull qe me ne fund na jep siguri,instalohemi ne nje dhimbje te rehatshme....kur ne te njejten kohe mund te drejtohemi drejt nje lumturie jo shume te sigurte!
    "I vjetri nuk do te vdese dhe i riu nuk do qe te lindi"_thote nje proverbe....Ai i cili nuk ka fare deshire qe te shikoje ndryshimin e nje situate qe nuk i pershtatet dhe mbajtjen e kesaj situate te cilen ai njeh!
    Ne qe te gjithe kemi kurajo dhe rezistence...
    Para se te themi fjalen "e dija po kisha nevoje ta degjoja",mund te themi," e di po nuk dua ta degjoj"!
    Eshte nje rruge pjekurie dhe besimi ne vetvete,te cilen duhet ta zgjedhim.
    Veshi do shume kohe qe te degjoje!
    Atehere kur i dime te gjitha,perse kerkojme arsye te kota dhe nuk shohim realitetin perballe?
    Kur nje doktor psh i thote nje pacienti__"Keni nje semundje shume te rende",shohim kete pacient qe i pergjigjet,__"Doktor ,sa jete kam?".
    Nje replike e mrekullueshme qe shpreh gjithe vitalitetin e ketij pacienti,por qe provon ne te njejten kohe,mendimin e perjetshem larg evidences....
    Ne nuk jemi gjithmone te dispozuar te degjojme te verteten....sepse nuk jemi gjithmone gati ti degjojme ato!Kur te vertetat na behen te ditura,efekti i surprizes eshte shume i larte!
    Fjalet e thena i marrim,u rezistojme dhe ne te njejten kohe na sherbejne per te vene alarmin...
    Te marresh keshilla nga dikush eshte dicka natyrale.....te durosh eshte faza me e veshtire,pervec rastit kur ai qe na hap syte ne syte tane ,ka nje arsye te drejte,legjitime...Dhe atehere porta hapet....



    Ps....Skender shume flm per fjalet dhe te uroj fat dhe lumturi ne kete bote.
    "Carpe Diem"

  16. #56
    Ngelem unė! Maska e DI_ANA
    Anėtarėsuar
    30-12-2006
    Vendndodhja
    France.
    Postime
    5,874
    Udhekryqe qe perseriten vazhdimisht....

    Vetem me fytyra te ndryshme,me rroba te reja,me lukun e kohes.Por cuditerisht eshte e njejta gje,e njejta filozofi qe vrapon per te gjetur hyrjen,i njejti trup qe shkaperthuret ne epshin homonal te krijuar nga mendja...
    Cuditerisht eshte e njejta deshire pasionale e feminizuar qe ledhatohet nga jashte,por nga brenda kerkon te bertase dhe te ulurase,te kafshoje,te shtrengoje,pastaj te shtrihet e qete,sipas nje ekstaze imagjinare.Jeta eshte njetrajtesisht e ndryshueshme..!!
    Me shume te ben te merzitur sesa te lumtur,gjithsesi si te shkalluar ne i themi vetes se kjo eshte vete lumturia!.....
    Nuk e dime a eshte menyre per te mbijetuar,apo vete mbijetesa i nenshtrohet nje harrimi platonik mental,por kjo simbioze e cuditshme me genjeshtren ka bere te veten.
    Ne mund te arrijme te plakemi edhe pa u ēmendur plotesisht.Kur te na hedhin dheun e fundit mbi varr,te vdekurit e tjere te fshehur pas gureve te stolisur me dashuri hipokrite do buzeqeshnin ngurtazi se edeh nje "normal" tjeter iu shtua listes se vdekjes.....
    Keshtu te gjalle edhe te vdekur,budallenj,te zgjuar,te fjetur,te ngritur nga varri behemi njesh me dheun qe na dha jete duke filluar jeten krimbore qe le vetem kockat qe me fosforin e tyre ndricojne nga brenda arkivolin e mbuluar me kohe te zeze,te frikshme per te trembur Moirat...
    .....Jemi qenie njerezore te mesuara te veshim nje membrane placentare me te cilen kemi lindur dhe kemi frike ta heqim.Nje qenie qe qan kur del nga mbrojtja e barkut te nenes,qe rropatet gjate gjithe kohes per te gjetur nje mbrojtje tjeter,per te thithur gjakun e dikujt,per te hyre ne lekuren e dikujt ne kujtim te asaj lekure qe ka humbur qe ne lindje dhe nuk mund te ambientohemi dot pa te...
    Njeri i njere qe nuk di se ku i ke fillesat dhe mbaresat.vetem qe endet ne mjegullat e atyre qe instiktivisht si nje kafshe e mesuar imagjinon.
    Njeri,qe nuk arrin asnjehere te kuptoje ate qe do,por qe lufton si i vdekur te kenaqe momentin.E ardhmja eshte nje fjale te cilen e ka frike,por e respekton,i dridhet duke i flegtuar ne koke se duhet ti qendroje ne nje menyre sa me te bindur...
    Do te doja te kisha nje ndjenje boshlleku,po te mos kisha kete ndjenje renduese qe po me merr frymen..
    Kjo ndjenje po me gozhdon ngadale me nje perhumbje vdekjeje qe fillon me ndergjegjen qe bertet dhe mbaron me qelizat qe flene ne pritje te nje gjykimi absurd te cilin duart e mia nuk do te mund ta ekzekutonin kurre.
    E ndjej se kam frike te mendoj per nje veprim qe do mund te me largonte ndjenjen e fajit....jam vetem nje krimb qe kenaqem me ekzistencen time...
    Nese ligji i mbijeteses ishte qe te ndihesha e gjalle ia kam arritur,por nese te qenit njeri ishte te kishte nje ndergjegje te qete nuk kishte per te lene shenje jete njerezore ne kete bote....
    Ndryshuar pėr herė tė fundit nga DI_ANA : 18-06-2008 mė 05:36
    "Carpe Diem"

  17. #57
    Ngelem unė! Maska e DI_ANA
    Anėtarėsuar
    30-12-2006
    Vendndodhja
    France.
    Postime
    5,874
    Qėndro vetvetja!

    Preferoja ndjenjėn,dashurinė!!Ku humbėn vallė?Ku shkuan?!...

    Dashuria pėr tė cilėn unė bėj fjalė nė kėtė rast ėshtė ajo dashuri qė ka pėr qėllim lumturinė, dhe ėshtė nė gjendje tė kalon ēdo vėshtirėsi, si dhe njė dashuri qė zgjatė pėrjetė. Dashuria e vėrtetė do tė thotė qė dy pėrsona tė bėhen njė trup. Me tė dashurin qan, qesh, vetėm me tė je i lumtur , kudo qė shikon vetėm atė e sheh dhe vetėm atė e mendon. Pėr tė dashuruarin para sė gjithash ekziston i dashuri. Kur ai nuk ėshtė i qetė nuk je as ti, kur ai s'qesh nuk mund tė qeshėsh as ti, kur ai s'ėshtė i lumtur nuk je as ti. Kur ne bėhemi dy, do tė kuptojmė se kemi shumė mė tepėr. Kur unė tė pranoj nė jetėn time, kam katėr duar nė vend tė kėtyre dyjave. Dy koka, katėr kėmbė. Dy mundėsi gėzimi. Sigurisht, edhe dy mundėsi pėr dėshpėrim e lot, por ti mund tė jesh aty kur unė qaj dhe unė do tė jem aty kur ti do tė qash, sepse asnjėri nuk duhet tė qaj kurrė vetėm.

    "E rėndėsishme ėshtė tė bėhemi tė ndėrgjegjshėm se, pavarėsisht nga fakti qė e kuptojmė plotėsisht se kush jemi apo ē'do tė ndodhė kur tė vdesim, qėllimi ynė ėshtė tė rritemi si qenie
    njerėzore, tė vėshtrojmė brenda vetes sonė, tė ndėrtojmė mbi kėtė burim paqeje, mirėkuptimi e force, qė ėshtė uni ynė individual. Dhe atėherė t'u shtrijmė krahėt tė tjerėve me dashuri, me pėrkushtim dhe me shpirt tė durueshėm me shpresėn pėr atė qė mund tė bėhemi sė bashku."
    Unė nuk ia dal dot vetėm. Dyhet tė jemi dy, pėr tė parė. Katėr sy shohin mė qartė.....
    Dashuria ēdo herė ėshtė e bukur dhe e ėmbėl. Sigurisht se ka dhimbje, zhgėnjime, vuajtje e lot,por tė gjitha kėto do tė jenė shkas qė dashuria e juaj tė bėhet sa mė e mrekullueshme. Pėr kėtė arsye nėse jemi tė dashuruar do tė vuajme,por mė dėshirė sepse duhet ta dimė se ēdo vuajtje e bėjmė pėr tė dashurin tonė. Nė rrugėn e dashurisė edhe e hidhura edhe e ėmbla, edhe mėrzia edhe gėzimi janė njė kėnaqėsi. Dijeni se nėse dashurisė tonė nuk i japim ēdo gjė, atėherė nuk mund tė presim shumė nga ajo dashuri. Dashuria e vėrtetė kėrkon sakrificė dhe vendosmėri.Kurrė nuk duhet tė dorėzohemi nėse dėshirojmė tė jemi me atė tė cilėn i/e dashurojmė. .....
    Kurrė mos thuaj, se nuk e do dikė, pėrderisa nuk mundta lėsh tė shkoj. Dashuria vjen te ata tė cilėt shpresojnė edhe pse kanė qenė tė dėshpėruar, te ata tė cilėt shpresojnė edhe pse kanė qenė tė tradhėtuar, te ata tė cilėt ende kanė nevojė tė dashurojnė edhe pse kanė qenė tė lėnduar mė parė dhe te ata tė cilėt kanė guxim ta ndėrtojnė besimin sėrish....
    Nė fund vijmė nė pėrfundim se, njeriu vetė lindet, vetė vdes dhe i vetėm arrin tek e vėrteta. Dhe nuk e teprojmė kur,duke e pėrshkruar kėtė botė, themi se ėshtė e pavėrtetė dhe se tė gjitha kėto janė kapje tė erės. Sepse, krejt ēfarė na rrethon nė kėtė botė fenomenale, ēdo gjė ėshtė gėnjeshtėr dhe falsifikim. E mbysim njėri-tjetrin pėr shkak tė mashtrimit, mburrjes dhe krenarisė sė kotė.Bota mė tepėr ėshtė komedi se sa do tė ishte tragjedi.

    Por, ne megjithatė ne digjemi pėr tė vėrtetėn dhe tė lumtur vdesim. Ndjenja pėr tė vėrtetėn mbush tėrė ndjenjėn tonė edhe pse jemi tė paaftė qė deri te ajo tė mbėrrijmė. Ne, edhe pse ėshtė rreth nesh, nuk e shohim, por me plotė zemėr e ndjejmė. Dhe pikėrisht kjo ndjenjė vėrshuese, ėshtė argument se e vėrteta ekziston.Edhe pse nuk e kemi parė tė vėrteten, edhe pse deri te ajo nuk kemi mbėrritur,ajo ėshtė tek ne. Ajo ėshtė pikėrisht kjo e cila na motivon, ajo ėshtė ideali absolut e cila pėr asnjė ēast nuk e lėshon ndėrgjegjėn tonė dhe arsyeja jonė pėrherė mallėngjyese pėr atė.Casti i mendimit tė pastėr na shpie te e vėrteta.....

    Takojmė disa njerėz tė gabuar nė jetė, para se tė takojmė tė vėrtetin dhe kur pėrfundimisht e
    takojmė, ne do tė dimė se si tė jemi mirėnjohės pėr kėtė dhuratė.Dashuria, ėshtė kur i bashkon ndjenjat, pasionin dhe romancėn nė njė lidhje dhe e kupton se ti ende kujdesėsh pėr atė person.......
    Asnjėherė , mos e shikojmė bukurinė, sepse ajo mund tė na mashtrojė, mos shikojmė gjithashtu, pasurinė se mund tė dėshprohemi.Tė shikojmė , dikė qė tė bėn tė qeshėsh, sepse duhet vetėm njė buzėqeshje qė dikujt njė ditė tė errėt t'ia bėsh tė shkėlqyer. Ka momente nė jetė tė mungon dikush shumė, sa qė dėshiron ta marrėsh nga ėndėrrat t'ua dhe t'a pėrqafosh nė tė vėrtetė.Njė fjalė e ėmbėl do ta bėnte dikė tė lumtur, ndėrsa njė fjalė mizore do tė shkatėrronte njė jetė, ndėrsa njė fjalė e dashurisė do ta bekonte dikė......
    Tė duhet vetėm njė moment tė takosh dikė, njė orė tė pėlqesh dikė dhe njė ditė ta duash
    dikė, por tė duhet njė jetė e tėrė ta harrosh dikė!!!!.
    Dashuria,fillon me buzėqeshje, rritet me puthje dhe pėrfundon me lot, ndėrsa e ardhmja e ndritshme, gjithnjė bazohet nė tė kaluarėn dhe dhimbjet e zemrės. Kur kemi lindur, kemi qarė dhe tė gjithė tė tjerėt pėrreth kanė qeshur. Le ta jetojmė jetėn nė mėnyrė qė kur tė vdesim, ne vetė do tė qeshim dhe tė tjerėt pėrreth nesh do tė qajnė…

    Bėhu ai/ajo qė je!
    Ndryshuar pėr herė tė fundit nga DI_ANA : 18-06-2008 mė 11:58
    "Carpe Diem"

  18. #58
    Ngelem unė! Maska e DI_ANA
    Anėtarėsuar
    30-12-2006
    Vendndodhja
    France.
    Postime
    5,874
    Brenge..

    Vetem fakti se mund te mashtrohesh nga "dashuria" e dikujt,me ben te dridhem nga inati dhe deshperimi,por tani e kuptoj qe qe te gjithe njerezit mund te mashtrohen ne ēdo moment,ne ēdo perpjekje vetem e vetem per te gjetur qetesine!
    Vjen nje dite dhe e shikon se kemi luajtur si femijet duke ndertuar keshtjella prej rere,kemi shembur pallate mbreterore dhe jemi gjendur papritur ne kasollet e varfera qe dikur i perbuznim!

    Eshte e demshme te mendosh se nuk ia vlen te jetosh vetem prej dashurise per nje mashkull...mund te them qe eshte fatale!
    Eshte e paimagjinueshme te mendosh se jeta nuk ka kuptim vetem se ai te ktheu shpinen.
    Por ndoshta nuk jam personi i pershtatshem per ti thene vetes keto gjera,sepse une e desha,e fala,e adhurova....por vetem sepse e ndjeva se ai mund te bente diēka qe jeta ime te mos merrte fund...
    Ai ishte njeriu i vetem ku une mund te mbeshtetesha,ishte familja ime e vetme!
    Ndoshta tek une ndryshoi shume fakti qe jam rritur jetime dikur me prinderit gjalle dhe per here te pare ne jeten time ndjeva se desha dike dhe e bindur qe do me falte aq shume lumturi sa nuk kisha marre gjithe jeten time dhe kjo me beri qe te mos e harroj kurre ate ndjesi...
    E pranoj se pa ate nuk mund te jetoja ne asnje vend,ne asnje kohe,sepse si kam dashur ate nuk kam arritur te dua as veten time,por siē keni ju te tjeret familje qe ju duan,njerez qe ju mbeshtesin,keni gjithēka dhe nuk eshte e nevojshme qe te qani se do te gjeni nje njeri qe do t'iu doje per ate qe jeni dhe sigurisht nuk besoj se ju ben pershtypje qe dikush me pare ju ka braktisur...
    Mbase flas kot....Por po i them fjalet ashtu siē me dalin nga zemra.
    Sikur te ishte kaq e lehte t'i ktheje krahet te kaluares!!!...mendoj ne trurin tim te lodhur.
    Ndryshuar pėr herė tė fundit nga DI_ANA : 18-06-2008 mė 13:02
    "Carpe Diem"

  19. #59
    Ngelem unė! Maska e DI_ANA
    Anėtarėsuar
    30-12-2006
    Vendndodhja
    France.
    Postime
    5,874
    Sot nuk dija ku te shkoja....

    Bera vetem nje shetitje te shkurter ne park,pastaj u ula ne tarracen e nje lokali.
    Kalova nje kohe te shkurter atje mes fjaleve te shumta qe gumezhinin zakonisht ne jeten pasditore te qytetit dhe pastaj dola.
    Serish ne rruge,serish pa ditur nje drejtim te caktuar.Ku te shkoja?!
    Ishte kjo pyetja qe me renkonte me shume nga te gjitha duke me goditur ne koke si ēekan.Mu duk se ne gjithe jete time nuk kisha pasur asnje vend qe ta cilesoja si vendqendrim te perhershem.
    Asnje femer qe ne lindje dhe gjer ne vdekje nuk ka nje vend stabel,por vetem nje rendje te perkohshme nga nje shtepi ne nje tjeter,nga nje familje ne nje tjeter,gjersa vjen nje moment saqe edhe kur ka shtepine e saj i duket se nuk ka ku te perplase koken....
    Kapesh me mish e me shpirt pas familjes duke e quajtur si gjene kryesore,por humbet shume gjera te tjera qe po te ishin bere ndryshe do te krijonin kushte qe te kesh nje pavaresi qe gjithmone e ke enderruar fshehurazi,por asnjehere se ke thene me ze te larte...
    Per habine time te madhe sot nuk isha shume e merzitur...
    Vertet kisha nje ndjenje ankthi,por dhe e ēliruar per faktin se nje parandjenje e keqe imja kishte qene e vertete!
    Tani nuk do mund te frikesohem me kur nuk me pergjigjet,as kur nuk vjen te me shohe,as kur me linte te vetmuar....
    Te pakten tani e di qe kurre nuk jam dashur...
    Ndihem e lodhur dhe e turbulluar.Kam gati nje jave qe nuk i marr ilaēet qe me ka dhene doktori.Mendoj se nuk kane ēte me duhen me,por ne nje fare menyre jam e ndervarur prej tyre!
    Nuk jetoj dot me kete mendje kaq te ngritur sa ne nje skaj ne tjetrin.Dhe kur mendoj se ai me premtoj dashurine dhe mendova qe do merrja boten....bie ne deshperim pasi nuk me dha asgje.Nuk kishte si te me jepte asgje,se nuk isha ne boten e tij,nuk kishte ai nje mendje teresisht te kthjellet per mua,teresisht te qete e teresisht te lire....

    E mira e te mirave eshte te injorosh vuajtjen...por a mundemi dot valle?!Se besoj..
    "Carpe Diem"

  20. #60
    i/e regjistruar
    Anėtarėsuar
    15-02-2008
    Vendndodhja
    Uskana Ilire
    Postime
    781
    Rrugėt e jetės janė pėrballje tė vazhdueshme qė hapin portėn e krijimtarisė tek personat qė duke dashur tė tregojnė se dikush u bėri padrejtėsi, i falin njerzimit nivelin e lartė dhe artistik, tė bartjes sė dhembjes, mallit, mungesės sė lirisė...! Tė gjitha ato i bėjnė, jo pėr t'ia shtuar vuajtjet, por, duke i thėnė lexuesit, se: Ja ne krijuesit, jetojmė pėrkundėr gjithė kėtyre padrejtėsisve! E me kėtė qėndrim stoik, ia lehtėsojnė shtigjet e jetės!

    E tillė del krijimtaria e Di-anės, e cila nė pjesėt e "Ditarit tim". ka mbledhur rrėfimet, qė lexuesit ia shpalon shkurt dhe drejtė ashtu siē ėshtė jeta, dhe gjendja e vetė krijueses. Por, sado e lėnduar qė del, dhe e pamundur, ajo ditaditės bėhet sfidė e mbijetimit, vezullon me mendimet dhe qėllimet humane tė jetės, tregohet e arsyeshme pėrse vuan pėr atė qė e ka larguar padrejtėsisht, dhe, po aq njerėzishėm, pa i bėrė mallkim, i kthehet me krijime, ashtu siē kthehen legjendarėt nga fushėbeteja fitues, dhe bėhet simboli i njė humanizmi tė madh, qė secili lexues ta nderojė dhe ta madhėrojė!
    Me kėtė , desha tė them se Di-ana ėshtė krijuese e mirėfilltė ...!
    KOSOVA - SHENJA E SHENJTĖ E SHQIPTARISĖ

Faqja 3 prej 14 FillimFillim 1234513 ... FunditFundit

Tema tė Ngjashme

  1. Ditari im pa flete
    Nga ash nė forumin Letėrsia shqiptare
    Pėrgjigje: 49
    Postimi i Fundit: 19-03-2010, 10:27
  2. Zekeria Cana: Ditari i luftës, 1999
    Nga Dita nė forumin Ēėshtja kombėtare
    Pėrgjigje: 15
    Postimi i Fundit: 09-06-2007, 02:51
  3. Pjese nga ditari qe s'mbaj - II
    Nga Henri nė forumin Ditari i meditimeve
    Pėrgjigje: 34
    Postimi i Fundit: 23-08-2004, 07:44
  4. (Shkėputur nga ditari im) "Na ishte njėherė... Otranto '97"
    Nga Auloni nė forumin Ditari i meditimeve
    Pėrgjigje: 1
    Postimi i Fundit: 26-09-2003, 17:40
  5. Ditari I Njė Adoleshenti
    Nga eris nė forumin Letėrsia shqiptare
    Pėrgjigje: 4
    Postimi i Fundit: 31-08-2003, 23:29

Regullat e Postimit

  • Ju nuk mund tė hapni tema tė reja.
  • Ju nuk mund tė postoni nė tema.
  • Ju nuk mund tė bashkėngjitni skedarė.
  • Ju nuk mund tė ndryshoni postimet tuaja.
  •